BCL F4 2018: Εμπρός Αετέ..
Η ώρα της ΑΕΚ έφτασε. Το ΟΑΚΑ φιλοξενεί το F4 του Basketball Champions League και ο “Δικέφαλος” έχει την ευκαιρία να γράψει ιστορία φτάνοντας στον τρίτο ευρωπαϊκό τίτλο της. Το Hoopfellas αξιολογεί τα δεδομένα των δύο ημιτελικών στο “δικό μας” Final-4..
Η μεγάλη στιγμή της ΑΕΚ έφτασε λοιπόν. Το ΟΑΚΑ έχει βάλει τα γιορτινά του και οι οπαδοί του “Δικεφάλου” (και όχι μόνο) παράγουν στο πίσω μέρος του μυαλού και στη σκέψη τους τη καινούργια ανάμνηση που καλούνται να δημιουργήσουν οι κιτρινόμαυροι. Η αύρα του παρελθόντος θα είναι εκεί. Από τον μύθο του 1968, στη σπουδαία ομάδα του Ίβκοβιτς ή το τρίποντο του Μπάνε στον ημιτελικό του ’98.. Το επίπεδο ανταγωνισμού δεν είναι ευκαταφρόνητο. Το αντίθετο θα έλεγα.. Η ΑΕΚ πρέπει να παίξει πραγματικά καλά για να φτάσει στη κατάκτηση του τροπαίου, ξεκινώντας από το σημερινό ματς με τη Μούρθια του Ibon Navarro. Η κυρά-Βούλα έχει κάνει δηλώσεις όντας ξεκάθαρη (“θα περάσουμε σήμερα, παίχτης-κλειδί ο Χάρις”)..
Typical “New Age” Spanish
Θα πρέπει να σας πω ότι θεωρώ τη Μούρθια ως έναν από τους χειρότερους αντιπάλους που θα μπορούσε να έχει η ΑΕΚ στις δύο προηγούμενες φάσεις του φετινού BCL, αυτές δηλαδή των διπλών παιχνιδιών. Όχι όμως απαραίτητα σε έναν εντός έδρας ημιτελικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο βαθμός δυσκολίας για τον Δικέφαλο δεν είναι (για πολλούς λόγους) αρκετά υψηλός. Η Μούρθια είναι πιο ομάδα από την ΑΕΚ, παίζει καλύτερη «μαζί» δηλαδή έχοντας αναπτύξει υψηλότερο επίπεδο επικοινωνίας ειδικά όσον αφορά το αμυντικό κομμάτι. Όμως δεν έχει το ποιοτικό βάθος της ΑΕΚ σε όρους ατομικών δεξιοτήτων.
Πρόκειται για ένα σύνολο αντιπροσωπευτικό, αναφορικά με την αγωνιστική του κατεύθυνση, του παιχνιδιού της ισπανικής λίγκας ειδικά όπως αυτό ορίζεται στη νεότερη εποχή του. Για τον Ιbon Navarro άλλωστε έχουμε μιλήσει στη σελίδα μας τα τελευταία χρόνια, από την ευκαιρία που του δόθηκε στη Βιτόρια με τη Baskonia και μετά. Μετά τη θητεία του στη Καταλονία με τη Μανρέσα, ο Βάσκος κόουτς μετακόμισε στη Μούρθια όπου κάνει αρκετά καλή δουλειά έχοντας «ποτίσει» τη νέα του ομάδα με τον γνωστό μαχητικό του χαρακτήρα..
Ο Navarro έχει δημιουργήσει μια πολύ καλή αμυντική ομάδα η οποία μπορεί να είναι ανταγωνιστική απέναντι σε οποιονδήποτε, οπουδήποτε, χωρίς να έχει στα χέρια το πολύ σπουδαίο υλικό. Ουσιαστικά η Μούρθια ανέβηκε επίπεδο σε ποιοτικούς όρους όταν στα μέσα της σεζόν επέστρεψε στη νοτιοανατολική Ισπανία ο Αουγκούστο Λίμα (είχε περάσει 2.5 σεζόν εκεί από το 2013 μέχρι τα μέσα του 2015 όταν και μετακόμισε στη Μαδρίτη) από τη Μπεσίκτας. Ήταν μια κίνηση η οποία τη βοήθησε να αποκτήσει ένα πιο versatile πρόσωπο κοντά στο καλάθι, ανοίγοντας τη γκάμα των επιλογών της στην άμυνα και κυρίως των πιθανών συνδυασμών μεταξύ των ψηλών της frontcourt. Η άμυνα της (Νο3 στην ACB πίσω από τις Ρεάλ και Μπαρτσελόνα) είναι αυτή που τη βοήθησε να βγει ζωντανή σε δύο απαιτητικά σετ παιχνιδιών με τη Τενερίφη και τη Καρσίγιακα όπου η Μούρθια πέτυχε δύο πολύ σπουδαίες και πειστικές εκτός έδρας νίκες. Αυτή η άμυνα κατεβάζει τα ποσοστά των αντιπάλων της στην ACB στο «πάτωμα» (το τρίποντο απέναντι της είναι 32.2%, το καλύτερο νούμερο στην Ισπανία), παράγει λάθη και κυρίως πνίγει τη δημιουργική ικανότητα παίζοντας πολύ αποτελεσματικά μακριά από τη μπάλα (άμυνα εδάφος). Η Μούρθια επιτρέπει μόλις 13.5 τελικές πάσες στον αντίπαλο. Φυσικά πρόκειται και εδώ για τη καλύτερη αμυντική επίδοση στην ισπανική λίγκα.. Είναι θετικό λοιπόν στη συγκεκριμένη περίσταση ότι η επίθεση της ΑΕΚ δε βασίζεται τόσο στη κυκλοφορία της μπάλας και τις συνεργασίες αλλά από τη φύση της έχει μάθει να παίζει παιχνίδια και να παράγει μέσα από προσωπική φάση. Ο Δομινικανός Sadiel Rojas (29-G/F-1.96) είναι ο παίχτης που ετοιμάζει ο Νavarro για τον Μάνι Χάρις. Ο Rojas είναι ο defensive stopper της Μούρθια και η μονομαχία του με τον Χάρις (σημειώστε μάλιστα ότι και οι δύο είναι σούπερ ριμπάουντερ για φυσικό/αθλητικό τους πακέτο) στην ισπανική άμυνα μπορεί να κρίνει πολλά.
Προσωπική άμυνα: To κλειδί για την ΑΕΚ..
Χρησιμοποίησα τον όρο Typical Spanish για την αγωνιστική κατεύθυνση της αντιπάλου της ΑΕΚ ξεκινώντας από τον τρόπο που δουλεύει η ισπανική ομάδα για τους σουτέρ της, ίδιον πολλών clubs της ACB . Άλλωστε πρόκειται για μια λίγκα με παράδοση στο κομμάτι του scouting και κυρίως στη πλήρη αξιοποίηση και εν τέλει βελτίωση παιχτών τέτοιας κάστας, εξ ου και η παραγωγή (προς τα υψηλότερα στρώματα του ευρωπαϊκού μπάσκετ) πολλών Αμερικανών σουτέρ από την Ιβηρική. Άλλωστε το club της Μούρθια έχει τη δική του ξεχωριστή παράδοση σε αυτόν τομέα καθώς έχει φιλοξενήσει εκτελεστές όπως οι Scepanovic, Taquan Dean, Thomas Kelati, Matt Gatens, Billy Baron, Scott Wood και Scott Bamforth. Το φετινό σύνολο δεν συνιστά μια σπουδαία Shooting team γιατί απλά πέραν του Vitor Benite (τρίτος χρόνος στην ομάδα για τον Βραζιλιάνο που λειτουργεί ως executive shooter) του ηγέτη της Clevin Hannah και του βετεράνου Brad Oleson ο Navarro δεν έχει στα χέρια του παίχτες που μπορούν να σουτάρουν αξιόπιστα κάθε βράδυ. Παρ’όλα αυτά οι Μούρθια δουλεύει σωστά συγκεκριμένες δράσεις.
Σημείωση: Για παράδειγμα ένα τυπικό safe play της ισπανικής ομάδας όταν αυτή χρειάζεται περιφερειακό σουτ ξεκινάει από 1-4 High Format, περιλαμβάνει UCLA Cut του Hannah (PG), πάσα του Rojas (wing) στον Hannah που μετά το κόψιμο ανεβαίνει στη δυνατή πλευρά, μετακίνηση του Rojas στην αδύνατη πλευρά δίπλα στον εκάστοτε ψηλό για Weak side staggered screen στη κορυφή για τον Benite ο οποίος ανεβαίνει στη δυνατή πλευρά έτοιμος για εκτέλεση. Το παίζουν συνεχώς και με μεγάλο βαθμό αποτελεσματικότητας. Με τον Βραζιλιάνο sharpshooter «τρέχουν» επίσης και Hammer μέσα από 1-3-1 διάταξη. Προσοχή..
Ένα από τα κλειδιά της επιτυχίας για την ΑΕΚ στον ημιτελικό θα είναι η καλή άμυνα σε προσωπικό επίπεδο. Η Μούρθια είναι μια ομάδα η οποία (πέρα από συγκεκριμένες δράσεις για τους σουτέρ της μακριά από τη μπάλα) βασίζεται πολύ στη προσωπική φάση. Της αρέσει να παίζει στο mismatch, κυνηγάει την απομόνωση σε τέτοιες καταστάσεις, αναπτύσσεται με αρκετή ντρίμπλα. Στην Ισπανική λίγκα μάλιστα έχει τον χαμηλότερο χαμηλότερο δείκτη σε αναλογία ασσίστ/λαθών (μόλις 1.0)..
Παρά το γεγονός ότι το βαρόμετρο και ο ηγέτης της ομάδας είναι ο Clevin Hannan και ο Augusto Lima, ένας αθλητής με διαδοχικές σεζόν στην Ευρωλίγκα σε πολύ καλή ηλικία σήμερα, έχει φέρει star quality, ο πιο σημαντικός παίχτης της Μούρθια είναι ο Ovie Soko (28-F-2.01). Oριοθετώ τον χαρακτηρισμό «σημαντικός» στα πλαίσια της απεικόνισης του physicality και της έντασης που ζητάει ο κόουτς Navarro από τους παίχτες του στο παρκέ. Χωρίς τον, γνωστό μας από το πέρασμα του από τα Τρίκαλα, Βρετανό πάουερ φόργουορντ το ζωγραφιστό της Μούρθια δεν είναι το ίδιο δυνατό. Στην επίθεση η ισπανική ομάδα τον χρησιμοποιεί ως main screener στις περισσότερες καταστάσεις, ενεργοποιεί side post isos για να εκμεταλλευτεί την ικανότητα του να πάει τον αντίπαλο με πλάτη στο καλάθι ενώ ο διεθνής Βρετανός ψηλός έχει το πράσινο να λειτουργεί ως ball mover μεταφέροντας ως εναλλακτικός PG τη μπάλα στο δεύτερο μισό είτε σε στιγμές που η Μούρθια θέλει να σπάσει τη πίεση είτε σε δράσεις που θέλει να παίξει και τους δύο παίχτες του backcourt μακριά από τη μπάλα (quick hitters play). Και ο Τζέιμς αλλά και ο Βασιλόπουλος (σημαντικός) θα έχουν πολύ δουλειά μαζί του. Ίσως όχι τόσο για να μειώσουν τη παραγωγική του δυνατότητα αλλά για να ματσάρουν τη δύναμη και το φυσικό του χαρακτήρα ο οποίος αποτελεί σταθερά στο παιχνίδι της Μούρθια.
Θα χρειαστεί hustling η ΑΕΚ..
Θα είναι σημαντικό για την ΑΕΚ να καταφέρει να ανεβάσει το νούμερο της παραγωγικότητας σε υψηλό επίπεδο. Ο «Δικέφαλος» πρέπει να σκοράρει. H προσθήκη της τριάδας Πάντερ-Χάντερ-Βασιλόπουλου κάλυψε σημαντικές αδυναμίες σε επίπεδο δεξιοτήτων στο παιχνίδι της ομάδας του Ντράγκαν Σάκοτα. Ο Πάντερ αποτέλεσε το κλειδί στις μεγάλες στιγμές της ΑΕΚ στο δεύτερο μισό της σεζόν. Ήταν ο σουτέρ που έψαχναν αρκετό καιρό οι κιτρινόμαυροι με τα χαρακτηριστικά του να λειτουργούν ως «λάδι» το οποίο βοήθησε να λειτουργήσει ένα αρτηριοσκληρωτικό backcourt, αυξάνοντας αυτόματα τους διαθέσιμους χώρους στο μισό γήπεδο. Με τις κινήσεις αυτές η ΑΕΚ βελτίωσε και άλλο το αθλητικό της πακέτο και κυρίως έκανε πιο γόνιμο το έδαφος για πολλά από τα παιδιά που προϋπήρχαν στο ρόστερ.
Η Μούρθια είναι ένα σύνολο που μέχρι τώρα στη σεζόν έχει επιβιώσει σε χαμηλά και υψηλά σκορ όμως στο συγκεκριμένο ματς νομίζω πως η ελληνική πρέπει να τρέξει για να ανεβάσει τον δείκτη της παραγωγικότητας της. Και για να το κάνει αυτό θα χρειαστεί hustling στα μετόπισθεν. Υπάρχουν παίχτες (Ξανθόπουλος, Βασιλόπουλος) που μπορούν να δώσουν τέτοιες φάσεις. Η Μούρθια δε πρέπει να ρολάρει στο επιθετικό κομμάτι με γνώμονα ότι η απόδοση τους σε αυτό αποτελεί «ασανσέρ» σε αντίθεση με τα μετόπισθεν όπου οι δυνατότητες τους είναι μεγαλύτερες (άλλωστε εκεί θα ποντάρουν). Η ήττα και η εμφάνιση της ΑΕΚ στο τελευταίο ματς με τον Προμηθέα δεν αποτελεί ιδιαίτερα καλό σημάδι. Όπως πολύ εύστοχα δήλωσε ο Σάκοτα «χάσαμε την ευκαιρία να χτίσουμε τη ψυχολογία μας ενόψει του F4».. Το θετικό είναι ότι ο «Δικέφαλος» έχει παίχτες με προσωπικότητα οι οποίοι μπορούν να διαχειριστούν τη πίεση σε αυτό το επίπεδο. Και μια έδρα η οποία ευελπιστούμε ότι θα κάνει τη διαφορά..
Η «κάθαρση» της Μονακό και η δυνατό γερμανικό underdog..
Πάμε και στον άλλο ημιτελικό του F4 ο οποίος καθαρά προπονητικά έχει κατά την άποψη μου μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τη μάχη της ΑΕΚ. Όποιος έχει ρίξει τα τελευταία χρόνια μια πιο στενή ματιά στη δουλειά των δύο κόουτς, καταλαβαίνει πολύ καλά τι εννοώ..
Η Μονακό ήταν η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης φέτος. Ο κόουτς Μίτροβιτς κέρδισε ακόμα περισσότερους πόντους τη τρέχουσα σεζόν γιατί έπαιξε διαφορετικό μπάσκετ αποδεικνύοντας ότι δε μιλούσε στον ..αέρα όταν έλεγε ότι το μπάσκετ που παίζει, κάθε φορά προσαρμόζεται στο υλικό που διαθέτει. Δείγμα ευφυΐας και γνώσης του αντικειμένου λέω εγώ. Η περυσινή fast pace Μονακό των Wright και Bost έδωσε τη θέση της σε ένα σύνολο το οποίο όχι απλά δε φοβάται αλλά επιδιώκει το μισό γήπεδο τρέχοντας μια PnR based-επίθεση βασισμένη στον εξαιρετικό σε αυτό το κομμάτι DJ Cooper και τον Hoopfellier Gerald Robinson (Hoopfellas Made in USA-Class 2016) ο οποίος κάνει σούπερ σεζόν στο Πριγκιπάτο. Η Μονακό είναι πιο versatile φέτος. Ουσιαστικά δημιουργήθηκε για αυτά τα παιχνίδια με τον Μίτροβιτς να χρησιμοποιεί ως «ψίθυρο στο αυτί» των παιχτών του τη περυσινή ήττα στο αντίστοιχο σημείο της σεζόν. Διαθέτει μεγαλύτερη γκάμα δεξιοτήτων σε επίπεδο χαρακτηριστικών στο ρόστερ, μπορεί να ανταπεξέλθει σε διαφορετικά στυλ παιχνιδιού. Έχει athleticism και παίζει με αρκετή ενέργεια. Παίχτες όπως ο Aaron Craft (φαβορί για DPOY στη Γαλλία, έχουμε ξαναμιλήσει για τον PG του Οhio State εδώ μέσα), ο Georgi Joseph και ο Chris Evans φέρνουν ενέργεια στο παιχνίδι των Μονεγάσκων και ο δυναμικός ρόλος τους δένει αρμονικά με τα offensive skills του Κικάνοβιτς, του Τραορέ και του Κούπερ και του γνωστού all around Paul Lacombe ο οποίος παίζει παντού στη περιφέρεια. . Πολύ σημαντική η επιστροφή του ψυχολογικού ηγέτη της ομάδας Αμάρα Σι (πρώην της ΑΕΚ). Βλέπετε ότι δεν αναφέρω καν παίχτες όπως ο Gladyr (πολύ μέτρια σεζόν) ή ο Rudez.. Η Μονακό έχει αρκετό βάθος και έντονη προπονητική επιρροή στο παιχνίδι όντας η πιο ισορροπημένη ομάδα (Νο1 σε DRAT, No3 σε ORAT στο φετινό BCL) και στη περίπτωση που το F4 διεξαγόταν σε άλλη έδρα θα ήταν το πρώτο φαβορί. Το (μόνο) κακό νέο είναι ότι ο αντίπαλος είναι μια εξίσου ισορροπημένη, διψασμένη ομάδα..
Η Ludwigsburg είναι μια τέτοια ομάδα. Και αυτό την ντύνει με κάτι παραπάνω από τον μανδύα της Cinderella. Ο John Patrick είναι ένας αρκετά καταξιωμένος (κυρίως στη γερμανική λίγκα) και ενδιαφέρον (αυτή είναι η πιο σωστή λέξη) προπονητής. Οπαδός της απλωμένης άμυνας (κηρύσσει full court press defense στα περισσότερα χρόνια της καριέρας του) και του fast paced style, έβαλε τη Gottingen στον χάρτη κερδίζοντας το Eurochallenge του 2010 (παίζοντας 40’ press άμυνες). Στη Ludwigsburg έχει αφήσει αυτόν τον «εξτρεμισμό» παίζοντας πιο συντηρητικά αλλά πάντα με έμφαση στο αμυντικό κομμάτι (πιέζει και πάλι ψηλά εναλλάσσοντας με man to man μισού γηπέδου) από όπου προσπαθεί να πάρει το τιμόνι των παιχνιδιών. Οι Γερμανοί θα προσπαθήσουν να αναχαιτίσουν το πρώτο βήμα του Ρόμπινσον και τις γραμμές επικοινωνίας του Κούπερ με τους συμπαίχτες του, ειδικά στη PnR επίθεση των Μονεγάσκων. Η Ludwigsburg είναι guard based ομάδα. Τα προβλήματα τραυματισμών των Johannes Thiemann (οι φανατικοί της σελίδας θυμάστε νομίζω το σχόλιο μας για αυτόν) Justin Sears (προχθές). Αυτό σημαίνει ότι ο Dwayne Evans (26-F-2.01) θα έχει πολύ δουλειά. Ο κόουτς Patrick βλέπει μια καλή βάση προσόντων στον πρώην παίχτη του St. Louis και ποντάρει στο μέσα-έξω παιχνίδι του (καλός με τη μπάλα στο παρκέ) ενώ παράλληλα ο συγκεκριμένος παίχτης αποτελεί βασικό εργαλείο όταν η γερμανική ομάδα αποφασίζει να ανέβει στα 4/4 για να πιέσει. Η ραχοκοκαλιά της Ludwigsburg είναι το backcourt της και το παιχνίδι του διδύμου Kerron Johnson-Thomas Walkup. Για τον πρώτο είχαμε μιλήσει το 2014.. Ο MVP όμως φέτος είναι ο Walkup.
Κάνει σπουδαία σεζόν βοηθώντας την ομάδα του σε πολλούς διαφορετικούς τομείς. Σούταρε αρκετά καλά όλη τη σεζόν αν και στα τελευταία 5 ματς της γερμανικής λίγκας μετράει 2/16 τρίποντα. Είναι ο τύπος του παίχτη ο οποίος μπορεί να είναι ο πολυτιμότερος μακράν του παρκέ χωρίς να σκοράρει πολύ ενώ ο δυναμισμός του έχει «κουμπώσει» πολύ καλά στο στυλ του Patrick. Στη Γερμανία μάλιστα πιστεύουν ότι ο Walkup έχει πολύ καλή τύχη να βρει συμβόλαιο στο ΝΒΑ τη νέα σεζόν. Εγώ θα ότι είναι κάτι το οποίο ίσως συζητήσουμε από του χρόνου..
Σπουδαίο ματς, προπονητική κόντρα με αρκετό ενδιαφέρον. Αναμένεται παιχνίδι έντασης και ενέργειας. Θα ήθελα ιδανικά να δω τη Ludwigsburg πλήρη στη γραμμή ψηλών.. Η Μονακό είναι ομάδα με περισσότερο ταλέντο και βάθος. Θα πρέπει να παλέψει σκληρά για να διαχειριστεί τον δαίμονα της αποτυχίας όμως, τώρα που φθάσαμε στην ώρα της κρίσεως.
Το F4 του BCL έχει ομάδες που έχουν «αρκετό μπάσκετ» μέσα τους και παίχτες οι οποίοι μπορούν να μας απασχολήσουν πιο στενά τη νέα σεζόν. Ας ελπίσουμε σε ένα σπουδαίο τριήμερο και δύο μεγάλες βραδιές για την ΑΕΚ. Το να διαχειριστεί ο «Δικέφαλος» σωστά αυτήν εδώ ακριβώς την ευκαιρία, αποτελεί σημαντικό στάδιο στην ανάπτυξη του οργανισμού ώστε να κατακτήσει μακροπρόθεσμα το μεγαλύτερο ίσως τρόπαιο από όλα. Να εγκαταστήσει και πάλι στον οργανισμό τη μπασκετική κουλτούρα που έχει απολέσει, χρησιμοποιώντας την ως θεμέλιο λίθο στο οικοδόμημα που με τόσο κόπο προσπαθεί να χτίσει..
Υ.Γ: Ο ξεχωριστός κύριος Dyadechko..
Υ.Γ1: Ξαφνικά ἔφυγαν τα σκοτεινά νέφη που ἔπνιγαν το νοῦ τους και ἁπλώθηκε ἕνα οὐράνιο γαλήνιο φῶς ποὺ ἔφερε τέτοια διαύγεια κρυστάλλινη στην ἀδύνατη και πτωχή μνήμη τους, ὥστε θυμήθηκαν με θαυμαστή ἀκρίβεια ὅλα ὅσα εἶχαν ζήσει και ἀκούσει κοντά στο θεῖο Διδάσκαλο.. Και ὅσα ἀπο αὐτά τους ἦταν ἀκατάληπτα ἢ αἰνιγματικά, τώρα γίνονταν μέσα τους σαφή καὶ κατανοητά. Σε λίγο θα ἀρχίσουν να μιλοῦν χαρισματικά και να σαγηνεύουν και να φωτίζουν τον κόσμο με το φῶς ..
Υ.Γ2: “Πιστέψτε με, δεδομένου του ότι έχω την ευκαιρία να συναναστρέφομαι με αρκετό κόσμο που ζει και αναπνέει για το αντικείμενο ανά την Ευρώπη, η ελληνική «αιώνια» μάχη είναι το ματς που όλοι θέλουν να δουν με διαφορά από το δεύτερο ζευγάρι σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Είναι η ιστορία, το υπόβαθρο, τα επιτεύγματα των δύο αντιπάλων στο κορυφαίο επίπεδο και φυσικά το περιτύλιγμα της ατμόσφαιρας και στις δύο έδρες που το τοποθετεί στον θρόνο των «ευρωπαϊκών» rivalries. Κρατήστε το αυτό γιατί στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο..”
(Hoopfellas μετά το ΠΑΟ-ΟΣΦΠ του Μαρτίου, 5/3/18..)
