Hoopfellas 2020-21 EL Playoffs Predictions
Άνοιξη, Απρίλιος, EL Playoffs. Μετά από μια σεζόν “αποχής”, η περίοδος που όλοι παραδοσιακά περιμένουμε έφτασε. Οι οχτώ μονομάχοι μας υπόσχονται μάχες στα “χαρακώματα” και η ομάδα του Hoopfellas δίνει με τον δικό της, ξεχωριστό τρόπο τα προγνωστικά της…
Extras: Podcast στο Pick ‘n’ Popa (Hoopfellas guest)
Εδώ είμαστε λοιπόν, στο σημαντικότερο σημείο της σεζόν για τη διοργάνωση. “Εκεί” που εντοπίζεται για πολλούς η λεπτή γραμμή που χωρίζει την επιτυχία από την αποτυχία. Οι ελληνικές ομάδες δεν θα είναι εκεί, γεγονός που (ό,τι και εάν πούμε) μας αφήνει μια πικρή γεύση. Ίσως έπρεπε να γίνει ώστε να επιστρέψουμε βελτιωμένοι και σε κάθε περίπτωση, πιο ταπεινοί, πιο σοφοί. “Εκεί” όμως θα βρίσκονται οι οχτώ καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης και οχτώ σπουδαίοι προπονητές, έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να βρεθούν στο F4 της Κολωνίας.
Τα playoffs αποτελούν ένα διαφορετικό “γήπεδο”. Το υπογραμμίζουμε κάθε χρόνο μιας και την περίοδο αυτή παρακολουθούμε μια διαδικασία κατά την οποία το πνευματικό κομμάτι είναι υπέρ του δέοντος σημαντικό. Αντιγράφω από το αντίστοιχο κείμενο της σεζόν 2018-19…
“Φτάσαμε και φέτος σε “αυτό” το σημείο. Στη Γη των ηρώων, των πολυμήχανων ανθρώπων και των δυνατών συγκινήσεων . Τα playoffs της Ευρωλίγκας είναι εδώ. Ό,τι είδαμε μέχρι σήμερα μένει πίσω. Ο κάθε μονομάχος έχει τις δικές του πιθανότητες και θα τις διεκδικήσει με όλες του τις δυνάμεις κρατώντας στο μυαλό του, ως άλλη “Πηνελόπη” σε αυτό το δύσκολο ταξίδι, την εικόνα της Βιτόρια (Κολωνίας στην προκειμένη περίπτωση). Κρατήστε στη σκέψη σας αυτό. Είναι πολύ διαφορετικό να παίζεις σε ένα πρωτάθλημα όπου κάθε εβδομάδα έχεις να αντιμετωπίσεις διαφορετικούς αντιπάλους από το να κλειστείς για δύο εβδομάδες σε ένα “κλουβί” με μια ομάδα, παλεύοντας αποκλειστικά απέναντι της μέχρι θανάτου“.
Φέτος δουλέψαμε στην κατεύθυνση που έχουμε επιλέξει για την τρέχουσα σεζόν, βγάζοντας ανάλυση/προγνώσεις των παιδιών της Hoopfellas team ενώ παράλληλα μπορείτε να ακούσετε και τις δικές μου σκέψεις για τα τέσσερα ζευγάρια στο podcast που γυρίσαμε με τους φίλους Παναγιώτη Μένεγο & Δημήτρη Καραμάνη από το Pick ‘n’ Popa.
EL Playoffs: Βy KonChris (Video Credit: BasketHead)
Μπαρτσελόνα – Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης
Η μάχη των πάγκων… Μαθητής εναντίον δασκάλου καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που ο Γιασικεβίτσιους έχει εξάρει την επιρροή του κόουτς Πασκουάλ στην διαμόρφωση της δικής του προπονητικής ταυτότητας.
Η Ζενίτ φαίνεται να μπαίνει σε ελαφρώς καλύτερη κατάσταση στη σειρά σε επίπεδο φορμαρίσματος κάτι που αντανακλάται και στο δυνατό finishing (4 νίκες στα τελευταία 5 παιχνίδια)που έκανε στην regular season. Αντίθετα η Μπάρτσα παρουσιάζει ορισμένα σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της χάνοντας μάλιστα δύο παιχνίδια τις τελευταίες μέρες σε Ευρωλίγκα και ACB. Παράλληλα ο κόουτς Γιασικεβίτσιους καλείται να διαχειριστεί για πρώτη φορά στην προπονητική του καριέρα, σε σειρά playoff, την ταμπέλα του «φαβορί».
Andante vs Larghissimo…
Αναμένω παιχνίδια χαμηλού ρυθμού στην βάση του low mistake – valuing possessions basketball καθώς οι δύο ομάδες μοιάζουν αρκετά (πως θα γινόταν διαφορετικά άλλωστε;) με την διαφορά φυσικά ό,τι οι Καταλανοί έχουν πολύ μεγαλύτερο firepower και star quality. Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη ότι κάθε κατοχή στο μισό γήπεδο θα είναι μια μικρή σκυλομαχία, θεωρώ ότι σημείο κλειδί που μπορεί να γείρει την πλάστιγγα υπέρ του ενός μονομάχου θα είναι η συχνότητα και η αποτελεσματικότητα στο transition παιχνίδι. Απαραίτητη προϋπόθεση φυσικά για να στρωθεί το χαλί του ανοιχτού γηπέδου επιθετικά είναι η διασφάλιση του αμυντικού rebound, όπως πολλάκις έχει αναφέρει η σελίδα «το μπάσκετ είναι συνέχεια», επίθεση και άμυνα είναι αιώνια καταδικασμένες να εξαρτώνται η μία από την άλλη απλούστατα γιατί αυτό υπαγορεύει η φύση του αθλήματος.
Σε τεχνικό επίπεδο θέλω να δω το πως θα λειτουργήσει το χαρτί της switching defense του Πασκουάλ απέναντι σε μια ομάδα που «διαβάζει» σαν κομπιούτερ τα mismatches, τις πιθανές ζώνες άμυνας που θα βγάλει απο το μανίκι του ο Καταλανός σαν Plan B καθώς και την προσπάθεια αναχαίτισης των «θανατηφόρων» diamond δράσεων των Μπλαουγκράνα για τους sharpshooters Κούριτς – Αμπρίνες. Φυσικά η αντιμετώπιση του MVP candidateΜίροτιτς είναι ένα κεφάλαιο από μόνη της και είναι βέβαιο οτι το τεχνικό τιμ και οι παίκτες των Ρώσων θα έχουν αφιερώσει ένα σεβαστό αριθμό εργατοωρών την τελευταία βδομάδα, σε filmroom και παρκέ, προκειμένου να βάλουν δύσκολα στον PF των Καταλανών.Key player εδώ ο βετεράνος Τόμας που μπορεί να ταλαιπωρήσει τον Μίροτιτς επιθετικά και αμυντικά, αν και δεν ξέρω αν έχει τα πόδια να τον κυνηγήσει γύρω από τα screen.
Από την άλλη είναι βέβαιο οτι ο Σάρας θα επικεντρωθεί στο να απενεργοποιήσει το βαρύ σασί της επίθεσης της Ζενίτ, το κεντρικό (Spread) PnR Πάνγκος-Γκουντάιτις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε αυτή την προσπάθεια θα παίξουν η επιλογή του tagger στο roll του ψηλού καθώς και ο τρόπος που θα ξεδιπλωθούν τα υπόλοιπα αμυντικά rotation κόντρα σε μια ομάδα που έχει κατά μήκος του ρόστερ μια πλειάδα παικτών με playmaking & close out ικανότητες.
To Match-up: Nick Calathes vs Kevin Pangos
Εντάξει τίποτα ασυνήθιστο εδώ, η μονομαχία των δύο εγκεφάλων θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό την έκβαση αυτής της σειράς. Καλάθης και Πάνγκος ως προεκτάσεις των προπονητών τους στο παρκέ θα κληθούν να αναλάβουν ένα μεγάλο όγκο αποφάσεων κάτω απο συνθήκες ιδιαίτερης πίεσης. Θα πρέπει να επιτύχουν την χρυσή τομή μεταξύ της εκτέλεσης και της ανάμειξης των συμπαικτών τους στην επίθεση ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να λύσουν τους γρίφους που θα τους βάλουν οι αντίπαλοι πάγκοι στην προσπάθεια να τους χτυπήσουν στα αδύναμα σημεία τους (τρίποντο για τον Νικ, άμυνα για τον Πάνγκος).
Το play: Step up into Hammer
Το συγκεκριμένο play αποτελεί μέρος του λεγόμενου safe playbook του κόουτς Πασκουάλ και το ενεργοποιεί σε κρίσιμες στιγμές (ATO, EOG καταστάσεις) των παιχνιδιών όπου η ομάδα του έχει ανάγκη απο άμεσο σκορ. Χρησιμοποιεί μια πλειάδα απο εισαγωγικές δράσεις για να «μασκαρέψει» την κύρια (Step up screen into Hammer στην weakside).
Bonus Video:Μια αναλυτική δουλειά στο πώς αντιμετώπισε τον ιθύνοντα νου της Ζενίτ ο coach Γιασικεβίτσιους στο ματς του δεύτερου γύρου στο Παλαού, απο το οποίο η Μπάρτσα αποχώρησε νικήτρια.
Η πρόβλεψη: Το ματσάρισμα αυτό φαίνεται να μην ευνοεί την Ζενίτ καθώς η Μπαρτσελόνα μπορεί να κερδίσει τους Ρώσους στο δικό τους παιχνίδι (μισό γήπεδο) καθώς κάνουν τα ίδια πράγματα αλλά καλύτερα και με μεγαλύτερη ποιότητα. Ο κόουτς Πασκουάλ πρέπει να προσθέσει τουλάχιστον μια πρέζα αντισυμβατικότητας στο πλάνο που θα ετοιμάσει αν θέλει να έχει τύχη σε αυτή την σειρά. 72% – 28% υπέρ των Μπλαουγκράνα…
ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Φενερμπαχτσέ
Η διασταύρωση του δεύτερου με τον έβδομο της κανονικής διάρκειας της φετινής Euroleague κρύβει ένα ιδιαίτερο ματσάρισμα τοποθετώντας την λαβωμένη αρκούδα του Ιτούδη (χωρίς Τζείμς, Μιλουτίνοφ) απέναντι στην καλοδουλεμένη Φενέρ του Κοκόσκοφ ο οποίος θα πάρει το βάπτισμα του πυρός σαν head coach σε EL Playoffs.
Η Φενέρ έρχεται από έναν πολύ καλό δεύτερο γύρο όπου πραγματοποίησε ντεμαράζ νικών με την αρωγή και των προσθηκών που έκανε μεσούσις της σεζόν (Γκούντουριτς, Ο’ Κουίν). Απο την άλλη πλευρά, πάρα της απώλειες που βίωσε, η ποιότητα της ΤΣΣΚΑ είναι εκεί κάτι το οποίο επιβεβαίωσε και στο κλείσιμο της regular season. Η ομάδα του coach Ιτούδη τελευταία έχει δείξει την διάθεση να αφήσει λίγο το πόδι απο το γκάζι χωρίς να απαρνείται φυσικά εντελώς την διαχρονική της ταυτότητα στην θητεία του Έλληνα head coach (isolation game – up tempo). Η αρκούδα κόντρα στην set Φενέρ αναντίρρητα θα επιχειρήσει να τρέξει, ωστόσο στις κατοχές που θα παιχτούν στο μισό γήπεδο φρονώ ότι θα «ακουμπήσει» σε low post isos του Τόκο για σκορ ή δημιουργία από μέσα προς τα έξω και σε diamond δράσεις για τον Χίλιαρντ. Crash test η συγκεκριμένη σειρά για τον hoopfellier Λούντμπεργκ ο οποίος θα κληθεί να σηκώσει βαρύ φορτίο στους ώμους του.
Σημείωση: Κρατήστε το γεγονός ότι οι Ρώσοι πηγαίνουν στην γραμμή των προσωπικών συχνότερα από κάθε άλλη ομάδα φέτος.
Στο αντίπαλο στρατόπεδο, βασικός πυλώνας του οικοδομήματος των Τούρκων είναι το δίδυμο των Ντε Κολό (15.5 pp, 4.1 ast) και Βέσελι (13.2 pp, 5.3 reb, 2.8 ast) οι οποίοι φέρνουν στο τραπέζι veteran leadership και ποιότητα που σπανίως συναντάς στα ευρωπαϊκά παρκέ. Ερωτηματικό η κατάσταση που θα παρουσιαστεί ο Τσέχος μετά τον τραυματισμό του. Αν όλα πάνε καλά και παρουσιαστούν αμφότεροι έτοιμοι στο παρκέ, το κεντρικό PnR (συχνά ο Βέσελι κάνει slip)που στήνουν οι δύο τους θα αποτελέσει σημαντικό πονοκέφαλο για τους Ρώσους καθώς «γαρνίρεται» από διάφορες decoy δράσεις σε δυνατή και αδύνατη πλευρά (flares, pindowns) που αποσυντονίζουν την άμυνα και την επαναφέρουν στην –σκληρή- πραγματικότητα την στιγμή που ο Τσέχος κάνει μονόζυγο στην στεφάνη της. Το υπόλοιπο playbook του Κοκόσκοφ χαρακτηρίζεται από σπάνια ποικιλομορφία καθώς περιέχει Horns, Flex, Diamond, Veer και Gaggle δράσεις μεταξύ άλλων ενώ χρησιμοποιεί με μεγάλη συχνότητα cross,ripκαι ghost screens στα plays που τρέχει.
Ξεχωρίζω δύο σημεία κλειδιά στην σειρά. Το πρώτο θεωρώ πως θα είναι η μάχη των ριμπάουντ και ιδιαίτερα οι διεκδικήσεις κάτω από το καλάθι της Φενέρ καθώς η ΤΣΣΚΑ είναι η πιο δυνατή ομάδα της διοργάνωσης στο επιθετικό ριμπάουντ (ORR: 32%) και οι Τούρκοι η πιο αδύναμη στο αμυντικό (DRR: 62,7%) ματώνοντας σταθερά σε αυτή τη πληγή καθόλη την διάρκεια της χρονιάς. Επομένως θα απαιτηθούν υψηλά επίπεδα συγκέντρωσης και στιβαρά box out από πλευράς τους προκειμένου να κρατήσουν την αρκούδα μακριά από το καλάθι τους. Το δεύτερο σημείο που πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη έμφαση οι Τούρκοι είναι τα λάθη(TOV%: 18.1 δεύτερη χειρότερη επίδοση) τα οποία θα αποτελέσουν θανάσιμο αμάρτημα κόντρα στην συγκεκριμένη ομάδα για την οποία αποτελεί δεύτερη φύση να τρέχει στο ανοικτό γήπεδο.
To match up: Will Clyburn vs Dyshawn Pierre
Δύο από τους κορυφαίους all around παίκτες της διοργάνωσης σήμερα. Η μονομαχία τους θα αποτελέσει βαρόμετρο για την κατάληξη της σειράς. Ο Κλάιμπερν (13.3 ppg,3.6 reb) καλείται να βγει μπροστά και μαζί με τον Σενγκέλια να τραβήξουν το κάρο ενώ ο rookie Πιέρ θα κληθεί να ξεδιπλώσει το πολυσχιδές παιχνίδι του απέναντι σε μια ομάδα με αναμφισβήτητη ποιότητα και μήκος και κόντρα σε έναν από τους –αποδεδειγμένα- elite φόργουορντ που έχουν πατήσει τα παρκέ της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια.
Το play: PnR Slip Decoy
Η πρόβλεψη: Πάμε για κλειστά παιχνίδια και μια ανοιχτή σειρά, η ΤΣΣΚΑ έχει ξαναπερπατήσει αυτόν τον δρόμο πολλές φορές και αυτό μαζί με την ποιότητα της της δίνει ένα μικρό πλεονέκτημα κόντρα στην λιγότερο έμπειρη Φενέρ. 55% – 45% υπέρ της αρκούδας…
Update:Όσο γράφονταν οι παραπάνω γραμμές η Φενέρ ανακοίνωνε το ένα κρούσμα κορονοϊού μετά το άλλο. Δυστυχώς μιλάμε πλέον από άλλη βάση…
Αναντολού Εφές – Ρεάλ Μαδρίτης
Να ένα ματσάρισμα που δεν περιμέναμε να έχουμε όταν ξεκινούσε η σεζόν. Η Εφές νίκησε τους δαίμονες της κατά την διάρκεια της χρονιάς και στον δεύτερο γύρο έπιασε το γνωστά στάνταρ απόδοσής που μας είχε συνηθίσει την τελευταία διετία. Μάλιστα πριν λίγες βδομάδες έκανε παρέλαση στην Μαδρίτη γεγονός που της δίνει ένα έξτρα ψυχολογικό αβαντάζ στο επικείμενο ματσάρισμα. Η Ρεάλ από την άλλη πλευρά μετράει τις πληγές της καθώς μετά τις γνωστές απώλειες (Καμπάτσο, Ράντολφ) κατά την διάρκεια της χρονιάς έχασε και τον Ντεκ ο οποίος πέρασε τον Ατλαντικό πρόσφατα συρρικνώνοντας κι άλλο το διαθέσιμο pool παικτών του Λάσο.
Ο Ισπανός κόουτς όμως συνεχώς αποδεικνύει γιατί θεωρείται elite προπονητής σε αυτό το επίπεδο. Ο Λάσο έχει μετατρέψει την ομάδα σε μια αμυντική πολεμική μηχανή το τελευταίο διάστημα παρουσιάζοντας έναν τραχύ χαρακτήρα πασπαλισμένο με μπόλικα intangibles. Για να το επιτύχει αυτό βασίζεται στο length και το motor παιδιών όπως ο Τέϊλορ(καθαρός perimeter defensive stopper) και ο Γκαρούμπα. Φυσικά καταλυτική είναι η παρουσία του Ταβάρες στο χρωματιστό το οποίο μετατρέπεται σε ναρκοπέδιο για τους επιτιθέμενους με την παρουσία του στο παρκέ. Τα παραπάνω σχετικά με την αμυντική συμπεριφορά της Ρεάλ επιβεβαιώνονται και απο τους αριθμούς οι οποίοι είναι αμείλικτοι σχετικά με το που το τοποθετείται η Βασίλισσα έναντι του ανταγωνισμού.
DRAT: 4η
BLK%: 1η
DREB%: 2η
Από την άλλη η Εφές έχει την καλύτερη επίθεση στην διοργάνωση βάσει ORAT και στο ματς της Μαδρίτης σκόραρε 108(!). Σημείο κλειδί στο ματσάρισμα φυσικά θα αποτελέσει η κατά το δυνατόν εξάλειψη της επίδρασης του Ταβάρες. Ο Αταμάν στο πρόσφατο παιχνίδι δοκίμασε empty side picks του «1» με το «4» με ταυτόχρονο flare του «5» στο «2» στην weakside για να τραβήξει τον σέντερ της Ρεάλ μακριά από την ρακέτα. Φυσικά ο προπονητής της Εφές θα προσπαθήσει να βάλει τον εκπληκτικό Μίσιτς στον άξονα όπου είναι «φονικός», είτε με High Spread PnRείτε με Spain PnR πάντα στην βάση του 5-out formation με σκοπό να οδηγήσει το θηρίο από το Πράσινο Ακρωτήρι μερικά βήματα μακριά από την φωλιά του (ο Λάσο πάντα επιλέγει flat coverage όταν ο Ταβάρες εμπλέκεται σε PnR). Έξτρα άσσος στο μανίκι του Αταμάν η παρουσία δύο shooting bigs στο ρόστερ όπως ο Σανλί και ο Πλάις οι οποίοι απειλούν από την περίμετρο.
Από πλευράς Ρεάλ αισθάνομαι ότι ο Λαπροβίτολα θά κάνει μια καλή σειρά τουλάχιστον εκτελεστικά ωστόσο θα πρέπει να βάλει και τους συμπαίκτες του στο παιχνίδι μέσω των δράσεων που προτιμά να τρέχει ο Λάσο (Diamond, Horns, Double BS). Από το αντίπαλο στρατόπεδο οι Λάρκιν και Σιμόν θα έχουν αρκετούς χώρους με δεδομένο ότι ο Λάσο θα ρίξει τον Τείλορ πάνω στον Μίσιτς.
Το match up: Chris Singleton vs Trey Thomkins
Δύο παίκτες οι οποίοι περνάνε κάτω απο τα ραντάρ αλλά θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην σειρά με την stretch ικανότητά τους στην επίθεση και την συνέπεια που θα επιδείξουν στα αμυντικά rotations στο άλλο μισό του παρκέ καθώς η close out επίθεση αναμένεται να έχει την τιμητική της σε αυτή την σειρά.
Το play: Princeton Weave Spread Fist
H πρόβλεψη: Δυστυχώς για την Ρεάλ είχε το χειρότερο ματσάρισμα που θα μπορούσε. Κατά την άποψή μου με οποιαδήποτε από τις άλλες τρείς ομάδες που πήραν πλεονέκτημα θα είχε πολύ καλύτερες πιθανότητες. Η Εφές είναι ομάδα που μπορεί να περάσει από πάνω σου αν βρει ρυθμό. Από την άλλη ο Λάσο κρατάει σφιχτά ακόμα το φυλαχτό που τον έχει οδηγήσει μέχρι εδώ σήμερα.67%-33% για την Εφές…
Αρμάνι Μιλάνο – Μπάγερν Μονάχου
Πιθανότατα το πιο αμφίρροπο ζευγάρι των φετινών playoffs παρά το γεγονός οτι στις φετινές τους μάχες στην regular season η Μιλάνο βγήκε νικήτρια δις «στραγγαλίζοντας» μάλιστα τους Γερμανούς στο ματς του δεύτερου γύρου επιτρέποντάς τους να σκοράρουν, μετά πολλών κόπων και βασάνων, μόλις 51 πόντους.
Τα επιθετικά σχήματα της Αρμάνι με το λεπτομερειακό spacing και την σωρεία σεσημασμένων εκτελεστών απο την περίμετρο αναμένεται να αποτελέσουν πρόκληση για την δεύτερη καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης (DRAT: 109.4 οι Γερμανοί). Σουτέρ όπως οι Ντατόμε, Σίλντς, Πάντερ, Ρόλ και οι υπόλοιποι στοιχειοθετούν μια σπάνια συνάθροιση παικτών που εκτοξεύουν το efficiency των 5 out ή 4out 1in διατάξεων του Μεσίνα. Επιπρόσθετα η Αρμάνι διαθέτει μερικές μονάδες που είναι ασταμάτητες στο isolation game δίνοντας της πλεονέκτημα στις τελευταίες κρίσιμες κατοχές ενός αγώνα. Η Μπάγερν του Τρινκιέρι λοιπόν θα πρέπει να είναι πραγματικά (πνευματικά και σωματικά) έτοιμη να αμυνθεί ξεκινώντας από την περιφερειακή άμυνα και πιάνοντας υψηλά στάνταρ απόδοσης σε τομείς όπως οι περιστροφές και η επικοινωνία σε 2-2 συνεργασίες.
Σε ότι αφορά το επιθετικό playbook του Τρινκίερι αν και είναι ιδιαίτερα εκτενές συνήθως τρέχει ένα μικρό μέρος του στον εκάστοτε αγώνα ανάλογα τις αδυναμίες του αντιπάλου. Σε αυτή την σειρά αναμένω να δω λοιπόν αρκετές Shuffle, Diamond, Horns Elbow και Stagger away (για τους Σίλεϊ και Γουίλερ Μπαμπ)δράσεις. Βαρόμετρο φυσικά για την επίθεση των Γερμανών θα αποτελέσει η απόδοση των Baldwin (15.2 ppg, 3.9 ast) και Ρέινολντς (14.1 ppg, 2.1 oreb). Απο την πλευρά του ο Μεσίνα σίγουρα θα προσπαθήσει να βάλει τους Σέρχι και Ντιλέινι στον άξονα με Double Ball screens και Horns Twist ενώ αναμένω special plays όπως το Inverted PnR με Χάινς χειριστή και τον Ροντρίγκεζ ως screener.
Το match-up: Shavon Shields vs Vladimir Lucic
Μιλώντας προσωπικά ο Λούσιτς ανήκει στην κάστα των παικτών που λατρεύω. Εξαιρετικό efficiency επιθετικά, υψηλό motor, leader by example και σπάνια σχολαστικότητα στα winning details.Και φέτος έχει το υψηλότερο PIR στην Μπαγερνμε 17.7 αποτελώντας το συνεκτικό ιστό του οικοδομήματος. Απο την άλλη ο wingman Shields (13.5 ppg, 44.9% 3pt) βελτιώνεται συνεχώς και αποτελεί σταθερά για την Αρμάνι φέτοςκαι στις δύο πλευρές του παρκέ. Το διάστημα που θα βρεθούν αντίπαλοι (ο Shields παίρνει χρόνο και στις δύο θέσεις των wings) θα δώσει μια σημαντική ένδειξη για το προς τα που θα πάει η σειρά.
Το play: Euro Ball Screen Motion
Η πρόβλεψη: Καθαρό 50-50. Η iso spacing Αρμάνι κόντρα στην high motor – high energy Μπάγερν. Η ιταλική μάχη των πάγκων θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την έκβαση της σειράς. Πιστεύω θα έχουμε περισσότερα από ένα παιχνίδια που θα κριθούν στο σουτ. Προσωπικά βλέπω (και θέλω) τους Βαυαρούς στην Κολωνία…
By 77
BARCELONA – ZENIT
Ήρθε η ώρα για τον Τσάβι να παίξει και σειρά κόντρα στην Μπάρτσα με την πρωτάρα σε playoffs Ζενίτ. Οι μέχρι τώρα επισκέψεις του στο «Παλαού Μπλαουγκράνα» ως αντίπαλος δεν ήταν και οι καλύτερες.
Στην regular season ο οι μάδες μοιράστηκαν τις νίκες στις έδρες τους. Στο ματς της Αγίας Πετρούπολης, στην αρχή της περιόδου, με τους «μπλαουγκράνα» χωρίς τον Σάρας στον πάγκο λόγω του ιού.
Εδώ έχουμε το ζευγάρι με το πιο ακλόνητο φαβορί. Δυο ομάδες με αρκετά κοινά στοιχεία στην αγωνιστική τους κατεύθυνση (ο Σάρας έχει δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο πως απ’ όλους τους προπονητές έχει επηρεαστεί περισσότερο από Ζοτς και Τσάβι) αλλά και με σημαντική απόσταση ποιοτικά και ποσοτικά. Ο Πασκουάλ έχει μονόδρομο μπροστά του τον οποίο πάντως θέλει και ξέρει να βαδίζει. Να μειώσει όσο το δυνατόν περισσότερο τις κατοχές, να ελέγξει τον ρυθμό μέσω του αμυντικού ριμπάουντ (η Μπάρτσα πιέζει πολύ σ’ αυτόν τον τομέα) και να αποφύγει τα λάθη στην επίθεση. Λάθη που προκαλεί συχνά η πιεστική άμυνα των Καταλανών (η κορυφαία στη λίγκα) σε σημείο ασφυξίας. Ταυτόχρονα θα χρειαστεί αμυντικό performanceαντίστοιχο των πρώτων 2/3 της σεζόν όπου οι Ρώσοι ήταν σε επίπεδα top-3. Δύσκολη αποστολή όταν μάλιστα πρέπει να την επαναλάβει σε σειρά παιχνιδιών.
Η Μπάρτσα έχει τα εργαλεία να βγάλει εκτός λογαριασμού τον Πάνγκος κι αν το καταφέρει θα έχει κάνει το πιο αποφασιστικό βήμα για την πρόκριση. Ο Σάρας για την αντιμετώπιση του πρώην παίκτη του στη Ζαλγκίρις έχει τους Καλάθη, Χάνγκα αλλά και τους Ντέιβις, Οριόλα με τα επιθετικά hedgeoutsκαι τις παγίδες για να βγάλουν την μπάλα απ’ τα χέρια του βασικού δημιουργού των αντιπάλων κουράζοντάς τον ταυτόχρονα. Ενώ και στην επίθεση θα τον σημαδέψει στα missmatchesπου η Μπάρτσα διαβάζει με επιμονή. Είναι ένα ζήτημα οι ανάσες του Καναδού καθώς η Ζενίτ δεν διαθέτει αξιόπιστο backup(τον Κχοστόβ θα τον κάνουν μια χαψιά) και τα σχήματα με τον Μπάρον ή τον Πονίτκα στον «1» θα είναι ευάλωτα. Απ’ την άλλη, ο Τσάβι με το κενό στο «4» έχει τον πονοκέφαλο Μίροτιτς. Ο Τόμας προφανώς δεν αρκεί ενώ ο Ζούμπκοβ δύσκολα θα προβληματίσει τον starτων Καταλανών. Ίσως δούμε για πρώτη φορά τον Πόιθρες στο «4» με τον Πασκουάλ να θυσιάζει για κάποια λεπτά το spacingστην επίθεσή του.
Η σειρά είναι 65%-35% υπέρ των «μπλαουγκράνα». Πιο πιθανό το 3-1.
CSKA – FENER
Δυστυχώς εδώ υπάρχει ο αστάθμητος παράγοντας του covid που έχει χτυπήσει τελευταία την τούρκικη ομάδα. Για την ώρα δεν έχει γίνει γνωστό πόσα κρούσματα αφορούν βασικούς παίκτες και ποιους. Υπάρχει, λοιπόν, σοβαρό ενδεχόμενο να ανατραπούν άρδην κάποια απ’ όσα ακολουθούν.
Οι δυο ομάδες φτάνουν στα playoffs αρκετά αλλαγμένες σε σχέση με το πως ξεκίνησαν. Οι Ρώσοι χωρίς Τζέιμς, Μιλουτίνοφ με τους Λιούντμπεργκ, Έρικ στις θέσεις τους και παράλληλαμια προσπάθεια του Ιτούδη να μοιράσει ξανά την επιθετική πίτα με πιο «συμμετοχικό» τρόπο απόντος του δεσποτικού Μάικ. Τέτοιου είδους αλλαγές φυσικά δεν είναι απλές με την σεζόν σε τόσο προχωρημένο σημείο, η ΤΣΣΚΑ ακόμη παιδεύεται να βρει ρυθμό. Η Φενέρ αποτελεί φέτος μια απ’ τις σπάνιες περιπτώσεις όπου μια ομάδα μεταμορφώνεται εντελώς προσθέτοντας έναν παίκτη στα μέσα της χρονιάς. Άλλη εικόνα με Γκούντουριτς.
Ο Ντε Κολό επιστρέφει στη Μόσχα για να αποκλείσει την πρώην ομάδα του για πρώτη φορά σε σειρά playoffs (οι Ρώσοι έχουν 14/14 προκρίσεις). Οι δυο ομάδες μοιράστηκαν τις νίκες στην regular seasonπερνώντας η μια απ’ την έδρα της άλλης. Η παρουσία του υγιούς Βέσελι θα κρίνει αν θα δούμε μια ανταγωνιστική και κλειστή σειρά. Με τον Τσέχο εκτός μιλάμε για εντελώς διαφορετικά δεδομένα. Πολύ σημαντική και η κατάσταση του Χάκετ που αντιμετωπίζει επίσης πρόβλημα τραυματισμού.
Η τύχη της σειράς θα κριθεί κατά πολύ απ’ την αμυντική προσέγγιση της ομάδας του Ιτούδη που σταθερή δεν της λες όλη τη χρονιά. Η Φενέρ μετά την προσθήκη του Γκούντουριτς βελτίωσε αισθητά τον τρόπο που επιτίθεται στο μισό γήπεδο. Ο Σέρβος ως βασικός πόλος δημιουργίας έδωσε τον χώρο στον Ντε Κολό να δράσει σε αντίθεση με το πρώτο μισό της χρονιάς με τον Μπράουν παρτενέρ. Ο Χάκετ αν είναι ΟΚ και ο Κουρμπάνοφ θα χρεωθούν πολλή απ’ την δουλειά για τον περιορισμό του περιφερειακού διδύμου του Κοκόσκοφ.
Απ’ την πλευρά των Τούρκων υπάρχει κυκλωμένο κάπου στον πίνακα των αποδυτηρίων το «defensiverebound». HΤΣΣΚΑ στηρίζεται πολύ επιθετικά στις κατοχές που ανανεώνει από επιθετικά ριμπάουντ έστω κι αν με την απουσία του Μιλουτίνοφ έχει μειωθεί η αποτελεσματικότητά της. Ο Κοκόσκοφ αρέσκεται να βάζει αρκετά τον Βέσελι στο «4» και το ιντριγκαδόρικο matchupμε τον Σενγκέλια, μπορεί φαινομενικά να είναι μια δικλείδα ασφαλείας. Ο Σέρβος coachίσως επιλέξει αρχικά να προστατεύσει το ζωγραφιστό δοκιμάζοντας την ευστοχία των Ρώσων απ’ τα 6,75. Σ’ αυτό το ενδεχόμενο, παίκτης κλειδί για τον Ιτούδη θα είναι ο Βόιγκντμαν που δείχνει σε καλή κατάσταση το τελευταίο διάστημα.
Με τις ομάδες να παρατάσσονται πλήρεις, η σειρά είναι στο 50%-50% με πολύ πιθανό ένα game 5. Αν έπρεπε να επιλέξω θα έλεγα Φενέρ. Τώρα όμως…
EFES – REAL
Σειρά Εφές – Ρεάλ με γκραν φαβορί τους Τούρκους. Σημεία των καιρών…
Κι όμως. Απ’ τη μια ο καλπασμός της Εφές που διακόπηκε πέρσι με το whatif να μένει στα χείλη των ανθρώπων της ομάδας κι απ’ την άλλη η Ρεάλ που τρέχει μια σεζόν που σηματοδοτεί το κλείσιμο ενός κύκλου. Κι εδώ μοιρασμένες οι νίκες στη regularseason με εκατέρωθεν breaks. Των Μαδριλένων στην Πόλη με νωπό το αντίο του Καμπάτσο και τους Λάρκιν – Μίτσιτς άσφαιρους (0/12 3π.!). Αρκετά πρόσφατο το εκκωφαντικό της Εφές στην Μαδρίτη που έβαλε τους Ισπανούς σε μπελάδες ακόμη και γι’ αυτήν την πρόκριση.
Τα περισσότερα απ’ τα δεδομένα είναι σαφώς υπέρ των Τούρκων. Γι’ αυτό και η τύχη της σειράς θα καθοριστεί κατά βάση απ’ την δική τους απόδοση. Η Εφές κινδυνεύει απ’ αυτό ακριβώς το βάρος της αυτονόητης πρόκρισης απέναντι σε μια μπαρουτοκαπνισμένη ομάδα που ξέρει να ανατρέπει τα δεδομένα μιας σειράς. Η Ρεάλ εφόσον βρει την ευκαιρία έχει τον τρόπο να φέρει μια δύσκολη κατάσταση στα μέτρα της. Έχει συσσωρευμένη εμπειρία και παίκτες που μπορούν σε λίγα λεπτά να αλλάξουν το momentum. Υπάρχει ακόμη δηλητήριο με άλλα λόγια.
Το βασικό ζητούμενο για τον Λάσο είναι φυσικά η αντιμετώπιση του διδύμου Μίτσιτς – Λάρκιν. Δεν έχει πολλά διαθέσιμα ζευγάρια από φρέσκα πόδια στο backcourtπου θα ακολουθήσουν τους δυο πυραυλοκίνητους γκαρντ του Αταμάν (Καμπάτσο λείπεις ρε…) ενώ παράλληλα η παρουσία του Ταβάρες περιορίζει τους τρόπους αντιμετώπισης του p’n’r’ με δεδομένη την εκπληκτική ικανότητα των δυο βασικών γκαρντ της Εφές να εκτελούν μετά από ντρίπλα. Ο Τέιλορ προφανώς θα έχει αναβαθμισμένο ρόλο αλλά θα χρειαστεί βοήθεια. Ο Ισπανός coachθα επιχειρήσει να οδηγήσει τα παιχνίδια σε πιο σεταρισμένες καταστάσεις κρατώντας επαφή με το σκορ και ποντάροντας στο βάρος που θα σηκώνει ο αντίπαλος ο οποίος δεν είναι συνηθισμένος να παίζει μ’ αυτό στην πλάτη του.Καταλύτης το πόσα λεπτά θα μείνει στο παρκέ ο Ταβάρες. Η Εφές έχει πεντάρια (ο Σανλί που άφησε 3ο στο rotationτον Πλάις κάνει καταπληκτικό β’ μισό της περιόδου) που σουτάρουν κι αυτός είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να απενεργοποιήσει κανείς το θηρίο.
Η Εφές έχει προβάδισμα με 55%-45%. Αν χάσει ένα απ’ τα δυο ματς στην Πόλη όλα είναι ανοιχτά πιθανότατα σ’ ένα 5ο ματς. Όπως στην προ διετίας σειρά με την Μπάρτσα του Πέσιτς.
ARMANI – BAYERN
Η Αρμάνι επιστρέφει σε σειρά playoffsμετά τον αποκλεισμό απ’ τη Μακάμπι το 2014, ξανά με πλεονέκτημα έδρας έστω και με τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν φέτος. Στην regular season κέρδισε δυο φορές την πρωτάρα σε τέτοια φάση Μπάγερν. Η πρώτη στην πρεμιέρα στο Μόναχο στην παράταση κι η άλλη στο Μιλάνο στο χειρότερο ίσως φετινό ματς των Γερμανών κι ένα απ’ τα ελάχιστα που έχασαν με κάτω τα χέρια.
Δυο ομάδες με αρκετές ομοιότητες στο στυλ παιχνιδιού τους. Έμφαση στην προσωπική φάση, αμυντική προσήλωση και επιθέσεις στο transition. Αλλά και διαφορετικά στοιχεία που ντύνουν τον κάθε τομέα. Η Αρμάνι δίνει μεγάλο όγκο αποφάσεων με την μπάλα στα χέρια των δύο πλάγιων που κάνουν φέτος εξαιρετική σεζόν (Πάντερ – Σιλντς)παρά την ύπαρξη δυο πολύ ποιοτικών pointguardsενώ η Μπάγερν στηρίζει πολλά στην επιθετικότητα του μεταμορφωμένου Μπόλντγουινκαι στον τραχύ χαρακτήρα των υπολοίπων. Στον Αμερικανό της Μπάγερν θα εστιάσει ο Μεσίνα ποντάροντας στην απειρία του και στο κάπως μονόπαντο decisionmakingπου διαθέτει. Εκτιμώ πως ο coachθα ρίξει πάνω του ως αρχική επιλογή τον Σιλντς προστατεύοντας τους Ντιλέινι (έχει επιστρέψει πρόσφατα από έναν μήνα απουσίας) – Σέρχι. Οι Ιταλοί είναι απ’ τις κορυφαίες ομάδες σε ποσοστό εύστοχων τριπόντων πολλά εκ των οποίων δεν είναι από θέση αλλά μετά από ντρίπλα.Η Μπάγερν επιτρέπει το δεύτερο χειρότερο ποσοστό τριπόντων στον αντίπαλο με τις εξαιρετικές τις περιστροφές και την ικανότητα αρκετών παικτών της στην ατομική άμυνα. Η περιφερειακή άμυνα της ομάδας του Τρινκέρι είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει την πρόκριση.
Ο Μεσίνα φόρτωσε εμπειρία και winningmentalityστο ρόστερ του γι’ αυτή ακριβώς την στιγμή. Παίκτες όπως ο Χάινς, ο Ντατόμε, ο Μίτσοβ, ο Σέρχι, ο Ντιλέινι έχουν πολλές παραστάσεις από τέτοια παιχνίδια. Απέναντι ένα άπειρο γκρουπ καθώς κανείς παίκτης πλην Γκιστ αλλά ούτε κι ο προπονητής δεν έχει παίξει παιχνίδια playoffs. Η Μπάγερν έρχεται με την φόρα της ομάδας με τις διαδοχικές υπερβάσεις μέσα στη σεζόν και την αυτοπεποίθηση στα ύψη. Είναι η μοναδική με 4-0 απέναντι σε Μπάρτσα – Εφές δηλ. στο πιο πιθανό ζευγάρι φιναλίστ για τον τελικό.
Η εκτίμησή μου είναι υπέρ των Γερμανών 55%-45% στα 4 ματς.
By Στεγόσαυρος
Ευχαριστώ και πάλι τον Τζιμ που μου δίνει την ευκαιρία να γράψω στο Hoopfellas, αυτήν την φορά με εκλεκτή (και πολυαγαπημένη…) παρέα. Ιδιαίτερη η σεζόν φέτος, ιδιαίτερα και τα πλέι οφ αφού ο ιός καραδοκεί και πλέον δεν είμαστε σε καταστάσεις που αναβολές μπορούν να γίνουν εύκολα. Το δυσνόητο (για να το πω ευγενικά) πρωτόκολλο της Ευρωλίγκας προδιαθέτει για τρελές καταστάσεις αν τα πράγματα πάνε στραβά, και ήδη η σειρά ΤΣΣΚΑ-Φενέρ την ώρα που γράφω φαίνεται να εκτροχιάζεται. Εδώ θα επικεντρώσουμε στο καθαρά αγωνιστικό safe space μας βέβαια, με την ελπίδα τα πράγματα να κυλήσουν όσο πιο ομαλά γίνεται. Στα οργανωτικά-θεσμικά, η μόνη μου ευχή είναι «και του χρόνου λεύτεροι…».
Μπαρτσελόνα-Ζενίτ
Ξεκινάω με ένα μικρό ιστορικό στατιστικό: Αν εξαιρέσουμε την Λοκομοτίβ του Μπαρτζώκα το 2016, το συνολικό ρεκόρ των «δεύτερων» ρωσικών ομάδων στην ιστορία των πλέι οφ της Ευρωλίγκα – Δυναμό το 2007, Ούνικς το 2012, Κίμκι το 2018 – είναι 1-8 και τρεις αποκλεισμοί. Προφανώς και η προϊστορία δεν παίζει μπάσκετ, αλλά thereissomethingtobesaidσε αυτό το επίπεδο, που παίκτες και προπονητές γνωρίζονται έτσι κι αλλιώς πολύ καλά, για τον ρόλο που παίζουν πράγματα όπως το ειδικό βάρος και το στάτους ενός οργανισμού, ιδιαίτερα των ρωσικών ομάδων πλην ΤΣΣΚΑ που συνήθως την άνοιξη «αφήνονται» (να θυμηθούμε εδώ ότι και η Λοκομοτίβ είχε εμφανιστεί στο Βερολίνο το 2016 εκτός κλίματος).
Μια ομάδα σαν την Ζενίτ επομένως, της οποίας η πρόκριση αποτελεί αναμφισβήτητη επιτυχίακαι παράσημο για τον ΤσάβιΠασκουάλ (τον οποίο, παρεμπιπτόντως, πολύ θα ήθελα να δω στην Βαλένθια, όπως ακούγεται, με τις «νυχτερίδες» στην Ευρωλίγκα), ξεκινάει μια τέτοια σειρά έτσι κι αλλιώς ως πολύ μικρότερο μέγεθος. Αν σκεφτούμε δε ότι το ζευγάρωμα 1-8 (συνήθως και το 2-7) είναι κατά τεκμήριο «πολλά με λίγα», είναι δύσκολο να δούμε την Ζενίτ να βάζει δύσκολα στους Καταλανούς. Είναι το είδος της σειράς που, πέραν των τεχνικών επιμέρους, η κυριαρχία του ισχυρού αποτυπώνεται σε αρχέγονους και αλύπητους δείκτες ισχύος όπως τα κορμιά που μπορεί να ρίξει κάθε ομάδα στην μάχη και το ταλέντο ανά θέση.
Πιο συγκεκριμένα, η Μπαρτσελόνα έδειξε να κλείνει την Ευρωλίγκα κάπως μουδιασμένα, και έχω την εντύπωση ότι η άφιξη του Πάου αναστάτωσε πρόσκαιρα την ροή της ομάδας, με αποκορύφωμα την ήττα από την Ρεάλ στην ACB. Στο τελευταίο της παιχνίδι στην Ισπανία πάντως, εκτός στα Κανάρια, η Μπάρτσα έδειξε να ξαναρολάρει. Παρά την επιθετική ποιότητα της ομάδας, το μεγάλο κατόρθωμα του Σάρας είναι ότι πλέον η Μπαρτσελόνα είναι two-wayteam που μπορεί να βρει τον δρόμο της μέσα από την άμυνα. Με αντίπαλο μια ομάδα της οποίας το 80% του παιχνιδιού περνάει από έναν παίκτη (Πάγκος), η Μπαρτσελόνα ξεκινάει με ακόμα σημαντικότερο αβαντάζ. Απέναντι στα λυκόσκυλα Καλάθη και Χάνγκα, η Ζενίτ θα πρέπει να προσέξει να μην πάθει ασφυξία από την αρχή. Υποθέτω επίσης ότι ο Σάρας θα θελήσει να μην χάσει χρόνο η ομάδα του στην Αγία Πετρούπολη και να επιστρέψει στην βάση του γρήγορα.
Πρόβλεψη: Μπαρτσελόνα 3-0
Αρμάνι Μιλάνο-Μπάγερν Μονάχου
Το ζευγάρι που εξασφαλίζει ότι, μετά από χρόνια, θα δούμε μια καινούρια παρουσία στο φάιναλ φορ. Όχι ότι η Ολίμπια Μιλάνο είναι κάποια χθεσινή– μιλάμε για την ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα Ευρώπης στην πρώτη διοργάνωση φάιναλ φορ στην ιστορία, το μακρινό 1966. Μετά τον τελευταίο της τίτλο όμως το 1988 στην Γάνδη, έχει βρεθεί στους 8 της κορυφαίας διοργάνωσης μόλις τρεις άλλες φορές: το 1990 (σε τελικό όμιλο οκτώ ομάδων), το 1997 και το 2014, με τις δυο τελευταίες χρονιές να αποκλείεται μάλιστα με πλεονέκτημα έδρας από την συνονόματη Ολύμπια Λιουμπλιάνα του Μάρκο Μίλιτς και την Μακάμπι του Ντέιβιντ Μπλατ. Εφτά χρόνια μετά την τελευταία παρουσία ιταλικής ομάδας (την δική της) στα πλέι οφ, 10 χρόνια μετά την τελευταία συμμετοχή της Σιένα σε φάιναλ φορ, και δυο δεκαετίες μετά τους τίτλους της Κίντερ Μπολόνια, η Αρμάνι έχει (ξανά) την ευκαιρία να βάλει την Ιταλία στον χάρτη. Κάτι μου λέει ότι η έλλειψη θεατών δεν είναι απαραίτητα μειονέκτημα για έναν οργανισμό που δεν ξέρει ακόμα να διαχειρίζεται την πίεση και τα «πρέπει» του φαβορί που δίνει το πλεονέκτημα.
Απέναντί της η Μπάγερν, ξεκάθαρα η έκπληξη της σεζόν, η πρώτη γερμανική ομάδα στους 8 της Ευρώπης μετά τις πορείες της Άλμπα του Ουέντελ Αλέξις στην Ευρωλίγκα του 1998 και την Σουπρολίγκα του 2001 (και τις δυο φορές αποκλεισμένη από ελληνικές ομάδες, την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό αντίστοιχα). Εξαιρετική η δουλειά του Αντρέα Τρινκέρι, ενός προπονητή με ένα ιδιαίτερο αλλά «μπασκετικό» career arc (Καντού, Ούνικς, Μπάμπεργκ, Παρτιζάν) που βήμα-βήμα ανεβαίνει στην κορυφή με τους δικούς του όρους. Το αλληλοφάγωμα με τον ΈτορεΜεσίνα στην μάχη των πάγκων είναι από μόνο του ατραξιόν της σειράς.
Παρόλα αυτά τα ωραία, οφείλω να ομολογήσω ότι αγωνιστικά αυτή είναι η σειρά που με αφήνει περισσότερο αδιάφορο. Οι δυο Ιταλοί έστησαν εξαιρετικά ομάδες φτιαγμένες για το formatτων 34 αγώνων, USA-heavy και με έμφαση στην αθλητικότητα, με λιγοστές πινελιές Ευρωπαϊκής κουλτούρας εκατέρωθεν. Το ματσάρισμα προβλέπεται να πάει κατ’ αρχάς στην ενέργεια και τα πνευμόνια, με κλου για τους Έλληνες φιλάθλους το αντάμωμα Χάινς-Γκιστ με άλλες στολές από αυτές που τους είχαμε συνηθίσει. Το firepowerτης Μπάγερν συγκεντρώνεται σχεδόν αποκλειστικά στην τριάδα Μπόλντουιν-Λούσιτς-Ρέινολντς, με τους δυο Αμερικάνους να μην έχουν καθόλου παραστάσεις από αυτό το επίπεδο. Με την προσθήκη του Έβανς η Αρμάνι έχει τα κορμιά να εξισορροπήσει τον Ρέινολντς, ενώ με την τριάδα Τσάτσο-Ντατόμε-Χάινς υπερτερεί συντριπτικά σε παραστάσεις. Η Μπάγερν θα παρακολουθήσει αλλά μέχρι ενός σημείου.
Πρόβλεψη: Αρμάνι 3-1
Εφές-Ρεάλ
Εδώ είμαστε! Το πιο ιντριγκαδόρικο ζευγάρωμα με potentialνα έχει κομβικό ρόλο για το μπάσκετ της κορυφής τα επόμενα χρόνια. Η Εφές στον τρίτο χρόνο του πρότζεκτ Αταμάν-Λάρκιν-Μίτσιτς ψάχνει επιτέλους την δικαίωση που της στέρησε ο κορονοϊός πέρσι, ενώ η Ρεάλ είναι στην μέση ενός πολύ ενδιαφέροντος rebuildingπου έχει αναδείξει ήδη τρεις παίκτες (Γκαρούμπα, Αλοθέν, Αμπάλντε) ενώ ξεπετάχτηκε κι ο Βούκτσεβιτς. Δυο ομάδες σε διαφορετικά σημεία του trajectoryτους επομένως, που κάνει την μάχη τους ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.
Το ζευγάρι έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον γιατί συγκρούονται οι δυο πιο ιδιαίτεροι και paradigmchangingπαίκτες της διοργάνωσης. Δεινόσαυρος εναντίον ψείρας, Ταβάρες εναντίον Λάρκιν, δυο παίκτες που αλλάζουν ισορροπίες και μπορούν από μόνοι τους να στρέψουν το παιχνίδι σε νέους προσανατολισμούς. Ο Λάρκιν ως αιχμή του δόρατος του 00srevivalprojectτου Αταμάν, με την perimeter-heavyΕφές να θυμίζει κάτι από Παναθηναϊκό και Σκίπερ Μπολόνια της τριετίας 2003-06 αλλά και αναβαθμισμένη για τις ανάγκες της σημερινής εποχής. Και ο Ταβάρες ως καταλύτης της «επιστροφής του ύψους» μετά από μια δεκαετία όπου κυριάρχησε το undersized, με την μεταγραφή του Πουαριέ να δείχνει τις διαθέσεις για το πού θα πάει ο Λάσο του χρόνου. Στην μονομαχία Ταβάρες-Λάρκιν, σε αυτό τοπικ εν ρολ που θα καταλήγει σε ψηλοκρεμαστό σουτάκι του Αμερικάνου από το ύψος της βολής μπροστά στις απλωμένες χερούκλες του τέρατος, θα κριθεί όχι μόνο η σειρά αλλά και πολλά άλλα.
Η σειρά έχει ψωμί κι αλλού, με xfactorτον Λαπροβίτολα που θα κληθεί, σχεδόν μόνος του, να τα βγάλει πέρα με μια δαιμονισμένη γραμμή γκαρντ της Εφές. Ο Αργεντίνος παίζει εξαιρετικά τον τελευταίο μήνα και, όπως έχει δείξει και με την εθνική, μπορεί να μην είναι της διάρκειας, του αρέσουν όμως οι προκλήσεις και ξέρει να κερδίζει τις εντυπώσεις όταν τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω του. Στα ματσαρίσματα όμως περισσεύει ο Μίτσιτς, για τον οποίο η Ρεάλ δεν έχει προφανή λύση. Ο Λάσο δεν έχει πρόβλημα να πάει βαθιά στον πάγκο του σε μια έτσι κι αλλιώς μεταβατική χρονιά, η Εφές όμως έχει το top heavy ταλέντο και είναι ουσιαστικά η ίδια ομάδα εδώ και τρεις σεζόν. Οι Τούρκοι ξέρουν τι θέλουν και θα το πάρουν.
Πρόβλεψη: Εφές 3-1
ΤΣΣΚΑ-Φενερμπαχτσέ
Η σειρά δυστυχώς φαίνεται να μας ξενερώνει προτού καλά αρχίσει. Υπήρχε ήδη το μυστήριο με τον τραυματισμό του Βέσελι, έρχεται και ο ιός να βάλει ακόμα πιο δύσκολα στην Φενέρ (με την αίρεση ότι όλα είναι όπως ανακοινώνονται και δεν έχουμε πόλεμο παραπληροφόρησης για να φτιαχτεί κλίμα). Σε συνθήκες εργαστηρίου, θα θεωρούσα αυτήν την σειρά μια ώριμη στιγμή για να μείνει εκτός φάιναλ φορ η ΤΣΣΚΑ (πίστευα ότι θα έμενε έξω ήδη από πέρσι, ιδιαίτερα αν έβρισκε την Μακάμπι του Σφαιρόπουλου στα πλέι οφ). Χωρίς καμιά διάθεση hate προς τον Ιτούδη, που τον θεωρώ εξαιρετικό κόουτς, ενώ μπόρεσε να αναδείξει μια ήδη στρωμένη ομάδα και να κάνει καίριες προσθήκες στον κορμό που βρήκε την πρώτη του πενταετία στην Μόσχα, το rebuilding projectτης τελευταίας διετίας του έχει βγει μπάχαλο. Δεν είναι η δική του ευθύνη για όλα (Τζέιμς, τραυματισμοί), αρκετά όμως είναι.
Πρώτη φορά επομένως θα βλέπαμε την ΤΣΣΚΑ με τόσα ανοιχτά μέτωπα τόσο βαθιά στην σεζόν απέναντι σε μια Φενέρ που φορμαρίστηκε την κατάλληλη στιγμή. Με την βοήθεια και των mid-seasonπροσθηκών, η δουλειά του Κοκόσκοφ κρίνεται πολύ καλή, η Φενέρ μου άρεσε πολύ από την αρχή άλλωστε. Με τον Ντε Κολό σε revengemodeαπέναντι στην παλιά του ομάδα, τον Ο’Κουίν να βάζει μύες απέναντι στους ψηλούς της ΤΣΣΚΑ και με απόθεμα επιλογών στο μαρκάρισμα του Κλάιμπερν, θα πόνταρα στο upsetτων Τούρκων. Αυτήν την στιγμή όμως είναι εξαιρετικά αμφίβολο τι (και ποιον και πότε) θα δούμε στο παρκέ. Ας ελπίσουμε οι άλλες σειρές τουλάχιστον να μην επηρεαστούν.
Πρόβλεψη: Φενερμπαχτσέ 3-1 (υπό κ.σ.)
Jim Conway: Αφού ευχαριστήσω πολύ τα παιδιά για τη συνεισφορά τους στο κείμενο, σας παραθέτω το link με τις δικές μου απόψεις στο podcast του Pick ‘n’ Popa
Μπορείτε να μας ακούσετε εδώ: https://spoti.fi/3nb7b
Ακολουθούμε τους φίλους μας στο Pick ‘n’ Popa σε Facebook & Instagram.
Υ.Γ: Μάικ πήγαινε στην πρώτη σου προπόνηση με τους Nets στον Νας και πες του, ορθά-κοφτά:
“Από όλους αυτούς που έχεις εδώ, ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ κανέναν. K A N E N A N”.
Έτσι πες του Μάικ.
