ΤΑ POWER RANKINGS ΤΗΣ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑΣ

1) ΣΙΕΝΑ (8-2): Το μειωμένο μπάτζετ και οι μουδιασμένες εμφανίσεις του πρώτου μήνα δε προδίκαζαν σε τίποτα αυτό που θα επακολουθούσε. Επαιξε το καλύτερο μπάσκετ στη διοργάνωση βελτιώνοντας σταδιακά το παιχνίδι της και δουλεύοντας τις αδυναμίες της. Ανοιξε το ροτέισιον της δίνοντας σημαντικούς ρόλους στους Καραρέτο – Ρες οι οποίοι ανταποκρίθηκαν σαν έτοιμοι από καιρό.

Εμφάνισε τη καλύτερη αμυντική διάταξη στην Ευρώπη, πάλι 1η σε κλεψίματα, πολλοί πόντοι στο ανοιχτό γήπεδο. Ο Μακάλεμπ αναρριχήθηκε σε κορυφαίος παίκτης του κλαμπ και μαζί του παρέσυρε όλη τη Μοντεπάσκι στη κορυφή. Τερμάτισε 1η σε όμιλο όπου η Μπαρτσελόνα ήρθε 3η… Τίποτα άλλο…

ΣΤΟ TOP-16 (ΡΕΑΛ, ΕΦΕΣ, ΠΑΡΤΙΖΑΝ): Στη Σιένα έτυχαν θεωρητικά πιο light αντίπαλοι από τις ίδιες χώρες σε σχέση με τη regular season (Φενερ-Μπαρτσα πριν, Εφες-Ρεαλ τώρα). Ο τραυματισμός του Μακάλεμπ αλλάζει τις ισορροπίες μιας και είναι ο μοναδικός παίκτης σε ένα ισορροπημένο ρόστερ που θεωρείται αναντικατάστατος. Αίμα και άμμος… Όποιος κερδίσει στη Σερβία πέρασε.  

2) ΜΑΚΑΜΠΙ (9-1): Το καλύτερο ρεκόρ της κανονικής περιόδου. Εγραψε 9 συνεχόμενες επιτυχίες. Ο τρόπος που οι Περκινς–Πάργκο πιέζουν τη μπάλα θυμίζει τους αξεπέραστους σε αυτό το κομμάτι Μακντόναλντ–Σαρπ. Οπως και η Σιένα, έχτισε ένα ρόστερ χωρίς κλασσικό σουτέρ, με αυξημένο βαθμό αθλητικής ικανότητας εκμεταλλευόμενες και οι 2 άριστα την εφαρμογή των νέων κανονισμών με τους διαδρόμους που ανοίχτηκαν (πρώτες στα σουτ 2π%).

Βαρόμετρο η υγεία του Σόφο για τη συνέχεια, καθώς αποτελεί το βαρύ πυροβολικό της Μακάμπι. Ομάδα που ο 1ος της ριμπαουντερ είναι ο πόιντ γκαρντ (Πέρκινς) και καλύτερος σουτερ ο μπακ απ πάουερ φοργουορντ (Μπλούθενταλ)… Συγχαρητήρια κύριε Μπλατ…

ΣΤΟ TOP-16 (ΜΠΑΡΤΣΑ, ΟΛΥΜΠΙΑ, ΡΟΜΑ): Πολύ κομβικό το 1ο ματς στη Βαρκελώνη. Ακόμα και αν περάσει, τα σταυρώματα στα πλει-οφ θα είναι δύσκολα γι’ αυτό πρέπει να φτύσει αίμα για την 1η θέση και το πλεονέκτημα έδρας.  

3) ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ (7-3): Πιο κολεγιακός, πιό σφιχτός και διψασμένος, πιο “coachable”. Mε τον Sato στη 5αδα είναι σαν να φορά πανοπλία. Τερμάτισε 1ος στον πιό δύσκολο και ανταγωνιστικό όμιλο. Εντυπωσιακή άμυνα και ένας Διαμαντίδης σε MVP-season. Απώλεια ο Μάριτς. Οταν γυρισει και “πατήσει” θυμίζοντας τον περσινό σεντερ-μπουλντόζα όλος ο Παναθηναϊκός θα ανέβει ένα κλικ.

ΣΤΟ TOP-16: Εαν μπορούσαμε να διαλέξουμε την πιο έτοιμη ομάδα να παίξει αύριο ένα νοκ αουτ παιχνίδι σε οποιοδήποτε έδαφος θα εμπιστευόμασταν το μέταλλο των πρασίνων. Πολύ δύσκολα τα σταυρώματα στη συνέχεια. Απαραίτητη η πρωτιά τώρα που δεν θα ‘ναι διόλου εύκολη.

Ααα και κάτι τελευταίο… Ολοι λένε θέλει παίκτη ο Παναθηναϊκός, δεν μπορεί ο Διαμαντίδης και τέτοια… Εμείς είμαστε με τους άλλους. Δεν θέλει παίκτη ο ΠΑΟ, είναι κομπλε-τέ. Απλά βρισκόμαστε training season του Καλάθη και του Τέπιτς. Στο χέρι τους.  

4) ΟΣΦΠ (7-3): Είναι ξεκάθαρα πιο ομάδα φέτος, αν και με πολλά up&down στη regular season. Σου βγάζει πως ότι βλέπεις δεν είναι τυχαίο. Η παρουσία του Ίβκοβιτς εμπνέει σιγουριά που φαίνεται και στους παίκτες και αναμένεται να φανεί και στους επόμενους DO OR DIE αγώνες. Εμφάνισε μια αφέλεια στα εκτός έδρας (παράξενο για ομάδα του Ίβκοβιτς). Τα λεπτά που θα γράψουν στο παρκέ σε κρίσιμες καταστάσεις οι Παπανικολάου – Μαυροκεφαλιδης – Ερτσεγκ μπορούν να αποτελέσουν τη μεγαλύτερη κληρονομία για την επόμενη σεζόν καθώς ο Ντούντα δημιουργεί νέες σταθερές στο παιχνίδι του ΟΣΦΠ.  

ΤΟΡ-16: Απέφυγε τη Μπάρτσα στα σταυρώματα, έτσι αισιοδοξεί ότι με το Νο1 στον όμιλο θα ‘χει βάλει το ένα πόδι στη Βαρκελώνη. Πολύ ισορροπημένες καταστάσεις (του έτυχε η πιό δυνατή 4η, Βαλένθια). Ο βαθμός ετοιμότητας πρέπει να φτάσει στο απόλυτο. Οι 3 μεγάλες προσωπικότητες που έχει φέτος στη περιφέρεια του δίνουν μια σιγουριά ότι στα δύσκολα ματς θα καταφέρει να ‘χει το πάνω χέρι ελέγχοντας το ρυθμό.  

5) ΟΛΙΜΠΙΑ (6-4): Ο Γιούρι Ζντοβτς μεταμορφώθηκε σε Γιούρι Γκέλερ παρουσιάζοντας ένα low budget σύνολο με χαρακτηριστικά γνωρίσματα της σχολής τους (δυνατοί στα βασικά, καλά τρεξίματα, έφεση στο επιθετικό παιχνίδι). Εδωσε 2 πολύ καλά ματς στον ΠΑΟ και αυτό ίσως είναι σημάδι για τη συνέχεια. Ενα “υβρίδιο” Παρτίζαν. Το θέμα βέβαια είναι να εδραιωθούν στο τοπ 16 με συνεχείς παρουσίες -όπως οι Σέρβοι- και όχι να παρουσιάζουν ομάδες κομήτες που κερδίζουν τις εντυπώσεις για μερικούς μήνες.

ΣΤΟ ΤΟΠ 16 (ΜΑΚΑΜΠΙ, ΜΠΑΡΤΣΑ, ΡΟΜΑ): 32χιλ. εισιτήρια σε 20 λεπτά… Κοίταξε στα μάτια τον ΠΑΟ, γιατί όχι και τη Μακάμπι που της “πάει” πιο πολύ από τους Καταλανούς; Πολλά μπράβο στην εκπρόσωπο μιας χώρας όπου το μπασκετ είναι θρησκεία.  

6) ΦΕΝΕΡ (7-3): Με τις αναμνήσεις από το Μουντομπάσκετ ακόμα νωπές συγκέντρωσε δικαιολογημένα τα βλέμματα μετά την εκτός έδρας νίκη στη Βαρκελώνη. Ο Σπάχια (κάθε χρόνο παίρνει και από έναν τουλάχιστον τίτλο) στήριξε πολλά στους 2 συμπατριώτες του (Ούκιτς – Τόμας) που προσέθεσαν την ταχύτητα στην εκτέλεση και το απρόβλεπτο στο επιθετικό κομμάτι της Φενερ, ενώ διαχειρίστηκε άψογα τον Κίνσεϊ ως ποιοτικό ολ αραουντ γκαρντ από τον πάγκο. Οι Τούρκοι έχουν πόδια, ταχύτητα, μέγεθος σε όλες τις θέσεις και τους λείπει το winning mentality που περιμένουν να τους προσδώσει ο Γιασικεβίτσιους.  

TOP-16: (ΟΣΦΠ, ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ, ΒΑΛΕΝΘΙΑ):Η Φενερ “ψηλώνει” με τον Σαρας αλλά ο όμιλος είναι πολύ επικίνδυνος και οι Τούρκοι δεν ήταν ποτέ η ομάδα που κέρδιζε ισοδύναμους αντιπάλους με τη φανέλα. Ολα ανοιχτά.  

7) ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ (7-3): Πέρασε το πιο ασχημο διαστημα από τότε που ανέλαβε ο Πασκουαλ καθώς φανηκε οτι άδειασε μετά το θρίαμβο επί των Λέικερς. Οι Βασκεζ, Σαντα και Μορις την κράτησαν όρθια. Ανεβαζει στροφές και ξαναπάτησε κορυφη στην ΑCB. Χωρίς τον Ναβαρο είναι φανερά άλλη ομάδα. Εισήγαγε νέα κομματια στο DNA της από τα οποία άλλα θα απορροφήσει (Αντερσον) και άλλα πιθανως να αποβάλλει (Ινγκλς). Περιμένει πως και πως τον Μαικλ πίσω, καθως ο τραυματισμος του καλυτερου φοργουορντ της Ευρωλιγκα τα 2 τελευταία χρονια έχει κόψει την ομάδα στη μέση.  

ΣΤΟ TOP 16: Κακά τα ψέμματα, εάν βάλει απο κάτω τη Μακαμπι ο δρόμος προς τον τίτλο θα είναι ανοιχτός. Ακόμα και στον καιρό της κρίσης της οι μπουκ δεν την έριξαν από την 1η θέση των φαβορι για το τρόπαιο. Οποιος πόνταρε τότε, πόνταρε. Πλεον η απόδοση έχει πάρει τη κατιούσα…..  

8) ΡΕΑΛ (6-4): Kι όμως τα πράγματα δεν είναι και τόσο άσχημα στη Μαδρίτη. Πολύ ενδιαφέρον το φετινό project του Μεσίνα. Είχαμε σχολιάσει παλιότερα το ότι βλέποντας ο Εκτορας την ανωτερότητα της Μπάρτσα, συγκέντρωσε στη Μαδρίτη μερικούς από τους καλύτερους νέους παίκτες που κινούνται στην ήπειρό μας, έναν κορμό που θα οδηγήσει τη Ρεάλ τα επόμενα χρόνια βλέποντας την επόμενη ημέρα.

Ανέβασε το επίπεδο της αθλητικής ικανότητας της ομάδας του και κόπιαρε στοιχεία από την περσινή Παρτιζάν, παρουσιάζοντας μια ομάδα που δαγκώνει στην άμυνα (2η μετά τη Σιένα), ορμάει λυσσαλέα στο ριμπάουντ (1η) και παίζει με ψηλά 3άρια που ποστάρουν συνέχεια (θραύση ο Σουάρεθ εδώ). Μας αρέσει η Ρεάλ. Βρίσκουμε εξαιρετική προοπτική σε αυτό το σύνολο…  

ΤΟΡ-16: Μόνο εύκολο έργο δεν έχει. Ο ξαφνικός τραυματισμός του Μακ Κάλεμπ δίνει πλεονέκτημα στη Ρεάλ όπως και η παρουσία του Μεσίνα που ξέρει άριστα να προετοιμάζει τέτοιου είδους ματς. Ο Ιταλός έφερε και τον Μπέκιτς στη Μαδρίτη, 1ος μπλόκερ της regual season. Επαναλαμβάνουμε πως μια εκτός έδρας νίκη μπορεί να ισούται με πρόκριση. Για τις πληροφορίες σας οι 4 μονομάχοι έχουν εντός έδρας ρεκόρ στη regual season 19-1!!!(1 ηττα η Παρτίζαν από Μακάμπι).  

9) ΚΑΧΑ ΛΑΜΠΟΡΑΛ (5-5): Δεν έχει δείξει ούτε το 50% των δυνατοτήτων της μέχρι τωρα. Καλοπροπονημένη, καλογυμνασμένη και απρόβλεπτη. Μπορει να στριμώξει στα σχοινιά τον ΠΑΟ και να βγει 1η ή να μείνει και εντελώς έξω. Πολύ καλά καταρτισμένο ρόστερ με ποικιλία σωματοδομης σε κάθε θέση. Οι Ουερτας – Σαν Εμετεριο είναι από τους πιό ποιοτικούς παίκτες αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Κλειδί η υγεία του Μπάρατς.  

ΣΤΟ ΤΟΠ-16: Θεωρούμε οτι κάτι πραγματικά καλό έχει αυτή η ομάδα, να δούμε πότε θα το βγάλει…  

10) ΕΦΕΣ (5-5): Καμιά σχέση με το περσινό συνονθύλευμα του Αταμάν. Ο Περασοβιτς μοίρασε ρόλους, κράτησε ευχαριστημένο το Ρακόσεβιτς σ’ ένα δύσκολο και πολύ απαιτητικό όμιλο. Δεν έχει δείξει ακόμα το καλό της πρόσωπο, έχει μπασκετ μέσα της να βγάλει. Πρόσθεσε τον Φίλιπ Μάρευ, κίνηση βόμβα. Μη σκάσει στα χέρια της μόνο…  

ΤΟΡ-16: Η Εφές ξεκινά ως outsider για την πρόκριση αλλά το βάθος της και τα ψηλά κορμιά θα δυσκολέψουν κυρίως τους Ιταλούς της Σιένα. Έχει τύχη…  

11) ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ (5-5): Η νεα γενια των Λιετουβο που έκλεψε την παράσταση το καλοκαίρι (Καλνιετις, Ποσιους, Γιανκούνας) αποτελει τη ραχοκοκαλια της ομάδας. Νεος κοουτς ο Ηλίας Ζούρος καλέιται να δουλεψει με αυτα τα παιδια (και θα το κανει καλα ιδιαιτερα με τον Ποσιους). Ο Ζουρος θα βρει εκει και το απωθημενο του, Τρ. Ουότσον, τον οποίο ήθελε ν’αποκτήσει από την εποχη που ήταν προπονητής στον Αρη.

Ο “Ζουρίνιο” θα επικεντρωθει στο να βελτιώσει αρχικά την αμυνα της Ζαλγκιρις και να βαλει περισσοτερη σκεψη στο ασυστολο τρεξιμο των Λιθουανων (1η σε λάθη). Οχι πως δεν του αρέσει το fast break.. Το αντίθετο. Αλλωστε αυτός το ‘χε αναγάγει σε επιστήμη όταν -με τις γαλλικες επιρροές να τον συνοδεύουν- εφερε στην αυστηρα σετ Α1 το γρηγορο ρυθμο με τους αλλεπάλληλους και τελεια εκτελεσμενους αιφνιδιασμους του Πανελληνιου.  

ΣΤΟ ΤΟΠ 16: Σε εναν ισοροπημενο όμιλο, αν ο ΟΣΦΠ ξεχωρίζει ελαφρά προς τα πανω για την 1η θεση, η Ζαλγκιρις ξεχωρίζει προς τα κατω για την 4η θέση. Πλεον είμαστε μαζί της για την προκριση!  

12) ΜΑΛΑΓΑ (5-5) :Άλλα ντ’ άλλα της Παρασκευής το γάλα. Τραγική η κατάσταση στην Ανδαλουσία. Οδήγησε στην απόλυση τον Ρένεσες και περιμένουμε τον αντίκτυπο που θα ’χει στους παίκτες η κίνηση αυτή. Επαιξε το γνωστό up-tempo μπάσκετ, πολύ δημιουργική στην επίθεση με πολλές συνεργασίες (1η σε ασιστ), και σωρό από τρίποντα. Ανασταση για τον Μπέρνι ο οποίος έκανε εξαιρετικά παιχνίδια στη 1η φαση.

Μας άρεσε πολύ ο Σαούλ Μπλάνκο ο οποίος έχει δουλέψει πολύ τη ταχύτητα εκτέλεσής του και πλέον είναι το top gun στη Μαλαγα χτυπώντας παράλληλα τη πόρτα της εθνικής, 3 χρόνια μετά το τραυματισμό που κόντεψε να του κοστίσει τη καριέρα.  

ΤΟΡ-16: Στα τοπικά μίντια περιμένουν την ανάσταση του Μακιντάιρ, που θα τραβήξει όλη την ομάδα. Εχει το ρόστερ να επιβιώσει στον όμιλο αλλά και 2 πολύ δυνατούς αντιπάλους. Από το 1ο παιχνίδι θα φανεί που θα πάει πάνω κάτω…  

13) ΒΑΛΕΝΘΙΑ: Απ’ την αρχή ήταν ορατό τι θα επακολουθούσε. Γεμάτη ομάδα, πολύ καλό ρόστερ, ταλαντούχο αμφιβόλου ικανότητας προπονητής. Από τη στιγμή που ανέλαβε ο Πέσιτς η Βαλένθια “πήγε τρένο” εντός και εκτός συνόρων με συνεχόμενες νίκες. Αν και τρέχει όπως κάθε εκπρόσωπος της Ιβηρικής, είναι ομάδα πιο “σφριγιλή” και -ειδικά με τον Πέσιτς– παίζει αρκετά το 5-5 αξιοποιώντας στο σετ παιχνίδι τη passing ability του Κούκτο γρήγορο release τον Μαρτινεθ και τα ψηλά κορμιά της στη ρακέτα.  

ΤΟΡ-16: Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι αντί της διαφημισμένης Φενέρ, η Βαλένθια θα βάλει το πόδι της στους “8” παίρνοντας 1 από τις 2 προνομιούχες θέσεις.  

14) ΠΑΡΤΙΖΑΝ (5-5): Ρόκυ 1, 2, 5, 6, κάθε φορά μια νίκη με διαφορετικό τρόπο, με όλο και πιο αντίξοες συνθήκες. Χωρίς τον μαέστρο της Βούλε αυτή τη φορά οι Παρτιζάνοι, κλασική ομάδα έδρας, προκρίθηκαν χάρη σε μιας… εκτός έδρας νίκη (στη Πολωνία). Άφησαν έξω την Χίμκι, ομάδα με πολύ καλύτερο ρόστερ και έμπειρο προπονητή, η οποία μάλιστα την “κέρασε” 30+ πόντους στη Ρωσία.

Και όμως όσο προχωρούσε η σεζόν η Παρτιζάν φάνταζε πιο “περπατημένη” από τους αντίπαλους, ήξερε πρόσωπα και πράγματα και εκανε αυτό ακριβώς που έπρεπε για να περάσει. Φέτος έβαλε στο παιχνίδι της και Αμερικάνους, ειδικά ο Γκίστ ήταν η ατραξιόν της όπου κι αν έπαιζε. Το καλοκαίρι θα πουληθεί ο Βέσελι και το παραμύθι συνεχίζεται…  

ΤΟΡ-16: Αρνούμαστε κατηγορηματικά να κάνουμε κάθε προγνωστικό.  

15) ΛΙΕΤΟΥΒΟΣ ΡΙΤΑΣ: Με εντυπωσιακό ντεμαράζ κατάφερε να περάσει δίκαια στην επόμενη φάση.. Είχε πολλά up&down. Ο Τριφούνοβιτς έκανε καλή δουλειά. Eίναι σοβαρός άνθρωπος και δουλεύει μεθοδικά, φαινόταν οτι η ομάδα του άξιζε καλύτερης τύχης. Ο Γιασκεβίτσιους ανέτρεψε όλη τη κατάσταση δίνοντας άλλον αέρα στη ταλαντούχα λιθουανική ομαδα. Πηρε το Γιασάιτις (τωρα που έχασε το Σαρας) που μαζί με τον Γκεσεβίτσιους θα τραβήξουν το σκορ.  

ΣΤΟ TOP-16: (ΠΑΟ, ΚΑΧΑ, ΜΑΛΑΓΑ) Ναι, ξεκινά με ελάχιστες πιθανότητες αλλά πετυχαίνει και τους 3 αντιπάλους της σε κακό φεγγάρι και αυτό την κάνει να ελπίζει…  

16) ΡΟΜΑ (4-6): Το ότι πέρασε στο τοπ-16 κ έμειναν έξω ομάδες όπως η Χίμκι και το 2 κλάσεις ανώτερο Μιλάνο δείχνει ότι κάτι πρέπει να αλλάξει στο σύστημα διεξαγωγής. Ο Μπονιτσιόλι δεν είναι κακός προπονητής αλλά φέτος το μείγμα απέτυχε. Κακή άμυνα, έλλειψη συνεργασίας, καμία ισορροπία αλλά και ευνοική κλήρωση και killer instict από τον Σμιθ στο Μπάμπεργκ, που έδωσε τελικά την πρόκριση.

Ο Φιλιπόφσκι είναι προάγγελος του Βουγιόσεβιτς και πλέον οι Ιταλοί πρέπει να επικεντρωθούν στη βελτίωση των παικτών που θα κρατήσουν και του χρόνου, ώστε να φτιάξουν την ομάδα τους. Έχουν ένα κορμό με ενδιαφέροντες νέους παίκτες (Ντέντοβιτς, Ντάσιτς, Γκόρντιτς) με τους οποίους ο Ντούλε θα δουλέψει καλά. Είναι το τελευταίο του στοίχημα άλλωστε, να αποδείξει οτι μπορεί και εκτός Βελιγραδίου…

ΣΤΟ ΤΟΡ-16: Η συμμετοχή στη φάση αυτή είναι το πιο φωτεινό σημείο όλης της χρονιάς για τους Ρωμαίους…