Κατ’αρχήν κανένας δεν ρίχνει μαύρο στον παίκτη, προς Θεού. Ικανότητες έχει ,πολλές. Όμως βάσει των νόμων που επικρατούν στην αγορά καθε πράγμα έχει την τιμή του, η οποία εξαρτάται και δια μορφώνεται από αρκετούς παράγοντες.
Ωμά, κοφτά και χωρίς μα,μου,μεν.. Οι πράσινοι έδωσαν 800 χιλιάρικα ετησίως στον Ούκιτς, ποσό με το οποίο αγόραζαν ΔΥΟ Αμερικανούς γκαρντ που ..φύσανε και θα αποτελούσαν πανοπλία για την περιφέρεια. Σκεφτείτε΄μόνο -και αναφέρομαι στους γνώστες της κατάστασης-, ότι με αυτά τα λεφτά οι πράσινοι έπαιρναν το περυσινό δίδυμο της Μπιέλα, Πούλεν-Κόλεμαν.. Πάμε παρακάτω..
Που επένδυσαν οι πράσινοι? Στο ”μπακράουντ” του Κροάτη. Αυτό πλήρωσαν. Ενας ποιοτικός παίκτης Ευρωλίγκας, με “καλό” πέρασμα από το ΝΒΑ, ο οποίος κρατούσε στην Ευρωπη τα γκέμια ομάδων με φιλοδοξίες οχτάδας. Μετράει ο Ούκιτς σαν παίκτης, αυτό είναι αλήθεια.Οντως μπορεί να παίξει το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του φέτος στον Παναθηναϊκό. Προσωπικά θεωρώ ότι μπορεί να το κάνει κάλλιστα. Βρίσκεται στη πιό ωριμη περίοδο του σαν παίκτης, άλλαξε περιβάλλον ερχόμενος σε μια τοπ-ομάδα (όχι στα λόγια, αλλά στο παρκέ) της Ευρωλίγκας η οποία βρίσκεται σε φάση αναδόμησης και του δίνει βασικό ρόλο, δίπλα σε έναν σπουδαίο παίκτη-συμπαίκτη, όπως είναι ο Διαμαντίδης στη πράσινη περιφέρεια.
Ο Κροάτης είναι ένας παίκτης με ξεκάθαρα χαρακτηριστικά. Ψηλός (1.96, μακριά χέρια) ταιριάζει απόλυτα με τον Διαμαντίδη, δημιουργώντας ένα ”μακρύ” περιφερειακό δίδυμο δημιουργών-εκτελεστών, με το μεγαλύτερο wingspan στην Ευρώπη. Πολύ δυνατός σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός. Θα δώσει στον Παναθηναϊκό τη διείσδυση, προκαλώντας πολλά ρήγματα στον αντίπαλο και αυτό θα πρέπει να το εκμεταλλευτούν οι πράσινοι στελεχώνοντας -αρχικά- σωστά το ρόστερ τους, γιατί μέχρι τώρα δεν το έχουν κάνει. Δηλ. να ενισχύσει τη περιφέρεια του με 1-2 σουτέρ.. Το δικό του σούτ είναι ένα θέμα. Ποτέ δεν υπήρξε αξιόπιστος σουτέρ (από τον Καλάθη είναι καλύτερος αν ρωτάτε)αν και ο μηχανισμός του δεν είναι άσχημος, προτιμά τη διείσδυση εμπιστευόμενος τα δυνατά του πόδια και την αντοχή του στις επαφές όταν τελειώνει τη φάση. Συχνά εκτελεί από τα 3,5-4 μέτρα σταματώντας τη ντρίμπλα, είτε με σουτ είτε με ”φλόατερ” στο οποίο είναι αρκετά ικανός. Έχει ενέργεια σαν παίκτης. Aμυντικά δεν είναι κακός. Τον είχε δουλέψει πολύ ο Ιβάνοβιτς στη Βαρκελώνη σε αυτό το κομμάτι, σε μια Μπαρτσελόνα η οποία τότε κατάφερε να παίζει εξαιρετική περιφερειακή άμυνα (την οποία κληρονόμησε ο Πασκουάλ) χωρίς να έχει αρχικά ούτε ένα καλό περιφερειακό αμυντικό (Λακοβιτς, Ούκιτς, Ναβάρο, Μπαζίλε). Πάμε και στα άλλα βέβαια.. Δεν είναι πόιντ γκαρντ που μπορεί να οργανώσει μια ομάδα όπως οι πράσινοι. Θα δώσει ταχύτητα και φάσεις στο ανοιχτό γήπεδο οι οποίες έλειψαν πέρυσι κάνοντας την ομάδα να δείχνει αργή και παρωχημένη, αλλά δτο μισό γήπεδο δε μπορεί να αποτελέσει floor general, θέση την οποία κατέχει ο Διαμαντίδης βέβαια, απόντος όμως του οποίου η ομάδα θα υστερεί σημαντικά οργανωτικά. Όποιος διαβάζει συστηματικά το Hoopfellas θα θυμάται πόσες φορές τη σεζόν που μας πέρασε γράψαμε ότι ”η Φενέρ παίζει καλύτερα με τον Τζέρελς στο κουμάντο παρά με τον Κροάτη” που κοίταζε φανερά το καλάθι περισσότερο απ’όσο έπρεπε και δεν έβαζε τους συμπαίκτες του μέσα στην επίθεση της ομάδας. Αυτό σημαίνει περισσότερο βάρος στους ώμους του Διαμαντίδη, ο οποίος πέρυσι είχε δίπλα του έναν πολύ καλύτερο οργανωτή (και αμυντικό, ώστε να λειτουργεί ως πανοπλία για τον 32χρονο σταρ) όπως ο Καλάθης. Επιθετικά θεωρούμε ότι εύκολα αναγνώσιμος από μια υψηλού επιπέδου άμυνα. Δείτε το ιστορικό του. Ο Ούκιτς δεν ήταν ποτέ ο παίκτης που φόβιζε ομάδες με σπουδαίους προπονητές και καλά οργανωμένη αμυντική γραμμή.
Εν ολίγοις, ο Ούκιτς δεν είναι ο παίκτης που θα δώσει τη φρεσκάδα και την ένεση ανανέωσης στον Παναθηναϊκό. Δεν είναι σε αυτή τη φάση της καριέρας του, ίσως γενικά δεν είναι αυτός ”ο παίκτης” για το τριφύλλι τώρα. Ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν έναν παίκτη στο αγωνιστικό στυλ του Έησι Λο αυτή τη στιγμή, δίπλα στον Διαμαντίδη. Η ποιότητα του Κροάτη είναι φανερή βέβαια, όπως και η εμπειρία του σε υψηλό επίπεδο αλλά με τα φετινά οικονομικά δεδομένα το ποσό που δαπανήθηκε είναι υπερβολικό για έναν παίκτη που δε θα φέρει την “αλλαγή”. Περιμέναμε κάτι πιό φρέσκο, πιό ..ρισκαδόρικο από τον Παναθηναϊκό στα γκαρντ..
Ο ΜΑΣΙΟΥΛΙΣ
Έχουμε λάβει πολλά μυνήματα και για τον Γιόνας Μασιούλις, ο οποίος έπαιζε στη Σιένα πέρυσι. Γνωστός στη μπασκετική πιάτσα και ως “the Bull..” λόγώ του χτιστού σώματος και της πολή μεγάλης σωματικής του δύναμης. Πληθωρικός παίκτης, μπορεί να ανέβει στο “2” και να κατεβει στο “4” με την ίδια ευκολία, έχει τον τρόπο του στο σκοράρισμα, συνεπής αμυντικός, πολύ καλός ριμπάουντερ. Πριν 1.5 χρόνο θα λέγαμε αφοβα ναι σε αυτή τη κίνηση. Τώρα θα μας επιτρέψετε νε εκφράσουμε κάποια δυσπιστία. Δεν μας έχει πήσει ακόμα ότι έχει αφήσει πίσω τον τραυματισμό του 100% ενώ οι ομάδες που έχει αγωνιστεί έως τώρα έπαιζαν λίγο “αλέγκρο” μπάσκετ. Αντίθετα στη Σιένα τελείωσε θετικά τη σεζόν και μπορούμε να πούμε ότι βοήθησε, με τη διαφορά ότι ο Πιανιτζιάνι εκεί τον έβαλε στο ροτέησιον της θέση “3” μαζί με τους Μος, Θόρντον, Καραρέτο.. Εκεί θέλουμε να καταλήξουμε. Εξαρτάται που θα “προσγειώσει” τον παίκτη ο Παναθηναϊκός και σε τι ρόλο θα τον ενεργοποιήσει. Η γνώμη μας είναι ότι με έναν Περπέρογλου δίπλα του, ο Λιθουανός μπορεί να αποτελέσει σημαντική προσθήκη. Σε περίπτωση που του δώσουν τα κλειδιά της θέσης “3” ως δίδυμο με τον Μπράμος, οι πράσινοι θα έχουν θέμα στα παιχνίδια υψηλού επιπέδου και αυτό θα φανεί γρήγορα. Απλό.. Tον παίκτη θα αναλύσουμε περισσότερο στη συνέχεια όσο η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη συμπληρώνει το ρόστερ της. Είναι φανερό όμως ότι με τις προσθήκες τόσο του Μασιούλις, όσο και του Μπράμος, ο Παναθηναϊκός στοχεύει στο να ανταγωνιστεί τη “φυσική δύναμη” και το “athleticism” που έβγαλε ο Ολυμπιακός πέρυσι και του στέρησε τον τίτλο.