Άγιε μου Βασίλη..

Το βασικό πρόβλημα της ομάδας αφορά μια αμυντικής “ένεση” στη γραμμή ψηλών με ένα παίχτη στη θέση “4” ο οποίος θα μπορεί να δώσει την ευκαιρία στον Γκιστ να μετακινηθεί για παραπάνω λεπτά στο “5” (ώστε να εξισορροπίσει το έλλειμμα ποδιών στη θέση) κουμπώνοντας καλά μαζί του από τη στιγμή που θα διαθέτει μέγεθος (να είναι “μακρύς” για PF), αμυντική ικανότητα και αξιόλογη περιφερειακή εκτέλεση. Ο Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς όμως έχει διαπιστώσει θέμα (και) στο backcourt. Ο Διαμαντίδης έχει “σβήσει” από κούραση και Παππάς θέλει κάποιο χρόνο ακόμα τη στιγμή που τα μεγάλα και απαιτητικά ματς για τους πράσινους ξεκινούν σε 10 ημέρες. Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι πλέον ο κόουτς των πρασίνων θέλει να κλείσει παίχτη πάνω στον οποίο ο σύλλογος θα μπορεί να επενδύσει και την επόμενη (τουλάχιστον) σεζόν και όχι έναν γκαρντ για μερικούς μήνες όπως έβγαινε προς τα έξω πριν λίγο καιρό. Οπότε συμπεραίνουμε ότι ο παίχτης δε θα είναι απλά βοηθητικός αλλά ένας αθλητής με συγκεκριμένη ποιότητα που θα μπορεί να παίξει τον ρόλο του leading guard όταν ο Καλάθης δε βρίσκεται στο παρκέ και παράλληλα τον back up PG του Παναθηναϊκού για την επόμενη σεζόν, θέση που στο σύγχρονο μπάσκετ αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό τη συνολική ποιότητα ενός ρόστερ. Με τη λογική επίσης ότι ο παίκτης που θα αποκτηθεί θα έχει θέσει και στο μελλοντικό παζλ της ομάδας, οι πράσινοι θα κοιτάξουν έναν περιφερειακό με PG Skills και όχι έναν SG, δεδομένης της ύπαρξης των Παππά-Φελντέιν. Ιδανικά βεβαίως, θα καλύπτει και τις δύο θέσεις.. Πάμε παρακάτω.

Ο Antoine Diot άνοιξε τη πόρτα του εξωτερικού φέτος το καλοκαίρι υπογράφοντας στη πανίσχυρη μέχρι τώρα (αήττητη σε Ισπανία-Εurocup) Βαλένθια. Δυστυχώς ο 26χρονος Γάλλος γκαρντ ήταν άτυχος το καλοκαίρι όταν λίγες ημέρες πριν το Ευρωμπάσκετ τραυματίστηκε στο δεξί μηρό γεγονός που του κόστισε τη συμμετοχή του στο τουρνουά, τη στιγμή μάλιστα που ο Κολέ είχε αφήσει εκτός τον Ερτέλ, προτιμώντας τον Ντιό στη θέση “1”. Άλλωστε ο νυν γκαρντ της Βαλένθια τον έχει βγάλει ασπροπρόσωπο αρκετές φορές με την Εθνική ομάδα, όντας μάλιστα σημαντικός παράγοντας της επιτυχία των Γάλλων στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας το 2014 (6.9 PTS- 2.6 REB- 2.3 AST- 1.1 STL). O Ντιό επέστρεψε στο rotation της Βαλένθια τον Νοέμβρη όπου παλεύει για τα λεπτά του μιας και ο Pedro Martinez τον βγάζει από τον πάγκο χρησιμοποιώντας τον στις δύο θέσεις του backcourt. Ουσιαστικά ο Ντιό ήταν τρίτος PG πίσω από τους Βίβες-Βαν Ρόσομ ενώ έπαιρνε λεπτά στο “2” πίσω από τον Ράφα Μαρτίνεθ μοιραζόμενος το back up με τους Στέφανσον-Σαν Εμετέριο που έχουν ρόλο μπαλαντέρ στα φτερά.Το έδαφος για μια πιθανή μετακίνηση του Diot θα ήταν πιο πρόσφορο εάν δεν είχε τραυματιστεί ο Βαν Ρόσομ στα τέλη του Νοέμβρη, γεγονός που αναβάθμισε τον ρόλο του Γάλλου ο οποίος απορροφείται περισσότερο στο “1” τώρα. Ο Βαν Ρόσομ βέβαια επιστρέφει σε 7 με 10 ημέρες.. Ο Diot “γράφει” μέχρι τώρα στην ACB: 5.0 PTS (85.7% 2PT-36.4% 3PT)- 3.2 AST- 1.4 STL σε μόλις 14.0′ και στο Eurocup 6.2 PTS (66.7% 3PT-62.5% 2PT-90.9% FT) 1.7 AST- 1.2 STL σε 15.3′. .

Ο Diot είναι ένας γκαρντ που ταιριάζει γάντι στο μπάσκετ του Τζόρτζεβιτς. Έχει υψηλό μπασκετικό IQ και “μεγάλη καρδιά”, στοιχείο που κατηγοριοποιείται στα περίφημα intangibles που λατρεύονται στο μπάσκετ της Βαλκανικής χερσονήσου. Είναι γκαρντ με μέγεθος (1.94μ. Ύψος- 1.98 άνοιγμα χεριών) και σχετικά καλό (above average) αθλητικό πακέτο, πάνω από όλα όμως το προφίλ του σκληροτράχηλου αθλητή που απλά δε κάνει πίσω απέναντι σε κανέναν. ΙQ, Physical & mental toughness, τα απτά χαρακτηριστικά της ταυτότητας του δικού μας μπάσκετ και του “αδερφού” σέρβικου όπως το υιοθετήσαμε από τη δεκαετία του ’90 και μετά από τo “κήρυγμα” των Σέρβων διδασκάλων που εργάστηκαν στη χώρα μας. Ο Diot έχει αυτά τα στοιχεία αλλά και την ικανότητα να προσαρμόζει το παιχνίδι του ανάλογα με το περιβάλλον και τον ρόλο που έχει, για αυτό και ταίριαξε με παίχτες όπως ο Πάρκερ, ο Ντε Κολό και ο Ερτέλ στην Εθνική ομάδα χωρίς να ευνουχιστεί. Το δυνατό του κομμάτι είναι η Pick&Roll επίθεση όπου είναι πολύ δημιουργικός όμως έχει βελτιωθεί ραγδαία τη τελευταία τριετία στη συμπεριφορά του στη Close out επίθεση παίζοντας αποτελεσματικά στην αδύνατη πλευρά, μακριά από τη μπάλα, στοιχείο που με μια πρώτη σκέψη τον μετατρέπει σε πολύ καλό fit σε σχήματα δίπλα στον Καλάθη. Έχει βελτιώσει επίσης την αποτελεσματικότητα του στη περιφερειακή εκτέλεση. Εντάξει, δεν είναι Ριγκοντό ούτε πρόκειται να γίνει όμως ο μηχανισμός και η (γρήγορη) απελευθέρωση του βρίσκονται σε άρτιο επίπεδο ενώ τα ποσοστά του πλέον σε ένα σταθερά καλό επίπεδο (35+ %). Τη στιγμή που τεχνικά απέχει αρκετά από τα υπόλοιπα γκαρντς της εθνικής ομάδας των Γάλλων, έχει καταφέρει με αρκετή δουλειά (αυτό το γνωρίζω προσωπικά) να αναπτύξει το παιχνίδι του και να καλλιεργήσει ιδιοσυγκρασία winner. Clutch παίχτης (οι φίλοι του Άρη θα θυμούνται το νικητήριο σουτ-απάντηση σε αυτό του Μάιλς στο Παλέ επί ημερών Μπλατ..). Πραγματικά, επειδή τον παρακολουθώ από το Παγκόσμιο των U19 στο Νόβι Σαντ το 2007, μου έχει κάνει εντύπωση το γεγονός ότι στο τέλος κλειστών ματς παίζει (με μεγάλη συνέπεια) πάνω από τις δυνατότητες του. Αυτό κάτι λέει.. Διαβάζει σωστά, έχει αυτοπεποίθηση, σουτάρει με σπίθα στο μάτι, παίζει για να νικήσει. Μ’αρέσει. Επίσης πρόκειται για έναν περιφερειακό αρκετά συνεπή στο αμυντικό κομμάτι. Αν και υστερεί λίγο σε πλάγια βήματα και η μετακινήσεις του σε αυτή τη κατεύθυνση θα μπορούσαν να είναι ταχύτερες, κρίνεται αρκετά αποτελεσματικός είτε χρειαστεί να βγεί στα 4/4 να πιέσει τη μπάλα είτε αμύνεται στο μισό γήπεδο. Χρησιμοποιεί πολύ καλά τα χέρια του για να βγεί στη μπάλα. Αυτό μεταφράζεται σε ριμπάουντς, αλλοίωση των passing lanes στην επίθεση του αντιπάλου, μεγάλη έφεση στο κλέψιμο και ικανότητα να αμυνθεί στη πίσω γραμμή. Στη Βαλένθια έχει κάνει καλό δίδυμο με τον Vives στα μετόπισθεν.

Επαναλαμβάνω, ο Diot είναι ένας αρκετά αξιόλογος γκαρντ και μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση για τις ομάδες στο υψηλότερο ευρωπαϊκό επίπεδο. Στα 26 του, έχει κομμάτια ακόμα που πρέπει να βελτιώσει στο παιχνίδι του. Τη τεχνική του, το footwork του σε συγκεκριμένες καταστάσεις, να καλλιεργήσει κι άλλο την (καλή) του εκτέλεση μετά από ντρίμπλα και κυρίως να διαχειριστεί πιο σωστά την επιθετικότητα του η οποία κάποιες φορές εισχωρεί και σε πνευματικό επίπεδο επηρεάζοντας π.χ. στο κομμάτι των αποφάσεων του στη τρανζίσιον επίθεση όπου η διάθεση του “θέλω” προσπερνά τη ταμπέλα του “πρέπει”. Επίσης, δεν έχει την εμπειρία σε ομάδα τοπ-επιπέδου σε συλλογικό επίπεδο, αντίθετα με τις διεθνείς διοργανώσεις όπου θεωρείται ήδη “παιγμένος”. Είναι καλό πακέτο συνολικά. Το γεγονός ότι μπορεί να λειτουργήσει ως facilitator και να παίξει διάφορους ρόλους σε μια περιφερειακή γραμμή δίπλα σε συμπαίκτες υψηλού επιπέδου σε συνδυασμό με τα intangibles του τον κάνουν αυτομάτως αξιοπρόσεκτη περίπτωση για τους πράσινους. Αρκεί να βρεθεί γραμμή επικοινωνίας. Σίγουρα το συμβόλαιο του και το γεγονός ότι βρίσκεται σε μια ομάδα που πάει τραίνο, είναι εμπόδια. Δύσκολη περίπτωση.
Ο Γιόβιτς..

Ακριβώς πριν ένα μήνα, όταν ο Παναθηναϊκός θεωρητικά έψαχνε έναν έξτρα γκαρντ σας είχα πει ότι “εάν ο Τζόρτζεβιτς μπορούσε να έπαιρνε τον Στέφαν Γιόβιτς θα το έκανε ευχαρίστως”. Είναι απλά, όπως ο και ο Ντιό, το στυλ γκαρντ που αρέσει στον κόουτς του Παναθηναϊκού. Μέγεθος (1.99) , IQ, σκληράδα. Πολύ δημιουργικός με τη μπάλα, έχει εξελιχθεί σε έναν από τους καλύτερους Pick & Roll δημιουργούς της Ευρωλίγκας με πολύ καλά passing skills όχι τόσο σε επίπεδο τεχνικής της πάσας αλλά σε αυτό του court vision και της οξυδέρκειας. Παρότι υστερεί τεχνικά είναι σπουδαίος μαχητής και τον χαρακτηρίζει ένα aggressiveness και στις δύο πλευρές του παρκέ. Θα χρειαστεί να βελτιώσει πολλές πτυχές του παιχνιδιού του. Υστερεί σημαντικά στη περιφερειακή εκτέλεση και γενικά σε ότι έχει να κάνει με τα τελειώματα του χαρακτηρίζεται λίγο “άγουρος”. Παράλληλα θα χρειαστεί να δουλέψει την ιδιοσυγκρασία του σε συνδυασμό με τον τρόπο που ενεργεί εντός παρκέ γιατί είναι μεν aggressive αλλά και πολύ επιρρεπής στο λάθος. Το κύριο αγωνιστικό πλεονέκτημα του σε συνάρτηση με το παιχνίδι των πρασίνων είναι η ικανότητα του να αναμειγνύει τους συμπαίκτες του στην επίθεση μπορεί να απορροφηθεί άμεσα στην επίθεση συνεργασίας του Παναθηναϊκού. 

Στον Τζόρτζεβιτς αρέσει πολύ ο παίχτης και από μέσα από την ομάδα βγήκε ότι πρόκειται για τον μοναδικό γκαρντ για τον οποίο η διοίκηση ήταν διατεθειμένη να πληρώσει για την ελευθέρας του.. Το Hoopfellas με τη σημερινή ανάρτηση βέβαια δίνει και άλλον έναν άλλο (Diot).. Ρεαλιστικά όμως η περίπτωση Γιόβιτς πέταξε μαζί με τη πρόκριση της Μπάγερν. Ο Ερυθρός Αστέρας έχει φιλοδοξίες τις οποίες θα στηρίξει στο τρίγωνο Miller-Zirbes-Jovic και με την ομάδα να συνεχίζει στην Ευρωλίγκα κάθε πιθανότητα “πώλησης” (και μάλιστα σε κατευθείαν αντίπαλο) μοιάζει ισχνή.
Οι ημέρες που απομένουν είναι πολύ σημαντικές για τους πράσινους γιατί πολύ απλά θα πρέπει να ενισχυθούν για να διεκδικήσουν ότι καλύτερο σε αυτό το πολύ ανταγωνιστικό -όπως φαίνεται- TOP-16. Η σύνθεση του ομίλου αφήνει πολλά πράγματα ρευστά και οι πράσινοι απαιτείται να είναι έτοιμοι. Θα τα ξαναπούμε πολύ σύντομα.. Ελπίζω με νέα δεδομένα..

Στον Παναθηναϊκό εξετάζεται και ο Κένι Γκάμπριελ. Το δίδυμο των ψηλών της Καρσίγιακα, Άιβερσον και Γκάμπριελ ήταν ανάμεσα στους παίχτες που ήθελε (το καλοκαίρι) να δει η σελίδα σε ΠΑΟ και ΟΣΦΠ αντίστοιχα. Καλός παίχτης, με συν και πλην. Και συμβόλαιο.. Το γεγονός όμως ότι το ύψος των αποδοχών του (σε συνδυασμό με τις ικανότητες του) είναι μικρό έστρεψε το βλέμμα των πρασίνων προς τη περίπτωση του.
ΟΣΦΠ

Ο Ολυμπιακός βιώνει μια διαφορετική κατάσταση μιας έχει κλείσει το κομμάτι των προσθηκών στο ρόστερ και περιμένει απλά επιστροφές για να πάει πάνοπλος στο TOP-16. Όσον αφορά για τις ομάδες μας και τις πιθανότητες τους στα γκρούπ που έχουν σχηματιστεί θα μιλήσουμε πολύ σύντομα μιας και σήμερα επέλεξα να εστιάσουμε αλλού, όπως είδατε και στη περίπτωση του Παναθηναϊκού.

Σε αντίθεση με ότι διαβάζετε ή ακούτε, η ήττα από την Αναντολού στο Φάληρο τη Παρασκευή ήταν απολύτως φυσιολογική. Α π ο λ ύ τ ω ς, με βάση το ψυχολογικό πέπλο που κάλυπτε το παιχνίδι στη συγκεκριμένη φάση. Ξέρετε, πολλές φορές είναι δύσκολο να νικήσεις αυτή τη πνευματική χαλαρότητα που σε πλημμυρίζει πριν από ένα ματς στο οποίο δεν έχεις ουσιαστικά βαθμολογικό ενδιαφέρον σε αντίθεση με τον αντίπαλο και σου δίνεται η ευκαιρία να το αξιοποιήσεις σωστά δοκιμάζοντας πράγματα. Αυτή είναι η σωστή διαχείριση ενός τέτοιου παιχνιδιού σε αυτή τη φάση. Ο Ολυμπιακός χαρακτηρίστηκε από μια πνευματική χαλαρότητα στον τρόπο που προσέγγισε το ματς από την αρχή και αυτό, όταν οι ομάδες ποιοτικά βρίσκονται κοντά, πληρώνεται. Υποσυνείδητα δε μπορείς να είσαι 100% συγκεντρωμένος σαν σύνολο, πόσο μάλλον όταν ξέρεις ότι ναι, με νίκη με παίρνεις ένα από τα ποιοτικά ρόστερς με τεράστιο βάθος και ένα γκουρού στον πάγκο μαζί σου στην επόμενη φάση. Αυτή λοιπόν η έλλειψη συγκέντρωσης στον στόχο βρισκόταν παντού τη Παρασκευή το βράδυ στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Σε κάθε λεπτομέρεια που έγειρε σιγά σιγά την υπόθεση νίκη προς τη μεριά των Τούρκων. Χρόνοι στα αμυντικά rotations, “θέσεις” στην άμυνα, αμυντικό ριμπάουντ. Κομμάτια στα οποία οι ερυθρόλευκοι δουλεύουν και εκτελούν άψογα εδώ και καιρό.

Το κρίσιμο σημείο όμως (και εδώ θέλω να εστιάσουμε σήμερα) δεν είναι η ήττα αλλά ο τρόπος που θα διαχειριστεί μια πολύ δυνατή πνευματικά μέχρι τώρα ομάδα αυτή την εισχώρηση χαλαρότητας στο μυαλό της έστω και αν την επέτρεψε η ίδια υποσυνείδητα. Ξέρετε, μια τέτοια “κακή” βραδιά (απέναντι μάλιστα σε αντίπαλο των ιδίων κυβικών) σε αυτή τη χρονική περίοδο όπου τα συνεχόμενα απαιτητικά παιχνίδια ξεκινούν μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνη για τη συνέχεια στην απόδοση της ομάδας αν δε τη διαχειριστείς σωστά. Και εδώ το μπαλάκι πάει στον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Εξ ου και η πολύ πρωινή προπόνηση την επομένη. Ο Ολυμπιακός πρέπει να μείνει συγκεντρωμένος, πεινασμένος, μακριά από “θρόνους” που του προσφέρουν τα επιτεύγματα του παρά τα προβλήματα. Ο όμιλος του είναι φωτιά και πρέπει να προσεγγίσει ένα ένα τα ματς, καθόλου ψηλωμένος και με την ίδια μαχητική διάθεση και πνευματική σκληράδα. Είναι θετικό ότι “ξεμπούκωσε” ο Χάκετ και πήρε κάποια παραπάνω λεπτά ο Τζέημς που πρέπει να μπει στην ομάδα. Για τον Ολυμπιακό είναι σημαντικό να μείνει υγιής και να “επιστρέψει” στα βασικά για να βρει τον δρόμο του μετά από μια μικρή (ελπίζω) παράκαμψη. Αυτά τα “βασικά” (άμυνα, συνεργασίες ειδικά στο αμυντικό κομμάτι, ταχύτητα αντιδράσεων ως σύνολο) πάνω στα οποία έχτισε μέχρι τώρα στη σεζόν, θα τον πάνε μακριά ή κοντά φέτος στη διοργάνωση..

ΑΕΚ

Ηρεμία και καθαρό μυαλό. Αυτό χρειάζονται στην ΑΕΚ αυτή τη στιγμή μετά τον αποκλεισμό της ομάδας από το Eurocup. Θα είμαι σύντομος και ευθύς.. Κρατείστε τον Σωτήρη Μανωλόπουλο ως head coach και δουλέψτε στα πρότυπα που δούλεψε ο Άρης με τον Πρίφτη. Ο Ντράγκαν Σάκοτα είναι ένας άνθρωπος με μεγάλη ιστορία στον χώρο αλλά τη συγκεκριμένη στιγμή (από πέρυσι δηλαδή που η ομάδα ξεκίνησε ένα καινούργιο κεφάλαιο) δεν ήταν ο προπονητής που χρειαζόταν η ΑΕΚ ώστε να την οδηγήσει στη νέα εποχή. Ο “δικέφαλος” πλήρωσε το κακό timing σε πολλούς τομείς. Ο Ουόρεν (από την αρχή ήταν λάθος επιλογή, κανείς δε κατάλαβε την απόκτηση του) είχε μεγάλο πρόβλημα στο να κατανοήσει και να προσαρμοστεί σε τακτικά θέματα. Και όμως η αποδέσμευση του στο συγκεκριμένο σημείο (αφήνοντας την ομάδα λειψή στη περιφέρεια κατά τη τελική ευθεία του Eurocup) κόστισε γιατί δεν αναπληρώθηκε. Όμως ήταν η μοναδική ευκαιρία που είχε η διοίκηση να ξεφορτωθεί ολόκληρο το συμβόλαιο του.. Παράλληλα, το ρόστερ είναι κακοφτιαγμένο. Η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή έχει πολλούς “ιδιαίτερους” παίχτες σε επίπεδο χαρακτηριστικών και τεχνικής στην απορρόφηση τους σε ένα σύνολο. Μαυροκεφαλίδη, Χαίρστον, Κούπερ.. Ο Άρμστεντ (επιλογή Σάκοτα) δεν είναι κακός παίχτης (θα το δείτε σύντομα) όμως δε “κουμπώνει” δίπλα σε ένα μικρόσωμο γκαρντ όπως ο Ντι Τζέη. Είναι επιτακτική η ανάγκη απόκτησης ενός γρήγορου ψηλού στο “5” ο οποίος θα δώσει επιλογές στον προπονητή του στην άμυνα και ενός (τουλάχιστον) σουτέρ στις θέσεις των “πλαγίων” ώστε να μπορεί η ομάδα να τρέξει την Pick&Roll επίθεση της. Υπάρχει βέβαια και θέμα με τις αλλαγές. Το βασικό για την ΑΕΚ είναι να δουλέψει μακριά από λογικές νεοπλουτισμού. Καλός προπονητής ο Μπάνκι, το ίδιο και ο Ζντοβτς. Η δική μου ψήφος όμως, πάντα με βάση τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί πάει στον Μανωλόπουλο..

Υ.Γ: Ο Vasilije Micic θα μπορούσε να ήταν μια καλή επιλογή για τον Παναθηναϊκό. Έχει μεγαλώσει με την αφίσα του Διαμαντίδη πάνω από το κρεβάτι, στην οποία προσευχόταν κάθε βράδυ κάνοντας παρακλήσεις για να λάβει την 3D-επιφοίτηση του “μπασκετικού αγίου” των πρασίνων.. Ο Τζόρτζεβιτς τον έκοψε το καλοκαίρι και στη Σερβία έγινε πολύ μεγάλο θέμα με τον Ραζνάτοβιτς να “τη λέει” ανοιχτά στον Σάλε. Ο 21χρονος γκαρντ επέστρεψε πριν λίγο καιρό από τραυματισμό και ο Πέσιτς δε του δίνει λεπτά. Προσωπικά εκτιμώ ότι ο Μίσιτς έκανε λάθος που πήγε στο Μόναχο για χάρη του Πέσιτς όταν άφησε τη Μέγκα Βιζούρα.. Παραμένει ένας πολύ ταλαντούχος PG ειδικά σε επίπεδο playmaking και Pick&Roll δημιουργίας-αποφάσεων, έχοντας παράλληλα πολλά πράγματα να βελτιώσει (περιφερειακή εκτέλεση) στο παιχνίδι του. Προ διετίας είχα πει ότι θα μπορούσε να αποτελέσει τον PG των πρασίνων για τα επόμενα 10 χρόνια. Όμως όλα είναι θέμα επιλογών και timing. Και το τωρινό timing (με τον Τζόρτζεβιτς) δε ξέρω αν είναι ιδιαίτερα καλό αναφορικά με το ενδεχόμενο συνεργασίας σε μια περίοδο που οι πράσινοι ψάχνουν γκαρντ και το παιδί έχει να καλύψει χαμένο έδαφος.

Υ.Γ1: O Gilberto Clavell (26-F-2.00μ.) διεθνής με το Πουέρτο Ρίκο, αγωνίζεται στη δεύτερη κατηγορία του Ισραήλ αυτή τη στιγμή. All-around Forward, πολύ δυναμικός, αλτρουιστής, καλός πασέρ που ξέρει να σκοράρει γύρω από το καλάθι. Έχει δυνατότητες να παίξει πολύ καλό μπάσκετ στη κατάλληλη κατάσταση, ειδικά σε επίπεδο Eurocup. Είναι από τις περιπτώσεις παιχτών που θα ακούσουμε σύντομα και ευτυχώς η σελίδα έχει πρόσβαση στα ..κελάρια του ευρωπαϊκού μπάσκετ (τον κοούτσαρε συνεργάτης μου παλιότερα). Λέτε να επαναληφθεί η ιστορία του Ρίκι Χίκμαν ο οποίος από τη Φινλανδική λίγκα (έπαιζε εκεί και ο Clavell) έφτασε στα σαλόνια..;