Τεστ χαρακτήρα..

Πάμε στο σημειωματάριο μας κατευθείαν λοιπόν, χωρίς προλόγους στο λαό του Hoopfellas..

4 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ..


-Ο Περάσοβιτς παίζει από την αρχή φέτος αρκετά μια motion επίθεση με συνεχόμενες hand off συνεργασίες (που βοηθούν στο να κυκλοφορήσει η μπάλα απέναντι σε πιεστικές άμυνες όπως αυτή του Ολυμπιακού) οι οποίες καταλήγουν συνήθως σε pick& roll του Ρίμπας στην κορυφή της ρακέτας γαρνίρει το επιθετικό κομμάτι της Βαλένθια με καταστάσεις Horns στις οποίες το μέσα-έξω παιχνίδι του Ντούμπλιεβιτς είναι ταμάμ (για αυτό το καλοκαίρι αν θυμάστε σας είχα πεί ότι είναι ο ψηλός που θα μου έκανε για το μπάσκετ του Ιβάνοβιτς..). Οι hand off συνεργασίες βοήθησαν τους Ισπανούς να αντεπεξέλθουν στην πίεση της ελληνικής ομάδας παρά την απουσία του βασικού τους PG, Βαν Ρόσομ, σπάζοντας την πίεση στην πρώτη γραμμή άμυνας και πετυχαίνοντας να κυκλοφορήσουν καλύτερα τη μπάλα κερδίζοντας σε χρόνους. Ουσιαστικά οι Ισπανοί κατάφεραν να ορθοποδήσουν όταν ο Ολυμπιακός στη δεύτερη περίοδο προσπαθούσε να τους “τελειώσει” , τη στιγμή που ένιωσαν πιο άνετα στην πίεση της απλωμένης ερυθρόλευκης άμυνας.

-Ο Ολυμπιακός παρουσίασε πρόβλημα απέναντι στις ζώνες του Περάσοβιτς. (1-3-1 για να ματσάρει plays με καταστάσεις “υπερφόρτωσης” και 3-2 με τον Λούσιτς “κεφάλι” για να αμυνθεί στο κεντρικό pick & roll των γηπεδούχων). Τολμώ να πω ότι οι συγκεκριμένες ζώνες του Κροάτη κόουτς δεν είχαν ιδιαίτερα τρεξίματα ενώ τα recovers των παικτών του θα μπορούσαν να είναι και πιο γρήγορα. Προφανώς ήταν κακή η αντιμετώπιση από πλευράς Ολυμπιακού.. Η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου δεν “επιτέθηκε” (νομίζω καταλαβαίνετε τι ακριβώς εννοώ..) στην άμυνα χώρου της Βαλένθια. Αντιμετωπίζοντας μια τέτοια κατάσταση είναι δεδομένο ότι πρέπει να μετακινήσεις την άμυνα του αντιπάλου σε συνέχεια ώστε αρχικά να αποκωδικοποιήσεις αμυντικές αντιδράσεις και να αρχίζεις να διαβάζεις το κενό κατά τη μετακίνηση. Μόνο έτσι θα δημιουργήσεις ρήγματα, με τα οποία μια ομάδα με την ποιότητα του Ολυμπιακού μπορείς να γονατίσεις τέτοιες άμυνες. Βασικό να μπορεί να εισάγεις τη μπάλα στο High ή  το Low post και ακόμα πιο βασικό κομμάτι ο τρόπος που θα τη βγάλεις από εκεί.  Ο Ολυμπιακός δεν είχε  τον δημιουργό στo ποστ έτσι κι αλλιώς, ούτε ήταν νομίζω όμως σωστά προετοιμασμένος για ζώνη. Το κρατάμε αυτό, θετικό ότι δόθηκε η αφορμή να γίνει focus όσον αφορά την αντιμετώπιση. Οι ερυθρόλευκοι ήταν στατικοί λοιπόν επιτρέποντας στην συνεχιζόμενη περιφερειακή αστοχία να περάσει θηλιά στο λαιμό τους στην 3η περίοδο.

-Είναι φανερό το πόσο ταιριάζουν σε αυτό το agressive αμυντικό προφίλ που προσπαθεί να δώσει στην ομάδα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, οι Λαφαγιέτ-Ντάρντεν. Ο πρώην PG της Βαλένθια, θα το επαναλάβω, δίνει άλλη διάσταση στο αμυντικό κομμάτι και ειδικά στη πίεση της μπάλας. Στη παρούσα φάση μαρκάρει από το “1” μέχρι το “3” (στη 3-guard lineup), πηγαίνει πολύ στην επαφή κουράζοντας τον αντίπαλο, ξέρει να σπάσει σκρινς με το κορμί του. Παρατηρείστε πόσες ευκαιρίες για τρανζίσιον επίθεση δημιουργούνται από την αμυντική προσήλωση των Λαφαγιέτ-Ντάρντεν.. Όσον αφορά τον πρώην φόργουορντ της Ρεάλ, ο οποίος είναι αυτή τη στιγμή ο πιο απαραίτητος από τους 3 small-forwards που έχει συνολικά το ρόστερ (ναι, ίσως πάνω και από τον εξαιρετικό στο ξεκίνημα Λοτζέσκι) με την έννοια ότι αποτελεί τον συνδετικό κρίκο μεταξύ backcourt και frontcourt, δεν έχω καταλάβει γιατί δεν έχει κατέβει καθόλου στο “4” μέχρι στιγμής. Με το φάντασμα των άστοχων τριπόντων από τη θέση “4” και του τζόγου της αντίπαλης ομάδας στα συγκεκριμένα σουτ, θα μπορούσε άνετα ο Σφαιρόπουλος να πάει σε τέτοιο σχήμα (ειδικά με τον Λούσιτς απέναντι). Κατανοώ ότι δεν έχει καν swingman για να βάλει δίπλα του στο “3” και πιθανόν η μίξη τριών γκαρντς και του Ντάρντεν μαζί στην ίδια πεντάδα να ελαφρύνει πολύ την ομάδα όμως η λίγκα προσφέρεται για τέτοιες “πατέντες”.. Θα ήθελα να το δω.

-Ο Ολυμπιακός παρουσίασε διακυμάνσεις στο αμυντικό κομμάτι. Ενώ λοιπόν στο αμυντικό performance των ερυθρολεύκων είναι εμφανής η ώθηση που δίνουν οι Λαφαγιέτ-Ντάρντεν και γενικότερα η ανεβασμένη διάθεση που δείχνει όλη η ομάδα στο συγκεκριμένο κομμάτι (παρατηρείστε το όσο περισσότερο προσπαθεί ο Σπανούλης), παρατηρώ διαστήματα με έλλειψη συγκέντρωσης. Κόστισε στον Ολυμπιακό εχθές η απώλεια συγκέντρωσης που τροφοδοτήθηκε και από το κακό επιθετικό performance της ομάδας που χάλασε τη σκέψη των γηπεδούχων. Ειδικά ο Πετγουέη (και ο Χάντερ που εχθές όμως ήταν θετικός) χάνεται ουκ ολίγες φορές. Ρίμπας και Ντούμπλιεβιτς επίσης, δύο αρκετά ποιοτικοί βέβαια παίκτες, δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα κερδίζοντας πολλές ένας με έναν φάσεις απέναντι στους παίκτες των ερυθρολεύκων. Μου άρεσε πολύ η μαχητικότητα του Αγραβάνη. Η αυτοπεποίθηση του είναι σε άλλο επίπεδο και πλέον προσεγγίζει πιο σωστά τα παιχνίδια χτίζοντας τα λεπτά του με βάση την άμυνα και τα hustle plays, όχι τα δύο ελεύθερα σουτ.

Από την άλλη ο Νέντοβιτς έδειξε ότι θέλει λίγο χρόνο (φυσικό) για να βγάλει αυτό που πραγματικά μπορεί. Έπεσε πάνω στην απουσία του Βαν Ρόσομ και πήρε αρκετό χρόνο στο “1” (είναι περισσότερο off-guard) απέναντι σε μια ομάδα που τον πίεσε πολύ και προστάτεψε αποτελεσματικά το κέντρο της ρακέτας της.  Η Βαλενθια θα παίξει καλύτερα στη συνέχεια. Έχει ποιότητα, το έδειξε ξεκάθαρα στο ΣΕΦ και είναι ώρα να κάνει τη ρελάνς. Θεωρώ ότι είναι καλύτερη ομάδα και από την Λαμποράλ και από τις Γαλατά-Νεπτούνας..

3 ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΩΝΙΑΣ

-Ο Παναθηναϊκός -μετά το πρώτο αναγνωριστικό διάστημα- έδειξε ξεκάθαρα ότι έφτασε στη Πολωνία στοχεύοντας να αμυνθεί πραγματικά στο τρανζίσιον. Το είχε δουλέψει αρκετά η ομάδα και το επίπεδο ετοιμότητας αλλά και εκτέλεσης ήταν αρκετά ικανοποιητικό όπως και η συνολική άμυνα που παρουσίασε το σύνολο του Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Έτοιμα πόδια να σταματήσουν τη μπάλα και να στείλουν τον χειριστή στις γωνίες, κομμένος ο ..αεροδιάδρομος στον Κόλινς ο οποίος βγάζει πολλές φάσεις στο ανοιχτό γήπεδο μετά από αμυντικό ριμπάουντ, σπρώχνοντας τη μπάλα με στόχο να φτάσει μέχρι μέσα. Είναι δυνατή η Τουρόβ σε αυτό το κομμάτι και το κυνηγά πολύ στηρίζοντας μεγάλο μέρος της παραγωγικότητας της. Υπό τον φόβο του τριπόντου, είδαμε αρκετό “switch” στο μισό γήπεδο για τους πράσινους με τον Ράιτ να κάνει καλή δουλειά στην περιφερειακή άμυνα  μένοντας “μαζί” με τα γκαρντς των γηπεδούχων και τον Παππά αρκετά μαχητικό στη πίσω γραμμή άμυνας. Είναι κατανοητό ότι οι πράσινοι δε δυσκολεύτηκαν να ελέγξουν τον αντίπαλο με οδηγό την άμυνα τους. Αυτό π.χ. που δε μπορεί να κάνει η Μπάγερν (ούτε η Φενέρ που ακόμα δε της έχει κοστίσει)  αυτή τη στιγμή.. Το τελικό σκορ αδικεί την συνολική προσπάθεια και το διάβασμα που είχε γίνει στο αμυντικό κομμάτι, ειδικά από τη στιγμή που η ομάδα του Ιβάνοβιτς έκλεισε το ματς -στα τελευταία 5’30”- δεχόμενη ένα 14-1 σερί..

-Το καλύτερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε παίκτες-σκόρερς όπως ο Μαυροκεφαλίδης και ο Παππάς είναι να “μπούν” στην επίθεση της ομάδας μέσα από συχνά ταξίδια στη γραμμή των προσωπικών. Συνδέονται με το καλάθι, “πατούν” στην επίθεση, βρίσκουν ρυθμό και ζεσταίνονται. Ο Λουκάς ήταν απολαυστικός, παρουσιάζοντας την ικανότητα του να σκοράρει πολύ σε συνέχεια, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Πολύ σημαντικό για παίκτη που βγαίνει από τον πάγκο. Ο Ιβάνοβιτς τον έπαιξε και στις δύο θέσεις των ψηλών, τον ανέμειξε σε pick & rolls και του έδωσε μπάλες σε ένας με έναν καταστάσεις ενθαρρύνοντας τον στο να βάλει περισσότερο τη μπάλα στο παρκέ. Χωρίς τον Φώτση, οι πράσινοι χρησιμοποίησαν διάφορα σχήματα στη φροντκόρτ με τον Ράιτ μπαλαντέρ, να παίζει επίσης και τις δύο θέσεις των ψηλών. Είναι σημαντικό να μπεί και ο Λουκάς πλέον στο rotation καθώς ανοίγει τη γκάμα των επιλογών στη φροντκόρτ. Δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο “τραχύς” όσο ο Ράιτ, όμως ο tweener χαρακτήρας του και το γεγονός ότι ζει λιγότερο από τα γκαρντς δεδομένου ότι έχει προσωπική φάση μπορούν να “δώσουν” στο παιχνίδι των πρασίνων..

-Η Τουρόβ δεν είναι ακόμα στο επίπεδο ώστε να μπορεί να παίξει άμυνα απέναντι σε ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός. Για αυτό και δε μπορεί να τις κοιτάξει στα μάτια στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων. Είναι χαρακτηριστικό το πόσες φορές στέλνουν οι Πολωνοί την ελληνική ομάδα στις προσωπικές στη πρώτη περίοδο.. Έχαναν συνέχεια “θέσεις” στο παρκέ, αδυνατούσαν να τρέξουν σαν ομάδα μαζί με τον αντίπαλο τους και φυσικά να ελέγξουν τη μπάλα. Όταν ο -αρκετά καλός- Γκιστ έβαλε τα 2 περιφερειακά σουτ που χρειαζόταν η επίθεση της ομάδας του ώστε να ανοίξει το γήπεδο, όλα είχαν πάρει το δρόμο τους. Παρ’όλα αυτά θεωρώ “κατόρθωμα” το ότι ο Παναθηναϊκός δε σκόραρε 85+ σε αυτή την ομάδα. Θα μου πείτε είχε 78 στο 35ο λεπτό..

 Με τον Σλότερ εκτός παιχνιδιού από την πρώιμη φθορά που του προκάλεσε το match-up με τον Τέηλορ και τους Διαμαντίδη-Μπατίστα σε χαμηλή πτήση, οι πράσινοι έπαιξαν πολύ το δίδυμο Παππά-Μαυροκεφαλίδη στην επίθεση τους και δικαιώθηκαν.. Στη συνεργασία αυτών των δύο προικισμένων σκόρερς μπορεί να ακουμπήσει ο Παναθηναϊκός φέτος..

Υ.Γ: Η Αναντολού θα έχει τέτοιες βραδιές φέτος.. Παιχνίδι που έλεγχε πλήρως στη μεγαλύτερη διάρκεια του αλλά δε σκότωσε ποτέ τον αντίπαλο. Θα το ξαναπώ, μου αρέσουν αρκετά οι Τούρκοι που δαγκώνουν στο αμυντικό κομμάτι. Σπουδαίο αποτέλεσμα για τον Πασούτιν στο ντεμπούτο του. Για τον Πεδουλάκη θα μιλήσουμε σύντομα..

Υ.Γ1: Τραγωδία στη Πόλη με τον νεκρό οπαδό του Ερυθρού Αστέρα.. Όσο και εάν προσπαθούμε σαν σελίδα να επικεντρωθούμε στο μπάσκετ, κάποια πράγματα που συμβαίνουν γύρω από αυτό μας ξεπερνάνε. Κρίμα για το σπουδαίο ματς εντός παρκέ και το ρεκόρ του Ουίλιαμς (17 τελικές)..

Απολαύστε τον Μάρκους Ουίλιαμε εδώ..

Υ.Γ2: Mε την ευκαιρία του τουρνουά που συμμετείχε ο Παναθηναϊκός στην preseason σας είχα πεί πόσο εκτιμώ τον Τέηλορ Ρότσεστι. Μπασκετικό γκαρντ.. Με 29 πόντους και 7 τελικές οδήγησε τη Νίζνι σε τεράστιο διπλό στη Σαρδηνία και στο 3-3 στον όμιλο.. Αποτέλεσμα κομβικής σημασίας που μπορεί να κρίνει ακόμα και πρόκριση..

Y.Γ3: Απλά Σπανούλης.. Με τέτοια σουτ σκορπάει φόβο ανά την Ευρώπη υπενθυμίζοντας ότι παραμένει ένας από τους καλύτερους closers στο τοπ-επίπεδο στη Γηραιά Ήπειρο..