TO ΠΡΩΤΟ ΑΙΜΑ..
Ο Ολυμπιακός μπόρεσε και διαχειρίστηκε ένα παιχνίδι με αρκετό άγχος, κατακτώντας τη πολυπόθητη νίκη για το 1-0 στη σειρά. Εκκωφαντικός ο Πρίντεζης, κυριολεκτικά μόνος του κουβάλησε μια ολόκληρη επίθεση σε ένα τέτοιο ματς..
Σπουδαίας σημασίας νίκη για τους ερυθρόλευκους στο πρώτο ματς της σειράς με την Εφές, το οποίο πήγε πάνω κάτω όπως το περιμέναμε. Πολύ σκληρές μονομαχίες (ειδικά από ένα σημείο και μετά θα έλεγα σώμα με σώμα), δυνατό παιχνίδι χωρίς υψηλό βαθμό ποιότητας, με τις δύο ομάδες να είναι άστοχες.
Ας δούμε δύο-τρία πραγματάκια, άξια σχολιασμού..
-Ο Ολυμπιακός πρέπει πάση θυσία να τρέξει. Το λέμε πολύ νωρίτερα μέσα στη χρονιά ως γενική εκτίμηση για το παιχνίδι που λανσάρει ο Γιώργος Μπαρτζώκας αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρομαι αποκλειστικά για τη σειρά με την Αναντολού. Η ελληνική ομάδα βγάζει μάτι ότι «λύνεται» στο ανοιχτό γήπεδο, σκοράρει πολύ πιο εύκολα (ειδικά όταν στο παρκέ βρίσκεται η τριάδα Πρίντεζης-Σπανούλης-Λο, παίκτες-θεριστές στην transition offense) βρίσκοντας έτσι ρυθμό στο παιχνίδι της. Παρατηρείστε ότι και εχθές το καλό διάστημα στη δεύτερη περίοδο ήρθε κάτω από αυτές τις συνθήκες. Συνολικά οι Τούρκοι υστερούν σαν συμπεριφορά στο αμυντικό transition, ειδικά τις στιγμές που είναι εκτός παρκέ οι Λούκας-Γκονλούμ είναι εξαιρετικά ευάλωτοι. Σαν λογική (βλέποντας παράλληλα τις πραγματικά μέτριες επιδόσεις στο μισό γήπεδο) οι πρωταθλητές πρέπει να ανεβάσουν το τέμπο και να μην εγκλωβιστούν σε παιχνίδι 65-70 κατοχών όπου τα μεγάλα κορμιά και η ικανότητα του Φάρμαρ μπορούν να γίνουν πολύ επικίνδυνες παραμέτρους.
–Το τρίποντο από τη θέση «4» με τον Πρίντεζη έδωσε το κάτι ξεχωριστό στην επίθεση του Ολυμπιακού και σήκωσε τον Έλληνα φόργουορντ που πέρυσι τέτοια εποχή σκόραρε από τα 6.75 και με το..πόδι ενώ φέτος έχει πάθει ψυχολογικό. Αυτή ήταν η μεγάλη διαφορά στο παιχνίδι του που επηρέαζε όλη την επίθεση του Ολυμπιακού, με τον Μπαρτζώκα να κρατά πολλές φορές αναγκαστικά στο ματς τον Άντιτς που μπορούσε να απειλήσει από μακριά ώστε να μη χαλά το spacing στην επίθεση. Ο Πρίντεζης ήταν εκπληκτικός εχθές. Έπαιξε μακριά από το ποστ (δεν βρήκε και στην ουσία δεν επεδίωξε καν καθαρές καταστάσεις, για αυτό ο Μαχμούτι ξεκίνησε ο Γκόνλουμ στο «4») απέναντι στα ψηλά κορμιά των Τούρκων, λαμβάνοντας τη μπάλα ψηλά στο «φτερό» και ξεκινώντας βάζοντας την στο παρκέ και πηγαίνοντας μέχρι μέσα ή κινούμενος στον κενό χώρο, σε μια ακτίνα 3-4μ. γύρω από το καλάθι και τελειώνοντας με το δικό του ιδιαίτερο στυλ δηλ. του μυστήριου αυτού είδους midrange game (που, μεταξύ μας, δεν είναι midrange).. Όταν φορτώθηκε με 4 φάουλ στο 37’, ο κόουτς Μπαρτζώκας χαμήλωσε με φόργουορντ τους Περπέρογλου-Παπανικολάου και εντέλει καθάρισε το ματς αυξάνοντας την πίεση στην άμυνα.
-Ο Μαχμουτί επέλεξε για ένα σεβαστό διάστημα ζώνη 2-3, στην οποία ο Ολυμπιακός στόχευσε να χτυπήσει με διείσδυση πατώντας στην καρδιά της ρακέτας του αντιπάλου και ψάχνοντας είτε την εξωτερική πάσα είτε τον καλό receiver στη base line. Σαν γενικότερη φιλοσοφία επίθεσης ο Ολυμπιακός έψαξε πολύ τη πάσα στην αδύνατη πλευρά θέλοντας εμφανώς να επιτεθεί από εκεί , αν και οι δυνατοί του παίκτες σε αυτό το κομμάτι επίθεσης, Λο-Παπανικολάου, δε βρέθηκαν σε σπουδαίο βράδυ.
Στην ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα δίνεται μια καλή ευκαιρία σε βάθος και αναφέρομαι σε ολόκληρη τη σειρά να χτυπήσει με pick’n roll επίθεση, μιας και τα ψηλά κορμιά του Μαχμουτί αδυνατούν να ανταπεξέλθουν (ιδιαίτερα ο Μπάρατς) αναγκάζοντας τον Τούρκο προπονητή να αφήνει «μέσα» τον ψηλό, δίνοντας midrange παιχνίδι μετά από ντρίμπλα στον εξπέρ του είδους Σπανούλη (και ο Σλούκας μπορεί κάλλιστα να χτυπήσει εδώ) ο οποίος όμως ήταν και εχθές άστοχος (2/12, τα λέει όλα..) αν και τα ριμπάουντς και οι 8 τελικές σε παιχνίδι 65 πόντων είναι πολύ σημαντικοί αριθμοί. Οι ερυθρόλευκοι θα έχουν αυτό το αβαντάζ στην πικ εν ρολ επίθεση ξεκάθαρα όταν ο Σπανούλης συνδεθεί (σε νορμάλ πλαίσια)με το καλάθι και μέχρι να αλλάξει οπτική ο Μαχμούτι και να «χαμηλώσει» με Γκόνλουμ στο «5» Σαβάνοβιτς «4», κάτι που δε βλέπω να γίνεται καθώς στην Εφές φαίνονται πεπεισμένοι για το πλεονέκτημα που τους δίνουν τα μεγάλα τους κορμιά, το οποίο ουσιαστικά δεν είναι κομβικό γιατί δεν υπάρχει ο κλασσικός ψηλός scorer-finisher που θα χτυπήσει στο πρόβλημα του αντιπάλου στη καρδιά της ρακέτας.
-Σαφέστατα το παιχνίδι για τους γηπεδούχους κερδήθηκε από την άμυνα. Είχαμε εστιάσει στη στροφή που πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός σε αυτό το κομμάτι, με οδηγό το ματς του ΣΕΦ με την Κίμκι. Και πάλι οι ερυθρόλευκοι πήραν καλό βαθμό σε αυτόν τον τομέα, με τον Λο να παίζει πολύ καλά τον Φάρμαρ, φθείροντας τον με το σκληρό κορμί του στις επαφές. Στο δεύτερο ημίχρονο η ελληνική ομάδα είχε ταχύτητα στις περιστροφές όποτε χρειάστηκε και έβαλε κορμιά μπροστά από την τελικά προσπάθεια του αντιπάλου, ίσως για να ματσάρει την έλλειψη άμυνας ψηλά. Είναι βέβαια αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι ο αντίπαλος σκόραρε αποκλειστικά μέσα από το κέντρο της ρακέτας. Η συντριπτική πλειοψηφία των πόντων είναι lay ups , αρκετά από οποία προήλθαν μετά από επιθετικό ριμπάουντ και κάποια άλλα (λιγότερα) από τρανζίσιον παιχνίδι, κυρίως από τον άξονα Λούκας-Γκονλούμ.. Οι Τούρκοι ήταν τραγικοί από το τρίποντο (1/19), σουτάροντας μάλιστα αρκετά σουτ καλών προϋποθέσεων θα πω αυτό που γράφεται κατά κόρον, ότι δηλ. «δε μπορεί να ξανά είναι τόσο άστοχοι» για τον απλούστατο λόγο ότι τους έχω ξαναδεί να είναι εκνευριστικά άστοχοι..
-Τέτοιες νίκες σε αυτά τα ματς είναι χρυσάφι. Ο Ολυμπιακός , επαναλαμβάνω ευρισκόμενος μακριά ακόμα από τον όρο «ικανοποιητικό μπάσκετ» (τουλάχιστον στα μάτια μου) καταφέρνει και κάνει την πρώτη νίκη σε μια σειρά πλεη-οφς και πηγαίνει την Παρασκευή για το 2-0. Δε θα είναι καθόλου εύκολο. Ακόμα και εάν γίνει (ή όχι), η σειρά δείχνει ότι μπορεί κάλλιστα να φτάσει στα 5 παιχνίδια. Οι ισορροπίες ανάμεσα στις δύο ομάδες είναι λεπτές..
Υ.Γ: Με το να διαλέγει η Ευρωλίγκα ως φάση της βραδιάς το επιθετικό ριμπάουντ του Χάινς, τιμάει στην ουσία έναν παίκτη-μαχητή (με την κυριολεκτική έννοια του όρου..) που είναι πρωτοπαλίκαρο στο πεδίο μάχης με συνέπεια, κάθε βράδυ. Η σειρά αυτή, με τους «δεινόσαυρους» του Μαχμουτί απέναντι του, είναι μια ακόμα πολύ καλή ευκαιρία να δείξει το τι πραγματικά μετράει στο σημερινό μπάσκετ. Και αυτό σίγουρα δεν είναι το ύψος..
Y.Γ2: Στη πρώτη ευκαιρία θα μιλήσουμε και για τα άλλα δύο ζευγάρια. Πιθανόν μετά τα δεύτερα ματς..
Μπείτε στην παρέα μας στο facebook..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
