EUROLEAGUE 2012-13: Η ΚΟΥΡΣΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜVP..
Παράλληλα με τον αγώνα για το πολυπόθητο εισιτήριο που οδηγεί στο Λονδίνο, εκτυλίσσεται και μια άλλη μάχη, σε καθαρά προσωπικό επίπεδο, για το στέμμα του MVP της φετινής Ευρωλίγκας. ‘Ηδη κάποιοι παίκτες έχουν ξεχωρίσει με το ατομικό τους performance, όμως πραγματικός νικητής θα είναι αυτός που θα το συνδυάσει με την ομαδική επιτυχία. Το Hoopfellas τους παρουσιάζει..
Πάντα με κριτήριο το πώς λειτουργεί μέσα στο περιβάλλον του και τα αποτελέσματα της ομάδας του. Για αυτό και επιλέξαμε αθλητές που θα δούμε και στο τοπ-16..
ΖΟΡΑΝ ΠΛΑΝΙΝΙΤΣ (KIMKI): Στα 30 του παίζει το πιο ώριμο και ποιοτικό μπάσκετ της καριέρας του, αποτελώντας παράλληλα τον κινητήριο μοχλό της ομάδας του. Ο Κουρτινάιτις έχει στήσει όλη την Κίμκι γύρω του και του έχει δώσει αποκλειστικά τα κλειδιά της ομάδας κυρίως όσον αφορά το κομμάτι της δημιουργίας και των αποφάσεων στο παρκέ. Πολύ σημαντικό αυτό.. Αυτά μετά την περιπέτεια της ΤΣΣΚΑ, στον τρίτο του χρόνο στην άλλη ομάδα της Μόσχας και σε ένα γνώριμο περιβάλλον με προπονητή που τον εμπιστεύεται. Ο Λιθουανός έχει βάλει γύρω του πολύ καλούς spot shooter, ψηλά κορμιά και παίκτες που μπορούν τρέξουν και να τελειώσουν στο ανοιχτό γήπεδο, γαρνίροντας με εξαιρετικό spacing στην επίθεση. Ιδανική κατάσταση για τον Κροάτη γκαρντ, ο οποίος παίζει πολύ το αγαπημένο του split out, κατεβαίνει συνέχεια στο ποστ δημιουργώντας συνεχώς καταστάσεις και τρέχει εξαιρετικά το τρανζίσιον των Ρώσων στην επίθεση. Ο Πλάνινιτς έχει τύχη εφόσον η ομάδα του φτάσει μέχρι την ποστ σίζον.. 13.4 π.μ.ο. (66.2% 2π.) 3.8 ριμπ.- 5.3 τελικές -1.2 κλ.
ΤΖΟΡΝΤΑΝ ΦΑΡΜΑΡ (ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ): Απολαυστικός στο πρώτο μισό της φάσης που μόλις τελείωσε, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι έφερε το show του Staples Center στην Ευρώπη..Classic η εμφάνιση του απέναντι στον Ολυμπιακό και τον Σπανούλη. Ο Φάρμαρ έκανε τα πάντα χωρίς υπερβολή, βγάζοντας για αρκετά διαστήματα στο παρκέ μια αύρα μακρινή για τα γήπεδα μας. Μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιξε η πανοπλία που λέγεται Γκόρντον Λούκας, με τον οποίο ο Μαχμούντι πήρε όλη τη πίεση από τον Φάρμαρ ελευθερώνοντας τον για να δημιουργήσει (όσο και εάν σκόραρε, αυτό ήταν το καλό του σημείο) και να δει καλύτερα και πιο ξεκούραστα το καλάθι. Αντίθετα στο δεύτερο μισό ο Φάρμαρ κλάταρε και μαζί του η Εφές. Εάν εξαιρέσουμε το ματς της Κροατίας ο Αμερικανός ήταν νευρικός και άστοχος, αναγκάζοντας τον Μαχμουντί να μειώσει το χρόνο του στο παρκέ. Ο Φάρμαρ στο ξεκίνημα του Νοέμβρη ήταν το πιο δυνατό χαρτί στην κούρσα για το βραβείο, αλλά τώρα πλέον θα χρειαστεί να κάνει επανεκκίνηση και μαζί του όλη η Αναντολού για να μπορέσουν να διεκδικήσουν θέση στα πλέη-οφς. Είναι γνωστό ότι αποτελεί το βαρόμετρο της.. 13 π.μ.ο. (48.5% 3π.) 3.5 ριμπ.- 4.5 τελικές-1.2 κλ.
ΣΟΝΙ ΟΥΙΜΣ (ΤΣΣΚΑ): O Oυίμς παίζει πολύ καλύτερα από ότι νομίζουν κάποιοι ή φαίνεται στα νούμερα και η περίοδος προσαρμογής του στη Μόσχα και στην αυστηρών αρχών επίθεση του Μεσίνα ήταν σύντομη. Βέβαια για να λέμε την αλήθεια βοήθησε σημαντικά και ο Ιταλός προπονητής ο οποίος (μετά τις επιρροές της χρονιάς στους Λέηκερς) έχει βάλει iso καταστάσεις στην επίθεση του, ανοίγοντας χώρο ειδικά για τον Ουίμς. Ο Αμερικανός έκτος του ματς με τη Μπαρτσελόα στη Μόσχα, είναι σοβαρός και συνεπής, σουτάροντας με εξαιρετικά ποσοστά απόρροια του βελτιωμένου shot selection του. Είναι ξεκάθαρό ότι το οπλοστάσιο του είναι εκ των πληρέστερων στην Ήπειρό μας για αυτό και διακρίνεται και σε fast pace επίθεση και στο μισό γήπεδο με το εξαιρετικό midrange game του, σίγουρα από τα πιο αποτελεσματικά στην Ευρώπη σήμερα..Πολύ σημαντικό το ότι «παρέδωσε» όταν τον χρειάστηκε η ομάδα του, με clutch προσπάθειες στο τέλος κλειστών ματς. Ήταν ο MVP του πρώτου μήνα της διοργάνωσης, δίνοντας νωρίς στη σεζόν μια καταπληκτική παράσταση στο Βελιγράδι. Η ΤΣΣΚΑ σταδιακά ανεβάζει ρυθμούς, έχει καλή τύχη να φτάσει μέχρι τέλους όπως και ο Ουίμς να τερματίσει πρώτος στη συγκεκριμένη κούρσα.. 16 π.μ.ο. (56.5% 2π. 41.7% 3π. 88.2 1π.) 3.5 ριμπ.-1.8 τελικές-1.0 κλ.
ΜΠΟΜΠΙ ΜΠΡΑΟΥΝ (ΜΟΝΤΕΠΑΣΚΙ): Να ξεκαθαρίσουμε κάτι.. Ο Μπράουν μπήκε με μέσο στη λίστα.. Το «βύσμα» του ήταν τα εκπληκτικά του νούμερα. Ας μη γελιόμαστε.. Αν όντως ο τίτλος του MVP κρινόταν από τους προσωπικούς αριθμούς, ο Αμερικανός της Σιένα θα ήταν μακράν του δευτέρου το πρώτο φαβορί, μη σας πω θα το είχε καπαρώσει ήδη.. 1ος σκόρερ, 1ος σε επιτυχημένα τρίποντα-προσωπικές, 3ος στις ασσίστς, 3ος (και μακράν 1ος μέσα στη λίστα) στην αναλογία AS/TO, 3ος στο INDEX, 5ος σε κερδισμένα φάουλ και άλλα πολλά.. Ο Αμερικανός τρέχει αυτή τη στιγμή την καλύτερη επίθεση της Ευρωλίγκας και αποτελεί το κέντρο αποφάσεων σε μια ομάδα που παίζει κοντά στις 90 επιθέσεις το παιχνίδι. Και εδώ ξεκινούν τα προβλήματα.. Ο Μπράουν είναι σίγουρα ένας ικανότατος σκόρινγκ γκαρντ, όμως στερείται καθαρής σκέψης και πραγματικών οργανωτικών δυνατοτήτων. Δε θυμάμαι ειλικρινά πόσες φορές τα έκανε μαντάρα στο τέλος κλειστών ματς επιδιδόμενος στα γνωστά του γιουρούσια.. Στους κύκλους των οπαδών της Σιένα υπάρχουν οι «στιγμές Μπράουν». Άλλωτε σωτήριες καθώς με μια εκτός λογικής ενέργεια μπορεί να γύρει την πλάστιγγα υπέρ της ομάδας (ποιος τον ξεχνάει να κόβει ταχύτητα και τελικά να καρφώνει τη μπάλα μαζί τα χέρια και το κεφάλι του Μπλέηκ Σκιλμπ στο καλάθι με το ματς στον πόντο) και άλλωτε καταστροφικές. Πάνω στον Μπόμπυ Μπράουν και το παιχνίδι του μπορεί κανείς να δεί ξεκάθαρα το αγωνιστικό στυλ της φετινής Μοντεπάσκι. Offensive skills σε ατομικό επίπεδο, πολύ τρέξιμο και τρίποντο κάτω από όλες τις καταστάσεις, αλλά χωρίς σκέψη, καθαρό μυαλό και φυσικά τη φημισμένη της αμυντική πανοπλία η οποία έχει ξεχαστεί κάπου στο κάστρο της Τοσκάνης.. 19.5 π.μ.ο. (43.4% 2π. 38% 3π. 86.2 1π.) 5.7 τελικές..
KΕΡΤΙΣ ΤΖΕΡΕΛΣ (ΜΠΕΣΙΚΤΑΣ): Mέχρι τα μέσα Νοέμβρη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ΤΟΠ-5 υποψήφιος, κάνοντας μερικά εντυπωσιακά παιχνίδια. Αποτελεί το «αφεντικό» σε μια από τις πιο σκληρές περιφερειακές γραμμές της διοργάνωσης, με τον Κουντέρ να τον απελευθερώνει στο «2» για μεγάλα διαστήματα στο παιχνίδι τοποθετώντας δίπλα του τον Ατσίκ ή τον Γκιουλέρ. Φέτος έχω δεί «μαγικά» από τον Τζέρελς.. Ειδικά μέχρι το διάστημα που αναφέραμε γεννούσαν και τα κοκόρια του , καθώς ήταν στιγμές που –ειδικά σε καταστάσεις τρανζίσιον- απλά δε κοβόταν είτε αποφάσιζε να πάει προς τα μέσα είτε τελείωνε περιφερειακά. Σκληροτράχηλος δυναμικός και με άλλο mentality φέτος, δείχνει ότι είναι η χρονιά του για να ανεβάσει το status του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Το Δεκέμβρη κινήθηκε σε πιο χαλαρούς ρυθμούς, το ίδιο και η ομάδα του. Αμφότεροι έχουν πολύ δύσκολη αποστολή πλέον στο τοπ-16.. 15.5 π.μ.ο. (47% 2π.-40% 3π.-85.2% 1π.) 2.4 ριμπ.-2.9 τελικές..
ΒΙΚΤΟΡ ΚΡΙΑΠΑ (ΤΣΣΚΑ): O Kριάπα κάνει αθόρυβα εντυπωσιακή σεζόν έχοντας απαντήσει με τον δικό του τρόπο στο ερώτημα για τον καλύτερο πάουερ φόργουορντ της Ευρώπης. Η αξία του Ρώσου φόργουορντ φάνηκε στις αρχές της σεζόν όταν η ΤΣΣΚΑ παρέπαιε αγωνιστικά. Ήταν αυτός που την κράτησε πολλές φορές και βοήθησε να «μαζευτεί» η ομάδα με το leadership που τον διακρίνει. Η αστείρευτη αμυντική του ικανότητα αλλά και το court vision του αποτελούν βασικά συστατικά του «μείγματος Μεσίνα» ο οποίος –σε ένα σύνολο με πολλούς καλούς δημιουργούς- του έχει δώσει μεγάλο κομμάτι της δημιουργίας όχι μόνο από την κορυφή της ρακέτας αλλά –φέτος- και με ντρίμπλα, δείγμα του πόσο τον εμπιστεύεται. Τα ποσοστά του είναι επίσης εξαιρετικά (μη ξεχνάμε είναι παίκτης που παίζει με πρόσωπο στο καλάθι). Για να δούμε πόσο καθοριστικός μπορεί να φανεί στη συνέχεια για την ΤΣΣΚΑ, ώστε να σκαρφαλώσει και ο ίδιος ψηλότερα στην κούρσα.. 9.5 π.μ.ο. (55.1% 45.5% 91.7 1π.) 6.5 ριμπ.-3.6 τελικές-1.5 κλεψ.-1.1 μπλοκ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ (ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ): Υπάρχουν κάποια αναμφισβήτητα δεδομένα στην περίπτωσή του. Ο Διαμαντίδης έκανε μαζί με την ομάδα και αυτός restart, βγαίνοντας από την ασφάλεια του περιβάλλοντος που είχε δημιουργήσει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, γι’αυτό και αντιμετώπισε δυσκολίες αρχικά με αποκορύφωμα τη μαύρη τρύπα του ματς με την Κίμκι στο ΟΑΚΑ. Ένα άλλο δεδομένο όμως είναι ότι ο Διαμαντίδης παίζει κοντά στα στάνταρντς του -ειδικά στο β’ μισό- και όσο γίνεται αυτό θα βρίσκεται τουλάχιστον στις συζητήσεις για τον MVP. To passive style που λανσάρει τον τελευταίο μήνα (μετά ειδικά την προσθήκη του Μπανκς) αποτελεί το πιό ζωτικό όργανο της πράσινης επίθεσης ενώ τον έχει φέρει στην κορυφή του σχετικού πίνακα. Επίσης είναι εμφανές ότι όταν η μπάλα καίει ο Έλληνας γκαρντ μεταμορφώνεται πέρνοντας το τιμόνι από την αρχή της επίθεσης και κοιτάζοντας το καλάθι περισσότερο και σε αυτό είναι από τους top-perfomer της λίγκας. Η διαφορετικότητα της κατάστασης και το γεγονός ότι ο νέος Παναθηναϊκός δουλεύει και αναπτύσσει τώρα τους αυτοματισμούς του, τον έχουν οδηγήσει (ίσως γιατί ειδικά στην αρχή της σεζόν έκανε περισσότερα από όσα είχε συνηθίσει τόσα χρόνια να κάνει) σε ραγδαία αύξηση του αριθμού των λαθών του (2ος πίσω από τον Σπανούλη) και κατά συνέπεια και το ομαδικό νούμερο επίσης. Το σίγουρο είναι ότι εαν οι πράσινοι συνεχίσουν, με τη νέα μορφή που τείνει να πάρει η ομάδα, τις καλές εμφανίσεις ο αρχηγός τους έχει την προοπτική να ισχυροποιήσει τη θέση του στη συγκεκριμένη λίστα.. 9.3 π.μ.ο. (61.9% 2π.) 3.2 ριμπ.-6.3 τελικές-1.1 κλεψ.
ΡΙΚΙ ΧΙΚΜΑΝ (ΜΑΚΑΜΠΙ): O Χίκμαν έχει ξεχωρίσει μέσα από ένα ισορροπημένο σύνολο κυρίως με την αποτελεσματικότητα του όταν η ομάδα χρειάζεται απεγνωσμένα ένα χέρι βοηθείας. Ο Μπλάτ βρήκε στο πρόσωπο του τον περιφερειακό που θα συνεχίσει την παράδοση των power-guards της Μακάμπι (από Μακντόναλντ και Σάρπ μέχρι Ντορόν Πέρκινς..). Ο Χίκμαν αποτελεί τη πιό σίγουρη επιλογή της Μακάμπι αυτή τη στιγμή έχοντας δίπλα του στο μπακόρτ τον Οχαγιόν και από πίσω τον Λόγκαν. Σκληρός, πολύ συνεπής στα αμυντικά του καθήκοντα, χέρια τανάλιες (1ος στα κλεψίματα στη λίγκα) του αρέσει να πηγαίνει μέχρι μέσα με τη μπάλα και αυτό (σε συνδυασμό με το σωματότυπο του) τον οδηγεί αρκετές φορές στις προσωπικές όπου σουτάρει με 88.4%.. Στη Μακάμπι μπορεί να τα έκαναν σαλάτα στη γραμμή των ψηλών ψάχνοντας ήδη δύο παίκτες αλλά στη περιφέρεια πέτυχαν παίκτη που μπορούν στηριχτούν πάνω του τα επόμενα χρόνια. 13 π.μ.ο. (51% 2π.) 2.3 ριμπ.-3.4 τελικές-2.3 κλεψ.
ΜΠΟΣΤΙΑΝ ΝΑΧΜΠΑΡ (ΜΠΑΜΠΕΡΓΚ): Περίπτωση παίκτη που ευνοήθηκε φέτος από το περιβάλλον στο οποίο βρέθηκε. Η ομάδα του Φλέμινγκ δουλεύει γι’αυτόν με πολλά plays ώστε η ομάδα να αξιοποιήσει το shooting style του. Ο Σλοβένος ήταν η αιχμή του δόρατος για την Μπάμπεργκ από τη θέση «4» (φωτιά στο πικ εν ποπ..) όντας τρίτος σκόρερ της διοργάνωσης, με την υποσημείωση των 15+ προσπαθειών ανά παιχνίδι. Έκανε δύο μεγάλα παιχνίδια απέναντι στην Παρτίζαν, τα οποία αποδείχθηκαν καθοριστικά για την κατάταξη του ομίλου και εν τέλει (με δική του τάπα μάλιστα στο ματς της Γερμανίας την τελευταία αγωνιστική) έκριναν την πρόκριση. Φυσικά οι πιθανότητες του είναι ελάχιστες –όπως και της Μπάμπεργκ η οποία μπαίνει στο τοπ-16 ως μάλλον η πιο αδύναμη ομάδα- όμως το performance του ήταν αξιοσημείωτο και τον έβαλε στη συζήτηση.. 16.8 π.μ.ο.-4.9 ριμπ.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ (ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ): Frontrunner αυτή τη στιγμή και φαβορί για την τελική επικράτηση, δεδομένης και της καλής πορείας του Ολυμπιακού. Ο Σπανούλης φέτος έχει τραβήξει ακόμα περισσότερα βλέμματα δείχνοντας ότι αποτελεί μπετόν στην ολιγάριθμη «ελίτ» του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Τον τελευταίο ενάμιση μήνα δίνει συνεχόμενες παραστάσεις παντού, με κορυφαία αυτή του Μιλάνου όπου σε μια στιγμή-ανάμνηση καταχειροκροτήθηκε από το κοινό του αντιπάλου. Το θετικό για τον Έλληνα γκαρντ, ο οποίος φέτος έχει βελτιώσει την αυτοπεποίθηση με την οποία εκτελεί πίσω από το τρίποντο (βασικά οι προπονητές μετράνε το παραμικρό εκατοστό άμυνας επάνω του σε χώρο και χρόνο), είναι ότι ο Ολυμπιακός ξεκίνησε μετά από ένα κακό πρώτο διάστημα να ρολάρει. Μένει να μειώσει και τα λάθη του (1ος στην Ευρωλίγκα). Ο Σπανούλης παίζει αυτή τη στιγμή σαν ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης και έτσι θα εκτιμηθεί και το καλοκαίρι που θα μείνει ελεύθερος. Μένει να αποδείξει αν πραγματικά είναι στην τελική ευθεία της σεζόν.. 16π.μ.ο. (50% 2π. 41.5 3π. 78.9% 1π) 5.9 τελικές-1.0 κλεψ.
