Η ώρα του Draft πλησιάζει. Ενός Draft που θα μνημονεύεται χρόνια μετά, πιθανόν όσο και εκείνο του 1984, γιατί απλά περιέχει ένα από τα μεγαλύτερα prospects στην ιστορία του αθλήματος. Είναι μάλλον δεδομένο ότι στη φετινή version της καθιερωμένης ανάλυσης του Mitsos, θα επιστρέψουμε ξανά και ξανά. Μόνο στο Hoopfellas…
By Mitsos
Στο φετινό ντραφτ ο Victor Wembanyama έχει δικαίως μονοπωλήσει το ενδιαφέρον, αλλά υπάρχουν αρκετά αξιόλογοι prospect που μπορούν να έχουν μεγάλη επίδραση σε όποια ομάδα τους επιλέξει. Η φετινή τάξη είναι γεμάτη από versatile guards και wings που έχουν την προοπτική να εξελιχθούν σε two-way παίκτες ενώ η απουσία bigs είναι χαρακτηριστική.
Ακούγονται και γράφονται πολλά οπότε προβλέπεται να έχουμε αρκετά trades ακόμα και στις τοπ επιλογές.
Φέτος στο πλαίσιο του ντραφτ μπαίνει μια νέα αναπτυξιακή Λίγκα, η Overtime Elite (OTE). Η ΟΤΕ ιδρύθηκε το 2020 και προσφέρει ένα πρόγραμμα που συνδυάζει επαγγελματικό μπάσκετ και σπουδές. Στο πλαίσιο της OTE, οι μαθητές-αθλητές (ηλικίας 16-20 ετών) έχουν τη δυνατότητα να παίξουν μπάσκετ και να αμείβονται για αυτό (ελάχιστος μισθός $100Κ ετησίως). Λαμβάνουν συμβόλαια για τη συμμετοχή τους και έχουν πρόσβαση σε εξατομικευμένη εκπαίδευση, επαγγελματική ανάπτυξη και συμβουλευτική. Επιπλέον, οι μαθητές-αθλητές της OTE έχουν πρόσβαση σε σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις και προπονήσεις, καθώς και σε εμπειρογνώμονες προπονητές και μέντορες. Σκοπός της OTE είναι να προετοιμάσει τους νέους αθλητές για επαγγελματική καριέρα στο μπάσκετ, ενώ παράλληλα παρέχει την ακαδημαϊκή υποστήριξη για την εξασφάλιση ενός πτυχίου σε περίπτωση που οι αθλητές επιθυμούν να συνεχίσουν την πανεπιστημιακή τους εκπαίδευση.
Victor Wembanyama
Ομάδα: Metropolitans 92
Θέση: PG,SG,SF,PF,C (εντάξει κυρίως PF,C)
Ηλικία: 19
Ύψος: 2,26 μ. (2,43 μ. wingspan)
Βάρος: 100 κ.
Είναι πολύ δύσκολο και ταυτόχρονα πολύ εύκολο να γράψω για τον Victor Wembanyama. Ο Γάλλος είναι σίγουρα ο πιο hyped prospect, τουλάχιστον της εικοσαετίας.
SPURS FANS REACTION TO GETTING WEMBY 🔥
(via KENS 5 Spurs reporter @RealTomPetrini) pic.twitter.com/HQ893hjsSy
— Bleacher Report (@BleacherReport) May 17, 2023
Όσοι έκαναν συνδρομή στο ΝΒΑ League Pass φέτος, είχαν την ευκαιρία να δουν όλους τους αγώνες του στο Γαλλικό πρωτάθλημα. Στις ΗΠΑ πήρε μεγάλη προβολή.
Στα παιχνίδια του στο Palais des sports Marcel-Cerdan έβλεπες στα court seats διάφορες διασημότητες, από τον Travis Scott μέχρι τον Michael Douglas.
Ο συνδυασμός μεγέθους, αθλητικών προσόντων και skill set που διαθέτει είναι κάτι που δεν έχουμε συναντήσει ποτέ σε prospect. Πραγματικά όσο τον παρακολουθείς τόσο πιο εκστασιασμένος μένεις. Έχουμε διαβάσει και ακούσει πολλά και ακραία για το πως περιμένουν να εξελιχθεί ο Wemby. Τα περισσότερα με μεγάλη δόση υπερβολής που βάζουν τεράστια πίεση σε ένα παιδί 19 χρονών. Μιλάμε όμως για έναν παίκτη που μπορούμε να πούμε ότι βγήκε από κάποιο εργοστάσιο που ο αλγόριθμος παραγωγής του είχε ως δεδομένα εισόδου τα προσόντα και το ταλέντο παικτών όπως ο Γιάννης, ο Porzingis και ο Gobert. Ο Victor Wembanyama δεν βγάζει νόημα. Η εμπειρία του να τον παρακολουθείς και να προσπαθείς να αναλύσεις το παιχνίδι του αγγίζει τα όρια του παραλογισμού. Στο παρκέ ορισμένες φορές δείχνει σαν ένας ενήλικας που παίζει με παιδάκια.
Η επιλογή του να αφήσει την Βιλερμπάν για την Μετροπολιτάν, όπου είχε μεγαλύτερη ελευθερία του επέτρεψε να ξεδιπλώσει πλήρως το ταλέντο του. Η μπασκετική ελευθερία όμως δεν ήταν το μοναδικό κριτήριο για αυτή την επιλογή. Ο ομοσπονδιακός προπονητής Βενσάν Κολέ – που κάθεται και στον πάγκο της Μετροπολιτάν – είναι ένα άτομο που εμπιστεύεται και εκτιμά πολύ ο Wembanyama καθώς έχει την εμπειρία και την προσωπικότητα να τον κρατάει υπεύθυνο όταν δεν παίζει καλά ή ξενερώνει.
Ο Vic σάρωσε στα ατομικά βραβεία του Γαλλικού πρωταθλήματος, ανακηρύχθηκε MVP (ο νεότερος νικητής) ενώ πήρε και το βραβείο του καλύτερου σκόρερ, καθώς τερμάτισε πρώτος στην σχετική λίστα αλλά και το βραβείο του καλύτερου αμυντικού και καλύτερου νέου παίκτη.
Στο αμυντικό κομμάτι, o Wemby έχει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται ένας ψηλός στο σημερινό μπάσκετ.
Αρχικά είναι ένας εξαιρετικός rim protector. Έχει τρομερή αίσθηση του χώρου, αρκετά καλό timing στις τάπες του και μπορεί να ελέγχει το κορμί του όταν σηκώνεται χωρίς να κάνει φάουλ. Το ακόμα πιο ακραίο είναι η ταχύτητα στα αντανακλαστικά του. Εκεί που νομίζεις ότι τον “έστειλες” με μια προσποίηση θα ανακτήσει γρήγορα την θέση του και θα αλλοιώσει την προσπάθειά σου. Tαπώνει τον επιθετικό πριν καν προλάβει να φύγει η μπάλα από τα χέρια του. Έχει τεράστιο impact μόνο και μόνο με την παρουσία του στο ζωγραφιστό βάζοντας συνεχώς την επίθεση σε δεύτερες και τρίτες σκέψεις όταν επιτίθεται στην ρακέτα. Σου δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεται παντού. Στο ΝΒΑ, με τις μεγαλύτερες διαστάσεις και το καλύτερο spacing κάτι τέτοιο μπορεί να μην φανεί τόσο πολύ αλλά δεν παύει να είναι ένα τεράστιο ατού που θα ήθελε κάθε προπονητής.
Όταν όμως τον βλέπεις να μαρκάρει και guard στην περιφέρεια εκεί είναι που νιώθεις ότι αυτό είναι άδικο για την αντίπαλη ομάδα. Έχει πολύ καλό hip mobility και flexibility για το μέγεθός του. Το να βλέπεις ένα τόσο μεγάλο κορμί να κάνει πλάγια και πίσω βήματα με αυτή την ταχύτητα και ευλυγισία είναι εντυπωσιακό. Αν υπήρχε κάποιο στατιστικό για τάπες στο τρίποντο θα ήταν πρώτος.
Στην άμυνα στο PnR μπορεί να παίξει τα πάντα. Switch, blitz, hedge, ice, trap κ.α. Πιστεύω όμως ότι σε drop καταστάσεις θα περάσει το μεγαλύτερο διάστημα των αμυντικών του κατοχών. Με το μέγεθος που διαθέτει θα πρέπει να έχει κάποιος πολύ καλό in-between game για να σκοράρει πάνω του στο PnR.
Από την πρώτη μέρα που θα πατήσει στο παρκέ θα ανεβάσει πολλά επίπεδα την άμυνα του San Antonio. Απλά φανταστείτε τον με τον Jeremy Sochan δίπλα του. Σε λίγα χρόνια μπορεί να μιλάμε για το καλύτερο αμυντικό δίδυμο.
Στην επίθεση, όταν βλέπεις τον Wembanyama με την μπάλα στα χέρια, είναι που λες ότι δεν βγάζει νόημα ένα κορμί τόσο ψηλό να κινείται με τέτοια άνεση και fluidity όταν ντριμπλάρει. Από το footwork που επιδυκνύει μέχρι την ισορροπία και το πόσο χαμηλώνει για να ντριμπλάρει είναι λες και βγήκε από βιντεοπαιχνίδι.
Σουτάρει από παντού και με κάθε τρόπο. Side step, step back, fadeaway ενώ τα τρίποντα με ένα πόδι έχουν γίνει πλέον σήμα κατατεθέν.
WEMBY 3 PTS ONE LEG!!!! pic.twitter.com/eEpLVoTXuh
— French Prospect (@defaut_zero) November 4, 2022
As Giannis put it, "big, big problem".#FIBAWC x #WinForFrance
📺 Watch live games and extended highlights on Courtside1891 https://t.co/bzlIOrnFkg pic.twitter.com/0V7aQ9xSEZ
— FIBA Basketball World Cup 2023 🏆 (@FIBAWC) November 14, 2022
Δεν είναι βέβαια αρκετά αποτελεσματικός (27.2 3Ρ%) αλλά δεν είναι και τόσο κακός σουτερ όσο δείχνει το ποσοστό του. Σίγουρα είναι η αδυναμία του στην επίθεση και δεν είναι ακόμα volume shooter αλλά θα μπορέσει να τιμωρήσει άμυνες που θα τον αφήσουν εντελώς ελεύθερο.
Στο PnR είναι η χαρά του playmaker. Το vertical spacing που προσφέρει είναι πολύ πιο σημαντικό από το horizontal spacing και από την πρώτη μέρα θα αποτελεί lob threat.
Τα δύο φιλικά παιχνίδια που έπαιξε στην Νεβάδα, με NBA rules, σε NBA γήπεδο κόντρα στους G League Ignite ήταν μια γεύση του πόσο καλύτερα θα αποδώσει σε συνθήκες ΝΒΑ.
Παρόλα αυτά ο Wemby έχει και κάποιες αδυναμίες στο παιχνίδι του. Όχι τόσο μειονεκτήματα αλλά στοιχεία που θα πρέπει να εξελίξει όταν τον προβάλλουμε ως high usage player.
Η αντίδρασή του στα double team δεν είναι και η καλύτερη. Εδώ χρειάζεται αρκετή βελτίωση, στο διάβασμα των φάσεων όπως και στην πάσα. Όχι ότι είναι κακός πασέρ αλλά όταν θα έχεις τις άμυνες να προσαρμόζονται πάνω σου πρέπει να βλέπεις καλύτερα γήπεδο.
Επίσης αυτό που μου κάνει αρνητική εντύπωση είναι το πόσο βασίζεται στο ότι απλά είναι ψηλός όταν πάει για το ριμπάουντ και λιγότερο στο να κάνει σωστά box out με αποτέλεσμα να χάνει κάποια αμυντικά ριμπάουντ που θα έπρεπε να καθαρίζει.
Επιπλέον, εννοείται ότι πρέπει να βάλει κάποια μυικά κιλά χωρίς όμως να χάσει την ευλυγισία του. Πιστεύω δεν μπορεί να μεταμορφωθεί σωματικά όπως ο Γιάννης ή ο Embiid αλλά θα πρέπει να δυναμώσει για να μην τον βάζουν μέσα στο καλάθι παίκτες με εκτόπισμα. Αυτό αποτελεί πρόβλημα και στην επίθεση, ειδικά όταν πάει να παίξει με πλάτη και να βάλει το καλάθι με power moves. Σε τέτοιες φάσεις που αφήνουν την επαφή λίγο παραπάνω οι διαιτητές η άμυνα δεν του χαρίζεται.
Ο Victor Wembanyama έχει μια τεράστια προοπτική στον αριθμό των τρόπων με τους οποίους μπορούν να αξιοποιηθούν οι μοναδικές του ικανότητες και το μέγεθός του. Νομίζω δεν υπήρχε καλύτερο σενάριο από το να καταλήξει στο San Antonio, δίπλα σε έναν προπονητή που έχει εξελίξει έναν από τους σπουδαιότερους center και winner που έχει δει το άθλημα (Tim Duncan για όσους δεν κατάλαβαν). Μου αρέσει πολύ η ωριμότητα που επιδεικνύει, το πως μιλάει σε συνεντεύξεις, η συνολική του νοοτροπία. Θα γίνει ένας σπουδαίος επαγγελματίας.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτούς τους unicorn παίκτες είναι το πόσο μπορούν να μείνουν στο παρκέ χωρίς τραυματισμούς. Το ίδιο που είπαμε για τον Chet Holmgren πέρυσι ισχύει και για τον Wemby. Το κορμί του είναι ευχή και κατάρα μαζί. Τίποτα δεν είναι εγγυημένο και οι μοναδικοί σωματότυποι μπορεί να σημαίνουν μοναδικούς κινδύνους τραυματισμού. Η Ιστορία του αθλήματος δυστυχώς μας έχει δείξει ότι παρόμοια κορμιά στο ΝΒΑ δεν μακροημερεύουν.
Εν τέλει το ερώτημα δεν είναι πόσο καλός θα γίνει ο Γάλλος αλλά πόσο χρόνο θα του πάρει. Προβλέποντας την εξέλιξή του, έχουμε έναν παίκτη που στην χειρότερη περίπτωση θα είναι ένας perennial All-Star two-way player και στην καλύτερη ένας All-Time Great HOFamer.
Πρόβλεψη: …
"We may think of him as one of the best players to ever live when he's all said and done."
Tonight, we'll find out which team will win the NBA draft lottery and have the chance to select Victor Wembanyama 👀 pic.twitter.com/ESbVS7gMhY
— NBA on ESPN (@ESPNNBA) May 16, 2023
Scoot Henderson
Ομάδα: G-League Ignite
Θέση: PG, SG
Ηλικία: 19
Ύψος: 1,88 μ. (2,05 μ. wingspan)
Βάρος: 88 κ.
Παρά το γεγονός ότι ήταν ο νεότερος παίκτης της G-League καθ’ όλη τη διάρκεια της περασμένης σεζόν, ο Scoot Henderson ήταν ο leading guard της G-League Ignite και στη δεύτερη χρονιά του αξιοποίησε τις εμπειρίες του πρώτου έτους και παρουσιάστηκε βελτιωμένος. Λόγω μικροτραυματισμών δεν τον άφησαν να παίξει πολλά παιχνίδια φέτος καθώς δεν ήθελαν να ρισκάρουν κάτι πιο σοβαρό. Είχε τις δύσκολες βραδιές του, όπως θα περίμενε κανείς από έναν 18χρονο, αλλά η προοπτική ενός superstar είναι προφανής και τον καθιστά φαβορί για τη 2η επιλογή στο ντραφτ. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί ο Henderson ήταν τόσο επιτυχημένος με την Ignite παρά το νεαρό της ηλικίας του, καθώς έχει μια αίσθηση του παιχνιδιού που δεν έχουν άλλοι παίκτες στην ηλικία του. Όταν συνδυάσεις αυτή την αίσθηση για το παιχνίδι με την αθλητικότητα, τη δημιουργική ντρίπλα του και το υποσχόμενο midrange game, έχεις μία από τις καλύτερες προοπτικές PG στο φετινό ντραφτ.
Μου έκανε πολύ καλή εντύπωση το πόσο καλά στάθηκε και το mentality που επέδειξε απέναντι στον Wembanyama στα παιχνίδια της Ignite με την Μετροπολιτάν. Φαίνεται να του αρέσουν οι προκλήσεις.
Μέσα στο γήπεδο, ο Scoot δείχνει μεγαλύτερος από το 1,88 μ. ανάστημά του καθώς το μεγάλο άνοιγμα χεριών που έχει ισοσκελίζει την απουσία ύψους. Ο τρόπος που πηδάει (είτε με το ένα είτε με τα δύο πόδια) θυμίζει πολύ χαρακτηριστικά Russell Westbrook. Είναι ένας freak athlete με κορμί που είναι ήδη NBA ready. Τρομερός ριμπάουντερ για το ύψος του. Φυσικά διαθέτει ένα πολύ εκρηκτικό πρώτο βήμα που του δίνει τεράστια ώθηση για να επιτεθεί στο καλάθι. Είναι παίκτης που μπορεί να πιάσει από 0-100 σε δέκατα του δευτερολέπτου. Αυτή η αθλητικότητα σε συνδυασμό με τα μακριά του χέρια του δίνει τεράστιο πλεονέκτημα όταν μπαίνει για drive. Διαθέτει δυνατό floater παιχνίδι που είναι αναγκαίο να έχει ένα guard του διαμετρήματός του – εκτελεί είτε με το ένα πόδι είτε με jump stop αλα Derrick Rose. H ικανότητά του να βάζει πίεση στην άμυνα όταν επιτίθεται προς το καλάθι και να τελειώνει με επαφή είναι κάτι που ξεχωρίζει στο παιχνίδι του. Είναι καλός finisher αλλά βασίζεται πολύ στο δεξί του χέρι. Το γεγονός ότι σούταρε μόνο 3 βολές κατά μέσο όρο είναι αδιανόητο σε συνδυασμό με τον ρυθμό που επιτίθεται στο καλάθι. Οι διαιτητές δεν τον σέβονταν και πολύ.
Ο Scoot είναι από τα πιο ταλαντούχα playmaker του ντραφτ. Σχεδόν πάντα σκανάρει το γήπεδο όταν μπαίνει για drive. Οι πάσες του είναι γρήγορες και on target. Στο PnR διαβάζει πολύ καλά πως τον αντιμετωπίζει η άμυνα και έχει υπομονή όταν πασάρει. Η υπομονή στις πάσες του σε συνδυασμό με την βαρύτητα που δημιουργεί όταν μπαίνει για drive τον κάνει ακόμα καλύτερο PG. Φέτος είχε παιχνίδια όπου τελείωσε με 16 και 14 ασίστ. Η ομάδα που θα τον επιλέξει πρέπει να επενδύσει πάνω του σε αυτό το κομμάτι στο οποίο φυσικά κάνει και λάθη.
Του αρέσει πολύ το pull-up σουτ από μέση απόσταση ειδικά όταν παίζει στο PnR και η άμυνα τον προκαλεί. Σηκώνεται γρήγορα και τιμωρεί αμέσως τις ομάδες που τον παίζουν είτε drop είτε under στο midrange. Υπήρχαν όμως στιγμές που αναλωνόταν σε αυτό το midrange σουτάκι ενω είχε ανοιχτό διάδρομο για drive.
Ένα underrated κομμάτι του Scoot στην επίθεση είναι η κίνηση του μακριά από την μπάλα αλλά και η ικανότητά του να επιτίθεται στα close out με το που πιάσει την μπάλα. Εκμεταλλεύεται την σβελτάδα στα πόδια του και κόβει απότομα προς το καλάθι αφήνοντας τον προσωπικό του αντίπαλο αρκετά πίσω. Αυτός είναι ένας λόγο που πιστεύω θα μπορέσει να παίξει δίπλα σε έναν ball dominant παίκτη.
Στο αμυντικό κομμάτι ήταν λίγο απογοήτευση. Όταν βλέπεις έναν τόσο καλό αθλητή περιμένεις να στέκεται καλά και στην άμυνα. Προφανώς και έχει τα φόντα αλλά χρειάζεται παραπάνω όρεξη και περισσότερη προσήλωση ειδικά όταν παίζει άμυνα μακριά από την μπάλα και ξεχνάει τον παίκτη του. Για τα guard με το ύψος του, πάντα το αμυντικό κομμάτι αποτελεί τροχοπέδη για μια μεγάλη καριέρα στο πρωτάθλημα.
Το μεγάλο ερωτηματικό στο παιχνίδι του είναι η εκτέλεση από το τρίποντο. Δεν παίρνει πολλά σουτ από την γραμμή των 7,25 μ. και γενικά δεν δείχνει να έχει την άνεση και την αυτοπεποίθηση που θα έπρεπε να έχει ένα leading guard όταν εκτελεί από το τρίποντο. Παρουσίασε όμως βελτίωση σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά. Επιπλέον το γεγονός ότι σουτάρει καλά από το midrange είναι ενθαρρυντικό στοιχείο που δείχνει ότι μπορεί να βελτιωθεί και στο τρίποντο. Αρχικά θα πρέπει να βάλει τα στατικά σουτ που θα του δώσει η άμυνα είτε παίζει με την μπάλα είτε χωρίς. Στην χειρότερη πιστεύω θα γίνει ένας average σουτέρ.
Το πιο προφανές εμπόδιο για την παραμονή των μικρών guard στο ΝΒΑ είναι η ικανότητά τους να βάζουν πίεση στην αντίπαλη άμυνα μέσα στην ρακέτα και ταυτόχρονα να μην γίνονται στόχος στην άμυνα. Το να φτάνουν συνεχώς στη στεφάνη είναι ένα χαρακτηριστικό που είναι προαπαιτούμενο σε ένα πρωτάθλημα με αυξανόμενο αριθμό wing ball handlers και mobile centers. Και πάλι, το ελάχιστο κατώφλι/όριο δεξιοτήτων για τους βραχύσωμους guard είναι αρκετά υψηλό. Ένα τέτοιο guard πρέπει να προσφέρει τεράστια αξία στην επίθεση, συχνά εκτός από το απαράμιλλο playmaking, για να αντισταθμίσει την αδυναμία στα μετόπισθεν. Η απουσία στιβαρής περιμετρικής εκτέλεσης από ένα τόσο βραχύσωμο guard ίσως καθιστά τον Scoot ρίσκο για 2η επιλογή σε ντραφτ.
Όπως βλέπουμε με τον Trae Young αυτή τη στιγμή, η μέτρια αποτελεσματικότητα ενός σχεδόν ηλιοκεντρικού small guard δεν πληροί αυτά τα προαναφερθέντα επιθετικά όρια. Ο Scoot είναι αναμφίβολα μια πολύ διαφορετική προοπτική από τον Trae. Η προβολή του ως ο επόμενος στη σειρά της (φαινομενικά) αργά πεθαίνουσας φυλής των small leading guards είναι ένα ρεαλιστικό σενάριο.
Πρόβλεψη: 2-5
Brandon Miller
Ομάδα: Alabama Crimson Tide
Θέση: SF, PF
Ηλικία: 20
Ύψος: 2,05 μ. (2,10 μ. wingspan)
Βάρος: 90 κ.
Ο Brandon Miller ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες στο κολεγιακό πρωτάθλημα αυτή τη σεζόν, συγκεντρώνοντας διακρίσεις όπως η επιλογή του στην First Team All American και το βραβείο του καλύτερου παίκτη στην SEC περιφέρεια.
Ο Miller είναι ένας από τους καλύτερους σουτέρ του ντραφτ ειδικά σε C&S καταστάσεις αλλά και με κίνηση, ερχόμενος από σκριν ή DHO. Έχει δουλεμένο footwork και μπορεί να σουτάρει είτε με jump stop είτε με 1-2. Σε τέτοια actions, παίζοντας μακριά από την μπάλα θα βγάλει το ψωμί του στο ΝΒΑ σε πρώτη φάση.
Στο να δημιουργήσει σκορ για τον εαυτό του ήταν καλούτσικος στο κολέγιο αλλά αμφιβάλλω αν θα μεταφραστεί αυτή η πτυχή του παιχνιδιού του το ίδιο καλά στα πρώτα του χρόνια στο ΝΒΑ. Δεν έχει το γρήγορο πρώτο βήμα, την εκρηκτικότητα και κόντρα σε λίγο πιο αθλητικές ομάδες δυσκολεύτηκε να σκοράρει σε iso καταστάσεις. Για το μέγεθός του είναι λίγο απογοητευτικός finisher στο ζωγραφιστό κι αυτό φάνηκε ιδιαίτερα στο τουρνουά του Μαρτίου όπου ήταν κακός. Υπάρχουν όμως παραδείγματα παικτών που κερδίζουν τον προσωπικό τους αντίπαλο χωρίς να είναι εκρηκτικοί. Αν ο Brandon μπορέσει να προσθέσει περισσότερα μυϊκά κιλα στο κορμί του και δουλέψει τον τρόπο με τον οποίο επιτίθεται στο καλάθι (π.χ. να παίρνει καλύτερες γωνίες) θα μπορέσει να γίνει πιο αποτελεσματικός finisher καθώς δυσκολευόταν να σκοράρει ακόμα και απέναντι σε μικρότερους ή ομοίου μεγέθους αμυντικούς που ήταν σε θέση να τον απομακρύνουν από τα σημεία του.
Έχει δείξει όμως κάποια υποσχόμενα στοιχεία, όπως η ντρίμπλα του, το πως παίζει με προσποιήσεις και εκτελεί γρήγορα χωρίς να αναλώνεται σε πολλές sizeup.
Αυτό που με κάνει να πιστεύω ότι μπορεί να γίνει μια καλή δεύτερη επιλογή σε μια ΝΒΑ επίθεση είναι το playmaking κομμάτι του παιχνιδιού του που είναι underrated. Πέρυσι με το Αλαμπάμα είχε κάποιες θεαματικές πάσες που θα ζήλευαν πολλά playmaker. Νομίζω αν κάνεις ένα βιντεάκι με passing highlights θα νομίζεις ότι είναι PG. Ελπίζω η ομάδα που θα τον επιλέξει να εκμεταλλευτεί μακροπρόθεσμα αυτό το στοιχείο του και να μην τον κάνει απλά έναν go-to-scorer.
Στον αιφνιδιασμό και το uptempo παιχνίδι του Αλαμπάμα, ο Miller ήταν αρκετές φορές ένας grab and go παίκτης που έτρεχε στο ανοιχτό γήπεδο μετά το ριμπάουντ και μοίραζε πάσες ή τελείωνε φάσεις ο ίδιος του. Δεν νομίζω βέβαια ότι θα τον δούμε στο επόμενο επίπεδο να κατεβάζει μπάλα έτσι αλλά σίγουρα το παιχνίδι του θα ταίριαζε πολύ καλά σε μια fast pace ομάδα.
Στην άλλη μεριά του παρκέ ο Miller έχει μια καλή βάση. Στην άμυνα πάνω στην μπάλα μπορεί να μείνει μπροστά από τον επιθετικό καθώς κινείται γρήγορα. Έχει πολύ εύκαμπτους γοφούς, τοποθετεί σωστά το κορμί του, δεν κάνει πολλά λάθη, δεν παίρνει ρίσκα με το να πηγαίνει για κλέψιμο και φυσικά έχει το μέγεθος για να αλλοιώσει προσπάθειες. Μακριά από την μπάλα είναι εξίσου καλός. Ενεργά χέρια συνεχώς που οδηγούν σε πολλά deflections, ενώ διαβάζει πολύ καλά τους διαδρόμους πάσας και κλέβει μπάλες. Φυσικά θα χρειαστεί να δυναμώσει για να μπορεί να μαρκάρει ικανοποιητικά wing παίκτες του ΝΒΑ.
Το πακέτο που διαθέτει (μέγεθος, σουτ, playmaking, defensive versatility) τον καθιστά “σεξυ” πικ οπότε δεν πιστεύω να τον δούμε κάτω από την 2η ή 3η θέση του ντραφτ. Αν βελτιωθεί ως σκορερ – να δημιουργεί καλύτερα απόσταση από τον αμυντικό όταν σουτάρει και να τελειώνει με επαφή – τότε μπορεί να φτάσει σε ένα All-Star επίπεδο. Στην χειρότερη θα γίνει ένας καλός βασικός 3&D παίκτης.
Επειδή υπάρχει φρέσκια η εικόνα του Ja Morant να ποζάρει με όπλα σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης πιστεύω θα παίξουν μεγάλο ρόλο οι συνεντεύξεις που θα δώσει ο Miller με τις ομάδες που θέλουν να τον επιλέξουν καθώς κι αυτός έχει εμπλακεί σε σκάνδαλο με όπλο αν και μιλάμε για διαφορετική περίπτωση από αυτή του Morant.
Πρόβλεψη: 2-5
Amen Thompson
Ομάδα: Overtime Elite
Θέση: SG, PG
Ηλικία: 20
Ύψος: 2 μ. (2,14 μ. wingspan)
Βάρος: 97 κ.
Ο Amen Thompson είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους υποψήφιους στο φετινό ντραφτ. Ο συνδυασμός μεγέθους, αθλητικών προσόντων, playmaking skills και ακροβασίας στον αέρα που επιδεικνύει είναι μοναδικός.
Αυτό που σου τραβάει την προσοχή μόλις βλέπεις τον Amen είναι η τερατώδης αθλητικότητά του. Είναι ο πιο αλτικός παίκτης του ντραφτ (44-inch vertical στις μετρήσει της OT Elite το 2021), ικανός είτε πηδάει με το ένα είτε με τα δύο πόδια. Σε πολλά καρφώματα το κεφάλι του φτάνει στο ύψος της μπασκέτας. Έχει πολλά highlights που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Ειδικά στον αιφνιδιασμό ήταν ασταμάτητος. Υπάρχει μια ζωντάνια στο παιχνίδι του που σε εντυπωσιάζει. Η αθλητικότητα που έχει του ανοίγει την πόρτα σε παράθυρα πάσας και ακροβατικά τελειώματα που οι περισσότεροι prospects μπορούν μόνο να ονειρευτούν.
Έχει ένα πολύ γρήγορο πρώτο βήμα και περνάει άνετα τον προσωπικό του αντίπαλο, ενώ δεν αναλώνεται σε πολλές sizeup ντριμπλες – απλά προτιμά κάποιες push ντριμπλες ή πάει σε ένα εκρηκτικό crossover. Συνολικά έχει πολύ καλή αίσθηση του χώρου όταν μπαίνει για drive. Τελειώνει αρκετά καλά κοντά στο καλάθι (71.2%) αλλά ορισμένες φορές πάει για το θεαματικό αντί για το απλό με αποτέλεσμα να αστοχεί άσχημα. Λίγα πράγματα στο ΝΒΑ είναι πιο πολύτιμα από την πίεση στη στεφάνη, ανεξαρτήτως εποχής. Το να περνάς τον αμυντικό σου και να βάζεις την άμυνα σε περιστροφές είναι κάτι που χρειάζεται κάθε επίθεση και η ικανότητα να το κάνεις αυτό σε τακτική βάση σε κάνει πολύτιμο.
Το στοιχείο που κάνει τον Amen ακόμα πιο ελκυστικό prospect είναι τα playmaking instincts που διαθέτει. Έχει court vision που λίγοι παίκτες διαθέτουν στο φετινό ντραφτ. Οι πάσες του έχουν δημιουργικότητα και ακρίβεια – δείχνει να έχει μεγάλη άνεση στις πάσες με το ένα χέρι. Ειδικά οι πάσες που κάνει όταν βρίσκεται στον αέρα είναι τεράστιο ατού καθώς πιάνει την άμυνα απροετοίμαστη. Έχει potential ως facilitator και πιο πολύ ως ball mover (π.χ. Lonzo Ball) ειδικά σε μια επίθεση που τρέχει πολύ στο ανοιχτό γήπεδο.
Στην άλλη μεριά του παρκέ είναι εξίσου καλός. Γρήγορα πλάγια βήματα, γρήγορα αντανακλαστικά, ελίσσεται στα σκριν κυνηγώντας τον επιθετικό και έχει την δυνατότητα αν δυναμώσει να μαρκάρει από το 1 μέχρι το 3. Στην άμυνα μακριά από την μπάλα έχει τρομερό ένστικτο στο να κλέβει μπάλες είτε πάνω στην πάσα είτε όταν ο αμυντικός θα χαλαρώσει για λίγο και ο Amen δεν θα του χαριστεί. Πιστεύω όποια ομάδα τον επιλέξει πρέπει να τον χρησιμοποιήσει σαν weak side help defender. Η αλτικότητά του και το timing στις τάπες τον κάνει ιδανικό για έναν τέτοιο αμυντικό ρόλο. Βέβαια υπήρχαν στιγμές που δεν ήταν συνεπής και έδειχνε μια αλαζονεία βασιζόμενος περισσότερο στην αθλητικότητά του και λιγότερο στο να πάρει σωστή θέση.
Η μεγαλύτερη αδυναμία του Amen είναι το σουτ είτε είναι από το τρίποντο είτε από μέση απόσταση και το βλέπεις σε όλα τα ποσοστά του μέχρι και τις βολές. Έχει πολύ δρόμο ακόμα για να αρχίσουν να τον σέβονται οι άμυνες όταν σουτάρει. Έχει λίγο περίεργη μηχανική – φαίνεται να “σκοντάφτει” όταν σουτάρει με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ροή ενέργειας όταν απελευθερώνει την μπάλα. Οι άμυνες πάντα του έδιναν το σουτ αλλά αυτός δυσκολεύτηκε να το βάλει και μιλάμε για στατικά σουτ προπόνησης. Αυτό τον καθιστά σχεδόν unplayable μακριά από την μπάλα σε ορισμένα σχήματα και σε ορισμένα σημεία του παιχνιδιού. Δεν νομίζω να γίνει ποτέ καλός σουτέρ και αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο τροχοπέδη στο να εξελιχθεί σε κάτι πολύ καλό. Το καλύτερο σενάριο είναι να πιάσει το μ.ο. 3Ρ% της Λίγκας.
Το δεύτερο στοιχείο που θα δούλευα αν ήμουν ο Amen θα ήταν ο χειρισμός της μπάλας. Είχε στιγμές που χωρίς ιδιαίτερη πίεση από την άμυνα έχανε την μπάλα σαν να μην μπορούσε να διαχειριστεί την ταχύτητα με την οποία εκτελούσε ντριμπλες.
Ο Amen έχει μια υπερφυσική αίσθηση ως πασέρ και είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει την αθλητικότητά του για να τιμωρήσει την άμυνα, αλλά και να τη χειραγωγήσει. Θα υπάρξουν κάποιοι “πόνοι ανάπτυξης” στην πορεία εξέλιξής του, αλλά η έμφυτη κατανόηση του παιχνιδιού και η επίδρασή του σε αυτό υπάρχει σε έναν ικανοποιητικό βαθμό.
Έπαιξε όμως στην Overtime Elite League, ένα εντελώς άγνωστο αναπτυξιακό οικοσύστημα
γεμάτο prospects μικρότερους από αυτόν. Η ΟΤΕ είναι μια νέα και αναπόδεικτη αναπτυξιακή Λίγκα που είναι εγγενώς λιγότερο οργανωμένη από οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο πριν από το ντραφτ. Για παράδειγμα η ικανότητά του να αμύνεται πολύ καλά πάνω στην μπάλα αμφιβάλλω αν θα μεταφραστεί στο ΝΒΑ καθώς τα guard που μάρκαρε ήταν κατώτερου επιπέδου σε σύγκριση με τα guard του κολεγιακού πρωταθλήματος. Επιπλέον οι αριθμοί του στα τελειώματα δεν είναι καλοί, αν αναλογιστεί κανείς τον ανταγωνισμό που αντιμετώπισε ενώ έχει φτωχό επιθετικό ρεπερτόριο και σε αυτό φταίει το σαφώς δυσλειτουργικό σουτ του. Ο προβληματισμός μου έγκειται στο συνδυαστικό αποτέλεσμα κάθε μιας από τις παραπάνω αδυναμίες. Γιατί κάποιος που είναι ένας τόσο καλός αθλητής δεν ήταν απίστευτα κυρίαρχος σε ένα πρωτάθλημα γεμάτο εφήβους;
Πρόβλεψη: 4-10
Jarace Walker
Ομάδα: Houston Cougars
Θέση: PF, SF
Ηλικία: 19
Ύψος: 2,01 μ. (2,19 μ. wingspan)
Βάρος: 112 κ.
Ο Jarace Walker ήταν μέλος μιας από τις πιο σκληρές ομάδες του κολεγιακού πρωταθλήματος και αποτέλεσε X-Factor για την πορεία του Houston μέχρι το Elite 8. Είναι ένας κορυφαίος αμυντικός, παίζει με ένα φοβερό μοτέρ και είναι ένας από τους πιο δυνατούς freshmen των τελευταίων χρόνων. Ο συνδυασμός αμυντικού versatility, φυσικών προσόντων και επιθετικών δυνατοτήτων τον καθιστούν έναν από τους πιο αξιόλογους υποψήφιους wing παίκτες. Υπάρχουν κάποια ερωτήματα σχετικά με το σουτ του και σε ποιο ρόλο είναι σε θέση να είναι πιο αποτελεσματικός επιθετικά, ωστόσο είναι κάποιος που αξίζει να επενδύσει μια ομάδα που έχει μια τοπ 10 επιλογή στο ντραφτ.
O Walker είναι από τους πιο επιδραστικούς αμυντικούς του φετινού ντραφτ είτε παίζει πάνω στην μπάλα είτε μακριά από αυτήν σαν help defender. Έχει πολύ καλό timing στις βοήθειες που δίνει και πολλές φορές οδηγούν σε θεαματικές τάπες, deflections ή κλεψίματα – το σημαντικό είναι ότι έχει συνέπεια. Είναι ένας versatile team defender που μπορεί να αποδώσει σε οποιοδήποτε αμυντικό πλάνο και να κάνει αυτα που δεν φαίνονται στην στατιστική. Έχει την προοπτική να γίνει ένας “τροχονόμος” στα μετόπισθεν καθώς καλύπτει γρήγορα τα αμυντικά κενά.
Στην άμυνα στο PnR ήταν εξαιρετικός σε hard hedge και blitz που έπαιζαν πολύ οι Cougars οδηγώντας τους αντιπάλους σε πολλά λάθη.
Σε iso καταστάσεις δεν υπήρχαν πολλοί wing παίκτες που μπορούσαν να σκοράρουν πάνω του, καθώς έχει έναν αρκετά δυνατό κορμό και μπορεί να απορροφά την επαφή χωρίς να κάνει φάουλ. Εντούτοις, τα πλάγια βήματά του δεν με εντυπωσιάζουν και δεν είναι σε θέση, τουλάχιστον εξ αρχής, να μαρκάρει για πολλές κατοχές NBA guards. Σίγουρα θα μαρκάρει 4αρια και 3αρια στο επόμενο επίπεδο αλλά και κάποια 5άρια.
Το πιο εντυπωσιακό κομμάτι του επιθετικού παιχνιδιού του για μένα είναι τα playmaking instincts που έχει επιδείξει. Δεν έχει εντυπωσιακά νούμερα στις ασιστ αλλά η ταχύτητα με την οποία παίρνει αποφάσεις ως πασέρ – ειδικά στο short roll αλλά και όταν μπαίνει για drive – είναι αξιοσημείωτη. Στο ΝΒΑ ίσως φανεί περισσότερο αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού του ίσως και όχι γιατί οι ομάδες μπορεί να προτιμήσουν να του δώσουν το σουτ από το ύψος των βολών. Δεν νομίζω ότι έχει το potential να γίνει ένας point forward αλλά μπορεί να γίνει ένας συνδετικός κρίκος μιας ΝΒΑ επίθεσης.
Από την περιφέρεια μπορεί να βάλει το απλό στατικό τρίποντο αλλά δεν είναι άνετος να πάρει πολλές προσπάθειες. Έδειξε ότι μπορεί να βάλει και κάποια pull-up από μέση απόσταση. Τα ποσοστά του ήταν μέτρια αλλά όχι αποθαρρυντικά για το πως μπορεί να εξελιχθεί. Εδώ πέρα υπάρχουν αρκετά περιθώρια βελτίωσης – σίγουρα στην ταχύτητα εκτέλεσης – αλλά δεν πιστεύω ότι θα γίνει above average σουτέρ. Αν μπορέσει στο μέλλον να επιβάλει τον σεβασμό της άμυνας στο τρίποντο και να επιτεθεί στα closeout τότε θα ανοίξουν καινούργιοι ορίζοντες στο παιχνίδι του.
Αυτό που μου αρέσει (και δεν μου αρέσει) όταν μπαίνει για drive είναι που προτιμάει το push shot/πεταχτάρι, κάτι σπάνιο για έναν παίκτη 2 μ. Αυτό βέβαια είναι και δείγμα του ότι δεν πάει στην επαφή (μόνο 2.2 FTA) κάτι λίγο απογοητευτικό για ένα τέτοιο κορμί. Όσο δεν φοβάται να παίξει με το κορμί του στην άμυνα άλλο τόσο δεν θέλει στην επίθεση. Χρειάζεται πολύ δουλειά και στο footwork. Με την περίπτωσή του είναι περισσότερο θέμα προπόνησης και επαναλήψεων σε αυτά τα σουτ και λιγότερο θέμα ενδυνάμωσης.
Στο ποστ ήταν αρκετά παραγωγικός όταν έπαιρνε την μπάλα – είχε κάποια ωραία hook shots – αλλά δεν νομίζω ότι θα τον εμπιστευτεί ομάδα ΝΒΑ με την μπάλα σε τέτοιο σημείο, τουλάχιστον σε αρχική φάση.
O ρόλος του στο Χιούστον ήταν σχετικά περιορισμένος λόγω του επιθετικού σχήματος και των βετεράνων που υπήρχαν στο ρόστερ. Έπαιζε περισσότερο σαν mobile big παρά σαν wing shot maker. Είναι παίκτης που κάνει αυτό που του ζητείται και παίρνει σωστές αποφάσεις με την μπάλα οπότε θα κάνει μια μεγάλη καριέρα εκτός απροοπτου. Το θέμα είναι αν μπορούμε να τον προβάλλουμε σε ένα All Star επίπεδο. Ο ρόλος του στο επόμενο επίπεδο είναι λίγο θολός για μένα, καθώς είναι λίγο μικρός για να παίξει στο frontcourt, αργός και μη ικανός ball handler για να παίξει στο backcourt αλλά τα αμυντικά του προσόντα θα τον κρατήσουν στο παρκέ.
Πρόβλεψη: 4-10
Ausar Thompson
Ομάδα: Overtime Elite
Θέση: SG, SF
Ηλικία: 20
Ύψος: 2 μ. (2,14 μ. wingspan)
Βάρος: 98 κ.
Οι Thompsons μπορεί να δείχνουν ίδιοι εμφανισιακά, το παιχνίδι τους όμως είναι διαφορετικό. Όπως και ο δίδυμος αδελφός του έτσι και ο Ausar είναι ένας συγκλονιστικός αθλητής ικανός να επηρεάσει το παιχνίδι και στις δύο πλευρές του γηπέδου.
Τα αθλητικά προσόντα του Amen ξεχειλίζουν όταν τον βλέπεις να παίζει. Από την άλλη ο Ausar είναι πιο συγκρατημένος αθλητής και παίζει καλύτερα off ball. Είναι ίσως ο καλύτερος cutter του ντραφτ καθώς ο συνδυασμός ταχύτητας και διαβάσματος των κενών στην άμυνα είναι κάτι που δεν έχει κανείς άλλος prospect. Είναι ένας αρκετά ικανός πασέρ – κυρίως σε φάσεις drive-n-kick παρά στο PnR. Δεν υπάρχει ζήτημα προβολής του ως playmaker αλλά ως συνδετικός κρίκος μιας επίθεσης θα λειτουργούσε καλά.
Στην άμυνα ο Ausar είναι pest defender με τρομερά ένστικτα. Κολλάει πάνω στον παίκτη του και δεν τον αφήνει να πάρει ανάσα. Γρήγορα πόδια, ενεργά χέρια, κινείται αρκετά καλά με πλάγια βήματα. Σίγουρα θα μπορέσει να μαρκάρει από το 1 μέχρι το 3 στο μέλλον. Πολλά κλεψίματα και τάπες πάνω στον προσωπικό του αντίπαλο.
Σηκώνεται πολύ καλά κάθετα για να αλλοιώσει προσπάθειες κοντά στο καλάθι ως help defender. Έχει κάποια τρομερά defensive highlights. Στην άμυνα, ο Ausar ξεπερνά τον αδελφό του καθώς έχει την ικανότητα να διαβάζει τις αντίπαλες επιθέσεις πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη συνέπεια. Ενώ οι τοποθετήσεις του είναι περισσότερο καλές παρά σπουδαίες, μερικές φορές απλά είναι ανεπαίσθητα γρήγορος στις περιστροφές ή στο να κολλάει πάνω στον παίκτη που έχει την μπάλα σε μια κρίσιμη στιγμή. Αυτό με κάνει να αισθάνομαι άνετα με την προβολή του ως eilte αμυντικού από την πρώτη μέρα.
Το σουτ του επιδέχεται βελτίωση. Η μηχανική και το footwork είναι ανώτερα του Amen, αν και ακόμα μέτρια στην καλύτερη περίπτωση, αλλά αρκετά καλά ώστε οι άμυνες να του δώσουν κάποια προσοχή. Στα POs βέβαια ήταν φωτιά από το τρίποντο, σούταρε πολύ καλύτερα (κοντά στο 40%). Για τον Ausar είναι πιο επιτακτικό να βελτιωθεί σε αυτό το κομμάτι καθώς θα παίζει λιγότερο με την μπάλα στα χέρια και θα πρέπει να γίνει τουλάχιστον αξιόπιστος σε C&S.
Με την μπάλα στα χέρια σε iso καταστάσεις ο Ausar δυσκολεύεται να δημιουργήσει απόσταση από τον αμυντικό του και γενικά να διασπάσει την άμυνα όπως ο αδελφός του. Δεν είναι καλός στο να δημιουργεί σκορ για τον εαυτό του κι ενώ είχε κάποιες αναλαμπές θα χρειαστεί δουλειά για να γίνει αξιόπιστος στο 1on1. Δυσκολεύεται να τελειώσει με επαφή την οποία επιζητούσε και δεν παίρνει καλές γωνίες όταν επιτίθεται στο σώμα του αμυντικού.
Έχει ακόμα δουλειά να κάνει επιθετικά, αλλά η πρόοδος που έκανε ως σουτέρ κατά την διάρκεια της σεζόν είναι ένα καλό δείγμα για την εξέλιξή του. Ο επιθετικός του ρόλος αρχικά θα είναι να βάλει τα στατικά σουτ και να κινείται καλά χωρίς την μπάλα. Πιστεύω ότι μπορεί να γίνει star στον ρόλο του. Παρόλα αυτά, όπως και με τον Amen, το πλαίσιο στο οποίο αξιολογείται ο Ausar είναι αμφίβολο.
Πρόβλεψη: 5-10
Cam Whitmore
Ομάδα: Villanova Wildcats
Θέση: SF, SG
Ηλικία: 18
Ύψος: 2 μ. (2,04 μ. wingspan)
Βάρος: 106 κ.
Η πρώτη και μοναδική χρονιά του Cam Whitmore στο Villanova δεν ήταν και η πιο ομαλή, καθώς οι Wildcats δεν κατάφεραν να προκριθούν στο NCAA τουρνουά ενώ ο ίδιος του είχε έναν μικροτραυματισμό που τον κράτησε για λίγο εκτός. Το φετινό ντραφτ είναι γεμάτο αθλητικούς παίκτες και ο Whitmore είναι ένας από αυτούς που ξεχωρίζουν. Ο συνδυασμός εκρηκτικότητας, shot creation και αμυντικών δυνατοτήτων τον καθιστούν μια πιθανή τοπ 15 επιλογή.
Ο Whitmore είναι (και αυτός) ένας εκρηκτικός και δυνατός παίκτης που μπορεί να σηκώνεται γρήγορα από το έδαφος όταν πηδάει. Του αρέσει πολύ να πατάει κα να πηδάει με τα δύο πόδια (hop steps) και το συνολικό του αθλητικό πακέτο είναι ήδη σε ένα πολύ καλό επίπεδο. Είναι παίκτης με γρήγορο πρώτο βήμα που μπαίνει δυνατά για drive, δεν φοβάται την επαφή – εκτόπιζε τους αμυντικούς του – και τελειώνει καλά είτε με το αριστερό είτε με το δεξί χέρι. Με την ανάγκη για πίεση στη ρακέτα να είναι τόσο μεγάλη στο σημερινό παιχνίδι, καθώς πολλές ομάδες εστιάζουν στο καλύτερο spacing, ο Whitmore έχει το κάθετο παιχνίδι που ψάχνουν οι ομάδες.
Είναι ένας ικανός shot creator διότι μπορεί να βάλει κάποια side-step, step back τρίποντα (συνήθως προς τα πίσω αριστερά) και γενικά ξέρει να δημιουργεί απόσταση από τον αμυντικό του για να σουτάρει υπό καλύτερες συνθήκες. Το ποσοστό του από το τρίποντο ήταν σταθερό καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, με μερικά από τα σουτ του να είναι NBA-range τρίποντα πάνω από αμυντικούς. Βέβαια αυτό τα ποσοστό (34%) είναι στην καλύτερη μέτριο αλλά η άνεση και αυτοπεποίθηση που δείχνει να έχει όταν τα εκτελεί είναι ένα ενθαρρυντικό στοιχείο. Η απειλητική ικανότητα του Whitmore ως slasher κάνει κάθε είδους σουτ από το τρίποντο πολύ πιο πολύτιμο. Χρειάζεται λίγο να επιταχύνει το release του, αλλά με προπόνηση πιστεύω ότι μπορεί να διατηρήσει ή και να βελτιώσει τα ποσοστά του σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.
Όταν παίζεις για το Villanova δεν γίνεται να μην είσαι ενεργός χωρίς την μπάλα. Ο Whitmore είναι εξαιρετικός cutter με πολύ καλό timing όταν κόβει καθώς μπορεί να διαβάζει τα κενά που υπάρχουν στην άμυνα ειδικά ερχόμενος από την αδύνατη πλευρά.
Στην άμυνα του λείπει η συνέπεια είτε παίζει πάνω στην μπάλα είτε μακριά από αυτήν – έχει την τάση να παρακολουθεί την μπάλα και να ξεχνάει τον παίκτη του. Έχει όμως τα αθλητικά εργαλεία και το μέγεθος για να γίνει ένας solid defender στο ΝΒΑ. Έχει τα γρήγορα πόδια για να μείνει μπροστά από guards ενώ έχει και την δύναμη για να μαρκάρει wing παίκτες. Τα πήγε αρκετά καλά μαρκάροντας ψηλότερους παίκτες φέτος.
Το κομμάτι που χρειάζεται να βελτιώσει σίγουρα στο επόμενο επίπεδο είναι η πάσα και γενικά το decision making. Είναι παίκτης που ορισμένες φορές, όταν έχει την μπάλα στα χέρια και επιτίθεται είναι λες και φοράει παρωπίδες. Δεν βλέπει την πάσα. Ακόμα και σε φάσεις που είχε δύο παίκτες πάνω του δεν πάσαρε. Άλλες φορές έμπαινε για drive ενώ υπήρχαν δυο και τρεις παίκτες στο ζωγραφιστό. Προτιμάει να κάνει το δύσκολο σουτ παρά να πασάρει. Νομίζω αυτό θα το κόψει αμέσως όταν πατήσει στα παρκέ του ΝΒΑ αλλιώς θα φάει πολύ πάγκο.
Το να διαβάζει καλύτερα το παιχνίδι και να παίρνει γρήγορες αποφάσεις είναι κάτι που πρέπει να βελτιώσει αμέσως όχι μόνο στην επίθεση αλλά και στην άμυνα.
Έπειτα για να γίνει ένας high usage παίκτης χρειάζεται περισσότερη δουλειά στον χειρισμό της μπάλας – έπαιζε και με έναν τραυματισμό στην αντίχειρα που ίσως τον επηρέαζε.
Επιπλέον του λείπει το παιχνίδι από μέση απόσταση. Στα παιχνίδια που είδα πήρε ελάχιστα σουτ από το midrange. Αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να προσθέσει αργότερα και δεν είναι επιτακτικό.
Το Villanova έχει μακρά ιστορία στην παραγωγή παικτών που πάντα βρίσκουν ρόλο στο ΝΒΑ, συχνά έχοντας ξεκινήσει ως αφανής παίκτες στο highschool. Ο Whitmore θα είναι πολύ χρήσιμος σε μια επίθεση που έχει ανάγκη να ασκήσει πίεση στη ρακέτα, είτε παίζει on ball είτε off ball καθώς μπορεί να βάλει το στατικό σουτ (40% σε C&S) που χρειάζεται για να ανοίξει το γήπεδο. Δίπλα σε έναν παίκτη όπως ο Lamelo Ball, ο Cade Cunningham, ο Tyrese Haliburton θα φανεί πολύ αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού του.
Εξακολουθεί να είναι ένας από τους νεότερους παίκτες του ντραφτ και θα πρέπει να είναι πιο συνεπής και στις δύο πλευρές του παρκέ, να δουλέψει την επιθετική και αμυντική του αντίληψη για να μπορέσει να διαβάζει έστω τα πιο βασικά plays. Έχει τα δομικά στοιχεία να γίνει ένας σκορερ αλλά για να φτάσει All Star επίπεδο θα πρέπει να προσθέσει κι άλλα στοιχεία στο παιχνίδι του.
Πρόβλεψη: 5-15
Anthony Black
Ομάδα: Arkansas Razorbacks
Θέση: PG, SG, SF
Ηλικία: 19
Ύψος: 1,98 μ. (2 μ. wingspan)
Βάρος: 95 κ.
O Anthony Black είναι ένα ψηλό guard που ξεχώρισε φέτος σε μια ταλαντούχα ομάδα του Arkansas, παρέχοντας high level playmaking και κάθετο παιχνίδι ενώ ήταν αρκετά επιδραστικός στο αμυντικό κομμάτι.
Ο Black είναι το καλύτερο playmaker της φετινής τάξης. Βλέπει πολύ καλά το γήπεδο και διαβάζει φάσεις πριν εξελιχθούν. Οι πάσες του είναι on time, on target και με ταχύτητα. Ήταν πολύ καλός στο να μοιράζει την μπάλα στο ανοιχτό γήπεδο – είχε κάποιες τρομερές πάσες μισου γηπέδου. Στο PnR είναι πολύ καλός στο να κρατάει τον παίκτη του πίσω από την μπάλα και να περιμένει την κίνηση του ψηλού, ενώ βγάζει με άνεση πάσες στην αδύνατη πλευρά. Μου αρέσει το πως αφήνει τις φάσεις να εξελιχθούν και δεν βιάζεται, αλλά περιμένει τις κατάλληλες συνθήκες για την καλύτερη δυνατή πάσα. Το πόσο αποτελεσματικός θα είναι στο ΝΒΑ σε αυτό το κομμάτι εξαρτάται από το πως θα εξελιχθεί ως σκόρερ. Είναι ένας καλός cutter off ball, ενώ αρέσκεται να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του και off the catch λειτουργώντας ως ball mover. Μπορεί δηλαδή να έχει και ένα συνδετικό ρόλο σε μια επίθεση χωρίς να έχει πολύ την μπάλα στα χέρια του.
Είναι average αθλητής με ένα όχι ιδιαίτερα εκρηκτικό πρώτο βήμα αλλά αυτό που κάνει καλά όταν μπαίνει για drive είναι να χρησιμοποιεί το σώμα του. Του αρέσει συνήθως να σηκώνεται με τα δύο πόδια, προστατεύει πολύ καλά την μπάλα και μπορεί να τελειώσει με επαφή (58% σε drive). Οι άμυνες τον σταματούσαν με δυσκολία όταν ήταν αποφασιστικός και πήγαινε στο δεξί του χέρι. Δεν έχει advanced ντρίμπλες αλλά είναι ουσιαστικός. Έχει καλή γνώση των βασικών κι αυτό μετράει περισσότερο από το να είναι θεαματικός ντριμπλάροντας την μπάλα. Το Arkansas είχε φέτος έλλειψη spacing και πολλές φορές έπαιζαν με δυο bigs στην ρακέτα οπότε δεν μπόρεσε να φανεί σε μεγάλο βαθμό η ικανότητά του να τρυπάει την άμυνα και να τελειώνει φάσεις. Στο ΝΒΑ ίσως φανεί καλύτερα.
Πάντως με τα δείγματα που έδειξε δεν μπορώ να τον προβάλλω σαν παραγωγικό σκόρερ. Παρά το γεγονός ότι το Arkansas έβαζε συχνά την μπάλα στα χέρια του, λόγω των τραυματισμών του Nick Smith, ο ίδιος εξακολουθούσε να έχει μόλις 12 πόντους ανά παιχνίδι. Το σκοράρισμα του Black στο κολέγιο εξαρτιόταν αποκλειστικά από την ικανότητά του να φτάνει στη γραμμή των ελευθέρων βολών (5.2 FTA), πολλές από τις οποίες κέρδιζε απέναντι σε αμυντικούς που ανακάμπτουν, κάτι που είναι λιγότερο πιθανό να συμβεί στο επόμενο επίπεδο, καθώς δεν προβλέπεται να δημιουργεί σταθερά αυτό το αρχικό πλεονέκτημα απέναντι στις άμυνες του ΝΒΑ.
Ωστόσο, ο λόγος που θεωρώ ότι ο Black θα καταλήξει στο τοπ 10 είναι η ικανότητά του να έχει θετικό αντίκτυπο αμυντικά σε κάθε παιχνίδι. Έχει το μέγεθος και την δύναμη για να μαρκάρει ορισμένα wings, την ταχύτητα και τα αντανακλαστικά για να μαρκάρει guards. Καλύπτει γρήγορα έδαφος και είναι ένας σπουδαίος κάθετος αθλητής που η ικανότητά του να διαβάζει την επίθεση σε μια στιγμή τον καθιστά άμεσα επιδραστικό. Βάζει πολύ σωστά τα χέρια του πάνω στην μπάλα. Έχει μια έφεση να κλέβει μπάλες όταν ο επιθετικός ξεκινά να πάρει τα βήματα για drive. Έχει όλα τα εργαλεία για να γίνει ένας versatile pest defender στο επόμενο επίπεδο.
Εκεί που επιδέχεται βελτίωση είναι το σουτ. Ο Black σούταρε με το ίδιο ακριβώς ποσοστό από τρίποντο και μέση απόσταση (30%). Το ποσοστό αυτό είναι αρκετά χαμηλό, οπότε η ομάδα που θα τον επιλέξει θα πρέπει να τον περιβάλλει με σουτέρ. Στα στατικά τρίποντα φαίνεται ιδιαίτερα το πρόβλημα με την μηχανική του: Αργό release, έλλειψη fluidity όταν σηκώνει την μπάλα μετά από το dip – αρκετά σουτ πάνε ευθύβολα, πρέπει να βάζει παραπάνω καμπύλη. Επίσης θα πρέπει να εμπλουτίσει κι άλλο το παιχνίδι του πέρα από τα δυνατά drive. Το in-between game απουσιάζει. Όταν θα τον αντιμετωπίζουν με under και drop στα ball screen θα πρέπει να είναι σε θέση να τους τιμωρήσει.
Το να μπορείς να ξεκινάς μια επίθεση και να δημιουργείς για τους συμπαίκτες σου, ενώ παράλληλα να κλειδώνεις αντιπάλους στην άμυνα, είναι ένας πολύτιμος συνδυασμός. Το μέγεθος και η αθλητικότητα του Black σε συνδυασμό με την ντρίμπλα του τον καθιστούν αρκετά μεγάλη απειλή και αν το σουτ του μπορέσει να εξελιχθεί θα ανοίξει ακόμα περισσότερο το γήπεδο. Απλά όπως δίνει πολλές λύσεις σε ορισμένα προβλήματα, έτσι δημιουργεί και πολλά δικά του.
Πρόβλεψη: 8-16
Taylor Hendricks
Ομάδα: UCF Knights
Θέση: PF, SF
Ηλικία: 19
Ύψος: 2,06 μ. (2,14 μ. wingspan)
Βάρος: 97 κ.
Ο Taylor Hendricks απέδειξε γρήγορα ότι είναι ένα ταλέντο τύπου one & done, ένας από τους καλύτερους freshmen wing shooters – οι καλοί πρωτοετείς σουτέρ με ύψος 2,06 μ. και μεγάλη παραγωγικότητα είναι σπάνιοι – και οι ικανότητές του στο αμυντικό κομμάτι τον καθιστούν μια θελκτική επιλογή στην πρώτη δεκάδα του ντραφτ.
Ο Hendricks είναι ένα ακόμα versatile 4άρι με έναν ιδιαίτερο συνδυασμό timing, αθλητικότητας και συνολικής αίσθησης του παιχνιδιού που τον καθιστά έναν από τους καλύτερους small rim protector του ντραφτ. Έχει ένα τεράστιο άνοιγμα χεριών το οποίο χρησιμοποιεί στο έπακρο στην άμυνα για να κλέψει μπάλες και να αλλοιώσει προσπάθειες, ειδικά ερχόμενος από την αδύνατη πλευρά. Έχει μια έφεση για chase down blocks. Τα αντανακλαστικά του σε αμυντικά plays είναι εντυπωσιακά, στην ταχύτητα που αντιδρά ειδικά στα closeouts, αλλά και στο πόσο καλά σηκώνεται κάθετα για να κάνει contest χωρίς να κάνει φάουλ. Σε αυτό το κομμάτι νομίζω είναι λίγο καλύτερος από τον Jarace Walker, βέβαια είναι και πιο ψηλός. Για κάποιον που αναλαμβάνει έναν τόσο εξαντλητικό αμυντικό ρόλο, έχει απίστευτα χαμηλό ποσοστό φάουλ.
Στην άμυνα πάνω στην μπάλα ο συνδυασμός μεγέθους, ταχύτητας αλλά και το γεγονός ότι καλύπτει μεγάλο χώρο με τον διασκελισμό του, τον καθιστά ιδανικό για switch καταστάσεις στο PnR καθώς μπορεί να περιορίσει guards, wings και ορισμένους bigs. Είχε πλάκα το γεγονός πως σε αρκετούς αγώνες, για κάποιο ανεξήγητο λόγο τα αντίπαλα guard επιζητούσαν την αλλαγή στο σκριν νομίζοντας ότι έχουν mismatch και κατέληγαν είτε να χάσουν την μπάλα είτε να φάνε τάπα. Γενικά παρουσιάζει μια συνέπεια στο αμυντικό κομμάτι και σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεται παντού μέσα στο γήπεδο. Έχει το potential κάποια μέρα να μαρκάρει και τις 5 θέσεις.
Στο επιθετικό κομμάτι, το καλύτερο στοιχείο του παιχνιδιού του είναι το σουτ. Σούταρε αρκετά καλά C&S τρίποντα είτε ήταν ελεύθερα (40%) είτε contested (41%). Έχει μια μηχανική σουτέρ με γρήγορο release και προτιμάει το PnP από το PnR. Τα 4άρια που μπορούν να βοηθήσουν ως weak side rim protectors κατά διαστήματα είναι ένα αρχέτυπο που είναι αρκετά της μόδας αυτή τη στιγμή στο πρωτάθλημα. Κανένας από αυτούς όμως δεν σουτάρει με τα ποσοστά του Hendricks. Είναι το τέλειο πρότυπο ενός 3&D παίκτη.
Σαν finisher είναι κυρίως παίκτης που θα τελειώσει μετά από πάσα όταν κόβει, ή όταν τρέχει στον αιφνιδιασμό όπου ήταν πολύ αποτελεσματικός.
Με την μπάλα στα χέρια δεν είναι άνετος. Μπορεί να βάλει την μπάλα κάτω και να επιτεθεί στα closeout, ορισμένες φορές να βάλει και το σουτ από μέση απόσταση αλλά δεν είναι κάτι που μπορεί να κάνει με συνέπεια. Δυσκολεύεται να κάνει πάνω από 2-3 ντρίμπλες και να τρυπήσει την άμυνα. Του λείπει το κάθετο παιχνίδι. Δυσκολεύεται να διατηρήσει τον χειρισμό της μπάλας σε στενούς χώρους και δεν έχει την έμφυτη δημιουργικότητα που απαιτείται για να “κουνήσει” τον αμυντικό του. Αυτό είναι ένα κομμάτι που αρχικά δεν χρειάζεται να δουλέψει γιατί ο επιθετικός του ρόλος θα είναι να προσφέρει spacing και να τελειώνει φάσεις μετά από πάσα. Αν όμως θέλει να τρυπήσει το ταβάνι του τότε θα πρέπει να δουλέψει πολύ στο παιχνίδι με την μπάλα.
Ένα άλλο κομμάτι στο οποίο χρειάζεται πολύ δουλειά είναι το διάβασμα του παιχνιδιού. Είναι αρκετά limited ως πασέρ, δεν μπορούσε να διαβάσει καλά την άμυνα και με το που ερχόταν η βοήθεια πάνω του κάπως βραχυκύκλωνε. Αυτό περιορίζει τον πιθανό ρόλο του και τα είδη των ρόστερ στα οποία μπορεί να αναπτυχθεί. Η βελτίωση σε αυτό το κομμάτι πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για τον Hendricks όπως και το να τελειώνει καλύτερα φάσεις όταν υπάρχει επαφή.
Ο Hendricks θα είναι αρκετά αποτελεσματικός παίζοντας δίπλα σε έναν main facilitator, εκμεταλλευόμενος τα πλεονεκτήματα που του παρέχονται. Αν τον βάλεις όμως σε μια κατάσταση όπου καλείται να πάρει αποφάσεις και να έχει έναν πιο διασυνδεδεμένο επιθετικό ρόλο εγείρονται ερωτήματα για τη βιωσιμότητα των πιθανών επιθετικών ικανοτήτων του. Ο παίκτης που μου έρχεται στο μυαλό όταν βλέπω τον Hendricks να παίζει είναι ο Trey Murphy, ο οποίος είναι καλύτερος σουτέρ αυτή τη στιγμή, αλλά δεν μπορεί να προστατεύσει τη στεφάνη όπως ο Hendricks. Η αποτελεσματικότητά του στην περιμετρική εκτέλεση θα μεταφραστεί καλά στο ΝΒΑ κάτι που σε συνδυασμό με τα αμυντικά του εργαλεία δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για παράπονα, αλλά τα σημεία στα οποία μπορεί να ευδοκιμήσει μπορεί να είναι πιο περιορισμένα από ό,τι φαίνεται. Θα ήθελα πολύ να τον δω στο Dallas αν καταφέρει και πέσει στο νο. 10
Πρόβλεψη: 5-10
Gradey Dick
Ομάδα: Kansas Jayhawks
Θέση: SF, SG
Ηλικία: 19
Ύψος: 2,01 μ. (2,05 μ. wingspan)
Βάρος: 92 κ.
Ο Gradey Dick ήταν ένας από τους πιο συνεπείς και αποτελεσματικούς πρωτοετείς παίκτες στο κολεγιακό μπάσκετ και γρήγορα αποδείχθηκε ότι ήταν μια ξεχωριστή περίπτωση. Είναι ένα ψηλό wing που είναι αναμφισβήτητα ένας από τους καλύτερους σουτέρ στην φετινή τάξη ενώ έχει εξαιρετική αίσθηση του παιχνιδιού για κάποιον που θα γίνει 20 χρονών τον Νοέμβριο.
Το πρώτο skill που ξεχωρίζει στο παιχνίδι του Dick είναι το σουτ. Είναι ένας elite σουτέρ. Γρήγορο και ψηλό release με ελάχιστο dip της μπάλας, σταθερό footwork – ποικιλία κινήσεων είτε με jump stop είτε με 1-2 – και πολύ καλή ισορροπία σε κάθε σουτ που παίρνει. Έχει textbook μηχανική. Είναι περισσότερο ένας C&S σουτέρ παρά ένας παίκτης που θα σουτάρει stepback και sidesteps με ντρίπλα. Έκανε θραύση σε DHO, pin down, flare plays καθώς κινείται πολύ καλά χωρίς την μπάλα – σχεδόν πάντα θα πάρει σωστή θέση. Η ομάδα που θα τον επιλέξει πρέπει να τον εκμεταλλευτεί σε τέτοια actions και όχι απλά να τον έχει ακροβολισμένο στο τρίποντο. Ακόμα και στο transition θα ψάξει το τρίποντο – σούταρε με 56%(!) σε τέτοιες καταστάσεις.
Το γεγονός ότι αποτελεί τόσο μεγάλη απειλή από την περιφέρεια του ανοίγει διαδρόμους για να κόψει στο καλάθι, κάτι που έκανε εξαιρετικά βρίσκοντας εύκολα lay up και καρφώματα. Τα σουτ που πήρε από μέση απόσταση ήταν συνήθως μετά από προσποίηση και 1-2 ντρίμπλες το πολύ. Μπορεί να εκτελέσει από το midrange αλλά δεν είναι αυτοδημιούργητος σκόρερ.
Στο κολέγιο ήταν ικανός finisher και με τα δύο χέρια αλλά τα περισσότερα drive ήταν κυρίως μετά από επίθεση στα closeout. Δεν είναι ο παίκτης που θα βάλει κάτω την μπάλα και με ντρίμπλες θα φτάσει στο καλάθι. Δεν είναι παίκτης που μπορεί να τρέξει PnR σε μια επίθεση ΝΒΑ – αν και το έκανε καλά στο Κάνσας – ή να λειτουργήσει ως δημιουργός. Παρόλα αυτά δεν κοιτάει μόνο καλάθι, είναι πρόθυμος να πασάρει, το κάνει σε ικανοποιητικό βαθμό και σπάνια κάνει λάθη.
Στην άμυνα ίσως αποτελέσει στόχος και αυτό είναι κάτι που πρέπει να δουλέψει καθώς του λείπει η ταχύτητα στα πόδια. Είναι αργός για να μαρκάρει guards και αδύνατος για να μαρκάρει wings. Είχε τις καλές στιγμές του αλλά έχω τις αμφιβολίες μου για το αν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει με συνέπεια απέναντι στους παίκτες που αγωνίζονται στην θέση του. Έχει όμως την όρεξη, δεν παρατάει φάσεις και είναι πειθαρχημένος είτε παίζει πάνω στην μπάλα είτε μακριά. Έπειτα τα υπόλοιπα είναι λιγότερο βελτιώσεις και περισσότερο προσθήκες που μπορεί να κάνει αν θέλει να έχει έναν μεγαλύτερο ρόλο. Ο χειρισμός της μπάλας και γενικά το 1on1 παιχνίδι είναι κάτι που δεν έχει.
Ο Gradey είναι system player. Αν παίζει σε σχήματα χωρίς κάποιον που μπορεί να ασκήσει πίεση στη στεφάνη ή κάποιον καλό δημιουργό, πιθανότατα θα έχει λιγότερες ευκαιρίες να σκοράρει αποτελεσματικά. Προσωπικά δεν τον έχω σε τόσο μεγάλη εκτίμηση όσο κάποια mock draft που τον βάζουν στην 10άδα. Πιστεύω ότι δεν θα έχει μεγάλη εξέλιξη και είναι περίπτωση ό,τι βλέπεις παίρνεις. Νομίζω ο βασικός προβληματισμός για τον Dick είναι περισσότερο για το που μπορεί να φτάσει, ποιο είναι το ταβάνι του και λιγότερο για το αν θα μπορέσει να συνεισφέρει σε μια ομάδα ΝΒΑ. Αυτή η διαφορά βέβαια είναι 10 θέσεις στον πίνακα του ντραφτ.
Πρόβλεψη: 8-15
Dereck Lively II
Ομάδα: Duke Blue Devils
Θέση: C
Ηλικία: 19
Ύψος: 2,16 μ. (2,33 μ. wingspan)
Βάρος: 97 κ.
Καθώς το ΝΒΑ εξελίχθηκε και η ισορροπία δυνάμεων μετατοπίστηκε στους περιφερειακούς παίκτες, οι κλασσικοί 7-footer centers είδαν την αξία τους να πέφτει κατακόρυφα όσον αφορά την κατάταξή τους στο ντραφτ. Όταν όμως έρχονται τα POs ο αντίκτυπος αυτών των center παραμένει υψηλός. Ένας σύγχρονος big πρέπει να έχει ένα βασικό επίπεδο κινητικότητας, rim protection και ριμπάουντ. Οι αθλητικές απαιτήσεις είναι πιο υψηλές από ποτέ, αλλά η απαιτούμενη επίδρασή των center παραμένει παρόμοια – έλεγχος της ρακέτας και ικανότητα αντιμετώπισης του PnR.
Μετά τον Victor Wembanyama, o Dereck Lively II είναι ο καλύτερος big του φετινού ντραφτ. Δεν είναι ο πιο δυνατός ή συγκλονιστικός αθλητής στη θέση του, αλλά ο συνδυασμός μεγέθους, ταχύτητας και ικανότητας να διαβάζει φάσεις στην άμυνα του επιτρέπουν να έχει τεράστια επίδραση στο αμυντικό κομμάτι. Τα στατιστικά του μπορεί να μην είναι εντυπωσιακά, αλλά ο freshman του Duke φέτος ήταν, αν όχι ο καλύτερος αμυντικός ψηλός, ένας από τους καλύτερους του κολεγιακού πρωταθλήματος. Ο 19χρονος center δυσκολεύτηκε από την αρχή να έχει αντίκτυπο στο παιχνίδι των Blue Devils, συχνά φαινόταν χαμένος και στις δύο πλευρές του παρκέ, αλλά παιχνίδι με παιχνίδι παρουσιαζόταν βελτιωμένος.
Ο Lively είναι ο παίκτης που θα κάνει την επίθεση να διστάσει να πατήσει στο ζωγραφιστό. Είναι ένας elite rim protector με πολύ καλό timing στις τάπες του (2.4 BPG) καθώς έχει το μέγεθος και την αθλητικότητα που απαιτείται από έναν σύγχρονο mobile defensive center. Έχει πολύ καλή αίσθηση του που βρίσκεται η μπάλα για να πάρει σωστή θέση και να είναι έτοιμος να προσφέρει βοήθεια. Είναι πειθαρχημένος αμυντικός καθώς μπορεί και σηκώνεται κάθετα χωρίς να κατεβάζει τα χέρια. Ορισμένες φορές όμως δείχνει να μην μπορεί να ελέγξει το σώμα του και περίπου στο ⅓ των παιχνιδιών που έπαιξε είχε 4+ φάουλ.
Στην άμυνα στο ποστ ήταν εξίσου καλός αλλά τα κορμιά που αντιμετώπισε δεν συγκρίνονται με το τι τον περιμένει στο ΝΒΑ. Όντας πολύ καλός στο να μαρκάρει χώρο, στο PnR είναι ιδανικός παίκτης για drop coverage. Δεν νομίζω ότι μπορεί να ανταπεξέλθει, τουλάχιστον αρχικά σε switch άμυνες. Του λείπει λίγο η ευλυγισία στους γοφούς και η ταχύτητα στα πόδια. Τα πήγε σχετικά καλά κόντρα σε guards στην περιφέρεια αλλοιώνοντας προσπάθειες από το τρίποντο, αλλά στο ΝΒΑ δεν περιμένω να μπορέσει να είναι το ίδιο αποτελεσματικός. Σίγουρα όμως τα ψήγματα που έχει δείξει στις αλλαγές απέναντι σε guard είναι υποσχόμενα και τον κάνουν ακόμα πιο “σέξυ” επιλογή. Στο Duke ήταν η τελευταία γραμμή άμυνας και φέτος είχε το καλύτερο defensive BMP (6.8) στο κολεγιακό πρωτάθλημα και το 9ο καλύτερο που έχει καταγραφεί ποτέ από freshman center. Ο ρόλος του στο Duke είναι το blueprint για οποιαδήποτε ομάδα τον επιλέξει.
Στην επίθεση κάνει τα απολύτως βασικά. Είναι vertical spacer στο PnR όντας μεγάλος στόχος για alley-oop πάσες ενώ έχει έφεση στο επιθ. ριμπάουντ. Τελειώνει κυρίως φάσεις από πάσες πάρε-βάλε μέσα στο ζωγραφιστό με μεγάλη αποτελεσματικότητα (77%) και μάλιστα σε μια ομάδα που είχε έλλειψη spacing οπότε υπήρχαν σχεδόν πάντα κορμιά μέσα στην ρακέτα να τον παρεμποδίσουν. Επιπλέον έχει ένα γλυκό σουτάκι από μέση απόσταση και τρίποντο το οποίο είδαμε ελάχιστα. Πιστεύω ότι μακροπρόθεσμα μπορεί να τον δούμε να εκτελεί και κάποια σουτ αλλά το δείγμα είναι πολύ μικρό.
Αυτό που με εντυπωσιάζει προσωπικά στο παιχνίδι του παρά το νεαρό της ηλικίας του είναι ότι στο short roll αλλά και στα double team διαβάζει και πασάρει αρκετά γρήγορα. Αν το Duke είχε λίγο καλύτερο shooting θα έγραφε παραπάνω ασίστ. Σίγουρα δεν περιμένω να εξελιχθεί σε player initiator αλλά είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού του που ανεβάζει την αξία του. Όπως και στην άμυνα έτσι και στην επίθεση θα λειτουργήσει πολύ καλά στον χώρο. Δίπλα σε ένα καλό playmaker όπως ο Luka ή ο Giddey θα μπορεί να προσφέρει αμέσως παρά το νεαρό της ηλικίας του.
Το κομμάτι του παιχνιδιού του που επιδέχεται βελτίωση είναι σίγουρα τα τελειώματα κοντά στη στεφάνη, από απόσταση 2 μ. και πίσω. Δεν το έχει καθόλου με τεχνικά τελειώματα όπως hook shots και push shots. Έπειτα είναι επιτακτικό να δυναμώσει και να μάθει να ελέγχει καλύτερα το κορμί του στην άμυνα γιατί στο ΝΒΑ θα του σφυρίξουν πολλά φάουλ.
Ο Lively είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς 19χρονους ψηλούς που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια ως μπλοκέρ και ριμπάουντερ. Στο ΝΒΑ οι bigs μπορεί να είναι αρκετά αντικαταστάσημοι κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου. Από την άλλη πλευρά, είναι απίστευτα δύσκολο να βρεις bigs που στέκονται αμυντικά καλά στα POs. Είσαι τυχερός αν ένα ντραφτ έχει περισσότερους από έναν. Κάθε ομάδα χρειάζεται αποτελεσματικά αμυντικά λεπτά από τους ψηλούς της όταν έρθει η ώρα των POs, και αυτοί οι παίκτες δεν είναι τόσο εύκολο να βρεθούν.
Πρόβλεψη: 10-20
Keyonte George
Ομάδα: Baylor Bears
Θέση: SG
Ηλικία: 19
Ύψος: 1,93 μ.
Βάρος: 83 κ.
Ο Keyonte George είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους shot creator της φετινής τάξης. Ο Keyonte είναι ένα guard που έχει τη προοπτική να σκοράρει σε υψηλό επίπεδο στο ΝΒΑ. Φέτος είχε τις αναποδιές του με έναν τραυματισμό στον αστράγαλο προς το τέλος της σεζόν, ήταν όμως ένας από του πιο ταλαντούχους και επιδραστικούς πρωτοετής στο κολεγιακό πρωτάθλημα. Αν και σχετικά αναποτελεσματικός, τα σουτ του George είχαν μεγάλο βαθμό δυσκολίας, με την πλειοψηφία των προσπαθειών του να είναι αυτοδημιούργητες, ενώ έκανε πολύ καλή δουλειά στο να δημιουργεί απόσταση από την άμυνα και να φτάνει στα σημεία του.
Ο 19χρονος SG είναι ένας κλασικός scoring combo guard με microwave badge (βρίσκει ρυθμό γρήγορα) που μπορεί να βάλει αρκετά advanced σουτ που βλέπεις μόνο σε NBAers. Είναι τρομερός shot creator στην περιφέρεια και σουτάρει με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Το pull up παιχνίδι του είναι ίσως το κορυφαίο στο φετινό ντραφτ. Το χρησιμοποιεί πολύ όταν παίζει PnR και σε drag screens. Έχει έφεση στα δύσκολα σουτ για αυτό και το ποσοστό του από το τρίποντο είναι στην καλύτερη μέτριο (33,8%). Δεν είναι ο πιο γρήγορος και αθλητικός παίκτης αλλά έχει αρκετά καλή ντρίπλα και ξέρει να διαβάζει το σώμα του αμυντικού για να τον περάσει. Έχει ένα εντυπωσιακά καλό footwork. Οι αλλαγές ταχύτητας όταν ντριμπλάρει είναι το δυνατό του στοιχείο – αρέσκεται πολύ σε pullback ντρίπλα, αυτό το απότομο σταμάτημα που έχει δαμάσει ο James Harden. Έτσι μπορεί και δημιουργεί χώρο από τον προσωπικό του αντίπαλο για να πάρει το σουτ. Το κακό που έχει βέβαια είναι ότι μερικές φορές ντριμπλάρει παραπάνω από όσο χρειάζεται.
Σαν πασέρ βλέπει ικανοποιητικά γήπεδο και εκτελεί καλά τις βασικές πάσες. Έχει καλή αίσθηση στο PnR όπου πάσαρε κυρίως στον roller αλλά απέναντι σε κάπως πιο παθητικές και drop άμυνες. Όταν τον έπαιζαν πιο επιθετικά στο PnR δεν ήταν τόσο καλός. Νομίζω μελλοντικά μπορούμε να τον προβάλουμε σαν μια δευτεροτρίτη πηγή δημιουργίας σε μια ΝΒΑ επίθεση.
Στον τομέα που θα εστίαζα να βελτιωθώ αν ήμουν ο George θα ήταν η άμυνα. Το Baylor είναι μια ομάδα που δουλεύει αρκετά την άμυνα και ο George είχε τις καλές στιγμές του αλλά συνολικά είναι περισσότερο ασυνεπής παρά συνεπής. Το πρόβλημά του είναι περισσότερο θέμα συγκέντρωσης παρά προσόντων και ικανοτήτων. Στην άμυνα μακριά από την μπάλα υπήρχαν στιγμές που απλά έσβηνε με αποτέλεσμα να χάνει τον παίκτη του και στιγμές που οι αμυντικές του περιστροφές κέρδιζαν την κατοχή για την ομάδα του. Έχει μια πολύ καλή βάση πάντως. Δεν θα είναι στόχος για guards στο ΝΒΑ. Έπειτα χρειάζεται να παίρνει καλύτερες αποφάσεις με την μπάλα στα χέρια. Θα πρέπει να γίνει πιο αποτελεσματικός με λιγότερα touches κι αυτό κάπως με ανησυχεί – το βήμα από high usage scorer σε ρολίστα. Σαν finisher ήταν στην καλύτερη μέτριος. Το καλό είναι ότι δεν φοβόταν την επαφή και κέρδιζε φάουλ αλλά η έλλειψη αθλητικότητας και δύναμης σε τέτοιες φάσεις ήταν εμφανής και θα φανεί περισσότερο στο ΝΒΑ.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Keyonte George θα έχει μια μακρά καριέρα στο ΝΒΑ, αλλά δυσκολεύομαι να τον δω να φτάνει έστω κοντά σε ένα PO starter επίπεδο. Με ύψος 1,93 μ., μέτρια έκρηξη και κατακόρυφο άλμα δεν μπορείς να επιλεγείς στην πρώτη δεκάδα του ντραφτ. Η ευρεία βάση και η δύναμη του κάτω μέρους του σώματος του George είναι το καλύτερο αθλητικό του χαρακτηριστικό, αλλά και αυτό δεν μεταφράστηκε σε καλά τελειώματα στο ζωγραφιστό. Σίγουρα ο πρωταρχικός του επιθετικός ρόλος στο επόμενο επίπεδο θα είναι να ανοίγει το γήπεδο με το σουτ του και να επιτίθεται στα closeout.
Πρόβλεψη: 15-25
Περισσότερα- Στατιστικά
https://www.tankathon.com/mock_draft
Ευχαριστούμε τον Mitsos για την εξαιρετική ανάλυση.
Υ.Γ: Κεραυνός εν αιθρία. Οι Σέλτικς αποχωρίζονται τον “ατσάλινο” Μάρκους Σμαρτ για τον Κρίσταπς Πορζίνγκις. Πρόκειται για μια απόφαση που θα κρίνει το μέλλον του οργανισμού και πιο συγκεκριμένα αυτού του γκρουπ της Βοστώνης που δημιουργήθηκε στα χρόνια του Μπραντ Στίβενς. Ο Πορζίνγκις στα χαρτιά φέρνει πολλά στοιχεία από αυτά που έλειψαν φέτος από τη Βοστώνη για να περάσει τους Χιτ και να πατήσει στην κορυφή.
Kristaps Porzingis stats from his career-best season:
Points Allowed Per Pick-and-Roll
1. Anthony Davis (0.91)
2. Steven Adams (0.92)
3. Giannis Antetokounmpo (0.92)
4. Kristaps Porzingis (0.93)
5. Walker Kessler (0.93)One of the best drop P&R defenders in the NBA. And on…
— Kevin O'Connor (@KevinOConnorNBA) June 21, 2023
Όμως… Οι Σέλτικς ανταλλάσσουν τον παίχτη που ήταν πάντα εκεί, βιονικός, αποτελώντας την αμυντική πανοπλία της ομάδας και τη ψυχή της για έναν -πολύ καλό ομολογουμένως- ψηλό ο οποίος έχει ροπή στο να χάνει παιχνίδια. Σε συνδυασμό με την υπόθεση Γκραντ Ουίλιαμς, φαίνεται ότι οι Κέλτες αλλάζουν πλεύση. Xάνουν μέρος της σκληράδας και του αμυντικού versatility στα μετόπισθεν και αποκτούν συγκεκριμένα όπλα που τους κάνουν πιο ισορροπημένους στο επιθετικό κομμάτι, αυξάνοντας το εύρος των τρόπων με τους οποίους μπορούν να παράγουν.
Αυτό το trade είτε θα τους εκτοξεύσει, είτε θα τους διαλύσει. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Και κάτι ακόμα. Γεννάει ξεκάθαρα την πιο villain team στο σύγχρονο ΝΒΑ. Οι Μέμφις Γκρίζλις έχουν πλέον όλα όσα χρειάζονται για να αποτελέσουν “αυτήν” την ομάδα.
Υ.Γ1: Στον Ολυμπιακό όλα θα εξαρτηθούν από τις ανανεώσεις. Είναι μια κομβική στιγμή για αυτό το πρότζεκτ καθώς κάποια πράγματα δεν μπορούν να αντικατασταθούν απλά με την αγορά παρόμοιων, εξίσου καλών δεξιοτήτων. Είναι σημαντικό λοιπόν να μείνουν στο λιμάνι τόσο ο Σλούκας, όσο και ο Βεζένκοφ. Τότε, οι ερυθρόλευκοι θα μπορούν να κάνουν σίγουρα βήματα προς την αναβάθμιση σε σχέση με τον ανταγωνισμό, τουλάχιστον για τη σεζόν που έρχεται.
Υ.Γ2: Ο Παναθηναϊκός φέρνει στο ΟΑΚΑ για τα επόμενα δύο χρόνια τον Κώστα Αντετοκούνμπο, ελπίζοντας να βρει έναν game changer από το βάθος του πάγκου ο οποίος παράλληλα θα ενισχύσει τον ελληνικό κορμό. Ο Κώστας έχει προσόντα αλλά στην παρούσα φάση είναι αδύναμος σε ότι έχει να κάνει με τα βασικά του αθλήματος (π.χ. απόφαση). Εφόσον οι πράσινοι διατηρήσουν τον Παπαγιάννη στο ρόστερ τους, θα χρειαστούν δύο δυνατούς ψηλούς (έναν στο “4” και έναν στο “5”) για να πλαισιώσουν την τριάδα των Ελλήνων (Παπαγιάννης-Κώστας-Μαντζούκας).