Hoopfellas lists: Ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια

 

 

To Hoopfellas κάνει μια βόλτα στη λαβωμένη Ευρώπη παρουσιάζοντας τις περιπτώσεις 7+1 παιχτών που δείχνουν έτοιμοι να κάνουν το επόμενο βήμα. Αθλητές με χαμηλά συμβόλαια αλλά υψηλές φιλοδοξίες και προδιαγραφές για να απασχολήσουν τους επόμενους μήνες τις ομάδες της Ευρωλίγκας…

 

Hμέρες καραντίνας. Ζούμε μια ιστορική συγκυρία που όμοια της έχει να αποτυπωθεί χρόνια στη καθημερινότητα των πολιτών αυτού του πλανήτη. Στην Ιταλία το δράμα δεν έχει τελειωμό, Ισπανοί και Γάλλοι ακολουθούν με μεγάλη ταχύτητα ενώ οι ΗΠΑ φαίνεται ότι θα αποτελέσουν τον επόμενο πυρήνα εξάπλωσης αυτού του ιού. Τα αργά αντανακλαστικά των κυβερνήσεων των λεγόμενων προηγμένων κοινωνιών του Βορρά φέρονται να ανοίγουν τις πύλες της κολάσεως ακόμα για τις χώρες με τα πιο ισχυρά συστήματα υγείας. Λάθος εκτίμηση; Ίδιον της προτεσταντικής (και όχι μόνο φυσικά) κουλτούρας και του δόγματος περί “αγιοποίησης” του κέρδους;

Στην παρούσα φάση “Time isn’t the main thing. Is the only thing”. Ο άνθρωπος βρίσκεται και πάλι να παλεύει με τον χρόνο αλλά με διαφορετική στόχευση και προτεραιότητες. Κανείς δεν γνωρίζει που θα οδηγήσει όλο αυτό και πως θα βγούμε (αναφέρομαι στις κοινωνίες) από αυτή τη σκοτεινή περίοδο. Αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι ότι ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει εκπαιδευτεί για να ξεχωρίζει τι πραγματικά έχει σημασία σε αυτή τη διαδρομή του επάνω σε αυτόν τον πλανήτη και κυρίως (όσον αφορά αυτή τη διαπίστωση) δεν έχει μάθει να κοντοστέκεται, έχοντας απολέσει την πνευματικότητα του. Ξέρει μόνο να συνεχίζει. Και αυτή, κοιτάζοντας λίγο μακρύτερα,  είναι η πιο δυσοίωνη προοπτική.

Η σελίδα μας είναι εδώ για να κάνει την καθημερινότητα όλων όσων την έχουν αγκαλιάσει, λίγο καλύτερη. Και αυτό είναι σημαντικό τούτες τις ημέρες. Για σήμερα επέλεξα να εστιάσουμε σε μερικούς αθλητές που έχουν ξεχωρίσει φέτος σε διάφορες λίγκες της ηπείρου μας. Μια λίστα. Παιδιά που επέδειξαν σταθερότητα στις εβδομαδιαίες αξιολογήσεις που γίνονται μέσα στη χρονιά. Περιπτώσεις νέων παιχτών με χαμηλά συμβόλαια αλλά παράλληλα υψηλή φιλοδοξία και την προοπτική ώστε να ανοίξουν την πόρτα της μεγάλης σκηνής. Εκτιμώ ότι κάποιοι από αυτούς ίσως μας απασχολήσουν σχετικά σύντομα.

Πάμε να τους δούμε…

 

 

 

Malcolm Hill (1.98-G/F-1995)

Στις αξιολογήσεις της σελίδας εμφανίζει έναν από τους μεγαλύτερους δείκτες προόδου όσο κάνει adapt στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Tα skills είναι «εκεί» και ο αγωνιστικός χαρακτήρας του Malcolm Hill διανύει το μονοπάτι της ωρίμανσης. Ο 25χρονος wing της Αστάνα βρίσκεται στη τρίτη χρονιά του στην Ευρώπη και η ανάπτυξη του παιχνιδιού του είναι προφανής, ειδικά φέτος στη VTB. Η βελτίωση του στο κομμάτι της περιφερειακής εκτέλεσης και η σταθεροποίηση της σε ένα πραγματικά καλό επίπεδο ήταν ένα ζητούμενο από τα χρόνια του στο Ιλινόις. Πλέον οι άμυνες δουλεύουν πολύ για να τον κρατήσουν μακριά από τα καλά του σημεία δεδομένου του ότι μπορεί να εκτελέσει αποτελεσματικά χρησιμοποιώντας τα screens, στημένος ή μετά από ντρίμπλα.

Το μέγεθος, τον δυνατό upper body (κορμός, χέρια-wingspan 6’9’’)  και η επιθετικότητα του τον βοηθούν να ταξιδεύει με μεγάλη συχνότητα στη γραμμή των προσωπικών (7.4 εκτελέσεις, 84.2% στη VTB). Καλός ball handler. Βλέπει  και εκτελεί σωστά πάσες ως κυρίως δημιουργός. Φέτος (ως πρώτο βιολί της Αστάνα) δέχθηκε μεγαλύτερη πίεση και  αρκετά double teams ανταποκρινόμενος αρκετά καλά απέναντι σε προετοιμασμένες άμυνες. Η εκτέλεση σε traffic είναι το επόμενο σκαλοπάτι που οφείλει να ανέβει. Έχει τα εργαλεία για να εξελιχθεί σε καλό αμυντικό παίχτη. Επιβάλλεται να παρουσιάσει μεγαλύτερο επίπεδο συγκέντρωσης  και προσπάθειας εδώ, ειδικά εάν πάρει το κάλεσμα για το επόμενο επίπεδο ανταγωνισμού. Φιλόδοξος, ταλαντούχος με καλή βάση παιχνιδιού. Ενδιαφέρουσα περίπτωση.

Στη VTB: 20.2 PTS (54.3% 2PT-39.3% 3PT) 4.0 REB- 3.6 AST/1.9 TO- 1.1 STL

 

Chris Horton (2.06-C-1994)

O πρώην παίχτης της Κύμης είναι άλλη μια περίπτωση αθλητή με σημαντική άνοδο. Κάνει καταπληκτική σεζόν στη Γαλλία με τη Σολέ (στο ματς απέναντι στην ASVEL των Jekiri και σία  μου έπεσε το σαγόνι) σε μια λίγκα όπου το πακέτο του μεταφράζεται άψογα και στις δύο πλευρές του παρκέ. Οι προδιαγραφές και η εξέλιξη του δείχνουν ότι μπορεί να ακολουθήσει το μονοπάτι του Οθέλο Χάντερ (Ηλυσιακός). Oι περυσινές εμφανίσεις του δε, στο ελληνικό πρωτάθλημα, δεν είναι καθόλου τυχαίες.

Έχει εξαιρετική πλάγια μετατόπιση και δεύτερο άλμα στο ριμπάουντ. Deflection machine, κόβει τα πάντα, χαμηλά-ψηλά. Πέρυσι έπαιξε ακόμα και στη δεύτερη γραμμή του 2-2-1 press  της Κύμης και έκλεβε σχεδόν κάθε πάσα κοντά στον χώρο ευθύνης του. Έχει midrange και είναι σπουδαίος ριμπάουντ και diver (PnR). Είναι αδύναμος στην  post επίθεση και στην  post άμυνα.  Χρειάζεται σε αυτή τη φάση έναν προπονητή που θα το πιέσει στο όριο παίρνοντας το καλύτερο από αυτόν. Το μόνο που με ανησυχεί είναι ότι δεν έχει τη σπουδαία αντίληψη για να εκτελέσει σύνθετα πράγματα στην επίθεση. Αμείβεται με λιγότερο από 10 χιλιάρικα τον μήνα. Μ’αρέσει.

Στην ProA:  17.2 PTS (62.9% 2PT-78.5% FT) 9.0 REB-1.8 AST- 1.2 STL-1.7 BLK

 

 

Khadeen Carrington (1.93-G-1995)

Συμπαίχτης του δικού μας Angel Delgado στους Pirates του Seton Hall (το 2-2 παιχνίδι τους στην πλευρά ήταν ένα από τα βασικά όπλα της επίθεση του Κέβιν Ουίλαρντ) ο αριστερόχειρας γκαρντ από το Τρίνιντατ, δεν στέριωσε στη Mornar μετακινούμενος στο Βέλγιο στην πρώτη του σεζόν στην Ευρώπη, όπου έδειξε μέρος των δυνατοτήτων του. Φέτος στη γερμανική λίγκα είναι εξαιρετικός όντας ένας από τους βασικούς λόγους (μαζί με την ομαδική άμυνα) για τους οποίους η Ludwigsburg κάνει πορεία πρωταθλητισμού.

Ο Carrington είναι ένας ικανότατος σκόρερ ο οποίος οφείλει σε αυτή τη φάση της καριέρας του να ανεβάσει τους δείκτες του efficiency του στην επίθεση βελτιώνοντας το shot selection του, ώστε να μπορέσει να τραβήξει τα βλέμματα των ομάδων του πραγματικού υψηλού επιπέδου.  Scoring-guard που μπορεί να καλύψει και τις δύο θέσεις του backcourt. Στη Ludwigsburg θα παίξει στον άσσο αλλά και δίπλα στον Marcos Knight τη στιγμή που το playmaking που φέρνει ο Weiler-Babb από τα «φτερά»  τον βοηθάει να επικεντρωθεί σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα. Καλός 1on1 παίχτης, ανθεκτικός και με αίσθηση του σκορ. Το pull up jumper του υποχρεώνει τις άμυνες να τον κυνηγούν επιθετικά, γεγονός  που τον βοηθάει να βρίσκει πιο εύκολα ρήγμα για να περάσει προς τα μέσα. Δυνατό κορμί, αποτελεσματικός στο transition. Επαναλαμβάνω, είναι ζωτικής σημασίας να αυξήσει το ποσοστό των  σωστών εκτελέσεων του επί των συνολικών ώστε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να πάρει το κάλεσμα στο επόμενο επίπεδο.

Στη BBL: 17.6 PTS (46.4% 2PT- 43.1% 3PT-83.1% FT) 3.3 REB- 3.8 AST- 1.0 STL

 

 

Zach Hankins (2.11-C-1996)

O απόφοιτος του Xavier κάνει μια αξιοπρόσεκτη rookie season στην Ευρώπη και στο BCL όντας βασικό γρανάζι της επόμενης αντιπάλου της ΑΕΚ, Nymburk. Mη σας ξεγελάει το παρουσιαστικό του. Ο Hankins είναι ένας mobile ψηλός με αρκετά καλό αθλητικό επίπεδο. Ξεχωρίζει για τη μαχητικότητα του ενώ το παιχνίδι του βρίσκεται επάνω από το καλάθι και στις δύο πλευρές του παρκέ. Πολύ καλός μπλοκέρ, αποτελεσματικός αμυντικός και hustler, χάνει μόνο στην περιφερειακή άμυνα (το agility του θα μπορούσε να είναι καλύτερο).

Το γεγονός ότι δεν ζητάει απαραίτητα πολλές μπάλες στην επίθεση για να είναι αποτελεσματικός καταγράφεται στα συν του. Έχει αναβαθμίσει την PnR συμπεριφορά του και παράγει από δεύτερες ευκαιρίες. Ο Hankins έχει δρόμο ακόμα να διανύσει όμως η φύση του παιχνιδιού του (rim runner, καλά τρεξίματα, άμυνα ψηλά) μπορεί να του δώσει πιο γρήγορα την ευκαιρία για να ανοίξει την πόρτα στο επόμενο επίπεδο ως δεύτερη/τρίτη επιλογή στη θέση «5».

Στο BCL: 11.1 PTS (61.1% 2PT) 6.8 REB-2.3 BLK

 

 

 

Ιsaia Cordinier (1.96-G/F-1996)

O φτεροπόδαρος Γάλλος wing της Ναντέρ, δείχνει να καλύπτει το χαμένο έδαφος από τα προβλήματα τραυματισμών που αντιμετώπισε στο γόνατο και τον άφησαν προς διετίας έξω για μια ολόκληρη σεζόν. Draft των Χοκς το 2016 στο δεύτερο γύρο (Νο44), διαπρέπει φέτος με τη φανέλα της Ναντέρ.

Ο Cordinier διαθέτει ένα εξαιρετικό αθλητικό πακέτο, γαρνίροντας με σπουδαίο motor το οποίο μπορεί να αποτελέσει παράγοντα και στις δύο πλευρές του παρκέ. Πολύ καλός στο transition παιχνίδι, θεριστής στο ανοιχτό γήπεδο. Έξυπνος παίχτης που διαβάζει και πασάρει σωστά , χρειάζεται την εμπειρία της τριβής με τις ελίτ άμυνες για να γίνει καλύτερος. Χρησιμοποιεί πολύ καλά τα χέρια του στα μετόπισθεν (αμύνεται αποτελεσματικά και στις δύο γραμμές) παράγοντας καταστάσεις μετατροπής της άμυνας σε άμεση επίθεση.

 

Καλός ένας εναντίον ενός παίχτης που οφείλει να βελτιώσει το ball handling του για να γίνει πιο επικίνδυνος στην προσωπική φάση (κεφαλαιοποιώντας την αθλητική του υπεροχή) και στην close out-επίθεση. Το βασικό ερωτηματικό γύρω από το παιχνίδι του αφορά την περιφερειακή εκτέλεση όπου είναι streaky. Νομίζω ότι εάν μπορέσει να σταθεροποιήσει τα ποσοστά του σε ένα καλό επίπεδο σε αυτό το κομμάτι, θα ξεχωρίσει άμεσα. Καλή περίπτωση παίχτη που διαθέτει το αθλητικό υπόβαθρο και την ικανότητα για να αγωνιστεί στη μεγάλη σκηνή αλλά μοιάζει να χρειάζεται μια ακόμα σεζόν στο Eurocup για να ανέβει εκεί πιο έτοιμος.

Στην ProA: 14.4 PTS (64.7% 2PT-32.4% 3PT-89.9% FT) 4.7 REB- 2.5 AST-1.2 STL- 0.8 BLK

 

 

Emanuel Terry (2.07-C-1996)

Ο 24χρονος Αμερικανός έκλεψε τις εντυπώσεις φέτος στο BCL με τη Μπάνβιτ, παίρνοντας καλύτερο συμβόλαιο στη συνέχεια (μετά την αδυναμία των Τούρκων να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις) από την πολύ ισχυρή φέτος  Χαποέλ Ιερουσαλήμ. Είναι προφανές ότι η αθλητική ικανότητα του Terry είναι κάτι το εντυπωσιακό για την Ευρώπη και αναφέρομαι σε όλες τις βαθμίδες του ανταγωνισμού (όχι απλά σε επίπεδο BCL). O τύπος «δαγκώνει»  το καλάθι όταν επιτίθεται σε αυτό.

Η άμυνα είναι το δυνατό κομμάτι του παιχνιδιού του. Από εκεί ξεκινάει και αυτή αποτελεί την υπερηφάνεια του. Διαθέτει δυνατό κορμό (ο οποίος τον βοηθάει στα μετόπισθεν στο low post), καλά χέρια και το agility που απαιτείται για να αμυνθεί σε όλες τις θέσεις της πεντάδας και σε κάθε σημείο του γηπέδου. Ικανός ριμπάουντερ, καταθέτει μεγάλη ενέργεια. Ακατέργαστος επιθετικά. Είναι ο τύπος του γρήγορου ψηλού  που παράγει μέσα από την ικανότητα των περιφερειακών να τον βρουν με λόμπες (ειδικά μέσα από PnR συνεργασίες) αλλά και από τη δύναμη του στο επιθετικό ριμπάουντ. Του αρέσει να δουλεύει πολύ. Είναι σημαντικό ο προπονητής του να αναπτύξει γραμμή επικοινωνίας μαζί του μιλώντας του ευθέως. Η διαδρομή του και οι πληροφορίες που  συνοδεύουν τον χαρακτήρα του μας οδηγούν εκεί (και για να το θέτω σε ένα τέτοιο κείμενο είναι σημαντικό). O Terry με το φυσικό/αθλητικό του πακέτο μπορεί να αποτελέσει άμεσα έναν ψηλό που θα αλλάζει τον ρυθμό μέσα από την άμυνα του στο υψηλό επίπεδο.

Στο BCL με τους Τούρκους: 11.9 PTS (61.2% 2PT- 64.1% FT) 9.9 REB- 1.9 AST- 1.0 STL- 1.1 BLK

 

Conner Frankamp (1.86-PG-1995)

 

Το «δικό μας» παιδί. Ο γκαρντ του Ρεθύμνου κάνει μια εντυπωσιακή σεζόν έχοντας δώσει τα διαπιστευτήρια του στη σκληροτράχηλη ελληνική λίγκα, οδηγώντας το Ρέθυμνο στην πρώτη οχτάδα. Ο Frankamp έκανε μια πολύ καλή σεζόν πέρυσι στη Βουλγαρία όμως τίποτα δεν προδίκαζε το φετινό του σόου απέναντι σε άμυνες τελείως διαφορετικής φύσεως και ποιότητας.

Το βασικό πλεονέκτημα του Αμερικανού γκαρντ είναι η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα με την οποία διαβάζει το παιχνίδι. Είναι προφανές ότι πρόκειται για παίχτη με υψηλή αντίληψη ενώ το decision making του παραμένει σε πολύ καλό επίπεδο ακόμα και υπό καθεστώς πίεσης. Versatile shooter. Εκτέλεση από θέση, μετά από ντρίμπλα, pindown. Γρήγορο release. Συμμετέχει σε πολλούς τομείς του παιχνιδιού (δημιουργία, ριμπάουντ) και χαρακτηρίζεται από έμφυτο leadership. Η ικανότητα του δε, να λειτουργήσει με τη μπάλα και μακριά από αυτή (συν το efficiency για σκόρερ αυτής της παραγωγικής βαθμίδας) αποτελεί ένα διόλου ευκαταφρόνητο πλεονέκτημα.

Φυσικά οι άμυνες στην EL ή το υψηλό επίπεδο του Eurocup είναι μια τελείως διαφορετική υπόθεση μιας και ο συνδυασμός αθλητικότητας και IQ συνήθως βάζει δύσκολα σε παίχτες ανάλογης κοπής. Παρ’όλα αυτά υπάρχουν ομάδες οι οποίες θα μπορούσαν να δώσουν έναν back up-ρόλο στο 25χρονο πόιντ γκαρντ. Το κλειδί έγκειται στο αγωνιστικό περιβάλλον που θα απορροφηθεί και φυσικά στις αρμοδιότητες που θα του ανατεθούν. Σύνολα της γερμανικής ή της ισπανικής λίγκας παραδοσιακά αρέσκονται να δουλεύουν με τέτοιους περιφερειακούς.

Στην ελληνική λίγκα: 20.9 PTS (53.0% 2PT-42.3% 3PT-86.7% FT) 3.1 REB- 4.2 AST/1.9 TO

 

 

Extras: Jordan Bell (2.05-C-1995)

Aς ανοίξουμε τον φάκελο και ενός παιδιού από την Αμερική το οποίο πιθανόν σχετικά σύντομα να επιχειρήσει το ταξίδι για την από εδώ πλευρά του Ατλαντικού. Αναφέρομαι στον Jordan Bell, γνωστό στους περισσότερους εδώ μέσα ίσως ως το alter ego του Dorsey στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον (πφφφ, εκείνα τα χαμένα ριμπάουντ στο F4 κόντρα στο UNC) . Ο 25χρονος F/C δεν κατάφερε να βρει ρόλο στη Μινεσότα  (3.1 πόντου-2.9 ριμπάουντ σε 27 ματς, συμπεριλήφθηκε στο trade με το Χιούστον) και κατάληξε στους waivers αφού έπαιξε ελάχιστα στο Μέμφις. Το μέγεθος του (παρότι η λίγκα «χαμηλώνει») σε συνδυασμό με την απουσία περιφερειακής εκτέλεσης από το επιθετικό του ρεπερτόριο ήταν πρόβλημα και πλέον η θέση του στη μεγάλη λίγκα είναι τουλάχιστον επισφαλής.

Ο Bell μπορεί να αποτελέσει ένα πραγματικά καλό fit όμως για το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Είναι το περιβάλλον που του ταιριάζει καλύτερα με βάση τα δεδομένα του παιχνιδιού του στην παρούσα φάση. Πρόκειται για ελίτ αθλητή και έναν αρκετά αποτελεσματικό αμυντικό παίχτη ο οποίος μπορεί να απλώσει δίχτυ μπροστά από το καλάθι της ομάδας του με την ικανότητα του στο rim protection (σούπερ από θέση βοήθειας).Oι προδιαγραφές του για μια λίγκα (όπως η EL) η οποία αρέσκεται να απορροφάει γρήγορους ψηλούς με δυνατότητα στην υποστήριξη της switching defense, καλά τρεξίματα στο transition και επαρκή PnR συμπεριφορά, μοιάζουν αρκετά καλές. Έχει δείξει από τα χρόνια του Όρεγκον ότι μπορεί κάποια στιγμή να αναβαθμίσει κι άλλο την ικανότητα του βάζοντας τη μπάλα στο παρκέ (στοιχείο που άρεσε στον Στιβ Κερ, στην Ευρώπη βέβαια το πλαίσιο χώρων είναι διαφορετικό και τέτοια παιδιά χρειάζονται συνήθως ένα εύλογο διάστημα προσαρμογής ώστε να το αποκωδικοποιήσουν) αλλά και να πασάρει. Νομίζω πως ο Bell μπορεί να απασχολήσει κάποια ή κάποιες ομάδες της Ευρωλίγκας την ερχόμενη off season.

Όποτε και εάν ξεκινήσει αυτή…

 

 

Υ.Γ: Playoffs 1995, 6ος τελικός της Ανατολής. Το Ορλάντο των Σακίλ-Πένι πηγαίνει με ολίγον “τουπέ” στην Ιντιανάπολις για να κλείσει τη σειρά (3-2 οι Μάτζικ, πήραν τη σειρά τελικά στα εφτά ματς) απέναντι στους Πέισερς του Ρέτζι Μίλερ. Η Μάρκετ Σκουέαρ Αρίνα στα καλύτερα της και το “βαμπίρ” βγαίνει στο παρκέ διψώντας για “αίμα”. Ο Μίλερ δίνει απίστευτο σόου με ένα ατελείωτο σφυροκόπημα από το ξεκίνημα και οι γηπεδούχοι (τρομερός Μαρκ Τζάκσον)  είναι ισοπεδωτικοί σε μια από τις πιο “φάπα & σκασμός” αναμετρήσεις που έχω παρακολουθήσει ποτέ σε αντίστοιχη συνθήκη. Απολαύστε με δική σας ευθύνη…

 

Υ.Γ1: Ο Μπερτομέου έχει ανάγκη από ένα φινάλε και έναν νικητή. Η κατάσταση με τα συμβόλαια των παιχτών και τα έσοδα των ομάδων είναι πολύ ιδιαίτερη και χρειάζεται λεπτή διαχείριση. Τα θέματα που έθιξε ο Ντιλέινι (επιστροφή μετά από απραξία) είναι σαφέστατα υπαρκτά και πολύ σημαντικά την ώρα που οι ομάδες της VTB συνεχίζουν κανονικά προπονήσεις. Ο Μάικ Τζέιμς έχει απασφαλίσει και στις τάξεις του οργανισμού της ΤΣΣΚΑ δεν είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένοι με αυτή του τη στάση. Eάν γίνει κάτι (συνέχεια της διοργάνωσης) θα πρέπει να γίνει οργανωμένα και με μια σχετική σύμπνοια ώστε να απορριφθεί η αίσθηση του πρόχειρου, εκβιαστικού τέλους. Οποιοδήποτε και αν είναι το format που θα ακολουθηθεί.

Y.Γ2: “Ο κόσμος ανήκει σε εκείνη την εξαιρετικά σπάνια τάξη αντικειμένων τα οποία, κατά τρόπο που θα εύφραινε την καρδιά του Όσκαρ Ουάιλντ, υπάρχουν εξ ολοκλήρου προς χάριν του εαυτού τους και όχι για την εξυπηρέτηση κάποιου ωφελιμιστικού σκοπού. Πρόκειται για μια κατηγορία που περιλαμβάνει την τέχνη, το κακό και την ανθρωπιά”…

Terry Eagletton