BOXING DAY
Εν μέσω εορτών το ελληνικό μπάσκετ έχει για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια το δικό του μεγάλο ντέρμπι. Έστω και αν «έτυχε» και δεν είναι παράγωγο του μάρκετινγκ, Ολυμπιακός & Παναθηναϊκός έρχονται face to face αύριο στο Φάληρο, λίγο πριν το ξεκίνημα του TOP-16, για το πρωτάθλημα της Α1. Το Hoopfellas ακτινογραφεί..
Κάτι σαν ..Boxing Day λοιπόν με ντέρμπι στην καρδιά των εορτών. Κέντα που μου αρέσει πολύ.. Το ματς είναι μεγάλο, όχι τόσο για αυτά που θα κρίνει καθαρά βαθμολογικά αλλά γιατί τα συμβάντα μπορεί να δουλέψουν στο μυαλό των αντιπάλων που μπαίνουν αμέσως μετά στο TOP-16. Σαν εισαγωγή παραθέτω μερικά στατιστικά, το καθένα με τη δική του σημασία στην αναμέτρηση. Φυσικά, μιας και πρόκειται για ματς (τοπ-επιπέδου) Ευρωλίγκας, τα νούμερα αναφέρονται σε αυτή τη διοργάνωση.
ΤS% (TRUE SHOOTING PERCENTAGE)
ΟΣΦΠ 45.2
ΠΑΟ 48.7
TEAM DR% (DEFENSIVE REBOUND PERCENTAGE)
OΣΦΠ 67.8
ΠΑΟ 70.75
ΤΕΑΜ ΟR% (OFFENSIVE REBOUND PERCENTAGE)
ΟΣΦΠ 29.16
ΠΑΟ 29.23
ΟPPONENTS PERCENTAGE FG% (2PT-3PT)
OΣΦΠ (45.2-31.6%)
ΠΑΟ (53.7-28.5%)
ΑST/TO RATIO (& ΟPP)
OΣΦΠ 143.7 (100.7%)
ΠΑΟ 123.1 (151.4%)
ΥΠΟΒΑΘΡΟ
Οι δύο ομάδες καθαρά αγωνιστικά είναι πολύ κοντά. Ο Παναθηναϊκός βρήκε νωρίς ρυθμό πιάνοντας πολύ υψηλά στάνταρντς απόδοσης, όμως τον τελευταίο καιρό αντιμετώπισε διάφορα προβλήματα που είχαν αγωνιστικό αντίκτυπο και τώρα βιώνει μια κατάσταση, πιο ρεαλιστική για την εποχή, κατά την οποία προσπαθεί να πιάσει εκείνο το επίπεδο απόδοσης γνωρίζοντας ότι εάν το καταφέρει τώρα μπορεί να αποβεί καθοριστικό για την πορεία της ομάδας στη σεζόν. Ο Ολυμπιακός ουσιαστικά δεν έχει καταφέρει να δουλέψει «μαζί» από την αρχή της σεζόν μιας και μετράει συνεχόμενες και σημαντικές απώλειες. Αυτός είναι η ομάδα που «καίγεται» περισσότερο για τη νίκη (γιατί είναι γηπεδούχος ενώ μετράει ήδη και μια απώλεια στην Α1) αλλά αυτό μπορεί να μεταφραστεί διαφορετικά και για τους δύο και το έχουμε δεί πολλάκις δηλ. η ομάδα που «καίγεται» να πνιγεί στο άγχος ή η ομάδα που είναι πιο «άνετη» να πνιγεί στη χαλαρότητα της..
Θεωρώ ότι και οι δύο το θέλουν πολύ το ματς γιατί είναι από αυτά που μπορούν να επηρεάσουν τη συνέχεια. Να μπούν –για πολύ ή λίγο- στο μυαλό σου, να παίξουν ρόλο και στο παιχνίδι που δίνεις σε μερικές ημέρες. Και οι δύο τους σε.. μερικές ημέρες ξεκινούν το TOP-16 με πολύ σημαντικά ματς.
ΑΜΥΝΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ
Είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε την αμυντική προσέγγιση του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Οι ερυθρόλευκοι έχουν 3 defensive stoppers στο backcourt, εκ των οποίων ο ένας, Τρέμελ Ντάρντεν, μπορεί να αποτελέσει μπαλαντέρ σε διάφορα αμυντικά σχήματα με την ικανότητα του να αμυνθεί εξίσου καλά και στις δύο γραμμές. Βασικοί στόχοι της άμυνας των γηπεδούχων θα είναι το κέντρο αποφάσεων των πρασίνων (Δημήτρης Διαμαντίδης), η ποστ επίθεση του Μπατίστα και ο AJ Slaughter τον οποίο δεν πρέπει να αφήσει να είναι επιθετικός από την αρχή. Η λογική λέει Μάντζαρης στον Διαμαντίδη, όμως δε πρέπει να αποκλειστεί «προσαρμογή» με τον Ντάρντεν να μαρκάρει τον PG του Παναθηναϊκού (το συνηθίζει άλλωστε ο Σφαιρόπουλος, ο Αμερικανός όπως και ο Λαφαγιέτ, ασκεί μεγάλη πίεση στη μπάλα)και να δώσει την επιλογή του switch με την ικανότητα του να αμυνθεί στην πίσω γραμμή. Παράλληλα το δίδυμο Λαφαγιέτ-Ντάρντεν είναι ότι καλύτερο διαθέτουν οι ερυθρόλευκοι στην ball-screen άμυνα, μιας και έχουν τα πόδια, το κορμί και το αμυντικό agressiveness να κυνηγήσουν και να «σπάσουν» σκρινς αν χρειαστεί (Σλότερ, Μπλούμς) ενώ σίγουρα με αυτούς τους δύο αισθάνεσαι πιο ανέτα στην over άμυνα στα picks. Όσον αφορά τον Μπατίστα προβλέπω μονή άμυνα με τον Ντάνστον (και ανάλογα με το ποιος βρίσκεται στο «4» του Παναθηναϊκού), βοήθεια και αμυντικά rotations (κομβικό σημείο η ταχύτητα αντίδρασης των γηπεδούχων και η αποτελεσματικότητα στην εκτέλεση των φιλοξενούμενων) όταν βρίσκεται ο Χάντερ (γνώμη μου, θα είναι λάθος η μονή άμυνα εδώ). Δε θα αποτελέσει έκπληξη να πάει νωρίς πάνω στον Ουρουγουανό ο Καββαδάς που μπορεί να τον σπρώξει όμως σαφώς δεν έχει την ίδια ποιότητα για να μείνει μαζί του «χοντρά» λεπτά.
Ο ΝΕΛΣΟΝ..
Είναι λίγο πρώιμο να τον χαρακτηρίσουμε για το συγκεκριμένο ματς «κομβικό παίκτη» (σε αντίθεση με το υπόλοιπο της σεζόν όπου μπορεί να αποτελέσει τον παίκτη που θα δώσει την πολυπόθητη ώθηση..) όμως στη παρούσα φάση μέσω αυτού ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς θα προσπαθήσει να φέρει κάτι διαφορετικό στο backcourt του Παναθηναϊκού. Με βάση τα δεδομένα του παιχνιδιού απέναντι στη Μπαρτσελόνα, θα σας πω ότι ο παίκτης απέχει από το να θεωρηθεί έτοιμος, όμως εκτιμώ ότι θα βελτιώνεται συνεχώς και το ΣΕΦ είναι ένα καλό τεστ για αυτόν. Αν και απέναντι στους Καταλανούς έδειξε εικόνες από την ευστροφία και την ποιότητα που διακρίνει το παιχνίδι του, ήταν (κάτι στο οποίο ο τύπος στα πέριξ.. δε στάθηκε πολύ) φανερά ανέτοιμος (για το επίπεδο του σε αυτόν τον τομέα που είναι και ο δυνατός του) στο κομμάτι του footwork κάτι που παρατηρήθηκε κυρίως στην άμυνα. Δεν έχει ακόμα την πλευρική ταχύτητα, τις αντιδράσεις και τα πίσω βήματα (απολύτως φυσιολογικό γεγονός μετά τον τραυματισμό του). Είναι βέβαια ο μοναδικός defensive stopper στο πράσινο backcourt και ο Ιβάνοβιτς θα εκτιμήσει την ετοιμότητα του και αναλόγως θα πράξει. Υπό κανονικές συνθήκες ο Νέλσον πάει «καρφί» στον Σπανούλη, σου προσφέρει την επιλογή “αλλαγής” στα pick’n rolls όπου με τον πολύ δυνατό κορμό και τα άκρα του είναι αποτελεσματικός και στην πίσω γραμμή όμως αυτή τη στιγμή το footwork του δεν είναι στο θεμιτό επίπεδο και δε πρέπει να πέσει στη παγίδα ο Παναθηναϊκός. Όπως και ο Ντάρντεν στην άλλη πλευρά, ο Νέλσον μπορεί να ..«πάει» παντού. Πιθανόν να είναι η απάντηση στο post up παιχνίδι του ίδιου του Ντάρντεν. Aυτός και το τραχύ κορμί του Μπλούμς..
*Ο Ολυμπιακός είναι, μετά την Αναντολού, η καλύτερη ομάδα στην Ευρωλίγκα στο να χαλάει την επίθεση του αντιπάλου κάτι που φαίνεται και από τον δείκτη ασσίστς/λαθών των ομάδων που βρέθηκαν απέναντι του. Πολύ σημαντικό λοιπόν τεστ για τη ροή της επίθεσης των πρασίνων, ειδικά τις στιγμές που θα λείπει ο Διαμαντίδης από το παρκέ. Οι γηπεδούχοι πιέζουν πολύ τη μπάλα από ψηλά και έχουν το βάθος για να παραμείνουν επιθετικοί για μεγάλο διάστημα. Ο Νέλσον μπορεί να βοηθήσει, όχι γιατί είναι ο δημιουργός, αλλά γιατί μπορεί να στήσει την επίθεση, να βάλει τους συμπαίκτες του στη σωστή διάταξη και να γυρίσει γρήγορα τη μπάλα με άμεση σκέψη, κάτι που διευκολύνει σημαντικά την κυκλοφορία. Κάτι ανάλογο δηλαδή με αυτό που έκανε ο Μάντζαρης τα τελευταία χρόνια στον Ολυμπιακό. Ο χαμηλός δείκτης λαθών αναλογικά με τα λεπτά συμμετοχής και οι γρήγορες/απέρριτες μεταβιβάσεις του Έλληνα πόιντ ήταν κλειδί στην επίθεση των ερυθρολεύκων.
ΚΛΕΙΔΙΑ: ΛΟΤΖΕΣΚΙ ΚΑΙ Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΘΕΣΗ «4»..
Ο Ματ Λοτζέσκι έχει το πνευματικό υπόβαθρο να αποτελέσει τον παίκτη που θα ανεβάσει την παραγωγικότητα των ερυθρολεύκων απέναντι σε μια άμυνα η οποία θεωρώ ότι θα «κλείσει» για να προστατέψει με κάθε τρόπο το ζωγραφιστό της. Αυτή κατά τη γνώμη μου θα είναι η κατεύθυνση που θα δώσει στα μετόπισθεν ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς, κατευθύνοντας τη μπάλα με τη διάταξη του, περιφερειακά στο «4» των ερυθρολεύκων (δε το συζητάμε πόσο σημαντικό για τον Σφαιρόπουλο θα είναι να πάρει 1-2 σουτ από τους εκεί παίκτες του..). Ο Λοτζέσκι λοιπόν μπορεί να είναι ο παίκτης που θα παράγει με σχετική ασφάλεια με το midrange παιχνίδι του, θα βρεί τα πολύτιμα σουτς στο τρανζίσιον ενώ σημαντικό κριτήριο για τον ίδιο θα είναι η συμπεριφορά του στα close outs.
Aπό την άλλη πλευρά και ενώ όλοι μιλούν για την παραγωγικότητα από το «5», εγώ επιλέγω ως κλειδί το performance των πάουερ-φόργουορντς του πρωταθλητή Ελλάδος. Αυτοί θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να πάρει η ομάδα πόντους βαθιά από το ζωγραφιστό και αποτελούν βαρόμετρο στη προσπάθεια (και βασική αγωνιστικό στόχο στην επίθεση) των πρασίνων να ανοίξουν το γήπεδο. Σε μια επίθεση με τις κατάλληλες αποστάσεις, το δημιουργικό ένστικτο του Διαμαντρίδη και το agressiveness του Σλότερ (και του Παππά) μπορούν να κάνουν θραύση. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που θα του δώσει (στη πνευματική διαδικασία του «σε δοκιμάζω»..) η άμυνα του Ολυμπιακού και μαζί με αυτές (γιατί μιλάμε για stretch καταστάσεις και θέση «4») τοποθετώ και τις μίνιμουμ 4-5 πολύ καλές ματιές που βρίσκει ο Λουκάς από τα 5.5-6 μέτρα σχεδόν σε κάθε παιχνίδι. Πολύ σημαντικός ο Τζέημς Γκιστ στο αμυντικό κομμάτι και στη προσπάθεια που θα κάνει ο Παναθηναϊκός να κλείσει πρωτίστως το ζωγραφιστό του.
*Ξεχωριστή αναφορά στο supporting cast και μάλιστα στη πρώτη γραμμή αυτού. Σλούκας και Γιάνκοβιτς θα κληθούν να τραβήξουν κάποια στιγμή το κάρο στην επίθεση, αυτό είναι δεδομένο.
ΡΥΘΜΟΣ
Συνήθως αρχίζω την ανάλυση κάθε ματς με το κομμάτι του ρυθμού όμως επίτηδες το άφησα τελευταίο. Η φυγή του Γιώργου Μπαρτζώκα και ο ερχομός του fast-pace minded Ντούσκο Ιβάνοβιτς αλλά και του (φαν της σετ επίθεσης) Γιάννη Σφαιρόπουλου, έχουν αλλάξει πολλά από τα δεδομένα που είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Θεωρώ ότι στο αυριανό ματς όμως κανένας από τους δε θα περιορίσει αυστηρά το πλάνο του σε σετ ή γρήγορο τέμπο. Και οι δύο θα κυνηγήσουν όλες τις καταστάσεις ανοιχτού γηπέδου που θα τους δοθούν, γνωρίζοντας όμως ότι το ματς (το πιθανότερο) θα πάει στο μισό γήπεδο και εκεί θα πρέπει να είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν. Η ειδοποιός διαφορά εδώ παρατηρείται στη συνάρτηση της επιδίωξης του να βρούν ρυθμό με τη φύση τους σαν ομάδες. Και οι δύο χαρακτηρίζονται ως two-way teams, γεγονός πολύ θετικό στο σύγχρονο μπάσκετ. Όμως οι ερυθρόλευκοι φαίνεται ότι βρίσκουν ρυθμό μέσα από την άμυνα τους ενώ ο Παναθηναϊκός μέσα από την επίθεση του και τη «ροή» που δημιουργείται μέσα από το καλό spacing και τους χρόνους εκτέλεσης των plays. Σαφώς και δεν είναι έξυπνο να δώσουμε πλεονέκτημα σε κάποιον εκ των δύο από τη στιγμή που βρίσκονται τόσο κοντά αυτή την εποχή. Νομίζω ότι η ομάδα που θα «πατήσει» καλύτερα από το ξεκίνημα θα έχει πλεονέκτημα..
