Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΤΡΑΣ..


  Λένε ότι ο χαρακτήρας ενός άντρα φαίνεται στο ποτό και στο χαρτί..Όντως έτσι είναι.Οι τελικοί του ΝΒΑ ήταν μια δυνατή παρτίδα πόκερ,στην οποία κέρδισε ο καλύτερος,αυτός που χειρίστηκε καλύτερα τα συναισθήματα και τις εναλλαγές,δε γέλασε όταν ήταν από πάνω και δεν έκλαψε όταν ήταν από κάτω.Οι Μαβς είναι μια ομάδα από πραγματικούς άντρες,αφοσιωμένους στο στόχο τους και τη δουλειά τους.Οι Χίτ και ο σούπερσταρ τους,Λεμπρόν Τζέημς,δεν είναι.Σίγουρα δεν είναι ακόμα..Λεμπρόν,ίσως να είχες τα προσόντα να γίνεις ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών και πιθανόν να αποτύχεις.Όμως έχει πολύ μεγαλύτερο κόστος να αποτύχεις να επηρεάσεις τόσα παιδιά που σε έχουν ως πρότυπο,μαθαίνοντάς τα αξίες όπως ο χαρακτήρας,η συμπεριφορά και το κεφάλι ψηλά στη νίκη και στην ήττα..Ο τρόπος που χειρίστηκε ο ακριβοπληρωμένος στάρ τον εαυτό του από πέρσι το καλοκαίρι μέχρι τώρα τον έκανε να χάσει πολλά περισσότερα από ένα πρωτάθλημα..


  Το να αντιμετωπίζεις τους φετινούς Mavs στα playoffs είναι σαν να φτάνεις στη τελευταία πίστα ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού.Την πιό δύσκολη.Και αυτή δεν είναι τα υπερφυσικά  αθλητικά τέρατα του Μαιάμι,αλλά μια πιό αργή όμως τέλεια foundametal μπασκετική μηχανή που παράγει ΜΠΑΣΚΕΤ.Λένε ότι η μεγαλύτερη δύναμη στον πλανήτη είναι ο αποφασισμένος ανθρωπος να πεθάνει για κάτι.Το Ντάλας είχε αυτήν τη νοοτροπία στη πόστσίζον,οι Χίτ όχι.Η χρονιά του Ντίρκ Νοβίτσκι θα μείνει στο πάνθεον ως θρυλική.Μετά από τόσα χαστούκια όλα αυτά τα χρόνια,με το κεφάλι κάτω δούλεψε και περίμενε υπομονετικά τη σειρά του γνωρίζοντας εν τέλει την απόλυτη αποθέωση.Ταπεινός.Στην Ευρώπη ένας κύριος με εξίσου σεμνή συμπεριφορά και χαρακτήρα κατέκτησε τα πάντα.(όλοι ξέρετε ποιός).Σε μια εποχή που οι αξίες έχουν χαθεί εις βάρος   της..γκλαμουριάς,αυτό κάτι λέει..Ετσι δεν είναι Μπίτλς του Μαιάμι?

  Καταλύτης στην όλη πορεία των πρωταθλητών ήταν οι προσωπικότητες που είχαν στο ρόστερ τους,αθλητές συνηδητοποιμένους με ιστορία στο χώρο που ζητούσαν τη δική τους λύτρωση.Ο Τζέησον Τέρι θα πρέπει να γίνει το επόμενο θέμα στη διαφήμιση του Τζόνι Γουόκερ με τίτλο keep walking,ως συνέχεια αυτής με τον Ρομπέρτο Μπάτζιο.”Κάποτε έχασα ένα πέναλτι..”.Ο ίδιος καθάρισε τη ψυχή του από τα φαντάσματα του 2006.Είναι γνωστό ότι ΑΥΤΟΣ είναι που μετατρέπει τους Μαβς από πολύ καλή ομάδα σε φονική μηχανή,όσο και να σκοράρει ο Γερμανός.Φέτος ήταν σεληνιασμένος για την κατάκτηση του τίτλου και είχε εκδηλωθεί περισσότερο από όλους.Για τον υπογραφών,τέτοιοι παίκτες είναι η αφρόκρεμα του ΝΒΑ.Αθλητές όπως ο Τέρι,ο Μπίλαπς,ο Χάμιλτον,ο Τζινόμπιλι ή ο Ρέη Αλεν.Αυτοί που φτάνουν μέχρι τέλους και στο ανώτερο επίπεδο βγάζουν τον καλύτερό τους εαυτό και όχι κάτι μπακαλιάροι των 20π.μ.ο. στη κανονική περίοδο που τη βλέπουν ”franchize players” και και στα playoffs κάνουν κακάκια τους..Στον ”Jet” έχουμε ξεχωριστή αδυναμία καθώς στα πρώτα μας βήματα στο μάνατζερ του ΝΒΑ LIVE(θυμάσαι ξάδερφε..?)τον επιλέγαμε ως βασικό σούτινγκ γκάρντ στις αμυντικές και επιθετικά ισοροπημένες ομάδες που φτιάχναμε.Το performance του στους τελικούς με τον Λεμπρόν κολλημένο πάνω του θα  μείνει στην ιστορία ως classic..


  Καθοριστικός παράγοντας για τους Μαβς του Κούμπαν ήταν το καθαρό μυαλό του Ρικ Καρλάισλ(με τη σπίθα του πρωταθλητή το 1986 με τους Σέλτικς)και του δεύτερου κόουτς,Τζέησον Κίντ που κράτησαν την ομάδα ήρεμη, ενωμένη και προσηλωμένη στο στόχο.Ο υποτιμημένος Μάριον έκανες παπάδες,οι Τσάντλερ-Στίβενσον έδωσαν μια γερή ένεση σκληράδας και αμυντικής προσήλωσης ενώ το ότι το όνομα του Μπαρέα  υπάρχει σήμερα στον τύπο στην ίδια πρόταση με αυτό του Αιβερσον τα λέει όλα.Ο Πορτορικάνος είναι απο τους παίκτες (όπως ο Ουίλ Μπάινουμ των Πίστονς) που μια καλή Ευρωπαική άμυνα μπορεί να τους κάνει ”στρουμφάκια” που τα κυνηγάει ο Δρακουμέλ αλλά στο Αμερικανικό μπάσκετ των ανοιχτών χώρων κάνουν θραύση.Η επιθετικότητα του σε κάθε φάση απλά επιβεβαίωσε το ρητό που χρησιμοποίησε πέρσι ο Ντέηβιντ Μπλατ ‘‘δεν μετρά το μέγεθος του σκύλου στη μάχη,αλλά το μέγεθος της μαχητικότητας του σκύλου..”.Μάλιστα..

  Στο Μαιάμι πέφτει κλάμα.Ο καλύτερος παίκτης του πρωταθλήματος δεν ήταν αρκετός(για τον Ουέιντ μιλάω φυσικά..)αλλά τουλάχιστον αυτός είχε το σθένος να μείνει στο τέλος και να συγχαρεί τους αντιπάλους.Ο κόσμος θυμήθηκε με μιάς την ομάδα του 2006,πολύ πιό σκληρή και ισοροπημένη με τους Σακ-Ζό να σιγοντάρουν τον ”Φλας” και σκληροτράχηλους ρολίστες όπως οι Πόσει,Τζ.Ουίλιαμς,Πέητον και Χάσλεμ.Ο Ράιλι δε θα το βάλει κάτω.Το πρώτο θέμα που έχει να επιλύσει είναι το αν θα παραμείνει ο Σπόελστρα ή όχι,του οποίου ο Καρλάισλ πήρε τα σώβρακα ειδικά με τις εναλλάγές παικτών απέναντι στους Ουέιντ-Τζέημς και την άμυνα ζώνης.Στα περισσότερα τέταρτα δωδεκάλεπτα οι Χίτ έπιναν θάλασσα,η διείσδυση είχε κοπεί,οι υποδειγματική κυκλοφορία των Μαβς χωρίς λάθη είχε κόψει το τρανζίσιον του Μαιάμι και είχε μείνει ο Ουέιντ να αυτοσχεδιάζει.Ομάδα χωρίς πλάνο και χωρίς πίστη σε αυτό που κάνει.Σίγουρα φέρει ευθήνη ο προπονητής.Το θέμα είναι εάν ο Ράιλι πιστεύει ότι ο νεαρός Σπόελστρα μπορεί να γίνει ένας πρώτου επιπέδου προπονητής,για να μην ξανακατεβαίνει ο ίδιος από την κερκίδα,λύση που κατά τη γνώμη μας θα ήταν η καλύτερη δυνατή τώρα,με όλη τη πίεση που δέχεται και θα δεχτεί η ομάδα.Άμεσα θα ψαχτεί για έναν πόιντ γκαρντ με προσωπικότητα(γνώμη μας..θα κυνηγήσει τον Αντρέ Μίλερ)αν και ένα από τα λίγα θετικά της σειράς για τον προέδρο του Μαιάμι ήταν οι εξαιρετικές εμφανίσεις του Μάριο Τσάλμερς,παίκτη που μας είχε διαψεύσει καθώς περιμέναμε πολλά απ’αυτόν όταν επιλέχθηκε στο νταφτ αλλά στα 3 χρόνια του στο ΝΒΑ είναι άγευστος.Το ξεπέταγμά του αυτό ίσως του δώσει τη θέση του μπάκ-απ άσσου στο ρόστερ της επόμενης σεζόν,μιάς και ότι καλύτερο μπορεί να δώσει στους Χίτ θα το κάνει τώρα μετά από τους πολύ καλούς, γι’αυτόν, τελικούς.Οι Ουέιντ,Τζέημς,Μπός,Χάσλεμ,Μίλερ,Άντονι έχουν πολυετή συμβόλα που τρέχουν και είναι ένας πολύ καλός κορμός που θέλει 2-3 πινελιές.Άλλωστε όπως έγινε γνωστό από ..μανατζαρέους όλοι οι ρολίστες που δεν σκοράρουν,οι ριμπάουντερ και οι μπλοκέρς ”φωνάζουν” για να παίξουν στο Μαιάμι,σε αντίθεση με τους σκόρερ που προτιμούν κυρίως Σικάγο..
  Η απόδοση του Λεμπρόν Τζέημς σε συνδιασμό με τη συμπεριφορά και τις δηλώσεις του έχουν φουρτουνιάσει πολύ κόσμο.Το τι έχουμε διαβάσει στο διαδίκτιο δε λέγεται..Τι για Le-choke,τι ότι δε πήγε κολέγιο γιατί δεν ήθελε να εμφανίζεται στις τελικές..εξετάσεις(finals),τι για το καινούργιο i-phone lebron με 0 rings.Στον επόμενο χαμένο τελικό φίλε Λεμπρόν,προβλέπουμε να πέρνεις τη θέση του..Τσακ Νόρις!Μπορείς..

                                  ..Lebron!How’s my… ”Dirk” taste?

Υ.Γ:To ”ο άνθρωπος από ψηλά θα αποφασίσει πότε θα έρθει η ώρα μου..” πηγαίνει για το ΘΕΟ ή τον Ντέηβιντ Στέρν..?Το hoopfellas σου αφιερώνει..http://www.youtube.com/watch?v=iJGO60SJXqI
ΔΗΜΗΤΡΗΣ#4

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ