ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ..
Η Ευρώπη ξαναμπήκε σε μαζικούς ρυθμούς μπάσκετ αυτό το Σαββατοκύριακο με τα περισσότερα εθνικά πρωταθλήματα να διανύουν τις πρώτες τους αγωνιστικές και άλλα να ξεκινούν τώρα. Το Hoopfellas κάνει τη γνωστή του «βόλτα στην Ευρώπη»..
Εδώ και μερικές εβδομάδες άλλωστε έχω μπει σε ρυθμούς χειμώνα με τη ποσότητα των παιχνιδιών που παρακολουθώ να αυξάνεται. Μη ξεχνάμε ότι σε μερικές ημέρες αρχίζει το Eurocup και η Ευρωλίγκα. Ας κάνουμε μαζί λοιπόν τη πρώτη μας «βόλτα στην Ευρώπη» για φέτος σχολιάζοντας μερικά πράγματα από παιχνίδια που διεξήχθησαν το Σαββατοκύριακο..
-Η Μακάμπι ξεκίνησε τη σεζόν απέναντι απέναντι στη νεοφώτιστη Kiryat Gat με νίκη (89-65) με τον Γκούντες να προσπαθεί ακόμα να μοιράσει ρόλους ώστε να καταλήξει σε μια φόρμα rotation που θα βοηθήσει την ομάδα του να ρολάρει. Η «ομάδα του λαού» που παρατάχθηκε χωρίς τους Εμπάκουε-Φαβεράνι, είχε πρόβλημα στο ριμπάουντ και βελτίωσε την εικόνα της σταδιακά μόνο όταν ανέβασε την πίεση της και μπόρεσε να βρεί πόντους στο ανοιχτό γήπεδο με τους Ραντλ (ναι, αυτός που δε περνάει τα ιατρικά, κορυφαίος με 13 PTS-9 REB-3 AST) και τον Οχαγιόν (10PTS-8 AST) να σπρώχνουν τη μπάλα γρήγορα στο τρανζίσιον. Ο Γκούντες ξεκίνησε τον Σεγκέβ (F, 2.04) στο «4» δίπλα στον Ραντλ (πήγε αρκετά καλά αυτό το δίδυμο με εξαίρεση το positioning στο αμυντικό ριμπάουντ), κάποια στιγμή ανέβασε στο «3» μαζί τους τον Μπέντερ ενώ ο νεοαποκτηθείς Ονουάκου (6 PTS-4 REB 0/4 FT σε 14’) κατάφερε όχι απλά να κάνει αιρμπολ σε βολή αλλά η προσπάθεια του να μη φτάσει ούτε στη ..μέση της απόστασης που χώριζε το σημείο που σούταρε από το καλάθι, λες και μόλις είχε κάνει δικέφαλα στο γυμναστήριο και οι μύες δεν άνοιγαν.. Οι γηπεδούχοι καθάρισαν το ματς όταν έβαλαν στο παρκέ την αθλητική τους υπεροχή πάντως πιέζοντας πολύ τη μπάλα (στο δεύτερο ημίχρονο δεν άφησαν uncontested shots) και αναγκάζοντας τον αντίπαλο σε λάθη. Ο Ρότσεστι ήρθε από τον πάγκο και ήταν θετικός με 14 PTS (3/5 3PT)- 3 AST- 2 STL σε 14’. Τη Πέμπτη η Μακάμπι ξεκινάει τη σεζόν στην Ευρωλίγκα στη Μόσχα με τη ΤΣΣΚΑ..
-Ντέρμπι στην Αδριατική με τη Τσεντεβίτα να παίρνει σπουδαία νίκη απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα στο Ζάγκρεμπ (72-70). Η ομάδα του Ράντονιτς έκανε πολλά λάθη απέναντι σε ένα σύνολο που ήταν διαβασμένο για να μπεί και να παίξει αυτό το παιχνίδι χτυπώντας αρκετά με τον Μπίλαν ως «βάση» στην επίθεση του. Ο Ερυθρός Αστέρας έχασε σπουδαίους παίχτες για αυτόν με ιδιαίτερη σημασία όπως οι Μαριάνοβιτς, Κάλινιτς, Τζένκινς, Ουίλιαμς όμως θα μου επιτρέψετε να πω ότι η φετινή ομάδα έχει προδιαγραφές να παίξει καλύτερο μπάσκετ με ένα ρόστερ σαφώς πιο λειτουργικό και πιο κοντά στις επιταγές του σύγχρονου μπάσκετ σε σχέση με πέρυσι. Μου αρέσει το δίδυμο γκαρντς των Μέκελ (σπουδαία κίνηση για τους Σέρβους, υψηλού επιπέδου playmaking) Λάζιτς και ο τρόπος που αλληλοσυμπληρώνονται όπως και ο αντίστοιχος με τους οποίους τους πλαισιώνει ο Ράιαν Τόμπσον στο «3». Ο Μίτροβιτς (κορυφαίος του ματς για τους Σέρβους μαζί με τον Μέκελ) στα 22 του πηγαίνει για μεγάλη χρονιά ενώ οι πρωταθλητές της Αδριατικής περιμένουν την άνοδο του Σχορτσιανίτη (4 PTS-6 REB, 4 λάθη και ¼ FG) σε 16’) ώστε να επιδείξουν τη παραδοσιακή δύναμη τους, τη post επίθεση. Επιμένω πάντως, η φετινή version του Ερυθρού Αστέρα μπορεί να αποτελέσει τη καλύτερη των τελευταίων ετών.
-O Kyle Kuric ήταν απολαυστικός απέναντι στους Βάσκους της Gipuzkoa (97-64) πυροβολώντας μέσα από την έξυπνη επίθεση του Ρενέσες τον αντίπαλο ακατάπαυστα. Ο απόφοιτος του Louisville αφού μετέτρεψε την άμυνα των Βάσκων σε «κρανίου τόπο» τελείωσε το ματς με 24 πόντους (7/11 FG-7/7 FT) 4 REB. Για άλλη μια φορά το σόου του Αίτο Ρενέσες μπορεί να είναι η αφορμή για μια πολύ ενδιαφέρουσα μπασκετική συζήτηση μιας και ο ρυθμός τους είναι καταιγιστικός όπως και σαφής η δουλειά στη λεπτομέρεια στο επιθετικό κομμάτι. Είναι δεδομένο ότι θα ακολουθήσουν ομάδες σε Ισπανία και Ευρώπη που δε θα ξέρουν από πού τα τρώνε απέναντι στους νησιώτες.. Ο Ρενέσες έχει δώσει το τιμόνι στον Κέβιν Πάνγκος του Γκονζάκα (για τον οποίο κάναμε πολύ λόγο στην Ελλάδα, είχε 14 πόντους-5 τελικές στο ντεμπούτο του στην ACB) με το «Μπούλντογκ» να συμπληρώνεται στο backcourt από έναν top level-shooter όπως ο Kuric και έναν slasher όπως ο Νιούλεη, έφερε πακέτο από τη Λουμπλιάνα τον Όμιτς και το underground basketball του Σαλίν (ναι, του Φινλανδού..) και από τη Μαδρίτη τον Xavier Rabaseda στα G/Fs. O Savane είναο ο τρίτος παίχτης της Μπανταλόνα που μετακομίζει στη φετινή ομάδα τον Ρενέσες (Oliver, Bauez) ενώ ο Aguilar (18 PTS 7/8 FG-5 REB) είναι η σταθερή αξία. Πολύ καλή ομάδα, παρουσιάζει δείγματα υψηλού execution στην επίθεση (σήμα κατατεθέν του δάσκαλου..) και αναμένεται να πρωταγωνιστήσει και φέτος. Ξέρετε την οπτική της σελίδας άλλωστε.. Πίσω από τη βιτρίνα της Ευρωλίγκας και των συλλόγων των εκατομμυρίων ευρώ υπάρχουν κατά μήκος της Ευρώπης κλαμπς που περιέχουν (και παράγουν) πολύ «μπάσκετ». Ένα από αυτά είναι και η συγκεκριμένη ομάδα..
OLD BUT GOLD
Διαμαντίδης και Ναβάρο κάνουν πλάκα. Τρολάρουν συμπαίκτες και αντιπάλους με την ευκολία που καθορίζουν δύσκολα παιχνίδια κομμάτι στο οποίο οι νεότεροι αστέρες των ομάδων τους αντιμετωπίζουν χαρακτηριστικές δυσκολίες.
Παρακολουθούσα εχθές το βράδυ το παιχνίδι των Καταλανών στο Παλάου Μπλαουγκράνα με τη Σαραγόσα. Η ομάδα της Αραγονίας παρουσιάστηκε έτοιμη πνευματικά και αγωνιστικά για το μεγάλο διπλό υπό τον Joaquin Ruiz. Στη τελική ευθεία έμοιαζε να της λείπουν 1-2 σημαντικά σουτ για να πάρει για τα καλά το τιμόνι στα χέρια της. Όμως εκεί ο Πασκουάλ έκανε «ζαβολιά» και έβαλε τον Ναβάρο στο ματς. Νταξ.. Άστο ρε κόουτς να παιχτεί στα ίσα..
Ο «Λα Μπόμπα» καθάρισε τη μπουγάδα με χαρακτηριστική άνεση μπουμπουνίζοντας δύο τρίποντα με τη γνωστή «αλαζονική» αυτοπεποίθηση («βάζω τα πάντα όπου και απέναντι σε όποιον θέλω») και σερβίροντας δύο πανέξυπνες τελικές, δείγμα της μπασκετικής του αντίληψης και ευφυΐας. Ενώ λοιπόν ο κορυφαίος Τόμιτς (23π.-10/11 FG) τα είχε δώσει όλα μέχρι εκείνο το σημείο για τη Μπάρτσα καταφέρνοντας να διατηρήσει τους γηπεδούχους εντός μάχης, χρειάστηκε η κερεζίνη του αρχηγού για να πάρουν οι γηπεδούχοι τη νίκη. Οι Καταλανοί έβαλαν πολύ τη μπάλα στο ποστ ψάχνοντας δημιουργία και ο Πασκουάλ έχει σφίξει τον κλοιό στο ζωγραφιστό δίνοντας μπάλες στον Περπέρογλου χαμηλά και ανεβάζοντας κατά τη προσφιλή του συνήθεια τον Τόμιτς στη γραμμή των προσωπικών, διάταξη που μπορεί παράγει αρκετές (ανάλογα με το πλαίσιο πάντα) καταστάσεις για τη Μπαρτσελόνα. Ο Έρικσον ήταν θετικός στα δικά του 10’ επιδεικνύοντας το Be like Arian (Komazec) στυλ εκτέλεσης του (2/3 τρίποντα-6 πόντους). Είναι πολύ σημαντικό για τον Πασκουάλ να απορροφήσει στην όλη κατάσταση σωστά τον Σάμιουελς που μπορεί να φέρει διαφορετικό πακέτο στη frontcourt τη στιγμή που η ομάδα χρειάζεται τα χαρακτηριστικά του για να συμπληρώσει τα ήδη υπάρχοντα στη γραμμή ψηλών.
Μια από τα ίδια για τον Δημήτρη Διαμαντίδη στο Nick Galis Hall απέναντι στον Άρη. Θύμισε τον παίχτη-κομπιούτερ του PalaDesio προ τριετίας (για να μην αναφερθώ σε παλαιότερα χρόνια που αυτό ήταν ρουτίνα για τον αρχηγό των πρασίνων) παίρνοντας την ομάδα του από το χέρι απέναντι σε μια αρκετά αξιόμαχη ομάδα όπως ο Άρης. Θα συμφωνήσω με τον κόουτς Πρίφτη. Ο Άρης θα μπορούσε να είχε κερδίσει το παιχνίδι υπό συνθήκες. Αντρίκια και προς τιμήν του δεν έριξε το βάρος στην απουσία του Χάγκινς παρότι είναι αλήθεια ότι ο συγκεκριμένος παίχτης έλειψε πολύ στους κίτρινους όταν ο αντίπαλος έβαλε σημάδι το ζωγραφιστό με τους Ραντούλιτσα-Γκιστ. Για τον Φελντέν όπως τα είπαμε. Θα έχει καλές βραδιές όπως αυτή του Φαλήρου και άλλες όπως αυτή του Παλέ. Το θέμα είναι να διατηρήσει τη σκέψη του θετική όσο προχωράει η χρονιά γιατί μόνο έτσι θα καταφέρει να αλλάξει την αναλογία υπέρ του. Το αβαντάζ της παρουσίας του Καλάθη στο backcourt είναι μεγάλο καθώς προσφέρει σιγουριά και εγγυάται κάποια πράγματα ακόμα και στις κακές βραδιές. Εκεί που δεν υπάρχει εγγύηση είναι το back up του Ραντούλιτσα. Ο Τζόρτζεβιτς προσπαθεί να ανεβάσει τον Κούζμιτς με αποκορύφωμα την …Ιωαννιδική δήλωση μετά το ματς σκόπιμα για να ανεβάσει τη ψυχολογία του παίχτη (θύμισε το «όπως όλοι είδατε (ε?) το κλειδί σήμερα ήταν ο Λυπηρίδης..» του Ξανθού με τη πραγματικότητα τις περισσότερες φορές να απέχει πολύ). Ο Σέρβος ψηλός φέρνει ριμπάουντ και άμυνα ψηλά αλλά χάνει σημαντικά σε άλλα κομμάτια, χωρίς πάντως αυτό να σημαίνει ότι δε μπορεί να παίξει καλύτερα (φυσικά και μπορεί) στη διάρκεια της σεζόν..
-Ο Τony Meier έλαμψε για λογαριασμό του Απόλλωνα Πατρών στο Ρέθυμνο τελειώνοντας την αναμέτρηση (όχι νικηφόρα πάντως για την ομάδα του) με 31 πόντους (6/12 διπ.-5/5 τριπ.-4/4 προσωπικές) και 6 ριμπάουντς. Ο ύψους 2.04μ. φόργουορντ-σέντερ του κολεγίου του Μιλγουόκι στο Ουισκόνσιν, (οι Panthers του Ρομπ Τζέτερ) είναι κλασσική περίπτωση ψηλού Ουισκόνσιν. Από αυτούς που θα γούσταρε ο Μπο Ράιαν στο μεγάλο πρόγραμμα της περιοχής (Badgers). Πρόσωπο-πλάτη παιχνίδι (περισσότερο πρόσωπο, ο τύπος του pick & pop), έλλειψη athleticism αλλά και αυτή την αίσθηση του σκορ και τη πλαστικότητα κινήσεων γαρνιρισμένη από μαλακά χέρια έτοιμα να τελειώσουν, χαμένες θεωρητικά, φάσεις. Υβρίδιο Λουκά Μαυροκεφαλίδη ίσως.. Αμφιβάλλετε ότι ο Λουκάς θα ταίριαζε στο μπάσκετ του Ουισκόνσιν μήπως; Εγώ όχι..
-Το Μιλάνο διέλυσε τη Βαρέζε δείχνοντας προσπάθεια να ρολάρει. Ο Μακλίν έκοβε λαιμούς με το δυναμισμό του (μετά το πρώτο εξαιρετικό ματς των 22 πόντων-10 ριμπ στους Δολομίτες τελείωσε με 12π.-7 ριμπ.-3 τελικές εχθές) και έχει στείλει το μήνυμα σε όλη τη Lega A ότι είναι ο τύπος είναι «αγκωνιά και λιποθυμία» για τον αντίπαλο. Το χειροκρότημα κέρδισε ο Γκάνι Λαουάλ που μπήκε δυνατά γράφοντας στο πρώτο του δεκάλεπτο 7 πόντους και 8 ριμπάουντς. Εξαιρετικός ο Χάμελ που στο ρόλο του Stretch-4 γράφει τα πάντα.. Η ΕΑ7 έχει δρόμο ακόμα βέβαια και ο Ρέπεσα πρέπει να παρουσιάσει μια πραγματικά καλή δουλειά φέτος για να φέρει το καραβί στα ίσα..
Θα ήθελα να γράψω και δύο κουβέντες παραπάνω για τη TBL (το νταμπλ-νταμπλ του Ντόρσεϊ με 10+10 σε 19’ ή το σπουδαίο διπλό της Νταρουσάφακα σε ένα πολύ κλειστό ματς) όμως τα τραγικά γεγονότα επισκίασαν το μπάσκετ και όλη την αγωνιστική. Το κλίμα είναι τεταμένο και ο κόσμος νιώθει ανασφάλεια βιώνοντας δύσκολες στιγμές..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
