Ο Αρης ξεκίνησε με φανερό προσανατολισμό να τρέξει, κομμάτι που έχει βάλει στο παιχνίδι του και το δουλεύει πολύ τον τελευταίο καιρό. Έβγαζε μάτι από την τακτική του σε άμυνα και επίθεση ότι ήθελε να ανοίξει τον ρυθμό, με εύκολα καλάθια βάζοντας τον κόσμο στην εξίσωση. Δεν ήθελε να ”κοιμηθεί”, υπάρχει κακό παρελθόν σε τέτοια ματς.
Το προπονητικό τιμ των κιτρίνων εφάρμοσε μια πιεστική άμυνα στα 4/4 από την αρχή, αφήνοντας τη πρώτη πάσα στις γωνίες και ντουμπλάροντας κατευθείαν με τον παίκτη που μάρκαρε το άουτ ( Μαλντροου ή Ταπούτο) επιδιώκοντας να ανοίξει το ματς είτε κλέβοντας μπάλες (με λάθη του Πάοκ) είτε να πετύχει μια άναρχη μεταφορά της μπάλας στην επίθεση για τον Πάοκ που σημαίνει σημαντική απώλεια χρόνου ή επίθεση εκτός συστήματος. Στο μισό γήπεδο, ο Αλεξανδρής κόλλησε το τεράστιο
wingspan του Μάλντροου στο πρόσωπο του Ντικούδη και ντουμπλάριζε τον Λαρισαίο φόργουορντ κάθε φορά που έβαζε τη μπαλα στο παρκέ για να επιτεθεί, ενώ σαφέστατός ήταν ο προσανατολισμός να οδηγήσουν τους παίκτες του ”δικεφάλου” στο να επιτεθούν πάνω στον Μπόγρη με τους αμυντικούς των κιτρίνων να ”δίνουν πλευρά” και ξεκάθαρο διάδρομο. Η τελευταία τακτική δε θα τη χαρακτηρίζαμε τόσο πετυχημένη μιας και ο Παππάς με τον Ντικούδη σκόραραν μπροστά στον Έλληνα σέντερ του Αρη 3 φορές σχετικά εύκολα. Αυτό που έκανε τη διαφορά στο πρώτο ημίχρονο ήταν η ευκολία και η ποικιλια στους τρόπους με τους οποίους που έφτανε ο Αρης στο καλάθι. Η αλήθεια είναι ότι φέτος στους κίτρινους βλέπουμε συνεργασίες και υπάρχουν 2-3 plays που τα εκτελούν στην εντέλεια, πολύ δουλεμένα και είναι κοινό μυστικό ότι γι’αυτό ευθύνεται ο Μανωλόπουλος. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η κακή άμυνα του Πάοκ, κυρίως τόσο στο
τρανζίσιον όσο και στη
ρακέτα όπου γινόταν πάρτι με.. τσίπουρα! Οι 49 πόντοι του 1ου μισού είναι ενδεικτικοί.. Ο ”Σουλίνιο” έριξε γρήγορα τον Καλέ στο παιχνίδι ο οποίος ήταν πολύ δραστήριος στην επίθεση και δημιούργησε προβλήματα στον Αρη, αλλά άργησε-κατά τη γνώμη μου και βάση όσων που διαδραματίζονταν στο παρκέ- να εφαρμόσει άμυνα ζώνης, την οποία εμφάνισε στο 15ο λεπτό του ματς. Θυμηθείτε πόσα ματς στο παρελθόν προμήνυαν θρίαμβο του Αρη εναντίον τον εκάστοτε ομάδων του Μαρκόπουλου και ξαφνικά εξελίσσονταν σε τραγωδία για τους γηπεδούχους, με τον Ελληνα τεχνικό να ξεσκονίζει μια από τις μαγικές του ζώνες και να κλέβει το παιχνίδι..
Ο Πάοκ ίσως έπρεπε να μπεί πιό νωρίς σε αυτό το τριπάκι για να ρίξει το ρυθμό του Αρη και να προστατεύσει τη ρακέτα του. Πολύ σημαντικός παράγων το σούτ και η αυτοπεποίθηση του Βεργίνη που έδωσαν φτερά στους γηπεδούχους.
Στην επανάληψη ο Αρης ξεκίνησε πολύ δυνατά με μπροστάρη τον Ταπούτο φτάνοντας στο +18. Σε αυό το σημείο θα πρέπει να εκθιάσουμε τον αρχηγό του Αρη για μια ακόμη εξαιρετική εμφάνιση σε ντέρμπι. Έχει ωριμάσει πολύ, περιμένοντας το ματς να έρθει σε αυτόν (και όχι παλιότερα που έμπαινε για να πάρει τα ματς μόνος του) μπαίνοντας μάλιστα με μεγάλη διάθεση να περάσει σωστές πάσες και να αξιοποιήσει τους συμπαίκτες του. Η εμπειρία και ικανότητα των Ταπούτου-Τσαλδάρη σε αυτό το κομμάτι (όταν δημιουργούν και δεν εκβιάζουν) κάνει την επίθεση του Αρη να δείχνει πολύ καλύτερη.
Ο Πάοκ πάλεψε στην επανάληψη ήταν πιό συμμαζεμένος, πήρε τα ριμπάουντ και ήταν βελτιωμένος στην άμυνα αλλά δεν αξιοποίησε τα παραθυράκια που του αφησε ο Αρης για να ”μπεί” πάλι στο ματς. Σε τέτοια ματς, όταν ο αντίπαλος είναι καλύτερος αλλά δε σε σκοτώνει έχεις τις ευκαιρίες σου να του βάλεις πίεση και να κλέψεις τη νίκη. Οι φιλοξενούμενοι τις είχαν αλλά δεν τις εκμεταλλεύτηκαν όντας άστοχοι στις βολές και σε καθοριστικά ελεύθερα σουτ. Εκεί κάπου φάνηκε ότι δεν μπορούν. Ο Αρης πνίγηκε στην επιθυμία μιας μεγαλης νίκης και όταν μπήκαν και τα νεύρα στην εξίσωση ήταν μέτριος αλλά στο τέλος είχε την εμπειρία να πάει στη γραμμή του φάουλ και να καθαρίσει τη μπουγάδα.
Ο ΜΠΟΥ
Ο Μπού Ντέηβις είναι αναμφίβολα μια από τις μεγαλύτερες value/money επιλογές της φετινής σεζόν στην Α1, κάνοντας ένα ακόμα σπουδαίο ματς. Με την απώλεια του Τζέημς και τον τραυματισμό του Τσαλδάρη εχει αναλάβει κομμάτι της δημιουργίας στην επίθεση (και λογικά περισσότερες πρωτοβουλίες) καταφέρνοντάς τα περίφημα. Μπορεί να μην έχει τα φοβερά πατήματα ή το φονικό σουτ όμως είναι πραγματικά ”έξυπνος” παίκτης, πολύ σημαντικό για το πρωτάθλημά μας. Ξέρει πως να κινηθεί, που να χτυπήσει, πως να βάλει το σώμα του, να πάρει πλεονέκτημα με τη δύναμη του, είναι αυτός που ”θα στη κάνει τη δουλειά”. Παίζει στο όριο, δε κάνει οικονομία στις ανάσες, δε ”κλέβει ” στην άμυνα (κυνηγάει σαν πιτ μπουλ μέσα από τα σκρίν τον ΚΑΘΕ αντίπαλο, λιγότερο ή περισσότερο επικίνδυνο, γιαυτό και πολλές φορές μένει από ανάσες στην επίθεση κάτι που τωρά πρέπει να προσέξει πλέον) και κυρίως
το ξαναλέω είναι έξυπνος,team player και παίζει ρεαλιστικό μπάσκετ. Στο ντέρμπι κέρδισε
13 φάουλ(!), απόρροια όλων των παραπάνω. Μη ξεχνάτε ότι συζητάμε για παίκτη των 50-60 χιλιάδων.. Ένα διαβατήριο ρε παιδιά..
Ο Μαρκόπουλος κάνει ότι μπορεί. Έχει να αντιμετωπίσει μια δύσκολη κατάσταση με αρκετές αλλαγές. Η αλήθεια είναι ότι σε καμία στιγμή μέσα στη σεζόν ο Πάοκ δεν έπαιξε πραγματικά καλό μπάσκετ. Ομως είναι όρθιος και το γεγονός ότι με αυτό το ρόστερ κατάφερε να κερδίσει τον Κολοσσό, πιστώνεται κυρίως στον προπονητή του.
Αυτός που βγάζει μάτια στον δικέφαλο είναι ο Παππάς, για το μέλλον του οποίου θα μιλήσουμε σύντομα μιας και μάθαμε κάποια πραγματάκια τελευταία. Ο νεαρός γκαρντ είναι παίκτης σπουδαίας κλάσης για τον τωρινό Πάοκ και στο Αλεξάνδρειο το πιστοποίησε , δείχνοντας σε μια τέτοια ατμόσφαιρα ότι έχει την απαιτούμενη “αλητεία” για να σταθεί..
Ο Αρης από την άλλη έχει σαφώς καλύτερο και πιό βαθύ ρόστερ (πολύ καλό γενικά αναλογικά με το ύψος του μπάτζετ) παίζει πιό μοντέρνο μπάσκετ με τρέξιματα και συνεργασίες . Του λείπουν τα πόδια του Τζέημς από την περιφέρεια και ο ρυθμός που έπιανε η ομάδα με αυτόν ,μιας και τώρα στα γκάρντ οι κίτρινοι δεν έχουν (αν εξαιρέσουμε τον Μαυραειδή που τώρα μαθαίνει τη θέση «1» εξ ου και τα ups & downs) τα φρέσκα πόδια να τρέξουν και να κυνηγήσουν. Στο ντέρμπι πάντως επιβλήθηκαν με το γρήγορο παιχνίοδι τους έχοντας 8/10 αιφνιδιασμούς , κομμάτι στο οποίο δούλευε η άμυνα του Πάοκ όλη την εβδομάδα. Το σημαντικό για τον Αρη βέβαια είναι η παρακαταθήκη που θα αφήσει για τη νέα σεζόν. Υπάρχει ήδη ένας καλός κορμός παικτών, οι περισσότεροι από τους οποίους θα είναι πολύ καλύτεροι του χρόνου στο ίδιο περιβάλλον και με το ίδιο προπονητικό τιμ. Αυτός είναι άλλωστε και ο στόχος της φετινής σεζόν. Τα try outs γιας τη δημιουργία της επόμενης σπουδαίας ομάδας..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ