Μια βόλτα στην Ευρώπη
Τέλη Μαΐου και λίγο πριν τους πολυαναμενόμενους τελικούς της ελληνικής λίγκας, το κλίμα μοιάζει ιδανικό για μια βόλτα στη μπασκετική Ευρώπη. Το Hoopfellas σας ταξιδεύει από τις γειτονιές του Παρισιού και τα προβλήματα του Κλέμεν Πρέπελιτς μέχρι τη Piazza Maggiore της Μπολόνια και το rebuilding της θρυλικής Virtus..
Καλησπέρα σε όλους. Βαδίζουμε το μονοπάτι των τίτλων σε μια εποχή του χρόνου όπου το ρολόι χτυπάει, καλώντας τους διεκδικητές των τροπαίων σε κάθε μέρος του πλανήτη για τη τελική μάχη κατάκτησης τους. Λίγο πριν το ξεκίνημα των τελικών του ΝΒΑ (θα τα πούμε στη στήλη μας στη Stoiximan) και φυσικά τη πολυαναμενόμενη σύγκρουση των “αιωνίων” στους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος, η σελίδα μας βρίσκει την ευκαιρία για ένα ταξίδι επάνω από τη μπασκετική Ευρώπη. Άλλωστε ποιόν “χάλασε” μια βόλτα στα σοκάκια του Παρισιού ή σε ένα portico της Μπολόνια..;
Η ώρα του Πρέπελιτς για να ανέβει στη μεγάλη σκηνή..
Η σεζόν τελείωσε για τον Κλέμεν Πρέπελιτς και τη Levallois στη Γαλλία, με το φετινό πρότζεκτ να αποτυγχάνει στη προσπάθεια του να φανεί ανταγωνιστικό μένοντας εκτός playoffs στην ProA. Ο γνωστός μας από τη σπουδαία Ορτέζ των ‘90s Φρεντερίκ Φοτού (ναι, ο μικρόσωμος PG) προσπάθησε να οικοδομήσει στο προάστιο της «Πόλη του Φωτός» μια επίθεση συνεργασίας η οποία θα αναπτύσσεται και θα εκτελεί σε υψηλό τέμπο, με βασικούς πυλώνες τον Μπορίς Ντιαό και τον Πρέπελιτς όμως ο καθρέφτης του γηπέδου έδειξε ένα σύνολο ρηχό πνευματικά με ροπή στο λάθος το οποίο και κατρακύλησε στη δέκατη θέση της λίγκας.
Ο σκληροτράχηλος γκαρντ από το Μάριμπορ πήγε στο Παρίσι με τον αέρα του σούπερ-σταρ. Ερχόμενος από ένα εκπληκτικό Ευρωμπάσκετ, στο οποίο αποτέλεσε τον πιο clutch παίχτη των πρωταθλητών Σλοβένων (13.8 πόντοι-43.8% από το τρίποντο και με την υπόσχεση της Ρεάλ για διετές συμβόλαιο το οποίο θα έμπαινε σε ισχύ από την ερχόμενη σεζόν, ο Πρέπελιτς μπήκε στη γαλλική λίγκα με τη ψυχολογία στα ύψη. Ξεκίνησε τη σεζόν πολύ καλά διαχειριζόμενος το γεγονός ότι δια μέσου αυτού η Levallois έτρεχε το μεγαλύτερο μέρος της επίθεσης της κεφαλαιοποιώντας την ικανότητα του να σουτάρει αποτελεσματικά από τη περίμετρο και να πάει με μεγάλη συχνότητα στη γραμμή των προσωπικών κερδίζοντας φάουλ με το aggressive στυλ και την άνεση που τον χαρακτηρίζει στο να παίζει επάνω σε επαφή. Από τα μέσα Ιανουαρίου και μετά η απόδοση του γνώρισε πτώση. Το βασικό του πρόβλημα συνδέεται με την αδυναμία να ελέγξει τα συναισθήματα του μέσα στο παιχνίδι. Έχανε εύκολα τη συγκέντρωση του και η συνεργασία του με τους διαιτητές ήταν μάλλον επεισοδιακή (εάν θυμάμαι καλά τις σχετικές σημειώσεις και τα updates της σελίδας μας στο performance του, ήταν ο παίχτης με τις περισσότερες τεχνικές ποινές στη λίγκα). Ο Πρέπελιτς είναι παιδί με σπουδαία intangibles όμως η άλλη πλευρά του φεγγαριού δείχνει έναν αθλητή ευάλωτο ψυχολογικά ο οποίος χάνει εύκολα τη πνευματική του κυριαρχία. Συνολικά πάντως (και ας μην αποτυπώνεται αυτό στα νούμερα) ο Σλοβένος γκαρντ έπαιξε καλύτερο μπάσκετ φέτος από ότι πέρυσι στη Λιμόζ.
Η συμφωνία του με τη Ρεάλ μοιάζει με «κοινό μυστικό» (προβλέπει αποδοχές ύψους 500.000 ευρώ για την ερχόμενη σεζόν) όμως στη πραγματικότητα δεν έχει επισημοποιηθεί κάτι ακόμα. Μη ξεχνάμε ότι κάποια πράγματα έχουν αλλάξει στη Μαδρίτη πλέον.. Το front office της «Βασίλισσας» σχεδίαζε να αντικαταστήσει το καλοκαίρι τον σπουδαίο Τζέησι Κάρολ και να ρίξει αυλαία στη καριέρα του Ρούντι Φερνάντεθ (εξ ου και η σχετική δήλωση του Ισπανού σούπερ-σταρ περί «τελευταίας μου σεζόν στη Μαδρίτη» πολύ νωρίτερα μέσα στη χρονιά) επιλέγοντας τους Πρέπελιτς και Κοζέρ ως τους παίχτες που θα αποτελούσαν την επόμενη ημέρα και μαζί «σταθερές» δίπλα στους πυλώνες του οικοδομήματος. Το κλίμα βέβαια έχει ανατραπεί μερικούς μήνες μετά. Ο Κάρολ αποτέλεσε τον παίχτη-κλειδί των Μαδριλένων στη money-time της Άνοιξης ενώ το clutch performance και η άνοδος του Ρούντι έχει τροφοδοτήσει σκέψεις για καινούργιο συμβόλαιο στον παίχτη. Φυσικά σημαντικό ρόλο θα παίξει και η πιθανή μετακόμιση του Ντόνσιτς.. Ο Πρέπελιτς έχει τη ποιότητα να παίξει στις περισσότερες ομάδες της Ευρωλίγκας όμως πρέπει να βρει ρόλο για να δείξει τις αρετές του. Δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι εκεί ως role player κάθε βράδυ «παραδίδοντας» ακόμα και εάν τα λεπτά σου είναι λιγότερα από αυτά που υπολόγιζες..
Penya: New hero in town
Ο Nicolas Laprovittola κατάφερε να πρωταγωνιστήσει σε μια εντυπωσιακή «επιστροφή» σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο, κλείνοντας τη σεζόν ως «ήρωας» στη Καταλονία. Ο διεθνής Αργεντινός PG δε βρήκε ποτέ τον κατάλληλο ρόλο στην Αγία Πετρούπολη όπου τα χνώτα του δεν ταίριαξαν με τα αντίστοιχα του κόουτς Καράσεφ και μετακόμισε (όπως και πέρυσι, την ίδια εποχή όταν και έφευγε από τους Σπερς) στην ACB και τη Μπανταλόνα, τις τελευταίες ημέρες του Γενάρη. Η αγαπημένη μας «Πένια» βρισκόταν εν μέσω μιας «σκοτεινής» αγωνιστικής περιόδου εκείνη τη στιγμή. Θυμηθείτε ότι οι Καταλανοί βίωσαν ένα εφιαλτικό τρίμηνο φέτος όπου από τα τέλη Δεκέμβρη μέχρι τα τέλη Μαρτίου δε κατάφεραν να δουν το χρώμα της νίκης, γνωρίζοντας 12 συνεχόμενες ήττες. Ο Laprovittola πήρε τη κατάσταση στα χέρια του..
Η «Πένια» έκανε ένα σπουδαίο finish (8 νίκες στα τελευταία 10 ματς της σεζόν) γλιτώνοντας από τον γκρεμό της ουράς στην ACB, με τον Laprovittola να αναδεικνύεται MVP του Μαΐου για την Ισπανική λίγκα και να τελειώνει τη χρονιά όντας μετά από 17 ματς:
-Tρίτος σκόρερ στην ACB (16.4 PTS)
-Πρώτος πασέρ (6.9 τελικές αφήνοντας πίσω του τον Ερτέλ)
-Δεύτερος στα κλεψίματα (1.7, μόνο πίσω από τον Campazzo)
Κυρίως όμως, έφερε leadership παράγοντας πολλά clutch plays για τη Μπανταλόνα, ανατρέποντας το κλίμα του πολύ χαμηλού ηθικού που είχε ποτίσει τα αποδυτήρια της ομάδας. Σας είχα πει πέρυσι ότι αρκετοί (επαγγελματίες μάλιστα του χώρο) δεν είχαν διαβάσει σωστά το πέρασμα του Laprovittola από τη Μπασκόνια. Ο παίχτης δεν ήταν καθόλου κακός τηρουμένων των αναλογιών και σε συνάρτηση με το περιβάλλον, τις συνθήκες ανταγωνισμού, τον ρόλο που του δόθηκε και το timing στο οποίο μπήκε στην ομάδα της Βιτόρια. Το καλοκαίρι του θα είναι ενδιαφέρον..
Πάμε πάλι στη Γαλλία και σε ένα από τα παιδιά της καλοκαιρινής λίστας του Hoopfellas, τον Elie Okobo. Ο 21χρονος (Οκτώβρη του ’97) PG έκανε πολύ θόρυβο πριν λίγες ημέρες όταν στο εναρκτήριο ματς των playoffs φόρτωσε την άμυνα της Μονακό με 44 πόντους (99-97 η ομάδα του Μίτροβιτς). Οι Μονεγάσκοι αμύνθηκαν καλύτερα επάνω στο δεύτερο ματς και καθάρισαν εύκολα τη πρόκριση για τα ημιτελικά αν και θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στις αρχές του μήνα ο νεαρός γκαρντ είχε πάλι πρωταγωνιστήσει στο Πριγκιπάτο στο διπλό της Ορτέζ στη κανονική περίοδο. H πρόγνωση αυτή τη στιγμή για τον ερχόμενο ντραφτ τον θέλει ως late 1st /early 2nd rounder.
Aυτή τη στιγμή το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στο πακέτο του 21χρονου Γάλλου γκαρντ είναι ότι διαθέτει (σε φυσικό και καθαρά αγωνιστικό επίπεδο) καλή πρώτη ύλη σε πολλούς, διαφορετικούς τομείς του παιχνιδιού. Ξεκινάει σε πληθώρα κομματιών του παιχνιδιού από μια πολύ ικανοποιητική βάση και αυτό έχει προσελκύσει το σπουδαίο ενδιαφέρον αρκετών scouters και θετικές σκέψεις σχετικά με τους χρόνους βελτίωσης του. Ο Οkobo για παράδειγμα μπορεί να πάει παντού με τη μπάλα. Μπορεί να τελειώσει αποτελεσματικά επιλέγοντας είτε τον δεξί είτε τον αριστερό διάδρομο. Έχει εξαιρετικά χέρια (συνολικά γρήγορα άκρα) και την ικανότητα να τελειώνει κοντά και μακριά από το καλάθι. Έχει καλή προοπτική να εξελιχθεί γρήγορα σε καλό αμυντικό και στις δύο γραμμές του γηπέδου. Μπορεί να λειτουργήσει αποτελώντας «παράγοντα» στο παιχνίδι στο μισό και στο ανοιχτό γήπεδο. Με ή χωρίς τη μπάλα. Έχει πολλά να μάθει ακόμα και πάρα πολλά να βελτιώσει. Όμως ξεκινάει επαναλαμβάνω από καλή βάση σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού.
Ο «Δάσκαλος»
Στην Αμερική μπορεί να έχουν την SSOL του Μάικ Ντ’Αντόνι εντός της οποίας οι περισσότεροι αθλητές θα σκότωναν να παίξουν (για τον απλούστατο λόγο ότι το πλαίσιο αυτό παιχνιδιού παράγει μεγαλύτερα στατιστικά «νούμερα» τα οποία πληρώνονται) όμως στην Ευρώπη απαντάμε με την Pace & Space (δεξαμενή επιθέσεων που ούτως ή άλλως περιλαμβάνει και την SSOL) του Αΐτο Ρενέσες. Μιλήσαμε το καλοκαίρι για το πόσο μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει η αλλαγή της αρτηριοσκληρωτικής περυσινής τους επίθεσης στα χέρια του «μάγου» του επιθετικογενούς παιχνιδιού στην Ευρώπη, κόουτς Ρενέσες. Μια ειδοποιός διαφορά στην οπτική του Αΐτο με τους υπόλοιπους συναδέλφους (το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών για την ακρίβεια) είναι ότι οικοδομώντας το ρόστερ δεν ψάχνει το individual ταλέντο αλλά συνδέει δεξιότητες οι οποίες εξυπηρετούν το σύστημα του, κινούμενος στα πρότυπα των Αμερικανών κολεγιακών προγραμμάτων.
Η Άλμπα παίζει το γνωστό γρήγορο μπάσκετ του Ρενέσες με μεγάλη ταχύτητα στην ανάπτυξη και την εκτέλεση. Το 72.7 που παράγει σε επίπεδο Assisted FG% η επίθεση των «Άλμπατρος» του Βερολίνου είναι το υψηλότερο νούμερο οποιασδήποτε ομάδας ανάμεσα στις κορυφαίες εγχώριες Ευρωπαϊκές λίγκες (Ισπανία, Τουρκία, ΑΒΑ, Ελλάδα, Ισραήλ, Γαλλία, Γερμανία, Λιθουανία).
Η Άλμπα επίσης τρέχει συνολικά τη καλύτερη επίθεση της Γερμανίας και διαθέτει τη δεύτερη πιο αποτελεσματική άμυνα. Το δίδυμο Πέητον Σίβα-Λιούκ Σίκμα έχει τραβήξει πολλά βλέμματα ανά την Ευρώπη.
Και οι δύο τους αποτέλεσαν εξαιρετικά fits στο παιχνίδι του Ρενέσες εντός του οποίου εκτοξεύθηκε η ικανότητα τους να δημιουργήσουν και να ηγηθούν μιας επίθεσης συνεργασίας δομημένης στη γρήγορη σκέψη και την αυτοματοποιημένη εκτέλεση. Ο Ρενέσες γνώριζε πολύ καλά τον Σίκμα από τη μακρά θητεία του Αμερικανού PF στην Ισπανία και αξιοποίησε πλήρως τη fundamental βάση του παιχνιδιού του όπως και τα πολύ καλά reads που χαρακτηρίζουν έναν φόργουορντ με παιχνίδι μέσα και έξω από τη ρακέτα.
Ο πρώην παίχτης της Βαλένθια «μετράει» 7.1 ριμπάουντ (σκληρό παιδί, καλό positioning, θέληση να κυνηγήσει διεκδικούμενες μπάλες), 4.3 τελικές πάσες και 1.6 κλεψίματα, σουτάροντας με 43% στο τρίποντο για 12.7 πόντους μ.ο. Η ικανότητα του 29χρονου Αμερικανού να λειτουργήσει ως δημιουργικός πυλώνας από τη θέση «4» (εισαγωγική πάσα στο ποστ χαμηλό, σημάδι των base line cuts μετά από short rolls, δημιουργία μετά από side iso ή post ups) είναι καταλύτης στη φετινή παραγωγική επιτυχία της ομάδας.
Για τον Σίβα οι σειρήνες αρχίζουν να ηχούν δυνατά πλέον.. Στη δεύτερη χρονιά του στο Βερολίνο, ο πρώην άσσος του Πιτίνο στο Louisville, έχει εξελιχθεί σαν ηγέτης στο παρκέ. Είναι κάτι προφανές στον τρόπο που κατευθύνει τους συμπαίχτες του και της εμπιστοσύνης που απολαμβάνει εντός της ομάδας. Ο Σίβα είναι ο κινητήριος μοχλός στην επίθεση της Άλμπα όπου με τη τοποθέτηση δύο εξαιρετικών σουτέρ (του 45% plus) δίπλα σε αυτόν και τον Σίκμα όπως οι Butterfield και Grigonis, έχει βρει το ιδανικό πλαίσιο για να περάσει προς τα μέσα και να διερευνήσει βαθύτερες τις καλύτερες πιθανότητες εκτέλεσης για την ομάδα του. Ο Σίβα έχει δυνατό κορμί, είναι γρήγορος και αποτελεσματικός και στις δύο πλευρές του παρκέ. Στην ημιτελική σειρά απέναντι στη Λούντβιγκσμπουργκ (3-0) μάλιστα είχε μ.ο. 9.0 ασσίστ για μόλις 1.7 λάθη.
Η Άλμπα βρίσκεται ήδη στους τελικούς της γερμανικής λίγκας όπου περιμένει πλέον τη Μπάγερν. Είναι Μόναχο εναντίον Βερολίνου (και εδώ).. Κλείνοντας με την ενότητα που αφορά την Άλμπα θα ήθελα εστιάσουμε στη δουλειά, τη κατεύθυνση και το αποτέλεσμα. Ο κόουτς Ρενέσες ίσως σε αυτή τη στιγμή της καριέρας του να μην είναι η ενδεδειγμένη επιλογή για μια ομάδα της ευρωπαϊκής ελίτ η οποία ψάχνει αυτόν που θα την οδηγήσει στη κορυφή και στους τίτλους. Όμως ελάχιστοι προπονητές κουβαλούν τον τίτλο του «δασκάλου» όπως αυτός. Ελάχιστοι μπορούν να ανοίξουν νέες πόρτες σε επίπεδο οπτικής και να βελτιώσουν νέα παιδιά όπως ο βετεράνος ισπανός προπονητής. Μπορείς να του εμπιστευτείς την επένδυση σου (νεαροί αθλητές) και να περιμένεις υπομονετικά ότι στο μέλλον θα γευτείς τον καρπό. Και αυτό είναι επίσης «αποτέλεσμα» αλλά μέσα από διαφορετική μετάφραση..
“Άνεμος αλλαγής” στη Μπολόνια
Στην Ιταλία ο αποκλεισμός της Αβελίνο έφερε γκρίνια στο κλαμπ και οι εξελίξεις τρέχουν. Η θέση του Σακριπάντι μοιάζει επισφαλής (50-50 οι πιθανότητες παραμονής του), ο Jason Rich ζήτησε νέο συμβόλαιο με περισσότερα χρήματα τη στιγμή που το front office Filloy και Scrubb. Η Τρέντο ήταν καλύτερη στη σειρά με τον 22χρονο γκαρντ Diego Flaccadori (1.94-G-1996) να αποτελεί παίχτη-κλειδί.
O αριστερόχειρας Flaccadori (8.9 πόντους φέτος στην ιταλική λίγκα) μπορεί να εξελιχθεί σε καλό παίχτη σε βάθος τριετίας καθώς δε του λείπουν οι δεξιότητες αλλά η συνέπεια στη προκειμένη φάση. Η Τρέντο είχε υπογράψει μαζί του πενταετές συμβόλαιο το 2014 όμως ο παίχτης επαναδιαπραγματεύθηκε και πρακτικά μένει ελεύθερος φέτος το καλοκαίρι. Ήδη η Μπάγερν Μονάχου έχει χτυπήσει τη πόρτα του ενώ η φημολογία των τελευταίων ωρών θέλει τη Βίρτους Μπολόνια να ετοιμάζει πρόταση σε αυτόν για να αντικαταστήσει τον Τζεντίλε στη περίπτωση όπου ο «Σάντρο» μετακομίσει σε άλλες πολιτείες (αρκετά πιθανό). Στη Μπολόνια υπάρχει έντονο ενδιαφέρον και για τον Hvroje Peric της Βενέτσια όμως βασικό μέλημα αυτή τη στιγμή είναι το πρόσωπο που θα πάρει το χρίσμα για να κάτσει στην άκρη του πάγκου.
Επιτέλους, στη Βίρτους φαίνεται να κατανόησαν από πού πρέπει να ξεκινήσουν. Eπικεφαλής της νέας προσπάθειας μπήκε ο πασίγνωστος σε όσους ασχολούνται με το ιταλικό μπάσκετ Alessandro Dalla Salda, παιδί της περιοχής του οποίου το όνομα έχει συνδυαστεί με την άνοδο της Reggio Emilia τα τελευταία χρόνια. Πρώην δημοσιογράφος (έχει τελειώσει πολιτικές επιστήμες στη Μπολόνια) αναμείχθηκε γρήγορα με το κομμάτι του μπάσκετ εκτελώντας χρέη GM στη Reggio για περίπου μια δεκαπενταετία. O Dalla Salda δήλωσε ότι “θα φέρουμε το club εκεί που αξίζει στην ιστορία του και τη κοινωνία της Μπολόνια” (αυτό μου άρεσε πολύ). Στόχος του είναι να φέρει στη Μπολόνια έναν προπονητή με διεθνή προσωπικότητα και προφίλ (όντως έχει μιλήσει με τον Τρινκιέρι ο οποίος ζήτησε χρόνο για να δει τι προτάσεις θα έχει από Ευρωλίγκα-Eurocup) ενώ σταδιακά πρόκειται να φέρει τα δικά του άτομα, δημιουργώντας τον προσωπικό του κύκλο εμπιστοσύνης στη Βίρτους.
Οι πληροφορίες λένε ότι στο προπονητικό επιτελείο ο Salda θα φέρει τον Massiliano Menetti με τον οποίον συνεργάστηκε στη Reggio Emilia ενώ έχει ήδη συμφωνήσει με τον sports director Marco Martelli της Casale. Μου άρεσε πολύ πάντως που είδα τον Dalla Salda να επιμένει στο κομμάτι της σύνδεσης της ομάδας με τη τοπική κοινωνία. Κατά τη γνώμη μου έτσι μπαίνουν οι βάσεις για να οικοδομήσεις σε γερά θεμέλια. Συνεπάγεται όμως ότι και αυτό που θα παρουσιάσεις αγωνιστικά θα “αγγίξει” τον μέσο φίλαθλο που ενδόμυχα μπορεί να συνδυάσει εικόνες από το παιχνίδι της ομάδας με τη καθημερινότητα του και όσα έχει να διαχειριστεί σε αυτήν. Πρέπει το παιχνίδι σου να “μιλήσει” στο κοινό..
Υ.Γ: Πλέον η βάση της επικοινωνίας μας σε επίπεδο Social media μετατοπίζεται στο twitter (θα σας ειδοποιήσω μόλις λυθεί το πρόβλημα με τη σελίδα του Facebook) όπου το Hoopfellas έχει έναν ολοκαίνουργιο λογαριασμό. Από εκεί (και φυσικά από την comment form του site) επίσης θα ενημερώνεστε καθημερινά παίρνοντας τη κατάλληλη “τζούρα” infos. Σήμερα μιλήσαμε για τη πρόταση του Παναθηναϊκού στο Νικ Καλάθη..
Υ.Γ1: Χωρίς λόγια..
Υ.Γ2: O αναγνώστης της σελίδας, scouter και assistant του κόουτς Καστρίτη στην εξαιρετική φετινή Κύμη, Ισίδωρος Κουτσός, ετοίμασε ένα εξαιρετικό βίντεο, εστιάζοντας τακτικά στον τελικό της Ευρωλίγκας. Θεωρώ υποχρέωση μας να το προβάλλουμε όχι γιατί είναι ένας από εμάς αλλά γιατί πολύ απλά πρόκειται για αρκετά καλή δουλειά. Σε ευχαριστούμε κόουτς..
