Through dark times (by No_Closure)
Η Εθνική μας ομάδα μπροστά στην πρόκληση των δύο παιχνιδιών με την Τουρκία και με το βλέμμα στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2023.
No_Closure: Αντί προλόγου
Αυτό το κείμενο ξεκίνησε να γράφεται αρκετό καιρό πριν οι σειρήνες του πολέμου ,αυτή τη φορά πολύ κοντά στη γειτονία μας, ηχήσουν ξανά.
Το μπάσκετ όπως και όλοι οι τομείς της ζωής επηρεάζονται αλλά συνεχίζουν με το βλέμμα στραμμένο στη Μαύρη θάλασσα.
Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία η Εθνική μας θα δώσει δυο καθοριστικούς αγώνες με τη Τουρκία και όλη τη σημειολογία που κουβαλάει αυτό το ζευγάρι ,ειδικά σε εποχές γεωπολιτικών ταραχών. Η Ρωσία έξαλλου αναμένεται να υποστεί κυρώσεις από τη ΦΙΜΠΑ ,ενώ είναι τραγική η ειρωνεία ότι αγωνίζεται σε διευρυμένο όμιλο με την Ουκρανία (από την επόμενη φάση έστω)…
Με δεδομένο ότι οι αγώνες θα γίνουν ,και το κείμενο αφορά την Εθνική Ελλάδος και το μπάσκετ στην Τουρκία τα τελευταία δέκα χρόνια ,το παραθέτω χωρίς αλλαγές(δεν υπάρχουν αναφορές στην Ευρωλίγκα οπού αναμένονται χοντρές αναταράξεις….)
Με την ευχή για ειρήνη …
Η διαδικασία των λεγομένων παραθύρων της ΦΙΜΠΑ είναι πιθανότατα η πιο αμφιλεγόμενη διοργάνωση ,που παρεμβάλλεται μέσα στις σεζόν. Αμφιλεγόμενη και μη ιδιαιτέρως αγαπητή από το κοινό και τις ομάδες, γιατί αναγκάζει τις ομοσπονδίες να κινούνται παράλληλα με την Ευρωλίγκα (για το ΝΒΑ ούτε συζήτηση, ακόμα και η Αμερικάνικη ομοσπονδία δουλεύει με παίκτες εκτός ΝΒΑ όπως ο Ιζάια Τόμας και ο Τσασόν Ράντλ) και να δημιούργει ad hoc ομάδες για να καταφέρουν να μείνουν μέσα στο παιχνίδι της πρόκρισης με αρκετές εκπλήξεις. Παρ όλα αυτά προσωπικά πιστεύω πως τα παράθυρα τελικά είναι και πιο αξιοκρατικά από ένα τουρνουά των 3 ημερών όπως τα προολυμπιακά, που για ένα ματς μπορεί μια ολόκληρη Σερβία να αποκλειστεί από ένα τουρνουά, και πιθανώς και πιο ξεκούραστο για τους παίκτες που θα έπρεπε να αφιερώσουν ένα μήνα από αποθεραπεία και ξεκούραση μέσα στο καλοκαίρι.
Στο παγκόσμιο ,σε αντίθεση με το πλαφόν της ΔΟΕ για 16 ομάδες μπάσκετ στους Ολυμπιακούς αγώνες, κερδίζουν τη πρόκριση 3 ομάδες από τις 8 που είναι σε κάθε διπλό όμιλο ,με περιθώριο διόρθωσης μιας γκέλας…
Πρέπει να βάλουμε στο τραπέζι 2 ακόμα παράγοντες.
Πρώτον τη ΦΙΜΠΑ ως παράγοντα του παγκοσμίου μπάσκετ που θέλει να ξαναμπεί στο παιχνίδι του Ευρωπαϊκού μπάσκετ την μείωση των Ευρωπαϊκών τουρνουά από τα 2 στα 4 χρόνια, τα παράθυρα κρατάν τις ομοσπονδίες και τις Εθνικές ομάδες ζωντανές. Και αυτές είναι ο δεύτερος παράγοντας αφού βλέπουμε ότι ακόμα όλες οι παραδοσιακές δυνάμεις του Ευρωπαϊκού μπάσκετ παίρνουν την υπόθεση πρόκριση πολύ σοβαρά (και για λόγους εσωτερικής πολιτικής). Ήδη στα πρώτα παράθυρα είδαμε παίκτες της Ευρωλίγκας να ενισχύουν τις ομάδες τους (Ο Λάρκιν συγκεκριμένα) και όσο τα ματς γίνονται πιο κρίσιμα ,τόσο μεγαλώνει και η ανάγκη συστράτευσης των ομάδων. Θα τα πούμε αναλυτικά στη συνέχεια για την Εθνική Ελλάδος.
Ας περάσουμε στο δια ταύτα. Για ποιο λόγο να ασχοληθούμε με τα παράθυρα της ΦΙΜΠΑ.2-3 καλοί λόγοι με τον πρώτο να είναι ο πιο σημαντικός . Σε μια παγκοσμιοποιημένη σούπα που βράζει μέσα και το μπάσκετ είναι σημαντικό να μην χαθούν εντελώς οι εθνικές ταυτότητες που ακόμα υπάρχουν (θα το διαπιστώσετε εύκολα αν δείτε μια βαλτική απέναντι σε μια μεσογειακή ομάδα) ακόμα και με τον ,ας πούμε όχι καλύτερο τρόπο που το κάνει η ΦΙΜΠΑ.Ένας άλλος λόγος που με συγκινεί παραπάνω προσωπικά είναι ότι προστίθενται ιστορίες στο μπασκετικό story book με αρκετό ενδιαφέρον ,δράση ,ακόμα και ίντριγκα. Και βέβαια παρά το αρκετά πρωτόλειο από άποψη συνεργασιών και αυτοματισμών μπάσκετ (ή και λόγω αυτού) είναι μια πηγή scouting,μπορούν να βρουν ευκαιρία να ξεχωρίσουν παίκτες ,που ας μην ξεχνάμε όσοι αγωνίζονται με το εθνόσημο θέλουν να δώσουν κοντά στο 100% τους. (εδώ να κάνω μια υποσημείωση ότι θα είναι δύσκολο πρακτικά να δούμε ζωντανά τα ματς, το αναλύω παρακάτω)
To 2o «παράθυρο” για τα προκριματικά θα πραγματοποιηθεί το διάστημα 25/02-01/03.Θυμίζουμε στα γρήγορα ότι η Εθνική πρέπει να πάρει μια από τις 3 θέσεις, μεταξύ των Σερβία – Βέλγιο – Λετονία – Σλοβακία, συν τις άλλες τρείς ομάδες του προσωρινού μας ομίλου Τουρκία – Λευκορωσία – Ην. Βασίλειο, όπου πρέπει να ολοκληρώσει μέσα στην 1η τριάδα για να συνεχίσει. Περίπλοκο αλλά όχι ακατόρθωτο, με την σημασία, παρ’ όλα αυτά ,του διπλού παιχνιδιού με την Τουρκία να είναι τεράστια μετά και την ήττα στην Αγγλία
Η νέα σελίδα στην Ομοσπονδία και η επόμενη μέρα της Εθνικής
Είναι γεγονός ότι έχουμε νέα διοίκηση και νέο status στην ομοσπονδία μετά την εκλογή Λιόλιου. Η καθαρή επικράτηση του στις εκλογές έδειξε ότι υπάρχει ένα concensus στα σωματεία-εκλέκτορες ότι ο συγκεκριμένος θα δραστηριοποιηθεί παραπάνω για την ανάπτυξη του μπάσκετ ότι η υποψηφιότητα Φασούλα ο οποίος σαν πρόσωπο και παρά τη στήριξη της γενιάς του 87,έδειχνε περισσότερο πολιτική- κομματική επιλογή παρά μπασκετική, οπότε η τεχνοκρατική προοπτική διοίκησης επικράτησε εύκολα.
Ο Λιόλιος θα ξεκινούσε ως πρόεδρος με ιδανικές συνθήκες.
Η Εθνική προολυμπιακού ήταν “not great- not terrible” με περισσότερη κλίση στο great,και επιβραβεύονταν εν μέρει την προσωρινή επιλογή Πιτίνο από την προηγούμενη διοίκηση. Στα επόμενα παράθυρα για το πανευρωπαϊκό η πρόκριση από την ομάδα του Σκουρτόπουλου είχε επιτευχθεί οπότε υπήρχε ήδη μια παρουσία σε διοργάνωση που έπρεπε να προετοιμαστεί.
Με τους Αντετοκούνμπο να έχουν ανοιχτές γέφυρες με την ομοσπονδία , μονη σπουδαία εκκρεμότητα για να λυθεί είναι ακόμα το δύσκολο προπονητικό ζήτημα που παραμένει παζλ.
Παρά την εξαιρετική δουλειά του Σκουρτόπουλου στα πρώτα παράθυρα που οδήγησαν στο παγκόσμιο του 19,τοσο η παρουσία του στο ίδιο το τουρνουά της Κίνας, όσο και η πολύ κακή εικόνα της Εθνικής στα παράθυρα για τα Ευρωπαϊκό ,οπού χρειάστηκαν clutch plays από Παπαδάκη και Αθηναίου για υπερκεραστεί η Βουλγαρία εκτός έδρας, έδειχναν ότι ο Σκουρτόπουλος είχε κάνει το κύκλο του ,ανεξάρτητα ή όχι από την αλλαγή της διοίκησης. Ακoλούθησε τον Πιτίνο στο Προολυμπιακό, και μετά την αλλαγή της σκυτάλης στην ΕΟΚ αποφασίστηκε να αλλάξει το μοντέλο, και να έχουμε “υπηρεσιακό” προπονητή για το χειμώνα και ένα πιο πρωτοκλασάτο για τις διοργανώσεις του Σεπτεμβρίου ,τουλάχιστον ως εξαγγελία.
Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος ο οποίος έχει την εκτίμηση των μπασκετόφιλων ως ένας πιο επιθετικογενής προπονητής με ωραίες ιδέες ,ανέλαβε τα παράθυρα με τον Ιτούδη να γίνεται ο στόχος – διακαής πόθος της Ομοσπονδίας για το καλοκαίρι, με τα δεδομένα να λένε ότι όλα έχουν κανονιστεί και ολες οι αποφάσεις ανήκουν στο Βατούτιν απλά να δώσει το οκ. Μιας ΤΣΣΚΑ που ως τώρα (όταν ξεκίνησε να γράφεται το κείμενο μόλις γινόταν μια κουβέντα για πιθανή συμφωνία με Πάνγκος) προβληματίζει. Αν κλείσει καλά τη σεζόν ,πιθανότατα ο Ιτούδης θα είναι σχετικά ελεύθερος να λείψει ένα μήνα με την Εθνική ,αν όμως υπάρξει σοβαρή κρίση στη στην ομάδα δεν θα είναι τόσο άνετος όσο θα χρειάζεται για να έχει την ευθύνη της Εθνικής.
Η προσωπική εκτίμηση είναι ότι όλα θα εξαρτηθούν από την πορεία στη σχέση του με τον Βατούτιν ,(η οποία ηδη πέρασε φουρτούνα με την υπόθεση Τζειμς και το Ρώσο να χάνει χρήματα για να υποστηρίξει την επιλογή του κόουτς), και αυτή θα επηρεάσει τελικά και την Εθνική. Προφανώς θα υπάρχουν και plan bs με τον Λιόλιο να δείχνει ότι θέλει στην πρώτη του χρονιά να παρουσιάσει ένα προπονητή “όνομα”.
Με την αποπομπή του Σφαιρόπουλου από τη Μακάμπι ,όπως ήταν αναμενόμενο μπαίνει και το όνομα του αυτομάτως στις υποψηφιότητες.
Πάντως μέχρι στιγμής στα δύο ματς που έχει δώσει η Εθνική με τη νέα διοίκηση ,ήταν τουλάχιστον μουδιασμένη. Είχε την ατυχία στην Αγγλία να πάει με αναπληρωματικό προπονητή ,πράγμα που στοίχησε ενώ στο ματς, ενώ στο ματς με τη Λευκορωσία χρειάστηκε να επιστρατευτεί το βαρύ κορμί του Γόντικα ,αναδεικνύοντας και το προφανές στη πράξη ,ότι υπάρχει πρόβλημα στη θέση 5 και οι λύσεις είναι συγκεκριμένες και λίγες.
Το επόμενο αγκάθι της ομοσπονδίας είναι οι σχέση με Παναθηναϊκό – Ολυμπιακό. Από το 10 και μετά είναι ουκ ολίγες οι κρίσεις που δημιουργήθηκαν στην ομοσπονδία με αφορμή την κόντρα διοίκησης ΕΟΚ – διοίκησης ΟΣΦΠ κατά βάση (το κείμενο δεν θέλει να πάρει καμία θέση, καταγράφει γεγονότα) δημιουργώντας προβλήματα στο recruiting και τη προετοιμασία που συνήθως λύνονταν αργά και με κόστος. Η νέα διοίκηση όπως αναφέραμε προσπαθεί να είναι κοινής αποδοχής.
Με δεδομένη τη θετική στάση του Ολυμπιακού στην αλλαγή αλλά και την ανέκαθεν θετική στάση του ΠΑΟ απέναντι στην Εθνική ο Λιόλιος επιχειρεί κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Να εξασφαλίσει όλους του διαθέσιμους παίκτες από τους αιώνιους με αφορμή το ματς με τον μεγάλο αντίπαλο. Ειδικά η στάση του ΠΑΟ μοιάζει να έχει στρατηγική ,απάντηση στη νέα διοίκηση ότι στα θέματα της Εθνικής είναι παραπάνω από θετικός για συνεργασία, και ότι σε αυτό το ζήτημα είναι υπεράνω προσώπων και διοικήσεων.
Η ομάδα πάντως είναι πολύ διαφορετική από την πρώτη φορά που αγωνίστηκε στα παράθυρα της ΦΙΜΠΑ. Οι τότε αρχηγοί Μπουρούσης – Βασιλόπουλος μαζί με τον πολύτιμο Μαργαρίτη (ο οποίος κάνει εξαιρετική χρονιά στη Ρόδο και δεν αποκλείω να τον ξαναδούμε) έχουν αποσυρθεί από την Εθνική, Μποχωρίδης και Λαρεντζάκης είναι σε ΠΑΟ και ΟΣΦΠ και απέχουν υπό κανονικές συνθήκες ενώ και ο Αθηναίου με πολλές ατυχίες τραυματισμών δεν είναι το σημείο αναφοράς που ήταν τότε. Οπότε η νέα ομάδα στερείται όλης της πεντάδας (και παραπάνω) που έφερε τη θριαμβευτική πρόκριση στην Κίνα .Η νέα ομάδα στελεχώνεται γύρω από παίκτες του Προμηθεα προεξέχοντος του Αγραβανη και του Γκίκα, με Ρογκαβοπουλο και Γιαννόπουλο στα φτερά, Μουράτο και Κατσιβελη σαν αναπληρωματικά γκαρντ, και Καββαδά στο 5.Ειναι πλέον απαραίτητη η ενίσχυση από ΠΑΟ και Ολυμπιακό για να είναι το ρόστερ πιο ανταγωνιστικό όπως έγινε στο ματς με τη Λευκορωσία με την επιπλέον παραχώρηση και του Κασελάκη από τον ΠΑΟ.
Η Τουρκία ,με όλη τη σημειολογία που κουβαλάει σαν αντίπαλος ,θα γίνει αφορμή για να κατέβει όσο πιο δυνατή γίνεται η Εθνική και να σβήσει τη γκέλα από την Αγγλία. Θυμόμαστε πως η συντριβή από την Τουρκία στο ποδόσφαιρο το 2007 είχε βγάλει πολιτικούς και προπονητές στα τηλεοπτικά παράθυρα (για να έρθει η εκτός έδρας “εξιλέωση”) Παρά τις αντιδράσεις ειδικά από μερίδα του κόσμου του ΠΑΟ που δε βλέπει με καλό μάτι τη διοίκηση Λιόλιου ,καμιά διοίκηση ομάδας δεν θα ήθελε να αναλάβει την ευθύνη ότι δεν άφησε τους παίκτες της να αγωνιστούν .Ειδικά με μια Τουρκία που στα κρίσιμα καλεί σε πανστρατιά αντίστοιχα.
Και παρά το γεγονός ότι η παράδοση είναι υπέρ της Ελλάδας δεν είναι εύκολη μια νίκη στην Πόλη.
Παραδοσιακά ,έχω την εντύπωση πως το τουρκικό μπάσκετ υποτιμάται από το ελληνικό μπασκετικό κοινό. Από τη μία τα ονόματα των Τούρκων ΝΒΑερς τρομάζουν στο άκουσμα από την άλλη η μικρή συμμετοχή Τούρκων στην Ευρωλίγκα (όσοι δηλαδή δεν είναι αρκετά καλοί για το ΝΒΑ επί της ουσίας) δημιουργούν μια θολή εικόνα για το μπάσκετ της γειτονικής χώρας. Μιας και μέσα σε 6 μήνες θα έχουμε βρεθεί ήδη αντιμέτωποι 3 φορές ας προσπαθήσουμε να ρίξουμε μια διεισδυτική ματιά
Στην Εθνική μπάσκετ της Τουρκίας αντανακλάται πλήρως η επιρροή της στους Μουσουλμανικούς λαούς των Βαλκανίων και της Καυκασίας, καθιστώντας την ένα πολύ ενδιαφέρον αμάλγαμα που εκτείνεται γεωγραφικά από τη Βοσνία μέχρι το Ουζμπεκιστάν. Για παράδειγμα ο Οσμάν είναι γεννημένος στην Οχρίδα , ο Γιουρτσεβέν στην Τασκένδη ενώ ο Ιλιασόβα έχει καταγωγή από τους Τατάρους της Κριμαίας Σενγκιούν (κατάγεται από την Κερασούντα του Πόντου), ενώ ο Κορκμάζ στη τεράστια, σύγχρονη Πόλη…
Κατά τη γνώμη μου είναι δυο παράγοντες οι οποίοι βοήθησαν στην έκρηξη της δημοφιλίας στο μπάσκετ στους νέους την προηγούμενη δεκαετία. Γεγονός που φάνηκε στις καταπληκτικές ομάδες νέων που κέρδισαν μετάλλια με τις γενιές Οσμάν και Κορκμάζ. Η εισαγωγή αμερικάνικους τρόπου ζωής μετά το 2000 και ο φαραωνισμός του καθεστώτος Ερντογάν που χρηματοδοτούσε την ομοσπονδία που διοικεί εδώ και και 6 χρόνια ο Χέντο Τούρκογλου. Συμβαίνει και το εξής παράδοξο στο τουρκικό μπάσκετ. Η Τουρκία σαν χώρα εξάγει παίκτες στις ΗΠΑ με μεγάλη συχνότητα χωρίς όμως να καρπώνεται τις επιτυχίες αυτές σαν εθνικό σπορ. Τα δυο εθνικά αργυρά μετάλλια της Τουρκίας και μάλιστα στην έδρα της χάνοντας καθαρά από ανώτερους αντιπάλους στην Εθνική είναι σχετικά μικρές επιτυχίες σε σχέση με το μέγεθος και την παραγωγή παικτών της. Δεν είναι παράλογο να πούμε ότι οι μεγαλύτερες επιτυχίες του τουρκικού μπάσκετ ήρθαν τις μέρες της Turkish airlines ως χορηγού και η μίνι δυναστεία της Φενέρ είχε Σέρβους και όχι Τούρκους πρωταγωνιστές (πράγμα που σχολιαζόταν τοπικά με μια μικρή γκρίνια στο πρόσωπο του Ομπράντοβιτς για αυτό ) ενώ και η Εφές του Αταμάν ήταν μια πολυεθνική ομάδα οπού οι Τούρκοι (κυρίως ο Σανλί ) ήταν επικουρικοί παράγοντες…
Συνοψίζοντας παρά το ταλέντο που έχει βγει από μια χώρα με μεγάλη γεωγραφική επιρροή ,αυτό δεν έχει αποτυπωθεί σε επιτυχία της Εθνικής ανδρών μετά το 10, με κυριότερους λόγους την δυσκολία επίτευξης ομοιογένειας και winning spirit,πράγμα πολύ συνηθισμένο σε ομοσπονδίες που βασίζονται σε τόσους ΝΒΑερς αλλά και naturalized παίκτες που αλλάζουν αρκετά συχνά. Αυτό που τους έλειπε διαχρονικά είναι η παρουσία ενός floor general σε εποχές που Ισπανία – Σερβία – Γαλλία αλλά και Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα είχαν πάντα βαθύ ρόστερ.
Η Τουρκική ομοσπονδία επέλεξε σαν λύση να στραφεί σε Αμερικανούς γκαρντ ,χωρίς όμως το pass first στοιχείο αφού επέλεγε αθλητές που κατά βάση μπορούσαν να σουτάρουν καλά. Ειδικά μετά την αποστρατεία του Ντίξον ο οποίος μάλιστα πήρε και τουρκικό διαβατήριο πήγαν στην λογική guns for hire,σε παίκτες που όχι απλά σούταραν αλλά έφτιαχναν και τα δικά τους σουτ, με τον Γουιλμπεκίν και στη συνέχεια με τον Λάρκιν που είχε μακροχρόνια συνεργασία με την Εφές.
Το τουρκικό μπάσκετ έχει τα εξής χαρακτηριστικά .Έμφαση στο σουτ και την ταχύτητα καλή τεχνική, δύναμη αλλά υπολείπεται στις αμυντικές τακτικές, και στην επιθετική συγκέντρωση, παραδοσιακά. Είναι χαρακτηριστικό ομάδας με πολλούς ΝΒΑερς όπου η ατομικές τους αρετές δε κουμπώνουν εύκολα στο σύνολο αφενός ,και αφετέρου το σύνολο ,παρά το γεγονός ότι κάποιοι παίκτες γνωρίζονται καλά ,δεν έχει το χρόνο να αφομοιώσει συστήματα και να δημιουργήσει αυτοματισμούς. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί ότι κόσμος και αθλητές στηρίζουν σε τεράστια βαθμό την Εθνική τους ομάδα ,με χαρακτηριστική αφοσίωση (η περίπτωση Καντέρ για πολιτικούς λόγους είναι μια ιδιότυπη εξαίρεση) ,με το παράδειγμα του Κορκμάζ που έδωσε το παρών στην Εθνική με ζεστά ακόμα τα παπούτσια του από τα playoffs του ΝΒΑ,να είναι χαρακτηριστικό για τη νοοτροπία τους…..
Από την άλλη πλευρά είναι και το προπονητικό ζήτημα όπου ,όπως και με την δικιά μας εθνική ομάδα ,είναι δυσεπίλυτο για τους γείτονες .Μετά τη μίνι δυναστεία του Αιντίν Ερς στα 00ς και το Ευρωμπάσκετ της Πόλης, και του Μπογνταν Τάνιεβιτς που είχε το αργυρό στο παγκόσμιο το 10 αλλά και δύο στοπ από την Εθνική μας σε καλές πορείες το 06 και το 09,πειραματιστηκε με τον Αταμάν που παρότι σπουδαίος προπονητής δεν ταίριαξε με την ομοσπονδία και τη λειτουργία της Εθνικής και στην συνέχεια εναλλάσσει δυο παλιές δόξες ,τον Ουφούκ Σαρίτσα με τον Ορχούν Ενέ. Ο Σαρίτσα πληρώνει το γεγονός ότι απέτυχε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2019 με τις καταραμένες βολές των Οσμάν- Μπαλμπάι,και επιστρέφει ο πιο μετριοπαθής και εγκεφαλικός (παλιός πλειμέικερ) Ενέ που είναι στην κυριολεξία παιδί της ομοσπονδίας ,αφού προπονεί από το 2004 όλες τις βαθμίδες των τουρκικών Εθνικών ομάδων
Παρουσίαση των ομάδων και των ματς
Η συγκυρία φέρνει αντιμέτωπες Ελλάδα και Τουρκία την Παρασκευή 25/02 στο Ολυμπιακό ακίνητο που πλέον είναι το κλειστό γήπεδο της ΑΕΚ στα Λιόσια και τη Δευτέρα 28/03 στο Σινάν Ερντέμ. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η Εθνική πλέον αποφασίστηκε να παίζει σε μεγαλύτερα αστικά κέντρα ,και απομακρύνθηκε από το Ηράκλειο Κρήτης. Πρώτα το Αλεξάνδρειο και μετά το κλειστό των Λιοσίων με το ΟΑΚΑ την ίδια μέρα να φιλοξενεί αγώνα Ευρωλίγκας. Μια κίνηση εκ του ασφαλούς για να μαζευτεί ένα πιο “ζεστό” και σίγουρα πιο μεγάλο αριθμητικά κοινό (ο Λιόλιος ήδη κάνει κινήσεις για να αυξηθεί η πρόσβαση στο κοινό με την αρχή στο final four κυπέλλου, όπου εξασφάλισε προσέλευση 2000 ατόμων στα Αοράκια που έχουν χωρητικότητα 5500 ατόμων)
Ένα άλλο ενδιαφέρον γεγονός (και δυσάρεστο κατά τη γενική ομολογία) είναι ότι τα παιχνίδια της Εθνικής αγοραστήκαν (μέσω κεντρικής συμφωνίας με ΦΙΜΠΑ ) από συνδρομητική τηλεόραση ,σε πακέτο περιλαμβάνει τα προκριματικά και το ίδιο το παγκόσμιο του 2023 με το Ευρωμπάσκετ επίσης να καταλήγει στον ΑΝΤ1,με την νέα διοίκηση της ΕΡΤ να δείχνει απρόθυμη ή αδιάφορη στο να φιλοξενήσει την Εθνική μπάσκετ, απομακρύνοντας την από τη δημόσια τηλεόραση και τη μεγάλη μάζα του κόσμου όπου -κακά τα ψέματα- ανήκει.
H Τουρκία ανακοίνωσε πολύ νωρίς τη προεπιλογή της. Τα δύο μεγάλα χαρτιά Σανλί και Λάρκιν είναι μέσα. . Είναι σχετικά δύσκολο να τους δούμε στο ματς της Παρασκευής αλλά σίγουρα θα δούμε τον Λάρκιν στο ματς της Δευτέρας στην έδρα τους. Από την τουρκική ομάδα των παραθύρων πέρα τους σταρς του ΝΒΑ και της Ευρωλίγκας ξεχωρίζει ο Σεμούς Χαζέρ. Γεννημένος στα βάθη της Ανατολίας στα σύνορα με τη Συρία στο Μπατμάν (πόλη με Κουρδικό πληθυσμό) ο Χαζέρ μετά από το 1ο συμβόλαιο με τη Μπεσίκτας εντυπωσιάζει με την ενεργεία και το σουτ του, στο δεύτερο μισό της Ευρωλίγκας με τη φανέλα της Φενέρ, ενώ δίπλα του θα είναι και ο έμπειρος σουτέρ Μαχμουτογλου που δείχνει μια μικρή αγωνιστική πτώση ,αλλά και ο χρήσιμος Μπιρσέν στο 3 που έκανε πολύ καλά ματς στα παράθυρα.
Πέρα από τους παίκτες της Φενέρ υπάρχουν οι γνωστοί μας από τις μικρές Εθνικές, Αρνά – Ουγκουρλού – Ουλουμπάι, ο νεαρός post up ψηλός της Μπεσίκτας Φουρκάν Χαλταλί που δείχνει καλά στοιχεία μαζί με την παλιοσειρά Κενάν Σιπαχί,μαζι με 2 ακόμα βαριά κορμιά όπως ο αποτελεσματικός finisher Γιασάρ της Τόφας και ο “αρχαίος” Oγκούζ Σαββάς.
Η συγκεκριμένη Τουρκία δεν παίζει πολύ physical άμυνα, το καλύπτει με το να είναι καλή στο να ψάχνει τα deflections και το transition με πολλά χέρια πάνω στον αντίπαλο.Mε τον Λάρκιν να κάνει split up και να βγάζει ελεύθερα σουτ είναι μια ομάδα στο όριο του run n gun που έχει όμως και ικανούς παίκτες στο ποστ και το midrange παιχνίδι. Είναι μια αρκετά τεχνική ομάδα, όμως μόνο με την προσωπικότητα του Λάρκιν να ξεχωρίζει στο ατομικό κομμάτι (σε σχέση με τις καλοκαιρινές ομάδες που έχουν μέσα Κορκμάζ – Οσμάν), μαζί με τον τεράστιο ενθουσιασμό που φέρνει στο παρκέ ο Χαζέρ. Σαφως καλύτερη στο ανοιχτό γήπεδο από τη δική μας version της Εθνικής χωρίς τους παίκτες της Ευρωλίγκας.
Η Εθνική μας ανακοίνωσε λίγες μέρες αργότερα την προεπιλογή της με 24 άτομα ,με όλους όσους αγωνίζονται Ευρωλίγκα και Ευρώπη, με την εξαίρεση του Κώστα Αντετοκούνμπο ο οποίος πληρώνει πιθανώς την αγωνιστική του απραξία το τελευταίο διάστημα. Δέκα παίκτες από τον ΠΑΟ και τον Ολυμπιακό συν τον Νικ Κάλαθη, μαζί με 11 παίκτες από την Α1 συν τον Παναγιώτη Καλαιτζάκη θα είναι μέσα. Επιστρέφει στην προεπιλογή μετά από καιρό ο εξαιρετικός φέτος Γιώργος Τσαλμπούρης. Δυστυχώς δεν φαίνεται η ομοσπονδία να έχει σημείο επαφής με τον Τάιλερ Ντόρσει, αφού δεν είναι ξανά στις κλήσεις σε αντίθεση με την υπόλοιπη ομάδα του. Μετά τα προκριματικά του παγκοσμίου και τη μη κλήση του στο ίδιο το τουρνουά δείχνει να έχει κόψει τη σύνδεση του με την Εθνική ομάδα ,και είναι κρίμα γιατί δεν υπάρχει πλάγιος slasher σαν κι αυτόν ,με πολύ καλή ικανότητα στο 1 vs 1 ,που είναι πολύ πιο αποτελεσματική και χρήσιμη , από το streaky τρίποντο του. Φαντάζομαι ο επόμενος μόνιμος coach θα ασχοληθεί με την περίπτωση του για το Eurobasket. Και βέβαια εκτός με τραυματισμό είναι οι βασικοί Παπαπέτρου – Μήτογλου.
Εδώ αρχίζει το σκάκι των δυο ομάδων. Είναι δεδομένο ότι Σανλί – Καλάθης δεν θα αγωνιστούν στο ματς της Παρασκευής και γίνεται διπλωματικό παιχνίδι για να αγωνιστούν και οι δυο στο ματς της Δευτέρας. Από κει και πέρα μένει να δούμε αν οι δυο ομάδες χρησιμοποιήσουν παίκτες Ευρωλίγκας στο ματς της Παρασκευής, υπενθυμίζοντας ότι Ολυμπιακός και Εφες θα έχουν παίξει την προηγούμενη μέρα, ενώ Φενέρ και ΠΑΟ θα αγωνίζονται ταυτόχρονα. Είναι δεδομένο ότι και οι δυο ομάδες θα περιμένουν να δουν τι ρόστερ θα κατεβάσει ο αντίπαλος ,και αν έχει σκοπό να κατεβάσει από την Παρασκευή η μια ομάδα παίκτες Ευρωλίγκας θα ακολουθήσει και η αντίπαλη.
Το επικρατέστερο σενάριο είναι η Φενέρ να παραχωρήσει κάποιους παίκτες της ,επομένως να ακολουθήσουν και ΠΑΟ – Ολυμπιακός την Παρασκευή ,και να έχουμε πλήρεις συνθέσεις τη Κυριακή.
Και δυο ματς θα είναι κρίσιμα για την Εθνική. Στο ματς της Παρασκευής θα πρέπει να αποβάλει τις αμυντικές παθογένειες που φέρνουν πολλά λάθη στη κυκλοφορία της μπάλας και transition πόντους στους αντιπάλους ,ενώ θα πρέπει να βελτιωθεί στα box out και τα χαμένα ριμπάουντ, αυτά που τις στοίχησαν στο ματς της Αγγλίας. Κομβικός και στα δυο ματς θα είναι ο Αγραβάνης που θα είναι το βασικό “4” ελλείψει Μήτογλου. Κάνοντας πολύ καλή σεζόν αλλά σε ένα υπερπροστατευτικό περιβάλλον με προπονητή το Ζούρο, πρέπει να βοηθήσει κυρίως αμυντικά και στα box out αλλά και αντιμετωπίζοντας τα συνεχόμενα pick & pop που θα παίξει η Τουρκία όταν θα είναι ενεργός ο Σανλί. Μαζί με τον Τσαλμπούρη πιθανότατα να είναι οι επιθετικές αιχμές κοντά στο καλάθι στο εντός έδρας της Παρασκευής.
Η εθνική στο ματς του Σινάν Ερντεμ με Καλαθη – Σλούκα – Παπαγιάννη συν Λαρεντζάκη – Πρίντεζη θα μπορεί να παίξει ένα ματς πολύ πιο κοντά στο αγαπημένο της παιχνίδι με αρκετό πικ ν ρολ, και με το Νικ σαν floor general θα πρέπει να εκμεταλλευτεί τα ελεύθερα σουτ που θα βγουν. Εκεί οι παίκτες που θα παίξουν στα 3 και στο 4 θα πρέπει να είναι αποτελεσματικοί αφού είναι δεδομένο ότι η Τουρκία θα δώσει τα σουτ προκειμένου να κλείσει τα ελληνικά PnR .Το βασικό και στα δυο ματς είναι να επιτευχθεί ένα low mistake basketball που θα αποτρέψει τους πολλούς τούρκικους αιφνιδιασμούς και έμφαση στην άμυνα στο post up όπου αντίστοιχα η δική μας ομάδα θα μπορεί να βγάλει αιφνιδιασμούς.(Τα τελευταία ρεπορτάζ πάντως θέτουν το πρόγραμμα της Μπαρτσελόνα ως αξεπέραστο εμπόδιο για τη συμμετοχή Σανλί – Καλάθη. Σε κάθε περίπτωση ή έρχονται μαζί ή δεν έρχεται κανένας..)
Επίσης θα πρέπει να είναι ψύχραιμη απέναντι στη τουρκική εξέδρα που συχνά προβοκάρει και θα το κάνει σίγουρα απέναντι στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Με τους περισσότερους παίκτες μας πολύ έμπειρους και μπαρουτοκαπνισμένους από δύσκολες έδρες (και ειδικά τουρκικές) δεν αναμένεται να αντιμετωπίσουμε δυσκολία .
Καταλήγοντας το παιχνίδι στα Λιόσια θα είναι το πιο κρίσιμο και απαιτείται ατσάλινη πειθαρχία αλλά και ψυχραιμία, αφού με νίκη η Εθνική θα πάει και πιο ξέγνοιαστη και με αγωνιστικές ενισχύσεις στο ματς της Δευτέρας. Eνδεχομένως να δούμε αλλαγές στο 50% του ρόστερ των ομάδων από ματς σε ματς.
Θα είναι ένα δύσκολο τεστ για όλους. Ομάδες ,παίκτες αλλά και ομοσπονδία και ευχόμαστε να πάρουμε το maximum. Ματς και συνθήκες (με πίεση χρόνου, και συγκέντρωση τον παικτών αμέσως μετά το κύπελλο) σαν αυτές σίγουρα συμβάλουν στο να χτιστεί κάτι γερό με τους υπάρχοντες παίκτες, αρκεί να προσεγγιστεί η κατάσταση σωστά. Και μη ξεχνάμε το Ευρωμπάσκετ που θα είναι το πρώτο τουρνουά της Εθνικής μετά το 19 δεν είναι πολύ μακριά.
