2020-21 Hoopfellas EL Power Rankings II

 

Στην αυγή του 2021 και με την κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας να βρίσκεται στα μισά του δρόμου, έρχεται η ώρα της αξιολόγησης. Το Hoopfellas σας παραδίδει τη δεύτερη έκδοση των φετινών Power Rankings της σελίδας…

 

Στα μισά του δρόμου για τη φετινή Ευρωλίγκα, εν μέσω εξελίξεων αλλά και με εορταστικό -λόγω ημερών, ημερολογιακά και μόνο δυστυχώς- background ετοιμάσαμε τη δεύτερη έκδοση των Power Rankings της σελίδας μας για τη διοργάνωση. Είναι η καθιερωμένη αξιολόγηση για την οποία είχα τη χαρά να συνεργαστώ με τους Kon Chris και “77” ώστε να παραχθεί το άρθρο που διαβάζετε τώρα.

Πριν πάμε λοιπόν στην κατάταξη, ας διαβάσουμε έναν μικρό πρόλογο από τον “77”, ένα από τα παλαιότερα και πιο αγαπητά μέλη της κοινότητας ο οποίος κάνει ντεμπούτο στην αρθρογραφία σήμερα.

“Πριν απ’ όλα, θέλω να ευχηθώ σε όλους καλή χρονιά με υγεία προσωπική και για τους οικείους σας, συντροφικότητα και αλληλεγγύη.

Γράφοντας το κομμάτι για την ανάρτηση ένιωσα κάπως αμήχανα. Είναι εντελώς διαφορετικό απ’ το να γράφεις σχόλιο. Θέλω να ευχαριστήσω τον Δημήτρη που με τιμά συμπεριλαμβάνοντας τις σκέψεις μου σε μια ανάρτηση το είδος της οποίας αποτελεί εδώ και χρόνια σήμα κατατεθέν του hoopfellas.Όταν το 2012 πρωτοβρέθηκα εδώ διαβάζοντας την εμβληματική πλέον ανάρτηση για τον Λάσμε και μέσα σ’ αυτά τα 8 περίπου χρόνια δεν μου πέρασε απ’ το μυαλό αυτό που συμβαίνει τώρα. Χαίρομαι ακόμη περισσότερο μιας και μοιράζομαι τον χώρο με τον Kon Chris τον οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα.

Ελπίζω να κάνουμε καλό ποδαρικό για το 2021.

Φτάσαμε στα μισά του μαραθωνίου της regularseasonσε μια χρονιά με πολλές καινούργιες μεταβλητές. Παρά την δύσκολη αρχική περίοδο, με τις αστοχίες, τις παλινωδίες και κυρίως την αβεβαιότητα που η πανδημία προκάλεσε, αξίζει να σημειωθεί πως η λίγκα έχει ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που η ίδια έθεσε και στους περισσότερους φάνηκαν υπερβολικές. Το πρόγραμμα βγήκε μέχρι τώρα, μένουν μόνο 4 ματς που δεν έχουν παιχτεί απ’ τα συνολικά 153 ενώ καμία αλλοίωση της κατάταξης δεν προέκυψε. Όλες οι ομάδες έχουν την συγκομιδή που τους πρέπει με βάση την αγωνιστική τους εικόνα και καμιά δεν μπορεί να θεωρεί εαυτόν αδικημένο. Ακόμη κι η Khimki που υποχρεώθηκε αρχικά να παίξει 2 ματς με σύνθεση ανάγκης δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει αδικηθεί, άλλα της φταίνε. Αντίθετα κανείς δεν μπορεί να αφαιρέσει το παραμικρό απ’ την εξαιρετική Zenit που γλίτωσε 2 παιχνίδια λόγω των κρουσμάτων.

Φυσικά υπάρχει άλλος τόσος δρόμος να διανυθεί και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη της διοργάνωσης που είναι συνυφασμένη μ’ αυτήν της πανδημίας. Το σίγουρο είναι πως έχει διεκπεραιωθεί ένα μεγάλο και δύσκολο κομμάτι έτσι ώστε να δημιουργείται μια συγκρατημένη αισιοδοξία για την ολοκλήρωση της σεζόν. Το τέλος της οποίας, αν όλα συνεχίσουν να εξελίσσονται ομαλά, θα βρει την λίγκα ισχυροποιημένη και με περισσότερα όπλα για την επόμενη χρονιά που θα σημάνει την επιστροφή στην πολυπαινεμένη κανονικότητα. Αγωνιστικά το επίπεδο είναι και φέτος υψηλό. Οι ομάδες κατάφεραν να κρατήσουν την ποιότητα του προϊόντος χώρια την διαχείριση της κατάστασης εξωαγωνιστικά που μόνο εύκολη κι απλή δεν είναι“.

Statistics from: Overbasket.com

Διαγράμματα: “77”

2020-21 Ηoopfellas Euroleague Power Rankings II

 

 

 

1.CSKA MOSCOW (14-3)

ORAT: 99.3 (8)

DRAT: 94.2 (3)

LAST 5: 5-0

 

Kon: Η «αρκούδα» τρομοκρατεί τον ανταγωνισμό τις τελευταίες βδομάδες φτάνοντας αισίως τις 12 συνεχόμενες νίκες με τελευταίο θύμα την Ολίμπια Μιλάνο. Ο Μάικ Τζέιμς μετά το περιστατικό που είχε με τον coach Ιτούδη επέστρεψε στα παρκέ παίζοντας με το attitude του alpha dog της λίγκας (πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης μέχρι τώρα με 20.6 πόντους/παιχνίδι με εξαιρετικά ποσοστά αγγίζοντας το 50-40-80 σε δίποντα–τρίποντα-βολές,  ενώ παράλληλα μοιράζει 6 ασσίστ για 3.1 λάθη).

Η ΤΣΣΚΑ μπαίνοντας στο δεύτερο μισό της regular season αποτελεί την καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης διατηρώντας την αγωνιστική της up tempo – isolation game ταυτότητα όπως αποδεικνύουν και τα στατιστικά με την «αρκούδα» να είναι πρώτη σε Pace στην διοργάνωση έχοντας παράλληλα χαμηλό δείκτη AST/TO με 1.2 ο οποίος φανερώνει την προτίμησή της στο παιχνίδι απομόνωσης.  Η ομάδα του coach Ιτούδη αναζητεί  συνεχώς ευκαιρίες να «πιέσει» την μπάλα στο ανοικτό γήπεδο ακόμα και μετά απο καλάθια που δέχεται . Σημεία κλειδιά για την επιβολή του ρυθμού της αποτελεί η περιφερειακή πίεση πάνω στην μπάλα που οδηγεί σε κλεψίματα, ο έλεγχος του αμυντικού ριμπάουντ και η ποιότητα των outlet passes.

Το δυνατό σημείο της ΤΣΣΚΑ φυσικά αποτελεί η άμυνά της (3η σε DRAT στην διοργάνωση) όπου ο σπάνιος συνδυασμός mobility & length της δίνει αμυντικό versatility ικανό να κάνει ακόμα και τις καλύτερες επιθέσεις της διοργάνωσης να δεινοπαθήσουν απέναντί της.  Αν υπάρχει ένα αδύνατο σημείο της «αρκούδας»αυτό είναι η συμπεριφορά της στο σετ παιχνίδι όπου η μέτρια περιφερειακή εκτέλεση του «Τόκο» Σενγκέλια αποτρέπει το βέλτιστο spacing οδηγώντας τον coach σε υιοθέτηση 3out–2in διατάξεων ή ταυτόχρονη χρήση ως screener (πχ σε Double Exit actions) των «Τοκο» και Μιλουτίνοφ προκειμένου να «μακιγιάρει» αυτή την αδυναμία.

Η συμπεριφορά της ομάδας στο 5vs5 είναι λοιπόν ένα σημείο που πρέπει να βελτιώσει το τεχνικό τιμ ειδικά αν αναλογιστούμε και την «φύση» των κρίσιμων παιχνιδιών της άνοιξης όπου παραδοσιακά ο ρυθμός πέφτει.

 

 

 

2.REAL MADRID (12-5)

ORAT : 101.1 (4)

DRAT : 95.0 (4)

LAST 5 GAMES : 5-0

 

77: Οι Μαδριλένοι δίνουν την αίσθηση πως τρέχουν συνειδητοποιημένα μια σεζόν που θα σηματοδοτήσει το κλείσιμο ενός κύκλου. Αφενός η ύπαρξη πολλών βετεράνων κι αφετέρου οι χαμηλών προσδοκιών αντικαταστάσεις των Campazzo – Randolph δίνουν το στίγμα. Ο Laso για την ώρα επιχειρεί να καλύψει την απώλεια του πρώτου εκ των έσω με τους Llull (μακριά απ’ τον παίκτη που ξέραμε πριν τον τραυματισμό του το καλοκαίρι του 2017 – μάλλον δεν θα τον ξαναδούμε κιόλας) -Laprovittola(καμία σύγκριση με τον συμπατριώτη του) να σηκώνουν το βάρος με την συνδρομή της φρεσκάδας του εξαιρετικού Abalde στον οποίο ο coachφορτώνει παιχνίδι με την μπάλα στα χέρια ετοιμάζοντάς τον για τον επόμενο κύκλο. Παράλληλα χρησιμοποιεί συντηρητικά τους παίκτες των τριών περιφερειακών θέσεων, στις οποίες συνωστίζονται κι οι περισσότεροι με ηλικία 32+, με κανέναν να μην παίζει πάνω από 20’ πλην του νεοφερμένου πρώην της Valencia (22’). Ενώ η προσθήκη του Tyus που παίζει αποκλειστικά στο «5» περισσότερο καλύπτει το κενό του καλοκαιριού απ’ την φυγή του Mickey,σε μια προσπάθεια να προστατευτεί απ’ την υπερ-χρήση ο Tavares, παρά την απώλεια του Randolph. Στο «4» θα κατέβει μάλλον μόνιμα ο Garuba με ολίγη από Deck πίσω απ’ τον Thompkins που θα σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος.

Έστω κι έτσι η Real διαθέτει συνοχή κι εμπειρία που δεν προσπερνά εύκολα κανείς κι αυτό την βοηθά για την ώρα να απορροφά τους κραδασμούς κυρίως απ’ την αποχώρηση του θαυματουργού Facundo. Δύσκολο να του βγει ως το τέλος, μιλάμε για την απώλεια του πολυτιμότερου της ομάδας την τελευταία διετία. Ωστόσο, αν έχεις κάβα δηλητήριο με Carroll και Causeur στις εφεδρείες που μπορούν να κρίνουν ένα ματς (πολύ φρέσκο αυτό κόντρα στην Efes) τότε κανείς δεν σε ξεγράφει. Αν πετυχαίνεις κιόλας 11 νίκες στα τελευταία 12, κάμποσες απ’ τις οποίες να κρίνονται στις τελευταίες κατοχές…

3.BARCELONA

ORAT: 99.7 (6)

DRAT: 90.7 (1)

LAST 5: 1-4

 

Kon: Η Barcelona περνάει μια δύσκολη περίοδο με τρείς συνεχόμενες ήττες ενώ το συμβάν με τον Ερτέλ είχε αρνητική επιρροή στον – ήδη εύθραυστο –  ψυχισμό της ομάδας . Όπως φαίνεται η απουσία του Ντέιβις έχει στοιχίσει στην ομάδα  και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Φυσικά οσα –αγωνιστικά- συμβαίνουν τις τελευταίες εβδομάδες στους Καταλανούς είναι απολύτως αναμενόμενα για μια νέα ομάδα η οποία τώρα χτίζει τους κώδικες επικοινωνίας της.

Η λογική λέει οτι ο coach Γιασικεβίτσιους θα επιδιώξει να «γυρίσει τον διακόπτη» μέσα απο την άμυνα του η οποία αποτελεί και το μεγάλο πλεονέκτημα της Μπάρτσα η οποία βρίσκεται στην κορυφή της διοργάνωσης σε όρους DRAT., παρουσιάζοντας υψηλά επίπεδα αμυντικής συνοχής (εξαιρετικά αμυντικά rotations σε κάθε επίπεδο)  για μια ομάδα που δουλεύει μόλις λίγους μήνες μαζί.

Απο εκεί και πέρα σε γενικές γραμμές αυτό που βλέπουμε στο γήπεδο απο την ομάδα του Σάρας είναι αυτό που περιμέναμε απο μια προπονητική ιδιοφυία. Valuing possessions basketball/average tempo με επιλεκτική χρήση του τριπόντου (μόλις το 35.4% των σουτ των Μπλαουγκράνα είναι πισω απο την γραμμή), υψηλά ποσοστά επιτυχίας σε ATO- BLOB–SLOB καταστάσεις και φυσικά next level defensive strategies απο τον Λιθουανό tactician.

 

Επιθετικά υπάρχει ποικιλία δράσεων βασισμένη στις ατομικές δεξιότητες κάθε κομματιού του παζλ, έτσι έχουμε:

 

• Off screen actions (Weakside staggered, Hammer, Chicago) για τους sharpshooters Αμπρίνες και Κούριτς (σουτάρει με το εξωπραγματικό 59% σε 3pt, το καλύτερο ποσοστό στην φετινή Euroleague).
• Zipper για τον Χίγκινς
• Cross screen – Middle pindown option για τον Μίροτιτς κ.α.

 

Κοινός παρονομαστής που καθορίζει την αποτελεσματικότητα αυτών των δράσεων είναι ο μετρονόμος Καλάθης. Να σημειωθεί εδώ οτι το δίδυμο Καλάθης- Μίροτιτς αποτελεί το κορυφαίο σε επίπεδο συνεργασιών στην διοργάνωση με 33 καλάθια του PF των Μπλαουγκράνα να έχουν προέλθει απο ασσίστ του Νικ.

 

4.ZENIT ST PETERSBURG (10-5)

ORAT :99.8 (5)

DRAT : 96.0 (6)

LAST 5: 3-2

77: Εξαιρετικά δείγματα γραφής απ’ την καινούργια προσπάθεια του Xavi σ’ ένα club χωρίς παράδοση αλλά με πολλές φιλοδοξίες. Ο coachέχει φτιάξει μια ομάδα που απηχεί 100% στα πιστεύω του. Low pace, low mistake basket, καλή κυκλοφορία της μπάλας, αποτελεσματική άμυνα, πολλή off ball δράση για τους κάμποσους σουτέρ και φυσικά τακτική ετοιμότητα. Η εντυπωσιακή προσαρμογή του Poythress(δεν αποκλείεται στο τέλος της σεζόν να έχει αναδειχθεί στην πιο value for money επιλογή της σεζόν) στο επόμενο επίπεδο έχει καλύψει το κάπως επιφυλακτικό ξεκίνημα του Gudaitis. Ο Λιθουανός απέχει ακόμη απ’ τον παίκτη που θάμπωσε πρόπερσι  με την φανέλα τηςArmani. Το βασικό πρόβλημα εντοπίζεται στο βάθος και που ενδεχομένως στοιχίσει όσο προχωράει η σεζόν. Εξάλλου η Zenit πάει τρένο και στην VTB όπου έχει στρογγυλοκάτσει στην 1^η θέση. Ο coachβ ασίζεται ουσιαστικά σε 8 παίκτες (με κανέναν Ρώσο κι αυτό πάντα είναι ένα επιπρόσθετο ζήτημα για τις διοικήσεις των ρωσικών συλλόγων) προσπαθώντας τελευταία να εντάξει ως ενεργό 9^ο τον Zubkovμε αρκετά ικανοποιητικά αποτελέσματα. Απ’ το ρόστερ λείπει ένας slasher στο backcourt ιδανικά στον «1» πίσω ή και πλάι στον Pangos τις όχι λίγες φορές που μπουκώνει επιθετικά. Εκεί ο coachδοκιμάζει συχνά τον Ponitka με τις εξαιρετικές δημιουργικές του ικανότητες μιας και δεν υπολογίζει σοβαρά τους δυο γηγενείς Khvostov – Zakharov. Αν δεν έχει απώλειες από τραυματισμούς, η ομάδα της Αγίας Πετρούπολης προβάρει ως μια απ’ τις ισχυρές υποψηφιότητες για τα playoffs.

5. ZALGIRIS (10-7)

ORAT: 103.0 (2)

DRAT: 98.7 (12)

LAST 5: 5-0

 

Kon: Φαίνεται πως το καλοκαίρι το front office των Λιθουανών έκανε την καλύτερη επιλογή σχετικά με τον αντικαταστάτη του Σάρας. Ο Μάρτιν Σίλερ είναι ένας απο τους βασικούς υποψήφιους για το άτυπο βραβείο του coach of the year καθώς στο τέλος του πρώτου γύρου η Ζαλγκίρις φιγουράρει στην 6η θέση του βαθμολογικού πίνακα παίζοντας ταυτόχρονα όμορφο μπάσκετ (false motion concepts στα καλύτερά τους).

Οι πράσινοι του Κάουνας αποτελούν ένα well coached σύνολο το οποίο διατηρεί την πιο αποτελεσματική επίθεση της λίγκας (δεύτερη σε όρους ORAT και πρώτη σε shooting efficiency TSR:53%). Ο Σίλερ πολύ σωστά έχτισε αγωνιστικά πάνω στις νόρμες τις φιλοσοφίας του coach Γιασικεβίτσιους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ελεγχόμενη εξάρτηση της Ζάλγκιρις απο το τρίποντο που αποτελεί μόλις το 35% των συνολικών σουτ που πέρνει ενώ ταυτόχρονα έχει μακράν το καλύτερο ποσοστό ευστοχίας στην λίγκα με 43.7%. Επιπρόσθετα επενδύει σε ελεγχόμενο tempo (προτελευταία σε pace) που επιτρέπει στο ρόστερ που έχει στα χέρια του να αποδώσει στο maximum των δυνατοτήτων του.

Ηγετική φυσιογνωμία των Λιθουανών είναι ο Μάριους Γκριγκόνις ο οποίος βελτιώνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια φτάνοντας σήμερα στο επίπεδο να θεωρείται απο τους κορυφαίους wings στην Ευρώπη (14.9pts με 51% 3pt φέτος). Σημαντικοί παράγοντες τις επιτυχίας της Ζάλγκιρις αποτελούν επίσης  η παρουσία του Λοβέρν κάτω απο τις δύο ρακέτες και η αγωνιστική αύρα και ενέργεια του rising star Γιοκουμπάιτις.

Θα καταφέρουν οι Λιθουανοί να πιάσουν ανάλογα αγωνιστικά standards στο δεύτερο γύρο ώστε να διατηρήσουν την θέση τους στην οχτάδα; Θεωρώ πως αν βελτιώσουν σε κάποιο βαθμό την αμυντική τους συμπεριφορά θα έχουν καλές πιθανότητες να πετύχουν αυτό που στην αρχή της σεζόν έμοιαζε με μακρινό όνειρο…

 

-BAYERN MUNICH (11-6)

ORAT :98.2

DRAT : 95.3

LAST-5: 3-2

77: Η ευχάριστη έκπληξη μέχρι τώρα. Η ομάδα του Trinchieri έχει εντυπωσιάσει με την ανθεκτικότητα και την σταθερότητά της. Απ’ τις 6 ήττες αν εξαιρεθεί η μεγάλη σε έκταση στην Μαδρίτη, έχει διεκδικήσει όλα τα υπόλοιπα χάνοντας μάλιστα τα δύο στην τελευταία κατοχή. Ο coach είναι σπεσιαλίστας στο να βελτιώνει παίκτες. Είτε αυτοί ξεπετάγονται για το επόμενο επίπεδο(Wanamaker, Strelnieks, Theis, D. Miller) είτε αναγεννούν μια καριέρα που έχει πάρει την κατιούσα (Melli, Causeur, Hackett). Και φέτος ακολουθεί το ίδιο μοτίβο αλλά μέσα σε διαφοροποιημένο πλαίσιο. Μια αρκετά παραλλαγμένηversionσε σχέση με όσα μας είχε συνηθίσει στην Brose. Ο Lucic κάνει σεζόν καριέρας, ο Reynolds ομοίως και μάλλον αναπάντεχα, οBaldwin ανταποκρίνεται εξαιρετικά στις αυξημένες αρμοδιότητες (εκτελεστή και βασικού δημιουργού), ο πολύτιμος σ’ αυτό το ρόστερZipser όσο προχωράει η σεζόν τόσο ανεβαίνει ενώ δεν περνά απαρατήρητη η παρουσία του rookieWeiler-Babb. Οι Βαυαροί είναι ένα σκληρό και αθλητικό σύνολο με βαρύ σασί την άμυνα ενώ στην επίθεση δεν βλέπουμε κάποια motionεκδοχή απ’ τις αγαπημένες του Ιταλού αλλά περισσότερο έμφαση στην προσωπική φάση με υποστηρικτικό εργαλείο την πίεση στο επιθετικό ριμπάουντ. Ο coach έχει προσαρμοστεί στο υλικό του βάζοντάς το να παίξει πιο απλά. Οι προσθήκες των Seeley – Gist θα δώσουν εμπειρία, επιπλέον βάθος στο ρόστερ και την δυνατότητα στον coachνα ανοίξει κάπως την επιθετική του γκάμα.

 

7.VALENCIA

ORAT: 103.2 (1)

DRAT: 99.9 (13)

LAST 5: 3-2

 

Kon: Η Βαλένθια διατηρεί και φέτος την πολύ καλή εικόνα που έδειξε στο δεύτερο μισό της περσινής σεζόν υπο τις οδηγίες του coach Ponsarnau. Δυνατό της χαρτί η ισορροπημένη και πολυπρόσωπη επίθεσή της (πρώτη σε όρους ORAT στην διοργάνωση).

Μεγάλο μέρος του playbook του coach καταλαμβάνουν Horns και Iverson sets τα οποία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά σε ένα ρόστερ με πολλαπλές πηγές δημιουργίας και εκτέλεσης. Αν στα παραπάνω προσθέσουμε το κλασσικό low mistake παιχνίδι των «Νυχτερίδων» καθώς και την stretch ικανότητα των center της (Ντούμπλιεβιτς, Τόμπεϊ), η οποία της δίνει την δυνατότητα ακόμα και για 5-out διατάξεις,  αντιλαμβανόμαστε γιατί διατηρούν μια απο τις κορυφαίες επιθέσεις της διοργάνωσης.

Ωστόσο το ταβάνι της Ισπανικής ομάδας για την φετινή σεζόν θα το καθορίσει η άμυνά της καθώς παρά την προσθήκη των Κάλινιτς και Γουίλιαμς το καλοκαίρι, οι οποίοι αποτέλεσαν μια ένεση αθλητικότητας και αμυντικού φίλτρου στο ρόστερ, οι αμυντικές επιδόσεις της ομάδας είναι μέτριες μέχρι στιγμής με το μεγάλο πρόβλημα να εντοπίζεται στην προστασία της ρακέτας, με την Βαλένθια να επιτρέπει στους αντιπάλους να σουτάρουν με το ιδιαίτερα υψηλό 56.2% το οποίο αποτελεί την δεύτερη χειρότερη επίδοση στην διοργάνωση.

 

8.AX ARMANI (9-7)

ORAT :99.6 (7)

DRAT : 97.9 (10)

LAST-5:2-3

 

Ολοκληρωτική στροφή στο Μιλάνο. Ο Messina παρουσιάζει ένα σύνολο μακριά απ’ όσα μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Smallball, αύξηση των κατοχών και πολλή προσωπική φάση. Η νέα κατεύθυνση έχει φυσικά και απότοκα. Αδυναμία στο ριμπάουντ, προβληματική περιφερειακή άμυνα και περιορισμένη δημιουργία. Ο Ιταλός για την ώρα ποντάρει στην αναμφίβολη ατομική ποιότητα των παικτών που αγόρασε το καλοκαίρι μετατρέποντας το στυλ από αυστηρά ελεγχόμενο σε πιο «φιλελεύθερο». Είναι ενδεικτικό πως έχουν το ελεύθερο να αυτοσχεδιάσουν και παίκτες χωρίς πολλά χιλιόμετρα στη λίγκα. Παρά την παρουσία παικτών όπως ο Hines, ο Delaney, ο Sergi, ο Micov κι ο Datome αυτοί που συμβάλλουν αποφασιστικά στη σχετικά ικανοποιητική πορεία είναι οι «δεύτεροι». Leday, Punter και Shields παίζουν με μάλλον απροσδόκητο «θράσος» διεκδικώντας και κερδίζοντας μεγάλο μέρος της σκηνής. Οι δύο πρώτοι έχουν περιορίσει τα λεπτά του πολύ ποιοτικού Roll. Η Armani για να έχει φιλοδοξίες χρειάζεται ακόμη δουλειά κυρίως στα μετόπισθεν. Ο coachδεν έχει δοκιμάσει πολύ σχήμα με Delaney– Sergiμαζί στο backcourt–ίσως το δούμε στην πορεία. Απογοητεύει ο Tarczewski του οποίου η μέτρια παρουσία αποτελεί μια απ’ τις αιτίες για το πρόβλημα στο ριμπάουντ ενώ φαίνεται να κοστίζει η έλλειψη ενός stopperστην περιφέρεια η οποία είναι γεμάτη από επιθετικογενείς παίκτες. Λεφτά φυσικά υπάρχουν εφόσον προκύψει ανάγκη.

9.BASKONIA (8-8)

ORAT: 93.7 (15)

DRAT: 93.7 (2)

LAST 5: 2-3

 

Kon: Η Μπασκόνια έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής στον πρώτο γύρο μια αρκετά καλή εικόνα υπο της οδηγίες του στρατηγού Ντούσκο λανσάροντας το κλασσικό up tempo-dynamicπαιχνίδι της με έναν μεγάλο αριθμό quick hitters στο επιθετικό της playbook. Μολοταύτα το ρεκόρ της μέχρι στιγμής οφείλεται κυρίως στην εξαιρετική της άμυνα και στην κυριαρχία που παρουσιάζει στον τομέα του ριμπάουντ με TRR: 53.6% όντας πρώτη στην διοργάνωση.

Ιθύνων νους του παιχνιδιού της είναι ο Πιέρια Χένρυ ο οποίος αποτελεί έναν εκ των κορυφαίων πασέρ της διοργάνωσης με 7.1 ασσίστγια 3.2 λάθη, ενώ σημαντική είναι η συνεισφορά του sniper Peters (11.7pts με 46.8% 3pt) ο οποίος φαίνεται να αποτελεί perfect fit για το σύστημα των Βάσκων. Εύφημος μνεία στο πολυσχιδές παιχνίδι του -οχι και τόσο- ρολίστα Πολονάρα ο οποίος προσφέρει πολλά σε επίπεδο rebounding, rim protection και σκορ.

Το δύσκολο πρόγραμμα που ακολουθεί για το πρώτο μισό του Ιανουαρίου κόντρα σε ομάδες που βρίσκονται σε ανοδική αγωνιστική πορεία (ΤΣΣΚΑ, Φενέρ, Μακάμπι) θα μας δώσει ορισμένες ενδείξεις για το αν οι Βάσκοι θα έχουν την ζαριά τους ώστε να παρεισφρήσουν στην τελική οκτάδα…

 

10. OSFP (8-8)

ORAT: 100.3 (4)

DRAT: 100.0 (14)

LAST-5: 2-3

Jim Conway: Ο Ολυμπιακός πέρασε μια δύσκολη περίοδο μετά τα δύο σπουδαία διπλά σε Βαρκελώνη και Βελιγράδι μετρώντας τρεις σερί ήττες (οι δύο εντός έδρας) οι οποίες του υπέδειξαν την απόσταση που πρέπει να καλύψει για να πάρει το επόμενο βήμα, ανοίγοντας την πόρτα της οχτάδας και διασφαλίζοντας μια θέση σε αυτή. Δεν είναι ακόμα “εκεί” ο Ολυμπιακός με γνώμονα την ποιότητα του παιχνιδιού του. Η εικόνα του δείχνει ότι θα είναι ανταγωνιστικός αλλά σίγουρα όχι σε πλεονεκτική θέση, τουλάχιστον ακόμα. Η έκπληξη (ή μήπως όχι) είναι ότι οι ερυθρόλευκοι βρίσκονται σε καλό επιθετικά επίπεδα, επάνω ίσως από τα standards που είχαν θέσει οι περισσότερες προγνώσεις, αλλά αδυνατούν να βρουν δεύτερα & τρίτα σχήματα στο αμυντικό rotation με αποτέλεσμα να πάσχουν στα μετόπισθεν. Οι ερυθρόλευκοι οφείλουν να αναβαθμίσουν την αμυντική τους εικόνα εάν θέλουν να ανέβουν σκαλοπάτι σε όρους αγωνιστικού performance. Και πρέπει να το κάνουν άμεσα, σε μια περίοδο που θα στερηθούν μάλιστα τις υπηρεσίες του Παπανικολάου.

Ο Κώστας Σλούκας παίζει καλύτερα τον τελευταίο καιρό (αποκορύφωμα το ματς της Μόσχας με τη Χίμκι), ο Μάρτιν είναι σταθερή αξία, ο Ζαν Σαρλς θετικός και ο Βεζένκοφ πιστοποιεί με τον καλύτερο τρόπο τα όσα είχαμε πει για αυτόν όταν έφτανε στο λιμάνι, όντας ένας από τους πιο αποτελεσματικούς σκόρερ και δεύτερος ριμπάουντερ αυτής της ομάδας. Από την άλλη ο Οκτάβιους Έλις πήγε πολύ πίσω σωματικά μετά την περιπέτεια του Covid-19 και έδειξε να δυσκολεύεται να ακολουθήσει τους υπόλοιπους αν και η τελευταία του εικόνα στη Μόσχα ήταν ενθαρρυντική.

Ο Ολυμπιακός σκανάρει την αγορά ψάχνοντας, χωρίς πίεση ακόμα, τρόπους για να βελτιώσει το σύνολο. Είναι προφανές ότι ένας δυνατός ψηλός (που θα βελτιώσει τους δείκτες της ομάδας στα μετόπισθεν, μεταξύ άλλων και στο αμυντικό ριμπάουντ) ή ένα κορμί με μέγεθος, αθλητικότητα και above average playmaking στο backcourt θα μπορούσαν να βοηθήσουν την ομάδα στην προκειμένη φάση. Όμως το να προσθέσεις έναν παίχτη -από τον οποίον μάλιστα περιμένεις σημαντικά πράγματα στη βάση του ρόλου των 15 plus λεπτών- στον κορμό σου, σε αυτό το σημείο της σεζόν είναι μια διαδικασία σύνθετη και μια απόφαση που επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες.

11.ANADOLU EFES (8-9)

ORAT: 98.7 (9)

DRAT: 96.2 (8)

LAST-5: 1-4

Kon: Η Έφες είναι τόσο ίδια (σε επίπεδο προπονητή & ρόστερ) και όμως τόσο διαφορετική σε σχέση με την ομάδα που θαυμάσαμε τις δύο τελευταίες σεζόν. Ξεκίνησε άσχημα την χρονιά στην συνέχεια έδειξε σημάδια ανάκαμψης προτού πέσει και πάλι σε βαθύ πηγάδι μετρώντας πέντε ήττες στα τελευταία έξι παιχνίδια. Ποια είναι όμως τα αίτια αυτής της πτώσης; Ας επιστρέψουμε λίγους μήνες πίσω, στα πρώτα Power Rankings της χρονιάς, να δούμε τι είχε γράψει η σελίδα στην αξιολόγηση της εκκίνησης για την Εφές.

 […]«Η Αναντολού μπήκε στην προετοιμασία κάνοντας «προπόνηση Νοέμβρη». Οι προπονητές που μας διαβάζουν καταλαβαίνουν το πλεονέκτημα που σου δίνει μια τέτοια κατάσταση. Παρ’όλα αυτά, είμαι υποστηρικτής της άποψης ότι μια προσθήκη σε τέτοιες περιπτώσεις, ένα νέο πρόσωπο που θα φρεσκάρει το σύνολο αγωνιστικά και ψυχολογικά, βοηθάει κυρίως στην εκκίνηση και μέχρι να αρχίσει η ομάδα να ρολάρει. Προφέρει στον εσωτερικό ανταγωνισμό, απαλείφοντας την ασθένεια του εφησυχασμού που οδηγεί σε underperformance.»Αυτό…

Η φετινή Έφες παρουσιάζει το underperformance αυτό και στις δύο πλευρές του παρκέ όντας μέτρια τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα. Επιπρόσθετα η έλλειψη «πείνας» καθρεφτίζεται σε δείκτες όπως το ΤRR (46.1%) με τους Τούρκους να αποτελούν την δεύτερη χειρότερη rebounding team της διοργάνωσης. Ο χειρότερος εχθρός της ομάδας του Αταμάν δεν είναι άλλος από τον ίδιο της τον εαυτό. Προσωπική πρόβλεψη είναι ότι θα βρίσκεται στα playoffs, ο Λάρκιν θα συνεχίσει να ανεβαίνει σταδιακά αποφορτίζοντας τον Μίσιτς και οι Τούρκοι θα έχουν την ευκαιρία τους στην postseason να διασκεδάσουν τις φετινές εντυπώσεις…

12.MACCABI TEL AVIV (7-10)

ORAT :94.0

DRAT : 96.2

LAST 5:  3-2

77:Ο Σφαιρόπουλος προσπάθησε φέτος να συνεχίσει την περσινή του δουλειά που τον έφερε στα πρόθυρα του πλεονεκτήματος έδρας πριν την οριστική ματαίωση της σεζόν. ΗMaccabi ήταν ίσως η 2^η πιο αδικημένη ομάδα (μετά την Efes) απ’ την καταστροφική επέλαση της πανδημίας. Η πρόθεση και το σχέδιο μπορεί να ήταν ίδια αλλά όχι και τα εργαλεία. Οι Black/Reynolds έγιναν Zizic και Bender ο καταλυτικός Acy. Οι δυο αυτές αλλαγές στην frontlineκαι η παρατεταμένη απουσία του Zoosman αλλοίωσαν τον τραχύ χαρακτήρα των Ισραηλινών. Η «ομάδα του λαού» έπαιρνε οξυγόνο πέρσι από την τρομερή ένταση πίσω. Το κόστος ήταν μεγάλο σε ήττες αν κι αρκετές απ’ αυτές προήλθαν στην τελευταία κατοχή. Απ’ την μια, υπάρχει πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις κι ο παράγοντας της τύχης. Απ’ την άλλη, πέρσι η Maccabi είχε 5-1 στα ματς που κρίθηκαν στην τελευταία κατοχή. Δεν θέλει πολύ να σε πάρει από κάτω. Το 5-9 ακολούθησαν δυο σημαντικές νίκες με την ομάδα να εμφανίζει σαφή βελτίωση. Δύσκολα πάντως να φτάσει στα περσινά standardsόσο κι αν ο υπεράνθρωπος Hunter παλεύει κόντρα σε όλους – είναι νωπή η εικόνα της ομάδας κόντρα στη Zenit όπου στερήθηκε τον «Άγιο Οθέλο». Εκτός κι αν βρεθεί κάποιος Acy ή αντί-Acy για να τον βοηθήσει. Το ενδεχόμενο μιας τέτοιας προσθήκης δεν φαίνεται πάντως ισχυρό καθώς μετά την παράταση του τρίμηνου συμβολαίου του Bender ως το τέλος της σεζόν δεν υπάρχει χώρος αφού στην frontlineυπάρχουν 5 παίκτες μετά την επιστροφή του Casspi (Caloiaro, Casspi, Bender, Hunter, Zizic). Και φέτος στοχεύει στο ανοιχτό γήπεδο μέσω της πίεσης στην μπάλα, προστασία του ζωγραφιστού και στηρίζεται στις εμπνεύσεις του Wilbekin σε σεταρισμένες καταστάσεις. Σημαντική η παρουσία του οικονομικού Jones που με το μετρημένο και ώριμο παιχνίδι του ισορροπεί τον αλέγκρο Scottie ενώ είναι εμφανής και η αναβάθμιση του παιχνδιού του Bryant.

13.ALBA BERLIN

ORAT: 92.4 (17)

DRAT: 101.0 (17)

LAST-5: 2-3

 Kon: Το «πρόγραμμα» που τρέχει για ακόμα μια χρονιά ο coach Ρενέσες στο Βερολίνο αποτελεί απόλαυση για όλους τους μύστες του αθλήματος στην Ευρώπη. Η Motion offense της Άλμπα συχνά δημιουργεί μια οπτική πανδαισία που είναι ικανή να καθηλώσει ακόμα και τον ουδέτερο θεατή για ένα δίωρο στον καναπέ του. Ωστόσο και αμυντικά μπορεί κάποιος να εντοπίσει την old school επιρροή του δασκάλου Αϊτο με το συχνό λανσάρισμα zone defenses όπως η 1-2-2 (με τον μακρύ Ολίντε ως chaser) κόντρα στον Παναθηναϊκό ή την μεικτή άμυνα ζώνης κόντρα στην Βαλένθια η οποία συνδύαζε στοιχεία απο τρείς(!) διαφορετικές άμυνες (1-2-2-, 2-1-2, 2-3).

Το τέλος του πρώτου γύρου(εκκρεμεί ένα παιχνίδι ακόμα με την Μακάμπι) έχει βρεί την Άλμπα να διατηρεί το αξιοπρεπές ρεκόρ 6-10 το οποίο οφείλεται εν πολλοίς στο οτι αποτελεί ομάδα μιας ταχύτητας (δεύτερη σε pace στην λίγκα) που παίζει αυτό που ξέρει ανεξαρτήτως έδρας, σκορ ή άλλων παραγόντων. Σε επίπεδο παικτών ο Φοντέκιο δείχνει προοπτική όντας καλό fit για το σύστημα του Ρενέσες. Δυστυχώς ο coach θα στερηθεί για τις επόμενες βδομάδες της υπηρεσίας δύο παικτών κλειδιά όπως ο Σίκμα και ο Γκιφάι . Εμείς όμως θα συνεχίσουμε όποτε μπορούμε να ξεκλέβουμε λίγο χρόνο για να παρακολουθήσουμε το δημιούργημα του δασκάλου…

14.FENERBAHCE (7-10)

ORAT :94.0 (14)

DRAT : 96.0 (7)

LAST 5: 2-3

77: Η μεγαλύτερη απογοήτευση της σεζόν μέχρι τώρα. Παρά την αποχώρηση του Zelico και την σημαντική περικοπή του budget, ο Gherardini εξασφάλισε μια κάποια συνέχεια. Κατάφερε γρήγορα να φτιάξει ένα πολύ γεμάτο ρόστερ παραδίδοντάς το στον Kokoskov. Ο ερχομός του Σέρβου coach στην Ευρώπη προκάλεσε αίσθηση το καλοκαίρι περνώντας το μήνυμα πως η Fener αλλάζει μεν, δεν βουλιάζει δε. Το γήπεδο φυσικά είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση. Ocoach, rookie στην Euroleague – μην ξεχνιόμαστε, μετά το συμπαθητικό ξεκίνημα δίνει την αίσθηση ότι δεν ξέρει το υλικό που έχει στα χέρια του αλλά και τον τρόπο που παίζεται το παιχνίδι εδώ. Η ομάδα δεν έχει αποκτήσει ακόμη ταυτότητα. Μερικές καινοτομίες όπως η τοποθέτηση του DeColo στον «1» με μετατόπιση του Brown στο πλάι και οι δοκιμές του Vesely στο «4» παρέα με Ulanovas στο «3», αποδείχτηκαν άστοχες. Η Fener χαρακτηρίζεται από επιθετική ένδεια και εύκολη ροπή στο λάθος. Παράλληλα, οι συνεχόμενες ήττες (μερικές πολύ βαριές) και η εικόνα παράδοσης σε κάμποσα βράδια δημιούργησαν εύλογα προβλήματα στο πνευματικό σκέλος καθώς μιλάμε για μια ολοκαίνουργια ομάδα. Η διοίκηση προχώρησε σε αλλαγές στο ρόστερ (Perez, Guduric κι ένα ψηλός που αναζητείται αντί του Hamilton) κι ευελπιστεί να αλλάξει τον χαρακτήρα της ομάδας μήπως και καλυφθεί το χαμένο έδαφος.

 

15.PANATHINAIKOS (5-11)

ORAT: 97.8 (11)

DRAT: 100.6 (16)

LAST-5: 1-4

Jim Conway: Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι εξελίξεις τρέχουν στον Παναθηναϊκό με τον Γιώργο Βόβορα να βρίσκεται στην πόρτα της εξόδου μετά και το πολύ κακό δεύτερο ημίχρονο των πρασίνων εχθές στο Λαύριο. Όπως καταλαβαίνετε, έπρεπε το συγκεκριμένο σχόλιο να ακολουθήσει την επικαιρότητα.

Η εικόνα του Παναθηναϊκού μέχρι τώρα στη σεζόν δεν αποτελεί έκπληξη. Το αντίθετο θα έλεγα. Είναι μάλλον αυτή που οι περισσότεροι περιμέναμε αλλά και αρκετοί εκεί έξω δεν μπορούσαν να δεχθούν. Όπως σας είπα πριν μερικές ημέρες, οι πράσινοι πρέπει να περάσουν αυτό το στάδιο για να χτίσουν σε μια πιο υγιή βάση την επόμενη ομάδα. Δεν ξέρω κατά πόσο έχει λογική μια ενδεχόμενη (όπως όλα δείχνουν) αποπομπή του Γιώργου Βόβορα. Σίγουρα είναι αντίθετη με τη δική μου λογική όπως και συνολικά η κουλτούρα της “γρήγορης κρίσης” σε αυτό το συγκεκριμένο επάγγελμα και των αποφάσεων για συνεχείς αλλαγές στους πάγκους. Αλλά η υπομονή δεν πουλάει.

Ο κόουτς έδειξε καλά στοιχεία. Είδαμε τακτικά αντανακλαστικά και διάθεση να ρισκάρει με σχήματα ή άμυνες, μη διστάζοντας να μπει στη ζώνη του αντικομφορμισμού. Κρίνεται γιατί δεν κατάφερε να κάνει αυτό το σύνολο (που ο ίδιος δημιούργησε) να παίξει “επάνω” από την αρχική πρόγνωση.  Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να είχε πιάσει αυτά τα standards απόδοσης εάν δεν είχε αυτή τη σημαντική αδυναμία στα μετόπισθεν. Οι πράσινοι πάσχουν από την αρχή σε μεγάλο βαθμό στην άμυνα μακριά από τη μπάλα αλλά και σε επίπεδο επικοινωνίας, συνδυασμός που έχει πληγώσει την περιφερειακή τους άμυνα σε βαθμό που πλήττεται το ψυχολογικό προφίλ της ομάδας. Αρκετοί αθλητές έχουν τη βάση ή τα εργαλεία να παίξουν καλή προσωπική άμυνα όμως στην πραγματικότητα δεν παίζουν καλή προσωπική άμυνα, τουλάχιστον ακόμα.

Σε αυτό το κομμάτι βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα του “τριφυλλιού” αυτή τη στιγμή. Είναι περιττό να υπενθυμίζουμε κάθε φορά τις ανορθογραφίες σε επίπεδο στελέχωσης (αναφερθήκαμε πριν το ξεκίνημα της σεζόν, δεν έχει αλλάξει κάτι). Ο Παναθηναϊκός βλέπει τον Παπαγιάννη να παίρνει το επόμενο βήμα, τον Νέντοβιτς να λειτουργεί αποτελεσματικά σαν off screen-shooter και τους Μακ-Σαντ Ρος να είναι βελτιωμένοι σε επίπεδο απόφασης όμως αυτό δεν αναιρεί (το αντίθετο) ότι δεν χρειάζεται βοήθεια στις συγκεκριμένες θέσεις. Το ζήτημα είναι ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της φετινής προσπάθειας, η οποία στα χαρτιά θα αποτελούσε το πρώτο βήμα σε ένα πλάνο που θα έτρεχε τα επόμενα χρόνια. Κατά τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε να είναι άλλος από την ατομική βελτίωση και τη δημιουργία ενός κορμού που θα αποτελέσει (με περισσότερα εφόδια και εμπειρίες πλέον) τη βάση για τη νέα ομάδα. Ας περιμένουμε τις εξελίξεις λοιπόν…

-CRVENA ZVEZDA

ORAT :93.2

DRAT : 100.1

LAST-5: 2-3

Η μοναδική ομάδα που προχώρησε σε αντικατάσταση προπονητή μετά και τις αρκετές αλλαγές που προηγήθηκαν στο ρόστερ. Ο Obradovic πλήρωσε το μάρμαρο για το αρνητικό σερί 1-6 στην Euroleague και έδωσε την θέση του στον Radonjicπαλιό γνώριμο του συλλόγου με τον οποίο η ομάδα είχε φτάσει μέχρι τα playoffs (σεζόν 2015/16). Οι Σέρβοι στελέχωσαν καλά το ρόστερ τους το καλοκαίρι τηρουμένων των οικονομικών τους δυνατοτήτων ενώ προς την σωστή κατεύθυνση ήταν και οι παρεμβάσεις που έκαναν κατά την διάρκεια της χρονιάς αφού προσπάθησαν να καλύψουν τις εμφανείς ελλείψεις τους. Σε κανένα σημείο όμως δεν μπόρεσαν να βρουν την ισορροπία και στις δυο πλευρές του γηπέδου. Κι αν στην επίθεση καθοδηγούνται απ’ την τρομερή σεζόν του Loyd στην άμυνα δεν κατάφεραν να χτίσουν κάτι αποτελεσματικό παρά την ύπαρξη παικτών που διαθέτουν αμυντικό φίλτρο για να το υποστηρίξουν. Η αμυντική ανεπάρκεια είχε επίδραση και στην έλλειψη ευκαιριών στο transition όπου θα ήταν μια διέξοδος για να καμουφλαριστεί το μονοδιάστατο επιθετικό παιχνίδι. Ο Radonjic είναι διαφορετικής κατεύθυνσης προπονητής απ’ τον συμπατριώτη του και θα ‘χει ενδιαφέρον να δούμε τον βαθμό επιρροής του στο συγκεκριμένο υλικό. Το πρώτο δείγμα απ’ το ματς κόντρα στον ΠΑΟ ήταν ενθαρρυντικό με δεδομένες τις ελλείψεις που υπήρχαν.

17.ASVEL (5-11)

 ORAT: 91.5 (18)

DRAT: 98.0 (11)

LAST 5:  2-3

Kon: Ο coach Πάρκερ δουλεύει στην γαλλική ομάδα με ένα ρόστερ που αξιολογείται υψηλά σε όρους αθλητικότητας και ενέργειας επιτρέποντάς του να πιάνει συγκεκριμένα αμυντικά στάνταρ ειδικά σε επίπεδο περιφερειακής άμυνας με την Βιλερμπάν να ρίχνει στο πάτωμα τα ποσοστά των αντιπάλων της από το τρίποντο επιτρέποντάς τους να σουτάρουν μόλις με 33.2%.

Ωστόσο πέρα από τα παραπάνω οι Γάλλοι στερούνται συγκεκριμένων δεξιοτήτων που είναι απαραίτητες στην σημερινή Ευρωλίγκα ώστε να αποδώσεις επιθετικά όπως το advanced playmaking γεγονός που τους έχει οδηγήσει να έχουν τους χειρότερους δείκτες της διοργάνωσης σε ORAT, AST/TO(1.0)και λαθών ανά 100 κατοχές (19.3). Από το γκρουπ των παικτών που έχουν συγκεντρωθεί ξεχωρίζουν ο άλλοτε Κέλτης Γιαμπουσέλε (10.6 pts με 40.7% τρίποντο) και ο γίγαντας Fall (10.3 pts, 5.3 reb) ο οποίος έχει –μακράν- το καλύτερο plus-minus στην ομάδα με +17.

 

18.KHIMKI (2-15)

ORAT : 94.1

DRAT : 105.0

LAST 5: 0-5

77: Εδώ είμαστε. Οι λέξεις χάνουν το νόημά τους όταν επιλαμβάνονται μονότονα για να περιγραφεί μια παγιωμένη κατάσταση.Υπάρχουν κάμποσα είδη ομάδων, με διαφορετική αγωνιστική ταυτότητα, με διακριτές προτεραιότητες στο γήπεδο, άλλες φορές κατορθώνουν να ακολουθήσουν το σχέδιο κι άλλες όχι, ομάδες που απέχουν περισσότερο ή λιγότερο απ’ το δικό τους ιδεατό. Ε, υπάρχει κι η Khimki. Μια κατηγορία μόνη της. Το χοντρό πρόβλημα δεν είναι ούτε ο προπονητής, ούτε οι βοηθοί, ούτε οι παίκτες, ούτε ο Shved. Αλλά η διοίκηση και η κουλτούρα με την οποία ποτίζει το αγωνιστικό τμήμα. Κανείς δεν έχει καταλάβει εδώ και χρόνια τον προσανατολισμό του clubπου διαθέτει ένα απ’ τα μεγαλύτερα budget της λίγκας. Η εικόνα στο γήπεδο φέτος ξεπερνά και τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις. Απογοητεύει ακόμη κι όσους είχαν προεξοφλήσει την αποτυχία. Ένα ρόστερ γεμάτο από ακριβούς παίκτες με εντυπωσιακές επιθετικές δεξιότητες με τον γηγενή superstarAlexey να ξεχωρίζει. Κι έναν προπονητή που λειτουργεί εντελώς διεκπεραιωτικά μόνο που κανείς δεν αντιλαμβάνεται ποια δουλειά διεκπεραιώνει. Μετά το απογοητευτικό πρώτο μισό το clubέχει μπει στην διαδικασία να ξεφορτωθεί συμβόλαια περιορίζοντας την οικονομική ζημιά. Κρίμα τα φράγκα…

 

Υ.Γ: 28.0 PTS με 59.8% FG και 42.5% στα τρίποντα, 4.6 ριμπάουντ, 3.1 τελικές και 1.7 κλεψίματα.

Κάποιος εξελίσσεται σε υπερόπλο…

 

 

Y.Γ1: Όταν βρίσκεται “εκεί” (όπως εχθές) είναι ο πιο απολαυστικός παίχτης στο ΝΒΑ.