Μια βόλτα στην Ευρώπη..

Δεκέμβριος και η σεζόν τρέχει με γοργούς ρυθμούς. Υπάρχει καλύτερο timing για μια βόλτα στη χιονισμένη Ευρώπη..; To “κανόνι” του Vanderbilt στον δρόμο για την ολοκλήρωση, τα “διαμάντια” της Mega Bemax, η μετενσάρκωση του Μίλιτς στη Τενερίφη.. Το Hoopfellas ρίχνει τους προβολείς πάνω από τη Γηραιά Ήπειρο..

Καλησπέρα σε όλους με μια από τις αγαπημένες μας παραδοσιακά αναρτήσεις. Κάθε φορά που γράφω μια “βόλτα” σκέφτομαι το ξεκίνημα της σελίδας μας και το πόσα πολλά κρύβονται (αναφορικά με συζητήσεις μας που θα ακολουθήσουν στο μέλλον) πίσω από αυτή τη συγκεκριμένη στήλη. Μια ματιά στην αρχειοθήκη αρκεί για να καταλάβετε τι εννοώ..

-Ξεκινάμε από τη Σαρδηνία.. Ο Scott Bamforth (1.89-G-1989) κάνει μια εξαιρετική σεζόν με τη Sassari και το όνομα του συζητιέται ολοένα και περισσότερα στους κύκλους μεγαλύτερων ευρωπαϊκών clubs. O άλλοτε sharpshooter του Weber State (σκληρό πνευματικά παιδί, έχασε τους γονείς του σε πολύ μικρή ηλικία, πέρασε μεγάλη περιπέτεια επίσης λίγο αργότερα με τη γυναίκα και νεογέννητο παιδί του) έμεινε 4 χρόνια στην ACB αλλάζοντας αντίστοιχο αριθμό ομάδων, καταφέρνοντας τελικά να χτίσει τη φήμη ενός εξαιρετικού σουτέρ στην Ευρώπη. Στη Σαρδηνία και εντός της διαφορετικότητας της ιταλικής λίγκας έχει εξελίξει το παιχνίδι και τον αγωνιστικό του χαρακτήρα δουλεύοντας στη κατεύθυνση του να εξελιχθεί σε έναν ολοκληρωμένο γκαρντ. Ο Bamforth ήρθε στην Ιταλία ως ένας εξαιρετικός σουτέρ μισού γηπέδου ο οποίος ξέρει να βρίσκει καλά σουτ στη transition επίθεση. Ο Federico Pasquini (κόουτς και GM της ομάδας, άνθρωπος με αξιόλογη καριέρα διοικητικού στη γειτονική χώρα) συνέχισε τη παράδοση του κλαμπ το οποίο είχε δημιουργήσει τη δική του αγωνιστική ταυτότητα λανσάροντας συγκεκριμένο στυλ μπάσκετ. Θυμηθείτε τα χρόνια του Σακέτι και των Travis & Drake Diener.. Τότε είχαμε πει στο Hoopfellas ότι στη Σαρδηνία εδρεύουν κατά έναν τρόπο οι Golden State Warriors της Ευρώπης (πολύ πριν το hype των τωρινών πρωταθλητών ΝΒΑ και την εκτόξευση του Κάρι).. Γρήγορο μπάσκετ, πολλές συνεργασίες και σουτ στο ανοιχτό γήπεδο, σπουδαία επιθετική αποτελεσματικότητα, guard based-σύνολο. Αυτή η παράδοση συνεχίζεται στο νησί.. Και ο Bamforth κολλάει γάντι σε αυτό το αγωνιστικό περιβάλλον.

Η διαφορά του φέτος είναι ότι σε μια λίγκα η οποία δεν επενδύει κατά κανόνα σε Floor generals στη θέση του PG αλλά σε scoring guards, έχει αναπτύξει ικανότητες facilitator έχοντας παράλληλα σημαντική επιρροή στο παιχνίδι της ομάδας του. Ο 28χρονος γκαρντ (έχει διαβατήριο Κοσόβου) παίζει περισσότερο με τη μπάλα στα χέρια και έχει βελτιώσει τον τρόπο που προσεγγίζει τις αντίπαλες άμυνες. Μετράει 4.8 ριμπάουντ και 5.0 τελικές πάσες (44.9% στο τρίποντο) στην ιταλική λίγκα και 6.0 ριμπάουντ και 4.8 τελικές (44.4% στο τρίποντο) στο BCL. Μπορεί λοιπόν να μην έχει φτάσει στο επίπεδο του να μπορούν να διαγνωσθούν στο πακέτο του quarterback skills αλλά έχει επιτύχει αξιοσημείωτη βελτίωση στο κομμάτι της απόφασης και είναι πιο efficient με τη μπάλα στα χέρια έχοντας τη δυνατότητα να βοηθήσει την ομάδα του ακόμα και στις “άκαπνες” εκτελεστικά βραδιές του. Η μεγάλη συνέπεια την οποία επιδεικνύει beyond the arc ο Πολονάρα όντας αρκετά αποτελεσματικός σε ρόλο Stretch-4 στην επίθεση της Sassari και η παρουσία του Χάτσερ δίπλα του έχει δημιουργήσει ένα καλό για αυτόν επιθετικό πλαίσιο με αρκετούς χώρους. Για τον Bamforth (Hoopfellas Made in USA-τάξη 2016) γίνεται αρκετός λόγος από καλές ομάδες και δε θα είναι έκπληξη να πάρει το “κάλεσμα” σύντομα. Τη περίπτωση του είχε εξετάσει μεταξύ άλλων και ο Τσάβι Πασκουάλ το καλοκαίρι..

-Ο Vlatco Cancar (2.04-F-1997) έχει κερδίσει τις εντυπώσεις στη φετινή ΑΒΑ με τα χρώματα της Mega Bemax με τους Νάγκετς (τον επέλεξαν στο Νο49) να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση για την εξέλιξη του Σλοβένου φόργουορντ. Ο Cancar βοηθήθηκε πολύ από τη καλοκαιρινή του εμπειρία δουλεύοντας με τον Κokoskov στην εθνική ομάδα της Σλοβενίας, κερδίζοντας τόνους αυτοπεποίθησης, γεγονός που έχει φανερά “γράψει” στο παιχνίδι του. Πρόκειται για έναν combo-forward με 7’0” wingspan, ικανό να ανοίξει τις άμυνες με το αποτελεσματικό περιφερειακό του σουτ. Έχει δουλέψει ώστε να βάλει κιλά τον τελευταίο χρόνο ενώ βελτίωσε το ballhandling του με στόχο να μπορέσει να ανέβει μόνιμα στη θέση “3”. Αυτή του η πρόοδος του άνοιξε νέους δρόμους στη close out επίθεση (η επίθεση του Μιλόγεβιτς τον ψάχνει αρκετά στην αδύνατη πλευρά πέραν των παραδοσιακών flare που ενεργοποιεί για αυτόν και την stretch ικανότητα του), εφόδιο πολύ σημαντικό για παίχτη που καλύπτει το “4” στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το fast pace περιβάλλον στο οποίο εντάχθηκε το καλοκαίρι με τη παρουσία του στη πρωταθλήτρια ομάδα της Σλοβενίας υπό τον Kokoskov βρίσκει αρμονικά συνέχεια στη Mega Bemax η οποία λανσάρει και φέτος παρόμοιο στυλ ποντάροντας (για πολλόυς λόγους) στο up tempo παιχνίδι. Είναι μια πολύ καλή προετοιμασία ώστε παιδιά σαν τον Cancar να μάθουν να χειρίζονται τον εαυτό τους σε συνθήκες υψηλής ταχύτητας, πριν περάσουν τον Ατλαντικό. Ο Cancar σε πρώτη φάση πρέπει να δουλέψει τη τεχνική της πάσας του..

Μιας και ο λόγος για το συγκεκριμένο club, καλό θα ήταν να ανοίξουμε τον φάκελο του “διαμαντιού” της Τιφλίδας. O Goga Bitadze (2.11-F/C-1999) είναι το επόμενο δυνατό χαρτί του Ραζνάτοβιτς. Διακρίνω εξαιρετική πρώτη ύλη, η οποία θα πρέπει να κατεργαστεί πολύ προσεκτικά ώστε ο Γεωργιανός σέντερ να μπει γρήγορα στον δρόμο του maximize των potentials του. Ο Βitadze (μόλις 18 ετών) έχει μερικά χαρακτηριστικά που τραβούν έντομα το βλέμμα σου. Καλό footwork και τρεξίματα, motor, καλά χέρια και timing στο μπλοκ, προοπτική να γίνει σύντομα αποτελεσματικός με πρόσωπο στο καλάθι και τα εργαλεία που θα τον μετατρέψουν σε μια πραγματική απειλή σε PnR καταστάσεις. Στον Ερυθρό Αστέρα έμαθα ότι εντυπωσιάστηκαν μετά το συναπάντημα τους με τον νεαρό σέντερ νωρίς στη σεζόν ενώ φημολογείται ότι ήδη μια καλή ισπανική ομάδα έχει ρίξει τα δίχτυα της για να τον υπογράψει. Πάρτε μια πρώτη γεύση..

-Η Burgos έπιασε αρκετό κόσμο στον ύπνο υπογράφοντας τον John Jenkins (1.93-SG-1991) στη προσπάθεια της να ξεφύγει από τον πάτο της βαθμολογίας της ισπανικής λίγκας. Ο Jenkins (πολύ Beobasket σήμερα, κουράστηκα..) είναι ελίτ σουτέρ τον οποίον ο Mike Budenholzer εκτιμούσε αρκετά, δίνοντας του λεπτά στην ευρωπαϊκών προδιαγραφών επίθεση των Χοκς τη σεζόν 2014-15. Δε θα είναι υπερβολή να πούμε ότι πρώην γκαρντ του Vandebilt είναι too much για την ομάδα της Καστίλης δεδομένου ότι θα μπορούσε να φιλοξενηθεί στο ρόστερ κάποιων σπουδαίων ευρωπαϊκών κλαμπ τα οποία αρέσκονται να δουλεύουν με τέτοιας κοπής, κλασσικούς σουτέρ. Ο Jenkins είναι ένα off guard με πολύ γρήγορο release και αυτοματοποιημένη εκτέλεση το οποίο θα προσφέρει αρκετά μόλις εγκλιματιστεί στο νέο του περιβάλλον και τον τρόπο που αμύνονται οι ομάδες στην Ευρώπη αρκεί να μη πέσει στη παγίδα της “κακής” ομάδας. Τη Κυριακή απέναντι στη Γκραν Κανάρια έδειξε ένα πρώτο δείγμα των δυνατοτήτων του σκοράροντας 25 πόντους με 10/11 σουτ και 4/4 προσωπικές..

Η ACB πάντως αποδεικνύει ότι είναι η λίγκα με τη μεγαλύτερη εξειδίκευση στο να επιλέγει και να απορροφεί τέτοιους, πολύ καλούς αμερικανούς σουτέρ..

-Για κάποιο λόγο πιστεύω πως η όλη κατάσταση στη Τενερίφη ταιριάζει στον Φώτη Κατσικάρη. Του πάει το κλαμπ.. Και δε το λέω επειδή η καινούργια ομάδα του κόουτς δείχνει άλλο πρόσωπο με τον ερχομό του εκμεταλλευόμενη με τον καλύτερο τρόπο την ώθηση που δίνει η “καινούργια φωνή” στα αποδυτήρια.. Ο Κατσικάρης είναι ένας προπονητής που γνωρίζει πολύ καλά τη συγκεκριμένα λίγκα. Ξέρει τον δρόμο και τα shortcuts για να κερδίσει εξ ου και η ευκολία με την οποία κάνει ηλεκτροσόκ σε σύνολα που μέχρι την έλευση του χαρακτηρίζονται από underperforming.

Η Τενερίφη έχει ταλέντο αλλά σε πρώτη φάση πρέπει να βελτιώσει την άμυνα της και να παίξει λίγο πιο γρήγορα. Το δίδυμο των βετεράνων Richotti-San Miguel στα γκαρντ με τη προσθήκη του Βασιλειάδη εξασφαλίζει κάποια πράγματα αρχικά σε επίπεδο εμπειρίας ώστε να δείξει τον δρόμο στα κλειστά ματς. Τα προσόντα του Vazquez κουμπώνουν με το δίδυμο Tobbey-Abromaitis στη γραμμή ψηλών όμως το κλειδί είναι ο Ponitka.. Toν 24χρονο Πολωνό swingman σας τον είχε συστήσει η σελίδα μετά το τελευταίο του καλοκαίρι στην Οστάνδη (πριν υπογράψει στη Ζιελόνα)..

Όσο τον παρακολουθώ στο πέρασμα του χρόνο τόσο περισσότερο μου θυμίζει τον “φτερωτό άγγελο” της Λιουμπλιάνα, Μάρκο Μίλιτς. Δυνατό, σπουδαίος finisher γύρω από το ζωγραφιστό, θεριστής στο transition (σπάει τοίχους για να ανοίξει τον δρόνο προς το καλάθι..), εξαιρετικός ριμπάουντ με μια σπάνια tip-ικανότητα. Φέτος “γράφει” 16.4 πόντους και 6.5 ριμπάουντ με 70.9% στο δίποντο. Μου είχε κάνει μεγάλη αίσθηση η επιλογή του να απορρίψει τη πρόταση της Ζαλγκίρις το καλοκαίρι για να αγωνιστεί στην ACB. Δε νομίζω ότι τα Κανάρια θα τον χωρέσουν για δεύτερη συνεχή χρονιά. Ίδωμεν..

Y.Γ: Μήπως πλησιάζει η επιστροφή του Οriol Pauli στη Βαρκελώνη; Το σύστημα του Σίτο είναι ένα καλά στρωμένο χαλί για αυτόν. Οι επόμενοι μήνες θα λειτουργήσουν και ως try out για τον 23χρονο wing..

Υ.Γ1: “Το μπάσκετ είναι σαν τον πόλεμο. Τα επιθετικά όπλα συνεχώς βελτιώνονται όμως κάθε φορά μεσολαβεί μικρό χρονικό διάστημα ώστε τα αμυντικά να προσαρμοστούν στις βελτιώσεις αυτές..” Μεγάλε Ρεντ..