Μια βόλτα στην Ευρώπη..

Η τεχνική αρτιότητα των Κροατών, ο “Straight to the Hoop” Λετονός  και τα «ακαδημαϊκά» εφόδια του Ουίλμπεκιν. Το Hoopfellas κάνει τη πρώτη του βόλτα πάνω από την Ευρώπη για το 2018..

Καλησπέρα σε όλους. Στα μέσα της αγωνιστικής σεζόν και λίγο πριν το σούπερ-διήμερο που ακολουθεί σε επίπεδο Ευρωλίγκας, η σελίδα μας κάνει τη πρώτη της «Βόλτα στην Ευρώπη» θέτοντας θέματα προς συζήτηση και παραθέτοντας μερικές εικόνες  από τον ευρωπαϊκό περίγυρο. Επιβιβαστείτε λοιπόν γιατί μόλις ξεκινάμε..

-Ο Miro Bilan (2.13-C-1989) αποτελεί  ένα από τα βασικά όπλα του Vincent Collet στο Στρασβούργο αν και η γαλλική ομάδα ακόμα δεν έχει πιάσει το επίπεδο το προσδοκιών που δημιουργήθηκαν για αυτήν το καλοκαίρι όταν στελέχωνε το παρόν ρόστερ.  Ο Κροάτης σέντερ έκανε στο τέλος του 2017 ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του στη τρέχουσα αγωνιστική περίοδο όταν και απέναντι στη Σαλόν είχε 21 πόντους (9/12 FG) 9 ριμπάουντ και 6 τελικές πάσες στην επικράτηση του Στρασβούργου με 91-78. Ομολογώ (και ήθελα να σας το πω από τον Οκτώβρη) ότι με ξένισε το γεγονός ότι ο Κροάτης ψηλός δεν υπέγραψε το καλοκαίρι σε ομάδα Ευρωλίγκας και ακόμα δε περισσότερο το γεγονός ότι τελικά απορροφήθηκε στη γαλλική λίγκα (με τη σεζόν στο ξεκίνημα της βγήκε προς τα έξω ότι η πρόταση του Στρασβούργου –και δεν αναφέρομαι στο οικονομικό κομμάτι- ήταν η καλύτερη που είχε στα χέρια του εκείνη τη στιγμή) η οποία όπως σας είπα πρόσφατα, μιλώντας για τη περίπτωση του Michael Ojo, δεν είναι ακριβώς το ιδανικό περιβάλλον για μεγάλα κορμιά στη θέση «5». Ο Collet παρ’όλα αυτά έχει δημιουργήσει μια πολύ δυνατή frontcourt με τους Louis Labeyrie και Darion Atkins δίπλα στον Κροάτη  seven footer  τη στιγμή που το Στρασβούργο προσπαθεί να κεφαλαιοποιήσει πολυεπίπεδα το πλεονέκτημα του σε τομείς όπως το ριμπάουντ και η δυνατότητα του να ελέγξει συνολικά το ζωγραφιστό και στις δύο πλευρές του παρκέ.

Ο Bilan (του οποίου οι φετινές μηνιαίες αποδοχές  είναι λίγο παραπάνω από 35.000 ευρώ) κατά τη διάρκεια της περυσινής σεζόν είχε κερδίσει το ενδιαφέρον της Αρμάνι Μιλάνο  με τον Γιασμίν Ρέπεσα μάλιστα να συστήνει στη διοίκηση ότι ο τότε ψηλός της Τσεντεβίτα έπρεπε να είναι ένας από τους πρώτους παίχτες που θα έφθαναν στη Λομβαρδία την επόμενη Off season. Φυσικά, δεν είχε υπολογίσει ότι στη συγκεκριμένη off season, ο ίδιος ο Κροάτης τεχνικός δε θα βρισκόταν πλέον στο Mediolanum.. Μια και αρχίσαμε τις εξομολογήσεις, θα πρέπει να σας πω ότι στο τέλος της περυσινής σεζόν (και με τη τροπή που πήρε η υπόθεση-Μπουρούση) πίστευα ότι ο Τσάβι Πασκουάλ θα ενδιαφερόταν για τον Bilan.  Η σκέψη ήταν σχεδόν αυτόματη και δε χρειάζεται να τη δικαιολογήσω περαιτέρω νομίζω..

Ο Bilan είναι ένας άρτιος τεχνικά ψηλός του οποίου η πλαστικότητα και η αντίληψη του παιχνιδιού βρίσκεται κοντά στο επίπεδο του Τόμιτς  (άκρως κολακευτική για τον νυν σέντερ του Στρασβούργου η συγκεκριμένη αξιολόγηση). Είναι πολύ αποτελεσματικός στο low post όντας ψηλός που έχει «ραφιναρισμένο» παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι, αυτό το είδους του σέντερ που θα ακουμπήσεις με ασφάλεια τη μπάλα επάνω του βαθιά στο ζωγραφιστό. Κυρίως όμως, είναι εξαιρετικός πασέρ. Και αυτό τροφοδότησε περισσότερο τη σκέψη μου προς αυτή τη κατεύθυνση..  Ο Bilan είναι παιδί που έχει δώσει τα διαπιστευτήρια του στο υψηλό επίπεδο κάνοντας μάλιστα τη σεζόν 2015-16 αίσθηση με τη Τσεντεβίτα όπου μέτρησε 13.1 πόντους -6.1 ριμπάουντ και 2.0 τελικές στη κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Έχω την αίσθηση ότι το Στρασβούργο θα είναι απλά ένα σκαλοπάτι για αυτόν..

-Η Μπαρτσελόνα υπέγραψε, με υπόδειξη του Σίτο Αλόνσο, φέτος τον Σεπτέμβρη με πολυετές συμβόλαιο τον Rolands Smits (2.07-F/C-1995) αφήνοντας τον δανεικό στη Φουενλαμπράδα. Οι Καταλανοί επένδυσαν σωστά στον Λετονό διεθνή PF  στοχεύοντας να ενισχύσουν κι άλλο μελλοντικά την ήδη δυνατή γραμμή φόργουορντ που έχουν. Ο Smits είναι ένας παίχτης που προσωπικά μου αρέσει όπως σας είπα και το καλοκαίρι με την ευκαιρία του Eurobasket. Βασικά μου αρέσουν τέτοιοι straight to the hoop ψηλοί παίχτες. Είναι πολύ δυνατό παιδί και καλοπροπονημένο έστω και εάν τεχνικά έχει δρόμο να διανύσει. Σουτάρει καλά από τη περίμετρο, είναι πολύ μαχητικός και το motor του (το πιο δυνατό του χαρακτηριστικό) σπανίζει για Ευρωπαίο παίχτη αυτής της κατεύθυνσης. Νομίζω ότι αυτό ήταν το βασικό στοιχείο σε αγωνιστικό επίπεδο που έκανε τον Σίτο να τον ερωτευτεί μιας και μπορεί να απορροφηθεί πολύ καλά στο μπάσκετ που ο Ισπανός κόουτς θέλει να παίξει στη Βαρκελώνη.

Ο Smits κάνει πολύ καλή χρονιά στη Φουελαμπράδα ( 10.6 πόντοι με 57.7% στα δίποντα και 38.6% στα τρίποντα συν 4.5 ριμπάουντ) ερχόμενος βελτιωμένος από το καλοκαίρι με την εξαιρετική εθνική ομάδα της χώρα του και την εμπειρία του Eurobasket. Το παιχνίδι του επαναλαμβάνω μεταφράζεται σωστά στο αγωνιστικό πλαίσιο του κόουτς Αλόνσο μιας και είναι high energy ψηλός που μπορεί να σουτάρει και να φέρει «φλόγα» στο παρκέ. Ίσως είναι και ένας λόγος που το τεχνικό τιμ των Καταλανών επιμένει να δουλεύει τον Βεζένκοφ στη θέση «3», Η φιλοσοφία του Σίτο για τη νέα Μπαρτσελόνα, ανεξάρτητα από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα,  είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Όπως είχαμε υπογραμμίσει εδώ μέσα πριν μερικά χρόνια το μέλλον του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα βασιστεί στα «πόδια και το playmaking».. Ο Smits μάλιστα έχει και το πλεονέκτημα του ότι είναι ισπανοθρεμμένος μιας και παίζει μπάσκετ σχεδόν σε ολόκληρη τη καριέρα του στη Φουενλαμπράδα. Αντίθετα, ο έτερος  Λετονός Rodions Kurucs (2.06-SF-1998) μοιάζει χολωμένος με το γεγονός ότι περνάει πάλι τη σεζόν στη δεύτερη ομάδα..

-Τέλη Νοέμβρη σας είχα γράψει στη φόρμα σχολίων της σελίδας μας..

“Ένα νέο που πέρασε στα ..ψιλά είναι το ότι ο Terrence Jones αφήνει τη κινέζικη λίγκα (τα έσπασε με τον προπονητή του) και είναι πάλι on the market..O Jones δεν είναι ακριβώς ένας ακόμα ΝΒΑer που αγωνίζεται στη Κίνα..

Δυνατός F/C (1992-2.06) με αρκετές επιθετικές δεξιότητες και ένστικτα σκόρερ & ριμπάουντερ που δε βρίσκεις εύκολα στην από εδώ πλευρά του Ατλαντικού. Μένει να δούμε εάν κάποιος θα πάρει το ρίσκο με τον πρώην Wildcat..”

Ο Jones  τα «έσπασε» με τον προπονητή του στη Κίνα και έφυγε από την Qingdao με την οποία είχε υπογράψει ηγεμονικό συμβόλαιο. Πλέον παίζει στη G-League (Santa Cruz) όπου το ταλέντο του βγάζει μάτι σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Από τότε (όταν έφυγε από τη Κίνα) έχω μιλήσει με δύο  Ευρωπαίους διοικητικούς αναφορικά με τη περίπτωση του και τη πιθανότητα να έρθει στην Ευρώπη και να αγωνιστεί στο υψηλό επίπεδο. Ο Jones είναι ένας πολύ καλός παίχτης.

Αλήθεια, είναι..

Μπορεί να μπει αύριο το πρωί σε μια καλή ευρωπαϊκή ομάδα και να φέρει δύναμη στο επιθετικό ριμπάουντ, τελειώματα στο ανοιχτό γήπεδο και κυρίως παραγωγή μέσα  από 1on1 φάσεις στο ζωγραφιστό όπου η ικανότητα να σκοράρει σε traffic (μετά από επαφή) είναι εξαιρετικά χρήσιμη στην από εδώ πλευρά του Ατλαντικού. Το θέμα για τον πολύ ταλαντούχο πρώην Wildcat είναι η έλλειψη mental toughness και η διάσπαρτη αμφιβολία  σχετικά με το εάν μπορεί να δεσμευθεί σε μια τέτοια κατάσταση δίνοντας το 100% των δυνάμεων και της συγκέντρωσης του, ξεκινώντας από έναν πιο δεύτερο ρόλο (ο οποίος θα λειτουργούσε μάλιστα σαν ασπίδα στον εγκλιματισμό του με τον ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού). Ενώ λοιπόν το πακέτο του (είναι πολύ δυνατός, μακρύς,  αθλητικός) θα μπορούσε να  κάνει αμέσως αίσθηση το γεγονός ότι  απογοητεύεται και χάνει το μυαλό του εύκολα θολώνει τα νερά..

-O Scottie Wilbekin αναδείχθηκε MVP της κανονικής περιόδου του Eurocup συνεχίζοντας την ανοδική του πορεία στα χέρια του Ντέηβιντ Μπλατ.  Για τον Wilbekin  συζητήσαμε πέρυσι στη σελίδα μας ουκ ολίγες φορές καθώς ήταν προφανές ότι έχει διαλέξει τον σωστό δρόμο ο οποίος αργά ή γρήγορα θα τον φέρει στον αφρό.. Μιλάμε για ένα παιδί που στα 24 του μετράει 3 σεζόν στο υψηλό ευρωπαϊκό επίπεδο και 2 γεμάτες χρονιές σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Έχει δουλέψει 4 χρόνια με τον γκουρού Μπίλι Ντόνοβαν στους Gators (ο 24χρονος γκαρντ κατάγεται από εκεί) και 2 σχεδόν σεζόν με τον Ντέηβιντ Μπλατ. Το 2014 ήταν ο «στρατηγός» της σπουδαία ομάδας του Φλόριντα (Patrick Young, Michael Frazier, Dorian Finney-Smith) φτάνοντας μέχρι το F4 του NCAA. Defensive minded σύνολο με σπουδαία αθλητικά προσόντα, πολύ πίεση στη μπάλα, ανοιχτό γήπεδο, παραγωγή από τα λάθη του αντιπάλου). Η συνύπαρξη του με τον Μπλατ τον απογείωση κυρίως σε πνευματικό επίπεδο και κατ’επέκταση στον τρόπο που διαβάζει το παιχνίδι και χειρίζεται τον εαυτό του.

Η ωρίμανση του είναι προφανής παρακολουθώντας τον να αγωνίζεται σε ρόλο leading guard στο κομμάτι της απόφασης γεγονός που έχει αναδείξει τον clutch χαρακτήρα που τον συνοδεύει από μικρή ηλικία. Παράλληλα δούλεψε πολύ και στην άμυνα. Ο Wilbekin ανέκαθεν είχε αμυντικά ένστικτα και ήταν αποτελεσματικός στα μετόπισθεν όμως πλέον έχει μάθει καλά το παιχνίδι και φέρει τη ταμπέλα του ολοκληρωμένου, two way-περιφερειακού (έχει το καλύτερο DRAT ανάμεσα στους PG του Eurocup με 101.2). Στην ΑΕΚ (πρώτη του επαφή με το ευρωπαϊκό μπάσκετ) έπεσε σε ένα κακοστημένο σύνολο όντας ο ίδιος σε νεαρή ηλικία. Ο Μαχμουτί τον έφερε στη Νταρουσάφακα το 2015 με 280.000 δολάρια και ο Μπλατ ζήτησε την ενεργοποίηση της option του για τη δεύτερη σεζόν (500.000 δολάρια) πλάθοντας έναν ποιοτικό και αρκετά ανταγωνιστικό παίχτη που αυτή τη στιγμή μπορεί να σταθεί σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό ρόστερ με βασικό όπλο τις εικόνες και την «πείνα» του να γίνει καλύτερος. Ο Wilbekin έχει ΝΒΑ out και ονειρεύεται την επιστροφή στην Αμερική (έφτασε πολύ κοντά στο εγγυημένο συμβόλαιο μετά από ένα εξαιρετικό SL με τους Σίξερς προ διετίας) όμως ξέρει ότι στην Ευρώπη μπορεί σύντομα να αποτελέσει τον επόμενο σπουδαίο Αμερικανό γκαρντ περπατώντας τον δρόμο του χρήματος στο υψηλό επίπεδο. Τα «ακαδημαϊκά»  εφόδια (σε επίπεδο μπασκετικής κουλτούρας)  που του προσέφερε η μαθητεία δίπλα σε σπουδαίους σύγχρονους δασκάλους αρχίζουν να αποδίδουν..

Υ.Γ:  Οι δύο σπουδαίοι PG της εθνικής ομάδας της Σερβίας στα ‘90s «τρέχουν» δύο από τις καλύτερες δουλειές στο ευρωπαϊκό μπάσκετ φέτος.  Τόσο η Λοκομοτίβ  Κουμπάν όσο και η Μπάγερν Μονάχου είναι ΟΜΑΔΕΣ και σύνολα του προπονητή με όλη τη σημασία της λέξεως. Ο ηγέτης στέκεται όρθιος στην άκρη του πάγκου.. O Σάσα Ομπράντοβιτς έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στο Κρασνοντάρ φτιάχνοντας ένα σπουδαίο αμυντικό σύνολο (φημίζεται άλλωστε για την ικανότητα του να κατασκευάζει πολύ αποτελεσματικές άμυνες) το οποίο παίζει το γνωστό gritty basketball του Σέρβου χωρίς το ιλιγγιώδες μπάτζετ (οκ, πλήρωσε μια υπεραξία με τον Babb..). Είναι επίσης σημαντικό ότι έχει βρει δίοδο επικοινωνίας με τους ξένους παίχτες της ομάδας του οι οποίοι κατανοούν άμεσα τι θέλει από αυτούς. To θετικό για την «Λόκο» πάντως σε συνάρτηση με το προφίλ του Ομπράντοβιτς είναι ότι η ομάδα φέτος είναι πολύ efficient επιτιθέμενη στο μισό γήπεδο και αυτό τη «σηκώνει» σημαντικά ανάμεσα στον ανταγωνισμό σε VTB και Eurocup. Με τον κόουτς  διατηρώ καλή σχέση και στο δεύτερο μισό της σεζόν θα προσπαθήσω να τον έχουμε στο Hoopfellas ώστε να μας μιλήσει για το πλάνο και τη φιλοσοφία του στο πρότζεκτ της Κουμπάν..

Υ.Γ1: Μιας και αναφέραμε τη Μπάγερν.. Και φέτος ο Τζόρτζεβιτς βρήκε τον low cost-off guard για να υποστηρίξει την επίθεση του. Ο Bryan Hobbs (1.96-G-1989) δε κάνει φανταχτερά νούμερα αλλά έχει ακριβώς αυτό το πακέτου του «Shooting & Playmaking» γαρνιρισμένο με αξιόλογη αμυντική παρουσία που αρέσει στον Σέρβο κόουτς.  Ο Hobbs έχει καλό όνομα στη Γερμανία (πέρυσι έπαιζε στην Ulm) και είναι παίχτης συνόλου. Ειδικά στο playbook που τρέχει ο Σάλε μέσα από 1-3-1 διάταξη,  με τον Γιόβιτς δίπλα του στο backcourt  δουλεύει σωστά. Έχει μάτι σε παίχτες αυτής της κατεύθυνσης ο Σάλε..