ΟΧΤΩ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΙΕΝΑ..

Το τελευταίο που θα θέλαμε είναι να το παίξουμε ειδήμονες εν’ όψει των πλει-οφ της Ευρωλίγκας και των αναμετρήσεων τουΟλυμπιακού με τη Μοντεπάσκι Σιένα, αλλά επειδή έχουμε διαβάσει… διάφορα το τελευταίο δεκαήμερο (μέχρι και ότι ο Μικελόριδίνει βάθος στη… περιφερειακή γραμμή των Ιταλών) παραθέτουμε το δικό μας scouting report των πρωταθλητών της γειτονικής χώρας με το θάρρος που μας δίνει το γεγονός ότι έχουμε παρακολουθήσει περίπου 30 φετινά παιχνίδια τους. Δίνουμε λοιπόν μια εικόνα, όσο γίνεται αντιπροσωπευτικότερη μέσα από απλές ερωτήσεις.

Ποιό είναι το άρμα μάχης της: Η άμυνά της. Το full court press που παίζει δεν έχει βρει αντίδοτο στην Ιταλική λίγκα καθώς όταν το εφαρμόζει χάνεται η μπάλα. Για 40′ παίζουν πολύ επιθετικά, βάζουν τα χέρια τους πάνω στη μπάλα κάτι που τους επιφέρει πολλούς πόντους στο ανοιχτό γήπεδο. Ξεκινά με πίεση στα 3/4 ενώ φέτος εφαρμόζει και μορφές zone press που καταλήγουν σε ζώνη 2-3 ή 3-2 με τον Μος κεντρικό. Ειναι πολύ ενδιαφέρον να το δούμε απέναντι σε γκαρντ όπως ο Παπαλουκάς, ο Σπανούλης και ο Τεόντοσιτς. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι η ομάδα με τα περισσότερα κλεψίματα τα τελευταία χρόνια στην Ευρωλίγκα κ αυτή που αναγκάζει τον αντίπαλο στα περισσότερα λάθη…  

Ποιός είναι ο πιο φορμαρισμένος της παίκτης: Ο Μαλίκ Χαίρστον. Δείχνει οτι έχει ξεπεράσει το πρόβλημα με τη μέση του και αποτέλεσε το κλειδί της πρόκρισης στα πλει-οφς. Σκοράρει με εξαιρετικά ποσοστά, κυρίως γιατί παρότι είναι μόλις 1,98 το παιχνίδι του περιορίζεται από τα 5,5 μέτρα και μέσα. Πολύ καλή κίνηση χωρίς τη μπάλα, είναι ο τύπος παίκτη που αν βρεί στο διάβα του Μπουρούση καιΝεστέροβιτς θα επιδιώξει να καρφώσει από πάνω τους. Οσοι παρακολουθούν τηd-league ξέρουν περί τίνος πρόκειται…

Ποιός είναι ο ηγέτης της: Ο go to guy σ’ ένα κλειστό ματς; Αναμφίβολα οΚαουκένας. Παρότι ο Μακάλεμπ φέτος αναρριχήθηκε σε Νο1 παίκτη του κλαμπ, ο Λιθουανός είναι ο αγωνιστικός και ψυχολογικός ηγέτης της Σιένα. Όποτε χρειάστηκε φέτος ξελάσπωσε την ομάδα μόνος του. Μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις από το πουθενά, ειδικά στο τέλος επιθέσεων όπου δε βγαίνει το σύστημα σε κλειστά παιχνίδια, καθώς είναι πολύ δυνατός στη προσωπική φάση. Αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση για το σύλλογο ο οποιος είχε αποσύρει μάλιστα τη φανελα του πέρυσι.

Σε τι ρυθμό πρέπει να πάει τα ματς ο Ολυμπιακός: Οι Ιταλοί έχουν αποδείξει οτι τα καταφέρνουν εξίσου καλά σε γρήγορο και αργό τέμπο. Τρείς μήνες πριν, με το Μακάλεμπ υγιή θα λέγαμε ότι θα ήταν εγκληματικό ο Ολυμπιακός να προσπαθήσει να ανοίξει το τέμπο απέναντι στη Μοντεπάσκι. Οταν πέρυσι είχε προσπαθήσει να κερδίσει με αυτό το τρόπο, στη Μάλαγα ο Πεδουλάκης είχε κάνει το εξής σχόλιο: “o ΟΣΦΠ πήγε να πουλήσει πεπόνια στο Αργος“.

Και όμως μετά τον τραυματισμό του Μακάλεμπ οι Ιταλοί, με τον Ζήση στο κουμάντο άλλαξαν στυλ και παρουσίασαν τεράστια αποτελεσματικότητα στο 5-5, με αξιοθαύμαστη κυκλοφορία, πολύ καλό inside game με τον Ρακοβιτς και τουςΧαιρστον – Μος (το συνηθίζει χρόνια ο Πιανιτζιάνι να ποστάρει με τους πλάγιους) σε συνδυασμό με πολύ λίγα λάθη. Τουλάχιστον στα δύο πρώτα παιχνίδια, όπου ο Μακάλεμπ δε θα είναι έτοιμος, ένας ελεγχόμενα γρήγορος ρυθμός θα είναι η σοφότερη επιλογή για τον Ολυμπιακό.

Ποιό είναι το αδύνατο της σημείο: Το ριμπάουντ. Εχει χάσει προκρίσεις σε φάιναλ φορ αποκλειστικά από αυτό της το μειονέκτημα. Της λείπουν τα “κιλά” και ο όγκος μέσα στη ρακέτα απόρροια και του στυλ του μπάσκετ που παίζεται στην Ιταλία με τους light ψηλούς. Κάνει μπαμ η απώλεια ενός ριμπάουντερ, ίσως γι’ αυτό βασίζονται τόσο πολύ στη περιφερειακή τους πίεση.

Ποιός παίκτης έχει κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση φέτος: Αναμφίβολα οΝτέηβιντ Μος. Εχω δεί φοβερά πραγματα από αυτον αυτή τη χρονιά. Παίζοντας μέτρια πέρυσι στη Μπολονια, επιστρατεύτηκε έκτακτα μετά τον τραυματισμό του Χαίρστον και επέδειξε άμεση προσαρμοσικότητα και επαγγελματισμό στη καλύτερη ομάδα του “σκουντέτο”. Ολ-αράουντ παιχνίδι, παίζει και στο ποστ και έξω, εξαιρετική αμυντική συμπεριφορα. Μεχρι το Δεκέμβρη έπαιζε και “4” σε χαμηλά σχήματα ενώ μετά τον τραυματισμό του Μακάλεμπ έβγαζε 15λεπτα ως πόιντ γκαρντ σε παιχνίδια υψηλών απαιτήσεων. Εξαιρετική προοπτική..

Που στοχεύει η άμυνα τους: Στο να αποκόψει τη συνολική λειτουργία ψηλών -κοντων της Ελληνικής ομάδας θέλοντας να την κάνει προβλέψιμη. Οσον αφορά σε πρόσωπα, εστιάζουν στο να αποκόψουν τη δημιουργία απο τον Παπαλουκά κυρίως, χαλώντας τις γωνίες πάσας του, με τα την ενέργεια και τα μακρά άκρα των Μος – Χαιρστον – Γιάριτς ή και Καραρέτο αλλά και στο να περιορίσουν τη δραστηριότητα του Νεστέροβιτς σε καταστάσεις πικ εν ρολ αλλά και επιθετικού ριμπάουντ. Ο Ράκοβιτς έχει δείξει εξαιρετική αμυντική συμπεριφορα στο πικ εν ρολ καθως παρά το σουλούπι του είναι εξαιρετικά ταχύς με γρήγορα αντανακλαστικά.

Πόσο πραγματικό βάθος σε ματς τέτοιων απαιτήσεων έχει: Ο μεγαλύτερος μύθος που έχω ακουσει φέτος είναι οτι η φετινή Σιένα δεν έχει το βάθος προηγούμενων ετών. Από καιρού Πιανιτζιάνι, οι Ιταλοι έπαιζαν πάντα με 8,5 παίκτες. Τη γνωστή πεντάδα των 25 λεπτων (Μακιντάιρ, Καουκένας, Σατο, Στόουνρουκ, Εζε) και τους Λαβρίνοβιτς, Ζηση (είτε Ιλιέφσκι, είτε Φίνλει) καιΝτόμερκαντ (ή Θόρντον) με 5 ή 10 λεπτα -ανάλογα τη περίσταση- στον Καραρέτο. Φέτος η Σιένα έχει 11 “καθαρούς” παίκτες, κάτι που φαίνεται και από το πόσες διαφορετικές 5άδες έχει αλλάξει ο προπονητής της.

Ο Καραρέτο και ο Ρες επιδεικνύουν εξαιρετική ετοιμότητα σε ματς μεγάλων απαιτήσεων και αποτελούν το βασικό λόγο που έχει ανοίξει τόσο πολύ το ροτέισιον. Συνάμα δίνεται η ευκαιρία στον Πιανιτζιάνι να παίξει πιό επιθετικά στη άμυνα, έχοντας εναλλακτικές στη φθορά των φάουλ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ#4