-Παρεπιμπτόντως ο Άντι Πάνκο είχε μεγάλη συμβολή στη χθεσινή νίκη. Βγήκε από τον πάγκο και έδωσε λύσεις, με μεγάλο ρεπερτόριο στην επίθεση. Σκορ στο ποστ, σουτ, ντράιβ συν τα τελειώματα του στο τρανζίσιον, θυμίζοντας εποχές ACB (15π. 7/10 διπ.).
Είχαμε πεί το καλοκαίρι ότι η multiple offense του Αμερικανού μπορεί να αποτελέσει δυνατό χαρτί στο μισό γήπεδο αλλά εχθές ο Πάνκο λειτούργησε άψογα και στο τρανζίσιον . Εξαιρετικός και ο Μπράμος, ο οποίος δείχνει να έχει συνέχεια και αυτό είναι το σημαντικότερο. Η αυτοπεποίθηση του είναι σε άλλο επίπεδο πλέον (σε σχέση με τις αρχές) ενώ παράλληλα έχει και σωστό shot selection, γεγονότα αλληλένδετα. Παρατηρείστε πόσο έξυπνα επιλέγει μετά το κάθετο σκριν να συνεχίσει την κίνηση του προς το καλάθι εκμεταλλευόμενος την έκρηξη και τα πολύ καλά του πόδια. Άξιο σχολιασμού το ότι ο Πεδουλάκης επέλεξε ροτέησιον στα γκαρντ με τρείς παίκτες, Διαμαντίδη-Μπανκς-Ούκιτς, με τους δύο πρώτους να επωμίζονται το κομμάτι της δημιουργίας σε συντριπτικό ποσοστό (καθόλου Κίτσεν..). Ο Αμερικανός πρώην ΝΒΑερ, έχει «δώσει» στην περιφερειακή γραμμή των πρασίνων. Παίζει πολύ συνειδητοποιημένα, ελευθερώνει με την προσωπικότητα του τον Διαμαντίδη και –το πιο θετικό- δείχνει
μεγάλη διάθεση να γίνει κομμάτι της ομάδας. Αμεε..
-Αμυντικά ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλός. Δε θα πώ άριστος, γιατί είδα λάθη (2 φορές ο αντίπαλος έκανε coast to coast χωρίς ουσιαστικά να βρεθεί παίκτης να σταματήσει τη μπάλα)και βοηθήθηκε και από την παρα φύσει αστοχία των Τούρκων, αλλά αρκετά έως πάρα πολύ καλός. Αναφέρομαι και στο συνολικό αμυντικό performance αλλά και σε επίπεδο τακτικής. Ο Πεδουλάκης ξεκίνησε τον Ούκιτς να παίζει προκλητικά flot τον Μακάλεμπ στα δύο μέτρα καλύπτοντας με πλάγια βήματα και τα μακριά του χέρια τα κενά που προσπαθεί να εντοπίσει ο Αμερικανός για να πάρει τον αεροδιάδρομο, έχοντας υποστήριξη φυσικά πίσω του από μια ρακέτα φορτωμένη κορμιά. Ο Έλληνας προπονητής ρίσκαρε με αυτή την τακτική κάποια σουτ βέβαια αλλά η αστοχία των Τούρκων δυνάμωσε την άμυνα αυτή. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσο ο Αμερικανός ντρίμπλαρε σε πιο γρήγορο ρυθμό «ψάχνοντας», ευρισκόμενος ψηλά στη περιφέρεια, ο Ούκιτς έπαιζε φλοτ και ανέβαινε διακριτικά προτάσσοντας το χέρι του μόνο όταν ο Μακάλεμπ έδειχνε ότι προτίθεται να «πατήσει» για σουτ, γιατί απλά το σουτ εν κινήσει δεν είναι το φόρτε του σούπερ-Μπο. Ο Παναθηναϊκός επικράτησε χαλαρά στα ριμπάουντς απέναντι σε μια από τις πιο αδύναμες ομάδες της διοργάνωσης σε αυτό το κομμάτι (έχει αρνητική παράδοση εδώ ο Πιανιτζιάνι) και επιβλήθηκε με τη σκληράδα του στην άμυνα βρίσκοντας ανοιχτό γήπεδο και πόντους στο τρανζίσιον. Εύκολους πόντους, πολύ σημαντικό για παιχνίδι με τόσο χαμηλό σκορ.
-Η Φενέρ ήταν χάλι μαύρο. Την περιμέναμε πιο αποφασισμένη, αλλά τελικά αυτό παρουσίασε στο παρκέ ήταν κάτι σε βούτυρο.. Απίστευτη αστοχία, απέναντι σε μια πολύ καλά προετοιμασμένη άμυνα μεν, αλλά αδικαιολόγητη σε τέτοιο βαθμό. Ο Μακάλεμπ έκανε το χειρότερο παιχνίδι του τα τελευταία 2 χρόνια, ο Μπατίστ ήταν «μπλέ» και πάλεψε μόνο ο Σάτο που είναι σταθερά ανεβασμένος φέτος. Ο Πιανιτζιάνι προσπάθησε να «λύσει» την επίθεση του δίνοντας κίνηση με τον Πρέλνζιτς στο «4» αλλά ο αντίπαλος ήταν προετοιμασμένος για κάτι που έχει πάψει πια να είναι τρικ. Ο Σαβάς έπαιξε λίγο και ο Μπρέμερ σχεδόν καθόλου, όχι άδικα. Λάθος μεταγραφή είχαμε σχολιάσει.. Η Φενέρ παίζει πολύ πιο «μαζεμένα» και σωστά με τον Ερμίς σαν μπακ απ πόιντ παρά με τον Αμερικανό και φυσικά δεν αναφέρομαι στο χθεσινό ματς. Ο Μπρέμερ είναι «2» αλλά στα ίδια κυβικά έχει τον Ονάν εκεί. Πλέον παίζει την πρόκριση την επόμενη εβδομάδα εντός με την Καντού. Πιανιτζιάνι εναντίον Τρινκιέρι.. Πάντως με 1-2 προσθήκες, εφόσον περάσει μπορεί να δείξει πολύ καλύτερη εικόνα. Η μια μπορεί να είναι ο Βελίτσκοβιτς, λέω εγώ..
-Πολύ έντονα τα συναισθήματα για το πρώην σύμβολο του Παναθηναϊκού, Μάικ Μπατίστ. Ο Αμερικανός «έσπασε» και μαζί του τα τσιμέντα στο ΟΑΚΑ, σε μια στιγμή που αξίζει θεωρώ να ζήσει κάθε σπουδαίος αθλητής στη ζωή του. Ήταν φανερό –νομίζω θα το συζητήσατε και εσείς- ότι στο δεύτερο ημίχρονο ήταν απλά «εκτός ματς», απολύτως δικαιολογημένα..
Μου έσκασε πολύ περιέργο συναίσθημα όταν τον είδα σε μια από τις πρώτες φάσεις τον είδα στο παρκέ του ΟΑΚΑ να βγαίνει δυναμικά, παίζοντας hedge out, στον Διαμαντίδη. Αλλόκοτο. Όχι όσο όταν είδα τον Γκάλη απέναντι στον Γιαννάκη μετά τη μεταγραφή του Νικ στον Παναθηναϊκό, αλλά αρκετά αλλόκοτο..
-Σίγουρα το θέμα που καίει είναι το διοικητικό αυτή τη στιγμή. Είναι πολύ θετικό ότι επικρατεί κατευναστικό πνεύμα εδώ και αρκετές ώρες, βοήθησε και η εμφάνιση της ομάδας . Οι δικές πληροφορίες λένε αυτό που ήδη γνωρίζουν οι περισσότεροι. Υπάρχει «θέμα» μέσα στην οικογένεια, πιθανόν με βαθύτερα αίτια. Όλοι βέβαια περιμένουμε αλλά αυτή η ηρεμία είναι θετική και –ελπίζω- όχι ύποπτη.
Νομίζω ότι η ομάδα δεν θα επηρεαστεί άμεσα. Θα είναι κρίμα να χαλάσει αυτό που χτίζεται..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ