HOOPFELLAS EUROLEAGUE POWER RANKINGS (TOP-16 EDITION)
Ο πρώτος γύρος του TOP-16 τελείωσε και το Hoopfellas βάζει τα κιάλια του και κοιτάζει προς τον μακρινό ορίζοντα της Μαδρίτης, αναλύοντας το performance των ομάδων μέσα από τα τελευταία Power Rankings..
Χωρίς προλόγους και πολλές κουβέντες στον λαό του Hoopfellas.. Τα Power Rankings των 16 μονομάχων στον δρόμο για το Final-Four της Μαδρίτης και μετά από τα 7 πρώτα ματς του TOP-16 της φετινής Ευρωλίγκας..
1.REAL MADRID (6-1, OFF: 86.4 DEF: 72.9 POS: 75.0): Η Ρεάλ είναι η μόνη ομάδα που έχει θεωρητικά και με βάση τα παρόντα αγωνιστικά στάτους, ισχυρό προβάδισμα για την πρωτιά σε ένα από τα δύο γκρούπς. Αυτό που κάνει τους μερένγκες τόσο ξεχωριστούς δεν είναι απλά ότι είναι η καλύτερη ομάδα του TOP-16 σε Offensive και Defensive Rating αλλά ότι είναι πολύ αποτελεσματική παίζοντας σε ένα πολύ υψηλό τέμπο με ελάχιστα λάθη και πολύ υψηλό βαθμό συνεργασιών που μόνο ελληνικές ομάδες επιδεικνύουν. Αυτό που προβληματίζει από την άλλη είναι ότι έχασαν στη μόνη έδρα ενός contender που έπαιξαν (Τελ Αβίβ) με δύο σπουδαία εκτός έδρας ματς (ΟΑΚΑ, Βαρκελώνη) να τους περιμένουν.
2. CSKA (6-1, OFF: 91.1 DEF: 81.1 POS: 81.3): «Άλλη ομάδα» στο TOP-16 η ΤΣΣΚΑ, η οποία πλέον με τους Τεόντοσιτς-Ντε Κολό σε φούλ ρυθμούς στο παρκέ (από 30.0’ μ.ο. ο καθένας) έχει διαφοροποιήσει πράγματα στο παιχνίδι της, ανεβάζοντας δραματικά το τέμπο της (από 72.7 κατοχές στις 81.3) και φυσικά την παραγωγικότητα της έχοντας χάσει λίγο στο αμυντικό κομμάτι (101.1 παθητικό ανά 100 κατοχές έναντι 98.9 στη κανονική περίοδο όπου βέβαια το επίπεδο ήταν ένα κλικ χαμηλότερο) όπου μετρούσε 71.8 παθητικό σε χαμηλότερο φυσικά pace. Γενικά η άμυνα της σε σχέση με τον ανταγωνισμό παραμένει σε υψηλό επίπεδο ενώ οι φετινές σταθερές της στην επίθεση (πολύ καλή κυκλοφορία, δηλητήριο από το τρίποντο) την συνοδεύουν ακόμα. Ο ΝτεΚολό είναι σε αγρία κατάσταση όμως η ομάδα έκανε την πρώτη μικρή κοιλιά και ο Ιτούδης θα πρέπει να τη διαχειριστεί σκεπτόμενος και τον τρόπο που θα εντάξει τον Κριάπα στο ροτέησιον. Two way-team και αυτό μπορεί να αποδειχθεί σημαντικό για τη συνέχεια..
3. OSFP (6-1, OFF: 77.9 DEF: 70.4 POS: 68.6): Η δήλωση του κόουτς Μπάγκατσκις με την οποία χαρακτηρίζει τον Ολυμπιακό ως την καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη σήμερα είναι “γαλόνι” την ελληνική ομάδα και ενδεικτική της αύρας που σκορπούν τον τελευταίο καιρό. Ο Ολυμπιακός είναι (τουλάχιστον μέχρι τώρα) η ομάδα του TOP-16 βγάζοντας σε πολλά ματς εικόνες από το πρόσφατο ένδοξο παρελθόν με τον γνωστό σιδερένιο χαρακτήρα. Αν αύριο ξεκινούσε το F4 της Μαδρίτης, ανεξαρτήτου αντιπάλου θα πόνταρα στους ερυθρόλευκους. Αρκετά όμως.. Το F4 ΔΕΝ είναι αύριο και κανείς δεν εξασφαλίζει στον κόουτς Σφαιρόπουλο ότι η ομάδα του θα διατηρήσει το μομέντουμ που έχει τώρα. Με την πρόσληψη του νέου τεχνικού σας είχα ενημερώσει για τη ..μετάβαση που θα επιχειρήσουν οι ερυθρόλευκοι σε πιο σετ καταστάσεις και στην επίθεση μισού γηπέδου. Ο Ολυμπιακός παίζει στο χαμηλότερο pace σε όλη τη διοργάνωση και ποντάρει, σε ματς με συγκεκριμένο αριθμό κατοχών, στην άμυνα του και στο efficiency της επίθεσης του. Σουτάρει με 40.5% στο τρίποντο (2ος), είναι 1ος σε assisted FGs (67%, στοιχείο πολύ τιμητικό και δείγμα των συνεργασιών και της ροής της επίθεσης του). Έχει σε απόλυτα νούμερα την καλύτερη άμυνα, αν και αναλύοντας πιο βαθιά θα έλεγα μια από τις 3-4 καλύτερες (102.7 και 7ος σε DEF Rating). Αμύνεται πραγματικά εντυπωσιακά στο ποστ (οι αντίπαλοι του διατηρούν τα χαμηλότερα ποσοστό εντός του ζωγραφιστού) και επιβάλλεται σε κάθε επίθεση με το physicality του, χαλώντας τη δημιουργία του αντιπάλου (τα χαμηλότερα νούμερα σε τελικές απέναντι στην ερυθρόλευκη άμυνα).
Ο Σφαιρόπουλος πάει βαθιά στο ροτέησιον έχοντας δημιουργήει έναν υγιή εσωτερικό ανταγωνισμό και ο Σπανούλης έχει κάνει establish στο στάτους του καλύτερου closer σήμερα στην Ευρώπη. Πάνω από όλα, ο Ολυμπιακός βγάζει σωματική και πνευματική σκληράδα. Θα τη χρειαστεί για τη συνέχεια γιατί ο Ομπράντοβιτς θα έρθει με άγριες διαθέσεις στο Φάληρο και το πλεονέκτημα έδρας είναι απόλυτα ανοικτό ακόμα. Παρ’όλα αυτά και πάντα με αυτά που έχουμε στα χέρια μας σήμερα, θα σας υπέγραφα ότι οι ερυθρόλευκοι είναι η ομάδα που δε θέλουν να συναντήσουν σε ένα δίχως αύριο παιχνίδι η Ρεάλ και η ΤΣΣΚΑ. Και όχι, τα πεπραγμένα του παρελθόντος δεν είναι ο μοναδικός λόγος..
4. FENERBAHCE (5-2, OFF: 77.9 DEF: 72.9 POS: 72.9): Τα κακά νέα για τον ανταγωνισμό είναι ότι η Φενέρ έχει ανέβει κατακόρυφα στο αμυντικό κομμάτι. Από τους 78.7 πόντους παθητικό στη κανονική περίοδο έχει πέσει στους 72.9 έχοντας ρίξει τα ποσοστά των αντιπάλων, διατηρώντας ένα εντυπωσιακό 28% στα Mid Range FGs που επιχειρούν απέναντι της. Ο Ομπράντοβιτς κεφαλαιοποιεί το μέγεθος που έχει η ομάδα του σε κάθε θέση τώρα που η Φενέρ έχει μάθει να διαβάζει άμεσα καταστάσεις μις-ματς. Είναι η ομάδα που εκτελεί περισσότερο μέσα από το ζωγραφιστό από κάθε άλλη ενώ πολύ σημαντικό κομμάτι της βελτίωσης αυτής (ειδικά στην άμυνα) είναι η παρουσία του Νίκου Ζήση που έχει νοικοκυρέψει σχετικά ένα άτσαλα στελεχωμένο μπακόρτ. Το επίπεδο συνεργασιών ακόμα είναι χαμηλό στην επίθεση όπου ο Ζοτς έχει ανάψει πράσινο στον Γκάουντλοκ, με τουλάχιστον συζητήσιμες επιλογές ειδικά όταν η ομάδα χρειάζεται οπωσδήποτε πόντους στο τέλος του χρόνου (εξ ου και το overall πολύ χαμηλό ποσοστό των assisted FGs).. Η Φενέρ μάτσαρε τη μια εντός έδρας ήττα με το διπλό στην Αναντολού και ελπίζει να παίξει στο Φάληρο το πλεονέκτημα έδρας. Ακόμα, προσωπικά δε με γεμίζει και σε καμία περίπτωση δε θα εξάρω το performance της. Όμως με αυτόν τον προπονητή και αυτό το star quality στο ρόστερ μπορεί να εξελιχθεί σε «εφιάλτη» για οποιονδήποτε εάν περάσει στο φάιναλ-φορ.. Ακόμα όμως έχει δρόμο μέχρι εκεί..
5. PANATHINAIKOS (5-2, OFF: 75.1 DEF: 71.7 POS: 72.4): Ευκαιρία να δούμε τα πράγματα από μια πιο ρεαλιστική οπτική για τους πράσινους καθώς θα παραθέσουμε πράγματα που αρκετός κόσμος πιθανόν να μην δεν υποψιαζόταν καν.. Ο Παναθηναϊκός στο TOP-16 έχει στραφεί στην άμυνα του και αποτελεί τοπ-αμυντική ομάδα για τη διοργάνωση. Παρότι το pace έχει ανέβει (εγώ λέω ότι πρέπει να ανέβει κι άλλο σίγουρα..) το παθητικό των 74.3 πόντων στη regular season έχει πέσει αισθητά στους 71.7 δηλ. την τρίτη καλύτερη αμυντική επίδοση πίσω από τους low-paced, Ολυμπιακό και Άλμπα. Στην πραγματικότητα όμως ο πολύ βελτιωμένος αμυντικά Παναθηναϊκός του TOP-16 είναι η καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης πίσω μόνο από τη Ρεάλ, με DEF Rating (το αξιοθαύμαστο) 99.6 (ανά 100 κατοχές). Οι πράσινοι έχουν αποκτήσει συνοχή στη περιφερειακή τους άμυνα (η οποία είχε κενά στη regular season) κρατώντας το midrange παιχνίδι των αντιπάλων στο ..πάτωμα (32.5%) ενώ πιέζουν πολύ καλά τη μπάλα στην άμυνα 3/4 που επιλέγει ο Ιβάνοβιτς (δε το είχαν αυτό το στοιχείο στη κανονική περίοδο). Δεν είναι τυχαίο ότι αναγκάζουν την αντίπαλη επίθεση στα περισσότερα λάθη στη λίγκα (14.4-40% πάνω από την πρώτη φάση), πίσω μόνο από την άμυνα της Ρεάλ (17.6).. Το μελανό σημείο της ομάδας αυτή τη στιγμή είναι το κομμάτι των ριμπάουντς, ειδικά το αμυντικό όπου επιτρέπει δεύτερες κατοχές. Αυτό το μειονέκτημα (η έλλειψη ασφαλούς αμυντικού ριμπάουντ) έχει κοστίσει και στην παραγωγικότητα των πρασίνων μιας και απουσιάζει η βασική συνθήκη για να χτυπήσεις με τρανζίσιον επίθεση, η οποία φωνάζω εδώ και καιρό ότι μπορεί να βοηθήσει την ομάδα του Ιβάνοβιτς να κάνει την υπέρβαση φέτος. Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να σουτάρει αρκετά αξιόπιστα από το τρίποντο και δουλεύει με συνεργασίες στο επιθετικό κομμάτι όμως η αδυναμία του σε κομμάτια όπως το ριμπάουντ, η pick & roll άμυνα και τα λάθη θα του στοιχίσουν απέναντι στις σπουδαίες ομάδες για τον απλούστατο λόγο ότι θα αποτελέσουν τροχοπέδη στη προσπάθεια του να ελέγξει το τέμπο.
Το performance της ομάδας μέχρι τώρα δεν είναι στα επίπεδα π.χ. του αντίστοιχου του “αιωνίου” στο ίδιο διάστημα και ναι, ο δεύτερος γύρος είναι φ ω τ ι ά. Ματς που μπορεί να αλλάξει το ρου στο Τελ Αβίβ, 3 πολύ δύσκολα εκτός με τις δημοκρατικές δυνάμεις του ομίλου (Ερ. Αστέρας, Ζάλγκιρις, Γαλατά) και “αίμα και άμμος” παιχνίδια με Ρεάλ-Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ.. Όμως από την άλλη, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στην όλη κατάσταση δεν είναι η αμυντική βελτίωση και ο σκληροτράχηλος χαρακτήρας που σφυρηλατεί η ομάδα στα μετόπισθεν αλλά η προοπτική βελτίωσης στο συγκεκριμένο κομμάτι που φέρνει η προσθήκη του Λαουάλ, παίκτη του οποίου η ικανότητα είναι γνωστή στα συγκεκριμένα κομμάτια που πάσχουν οι πράσινοι. Όποιος διαβάζει Hoopfellas βέβαια, δε χρειαζόταν τα Advanced Stats για να αξιολογήσει την εικόνα των πρασίνων..
– MACCABI TEL AVIV (5-2 OFF: 77.6 DEF 75.7 POS: 73.9): H ήττα-σοκ από την Άλμπα «χάλασε» έναν σπουδαίο πρώτο γύρο για την ομάδα του Γκούντες η οποία ανάγκασε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ να υποκλιθούν στον μυστικισμό της NOKIA ARENA διατηρώντας μέχρι πρότινος ένα προβάδισμα για το πλεονέκτημα έδρας. Πλέον αναμένεται με ενδιαφέρον η αντίδραση της, αρχής γενομένης από το ματς με τον Παναθηναϊκό. Η Μακάμπι βελτίωσε πολύ την άμυνα της και βρήκε κατεύθυνση και στόχους στο επιθετικό κομμάτι. Τον τελευταίο 1,5 μήνα είναι η πιο αποτελεσματική ομάδα στην Ευρώπη –και στις δύο πλευρές του γηπέδου- από τα 4.5-5 μέτρα και μέσα. Τρέχει καταπληκτικά το γήπεδο σαν σύνολο και προστατεύει το ζωγραφιστό με μεγάλη επιτυχία ενώ εκτελεί με σχεδόν 74% στα Close Range FGs. Το τεχνικό επιτελείο περιμένει τον Τάιους (5.9 πόντους στο TOP-16) η άνοδος του οποίου μπορεί να αλλάξει τη μοίρα στη συνέχεια. Πάντως όσο αμύνεται έτσι η ισραηλινή ομάδα θα παίζει πάνω από τις δυνατότητες της σαν ρόστερ. Ο Γκούντες έχει μάλιστα αναστρέψει όλο το κλίμα υπέρ του πλέον. Βέβαια, σας είχα γράψει μετά την 5η σερί της νίκη στον όμιλο ότι δεν είναι η ομάδα που πρέπει να φοβίζει τις δικές μας.. Όχι χωρίς τον Μπλατ.
7. ANADOLU (4-3, OFF: 76.1 DEF: 77.4 POS: 71.6): Η πρόσφατη εντός έδρας ήττα από τη Φενέρ (με νίκη η Αναντολού θα πήγαινε στο 5-2..) έβγαλε μπροστά τις αδυναμίες της ομάδας του Ίβκοβιτς τον τελευταίο καιρό. Η καλύτερη άμυνα της Ευρώπης στη κανονική περίοδο έχει εξαφανιστεί και μαζί της έχει πάρει μέρος από την εντυπωσιακή ένταση που κατέθετε στο παρκέ η τουρκική ομάδα. Η Αναντολού είναι η χειρότερη rebounding-team σε αυτή τη φάση και για αυτό αδυνατεί να επιβάλλει το δικό της τέμπο. Ο Ντούντα βέβαια βλέπει πιο μακριά και κρατάει την ομάδα κάτω από το στέγαστρο της «υπομονής». Η απόκτηση του Ερτέλ περισσότερο διατάραξε τις ισορροπίες αν και ο Γάλλος παίζει καλύτερα τελευταία ερχόμενος από τον πάγκο (τα έλεγα εγώ ο γραφικός..) και σαν δίδυμο με τον Ντρέηπερ. Ο Αμερικανός είναι (μαζί με τον Περπέρογλου) η μεγαλύτερη σταθερά που διαθέτει η Αναντολού φέτος και –για εμένα- βασικός υποψήφιος για το βραβείο του «καλύτερου αμυντικού παίκτη της διοργάνωσης». Ο «σοφός» πάντως στοχεύει να μπεί στην post season για φέτος (αυτός είναι ο στόχος όπως βγαίνει εντός της ομάδας) γνωρίζοντας ότι μετά θα προσπαθήσει να το πάρει πάνω του με συνταγές και τακτικές-επτασφράγιστα μυστικά από τα κιτάπια της βιβλιοθήκης του αθλήματος. Δεν είναι σίγουρα εύκολο να βρείς τη χρυσή ισορροπία στο παιχνίδι μιας ομάδας με τόσους νέους παίκτες σε σημαντικό ρόλο, όμως εάν κάποιος μπορεί να το κάνει στη παρούσα φάση, αυτός είναι ο Ίβκοβιτς..
8. BARCELONA (4-3, OFF: 79.1 DEF: 77.4 POS: 73.0): Βρε, βρε.. Η Μπαρτσελόνα που (προς γενική έκπληξη) «γάζωνε» στη regular season, τα έχει βρεί σκούρα στο TOP-16 και θα πρέπει να παίξει σίγουρα καλύτερο μπάσκετ για να κοιτάξει ψηλότερα από την 4η θέση στον όμιλο. Το πρόβλημα των Καταλανών είναι αμυντικό μιας και η ομάδα δεν έχει τη συνοχή που συνήθιζαν παραδοσιακά να παρουσιάζουν τα σύνολα της υπό τον Πασκουάλ. Αδυνατούν να αμυνθούν στο pick & roll (δεν έχει πόδια στο «5» και ..Σάδα στα γκαρντς) είναι ευάλωτοι –όταν δε βάζουν τη μπάλα στο ποστ- στο αμυντικό τρανζίσιον. Ο Χεζόνια είναι εντυπωσιακός πραγματικά ενώ ο Τόμιτς κάνει μια ακόμα σπουδαία σεζόν με νούμερα για MVP (12.9 PTS-8.9 REBS-3.0 AST-1.3 BLK στο TOP-16). Tο πρόγραμμα στον δεύτερο γύρο δεν είναι καλύτερο (τα δύο ματς στα Βαλκάνια νομίζω ότι θα καθορίσουν το που θα πάει..) με τον Πασκουάλ να ποντάρει στην επιστροφή των Ναβάρο-Όλεσον (επέστρεψαν και οι δύο) για να προσθέσει winner instincts και να αντιστρέψει την κατάσταση. Έχει πολύ ενδιαφέρον εδώ το πράγμα..
9. NIZHNY (2-5, OFF: 82.1 DEF: 83.9 POS: 72.3): Η Νίζνι είναι η πιο ποιοτική ομάδα που πιθανόν να μείνει εκτός οχτάδας. Πολύ καλή δουλειά από τον Μπάγκατσκις με ένα σύνολο που μυρίζει μπάσκετ. Smooth offense (πολύ αποτελεσματική και υπέρ του δέοντος παραγωγική παρότι αναπτύσσεται σε χαμηλό pace, 2η σε Offensive Rating)με πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας και ένας Ρότσεστι υποψήφιος για την all-star ομάδα της διοργάνωσης. Αν και συνολικά η άμυνα της θέλει δουλειά, σε ορισμένα κομμάτια (όπως αυτή του ποστ αλλά και το αμυντικό ριμπάουντ ελέω Παραχούσκι) είναι αρκετά αξιόπιστη. Έχει μείνει λίγο πίσω όμως στοχεύει την Αναντολού ώστε να κάνει την έκπληξη και να προλάβει το τραίνο. Όπως και να’χει, μπράβο..
10. ALBA BERLIN (3-4, OFF: 67.4 DEF: 71.3 POS: 69.7): O Σάσα Ομπράντοβιτς είναι βασικός υποψήφιος για τον τίτλο του «κόουτς της χρονιάς» έχοντας στη διάθεση του το σύνολο με το λιγότερο μπασκετικό ταλέντο στο TOP-16 όμως τη μεγαλύτερη μαχητική διάθεση. Η Άλμπα είναι ομάδα. Αμύνεται πάνω από τα όρια του φάουλ, χαλάει τη δημιουργία του αντιπάλου και προστατεύει καλά το ζωγραφιστό, είναι δυνατή στο ριμπάουντ. Το πρόβλημα της είναι ότι κάνει υπερβολικά πολλά λάθη για ομάδα καθαρά μισού γηπέδου, γεγονός που αποτελεί τεράστιο ανασταλτικό παράγοντας στην παραγωγικότητα της. Θα χρειαστεί να κάνει μεγάλη εκτός έδρας νίκη για να «καβαλήσει» και να σπάσει την τετράδα των φαβορί. Είτε στο ΟΑΚΑ, είτε στην Ισπανία.. Πολύ καλή προσπάθεια, ομάδα με σωστή κατεύθυνση που παίζει πάνω από τις δυνάμεις της.
Μαγκιές δεν έχει..
Μαγκιές δεν έχει..
11. LABORAL (3-4, OFF: 81.9 DEF: 81.3 POS: 76.3): Ο Ναβάρο έχει κάνει στροφή στις ρίζες του μπάσκετ των Βάσκων ανεβάζοντας το τέμπο στην προσπάθεια του να παρουσιάσει μια high octane offense. Το θέμα είναι ότι η Λαμποράλ παίζει ατομικά χωρίς συνεργασίες στη προσπάθεια της να φτάσει στο καλάθι στο μισό γήπεδο, απόρροια της έλλειψης pass-first PG ο οποίος θα έβαζε τα πράγματα σε μια σειρά. Ο Μπέρτανς σουτάρει άσχημα (28% 2π.-30% 3π.-63.6 1π.). Έφτασε πολύ κοντά στο ματς που μπορούσε να αλλάξει την τύχη της στον όμιλο (εκτός με Φενέρ) αλλά έχασε στον πόντο. Είναι μέσα στο παιχνίδι όμως η εικόνα της μου δείχνει περισσότερο ότι θα έχει ρόλο ρυθμιστή και όχι διεκδικητή.
12. GALATASARAY (2-5, OFF: 76.6 DEF: 81.0 POS: 74.0): Η Γαλατά έχει διάφορα προβλήματα να αντιμετωπίσει αυτή τη στιγμή μιας και το κλίμα γύρω από την ομάδα δεν είναι καλό. Χωρίς τον τραυματία Αρόγιο οι Τούρκοι είναι ουσιαστικά εκτός παιχνιδιού. Ο Αταμάν (ακούγεται έντονα πλέον ότι χάνει τα αποδυτήρια) το πάλεψε όμως η αμυντική του δουλειά και φέτος είναι πολύ κακή. «Κλέψιμο» ο Γιάνγκ που ανεβαίνει διαρκώς τον τελευταίο καιρό και δείχνει ότι έχει πολλές δυνατότητες σε αυτό το επίπεδο.
13. ZALGIRIS KAUNAS (2-5, OFF: 68.7 DEF: 76.4 POS: 72.3) Και εδώ έχουμε μια limited επίθεση μισού γηπέδου με αρκετή ροπή προς το λάθος η οποία μάλιστα στηρίζεται υπερβολικά στην προσωπική φάση και εκτέλεση του Τζέημς Άντερσον. Δυστυχώς για τους Λιθουανούς ο Αμερικανός wing βρίσκεται σε χαμηλή πτήση στο TOP-16 (12 π.μ.ο. με 23.6% στο τρίποντο). Για τον Γκουντάιτις τα είπαμε στην αρχή της σεζόν.. Τώρα που τα πράγματα σκλήρυναν και οι υπόλοιποι μικροί έχουν βρεί σε τοίχο αυτός έχει ανέβει κατακόρυφα..
14. CRVENA ZVEZDA (1-6, OFF: 72.0 DEF: 76.6 POS: 74.0): Οι Σέρβοι με απογοήτευσαν. Περίμενα ότι μπορούσαν να αποτελέσουν την ομάδα που θα μπεί σφήνα στην τετράδα των φαβορί όμως αποδείχθηκε ότι δε μπόρεσαν αυτό που πετυχαίνει ένα δικό τους παιδί, ο Σάσα Ομπράντοβιτς (είμαι σίγουρος ότι εάν τους παίρνει, θα τον κοιτάξουν το καλοκαίρι). Είναι η πιο αδύναμη ομάδα στο σουτ από το τρίποντο, εκτελώντας ακόμα χειρότερα από την κανονική περίοδο με ποσοστό κάτω του 25% το οποίο έχει άμεση επίπτωση στις συνθήκες που δημιουργούν για το ποστ παιχνίδι τους. Το Βελιγράδι θα κρίνει πολλά στον δεύτερο γύρο καθώς περιμένει Μπάρτσα, ΠΑΟ και Μακάμπι..
15. UNICAJA MALAGA (1-6, OFF: 71.6 DEF: 78.7 POS: 71.7): Η πιο χλιαρή παρουσία στο TOP-16. Nερόβραστη κύριε Πλάθα.. Η Ουνικάχα έχει απορροφηθεί στο πηδάλιο της ACB και πραγματικά δείχνει σκασμένη στην Ευρωλίγκα. Κακή shooting team, αναιμική επίθεση στο μισό γήπεδο την οποία εάν δεν υποστήριζε με το επιθετικό ριμπάουντ θα ήταν η πιο χειρότερη της φάσης αυτής. Έχει χαιρετήσει ήδη..
16. EA7 (1-6, OFF: 71.6 DEF: 84.4 POS: 72.7): Το Μιλάνο βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης και η εικόνα που παρουσιάζει δε τιμά καθόλου τους παίκτες και κυρίως τον κόουτς Μπάνκι. Οι αμυντικοί μηχανισμοί έχουν βραχυκυκλώσει και μαζί έχει καταρρεύσει όλο το οικοδόμημα. Οι Λομβαρδοί πληρώνουν τις κακές επιλογές του καλοκαιριού σε μια σεζόν που όλοι οι μπασκετικοί περιμέναμε τη συνέχεια του ταξιδιού που ξεκίνησε πέρυσι..
Υ.Γ: Κάποτε το All-Star game του ΝΒΑ ήταν όντως το παιχνίδι της χρονιάς. Ίσως να παίζει ρόλο και η ηλικία μου αλλά θυμάμαι με πόσο μεγαλή προσμονή το περίμενα και ρούφαγα κάθε δευτερόλεπτο. Υπήρχε όμως “πραγματική κόντρα”. Από τη στιγμή που πατούσαν το παρκέ μπασκετικοί εγωισμοί όπως του Τζόρνταν ή του Μάτζικ (που απλά δεν ήξεραν τι σημαίνει ήττα ούτε στο μονό του playground) ήξερες ότι κάποια στιγμή το πράγμα θα σοβαρέψει και τα γελάκια θα κοπούν. Διακυβευόντουσαν πράγματα.. Αυτό που βλέπουμε πλέον είναι αστείο..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
Οι Αμερικάνοι ξέρουν να φτιάχνουν με μοναδικό τρόπο το..περιτύλιγμα. Είναι έτη φωτός μπροστά στο να μετατρέπουν το πιο ασήμαντο γεγονός σε σόου. Όμως εντός παρκέ αυτό που παίζεται πλέον (εδώ και αρκετά χρόνια μάλλον..) δε μπορώ να το παρακολουθήσω. Ούτε καν σαν χαλαρο ψυχαγωγικό πρόγραμμα.. Oι διαγωνισμοί τριπόντων/καρφωμάτων είναι το μοναδικό πραγματικά ενδιαφέρον κομμάτι. Και φέτος είχαμε δύο εξαιρετικούς performers. Ο Κάρι καθάρισε σε μια από τις μεγαλύτερες συνεστιάσεις pure shoοters ενώ ο LaVine ξεσήκωσε μνήμες Βινς Κάρτερ με τα καρφώματα του. Σούπερ και οι δύο..
