ΦΥΣΙΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ..

-Ο Ομπράντοβιτς ξεκίνησε με τον Σάτο στον Μάντζαρη, τον Καλάθη στον Σπανούλη και τον Διαμαντίδη σε “ελεύθερο ρόλο” στην άμυνα (μαρκάροντας τον Κέσελι αλλά φλοταριστά κλείνοντας προς τα μέσα συνεχώς ). Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού ξεκίνησε εντυπωσιακά και στις δύο πλευρές του παρκέ στη 1η περίοδο και αυτός ήταν ο κύριος λόγος που οι πράσινοι επέβαλαν το ρυθμό τους και πήραν κεφάλι στο σκόρ. Μέχρι τα πρώτα δευτερόλεπτα της δεύτερης περιόδου ο 3D είχε αλλάξει στην άμυνα και τις 3 περιφερειακές θέσεις, με ανάθεση και όχι απλά σε αλλαγές.

-Ο Ίβκοβιτς ακολούθησε την ίδια φιλοσοφία στην άμυνα του στο ξεκίνημα με τον Μάντζαρη στον Διαμαντίδη και τη γνωστη 2/2 αντιμετώπιση των πράσινων πικ εν ρολ, την οποία οι ερυθρόλευκοι βελτιώνουν όσο τη δουλεύουν σε κανονικές συνθήκες αγώνα απέναντι στους μάστερ του πικ εν ρολ τους οποίους διαθέτει ο Παναθηναϊκός.

CREDIT: Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι -παρά την αυξημένη δραστηριότητα του Διαμαντίδη- στην 1η περίοδο οι πράσινοι δε μπόρεσαν να τελειώσουν ΟΥΤΕ ΜΙΑ φάση στη καρδιά της αντίπαλης ρακέτας μετά από πικ εν ρολ. Ούτε μια.. Σκεφτείτε ότι αυτό το επιθετικό παιχνίδι  αποτελεί τη σιγουράντζα του Ομπράντοβιτς, ειδικά στα πρώτα λεπτά κρίσιμων παιχνιδιών για να “πατήσει” η ομάδα του και να φθείρει τον αντίπαλο αγωνιστικά και ψυχολογικά (καλάθια μέσα στη καρδιά του ζωγραφιστού). Φέτος το έχει κάνει πολλές φορές επιτυχημένα, επαναλαμβάνω ειδικά στο ξεκίνημα με τον Μάριτς (Μακάμπι, ΤΣΣΚΑ πρόσφατα). Οι περισσότερες μάλιστα απόπειρες του συγκεκριμένου play κατέληγαν σε πάσα πίσω,ψηλά στη κορυφή της ρακέτας στο “4” κυρίως. όπου ο Παναθηναϊκός χθες ήταν μάλλον ακίνδυνος.. Εξαιρετική αντιμετώπιση από τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, που σίγουρα το περίμενε. Οι πράσινοι “πέρασαν” την 1η τέτοια φάση μόνο όταν πάτησε ο Μπατίστ στο παρκέ..

-Με τον Σάρας στο παρκέ να μαρκάρει στο “3”, ο Ντούντα γρήγορα άλλαξε τον Κέσελ με τον Παπανικολάου ο οποίος έπαιρνε cross screens (μετά από τάιμ άουτ γιατί στις δύο πρώτες επιθέσεις οι ερυθρόλευκοι μάλλον αιφνιδιάστηκαν ή απλά δεν ήθελαν να το παίξουν, πράγμα που δε νομίζω) και πόσταρε τον Λιθουανό. Παράλληλα ο Ίβκοβιτς έβαλε και τον Σλούκα στο παρκέ, να παίζει στην ίδια πλευρά με αυτή που πόσταρε ο “Παπ” ώστε ο Ολυμπιακός να τιμωρήσει κάθε βοήθεια από ψηλά. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη έπαιξε τρανζίσιον στην επίθεση με εμφανή στόχο να χτυπήσει στα miss match που δημιουργούνται από τα “πρόσκαιρα” μαρκαρίσματα που ”κουμπώνουν” εκείνη τη στιγμή.

-Ειδικά στην επανάληψη, το ερυθρόλευκο προπονητικό τιμ επέμεινε με τον Παπανικολάου στον Διαμαντίδη ώστε να μη μειονεκτεί στις αλλαγές και στα “κλειδώματα” των ψηλών του αντιπάλου βαθιά στη ρακέτα. Εκπληκτική δουλειά από τον Χάινς. Ο τύπος κινείται και μαρκάρει σαν γκαρντ σε σημείο που οι περιφερειακοί του Παναθηναϊκού το βλέπουν σαν “πρόκληση”  να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους απέναντι του στο ένας με έναν. Πολύ καλός και στο επιθετικό κομμάτι, με τον Ίβκοβιτς να ακολουθεί τη συνήθη τακτική του και να του φορτώνει μπάλες στη 4η περίοδο΄ωστε να σκοράρει κυρίως με ντράιβ εκμεταλευόμενος την τρομακτική για τη θέση ”5” ταχύτητα του σε μικρό χώρο.

-Αντίθετα με τον φίλο και κουμπάρο του ο Ίβκοβιτς φρέσκαρε λίγο την εικόνα της ομάδας του παίρνοντας αφορμή και από την απουσία του Λο. Ο Γκεσεβίτσιους αποδείχτηκε καθοριστικός μάλιστα. Εμείς τη μεταγραφή αυτή τη στηρίξαμε καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς, τον θεωρούμε καλό παίκτη που παίρνει βελτίωση. Το δίδυμο Παπανικολάου-Πρίντεζη απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι πρόκειται για τον πιό hot συνδιασμό φόργουορντ στα Ευρωπαϊκά παρκέ αυτή τη στιγμή, κάνοντας πολλούς μοντέρνους προπονητές αλλά και προέδρους με καλά πορτοφόλια να σκουπίζουν τα σάλια τους βλέποντάς τους.. Είναι φανερό ότι παίζουν με αυτοπεποίθηση NBA ερ και αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του πρωταθλητή Ευρώπης αυτή τη στιγμή. Και παλιότερα είχαμε δει ενέργεια από το δίδυμο Βασιλόπουλου-Μπουρούση (που εκπροσωπούσαν την τότε νέα γενιά) αλλά όχι τέτοιο πράγμα. Ο Παπανικολάου μάλιστα έβαλε τους πιό κρίσιμους όπως αποδείχτηκε πόντους σταματώντας την επαναφορά του Παναθηναϊκού στο σκόρ. Μαζί με τον “Πρί” και τους Αμερικανούς δίνουν μια ”φυσική υπεροχή” στον Ολυμπιακό απέναντι στον αντίπαλο του.

–Ο Βασίλης Σπανούλης για μια ακόμα φορά δε μπόρεσε να ξεκλειδώσει την πράσινη άμυνα, η οποία σε ατομικό επίπεδο τον έχει αποκωδικοποιήσει και μετατρέψει σε “ευκολάκι”. Το ίδιο βέβαια έκανε και η Σιένα.. Μου άρεσε πάντως ο τρόπος που χειρίστηκε την πολύ κακή βραδιά του. Έδειξε χαρακτήρα. Κατάλαβε από νωρίς ότι ούτε τώρα είναι η βραδιά του απέναντι στη παλιά του ομάδα, δεν έβαλε νεύρα στην ομάδα αλλά απλά προσπάθησε να μείνει στο παιχνίδι και να κάνει ότι άλλο μπορεί για να νικήσει.

-Οι πράσινοι είναι ξεκάθαρο ότι εαν θέλουν να έχουν τύχη στη σειρά (η οποία μη γελιέστε, είναι το ίδιο κοντά στο σουίπ όσο και στο 1-3..) θα πρέπει να βελτιώσουν άμεσα δύο κομμάτια. 1.) Το αμυντικό ριμπάουντ. Αντιμετωπίζουν μια ομάδα που θυμίζει Παρτίζαν του Βουγιόσεβιτς όσον αφορά την αποτελεσματικότητα στο επιθετικό ριμπάουντ. Σίγουρα δε μπορείς να μηδενίσει αυτήν τους την ικανότητα, αλλά πρέπει να το “μαζέψει” το θέμα γιατί απλά οι ερυθρόλευκοι κάνουν πάρτι. 2.) Δεν υπάρχει περίπτωση να πάρει το πρωτάθλημα χωρίς καλό περιφερειακό σουτ. Αυτό θαρρώ είναι το κομμάτι στο οποίο μειονεκτεί σαν ομάδα περισσότερο, ο φετινός Παναθηναϊκός από τον περυσινό. Συνεχίζει και βγάζει “καλά” σουτ, σουτάρει με άσχημα ποσοστά όμως. Θέλει συγκέντρωση και αυτοπεποίθηση. Χωρίς τουλάχιστον αξιόλογο περιφερειακό σουτ, αυτός ο Ολυμπιακός απλά δε πέφτει..

-Ο Ομπράντοβιτς πρέπει κάτι να αλλάξει, να παρουσιάσει κάτι πιό φρέσκο ίσως όχι με πρόσωπο (ειλικρινά θα πρέπει να μη του κάνει πραγματικά ο Πατ Καλάθης για να μην τον υπολογίζει καθώς σε ανάλογες καταστάσεις ο Ζοτς γενικά πετάει τέτοια χαρτιά) αλλά με αλλαγή ρόλου ή προσαρμογή. Θεωρώ ότι ο παίκτης που μπορεί να δώσει μια ώθηση τη παρούσα ώρα και εκτιμώντας την κατάσταδση που βλέπω στο πράσινο στρατόπεδο είναι ο Περπέρογλου. Είναι σε καλή κατάσταση, ακόμα φρέσκος και διψασμένος λόγω της μεγάλης του αποχής. Το versatile επιθετικό του παιχνίδι (ποστάρισμα, ντράιβ, cuts, τελειώματα στο τρανζίσιον, midrange game, τρίποντο)μπορεί να δώσει σπουδαίες λύσεις. Αρκεί η ομάδα του να τον ψάξει λίγο περισσότερο από το συνηθισμένο..

 Ο Παναθηναϊκός περιμένει το μακράν πιό δύσκολο ματς της σεζόν, τον 2ο τελικό του ΟΑΚΑ. Ψυχολογικά θα υπάρχει πίεση απέναντι σε έναν αντίπαλο που γεννάνε και τα κοκόρια του αυτή τη στιγμή και δεν είναι ψέμα ότι τα μωρά του Ίβκοβιτς βλέπουν τώρα τη μεγάλη του ευκαιρία. Ήρθε η ώρα για αλλαγή των σκήπτρων..? Αυτό πρέπει να είναι και το μεγαλύτερο κίνητρο του Ομπράντοβιτς και των παικτών του..