Ο Ρόουλαντ, εν κατακλείδι, είναι μια πολύ καλή περίπτωση για τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό. Ακόμα και για τον Ολυμπιακό στην περίπτωση όμως που μείνει ο Σπανούλης και φύγει ο Λο.. Αλλά εκεί τα πράγματα είναι ρευστά ακόμα..
Στο πράσινο μπακόρτ μπορεί να δώσει ενέργεια, δύναμη, aggressiveness, να το κάνει πιο «τραχύ», σκληρό και με περισσότερες επιλογές αμυντικά. Εν ολίγοις να παίξει τον ρόλο του εξισορροπιστή δίπλα στο επιθετικό ταλέντο των Παππά (λογικά)-Ούκιτς και τα κατά ένα χρόνο μεγαλωμένα πόδια του Διαμαντίδη. Παίζει σκεπτόμενο μπάσκετ και μπορεί να «μπεί» γρήγορα στην ομάδα. Θα έλεγα ότι είναι περίπτωση Κάρι, με τον Ραμέλ να έχει ακόμα υψηλότερο επίπεδο σκέψης, αποτελεσματικότητας στο σουτ και στο shot selection και τον Ρόουλαντ να υπερέχει κατά κράτος σε όλους του «φυσικούς» τομείς, την άμυνα, τα playmaking abilities.. O παίκτης, που τώρα βρίσκεται στην Αμερική, ενδιαφέρει ομάδα της Ισπανίας (δεν έχω μάθει ποιά) και της Ρωσίας. Η τιμή του κυμαίνεται σε πολύ λογικά πλαίσια και μην ξεχνάτε.. έχει κοινοτικό διαβατήριο (διεθνής το ’09 και το ’11 με την εθνική Βουλγαρίας). Βάσει αυτού που είδαμε φέτος, τα επόμενα δύο χρόνια είναι τα “καλά” του. Κατ’εμέ..?
Π Α Ρ Τ Ε Τ Ο Ν ! ! !
Υ.Γ: Επειδή έχω λάβει πολλά inbox με ερωτήσεις που εστιάζουν στο «ποιόν θα επέλεγα ανεξαρτήτου κόστους και συνθηκών, από την ευρωπαϊκή αγορά για το “4” του ΟΣΦΠ και το “5” του Παναθηναϊκού, δίπλα στους Πρίντεζη και Λάσμε αντίστοιχα» απαντάω Καϊμακόγλου (για τους ερυθρόλευκους) και Βουγιούκα (για τους πράσινους). Θυμίζω βέβαια ότι η ερώτηση έλεγε «ανεξαρτήτου κόστους-συνθηκών»..
Υ.Γ1: Οφείλω μια συγνώμη σε όλα τα παιδιά, γιατί σε αντίθεση με την συνήθη τακτική, δε μπόρεσα να απαντήσω ερωτήσεις τελευταία αλλά δυστυχώς ο εργασιακός φόρτος ήταν τεράστιος. Ελπίζω ότι σε αυτό το τόπικ θα επανορθώσω..