ΠΑΡΤΕ ΤΟΝ..!


Το Hoopfellas εγκαινιάζει για το καλοκαίρι του 2014 την στήλη “Πάρτε τον” προτείνοντας τον παίκτη που μπορεί να ανεβάσει άμεσα επίπεδο τη frontcourt του Ολυμπιακού. Πρόκειται για τον κομάντο του Βουγιόσεβιτς, Ζόφρεη Λοβέρν και ..”κρύψτε τα γυναικόπαιδα”.


Σας είχα πεί νωρίτερα στη σεζόν ότι έχω κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό μου για του ερυθρόλευκους, οι οποίοι ενώ είχαν χτίσει πολύ καλά το ρόστερ του στην περιφέρεια (μέχρι τη θέση “3”) πλήρωσαν τα λάθη στη στελέχωση της frontcourt στα ματς που ξεκλείδωναν τις πόρτες των τροπαίων.. Oυσιαστικά η ερυθρόλευκη γραμμή ψηλών δεν είχε την απαιτούμενη λειτουργικότητα κάτι που τόνισα πέρυσι το καλοκαίρι διαφωνώντας με την επιλογή Μπέγκιτς ( http://hoopfellas.blogspot.gr/2013/07/blog-post_21.html )

Τα δύο βασικά κομμάτια που μάτωσαν τον Ολυμπιακό στη συγκεκριμένη γραμμή ήταν:

1.) Η έλλειψη κιλών στη θέση “4”. Οι έχοντες frame περιφερειακού, Πρίντεζης και Πετγουέη  αδυνατούσαν να κρατήσουν στη πλάτη τους και μακριά από το ζωγραφιστό παίχτες όπως ο Ρέγιες, ο οποίος με την ικανότητα του στο επιθετικό ριμπάουντ έγειρε οριστικά μια σειρά που οδηγούσε στο φάιναλ φορ, υπέρ της ομάδας του. Ο Πετγουέη δεν ήταν καθόλου κακός, ανέβηκε σταδιακά και ειδικά στα play-offs της Ευρωλίγκας ίσως κέρδισε και την παραμονή του καθώς άφησε υποσχέσεις σε συνδυασμό με το οικονομικό συμβόλαιο του. Όμως έλειπε το μεγαλύτερο κορμί στο “4” (όπως ήταν αυτό του Άντιτς π.χ. τις προηγούμενες σεζόν) που θα μάτσαρε την έλλειψη ύψους στο “5” και αυτό είχε αντίκτυπο σε άμυνα,ριμπάουντ και γενικότερα στις μάχες χαμηλά, παρά την εκπληκτική προσπάθεια του Ντάνστον.


2.) Η κατάσταση στη θέση “5” πίσω από τον Ντάνστον και η λάθος επιλογή του πρώτου back-up οδήγησε τον Γιώργο Μπαρτζώκα στο να ανεβάσει στο rotation τον Σέντρικ Σίμονς, που αρχικά υπολογιζόταν ως τρίτος ψηλός, ως δεύτερο “5”. Θα το ξαναπώ, ο Σίμονς είναι μια πολύ καλή επιλογή για τρίτο “5” (και για τη νέα σεζόν). Όμως το πακέτο του και οι απαιτήσεις του παιχνιδιού του Ολυμπιακού (πάντα σε συνδυασμό με το αντίστοιχο πακέτο του Ντάνστον) “ξέρασαν” το λάθος στο σχεδιασμό. Ο Ολυμπιακός ήθελε διαφορετικό δεύτερο “5” και τον ενεργητικό-defensive game changer Σίμονς ως τρίτο..


Επειδή λοιπόν οι εποχές είναι δύσκολες και το “ξήλωμα” με την απόκτηση δύο παικτών (ενός “4” με πιο δυνατό κορμί/μέγεθος και ενός ποιοτικού  “5” που θα συμπληρώσει τον Ντάνστον) είναι “μπελαλίδικο” (συν το ότι πρέπει να ανέβει και ο Αγραβάνης που είναι πιο “τραχύς” και μπορεί με το κατάλληλο πρόγραμμα ανάπτυξης, σωματικά και αγωνιστικά, να βγεί μπροστά τη νέα σεζόν), το Hoopfellas προτείνει έναν παίκτη, σέντερ/φόργουορντ, που μπορεί να λύσει και τα δύο καίρια ζητήματα της front court..

Ο 23χρονος “ταύρος” από τη Μιλούζ, ανήκει στη κατηγορία των παικτών που αρέσουν στη σελίδα. Σκληροτράχηλος, work-horse, με μεγάλη καρδιά. Στοιχεία πολύ σημαντικά για εμένα γιατί είναι ο τύπος του αθλητή που “θα πήγαινα μαζί του στον πόλεμο..” Η πορεία του πρώτου ξένου αθλητή που χρίστηκε αρχηγός στην Παρτίζαν, είναι ανοδική και η φετινή σεζόν χαρακτηριστική του τι μπορεί να κάνει εντός παρκέ. Το πιο ενθαρρυντικό κομμάτι είναι η βελτίωση που παρουσίασε σε αρκετά κομμάτια του παιχνιδιού στο πρόγραμμα του Βουγιόσεβιτς, το οποίο του έδωσε πολλά λεπτά (30’+) σε συνθήκες τοπ-ανταγωνισμού. Ο παίκτης που άφησε τη Σαλόν για τη Βαλένθια, είναι λίγος μπροστά στη βελτιωμένη version του 2014. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι δε θέλει ακόμα αρκετή δουλειά ο παίκτης, όμως από την άλλη αφήνει ελπίδες για αυτό που μπορούμε να δούμε στο άμεσο μέλλον..


Λέω Λοβέρν για τον Ολυμπιακό λοιπόν γιατί κατ’αρχάς μου αρέσει το mentality του παίκτη. Πατάει παρκέ με λογική “κομάντο”, για να χτυπήσει και να χτυπηθεί, να καταθέσει ότι έχει. Δε θα “κλέψει”, δε θα εξοικονομήσει δυνάμεις. Στο κομμάτι της ιδιοσυγκρασίας μου θυμίζει Καϊμακόγλου, με τη διαφορά ότι ο Γάλλος είναι πιο νεαρός, οπότε και πιο θερμόαιμος. Προϊόν του φημισμένου INSEP, με συμμετοχή σε προγράμματα όπως της Σαλόν και της Παρτίζαν που του προσέφεραν τίτλους, διεθνής και πρωταθλητής Ευρώπης με τη Γαλλία στη Σλοβενία. Περίπτωση mobile ψηλού από αυτούς που αρέσουν στους ερυθρόλευκους, παίζει με μεγάλη ενέργεια και στις δύο πλευρές του παρκέ. Χωρίς να χαρακτηρίζεται “μακρύς” (είναι το μειονέκτημα στο “φυσικό” του πακέτο), βλέπει τον κόσμο από τα 2.09μ. με το συνολικό ποσοστό λίπους να φτάνει σύμφωνα με τις draft-measurements το 3.2%..


Το βασικό κομμάτι του παιχνιδιού του που εξυπηρετεί τους ερυθρόλευκους κατά τη γνώμη μου, είναι η ικανότητα του να παίξει μαζί με όλα τα υπόλοιπα μέλη της γραμμής ψηλών ως δίδυμο, τόσο στο “4” όσο και στο “5”. Ο Ολυμπιακός δεν είχε πραγματικά  τέτοιο παίκτη φέτος. Το πείραμα με τον Ντάνστον (που δεν πήγε καθόλου άσχημα) στο “4” ήταν απόρροια της μεγάλης ανάγκης. Αντίθετα ο Λοβέρν, μετά τη φετινή σεζόν, έδειξε ότι μπορεί να σταθεί και σταδιακά να βελτιωθεί και άλλο παίζοντας και τις δύο θέσεις της φροντκόρτ. Για τα δικά μου γούστα βέβαια είναι “5”. Δε μου άρεσε για να είμαι ειλικρινής η ιδέα του Βουγιόσεβιτς στην αρχή της σεζόν να τον καθιερώσει στο “4” γιατί μείωνε σημαντικά τους χώρους στην επίθεση της Παρτίζαν και αυτό φάνηκε άμεσα, με τον Ντούλε να κάνει τη δική του “προσαρμογή” ανεβάζοντας ως στάρτερ έναν ψηλό (Μιλουτίνοβ) που μπορεί να σουτάρει από μέση απόσταση αντί του Μούσλι. Ο Λοβέρν λοιπόν ανέπτυξε αρκετές πτυχές του παιχνιδιού του μέσα από αυτήν την επιλογή του κόουτς Βουγιόσεβιτς παρουσιάζοντας μια περισσότερο πολυδιάστατη επίθεση σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν.

Περιφερειακό σουτ. Δεν είναι πλέον αμελητέα ποσότητα. Δούλεψε σημαντικά την εκτέλεση σε catch&shoot καταστάσεις, όπου είναι το πιο αποτελεσματικό του κομμάτι, καταλήγοντας να τελειώσει τη σεζόν στην Αδριατική με το αξιοπρεπέστατο 33%.. Θέλει αρκετή δουλειά ακόμα βέβαια (καμία σχέση με stretch) όμως σκεφτείτε ότι είναι η πρώτη σεζόν που δούλεψε τόσο στο περιφερειακό σουτ.


Έβαλε πολύ αποτελεσματικά τη μπάλα στο παρκέ. Το έχει αυτό το προσόν (μέχρι και pick&roll έχω δεί με αυτόν δημιουργό αλλά δεν είμαι ιδιαίτερα σίγουρος ότι ήταν προγραμματισμένο, δεν είναι και Μπιέλιτσα..). Πολύ καλός διεμβολιστής για παίκτης της θέσης “5”, μπορεί να χτυπήσει στα πόδια βαρύτερους αντιπάλους. Θυμάστε το play ασφαλείας που έκανε θραύση υπό τον Ίβκοβιτς (κυρίως στο τέλος των αγώνων) με τον Χάινς να πηγαίνει σε drive ξεκινώντας λίγο πίσω από τη γραμμή των προσωπικών..? Κάλλιστα μπορεί να μπεί στο playbook και πάλι με τον Λοβέρν στο “5”.. Έχει καλό πρώτο βήμα, χρησιμοποιεί πολύ καλά την reverse ντρίμπλα αν και κάποιες φορές ήταν λίγο μονοκόμματος και μερικοί αμυντικοί τον διάβασαν περιμένοντας “πίσω” όταν αγωνιζόταν στο “4”..

Ποστ παιχνίδι. Και εδώ θέλει δουλειά αλλά μου άρεσε η ικανότητα του να κλειδώνει στο κέντρο της ρακέτας τον αντίπαλο, στις “απομονώσεις” του Βουγιόσεβιτς. Του αρέσει να ρολάρει και να τελειώνει με αριστερό hook από τη base line (χρησιμοποιεί δύο χέρια) και ξέρει να χρησιμοποιεί τις προσποιήσεις. Δεν είναι ο ωμός ποστ ψηλός, όμως είναι πολύ δυναμικός και έκανε το βήμα πάνω από τον μέσο όρο φέτος. Και εδώ τα upsides κρίνονται καλά αρκεί να δουλέψει τα τελειώματα του.

Το αθλητικό του πακέτο είναι εξαιρετικό. Τρέχει εντυπωσιακά το γήπεδο και επιτίθεται στο καλάθι σε καταστάσεις τρανζίσιον όπου είναι αρκετά αποτελεσματικός. Έχει πολύ καλό επιτόπιο άλμα και γρήγορες αντιδράσεις στα άκρα του. Μπορεί να ηλεκτρίσει το γήπεδο με hustle plays και με την do or die νοοτροπία του. Το πιο ιντριγκαδόρικο αγωνιστικό προσόν του όμως που μπορεί να αποτελέσει διαβατήριο για την επίθεση του Ολυμπιακού είναι η ικανότητα του στη πάσα. Πολύ καλός passer, ιδιαίτερα οξυδερκής. Διαβάζει πολύ γρήγορα double-teams και καταστάσεις, εξαιρετικός στις συνεργασίες από τον άξονα και ιδιαίτερα σε καταστάσεις high-low. Aυτή η ικανότητα του (μαζί με τη κίνηση χωρίς τη μπάλα που στην επίθεση του Ολυμπιακού μπορεί να αξιοποιηθεί στο έπακρο) “γαρνίρει” το όχι ιδιαίτερα υψηλής τεχνικής επιθετικό του παιχνίδι. Είναι λίγο άγουρος ακόμα, αυτό είναι σίγουρο.


Αμυντικά ο Γάλλος ψηλός, νομίζω μπορεί να ικανοποιήσει τα γούστα των Πειραιωτών, με βάση το defensive style του Γιώργου Μπαρτζώκα πάντα. Έχει παιχνίδι πάνω από το καλάθι και είναι αρκετά μαχητικός στο κομμάτι “θέση” (σε άμυνα και επίθεση). Πολύ καλά πόδια, ιδιαίτερα αποτελεσματικός στην switch defense καθώς χαμηλώνει σωστά και μπορεί να μείνει μπροστά από τον περιφερειακό σε μεγάλο ποσοστό. Σημαντικό αυτό..

Σημείωση: Ένα από τα σημεία που πρέπει να βελτιώσει στο γυμναστήριο είναι o κορμός του και το lower body ώστε να γίνει πιο αποτελεσματικός στην άμυνα στο ποστ απέναντι σε μεγαλύτερα μεγέθη. Το θεωρώ απαραίτητο γιατί -επαναλαμβάνω- κατά τη γνώμη μου ο παίκτης πρώτα από όλα είναι mobile-5 και όχι big-4 όπως προσπάθησε να τον μετατρέψει ο Βουγιόσεβιτς.


-Τελείωσε 1ος  στα ριμπάουντ στη φετινή Ευρωλίγκα (8.9) αν και δεν ήταν μέσα στους κορυφαίους στα ριμπάουντς ανά λεπτό.. (τον βοήθησαν τα 32′ συμμετοχής..) Πολύ aggressive στο επιθετικό ριμπάουντ, κυνηγάει τη μπάλα μέχρις εσχάτων. Δεν είναι ο προικισμένος ριμπάουντερ, όχι. Είναι όμως ριμπάουντερ θέλησης.

ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ



Η επόμενη σεζόν είναι σημαντική για τον παίκτη που πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να δουλέψει πάνω σε αυτό που λέμε Body Control. Αν τον παρακολούθησετε στενά θα το καταλάβετε αμέσως. Συχνά δυσκολεύεται να χειριστεί την ορμή του και υποπίπτει σε λάθη. Τσιμπάει σε προσποιήσεις πολλές φορές γιατί δεν έχει βρεί νωρίτερα την κατάσταση ισορροπίας. Θα χρειαστούν πολλές ώρες προπόνησης επίσης στο κομμάτι “τελειώματα”. Αναφέρομαι στις περιπτώσεις που δεν βρίσκει το κάρφωμα γιατί εκεί είναι οδοστρωτήρας και..παίρνει τη στεφάνη σπίτι του. Είναι αδύναμος είτε μετά από ποστ παιχνίδι είτε με face up ή drive, παρότι έχει το φυσικό/αθλητικό πακέτο και το ballhandling για να κερδίσει το πλεονέκτημα θέσης από τον αντίπαλο. Παρ’όλα αυτά, η φετινή σταδιακή βελτίωση του σε πολλούς τομείς του παιχνιδιού, μας αφήνει αρκετά μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας όσον αφορά την ανάπτυξη του και στα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού.


Στο λιμάνι λοιπόν, θεωρώ ότι μπορεί να πλαισιώσει ιδανικά τον Ντάνστον στο “5” και παράλληλα να ενισχύσει τη θέση “4” με έναν πιο macho φόργουορντ-σέντερ. Η ιδιοσυγκρασία του (θυμίζει περισσότερο Βαλκάνιο, παραείναι θερμόαιμος για Γάλλος) ταιριάζει γάντι στην ελληνική ομάδα που θα χρειαστεί μια ένεση δυναμισμού από έναν τέτοιο blue collar παίκτη ώστε να ξαναπατήσει στην κορυφή της Ευρώπης. Για εμένα, ιδανική περίπτωση, σε εξαιρετική ηλικία που σου δίνει τη δυνατότητα να επενδύσεις πάνω του και να “χτίσεις” πτυχές του παιχνιδιού του που εξελίσσεται ακόμα. Ήταν Νο55 στο ντραφτ του 2013 από το Μέμφις, με τα δικαιώματα του να έχουν καταλήξει στους Νάγκετς που δείχνουν “ζεστοί” να τον εντάξουν στο ρόστερ τους από τη νέα σεζόν. Έχει έναν ακόμα χρόνο συμβόλαιο με την Παρτίζαν. Όπως σας έχω πεί σε παλιότερη ανάρτηση, οι ετήσιες αποδοχές του  φτάνουν τις 200.000 ευρώ, με αναπροσαρμογή προφανώς καθώς τον Δεκέμβρη του 2012, το 2.5 ετών συμβόλαιο που είχε υπογράψει προέβλεπε λιγότερα. Η Σάσα Ντανίλοβιτς, μετά το κάζο του φάιναλ-4 της Αδριατικής (ο Λοβέρν ήταν στην καλύτερη πεντάδα της φετινής λίγκας) μίλησε για ριζική αλλαγή και πωλητήριο για όλους σχεδόν τους βασικούς.. Το buy out είναι buy out αλλά στα μάτια μου παίκτης είναι ευκαιρία..


Υ.Γ: Το βράδυ μετά τους τελικούς της Α1 και με όλη την ..φιλολογία περί αποχώρησης Σπανούλη να χτυπάει κόκκινο, έλαβα μηνύματα από πολλούς φίλους σχετικά με το πως θα επένδυα το ποσόν από ενδεχόμενη πώληση του αρχηγού. Αφού πρώτα τράβηξα γραμμή στο ότι τέτοια περίπτωση αντιπροσωπεύει κάτι σαν 1% των πιθανοτήτων (δε βλέπω το λόγο γιατί να ψαχτεί τώρα ο Σπανούλης για κάτι τέτοιο, πέρα από όσα γράφονται) τους είπα ότι, θεωρητικά πάντα, θα αγόραζα πακέτο από την Παρτίζαν τους Μπ. Μπογκντάνοβιτς και Λοβέρν.. Το να ταιριάξεις τους δύο τους μερικούς από τους καλύτερους και πιο παιγμένους νέους παίκτες στην Ευρώπη (όπως είναι αυτοί του Ολυμπιακού) είναι πολύ ιντριγκαδόρικο..


Υ.Γ1: Σχεδόν αντίστοιχη περίπτωση, σε συνομιλία μου με Ευρωπαίο μάνατζερ, όταν ενισχύθηκαν οι φήμες για συνεργασία με τον Ιβάνοβιτς και πριν την ανακοίνωση περί ελληνοποίησης.. Με ρώτησε, πάλι θεωρητικά, για το ποιες κινήσεις θα έκανα για να παντρέψω το μπάσκετ του Ιβάνοβιτς με τις ανάγκες του σημερινού Παναθηναϊκού (πάντα σε συνδυασμό). Του είπα, Κατσίβελης, Πρέλντζιτς, Ντούμπλιεβιτς.. Φυσικά και η κουβέντα μας δεν ήταν σε ρεαλιστική βάση, μιας και δε λάβαμε φυσικά υπόψη τα πιο σημαντικά (συμβόλαια και δυσκολία μετακίνησης). Απλά μια εικόνα, για το πως θα έβλεπα την επόμενη ομάδα του ΠΑΟ σε ένα διαφορετικό πλαίσιο από αυτό που εξαγγέλθηκε..


Y.Γ2: Στο Βελιγράδι όπως καταλαβαίνετε είναι πολύ δημοφιλής..

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ