ΝΑ’ΜΑΙ ΠΑΛΙ ΕΔΩ ΖΩΝΤΑΝΟΣ..”

  Αφιερωμένος στον Νίκο Ζήση ο τίτλος του τραγουδιού από τις τρύπες..Η σημερινή νίκη επί της Σλοβενίας (60-69)και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε αποτελούν την προσωπική του λύτρωση,μετά από πολύ μουρμούρα.Οχι,ο Ζήσης δεν επαιζε άσχημα στο τουρνουά,απλά ήταν αρκετά άστοχος και όταν είσαι αυτός που οι συμπαίκτες σου κοιτούν επίμονα όταν η ομάδα κολλάει τότε έχουμε θεμα.Εξ’ού και ο πρόλογος…

Το αποτέλεσμα και τα οφέλη :Σπουδαία νίκη απέναντι σε έναν αντίπαλο με υψηλές βλέψεις,που θεωρητικά μάλιστα ξεκίνησε την αναμέτρηση ως φαβορί.Οχι τόσο βαθμολογικά,μια ματιά άλλωστε στον άλλο όμιλο και στις επικείμενες διασταυρώσεις μπορεί να μας συνεφέρει άμεσα.Η Εθνική μας πλέον πατάει καλύτερα,έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της,σε αυτό που κάνει και σε αυτό που παίζει.Είναι πιό ”έτοιμη” για να παίξει έναν μεγάλο αντίπαλο μετά το σημερινό.”Πιό έτοιμη..”,όχι απόλυτα έτοιμη..
-Ο Κώστας Παπανικολάου ήταν τόσες μέρες υπερβολικά άτολμος,σε βαθμό που να παραγνωρίζεται το πάθος με το οποίο ορμάει στα ριμπάουντ και η αμυντική του προσήλωση,σε μια ομάδα που ”φώναζε” για κάτι φρέσκο,μία νέα πνοή στην επίθεσή της.Στο χρονικό σημείο που έβαλε τα δύο  τρίποντα,ένα παιδί στην ηλικία του, ”χτίζει” μέσα του.Χτίζει την αυτοπεποιθησή του,δουλεύει στο μυαλό του αυτό που έκανε και αυτό που μπορεί να κάνει.Το πόσο σωστά το δούλεψε,θα φανεί στη συνέχεια.Από την αγωνιστική συμπεριφορά του,όχι από τα ποσοστά ευστοχίας του..
-Η Εθνική μας ομάδα θυμήθηκε πως είναι μια από τις πιό ”clutch” ομάδες στο παγκόσμιο μπάσκετ και με μπροστάρηδες αυτους που το έχουν διαπράξει,το ξαναέκανε.Ο Φώτσης πλέον κάνει πλάκα στους αντιπάλους όταν πιάνει τη μπάλα σε τέτοιες στιγμές(τόσο εύκολο..)ενώ ο Ζήσης πραγματικά λυτρώθηκε(19π.-5ριμπ)άστοχος μέχρι το τελευταίο 5λεπτο(μετά από ένα εξαιρετικό 1ο ημίχρονο όμως)και μπορεί να δεί από εδώ και στο εξής με διαφορετικό μάτι..

ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ..


-Οι Σλοβένοι φοβήθηκαν το μάτς,γι’αυτό τους κόψαμε άλλο ένα τιμολόγιο..Με τον Μπέγκιτς αντέστρεψαν την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου και σε συνδιασμό με τη ζώνη 2-3 του Μάλκοβιτς,πείραξαν το ελληνικό μυαλό και πήραν κεφάλι.Ηταν φανερό ότι οι παίκτες του Ζούρου είχαν επηρεαστεί,με τον Μάλκοβιτς να δείνει ελευθερα σουτ στα γκαρντ μας σε πρώτο χρόνο,κανένας να μη σουτάρει και οι ποικιλίες να μοιράζονται σωρηδον.Ούτε πρές, ούτε τίποτα.Απλή ζωνούλα,με τον Μπέγκιτς να περιμένει από κάτω.Σημαντικός σε εκείνο το σημείο ο Μαυροειδής,που μαζί με τα σουτ του Παπανικολάου κράτησαν την ομάδα.Ο Μάλκοβιτς στο τέλος μάλιστα με τη διαφορά στους 4 ,δεν έκανε φάουλ θεωρόντας πως τα 5” που του απέμεναν ήταν αρκετά για δύο κατοχές…Γενικά η Σλοβενία προσπαθεί να μοιράσει πιό πολύ τη μπάλα στην επίθεση(πλέον χωρίς Μπρέζετς,Νάχμπαρ,Μπετσίροβιτς),παίζει καλή άμυνα αλλά δεν ”έχει φονικό ένστικτο” για να καθαρίσει κλειστά ματς.

-Εμείς από την άλλη ισορροπήσαμε τα ριμπάουντ(είχαμε μάλιστα 1 περισσότερο)και δεν πέσαμε όταν το μάτς γύρισε τούμπα.Εφόσον σταθήκαμε όρθιοι εκείνη τη στιγμή ,ήταν δεδομένο ότι  έιχαμε πιθανότητες νίκες μιάς και στο κουμάντο είχαμε τον Ζήση και ο αντίπαλος τον Λάκοβιτς.Πάντως ο Γιάκα παρά τα λάθη του και τις τραβηγμένες επιλογές ήταν ο μοναδικός από τους Σλοβένους που ”δάγκωνε”..Πετυχημένο το σχήμα με τον Ζήση στο ”1”,ενώ ο Βασιλειάδης πήρε 28′ αν και δε σκόραρε,ήταν πολύτιμος στο ρόλο του περιφερειακού εργαλείου δίνοντας το 100% στην άμυνα και μοιράζοντας 4 ασίστς.17′ μόνο για τον Καλάθη,ο οποίος δε μπήκε καθόλου στο τέλος και ίσως ήταν καλύτερα για την ομάδα.


ΚΑΙ ΟΙ ΡΩΣΟΙ..

  Σίγουρα παιχνίδι με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.Ύποπτο ότι δεν έχουμε ιδιαίτερο άγχος πλέον..Εχουν τον καλύτερο προπονητή (μαζί με τον Ντούντα)στη διοργάνωση,του οποίου τις δουλειές παρακολουθούμε συστηματικά και όσο το δυνατόν αναλυτικότερα.Η άμυνά τους είναι εξαιρετική,μακράν η καλύτερη που θα αντιμετωπίσουμε έως τώρα.Με τα μακριά τους χέρια,τη ταχύτητα και τα αθλητικά τους προσόντα βουλώνουν κάθε τρύπα,καλλύπτουν γρήγορα κάθε απόσταση και μικραίνουν κατά πολύ το χώρο και το χρόνο δράσης του αντιπάλου.Υστερούν στο σούτ,με μόνο χέρι που καίει αυτό του Φριντζόν.Φορμαρισμένοι οι Σβέντ-Βορόντσεβιτς,ενω ο Μπλάτ αρέσκεται να παίζει με δύο πόιντ γκαρντ(ως γνωστόν) αλλά και με τρία φόργουορντ που καλύπτουν ταυτόχρονα και τις τρείς θέσεις τις φρόντ λάιν(Κιριλένκο,Κριάπα,Βορόντσεβιτς).Το αποτέλεσμα δεν πρέπει να μας απογοητεύσει ούτε να μας απογειώσει.Οι Ρώσοι είναι η μόνη ομάδα του ομίλου που έχει σοβαρές βλέψεις μεταλλίου..