ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΖΕΗΜΣ ΓΚΙΣΤ: ΟΦΕΛΟΣ Ή ΖΗΜΙΑ..?
Το Hoopfellas παρουσιάζει τη δική του οπτική για το ενδεχόμενο συμφωνίας του Παναθηναϊκού με τον Τζέημς Γκιστ της Ουνικάχα. Μπορεί ο Αμερικανός απόφοιτος του Μέριλαντ, να δώσει την ώθηση που χρειάζεται η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη σε ένα κομβικό σημείο της σεζόν..?
Η δική μας πληροφόρηση, αργά εχθές το βράδυ, μιλάει για έκδηλη πρόθεση της Μάγα να προχωρήσει σε ανταλλαγή με τον Πάνκο, αναφέροντας ότι το μπαλάκι είναι καθαρά πλέον στα χέρια της Ελληνικής ομάδας και του Πάνκο. Στον Παναθηναϊκό υπάρχει η σκέψη και συζητιέται η επιλογή αυτή για λόγους που θα εξηγήσουμε πιο κάτω..
Ο Γκιστ είναι απόφοιτος ενός πολύ καλού προγράμματος, του Μέριλαντ, όπου έπαιξε υπό τον –πασίγνωστο για του φαν του κολεγιακού- Γκάρι Ουίλιαμς, προπονητή με ιδιαίτερο μπασκετικό στυλ που περιλάμβανε μπόλικη flex οffense και συνεχή επιδίωξη για να ανοίξει το γήπεδο πιέζοντας στην άμυνα με πολλές παγίδες και επαφές. Κρατήστε το αυτό θα σας βοηθήσει για τη συνέχεια..
Στην Ευρώπη τον έφεραν οι “πυρηνικοί επιστήμονες” της Μπιέλα (αφού είχε γίνει πικ από τους Σπέρς, Νο58) το 2008.. Η καριέρα του είναι αξιοπρόσεκτη, μιας και έχει γυρίσει αρκετά καλά ευρωπαϊκά κλαμπς (Λοκομοτιβ Κούμπα, Παρτίζαν, Φενέρ, Ουνικάχα). Φέτος στη Μάλαγα η απόδοση του κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα (ειδικά στην ACB). Κατηγορήθηκε μάλιστα από τον Ρέπεσα ευθέως για ατομισμό..
Πάμε να τον τσεκάρουμε λίγο στο παρκέ..
Ο Γκιστ είναι ένας προικισμένος φόργουορντ/σέντερ με ύψος 2.05μ. Δυνατό παιδί με πολύ καλά αθλητικά προσόντα και ένα wingspan της τάξης του 7’4’’. Παίκτης γαλουχημένος στο Μέρυλαντ και ωθούμενος και από τη φύση του στο να παίζει σε γρήγορο τέμπο, γι’αυτό και σε τέτοιες καταστάσεις βγαίνουν τα δυνατά του σημεία του στο γήπεδο. Και αυτά κυρίως έχουν να κάνουν με το athleticism και τα δυνατά του άκρα..
Το επιθετικό παιχνίδι του Γκιστ, κρίνοντας πάντα τον παίκτη με βάση το τοπ-επίπεδο ανταγωνισμού στο οποίο συμμετέχει, διακρίνεται από μεγάλη έλλειψη σταθερότητας. Σε όλα τα επίπεδα.. Είναι εμφανής η έλλειψη σωστής σκέψης και λήψης της κατάλληλης απόφασης στο παιχνίδι του. Παίκτης ενστίκτου και όχι μυαλού, δε μπορεί να διαβάσει τόσο εύκολα μια άμυνα, αν και για να λέμε την αλήθεια στην Τρίτη του πλέον χρονιά στην Ευρωλίγκα είναι λίγο καλύτερος σε αυτό το κομμάτι. Γενικά θα προβεί σε αψυχολόγητες ενέργειες, τραβηγμένες θα τις χαρακτήριζα, ξεκινώντας κάτι με σωστές προϋποθέσεις και τελειώνοντας εκτός ισορροπίας, είτε υπό πίεση πνιγμένος, καταστάσεις που θυμίζουν street basketball. Ενδεχομένως στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού οι οποίοι έχουν συνηθίσει να βλέπουν χρόνια τώρα fundamentally μπάσκετ να φανεί ”κάπως” ειδικά στην αρχή.. Το σουτ του επίσης δεν είναι ιδιαίτερα αξιόπιστο. Ενώ η μηχανική και ο ρυθμός του δεν είναι άσχημα, επηρεάζονται όταν ξεκινήσει άστοχος και νιώσει ότι «σήμερα δεν..» με συνέπεια να αλλοιώνεται η φόρμα με την οποία εκτελεί. Φαίνεται στον τρόπο που «απελευθερώνει» ειδικά στα σουτ από μέση απόσταση.. Άσχημο αυτό. Κυρίως γιατί πρόκειται για παίκτη που «κοιτάζει» το τρίποντο (και δεν διστάζει να σουτάρει..)
Αντίθετα δεν είναι άσχημος στο κομμάτι του ντράιβ, αν και χρειάζεται δουλειά σαν finisher, και αναφέρομαι στις προσπάθειες που δεν τελειώνουν με βροντερά καρφώματα. Επίσης είναι αρκετά αποτελεσματικός κινούμενος στη base line κυρίως στην αδύνατη πλευρά γιατί με τη μπάλα στα χέρια(ιδιαίτερα χαμηλά) δεν έχει δημιουργία και θα πάει σε κακή επιλογή μετά το ντουμπλάρισμα. Στο ποστ ο Γκιστ δεν είναι σε καμία περίπτωση ο παίκτης που θα ακουμπήσεις τη μπάλα (κυνηγά από τη φύση του face up καταστάσεις, ακόμα και όταν πάρει τη μπάλα με πλάτη,) αλλά έχει μια-δύο κινήσεις αρκετά αξιοπρεπείς. Κυρίως χρησιμοποιώντας ένα power step την ώρα που θα σταματήσει την ντρίμπλα με πλάτη από την μία πλευρά, το οποίο θα τον φέρει πολύ κοντά στο καλάθι ώστε να τελειώσει με baby hook. Συχνά θα τον δείτε επίσης να μη θέλει να βάλει τον εαυτό του σε αυτή τη διαδικασία και να επιλέγει ένα turnaround jumper. Το φόρτε του πάντως είναι το above the rim παιχνίδι. Θα κυνηγήσει φάσεις ψηλά, είτε από πάσα είτε από επιθετικό ριμπάουντ για να τελειώσει, συχνά κατευθείαν με κάρφωμα. Τρέχει καλά το γήπεδο και σε καταστάσεις τρανζίσιον θα βγάλει highlights, για αυτό να είστε σίγουροι.. Overall στο επιθετικό κομμάτι ο Γκιστ πάσχει στο shot selection, κάτι που στιγματίζει το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού του. Το πρόβλημα αυτό είναι εμφανές αν και η αλήθεια είναι δεν βρέθηκε μέχρι στιγμής και στο περιβάλλον που θα τον βοηθήσει να το βελτιώσει αυτό..
Αμυντικά ο Αμερικανός έχει τα συν και τα πλην του. Το footwork του δεν ήταν ποτέ άσχημο, το αντίθετο. Χάνει λίγο σε πίσω βήματα αλλά έχει ταχύτητα και θα προσπαθήσει να ακολουθήσει το σουτ μέχρι τέλους. Αρκετά καλός μπλοκέρ. Εξαιρετικά χέρια, καλό timing.. Εκεί που υστερεί σχετικά, είναι αμυνόμενος στο ποστ απέναντι σε δυνατούς αντιπάλους, όπου μπορούν να τον πάνε μέσα (παρότι είναι αρκετά δυνατός, δεν είναι τόσο ανθεκτικός στο πάνω μέρος του σώματος (upper body) και τσιμπάει στις προσποιήσεις, γεγονός που μπορεί να του αποφέρει εύκολα φάουλ.
Σαν ριμπάουντερ ο Γκιστ είναι καλός. Όχι Ο ριμπάουντερ, αλλά καλός και στις δύο πλευρές του παρκέ. Χάνει λίγο στα βασικά, καθώς τα box out του δεν είναι αυτά που πρέπει αλλά η εντυπωσιακή αθλητική του ικανότητα και τα δυνατά μακριά του χέρια τον βοηθούν. Αντίθετα τον έχω παρατηρήσει –ειδικά πέρυσι- πολύ νωθρό στον τρόπο που σκρινάρει. Ιδιαίτερα σε επιθετικά παιχνίδια όπου χρειάζεται να κάνει συνεχόμενα σκριν, ο τρόπος που σκρινάρει δεν είναι ο ενδεδειγμένος και τέτοιες λεπτομέρειες είναι σημαντικές ώστε να συμπεράνεις πράγματα για την προσήλωση του αθλητή σε αυτό που προσπαθεί να παίξει το σύνολο.
ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ
Μη βιαστείτε να βγάλετε συμπέρασμα.. Όλο το παιχνίδι –για την ορθότητα της κίνησης- παίζεται στο εάν ο παίκτης θα αποτελέσει προσθήκη στο υπάρχον ρόστερ ή θα γίνει ανταλλαγή με τον Πάνκο, με το δεύτερο σενάριο να συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες.
Ενδεχόμενη ανταλλαγή των δύο Αμερικανών θα αποτελέσει ΚΑΘΑΡΑ μια απόφαση με γνώμονα το οικονομικό κομμάτι για τους πράσινους. Δηλ. μια επί το πλείστων οικονομική απόφαση. Εξηγώ.. Με το Σοφοκλή Σχορτσιανίτη εκτός και από ότι φαίνεται λίγα χρήματα διαθέσιμα για αξιόλογη επιλογή ψηλού, οι πράσινοι –χωρίς ουσιαστικά να χαλάσουν φράγκο- αντικαθιστούν ένα light “4” (Πάνκο) με έναν φόργουορντ σέντερ που θα αποτελέσει τον μπαλαντέρ πίσω από το βασικό δίδυμο Τσαρτσαρή-Λασμε. Απόφαση που δεν κοστίζει και είναι άρικτα συνδεδεμένη με την κατάσταση Σχορτσιανίτη. «4» μου θέλατε? Συζητάτε και για «5»? Πάρτε ένα «4-5», γέμιση και για τις δύο θέσεις.. Καλή σκέψη, κακή εκτέλεση..
Το Ηοοpfellas δηλώνει κατηγορηματικά αντίθετο σε αυτό το σενάριο δηλ. της ανταλλαγής. Ο Γκιστ δεν είναι ο παίκτης που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός, σε καμία περίπτωση. Τα καλοκαιρινά λάθη δεν πρέπει να επαναληφθούν.. Η ομάδα αρχίζει και ρολάρει, βρίσκει χημεία και το σωστό μπάσκετ του Πάνκο (ο οποίος σίγουρα δεν έχει ικανοποιήσει αλλά..) ο οποίος ακολουθεί τον προπονητή κατά γράμμα είναι σύμμαχος αυτή τη περίοδο. Έστω και αν δεν είναι τόσο καλή η ατομική του απόδοση (τα είπαμε από το καλοκαίρι άλλωστε) δε χαλάει την ομάδα, κάτι που μπορεί να γίνει με τον Γκίστ ο οποίος ναι μεν μπορεί να προσφέρει με τα προσόντα του αλλά το μπάσκετ του Παναθηναϊκού ίσως του φανεί κάτι άλλο..
Επειδή όμως ο κάθε παίκτης πρέπει να κρίνεται με γνώμονα το ρόλο για τον οποίο τον υπογράφει μια ομάδα, ο Γκιστ μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος ως 4ος ψηλός για 10-15 λεπτά. Έχοντας τον Πάνκο στο «4» και τον Λάσμε στο «5», οι πράσινοι μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν ως έναν ακόμα ψηλό –Τσαρτσαρής ο άλλος- που θα γεμίζει χρόνο και στις δύο θέσεις της φροντκόρτ και αυτομάτως θα μετατραπεί σε 4η-5η επιλογή μόλις γυρίσει ο Σχορτσιανίτης. Κάπου εκεί μπαίνει το κόστος για στην απόκτηση, το οποίο μετά από ένα διάστημα σου λέει την αλήθεια για το ορθόν ή όχι της κίνησης.. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ούκιτς. Είχαμε πεί ότι ήταν λάθος παίκτης για πρώτο ρόλο. Τώρα πλέον, με την προσθήκη του Μπανκς, ο ρόλος του Κροάτη δεν είναι τόσο ζωτικής σημασίας. Τα χρήματα που επενδύεις όμως είναι ο καθρέπτης. Άξιζε τον κόπο..?
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
