Μια βόλτα στην Ευρώπη..

Το Hoopfellas επανέρχεται και σερβίρει στους αναγνώστες του μια ποικιλία σχολίων για πρόσωπα και καταστάσεις από τις γωνιές της Ευρώπης και φυσικά την Ελλάδα..

Kαλησπέρα σε όλους.. Μετά από ολιγοήμερο ταξίδι στο εξωτερικό το Hoopfellas επιστρέφει με θεματολογία από Ευρώπη. Επέλεξα να αφήσουμε λίγο την Ευρωλίγκα (γιατί θα φουλάρουμε στο αντικείμενο ξεκινώντας από αυτή την εβδομάδα) και να ανοίξουμε λίγο τη γκάμα της συζητήσεως μας. Ας πούμε ότι προσωπικά είμαι υπεύθυνος για να δοθούν τα ερεθίσματα ώστε να ξεκινήσει η κουβέντα. Φυσικά το μενού περιέχει και Ελλάδα. Πάμε..Η λύση για τον Άρη βρισκόταν στην ..Κηφισιά. Tώρα στην Ανατολή..

Στον Άρη ο τραυματισμός του Μπάκνερ έχει θολώσει και άλλο το τοπίο με τους πάντες να αναρωτιούνται πως μπορεί να “επανακατασκευαστεί” στην ουσία αυτό το σύνολο το οποίο στερείται λειτουργικότητας όντας πολύ ευάλωτο σε απώλειες συγκεκριμένων παιχτών. Οι καλά κατασκευασμένες ομάδες όμως έχουν προγραμματιστεί ώστε να μπορούν να αντεπεξέλθουν σε τέτοιους τραυματισμούς για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Οι “κίτρινοι” επέλεξαν τον Μαρμπλ με το σκεπτικό του ότι στο “4” θα βρίσκεται ο Σανικίτζε (ή παίχτης αναλόγων χαρακτηριστικών) όμως ο τραυματισμός του Γεωργιανού και η απουσία του Καββαδά έχει καταστρέψει τη “χημεία” μιας και πολλοί παίχτες αναγκάζονται να παίζουν εκτός ρόλων σε μη λειτουργικά σχήματα-ανάγκης. Το σημαντικό αυτή τη στιγμή πάντως για την ομάδα είναι να συνεχίσει να δουλεύει και να συνεχίσει με νίκες ώστε με τις επιστροφές να βρει πάλι το καλό μπάσκετ. Ο κόουτς Πρίφτης εξαγγέλλει ουσιαστικά ολιγόμηνη προσθήκη μέχρι να γυρίσει ο Μπάκνερ και τα περιθώρια σίγουρα δεν είναι μεγάλα.

Όπως είναι τώρα η ομάδα, σε θεωρητικό επίπεδο πάντα, θα ήθελα να έβλεπα στη Θεσσαλονίκη το προ διετίας δίδυμο της Κηφισιάς, Τόνι Κρόκερ και Ντάριους Γκάρετ. Ο Γκάρετ (πρώην της Κηφισιάς και του Κόροιβου) που αγωνίζεται στον Λίβανο, έχει δείξει τι μπορεί να κάνει στη λίγκα μας. Δεν είναι εύκολο παιδί όμως ακόμα είναι σε καλή ηλικία και αξίζει μιας ματιάς δεδομένου ότι είναι καταπληκτικός αθλητής και ο ορισμός του rim protector σε πολύ χαμηλό κόστος. Για τον Κρόκερ δεν έχω πολλά να πω.. Πέρυσι υπογραμμίσαμε το πόσο καλή λύση θα ήταν για τον Άρη άλλωστε. Μιλάμε για έναν SF ο οποίος σε αντίθεση με τους Γιάνκοβιτς και Μαρμπλ έχει slashing abilities και κυρίως πιο δυνατό frame ώστε να υποστηρίξει Small lineups οι οποίες έχουν γίνει δεύτερη φύση στους κίτρινους, χωρίς να χάνει η ομάδα συνεχώς μάχες στο ζωγραφιστό ενώ παράλληλα μπορεί να παίξει και με τη μπάλα στα χέρια. Το συμβόλαιο του με την Τόφας αγγίζει τις 250 χιλιάδες δολάρια..

-Ο Pedro Martinez έχει δημιουργήσει και φέτος ένα πολύ καλό σύνολο στη Βαλένθια με μαζεμένο προϋπολογισμό με τις νυχτερίδες να αποτελούν σήμερα το πιο δυνατό χαρτί στα πονταρίσματα για την ομάδα του Eurocup που θα φτάσει μέχρι το τέλος της διοργάνωσης. Ο 55χρονος τεχνικός με τη πολύχρονη θητεία στα Κανάρια, έχει χτίσει μια πραγματικά καλή αμυντική ομάδα δίνοντας χρόνο σε νεότερους Ισπανούς παίχτες-ρόλων από τον πάγκο οι οποίοι έχουν ανεβάσει το επίπεδο ενέργειας της Βαλένθια σε συνδυασμό πάντα με το μεγάλο rotation (12 παίχτες με διψήφιο νούμερο λεπτών) που χρησιμοποιεί ο κόουτς για να κρατάει φρέσκια κάθε φορά την πεντάδα του. Παιδιά όπως ο Joan Sastre (σας είχα πει το καλοκαίρι ότι θα είναι δύσκολα τα πράγματα για τον Γιάνκοβιτς σε επίπεδο εσωτερικού ανταγωνισμού) ή ο Oriola δίνουν βάθος στο σύνολο του Martinez ο οποίος έχει στηρίξει το οικοδόμημα πάνω στον εξαιρετικό φέτος Antoine Diot και τον Bojan Dubljevic (ειλικρινά αυτό το παιδί πρέπει να φύγει, δοκιμάζοντας τη τύχη του στο υψηλότερο ευρωπαϊκό επίπεδο, το εξωφρενικό buy out θα τον χαντακώσει) δίπλα στο veteran leadership των Rafa Martinez και San Emeterio. Ο Γάλλος PG για τον οποίον έχουμε μιλήσει πολλές φορές στη σελίδα μας παίζει πολύ καλό μπάσκετ και μάλιστα θα προέτρεπαν όποιον δεν έχει δει την προ ενός μηνός κόντρα του με τον Larkin (30 πόντοι-8 τελικές ο Αμερικανός, 28 πόντοι-6 ασσίστ ο Γάλλος) στη νίκη της Βαλένθια επί της Μπασκόνια (99-91) να το κάνει. Αντίθετα έχουν μειωθεί τα λεπτά του Vives μετά το καλοκαιρινό σήριαλ με τη Μπαρτσελόνα τη στιγμή που ο κόουτς προσπαθεί να χωρέσει στο rotation του backcourt και τον Βαν Ρόσομ ο οποίος είναι σημαντικός παίχτης για το κλαμπ και πρέπει να αφήσει πίσω πίσω τον τραυματισμό του. Η Βαλένθια έχει πολύ ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία (ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο, παίζει παραδοσιακά ποιοτικό μπάσκετ αλλά δεν εγγυάται την επιτυχία στα μεγάλα ματς της άνοιξης) όμως αυτή τη στιγμή έχει χτίσει top άμυνα (σε επίπεδο ACB και Eurocup) και συνολικά μια καλή ομάδα μπάσκετ και αυτή τη σεζόν. Η ποιότητα της μάλιστα φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίον διέλυσε δις φέτος την Ούλμ παίζοντας ολοκληρωτικό μπάσκετ..

Αναφέρω την Ούλμ γιατί είναι η ομάδα που έχει κλέψει την παράσταση στη φετινή Μπουντεσλίγκα όντας αήττητη στις 12 πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος (παίζει σήμερα με τη Brose). H Ratiopharm αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα του τι μπορείς να πετύχεις όταν εμπιστεύεσαι πρόσωπα και επενδύεις σε αυτά σε βάθος χρόνου. Ο 41χρονος κόουτς βρίσκεται από το 2011 στο κλαμπ (σε ηλικία 36 ετών) Thorsten Leibenath έχει δημιουργήσει μια ομάδα που παίζει γρήγορο μπάσκετ και επίθεση των 90-95 πόντων (92.3, 1η στη Γερμανία) ποντάροντας φέτος στο πλεονέκτημα της ομοιογένειας και της συνοχής που απορρέει από τη διατήρηση των ίδιων προσώπων στο δυναμικό. Ο Raymar Morgan είναι και πάλι εξαιρετικός (17.9 πόντοι-6.4 ριμπάουντ, 63.2% στα δίποντα) όμως ο παίχτης που μπορεί να πάρει σύντομα το κάλεσμα είναι ο Chris Babb (1990-1.96). O απόφοιτος του Iowa State και πρώην παίχτης των Σέλτικς είναι το βαρόμετρο για τη γερμανική ομάδα καθώς εκτός του ότι κάνει πολλές δουλειές στη περιφέρεια (σκοράρει, πασάρει, αμύνεται) είναι και ο τύπος του παίχτη που μπορεί να πάρει με σημαντικές πιθανότητες επιτυχίας μεγάλα σουτ (σημαντικό στην αξιολόγηση τέτοιων αθλητών). Ξέρει να φτιάχνει μόνος του τον χώρο του (παρότι δεν είναι παίχτης που πατάει ζωγραφιστό) για το δικό του σουτ, έχει πολύ γρήγορο release και διατηρεί αλώβητη τη φόρμα του απέναντι σε άμυνα. Σουτάρει στο Eurocup με 48.6% τρίποντο (42.4% στη Γερμανία) συν 4.1 ριμπάουντ, plus 2.1 τελικές. Η παράσταση του απέναντι στη Κουμπάν του Φώτη Κατσικάρη και έναν από τους καλύτερους πλάγιους αμυντικούς της περυσινής Ευρωλίγκας, τον Μπρόεκχοφ, ήταν κάτι πραγματικά αξιοσημείωτο (30 PTS-9/15 FG). Πάρτε μια γεύση..

Η Ούλμ θέλει βελτίωση ακόμα στο κομμάτι της άμυνας για να κοιτάξει ψηλότερα (έχουν πρόβλημα στην επικοινωνία συχνά) όμως είναι ένα σύνολο που έχει κατεύθυνση, πιστεύει σε αυτό που παίζει και δουλεύει καθημερινά στη προπόνηση και συνολικά αποτελεί μια προσπάθεια που “έχει μπάσκετ”, από αυτές που τραβούν το ενδιαφέρον αυτής της σελίδας πέρα από το ρεύμα και τη βιτρίνα της Ευρωλίγκας. Για την, άκρως ανοιχτή σε εφευρέσεις και γενικά σε πνευματικό επίπεδο ως γενέτειρα του Αϊνστάιν άλλωστε, πόλη της Βυρτεμβέργης (γιατί η Νέα Ούλμ, από τη δεξιά μεριά του Δούναβη ανήκει στη Βαυαρία..) ο κόουτς Leibenath είναι ίσως μια νεότερη version του θρυλικού ράπτη της Ούλμ, Albrecht Ludwig Berblinger του οποίου οι προσπάθειες να πετάξει πριν 200 χρόνια δε καρποφόρησαν όμως έγραψαν στην ιστορία της περιοχής. Δεν είναι εύκολο άλλωστε να βάλεις από κάτω τη Brose..

-Μια και ο λόγος για Ούλμ και Iowa State να πούμε και δύο κουβέντες για τον DeAndre Kane (1.93-G-1989) της Νίζνι ο οποίος μονοπώλησε τη κουβέντα που είχα με άνθρωπο από το staff της Γκραν Κανάρια (έχουν τους λόγους τους να τον μνημονεύουν μάλλον..) Ο Kane (πέρυσι στην Ούλμ) είναι η επι τομή του power guard καθώς μιλάμε για έναν πολύ δυναμικό πλάγιο, καλό αμυντικό, πολύ ικανό στο χαμηλό post, στο παιχνίδι μακριά τη μπάλα και γενικά δραστήριο στο ζωγραφιστό με την ικανότητα του να σκοράρει μετά από επαφή. Φέτος στη μέτρια Νόβγκοροντ μετράει 8.3 ριμπάουντ και 4.4 τελικές (8.0-3.3 στη VTB), 57.6% στα δίποντα (59.5% στη VTB) και 16.0 πόντους (17.4) στο Eurocup και ήδη οι Τούρκοι (τρεις ομάδες, η μια η Μπεσίκτας) έχουν ρίξει το βλέμμα τους πάνω του ενόψει της νέας περιόδου.

Αφού σας ανέφερε την Γκραν Κανάρια να σας πω ότι υπάρχει ενδιαφέρον από αμερικανούς scoutters το οποίο γίνεται όλο και μεγαλύτερο για τον 20χρονο Λετονό γίγαντα Αnzejs Pasecniks (2.16) ο οποίος έκλεψε τη παράσταση τη προηγούμενη εβδομάδα στο Palau Blaugrana απέναντι στη frontcourt της Μπαρτσελόνα τελειώνοντας το ματς με 18 πόντους σε 24 λεπτά. Έχει γρήγορα και μακριά άκρα, καλή κίνηση αν και πρέπει να βάλει κιλά και να δουλέψει το ακατέργαστο επιθετικό του παιχνίδι. Ο Pasecniks είναι γεννημένος τέλη Δεκεμβρίου του 1995 και βρίσκεται ακόμα σε πολύ πρώτο στάδιο, γεγονός που έχει τραβήξει τη προσοχή πέρα από τον Ατλαντικό. Η ιστορία Πορζίνγκις-Σεβίλλη μάλλον θα ανοίξει δρόμους..

Οι “κεραυνοί” είναι μέρος του παιχνιδιού..

Καλώς ή κακώς αυτή είναι η πραγματικότητα και οι ομάδες θα πρέπει να τη λαμβάνουν σοβαρά όταν κάνουν τον σχεδιασμό το καλοκαίρι ώστε το ίδιο το σύνολο να είναι δομημένο έτσι ώστε να μπορεί να καλύψει κενά, ακόμα και εάν αυτά είναι πολύ σοβαρά. Ο Ολυμπιακός χάνει τον Ντάνιελ Χάκετ για το επόμενο δίμηνο-φωτιά και θα πρέπει να ψάξει εσωτερικά τις λύσεις για να καλύψει αυτό το κενό. Μεγάλη απώλεια; Σαφέστατα. Καλύπτεται; Ναι.

Έχουμε πει εδώ στο Hoopfellas ότι μια σωστά δομημένη ομάδα μπάσκετ λειτουργεί όπως το ανθρώπινο σώμα. Όταν ένα όργανο τίθεται εκτός, τα υπόλοιπα λειτουργούν υποστηρικτικά ώστε να καλύψουν την απώλεια μέχρι την ανάρρωση και την επιστροφή. Ο Χάκετ μπορεί σε αυτόν τον φετινό Ολυμπιακό με το μεγαλύτερο περιφερειακό firepower και τα λιγότερα φυσικά προσόντα στο backcourt να έχει χάσει προσπάθειες στην επίθεση γεγονός που επηρέασε το παιχνίδι του, όμως παραμένει πολύ σημαντική μονάδα κυρίως γιατί πρόκειται για αθλητή που διακρίνεται για την προσωπικότητα και τα intangibles του τα οποία μπορούν να τον μετατρέψουν σε σημείο αναφοράς στα μεγάλα ματς. Τα τελευταία χρόνια επαναλαμβάνουμε πόσο σημαντική είναι η θέση του back up-PG στο σύγχρονο μπάσκετ και ειδικά στο υψηλότερο επίπεδο. Αποτελεί καθρέφτη για το ποιοτικό status μιας ομάδας..

Ο Ολυμπιακός πιθανόν θα χρειαστεί να αλλάξει κάποια πράγματα στον τρόπο που αμύνεται και να μοιράσει λίγο διαφορετικά ρόλους στη περιφερειακή του γραμμή. Σίγουρα θα ανέβει ο Αθηναίου (που είναι τελείως διαφορετικός παίχτης φυσικά), το δίδυμο Σπανούλη-Γκριν θα περάσει περισσότερο χρόνο στο παρκέ μαζί ενώ περιμένω μια μετακόμιση του Παπανικολάου στη second unit ώστε να γίνει ο περιφερειακός Defensive stopper του δεύτερου σχήματος, ανεβαίνοντας ψηλά και στον αντίπαλο PG. Μη ξεχνάμε ότι ο Χάκετ αποτελεί έναν από τους καλύτερους γκαρντ στην Ευρώπη στη δεύτερη γραμμή άμυνας (ίσως τον καλύτερο μαζί με τον Γκρέιντζερ, ο Ουρουγουανός έχει καλύτερο positioning, ο Ιταλός είναι πιο “μακρύς”) οπότε στη παρούσα φάση μόνο με ψηλό που δύναται να “ανέβει” στη περίμετρο και να παίξει και στις δύο γραμμές μπορείς να εξυπηρετήσεις τέτοιες τακτικές.

Οι “κεραυνοί” (ξαφνικές απώλειες, σοκ, κτλ.) είναι μέρος του παιχνιδιού. Την ίδια πίκρα (ίσως μεγαλύτερη) γεύτηκε πριν λίγο καιρό και ο Παναθηναϊκός με τον Γκιστ. Εάν ο Αμερικανός μπορέσει να γυρίσει νωρίτερα και μέσα στον Ιανουάριο, ευρισκόμενος πάλι σε καλή κατάσταση, μπορεί η κίνηση-Γκάμπριελ να “δώσει” στους πράσινους. Όπως έχει δομηθεί ο φετινός Παναθηναϊκός, το δίδυμο Καλάθη-Γκιστ είναι η σανίδα που ενώνει τη χώρα της ζωής με αυτή του θανάτου..

Celtics’ Eurodrafts

Ο Ντάνι Έιντζ ψήφισε Ευρώπη φέτος ποντάρoντας στον Guerschon Yabusele (2.01-F-1995, No16) και τον Άντε Ζίζιτς (2.11-C-1997) ενώ πήρε και στο Νο35 τον Rade Zagorac (2.04-F-1995) τον οποίον αργότερα έστειλε στο Μέμφις με ανταλλαγή. Και ενώ ο Yabusele πήρε το ομολογουμένως εξαιρετικό φυσικό του πακέτο και τη face up-ικανότητα που τον διακρίνει και μετακόμισε στη Κίνα σουτάρoντας 15 σουτ τη βραδιά απέναντι σε ανύπαρκτες άμυνες , ο Ζίζιτς έμεινε στη Κροατία για να δουλέψει στο “εργαστήρι” της Τσιμπόνα. Ο Κροάτης σέντερ έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου όντως ακαταμάχητος στην Αδριατική λίγκα.

Την ίδια στιγμή ο Ντάνι Έιντζ χαμογελάει με νόημα βλέποντας το τι μπορεί να κάνει ο Ζίζιτς με τη μετακόμιση του στην Αμερική και σε μια λίγκα όπου παίχτες όπως ο Nikola Jokic ή ο Jusuf Nurkic έκαναν impact άμεσα. Ο Ζίζιτς έχει τρομερό motor για παίχτη της σωματοδομής του. Τρέχει πολύ καλά το γήπεδο και στη πραγματικότητα δε σταματάει πουθενά και για κανέναν λόγο. Η αντιμετώπιση των αμυνών στην ΑΒΑ τον έχει βοηθήσει να βελτιώσει τη πάσα του ενώ παράλληλα είναι εξαιρετικός ριμπάουντερ. Μήπως σε μερικά χρόνια ο Ντίνο Ράτζα δεν είναι ο καλύτερος Κροάτης “Κέλτης” ιστορικά..;

Υ.Γ: Ο Αλ Χόρφορντ έχει δώσει άλλη διάσταση στο επιθετικό παιχνίδι των Σέλτικς και αυτό εκτιμώ ότι θα βγει σύντομα και στο συνολικό performance και το ρεκόρ της ομάδας η οποία βρίσκεται μακριά από τα αμυντικά στάνταρντ που προσωπικά περίμενα αλλά αναμένεται να πλησιάσει μέσα στη σεζόν. Η παρουσία του Χόρφορντ (ένας από τους καλύτερους facilitators στη γραμμή ψηλών στη λίγκα) έχει ανοίξει διαδρόμους στην επίθεση της Βοστόνης ενώ η κυκλοφορία της μπάλας σε πολλές των περιπτώσεων μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτήν του Golden State. Hard cutters όπως ο Bradley ή ο Crowder έχουν ευνοηθεί από τη σπουδαία ικανότητα του Χόρφορντ στη πάσα (έχει 5.3 τελικές μ.ο.). Μόλις η Βοστόνη ανεβάσει την άμυνα της θα πρέπει να ξεχωρίσει..

Υ.Γ1: Ρε Φιλ.. Πάνω που η ομάδα αρχίζει και δείχνει κάποια σημάδια ανάτασης και ο κόσμος παραμυθιάζεται (ωραίο είναι και αυτό μετά από τόσα χρόνια..) βγαίνεις και κριτικάρεις τον Μέλο ως ball hog (“κρατάει τη μπάλα συνεχώς μερικά δεύτερα παραπάνω και χάνεται η ροή στην επίθεση μας”).. Όχι ότι δεν έχεις δίκιο (δίκιο έχεις). Αλλά θα ευνοήσει η σκέψη σου αυτή..;