Χριστουγεννιάτικα δώρα..

Χαιρετισμούς σε όλα τα “καλόπαιδα”.. Χωρίς σάλτσες και προλόγους στο λαό του Hoopfellas μπαίνω στο θέμα, αφού σήμερα αποφάσισα να δούμε λίγο τι συζητιέται στη πιάτσα (συν σχόλιο για τα ματς της αγωνιστικής βέβαια) μιας και υπάρχει η αίσθηση ότι πριν το TOP-16 θα δούμε πολλές ομάδες να προσπαθούν να βρούν το κομμάτι που θα τους εκτοξεύσει..

Καταλαβαίνετε ότι αυτή η περίοδος είναι πολύ σημαντική για την ομάδα που αποφασίζει να ενισχυθεί. Υπάρχει το δείγμα της πρώτης φάσης το οποίο σου δίνει μια καλή εικόνα των κομματιών που πρέπει να βελτιώσεις. Η κίνηση ή οι κινήσεις που θα γίνουν έχουν ως πρώτο κριτήριο τη “χημεία” του συνόλου σε ένα ήδη χτισμένο ροτέησιον. Στόχος λοιπόν είναι να δοθεί η παραπάνω ώθηση χωρίς να ανακατευτεί σημαντικά η τράπουλα ώστε να πάει πίσω η ομάδα. Θυμηθείτε τον Ολυμπιακό του Ίβκοβιτς με τους Λο-Ντόρσεη.. Ή πόσο μεταμορφώθηκε πέρυσι το Μιλάνο όταν προσέθεσε τους Χάκετ-Λαβάλ φτάνωντας μια ανάσα (..ή καλύτερα μια βολή του Λάνγκφορντ) από το F4 και μια πιθανή (πολύ, στα δικά μου μάτια με βάση το μομέντουμ εκείνη την εποχή) κατάκτηση του τροπαίου..? Ποια ονόματα “παίζουν” στην αγορά όμως και πόσο πιθανή είναι η μετακίνηση τους?

Μάρκους Σλότερ


Ο Σλότερ θα είχε αποχωρήσει ήδη εάν δεν υπήρχε η θέληση του ιδίου να μείνει στη Μαδρίτη γνωρίζοντας τον σημαντικά μειωμένο ρόλο του στο σχεδιασμό του Λάσο φέτος. Του αρέσει η ζωή εκεί και ήθελε να μείνει με το κλαμπ πιστεύοντας ότι μέσα στη σεζόν θα του δωθεί η ευκαιρία να παίξει και να αναρριχηθεί στο rotation όμως η σύνθεση της ομάδας στις θέσεις των ψηλών δε τον βοηθά. Οι Μαδριλένοι, που κοιτούν για ένα “4”, θέλουν να ξεφορτώσουν λίγο τη φροντκόρτ με τους πολλούς σέντερς και είναι πλέον κοινό μυστικό ότι ο 29χρονος Αμερικανός είναι διαθέσιμος (δε παίζει καθόλου στην ACB). Ο Ερυθρός Αστέρας ήταν η πρώτη ομάδα που ενδιαφέρθηκε για τον Σλότερ, σωστά θα πω εγώ καθώς μπορεί να φέρει στο Βελιγράδι πράγματα που λείπουν από το παιχνίδι της ομάδας του Ράντονιτς. Οι Σέρβοι μου αρέσουν σαν ομάδα και είναι εν δυνάμει underdog για την post season ακόμα και εάν πολλοί δε τους υπολογίζουν όσο θα έπρεπε. Ο Σλότερ μπορεί να αποτελέσει τον mobile ψηλό που λείπει από τους Σέρβους δίπλα στους Μαριάνοβιτς-Ζίρμπες ενώ κολλάει με τον Μίτροβιτς δίνοντας ταχύτητα (που λείπει σε αυτή τη γραμμή) και επιλογές (σημαντικό) στην pick’n roll άμυνα, είτε σε man to man είτε σε ζώνη (θυμάστε την περίφημη 3-2 του Λάσο με τον Αμερικανό “κεφάλι” ψηλά) τη στιγμή που ο Ράντονιτς θα έχει την ευκαιρία να απλώσει γενικά τις άμυνες του μιας και το υλικό του, του δίνει αυτή την ευκαιρία. Το θέμα είναι ότι οι Σέρβοι έχουν παγώσει τις συζητήσεις και προσπαθούν για ένα άλλο “μεγάλο κόλπο” (που θα διαβάσετε παρακάτω) έχοντας αφήσει τον Αμερικανό σε δεύτερη μοίρα. Και κάπου εδώ μπαίνει η Μακάμπι. Ο Γκούντες είπε ότι “μιλάμε για τον Σλότερ όμως τον διεκδικεί και άλλη ομάδα”. Ο σέντερ της Ρεάλ μπορεί να παίξει το μπάσκετ της Μακάμπι σίγουρα (έχει τα φυσικά εργαλεία και το αγωνιστικό προφίλ δεδομένου του ότι είναι ταχύς με καλό footwork και ξέρει να τελειώνει γύρω από το καλάθι) όμως με τον Τάιους και τον Σοφοκλή υγιή δε νομίζω ότι είναι αυτό που χρειάζονται οι πρωταθλητές στη παρούσα φάση. Εκτός των άλλων, στη Μακάμπι δε παίζει πολύ διαθέσιμο χρήμα..

Αντουάν Ντιό


Το “γαλλικό κλειδί” (πολυεργαλείο βασικά) στη περιφέρεια της Στρασμπούργκ έχει κινήσει το ενδιαφέρον του Ζέλικο Ομπράντοβιτς o οποίος και πέρυσι υπέγραψε τον Φεβρουάριο έναν γκαρντ που είχε ξεκινήσει τη σεζόν στη Γαλλία (και μετά αγωνιζόταν στη D-League, τον Πιέρ Τζάκσον). O Nτιό κάνει σούπερ-σεζόν (καθόλου περίεργο) τρέχοντας την επίθεση του Κολέ στο Στρασβούργο (6.8 τελικές στην ProA) και οδηγεί την ομάδα του στη κορυφή του Γαλλικού πρωταθλήματος με ρεκόρ 10-1 και ένα εντυπωσιακό 8-1 στο Eurocup όπου έχει 12.4 πόντους (56.7% 3PT!!) 4.9 ριμπ.-5.4 τελικές -1.6 κλεψίματα. Είναι σε καλή ηλικία (25) και έρχεται από ένα πολύ καλό τουρνουά με την τρίτη στο Παγκόσμιο της Ισπανίας, εθνική ομάδα της Γαλλίας κάτι που (σε συνδυασμό με τον ανταγωνιστικό του χαρακτήρα) σημαίνει ότι έχει περιθώρια να παίξει ακόμα καλύτερα. Η Φενέρ έχει συγκεντρώσει πραγματικά πολύ βαρύ οπλισμό στο μπακόρτ, όμως της λείπει απελπιστικά ένας facilitator που θα μοιράσει τη μπάλα και θα κατευνάσει την επιθετική ορμή των σκόρερς της καθώς ο Ζοτς δε φαίνεται να εμπιστεύεται τυφλά τον Σιπάχι και ο Ουγκουρλού είναι άγουρος ακόμα. Ο Ντιό δεν είναι ο παίκτης από το ψηλότερο ράφι ούτε το pure talent με τα φοβερά playmaking abilities όμως έχει στοιχεία και κυρίως το μπαγκράουντ για να διεκδικήσει λεπτά στο ροτέησιον. Το όλο νταλαβέρι πάντως δεν είναι εύκολο και η δική μου εκτίμηση είναι ότι δύσκολα θα πάμε σε μετακίνηση εδώ. Ο Κολέ και η Στρασμπούργκ στην πρώτη επαφή ήταν κάθετοι. Ο παίκτης δε πωλείται.. Βέβαια ας κρατάμε μικρό καλάθι. Πολλά έχουνε δεί τα μάτια μας. Και σε αντίθεση με τη Μακάμπι η Φενέρ έχει πολύ χρήμα..

Μίροσλαβ Ραντούλιτσα


Eδώ έχουμε πολύ ψωμί. Τις τελευταίες ημέρες είχε βουίξει ο τόπος ότι ο βασικός σέντερ της εθνικής Σερβίας είναι έτοιμος να επιστρέψει στην Ευρώπη δίνοντας τέλος στην περιπέτεια της Κίνας. Ο Ραντούλιτσα τουίταρε ότι έχει συμβόλαιο με τους Shandong FB και είναι συγκεντρωμένος στη προσπάθεια της ομάδας του, όμως πληροφορίες λένε ότι απλά “περιμένει την κατάλληλη πρόταση”. Στο Βελιγράδι τα media μίλησαν για μεγάλη προσπάθεια του Ερυθρού Αστέρα να φέρει τον παίκτη με την έναρξη του TOP-16 στην Ευρώπη. Είναι βέβαιο πως ένας παίκτης όπως ο Ραντούλιτσα (που χαρακτηρίζεται ως “ειδική περίπτωση” σε μια ομάδα που ήδη έχει χτίσει έναν αρκετά καλό εγχώριο κορμό) θα άλλαζε τα δεδομένα για τον Ερυθρό Αστέρα όμως δε βλέπω πως οι Σέρβοι μπορούν να τον ικανοποιήσουν οικονομικά (ξέχωρα από το ότι η σχέση του με τον vice president Νεμπόισα Κόβιτς δεν είναι η καλύτερη..). Για τον συγκεκριμένο παίκτη (18.3π.-9.1 ριμπ. στην Κίνα, είχε 27π.-19 ριμπ. προχθές) πάντως ίσως υπάρξει πρόταση-έκπληξη και μάλιστα γρήγορα από πορτοφόλι πολύ πιο δυνατό από αυτό του Ερυθρού Αστέρα.. Από το γραφείο που τον εκπροσωπεί πάντως βγαίνει ότι οι Ουίζαρντς δείχνουν ενδιαφέρον για να τον επαναφέρουν στο ΝΒΑ.

Ζόραν Έρτσεγκ


Η Γαλατά συγκεντρώνει μεγάλο κομμάτι των συζητήσεων στην ευρωπαϊκή μπασκετική πιάτσα μιας και η οικονομική αδυναμία της ομάδας την οδηγεί σε ξεφόρτωμα καθώς είναι γεγονός ότι υπάρχουν αρκετοί ενδιαφέροντες παίκτες, οι οποίοι -και επίσημα- από τη στιγμή που αποκλειστούν οι Τούρκοι από το TOP-16 (πρέπει να κερδίσουν τον Ολυμπιακό στη Πόλη την άλλη εβδομάδα και η Νεπτούνας να ηττηθεί στη Βαλένθια από τους αδιάφορους όμως γηπεδούχους) θα γίνουν αυτομάτως διαθέσιμοι. Ένας από αυτούς είναι και ο καυτός Ζόραν Έρτσεγκ. Ο 29χρονος PF κάνει φοβερή σεζόν και τα νούμερα του στην Ευρωλίγκα είναι ενδεικτικά. 18.1 πόντοι (51.8% στα τρίποντα, 97.3% βολές με 36/37) και 4.9 ριμπάουντς. H διοίκηση ισχυρίζεται ότι αύριο Δευτέρα, θα κάνει μια τελευταία προσπάθεια για να μείνει ο παίκτης μιας και οι Τούρκοι έχουν μεν δηλώσει ότι η πόρτα είναι ανοικτή για όλους, όμως στην πραγματικότητα στοχεύουν να διατηρήσουν την τριάδα Αρόγιο-Έρτσεγκ-Πάτρικ Γιάνγκ. Εφόσον μάλιστα χάσουν τον Σέρβο φόργουορντ, θα προσπαθήσουν να υπογράψουν τον σαφώς οικονομικότερο Αμερικανο-Φινλανδό Έρικ Μέρφι, second rounder των Μπουλς (2013) που αγωνίζεται στη D-League με τους Όστιν Τόρος. Για τον Έρτσεγκ υπάρχει σοβαρό ενδιαφέρον από τη Ρεάλ Μαδρίτης που θέλει να προσθέσει ένα shooting-4 στο ρόστερ, σε μια θέση η οποία καλύπτεται αυτή τη στιγμή από τους Νοτσιόνι και Ρέγιες. Ο Σέρβος χάνει στο αμυντικό κομμάτι όμως είναι πολύ ικανός από τη περιφέρεια ώστε να λειτουργήσει ως stretch-4 ανοίγοντας το γήπεδο για τους διεμβολιστές και τους Αγιόν-Μπουρούση. Ο Λάσο λοιπόν “ξεφορτώνει” τον Σλότερ και στοχεύει να υπογράψει έναν PF με καλό περιφερειακό σουτ κάνοντας πιο ορθολογική τη φροντκόρτ και πιο λειτουργικό το rotation. Φυσικά ο Έρτσεγκ θα πρέπει να κερδίσει τα λεπτά του σε μια ομάδα που θα του ζητήσει να είναι τουλάχιστον average και στην άμυνα (για να δούμε..). Από το Ισραήλ βγήκε ενδιαφέρον και της Μακάμπι για τον παίκτη όμως από τη στιγμή που είναι η Ρεάλ στο κόλπο η -τωρινή οικονομικά- Μακάμπι δεν έχει τύχη.

Τόμας Ερτέλ


Εδώ τα πράγματα είναι προχωρημένα μιας και η Αναντολού έχει ουσιαστικά “καπαρώσει” τον παίκτη. Το deal έγινε πριν μερικές ημέρες με τον παίκτη μάλιστα να αλλάζει μάνατζμεντ πηγαίνοντας με το γραφείο του Μίσκο Ραζνάτοβιτς.. Σαφώς μεγάλη επιτυχία για την ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς που εντάσσει στο δυναμικό της έναν παίκτη που θα ήθελαν πολλά τοπ-κλαμπς στην Ευρώπη και παράλληλα μπορεί να αποτελέσει τον δημιουργό που της λείπει από το μπακόρτ. Ο Ίβκοβιτς εκτός των νέων παιδιών στη περιφέρεια, έχει δουλέψει πολύ και με τον Τζέη Αρ Ντράπερ που μέχρι τώρα αποτελεί έναν από τους καλύτερους αμυντικούς παίκτες στη διοργάνωση, όμως η έλλειψη παίκτη με pure playmaking abilities στα γκαρντς σε μερικά ματς “κολλάει” την επίθεση των Τούρκων και την κάνει λίγο προβλέψιμη ειδικά τώρα που δεν υπάρχει και η ποστ-παρουσία του Κρίστιτς. Ο Ίβκοβιτς ελπίζει ότι ο Γάλλος μπορεί να αποτελέσει game-changer και αναφέρομαι σε όλη τη πορεία της Αναντολού στη διοργάνωση. Μιλάμε για έναν παίκτη που οδηγεί (μαζί με τον Ουίλιαμς του Ερυθρού Αστέρα) την Ευρωλίγκα σε τελικές (6.7), έχει βελτιωθεί πολύ στο μισό γήπεδο (ειδικά σε επίπεδο αποφάσεων) και προσφέρει επίσης 12.7 πόντους μ.ο. με τα εντυπωσιακά 57.5% στα δίποντα και 55.2% στα τρίποντα.. Προ τριετίας σας είχα γράψει ότι ο Γάλλος είναι NBA-material. Η μετάβαση του στην αμερικανική λίγκα μπορεί να περάσει μέσα από τη θητεία του στη Πόλη. Αυτή λοιπόν η Αναντολού, εφόσον είναι υγιής και με τους αμυντικούς κώδικες που έχει στο DNA της μπορεί να αποτελέσει το μεγαλύτερο underdog της φετινής σεζόν για την Ευρωλίγκα..

Ένα γρήγορο σχόλιο για τις ομάδες μας την αγωνιστική που πέρασε και ενώ όλοι περιμένουμε τις τελικές διασταυρώσεις του TOP-16.

PalaDesio


Φιλτράροντας λίγο πίσω από την αμφίρροπη μάχη των πρασίνων στη Λομβαρδία και τα πανηγύρια του Σπάηκ Λι και ενώ βλέπουμε ουσιαστικά τις ομάδες να επιδιώκουν να βρούν τον καλύτερο δυνατό ρυθμό ώστε να κάνουν δυνατό μπάσιμο (πολύ βασικό) στο TOP-16, μπορώ να πω ότι με ανησύχησε η αδυναμία της ομάδας για execution στο επιθετικό κομμάτι με τον Διαμαντίδη μακριά από τη μπάλα ( ή εκτός παρκέ). Ένα κομμάτι στο οποίο ο Παναθηναϊκός του πρώτου γύρου είχε εντυπωσιάσει , με συνεχή κίνηση και πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας. Αντίθετα στα δύο εκτός έδρας ματς και βασικά στη Λομβαρδία (γιατί στη Πόλη η ομάδα είχε κομβικές απουσίες) ο Παναθηναϊκός παρουσίασε κακό spacing, στατικότητα και αδυναμία να μετακινήσει τη μπάλα από τη δυνατή στην αδύνατη πλευρά και μαζί την άμυνα του αντιπάλου δημιουργώντας ρήγμα. Ο Μπάνκι πολύ σωστά έπαιξε δυνατά τον Παναθηναϊκό, με πολλές επαφές κάνοντας τον να νιώσει άβολα κερδίζοντας πολλές μάχες στο positioning ενώ σταθερά κατά την προσφιλή του τακτική έβγαζε ψηλά στον Διαμαντίδη ψηλό περιφερειακό.

Στο θέμα της κυκλοφορίας και της δημιουργίας καταστάσεων που έθεσα, θεωρώ ότι πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η παρουσία/ετοιμότητα του Μπατίστα στο ρόστερ. Χωρίς το χαμηλό κέντρο βάρους του Ουρουγουανού στο ποστ η επίθεση χάνει ένα σημαντικό σημείο αναφοράς και την ικανότητα να “μαζέψει” την αντίπαλη άμυνα και να δημιουργήσει προϋποθέσεις με εξωτερική πάσα, βγάζοντας τη μπάλα από τα double teams. Περιμένω λοιπόν το παιχνίδι με τη Μπάρτσα για να δω τη λειτουργία των πρασίνων στην επίθεση. Λάθος του κόουτς που κράτησε 1.) στον πάγκο σε όλο σχεδόν το ματς τον Ράητ και 2.) τον Γιάνκοβιτς τόσο πολύ χρόνο στο παρκέ.  Αυτό από κάποιον που υπερασπίζεται το “χρόνο στα παιδιά που κυνηγούν το step up και ας φάνε τα μούτρα τους”. Ο Βλαδίμηρος πρέπει με κάποιο τρόπο να αποβάλλει αυτή την -επικίνδυνη για εμένα- έλλειψη agressiveness που ταβανιάζει έναν παίκτη με τις προδιαγραφές του. Αν θέλει να πετύχει πρέπει να γίνει πιο επιθετικός. Το συζητάμε και εδώ..

PS: Ο Διαμαντίδης έδειξε στον Σπάηκ τι σημαίνει playmaking.. Aν και είμαι σίγουρος ότι ο συγκεκριμένος ήξερε από πριν τι σημαίνει Διαμαντίδης..

ΣΕΦ


Ομολογώ ότι ανυπομονούσα για το παιχνίδι του Φαλήρου περισσότερο από όλα σε αυτή την αγωνιστική, όχι για την αναμενόμενα σπουδαία ατμόσφαιρα αλλά για το αγωνιστικό κομμάτι καθώς περίμενα τον Ερυθρό Αστέρα φούλ ανταγωνιστικό και ικανό για διπλό στον Πειραιά. Ο Ράντονιτς είχε προετοιμάσει καλά το ματς και τακτικά οι Σέρβοι πέτυχαν και στις δύο πλευρές του παρκέ, όμως προδόθηκαν από την αδυναμία τους στο να μεταβιβάσουν τη μπάλα με ασφάλεια. Ο Ολυμπιακός έκανε εξαιρετική δουλειά πάνω στον Ουίλιαμς για μια ακόμα φορά και overall στην περιφερειακή άμυνα, οδηγώντας τον αντίπαλο σε 22 λάθη. Αυτή η περιφερειακή πίεση αποτέλεσε και το όπλο για τον περιορισμό του Μαριάνοβιτς ο οποίος από τους 13 πόντους του πρώτου ημιχρόνου, έπεσε στους 4 στο δεύτερο μισό.. Δεν ήταν μόνο το ότι οι ψηλοί των γηπεδούχων αμύνθηκαν στα 3/4 πολύ πιο ενεργητικά πάνω του αλλά το ότι η πίεση των γκαρντς στη μπάλα και κυρίως στις εσωτερικές πάσες δυσκόλεψε πολύ την εισαγωγή στον Μαριάνοβιτς στο ζωγραφιστό.

Το spacing στην επίθεση του Ολυμπιακού και πάλι δεν ήταν καλό με τον Σφαιρόπουλο σε πολλά plays να χρησιμοποιεί τον Πέτγουεη σε back screens χαμηλά (και όχι ψηλά για να ανοίξει χώρους με πιθανό ελεύθερο σουτ) για να μεταφέρει τη μπάλα στην αδύνατη πλευρά. Επαναλαμβάνω, αυτό πρέπει να το λύσει ο Ολυμπιακός. Καταλαβαίνω ότι οι frontcourt issues είναι σε άμεση συνάρτηση με το θέμα του Γιώργου Πρίντεζη, όμως μοιάζει πολύ πιθανό ότι εάν δεν αλλάξει κάτι στη συγκεκριμένη γραμμή, η ομάδα θα έχει κόστος στην επόμενη φάση.. Ο (άστοχος φέτος) Κώστας Σλούκας ήταν και πάλι το κλειδί στη δημιουργία καταστάσεων και ροής στην επίθεση στο 4ο δεκάλεπτο. Με αυτόν ως κεντρικό άξονα και την επιστροφή Πρίντεζη-Λοτζέσκι (συν την περιφερειακή πίεση) ελπίζω οι ερυθρόλευκοι να ανοίξουν την πόρτα του επιθετικού τρανζίσιον και να γίνουν πιο “λειτουργικά” παραγωγικοί.

PS: Δε θα πω ψέμματα.. Φαντάζομαι πολλές φορές φέτος (με τα θέματα που έχουν προκύψει) τον Μίτροβιτς στο “4” του Ολυμπιακού και μου αρέσει τόσο πολύ..