2017-18 Hoopfellas Euroleague Power Rankings III

 

Την ώρα που η φετινή  Ευρωλίγκα ακουμπάει τη νοητή γραμμή των 2/3 της σεζόν, τα πράγματα μοιάζουν πιο οριακά από ποτέ για έναν συγκεκριμένο αριθμό ομάδων. Είναι η καλύτερη στιγμή για τη τρίτη έκδοση των Power Rankings του Hoopfellas..

 

 

 

Γεμάτη η εβδομάδα που αφήσαμε πίσω, με τις δύο ελληνικές ομάδες να πετυχαίνουν μια νίκη σε 4 παιχνίδια, χάνοντας ελαφρά έδαφος στη βαθμολογία της φετινής Ευρωλίγκας. Ο Ολυμπιακός κέρδισε πολύ εύκολα τη Μακάμπι όμως γνώρισε δεύτερη σερί εκτός έδρας συντριβή (αυτή τη φορά από τη Κίμκι) με τη Φενέρ να τον πιάνει στη δεύτερη θέση. Ακριβώς πίσω τους (συγκάτοικος με τις Ρεάλ και Ζαλγκίρις) ο Παναθηναϊκός που έχασε δύο ματς στη τελική τους ευθεία με τη ΤΣΣΚΑ του Δημήτρη Ιτούδη να σπάει το αήττητο του ΟΑΚΑ. Μια ματιά στη βαθμολογία, αλλά και στις αναμετρήσεις που έρχονται, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα πράγματα βρίσκονται σε οριακό σημείο για έναν σημαντικό αριθμό ομάδων στη διοργάνωση. Αδιαμφισβήτητα καλή εποχή για μια μίνι-αξιολόγηση.

Ξεκινάμε λοιπόν τη τρίτη φετινή έκδοση των Power Rankings του Hoopfellas για την Ευρωλίγκα..

 

1.CSKA MOSCOW

ORAT-DRAT: 124.9-109.7

PACE: 71.2

Η ΤΣΣΚΑ αρχίζει και ξεχωρίζει από τους διώκτες παίρνοντας προβάδισμα δύο παιχνιδιών από τον δεύτερο τη στιγμή που το διπλό της στο ΟΑΚΑ της δίνει πόντους σε ψυχολογικό επίπεδο. Η αρκούδα πέρασε μια δύσκολη περίοδο στις αρχές Ιανουαρίου όπου εμφάνισε αμυντικά  προβλήματα. Ο Δημήτρης Ιτούδης έχει ανακατέψει τη τράπουλα (σχήματα με τρία forwards στις ενδιάμεσες θέσεις για να ματσάρει το μειονέκτημα ύψους στο «5», να ελέγξει το ριμπάουντ και να ελαχιστοποιήσει τη πιθανότητα miss match υπέρ του αντιπάλου) και η φετινή ΤΣΣΚΑ παίζει το πιο.. αμερικανικό μπάσκετ ανάμεσα στις ομάδες της Ευρωλίγκας. Υψηλό τέμπο, μεταφορά της παρτίδας στο γήπεδο της προσωπικής φάσης όπου είναι χτισμένη για να έχει πλεονέκτημα. Προφανώς διαγνώσθηκε ότι φτάνοντας στα ματς της μιας ανάσας η ομάδα θα πρέπει να εξοικειωμένη σε αυτό το στυλ μπάσκετ (1on1) όπου κατά κανόνα οδηγούνται τα παιχνίδια όμως η άλλη όψη του νομίσματος λέει ότι μια τέτοια επιθετική κατεύθυνση είναι πιο εύκολα αναγνώσιμη από τις άμυνες. Έχω άδικο κόουτς..; Ο Ροντρίγκεθ είναι σε εξαιρετική κατάσταση, η παρουσία του Κλάιμπερν πολλαπλασιάζει τον αριθμό των σχημάτων με υψηλό βαθμό λειτουργικότητας και τη δυνατότητα «προσαρμογής» σε διαφορετικές καταστάσεις ενώ   κλειδί αποτελεί ο Χίγκινς. Παρ’όλα αυτά, αυτή η ΤΣΣΚΑ δε μου εμπνέει την ανάλογη εμπιστοσύνη. Βασικά, μου εμπνέει λιγότερη από προηγούμενες χρονιές..

 

 

2. FENERBAHCE

ORAT-DRAT: 118.0-109.5

PACE: 65.9

Ο Ομπράντοβιτς βρήκε τον δρόμο (σιγά που δε θα τον έβρισκε..) της επιτυχίας ξανά οδηγώντας γρήγορα τους πρωταθλητές στις κορυφαίες θέσεις της βαθμολογίας. Η Φενέρ ξεπέρασε το μίνι-σοκ των δύο συνεχόμενων ηττών και κυρίως της απώλειας του φορμαρισμένου Νάναλι στρεφόμενη στη ποιότητα των παιχτών-ρόλων της, στην άμυνα της και σε όλα αυτά τα βασικά πράγματα που ξέρει να κάνει πολύ καλά. Οι αμυντικοί της δείκτες παραμένουν σε εξαιρετικά επίπεδα  χωρίς δύο energy guys στο παρκέ (η ικανότητα του Νάναλι να μαρκάρει τη μπάλα και –ειδικά αυτός- ο gritty & versatile χαρακτήρας του Κάλινιτς είναι πολύ σημαντικά στοιχεία στην αμυντική πανοπλία των Τούρκων) ενώ το execution στην επίθεση μισού γηπέδου συνεχίζει να κυμαίνεται στο υψηλότερο επίπεδο της διοργάνωσης. Τόμπσον και Γκούντουριτς ανταποκρίθηκαν πλήρως σε αναβαθμισμένους ρόλους χωρίς η Φενέρ να χάσει κάτι από τη ταυτότητα της. Ο Ομπράντοβιτς στοχεύει να φέρει την ομάδα του σε αυτό το σημείο ώστε λίγο πριν το τέλος της κανονικής περιόδου και την έναρξη των playoffs, με ένα απαλό χτύπημα του δαχτύλου του αυτή να πάρει την απαιτούμενη ώθηση για να κλείσει όπως πρέπει τη σεζόν..

 

3. REAL MADRID

ORAT-DRAT: 117.9-110.1

PACE: 71.2

Θυμάστε στην αρχή της χρονιάς (κάπου μετά την τρίτη αγωνιστική) που σας έλεγα ότι τη συγκεκριμένη περίοδο η ομάδα που μου αρέσει περισσότερο στο μάτι είναι η Ρεάλ..;  Ο συνδυασμός των χαρακτηρισμών και η φρεσκάδα που έφερνε το δίδυμο Καμπάτσο-Κοζέρ στο backcourt και ο μεγάλος αριθμός παιχτών που μπορούν να εκτελέσουν και να δημιουργήσουν υπό καθεστώς πίεσης (ειδικά η έντονη ύπαρξη playmaking) θεωρούσα πως ήταν μια πολύ υγιής βάση για να χτίσει ο Λάσο κάτι καλό φέτος. Η «Βασίλλισσα» πέρασε μια σκοτεινή περίοδο (6 ήττες σε εφτά ματς σε λιγότερο από σαράντα ημέρες) όπου οι κεραυνοί τον τραυματισμών τη χτύπησαν με πρωτόγνωρη δύναμη όμως σταδιακά στάθηκε στα πόδια της και επιστρέφει στο παιχνίδι. Ο Ρούντι Φερνάντεθ μετράει 10.8 πόντους με 54.1% στο τρίποντο (έβαλε το νικητήριο καλάθι στον μεγάλο –όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα- άσσο επί της Μπασκόνια), η άμυνα της ομάδας έχει παρουσιάσει σημαντική βελτίωση (η Ρεάλ κατεβάζει πολύ χαμηλά τα ποσοστά της επίθεσης του αντιπάλου, έχει χαρακτήρα πραγματικής two way-team), ο Λάσο εκμεταλλεύεται πλήρως το βάθος του ρόστερ του και η Ρεάλ απέδειξε, σε αυτό το σερί των 7 νικών μέχρι την ήττα στην Ανδαλουσία, ότι μπορεί να κερδίζει χωρίς προσωπικό σόου του Ντόνσιτς.  Μέχρι τις αρχές Μαρτίου η Ρεάλ έχει πρόγραμμα-φωτιά καθώς θα αντιμετωπίσει όλους τους απευθείας-ανταγωνιστές της μαζεμένους . Πόσο θα μπορούσε να βελτιώσει την ομάδα αλήθεια μια ενδεχόμενη  επιστροφή του Άντονι Ραντολφ σύντομα..;

 

 

4. PANATHINAIKOS

ORAT-DRAT: 113.1-109.8

PACE: 68.5

Η επίθεση των πρασίνων δοκιμάστηκε αυτή την εβδομάδα απέναντι σε ελίτ ανταγωνισμό χωρίς να καταφέρει να πιάσει υψηλό βαθμό. Η αναβάθμιση της σε επίπεδο λειτουργίας φέτος άλλωστε ήταν το στοιχείο που έχει “σηκώσει” τους πρασίνους οι οποίοι βρέθηκαν σε θέση βολής από τη κορυφή πριν το σετ αυτών των αγώνων. Η απουσία του Λοτζέσκι προκάλεσε μια αναδιάρθρωση σε επίπεδο επιθετικής κατεύθυνσης καθώς είναι ο σουτέρ του Παναθηναϊκού που κινείται καλύτερα μακριά από τη μπάλα (το είδος επίθεσης με το οποίο ο κόουτς Πασκουάλ ξεκινάει συνήθως τα ματς, δείγμα του πόσο πολύ το εμπιστεύεται) ενώ την ίδια στιγμή που ο (φύλακας-άγγελος της ομάδας στη θητεία του Πασκουάλ) KC Rivers  έψαχνε το αντίδοτο στα “μάγεια”, το “τριφύλλι” (σούταρε συνολικά 15/56 τρίποντα την εβδομάδα αυτή) δεν είχε σημείο αναφοράς στο ζωγραφιστό (εξαφανισμένος  ο Γκιστ με συνολικά 8 πόντους και 2/12 FG) απειλώντας μονοδιάστατα. Τα καλά νέα είναι ότι οι πράσινοι έλεγξαν μεγάλο μέρος των 80 αυτών των πολύ απαιτητικών, σε όλα τα επίπεδα, λεπτών.  Η ένταση (ειδικά αυτή) και ο ρυθμός των δύο αντιπάλων στο ματσάρισμα με τη ΤΣΣΚΑ ήταν κάτι αξιοσημείωτο για τη νεότερη εποχή της διοργάνωσης (σε βαθμό που τα ματς που κάθισα και είδα αργότερα, μέχρι το ξημέρωμα, έμοιαζαν με “φιλικά”) σε σημείο που η παρουσία του Βουγιούκα (σε όρους ταχύτητας)  στο παρκέ έμοιαζε ανάλογα παράταιρη με την απρόσμενη είσοδο ενός τουρίστα σε ένα ιδιωτικό party λέσχης στη Belgravia του Δυτικού Λονδίνου.. Ο Παναθηναϊκός του Καλάθη (MVP mode) μπορεί να ματσάρει οποιονδήποτε σε αυτό το παιχνίδι όμως εξαρτάται πολύ από τη περιφερειακή εκτέλεση και χωρίς post παιχνίδι ή δεύτερο PnR ψηλό μοιάζει “φτωχός” επιθετικά απέναντι σε τέτοιες άμυνες, κατάσταση που συνεπάγεται ότι θα χρειαστεί να σουτάρει 37+% για να μπορέσει να τις βάλει κάτω. Εφόσον οι πράσινοι κινηθούν για τη μια εκείνη προσθήκη που μπορεί να δώσει στο “καράβι” τον.. ευνοϊκό άνεμο, θα πρέπει να είναι πολύ προσεχτικοί, αξιολογώντας το πως μπορούν να βελτιώσουν συγκεκριμένες αδυναμίες. Γράφω “εφόσον” γιατί ο Τσάβι Πασκουάλ πιστεύει πολύ το συγκεκριμένο ρόστερ και  τελευταία έχει εντείνει τη προσπάθεια του να ανεβάσει τον Όγκαστ στο rotation..

 

 

 

5. OLYMPIAKOS

ORAT-DRAT: 106.7-104.6

PACE: 69.3

Ο Ολυμπιακός βιώνει μια πραγματικά δύσκολη περίοδο καθώς η αγωνιστική του εικόνα είναι προβληματική παρότι η ομάδα δεν έχει χάσει σημαντικό βαθμολογικό έδαφος. Οι δύο “κατηφόρες” (Βιτόρια, Μόσχα) που γνώρισαν οι ερυθρόλευκοι αλλά κυρίως η άνευ όρων παράδοση χωρίς τη παραμικρή αντίδραση έχουν τοποθετήσει την ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου σε κατάσταση αμφιβολίας σχετικά με αυτό που δουλεύει καθημερινά (και αυτό μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα μεγαλύτερο από το να χάσεις βαθμολογικά έδαφος) αλλά και με την ορθότητα στη κατασκευή του οικοδομήματος. Ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει πρόβλημα όταν δεν είναι η πιο φυσική ομάδα στο παρκέ, αυτή τη μεγαλύτερη ενέργεια και τα καλύτερα τρεξίματα. Εκεί μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά καθώς δυσκολεύεται να ελέγξει τη μπάλα (σε μισό και ανοιχτό γήπεδο) με αποτέλεσμα να καταλύονται αρχές που χρόνια τώρα διέπουν το παιχνίδι του με τη μορφή “σταθερών” και αμυντικών μηχανισμών. Φτάσαμε λοιπόν στις αρχές του 2018 για να γίνει ξεκάθαρα πλέον κατανοητό ότι ο Ολυμπιακός δε σουτάρει καλά από τη περίμετρο (τελευταίος στη διοργάνωση με 32.4% στο τρίποντο) γιατί απλά φόρτωσε την ομάδα με ..σουτέρ (και όχι με αθλητές που θα βοηθήσουν σε διαφορετικούς ρόλους τη διαδικασία της περιφερειακής εκτέλεσης, παιδική αφέλεια), ότι αδυνατεί να δημιουργήσει ρήγμα ή δεν έχει εναλλακτικές πηγές δημιουργίας. Eίναι κοινό μυστικό ότι ο Ρόμπερτς θα είχε ήδη αλλαχθεί εάν δεν ήταν στη μέση το υψηλό του συμβόλαιο που “αναγκάζει” τον κόουτς Σφαιρόπουλο να (ξανα) προσπαθήσει να τον κάνει να λειτουργήσει σε αυτό το περιβάλλον. Πολλά “άσχημα” μαζεύτηκαν, έτσι; Ακριβώς. Όμως μιλάμε για τον Ολυμπιακό και αυτομάτως η πιθανότητα επιστροφής του στο winning basketball είναι παραπάνω από υπαρκτή.Μη ξεχνάτε ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται στη 2η θέση της κατάταξης, όχι στην όγδοη.. Απλά η εικόνα του είναι τέτοια που επιβάλλει άμεση αντίδραση. Οι ερυθρόλευκοι χρειάζονται βοήθεια από το προπονητικό τους επιτελείο τη προκειμένη στιγμή. Ένα αγωνιστικό σοκ, μια “προσαρμογή” που θα ξαναδώσει στον μηχανισμό την απαραίτητη φρεσκάδα και ώθηση για να ξαναδουλέψει. Ίσως και κάποιες “γενναίες” αποφάσεις.. Ο Ολυμπιακός πρέπει να στραφεί στην άκρη του πάγκου του αρχικά για να αντλήσει δυνάμεις. Σε κάτι τέτοιες στιγμές είναι πολύ σημαντικό οι παίχτες-ρόλων σου (Ουίλτζερ, Τολιόπουλος, Τόμπσον) να μπορέσουν να στηρίξουν το οικοδόμημα φέρνοντας κάτι διαφορετικό, ένα καινούργιο σημείο αναφοράς, ικανό να βοηθήσει την ομάδα να συνεχίσει. Οι ερυθρόλευκοι θα είναι και πάλι “στις ράγες” όταν η τριάδα της frontcourt του (Πρίντεζης, Μιλουτίνοφ, Μακλίν) η οποία αποτελεί το “βαρύ σασί” του φέτος, αρχίσει και πάλι να ρολάρει..

 

 

6. ZALGIRIS KAUNAS

ORAT-DRAT: 116.3-116.1

PACE: 68.9

Η Ζαλγκίρις συνεχίζει την εξαιρετική της πορεία περνώντας τον σκόπελο του upset σε δύο εντός έδρας βραδιές όπου το παιχνίδι έδειχνε να στραβώνει (Ουνικάχα, Βαλένθια). Είναι σημαντικό ότι η ομάδα πλέον φαίνεται να έχει χτίσει σταθερές αναφορικά με το execution της στο τέλος κλειστών ματς. Ο Κέβιν Πάνγκος έχει ανεβάσει το παιχνίδι του στο επόμενο επίπεδο (παίζει με την αυτοπεποίθηση του leader) λαμβάνοντας την ευλογία από το μαγικό ραβδάκι της βελτίωσης των γκαρντ που βγάζει ο Σάρας από το τσεπάκι του όταν τα φώτα σβήνουν και οι κερκίδες αδειάζουν. Το ίδιο το σύστημα δύναται να βελτιώνει παιδιά που έρχονται στο Κάουνας με ακατέργαστο για το επίπεδο αυτό παιχνίδι. Δείτε πως οι Ουάιτ, Τουπάν και Ντέηβις έχουν πάρει τη σκυτάλη τελευταία από τον Λιθουανικό πυρήνα των Γιανκούνας, Μίλακνις, Ουλανόβας.. Η Ζαλγκίρις έχει ακόμα αρκετά περιθώρια βελτίωσης στην άμυνα και επαναλαμβάνω εκεί θα παιχτεί το χοντρό παιχνίδι αναφορικά με τις πιθανότητες της στη συνέχεια. Προσωπικά και με γνώμονα αυτό που έχουμε δει μέχρι σήμερα, πιστεύω ότι σε μια σειρά playoffs θα μπορούσε να χτυπήσει οποιονδήποτε, οπουδήποτε. Η αύρα του Σάρας,  η δυναμική του project και ο υγιής δρόμος εντός του οποίου αυτό εξελίσσεται εγγυάται τον ανταγωνιστικό χαρακτήρα. Όταν και εφόσον έρθει εκείνη η ώρα, τα ξαναλέμε..

 

 

7. KHIMKI

ORAT-DRAT: 109.5-110.1

PACE: 70.8

 

Η Κίμκι αντιμετώπισε αγωνιστική κρίση η οποία δεν απεικονίστηκε καθαρά σε επίπεδο αποτελεσμάτων. Το δύο στα δύο της εβδομάδας που αφήσαμε πίσω (ειδικά ο θρίαμβος απέναντι στον Ολυμπιακό) αποτέλεσε βάλσαμο ώστε να κερδίσει η ομάδα πάλι την ηρεμία της. Τα δύο βασικά προβλήματα των Ρώσων στη παρούσα φάση έχουν να κάνουν με την αναιμική τους επίθεση και την αδυναμία τους στο κομμάτι του ριμπάουντ. Ο κόουτς Μπαρτζώκας οφείλει να βρει την ισορροπία ανάμεσα στο δεσποτισμό του Σβεντ και τις αρμοδιότητες του Μάρκοβιτς στο ευρύτερο αυτό επιθετικό πλαίσιο. Σας είπα στην αρχή της σεζόν ότι ο Σέρβος PG θα αποτελέσει το βαρόμετρο στη πορεία της φετινής Κίμκι. Η στατιστική λέει ότι στις νίκες των Ρώσων ο Σέρβος γκαρντ μετράει 7.8 πόντους και δείκτη AST/TO 3.4 ενώ στις ήττες πέφτει στους 3.1 πόντους με δείκτη AST/TO  1.5. Eπαναλαμβάνω ότι από τη Κίμκι λείπει πολύ ο Τόμας Ρόμπινσον, ο οποίος πέραν του ότι είναι ο καλύτερος ριμπάουντερ της διοργάνωσης έδινε στη ρωσική ομάδα με τον συνδυασμό δύναμης-ταχύτητας-ικανότητας στη προσωπική φάση σε άμυνα και επίθεση, ένα συγκριτικό πλεονέκτημα απέναντι στους περισσότερους αντιπάλους στη διοργάνωση και μαζί την απαιτούμενη ώθηση  στο παιχνίδι της έχοντας ένα πραγματικό σημείο αναφοράς στο ζωγραφιστό.

 

 

8. BASKONIA

ORAT-DRAT: 113.8-112.5

PACE:  71.0

 

H Baskonia είναι η ομάδα με τη μεγαλύτερη δυναμική πίσω από αυτές της πρώτης εξάδας, ειδικά εάν βάση σε αυτό το συμπέρασμα αποτελέσει η προοπτική αυτού συνόλου και το πιθανό ανώτατο σημείο απόδοσης που μπορεί να πιάσει μέσα στη σεζόν. Η αδυναμία της όμως να κλείσει έστω ένα από τα δύο παιχνίδια της περασμένης εβδομάδας την άφησε πίσω και τώρα έχει έδαφος να καλύψει αρχίζοντας με το ματς στην Ανδαλουσία. Ο Μαρτίνεθ έχει στα χέρια του μια από τις καλύτερες γραμμές ψηλών στη διοργάνωση και ένα σύνολο που ξέρει να συνεργάζεται και να παράγει σε μισό και ανοιχτό γήπεδο. Το ζητούμενο στη παρούσα φάση είναι να διαμορφώσει αυτό το καινούργιο σύνολο τον απαιτούμενο χαρακτήρα. Παρότι ο Beaubois παραδίδει όπως λίγοι στη crunch time , η αδυναμία των Βάσκων να πάνε στη γραμμή των προσωπικών και η ροπή τους στο λάθος τους έχει πληγώσει σε επίπεδο αποτελέσματος.  Η εικόνα της Μακάμπι  αφήνει περιθώρια στους Βάσκους οι οποίοι προετοιμάζουν τη τελική τους επίθεση..

 

 

9. MACCABI TEL AVIV

ORAT-DRAT: 109.7-112.8

PACE: 72.9

Η άμυνα της Μακάμπι έχει σημειώσει τεράστια βουτιά σε επίπεδο αποτελεσματικότητας τον τελευταίο καιρό. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, τον τελευταίο μήνα οι Ισραηλινοί δέχονται 90 πόντους στα μετόπισθεν με χαρακτηριστικά ευκολία, γεγονός που έχει επηρεάσει όπως είναι φυσικό, σημαντικά τη συνολική εικόνα. Aυτό το guard based, fast paced παιχνίδι της «ομάδας του λαού» χρειάζεται βάθος. Είναι φανερό (πολύ όμως..) ότι η Μακάμπι χρειάζεται έναν εξτρα παίχτη στη frontcourt. Η πυρήνας των Ισραηλινών πάνω στον οποίο πόνταρε ο Σπάχια στο ξεκίνημα της σεζόν (Cohen, Zoosman, Segev, Mashour συν  τον Di Bartolomeo  )  δεν έχει ανταποκριθεί στο υψηλό επίπεδο σε αυτούς τους πολύ σημαντικούς για το οικοδόμημα βοηθητικούς ρόλους. Πιστεύω λοιπόν ότι η Μακάμπι  θα χρειαστεί ενίσχυση για να αντέξει την αντεπίθεση των ομάδων που έρχονται από πίσω για μια θέση στα playoffs..

 

 

10. BARCELONA

ORAT-DRAT: 110.7-107.8

PACE: 72.6

Η στροφή σε ένα πιο ευρωπαϊκό ρόστερ και η αναβάθμιση του ρόλου των βετεράνων παιχτών έδωσε ένα ηλεκτροσοκ στη Μπαρτσελόνα  η οποία όμως αδυνατεί να βρει την απαιτούμενη ισορροπία στις δύο πλευρές του παρκέ. Οι multi-forward lineups του Αλόνσο βοηθούν τους Καταλανούς στην απόκτηση ενός πιο versatile χαρακτήρα στα μετόπισθεν  αλλά παράλληλα απαιτούν μεγαλύτερη κίνηση και παιχνίδι μακριά από τη μπάλα στην επίθεση για να λειτουργήσουν. Η Μπαρτσελόνα δυσκολεύεται να βάλει στην ίδια σελίδα το up tempo παιχνίδι που επιδιώκει με τις επιθετικές δεξιότητες των παιχτών της συναρμολογώντας σωστά το παζλ των χαρακτηριστικών ώστε να μεταφερθεί στη ..γη των two way teams. H επιμονή στον Ναβάρο είναι φορές που μοιάζει να λειτουργεί ως διπλωματικό χαρτί για τον Σίτο Αλόνσο ο οποίος πρέπει να επιλέξει μεταξύ Σάντερς και Βεζένκοφ  αναφορικά με τον σκληρό πυρήνα του rotation τη στιγμή που ελπίζει στην επιθετική ώθηση της επιστροφής του Σεραφέν. Η φημολογία των τελευταίων ωρών θέλει τον Αλόνσο να προσπαθεί να φέρει πίσω στη Βαρκελώνη του Έντγουιν Τζάκσον αυξάνοντας τον αριθμό του αγαπημένου του γαλλικού κορμού εντός του ρόστερ. Τα χρόνια στο Σαν Σεμπαστιάν και το Μπιλμπάο βλέπετε..

 

11. UNICAJA MALAGA

ORAT-DRAT: 112.5-117.9

PACE: 68.6

Μπράβο στον κόουτς Πλάθα.. Ομολογώ ότι δε περίμενα τέτοια αντίδραση στα μέσα Δεκέμβρη όταν η ομάδα της Ανδαλουσίας (μετά από 5 σερί ήττες) έτρεξε ένα σερί τεσσάρων νικών με τον Νέντοβιτς  να παίζει στο υψηλότερο επίπεδο σε αυτό το διάστημα (20.5 πόντοι-4.5 τελικές). Ο Πλάθα ξέρει καλά το ρόστερ του και μπορεί και παίρνει σχεδόν το μάξιμουμ ακόμα και εάν οι δυνατότητες του συνόλου είναι πολύ συγκεκριμένες. Η Ουνικάχα βασίζεται πολύ στη δουλειά που έχει κάνει πέρυσι στην επίθεση μισού γηπέδου την οποία υποστηρίζει με τη παραδοσιακή δύναμη της σε επίπεδο χαρακτηριστικών, το επιθετικό ριμπάουντ (ο Όγκουστιν κάνει θραύση με 2.9, τρίτος στη διοργάνωση). Η Ουνικαχα παίζει στο μάξιμουμ.. Είναι δύο νίκες πίσω από την οχτάδα και έχει πλέον τρία από τα επόμενα τέσσερα ματς στην έδρα της (Μπασκόνια, Αναντολού, Μακάμπι). Μπορεί να αντέξει το βάρος της ευκαιρίας που της παρουσιάζεται; Δεν είμαι τόσο σίγουρος..

 

 

12. BROSE BASKETS

ORAT-DRAT: 108.5-116.7

PACE: 68.6

Ο τελευταίος μήνας ήταν καταστροφικός για τη Brose η οποία έχασε τα έξι από τα τελευταία εφτά παιχνίδια στη διοργάνωση. Η απουσία του Αντρέα Τρινκιέρι (χειρουργείο στον ώμο) δε βοηθάει  καθόλου τη προκειμένη στιγμή (παρότι ο Ηλίας Καντζούρης κάνει πολύ αξιόλογη προσπάθεια) όπου η ομάδα προσπαθεί να βγει από το τέλμα. Η επίθεση της ομάδας είναι  αρτηριοσκληρωτική (ουσιαστικά ο μόνος γκαρντ που μπορεί να σουτάρει με συνέπεια επηρεάζοντας τη διάταξη της αντίπαλης άμυνας είναι ο Λο) και οι 3-guard lineups δεν λειτουργούν πάντα. Λείπει αρκετά ο «3 & D» χαρακτήρας του Bryce Taylor (48.3% τρίποντο στη γερμανική λίγκα, 43.3% στην Ευρωλίγκα) του οποίου η συνύπαρξη με τον Ράιτ στα forwards θα μπορούσε να παράγει καλύτερο spacing. Σε 5 ματς ο Ντέγιαν Μούσλι έχει 10.0 πόντους και 6.4 ριμπάουντ, αποτελώντας άμεσα μια νέα σταθερά στο παιχνίδι των Βαυαρών στην επίθεση. Η φετινή, πιο αμερικανική version της Brose υπολείπεται αρκετά σε «γοητείας» σε σχέση με τη περυσινή της fundamentally sound επίθεσης..

 

 

13. CRVENA ZVEZDA

ORAT-DRAT: 111.0-118.3

PACE: 69.4

Ο Ερυθρός Αστέρας είναι μια από τις πιο ευχάριστες νότες της διοργάνωσης εάν λάβουμε υπόψη αυτό που παρουσιάζει σε συνάρτηση με τις προσδοκίες που υπήρχαν στο ξεκίνημα της σεζόν. Ανεξάρτητα από το ρεκόρ, ο Ντούσαν Αλιμπίγιεβιτς κάνει αρκετά καλή δουλειά. Αναλογιστείτε απλά τη κατάσταση που κλήθηκε να διαχειριστεί ως ρούκι σε αυτό το επίπεδο..  Η ομάδα του Βελιγραδίου δεν είναι φέτος το ίδιο αποτελεσματική στην άμυνα όμως δουλεύει καλύτερα στο επιθετικό κομμάτι (παρότι βασίζεται πολύ στο τρίποντο,  σουτάρει άσχημα με 32.9%) όπου τα λίγα λάθη (Νο1 στη διοργάνωση) και η δύναμη στο επιθετικό ριμπάουντ της δίνουν έξτρα κατοχές. Ο Ρότσεστι είναι κατά διαστήματα απολαυστικός ενώ ο Ognjen Dobric στα τελευταία εφτά ματς μετράει 9.7 πόντους σε μόλις 14.1 λεπτά συμμετοχής.. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πως θα απορροφηθεί ο Alen Omic στο επιθετικό περιβάλλον του Βελιγραδίου και εάν θα συνεχίσει τον κανόνα της «αναγέννησης» που τείνει να γίνει συνώνυμο με την απόδοση των ψηλών στις ομάδες της πόλης σε αυτό το επίπεδο. Η επόμενη πεντάδα αγώνων θα δείξει το εάν οι Σέρβοι μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί στη μάχη για μια θέση στην οχτάδα μέχρι τέλους δεδομένου ότι κλείνουν τη σεζόν αντιμετωπίζοντας σε διαδοχικά ματς τις ομάδες της κορυφής που τότε θα «καίγονται» για το καλό πλασάρισμα..

 

 

14. VALENCIA

ORAT-DRAT: 115.0-119.3

PACE: 65.8

Οι «νυχτερίδες» έσωσαν τη τιμή τους διακόπτοντας το ντροπιαστικό σερί των 10 ηττών στη διοργάνωση, παίρνοντας 3 από τα 5 ματς που ακολούθησαν, χάνοντας μάλιστα οριακά στο Κάουνας. Το βασικό πρόβλημα της φετινής Βαλένθια (το οποίο μάλιστα με κάνει να απορώ για την οπτική του κόουτς Vidorreta) είναι η έλλειψη athleticism για το επίπεδο της Ευρωλίγκας, κατάσταση που τη «ταβανιάζει» στο αμυντικό κομμάτι. Χωρίς τρεξίματα δε μπορείς να είσαι ανταγωνιστικός.. Αυτός (σε συνδυασμό με τα προβλήματα τραυματισμών) είναι ένας από τους λόγους που τα φρέσκα πόδια του 22χρονου Alberto  Abalde (προϊόν της Penya, έχουμε ξαναναφερθεί σχετικά) κερδίζουν συνεχώς έδαφος στο rotation της ομάδας (έχει 8.5 πόντους σε 19.3’ στα τελευταία 4 ματς). Κανείς επίσης δεν έχει καταλάβει γιατί η Βαλένθια δεν υπέγραψε, μετά τον τραυματισμό του Λατάβιους Ουίλιαμς, έναν PnR ψηλό για να ταιριάξει με τα ικανά σε αυτό το κομμάτι γκαρντ της.. Ο Σαμ Βαν Ρόσομ  έχει επωμιστεί το βάρος της θέσης «1» μετρώντας 9.8 πόντους και 7.8 τελικές για 1.8 λάθη στα τελευταία 4 παιχνίδια.

 

 

– ARMANI MILANO

ORAT-DRAT: 113.4-119.9

PACE: 69.8

Η Αρμάνι σταμάτησε το σερί των τεσσάρων ηττών κάνοντας δύο συνεχόμενες νίκες απέναντι σε ισπανικές ομάδες με τον Θίοντορ να βγαίνει από το σετ αυτών των παιχνιδιών  με 9.5 τελικές για 1.5 λάθος. Οι Λομβαρδοί έχουν ήδη ξεκινήσει τις πρώτες συζητήσεις ώστε να επεκτείνουν τα συμβόλαια των Tarczewski-Gudaitis, των δύο 93αρηδών ψηλών που συνθέτουν ένα αρκετά ποιοτικό δίδυμο το οποίο συνιστά το πιο υγιές κομμάτι αυτής της ομάδας με τους δύο σέντερ να ηγούνται εντός του συνόλου, σε ατομικό επίπεδο,  σε Offensive & Defensive Rating, Efficiency και Effective FG%. Το πρόβλημα είναι ότι ούτε και φέτος η Αρμάνι κατάφερε να δημιουργήσει ταυτότητα. Οι διακηρύξεις του Πιανιτζιάνι περί στροφής στην άμυνα πήγαν περίπατο (απαράδεχτη η ομάδα στα μετόπισθεν σε κάθε είδους δράση που περιλαμβάνει οποιοδήποτε είδος αμυντικής συνεργασίας). Η Αρμάνι λειτουργεί ως «υπενθύμιση» στις ομάδες της διοργάνωσης με υψηλότερους στόχους για το ότι «απαγορεύεται να χαλαρώσεις» γιατί απλά θα το πληρώσεις..

 

 

16. ANADOLU EFES

ORAT-DRAT: 112.0-119.7

PACE: 70.0

Είχε μαθηματικά αρκετές πιθανότητες να φτάσει σε αυτή τη θέση όταν η διοίκηση πήρε τη κατάσταση στα χέρια της καταφέρνοντας να δικαιώσει τη πρόβλεψη περί limit down μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. H oμάδα στερείται ισορροπίας και έχει σημαντικό αμυντικό πρόβλημα. Ο Αταμάν αδυνατεί να εμπνεύσει τους παίχτες του ενώ ο Ντέρικ Μπράουν έχει πιάσει πάτο  μετά την αλλαγή στη τεχνική ηγεσία (5.7 πόντους, 8/22 δίποντα). Ο Τόνι Ντάγκλας, στα τρία παιχνίδια του στη διοργάνωση, μετράει 15.0 πόντους με 68.8% στα δίποντα, 51.7% στα τρίποντα και 91.7% στις προσωπικές σε 21.0’ και μαζί με τον ανεβασμένο Μότουμ  αποτελούν τις μοναδικές ακτίνες ηλίου στο σκοτεινό, παγερό  Sinan Erdem. Το (πολυσυζητημένο στη κοινότητας μας) «Anadolu Mentality» ξεκινάει από τα γραφεία του club..

 

 

 

 

Υ.Γ: Η διοίκηση των πρασίνων είχε συμφωνήσει στο οικονομικό κομμάτι με τον Μάικ Τζέιμς όμως το “άκυρο” ήρθε από τον Τσάβι Πασκουάλ. Σωστά κατά τη γνώμη μου.. Ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να μετακινήσει από λίγο έως πολύ τα αντικείμενα που κοσμούν το αγωνιστικό του σαλόνι για να χωρέσει μια τέτοια παρουσία. Πολύ πιθανόν να κέρδιζε ένα ματς σαν αυτό με τη ΤΣΣΚΑ στο ΟΑΚΑ εάν είχε τον Τζέιμς στο παρκέ. Πρέπει όμως να ρίξουμε τη ματιά μας λίγο πιο πέρα.. Το μπάσκετ είναι σύνθετο άθλημα. Πιστεύω στους άγραφους νόμους του και τους ακολουθώ πιστά σε περίπτωση “διλήμματος”. Ο Τσάβι Πασκουάλ έπραξε, κατά τη γνώμη μου, σωστά. .

 

 

Υ.Γ1: Σχετικά με τη φημολογία που έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες δύο ημέρες για πιθανή μετακίνηση του Kemba Walker στους Νικς.. Χωρίς καμία αμφιβολία ο Walker είναι ένας πολύ καλός παίχτης. Και New York native. “Παιδί”του Μπρονξ, πήγε λύκειο στο Rice του Χάρλεμ, σπούδασε στο Κονέκτικατ όπου έζησε μεγάλες στιγμές και έφτασε στον τίτλο του NCAA το 2011. Το κοινό του Garden τον ονειρευόταν από τότε..

 

 

Είναι πραγματικός baller με μεγάλη καρδιά. Το στυλ του παίχτη που γεννούν τα νεοϋορκέζικα playgrounds.. Όμως το front office των Νικς πρέπει να σκεφτεί πολύ καλά το ενδεχόμενο του να αποχωριστεί τον Frank Ntilikina. Ο “D”-ilikina είναι ο τύπος του γκαρντ που έρχεται από το “πολεμικό” παρελθόν του MSG για να δείξει τον δρόμο προς το μέλλον ως η “ασπίδα” του backcourt. Ίσως να μη φτάσει ποτέ να σκοράρει 25 π.μ.ο. σε μια σεζόν όπως ο Kemba. Όμως μπορεί να αποτελέσει τον ιδανικό συνοδοιπόρο για τον Πορζίνγκις και κυρίως να εμπνεύσει πάλι τον μέσο οπαδό του οργανισμού αποτελόντας σπουδαίο fit σε αυτό που προσπαθούν να χτίσουν οι Νικς. Εν ολίγοις, δε μπορείς να κάνεις trade “αυτό”..

 

 

Επίκαιρο..