2016-17 Hoopfellas EL Power Rankings (2)

Μετά από 9 αγωνιστικές στη φετινή Ευρωλίγκα το Hoopfellas γυρίζει το βλέμμα του πίσω και αξιολογεί τη πορεία αλλά και το παρόν status των 16 μονομάχων της φετινής Ευρωλίγκας. Hoopfellas EL Power Rankings (2)..

Καλησπέρα στη κοινότητα.. Ενάμιση μήνα και 9 αγωνιστικές μετά τη πρώτη έκδοση των καθιερωμένων Power Rankings του Hoopfellas στην αφετηρία της Ευρωλίγκας, λίγο πριν πατήσουμε το 1/3 της regular season, η σελίδα παρουσιάζει τη δεύτερη αξιολόγηση κατατάσσοντας τους 16 μονομάχους στη φετινή κούρσα. Είναι μια στιγμή όπου μπορούμε να δούμε και να συζητήσουμε τα προβλήματα και τις δυνατότητες κάθε ομάδας, κομμάτια που μας αρέσουν και άλλα τα οποία θα επιθυμούσαμε να δούμε να αλλάζουν πάντα στη βάση της σωστής αξιολόγησης. Με λογική, κρύο αίμα και καθόλου στιγμιαίο ενθουσιασμό. Πάμε..

  1. CSKA Moscow (8-1)

Power Rankings 1 Position: 1

Offense-Defense: 93.7-83.8 (+9.9)

Η CSKA διατηρεί τη πιο Fluid επίθεση στη διοργάνωση η οποία εγκαταστάθηκε στη Μόσχα από τον Δημήτρη Ιτούδη. Ο ρυθμός της στο μισό γήπεδο, ο τρόπος που δημιουργεί fast breaks σε σετ καταστάσεις στην αδύνατη πλευρά (με παίχτη παραπάνω) αλλά και το execution σε αυτές είναι πράγματι εντυπωσιακά στοιχεία, χαρακτηριστικά της φυσιογνωμίας της. Επιπλέον αποτελεί τη μόνη ομάδα σήμερα που μπορεί να καλύψει το κενό ενός Ντε Κολό με τέτοια άνεση στο backcourt της με το staff των πρωταθλητών να λαμβάνει διαπιστευτήρια του πολύπλευρου ταλέντου και της ποιότητας του Χίγκινς. Είχα υπογραμμίσει τη τελευταία διετία το πόσο θα ήθελα να δω τον Μίλος την επόμενη σεζόν αφού “νικήσει”. Αυτό κάνω, τον βλέπω (=απολαμβάνω).. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πάντως να τεστάρουμε τα στεγανά και την ικανότητα διαχείρισης της “αρκούδας” μετά την αψιμαχία Ιτούδη-Τζάκσον (μπορεί να κάνει καλό, εξαρτάται από τον παίχτη) και τα κενά που εντοπίζεται κατά διαστήματα στο αμυντικό κομμάτι. Η αύξηση στο παθητικό της ΤΣΣΚΑ από τους 80.6 πόντους (5 πρώτα ματς) στους 87.8 δεν είναι ακριβώς θέμα ρυθμού των παιχνιδιών..

  1. Real Madrid (7-2)

Power Rankings 1 Position: 3

Offense-Defense: 90.9-80.2 (+10.7)

Είναι σημαντικό το ότι η Ρεάλ έχει αρχίσει σταδιακά να βελτιώνει την άμυνα δεδομένου του ότι χωρίς πλέον τον Σέρχιο Ροντρίγκεθ στη σύνθεση της δεν επαναπαύεται στη ζαριά του outscore προς τον αντίπαλο αλλά νιώθει περισσότερο την ανάγκη να δώσει Defensive stops και να μάθει να διαχειρίζεται καταστάσεις με αυτόν τον τρόπο. Οι Μαδριλένοι έχουν βάθος, φρεσκάδα, σπουδαίο firepower, συνοχή που τους επιτρέπει να παίζουν σε υψηλό τέμπο με λίγα λάθη και παραγωγικές δυνατότητες αν και ακόμα χτίζουν χαρακτήρα στο αμυντικό κομμάτι. Το performance τους στη Βαρκελώνη και το αποτέλεσμα απλά εκκωφαντικό. Ο Σέρχιο Γιούλ είναι ασύλληπτος και η μάχη του με τον Τεόντοσιτς για το βραβείο του MVP ένα από τα κλου της σεζόν. Περιμένω με ενδιαφέρον τη μάχη τους με τη Φενέρ..

  1. Fenerbahce (6-3)

Power Rankings 1 Position: 2

Offense-Defense: 77.1-77.4 (-0.3)

Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοέμβρη ήταν μαρτυρικό για τη Φενέρ φέρνοντας τους Τούρκους ένα βήμα πριν από τη πλήρη ψυχολογική κατάρρευση. Τα σημεία που υπογραμμίσαμε λίγο καιρό πριν (ανεξήγητα μικρό rotation -ειδικά- στο ξεκίνημα της σεζόν, απουσία “αλλαγών” σε επίπεδο προσώπων-playbook-rotation ώστε να επέλθει η απαιτούμενη φρεσκάδα που μπορεί να “σπρώξει” την ομάδα σε αυτό το χρονικό διάστημα) αποδείχθηκαν καθοριστικά. Η επίσκεψη στη Βιτόρια εξελίχθηκε σε μαστίγωμα. Η Φενέρ έχει πρόβλημα λειτουργικότητας στην επίθεση κυρίως τώρα που απουσιάζει ο Μπογκντάνοβιτς και η ικανότητα του να ζυγίσει αποφάσεις ως weak side& close out threat παίζοντας από έξω προς τα μέσα, με τον Ζοτς να δείχνει ροπή στο να “χαμηλώσει” με τους Άντιτς-Κάλινιτς στο “4” αντί των twin towers. Ο Κώστας Σλούκας έχει εκτοξευθεί (19.5 πόντους, 8/11 δίποντα-5/7 τρίποντα-8/9 προσωπικές, 4.0 τελικές στα δύο τελευταία νικηφόρα ματς) και πλέον ο Ζοτς καλείται να ταιριάξει αυτή του την ορμή με την επιστροφή του Μπογκντάνοβιτς ως το υλικό που θα μετατρέψει τη μέτρια επίθεση της Φενέρ σε efficient δημιουργώντας περισσότερους χώρους και εμφυσώντας ένα πιο πολύπλευρο χαρακτήρα σε παραγωγικό επίπεδο.

  1. Olympiakos (5-4)

Power Rankings 1 Position: 6

Offense-Defense: 79.3- 77.7 (+1.6)

Μετά τα διπλά σε Βιτόρια και ΟΑΚΑ (σε συνδυασμό με το κακό πρόσωπο της Φενέρ) ο Ολυμπιακός έδειχνε να έχει στο τσεπάκι του το Νο3 σε αυτά τα Power Rankings όμως η σφαλιάρα στο ΣΕΦ από τη Μακάμπι ήταν ηχηρή σε μια βραδιά η οποία μου θύμισε έντονα το περυσινό διπλό της Brose με τους γηπεδούχους να μοιάζουν “κλειδωμένοι”. Αυτές οι νεκρές βραδιές τους φοβίζουν.. Ο Ολυμπιακός παίζει καλή άμυνα και η ετοιμασία αλλά και η προσέγγιση του πνευματικά σε αυτόν τον τομέα είναι πάντα σε αρκετά καλό επίπεδο με τον Birch να είναι εξαιρετικός στον άξονα και την ομάδα συνολικά να δουλεύει καλά στο ριμπάουντ. Όμως η επίθεση του δεν είναι efficient και αυτό είναι πρόβλημα στη παρούσα φάση. Με τη μπάλα μακριά από τα χέρια του Σπανούλη οι ερυθρόλευκοι δεν έχουν δημιουργία και αυτό οφείλεται όχι στη στελέχωση αλλά στο (ελεγχόμενο σε σετ καταστάσεις) πλαίσιο επίθεσης που έχουν επιλέξει. Σουτάρουν επίσης πολλά τρίποντα με χαμηλό ποσοστό. Ο Σφαιρόπουλος (που πόνταρε αρχικά στη μεγιστοποίηση της παραγωγής από transition επίθεση) ίσως χρειαστεί να ανακατέψει σύντομα την τράπουλα μέχρι τα τέλη του Δεκέμβρη θα κλειθεί να πάρει μια απόφαση για τον Πάτρικ Γιανγκ. Ο Ολυμπιακός έχει ηθική υποχρέωση, όχι μόνο απέναντι στον αθλητή αλλά και στον ίδιο τον οργανισμό να περιμένει για να σιγουρευτεί τι μπορεί να πάρει από έναν παίχτη ο οποίος πριν τον τραυματισμό του είχε δείξει γρήγορα τις σπουδαίες προδιαγραφές του. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται αναβάθμιση στη θέση “5” και αυτή θα έρθει είτε μέσω της βελτίωσης του Γιάνγκ είτε με αλλαγή προσώπων γιατί η παρούσα κατάσταση επηρεάζει αρνητικά το παιχνίδι της ομάδας.

  1. Panathinaikos (5-4)

Power Rankings 1 Position: 7

Offense-Defense: 80.9-79.0 (+1.9)

Διάβασα και άκουσα πολύ γκρίνια τη προηγούμενη εβδομάδα μετά τις απώλειες στα δύο ντέρμπι με Ρεάλ και Ολυμπιακό όμως ο Παναθηναϊκός έκανε πραγματικά υπερπροσπάθεια και με περιορισμένα όπλα στη φαρέτρα του μάλιστα. Αυτό που αδυνατεί να καταλάβει ο περισσότερος κόσμος είναι ότι οι απουσίες των πρασίνων (ειδικά στα guards) ανάγκαζαν παίχτες όπως οι Φελντέιν, Νίκολς, Παππάς (ακόμα και ο ανεβασμένος Ρίβερς) να παίζουν μακριά από τις δεξιότητες και τα χαρακτηριστικά τους καθώς ασυνείδητα η “λαβωμένη” ομάδα τους, τους ζητούσε να κάνουν πράγματα πέρα από αυτά που γνωρίζουν και μπορούν ώστε να καλύψουν το κενό. Σίγουρα δε φταίνε μόνο οι τραυματισμοί αλλά αυτό το εξαντλήσαμε από το καλοκαίρι… Ο Πασκουάλ κάνει καλή δουλειά και το βασικό αυτή τη στιγμή για το “τριφύλλι” είναι να δουλέψει με τον καλό προπονητή που βρήκε ατενίζοντας το μάλλον με αισιοδοξία μιας και ο χρόνος κυλάει υπέρ του. Ο Παναθηναϊκός παίζει αρκετά καλή άμυνα, έχει τον καλύτερο quarterback guard στη διοργάνωση να κρατάει το τιμόνι (Καλάθης) και με τον Τζέιμς πίσω ήδη μοιάζει διαφορετική ομάδα . Αυτό που δε μου αρέσει καθόλου (μα καθόλου) είναι ότι οι πράσινοι έμειναν χωρίς Pick & Roll ψηλό πλέον μετά τον τραυματισμό του Γκιστ οπότε και ήρθε η στιγμή για πλήρη απογαλακτισμό από τη συγκεκριμένη κατάσταση (στη χρονιά που ο παίχτης-σύμβολο της μάλιστα αποχώρησε) και μαζί το καμπανάκι για έναρξη μιας νέας κατεύθυνσης στο επιθετικό και αμυντικό κομμάτι. Αν είναι να γίνει αυτό, ας γίνει με τον Πασκουάλ τουλάχιστον. Αυτή τη στιγμή ο Καταλανός αποτελεί το πιο δυνατό χαρτί του Παναθηναϊκού..

  1. Baskonia (5-4)

Power Rankings 1 Position: 10

Offense-Defense: 81.8-81.4 (+0.4)

Το καλοκαίρι σας είχα μιλήσει για το μπάσκετ του κόουτς Sito Alonso και νομίζω ότι οι δύο πρώτοι μήνες της Baskonia στη φετινή διοργάνωση είναι αντιπροσωπευτικοί του ότι είχαμε πει τότε.

 “Αντιπροσωπεύει ένα high pace παιχνίδι που στοχεύει στην αυτοματοποίηση. Ζητά με πολύ επιμονή από τους παίχτες του να εκτελούν αυτό για το οποίο έχουν προπονηθεί (πάντα σε ρυθμούς υψηλής ταχύτητας) χωρίς να σκέφτονται την αποτυχία και να συνεχίζουν να το κάνουν ακόμα και εάν αποτυγχάνουν γιατί “μόνο έτσι χτίζεις ένα σύνολο που μπορεί να κερδίσει πραγματικά οποιοδήποτε παιχνίδι..”

Αυτό το στυλ μπάσκετ (έχει τις ρίζες του στη φιλοσοφία του Ρενέσες, το καλλιέργησε ο Ιβάνοβιτς στις glory days της Τάου και απέτυχε να το εμφυσήσει πέρυσι στο ΟΑΚΑ σε έναν οργανισμό με τελείως διαφορετικό αγωνιστικό DNA) σου δίνει ;όντως τη δυνατότητα να κερδίζεις παντού, οποιονδήποτε (χαρακτηριστικό το διπλό στη Μαδρίτη και ο στραγγαλισμός της Φενέρ) όμως από την άλλη δε σου αφήνει περιθώριο παιχνιδιού σκοπιμότητας σε κακές βραδιές απέναντι σε πιο αδύναμους αντιπάλους για αυτό και οι Βάσκοι μετρούν 3 ήττες στα τελευταία πέντε ματς στην ACB (η τελευταία από την Τενερίφη εντός). Παραμένουν μια καλοπροπονημένη ομάδα η οποία κρατά τα ποσοστά του αντιπάλου χαμηλά, τη στιγμή που οι Larkin (14.2 PTS- 3.6 REB- 6.2 AST- 2.0) και Voigtmann (12.2 PTS- 7.6 REB- 1.4 AST, 44% 3PT) έχουν απολύτως δικαιολογημένα κλέψει τη παράσταση. Ο Alonso περιμένει τον Χάνγκα να σουτάρει καλύτερα (8/33 3PT) και μαζί το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη όπου η Baskonia υποδέχεται διαδοχικά Γαλατασαράι, Νταρουσάφακα και συνεχίζει με την Ούνιξ στο Καζάν. Καλή ευκαιρία για να ξεχωρίσουν στη κούρσα. Πρέπει να αποδείξουν όμως ότι μπορούν..

  1. Darussafaka (5-4)

Power Rankings 1 Position: 8

Offense-Defense: 81.4-80.7 (+0.7)

Ο Μπλατ προβληματίζεται από το performance των ψηλών του καθώς οι Αλντεμίρ-Ερντέν δε του έχουν δώσει τίποτα στη θέση “5” και αυτός είναι ένας βασικός λόγος που η Νταρουσάφακα παίζει πολύ small ball πλέον, αν και όλη αυτή η κατάσταση της έχει στοιχίσει σημαντικά στο ριμπάουντ με συνέπεια να δυσκολεύεται να ελέγξει τον ρυθμό. Παίζουν (όπως και η Μακάμπι άλλωστε παραδοσιακά) αμερικάνικο μπάσκετ με πολύ προσωπική φάση και απομονώσεις ενώ η άμυνα τους είναι καλή και μπορεί να γίνει καλύτερη εάν δυναμώσουν λίγο κοντά στο καλάθι. Ήρθαν στο ΟΑΚΑ χωρίς Μόερμαν-Χαράνγκοντι γνωρίζοντας δεύτερη σερί ήττα (η άλλη εκτός με Γαλατά) μετά τον θρίαμβο επί της ΤΣΣΚΑ. Ακόμα βρίσκονται στη διαδικασία όπου χτίζουν χαρακτήρα για αυτό είναι ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο. Πάντως τη στιγμή που οι ξένοι παίχτες του Μπλατ είναι καλοί και ταιριαστοί με το πλαίσιο της Princetonn επίθεσης (που συχνά-πυκνά κάνει την εμφάνιση της στο playbook), o ίδιος φαίνεται σκεπτικός σχετικά με την ανυπαρξία (με εξαίρεση τον Batuk) των γηγενών του..

  1. FC Barcelona (4-5)

Power Rankings 1 Position: 4

Offense-Defense: 70.4-75.6 (-5.2)

Η Μπαρτσελόνα τον τελευταίο καιρό μοιάζει σαν να μην έχει την Stamina για να πιάσει τους αγωνιστικούς της στόχους μη μπορώντας να αντεπεξέλθει στις υψηλές απαιτήσεις. Το ματς με τη Ρεάλ ήταν ένα σοκ, ακόμα και για τον ίδιο τον κόουτς. Ο Μπαρτζώκας πλέον περιμένει πως με την επιστροφή των Κλαβέρ-Ντόελμαν θα γεμίσει τα forwards κατάσταση που θα του δώσει δυνατότητα να μοιράσει με μεγαλύτερη άνεση την τράπουλα όντας πιο ευέλικτος σε επίπεδο rotation. Eκτιμώ ότι θα δοκιμάσει και να πάει Big με ψηλό φόργουορντ στο “3” αλλά πιθανόν και compact σχήματα με τρία forwards (δεν αποκλείεται Χολμς στο “5”). Ο Renfroe είναι ένας καλός facilitator στο backcourt τη στιγμή που μετά τον τραυματισμό του Ρίμπας δεν υπάρχει άλλος γκαρντ με τέτοια χαρακτηριστικά στη Βαρκελώνη. Η Μπαρτσελόνα πρέπει να βρει λύσεις στην επίθεση της ίσως μέσα από τη συνεχή βελτίωση της άμυνας της. Αυτό που σίγουρα δεν αρέσει στο κοινό της ομάδας (το οποίο είναι υπομονετικό και έχει σωστή αθλητική κουλτούρα) είναι η αδυναμία της ομάδας να εισάγει μια σταθερά καλή, efficient επίθεση στο παιχνίδι της. Αυτό μπορεί να ενοχλεί αυτή τη στιγμή πάνω από κάθε αποτέλεσμα..

  1. Maccabi Tel Aviv (5-4)

Power Rankings 1 Position: 11 (tie)

Offense-Defense: 83.2-82.1 (+1.1)

Οι συνεργάτες μου στο Ισραήλ (που όντως είναι καλοί γνώστες του αντικειμένου) μου λένε ότι η φετινή Μακάμπι μπορεί να ακολουθήσει τη πορεία της περυσινής Λαμποράλ όμως προσωπικά πιστεύω ότι οι πρόσφατες σπουδαίες (αναμφίβολα) επιτυχίες της αφορούν περισσότερο μια ομάδα που βρίσκεται σε streak. Όποιος δε σκοτώσει τη Μακάμπι πριν τη τελική ευθεία της αναμέτρησης θα έχει μπελάδες δεδομένου του ότι οι Ισραηλινοί διαθέτουν σπουδαίους παίχτες (και με εμπειρία στη διοργάνωση) σε επίπεδο προσωπικής φάσης, χαρακτηριστικό το οποίο μετράει πολύ στα τελευταία 3-4 λεπτά ενός κλειστού ματς. Με τον Rami Hadar να βλέπει στους τρείς “πλαγίους” που ξεκινάει (Γκάουντλοκ-Ουίμς-Σίλι) τους δικούς του Τζόρνταν-Πίπεν-Χάρπερ (..) όμως παίζοντας με Stretch-4 συνεχώς και χαμηλά σχήματα έχει καταφέρει να ανοίξει τις άμυνες για παίχτες που εκτός των άλλων είναι εξαιρετικοί midrange shooters γεγονός που τους κάνει δυσανάγνωστους στις άμυνες. Η ομαδική άμυνα τους πάντως είναι μέτρια, τζογάρει πολύ και πέτυχε κυρίως όταν τη βοήθησε η σκέψη του αντιπάλου. 18 λάθη η Φενέρ, μεγάλη περιφερειακή αστοχία οι δύο ελληνικές ομάδες ακόμα καο κάτω από ευνοϊκό καθεστώς εκτέλεσης.

  1. Anadolu Efes (4-5)

Power Rankings Position 1: 5

Offense-Defense: 87.6-89.0 (-1.4)

Η Αναντολού μετράει 4 νίκες στα τελευταία 6 ματς όμως για να είμαι ειλικρινής δε βλέπω να εδραιώνει ένα δυνατό status ανάμεσα στον ανταγωνισμό εφόσον δε βελτιώσει την αμυντική της συμπεριφορά. Το Dynamic Basketball που πρεσβεύει ο Περάσοβιτς βγήκε πέρυσι στον αφρό γιατί η ομάδα του δάγκωνε στα μετόπισθεν και ειδικά στη προσωπική άμυνα (διόλου τυχαίο λοιπόν γιατί πήρε πολλά κλειστά ματς). Ο Χόνεϊκατ (ή “2017 Χάνγκα” για τον Κροάτη κόουτς) κάνει εξαιρετική σεζόν επιβεβαιώνοντας τον τίτλο του καλύτερου Rebounding-3 στη διοργάνωση ενώ η μεγαλύτερη ελευθερία για ατομική πρωτοβουλία έχει αυξήσει τις παραγωγικές δυνατότητες του συνόλου. Κλειδί εδώ το να πιάσουν κάποια μίνιμουμ αμυντικά standards γιατί μέχρι τώρα η ομάδική άμυνα (χρόνοι στα rotations, συνεργασίες) είναι κακή..

-EA7 (4-5)

Power Rankings 1 Position: 13

Offense-Defense: 87.3-89.4 (-2.1)

Η διαφημισμένη στο ξεκίνημα της σεζόν επίθεση των Λομβαρδών βρήκε τοίχο όταν αντιμετώπισε δύο ομάδες καλά δουλεμένες από τους προπονητές του σε επίπεδο άμυνας και ελέγχου του ρυθμού με αποτέλεσμα η ΕΑ7 να μη σκοράρει πάνω από 70 πόντους στο Βελιγράδι και στο Μιλάνο απέναντι στη Φενέρ. Μιλάμε για την ίδια επίθεση που έσταζε δηλητήριο σκοράροντας 92.3 πόντους μέσον όρο τις πρώτες εφτά αγωνιστικές.. Ο Ρέπεσα έχει γαντζωθεί στον οίστρο του Σάντερς και αυτό τον ωθεί στο να εμπιστεύεται small lineups για περισσότερο χρόνο. Όμως σε πρώτη φάση η ομάδα πρέπει να παίξει λίγο άμυνα μιας και στα μετόπισθεν είναι πολύ κακή χωρίς rim protection και αμυντική συνείδηση.

  1. Crvena Zvezda (4-5)

Power Rankings 1 Position: 14

Offense-Defense: 72.9-74.9 (-2.0)

Ο Ερυθρός Αστέρας πρεσβεύει όλα εκείνα όσα μπορεί να πετύχει μια ομάδα ποντάροντας στη παράδοση, τη ταυτότητα και τη διαφορετικότητα της. Κάθε παιχνίδι των Σέρβων στη διοργάνωση είναι μια μάχη ανάμεσα στο υψηλό IQ/teamwork και το athletisicm/ υψηλές ατομικές δεξιότητες που πρεσβεύουν αρκετές ομάδες. Ο Ράντονιτς έχει βρει ένα αξιόλογο back up του Γιόβιτς στον Ουόλτερς (ακριβώς στα πρότυπα που ο κόουτς θέλει από τη θέση “1”) ενώ έχει πάρει πολύ παιχνίδι από τους Γκούντουριτς και Σιμόνοβιτς (46.7% σε 5 προσπάθειες τη βραδιά από το τρίποντο έχει ο έμπειρος διεθνής φόργουορντ). Δεν θα είναι εύκολο να διατηρηθούν ψηλά οι Σέρβοι χωρίς το καλό παιχνίδι του Μίτροβιτς για αυτό και ο Ράντονιτς ήδη βρίσκεται για έξτρα ψηλό στην αγορά.

  1. Brose Baskets (2-7)

Power Rankings 1 Position: 9

Offense-Defense: 79.1-81.7 (-2.6)

Η Βrose συνεχίζει να έχει καλή κυκλοφορία της μπάλας δουλεύοντας εξαιρετικά τα flare και την αδύνατη πλευρά στην επίθεση της όμως ενώ για παράδειγμα (ενδεικτικό του τι θέλω να σας πω) είναι η πιο εύστοχη ομάδα της διοργάνωσης από τη γραμμή των προσωπικών είναι και αυτή που σουτάρει τις λιγότερες από κάθε άλλη, απόρροια της έλλειψης ενός καλού slasher από το ρόστερ ο οποίος θα εξασφάλιζε στην ομάδα καλύτερες συνθήκες για να “τελειώσει” τη πληθώρα κλειστών ματς τα οποία έχει παίξει από την αρχή της σεζόν και απαιτούν παίχτες που θα πάνε (σε άμυνα και επίθεση) μέχρι τέλους στη ρακέτα. Ξέρετε, ο τρόπος με τον οποίο έρχονται οι περισσότερες ήττες της Brose (σε πολύ κλειστά ματς) είναι ικανός να κάνει μια ομάδα να χάσει τη πίστη της. Και τότε αρχίζει το underperforming.. Οι Γερμανοί βιώνουν την αντίθετη κατάσταση με αυτήν την περυσινής Λαμποράλ η οποία έχτισε το θαύμα της στο ψυχολογικό γιγάντωμα που της προσέφεραν οι απανωτές νικές στις λεπτομέρειες.. Η Brose είναι καλή ομάδα και στη πραγματικότητα έχει κάνει μια μόνο “κακή” ήττα, αυτή με τον Ερυθρό Αστέρα εντός. Χρόνος υπάρχει άφθονος για να ρεφάρει όμως πρέπει να σπάσει αυτό το τοίχος που έχει υψωθεί μπροστά της αυτή τη στιγμή ξαναχτίζοντας τη πίστη της..

  1. Galatasaray (3-6)

Power Rankings 1 Position: 11 (tie)

Offense-Defense: 83.8-89.3 (-5.5)

Η Γαλατά έχει το επιθετικό οπλοστάσιο και την ατομική ποιότητα όμως της λείπει σε μεγάλο βαθμό η αμυντική συνοχή για να μπορέσει να ελέγξει τον ρυθμό σε μια εκτός έδρας αναμέτρηση σε αυτό το επίπεδο. Έδειξε τις αρετές της στη Πόλη απέναντι σε δυνατούς αντιπάλους όμως ας μην ξεχνάμε ότι έχει δώσει 6 από τα 9 πρώτα παιχνίδια μέσα στην έδρα της. Ρε Ergin αφού σου τη δίνει εκ των προτέρων η αμερικανιά του επωνύμου “Smith” γιατί μετά το παλιό σου ..παθιασμένο φλερτ με τον Νόλαν διαλέγεις τον Ρας..;

  1. Zalgiris Kaunas (3-6)

Power Rankings 1 Position: 15

Offense-Defense: 80.1-82.6 (-2.5)

Νομίζω όλοι πλέον καταλαβαίνετε ότι η τεχνογνωσία νίκης που καλλιεργεί ένας οργανισμός σε αυτό το επίπεδο είναι πιο σημαντική από την φαινομενική ποιότητα που διακρίνεται σε ένα ρόστερ. Εκεί είχαμε εστιάσει όταν ένα μεγάλο μέρος του κόσμου έχριζε τη Ζαλγκίρις ως μάλλον αδύναμη σε συνάρτηση με τον ανταγωνισμό. Οι Λιθουανοί δε καταλαβαίνουν πως μπορούν ομάδες όπως η Γαλατά, η Brose ή ακόμα και η Νταρουσάφακα να μην είναι outsiders στο Κάουνας παράγωγο της παράδοσης και της οπτικής που συνοδεύει και διακρίνει το κλαμπ. Για τον Σάρας δεν έχει τόση σημασίας η τελική κατάταξη αλλά το πόσο ανταγωνιστικό θα παραμείνει το σύνολο του μέχρι τέλος και κυρίως τι μπάσκετ θα παρουσιάσει αλλά και το πόσο θα βελτιωθεί στα χέρια του μέσα στη σεζόν. Μέχρι στιγμής (τον ευνοεί και το περιβάλλον) η δουλειά του κρίνεται θετική. Ο Πάνγκος μετά το αρχικό τρακάρισμα δείχνει να λύνεται ενώ ο Γιανκούνας πραγματικά γράφει καινούργια κεφάλαια στο βιβλίο της προσωπικής του ιστορίας μεγαλώνοντας τον θρύλο του στη Βαλτική.

  1. Unics Kazan (2-7)

Power Rankings 1 Position: 16

Offense-Defense: 78.8-83.6 (-4.8

)

Η σεζόν εξελίσσεται όπως είχαμε αρχικά προβλέψει για την Ούνιξ η οποία δε κεφαλαιοποίησε τον αρχικό της ενθουσιασμό και μετά το 0-4 του ξεκινήματος βιώνει μια ακόμα στείρα περίοδο με τρεις σερί ήττες. Οι Ρώσοι δεν έχουν αρκετό ποιοτικό βάθος και κυρίως δεν έχουν αρκετή ενέργεια να ανταπεξέλθουν στις ένας εναντίον ενός μάχες και στις δύο πλευρές του παρκέ στο τέλος των παιχνιδιών. Ο Πασούτιν σωστά ψάχνει έναν έξτρα γκαρντ και φαίνεται ότι τον βρήκε στο πρόσωπό του Paul Stoll..

Υ.Γ: Αυτή τη στιγμή η ΤΣΣΚΑ ξεχωρίζει. Όμως όσον αφορά (ειδικά) τους υπόλοιπους, να θυμάστε ότι κανένας αντίπαλος ανεξαρτήτου μπάτζετ δεν είναι στη πραγματικότητα τόσο καλύτερος από τις ομάδες μας. Κρατείστε αυτό.

Υ.Γ1: O Amath M’Baye (2.06-F/C-1989) μπορεί να βγάλει καλά λεφτά στην Ευρώπη στην εποχή που προσγειώθηκε σε αυτή. Όχι γιατί κάνει παπάδες στη Brindisi αλλά γιατί το πακέτο του μεταφράζεται πολύ καλά σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο. Σούπερ αθλητής, μέσα-έξω παιχνίδι, καλός στην άμυνα ψηλά, το ίδιο άνετος όταν βγαίνει στη περίμετρο για να αναλάβει περιφερειακούς μέχρι τη τελική προσπάθεια. Τώρα δουλεύει με τον Σακέτι. Χρειάζεται προπονητική κατεύθυνση (πέρασε τρία χρόνια στην Ιαπωνία..). Κάποιον που θα τον πιέσει περισσότερο να πιάσει το ταβάνι του. Προβλέπω λοιπόν σύντομα να τον βρίσκει..

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ