Μια βόλτα στην Ευρώπη

Ούτε Ντιούκ, ούτε Κεντάκι. Μια ευρωπαϊκή ομάδα έχει στις τάξεις της δύο πιθανά Lottery Picks για το επόμενο draft του ΝΒΑ και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Το Hoopfellas κάνει την πρώτη του “Βόλτα στην Ευρώπη” για το 2025, παρουσιάζοντας πρόσωπα και ειδήσεις από διαφορετικές γωνίες της ηπείρου μας.

Η ομάδα των δύο Lottery Picks

Τα δύο clubs που έχουν σημειώσει τη μεγαλύτερη άνοδο και εκπέμπουν την περισσότερη «υγεία» τα τελευταία χρόνια στον χώρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ είναι αναμφίβολα η Παρί και η Ουλμ. Είναι η απάντηση της Κεντρικής Ευρώπης στην κυριαρχία του Νότου αλλά παράλληλα και δύο διαφορετικές προτάσεις-φιλοσοφίες σε όρους δομής, στόχων και αγωνιστικής έκφρασης.

Ενώ η Παρί διατηρεί τον καλύτερο ίσως αγωνιστικό σύστημα στην ήπειρο μας κάνοντας maximize στο πακέτο των παιχτών που επιλέγονται για να το υποστηρίξουν, η Ουλμ τρέχει το πιο αξιοζήλευτο δικό της «σύστημα» σε όρους στελέχωσης και ανάπτυξης νέων παιχτών. Θυμίζοντας έντονα κολεγιακό πρόγραμμα. Το προ διετίας πρωτάθλημα απογείωσε έναν σύλλογο που είχε ξεκινήσει ήδη να δουλεύει προς αυτήν την κατεύθυνση και πλέον έχει καταστεί ο πιο ελκυστικός προορισμός για νέους παίχτες υψηλών προδιαγραφών οι οποίοι θέλουν να περάσουν τον Ατλαντικό.

Δεν είναι τυχαίο ότι φέτος έκλεισαν με συνοπτικές τον Ben Saraf προσφέροντας του τη θέση του βασικού PG. Ο 18χρονος Ισραηλινός ανταποκρίνεται περίφημα όντας πολύ επιδραστικός στο παιχνίδι των Γερμανών οι οποίοι διαθέτουν το βάθος για να τον τραβήξουν λίγο πίσω όταν χρειαστεί και να τον αποσυμπιέσουν, καθότι εύθραυστος πνευματικά σε αυτήν την ηλικία και στην πρώτη του, τέτοια τριβή με αυτό το επίπεδο ανταγωνισμού. Το παράδειγμα των Γιάγκο Ντος Σάντος και Χουάν Νούνιεθ, η ανάπτυξη και η μετάβαση τους στο υψηλότερο επίπεδο είναι οδηγός. Ο Saraf κοιτάζει προς τη λοταρία του ερχόμενου καλοκαιριού και εάν συνεχίσει έτσι, μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί.

Ο Noa Essengue αποτελεί τον έτερο υποψήφιο για τα υψηλά στρώματα του επόμενου ντραφτ. Η βελτίωση του από σεζόν σε σεζόν είναι εντυπωσιακή αλλά  δεν συνιστά καμία έκπληξη και αυτό αποτελεί «γαλόνι» για το πρόγραμμα της Ουλμ, το οποίο έστειλε πέρυσι στο ΝΒΑ τον Pacome Dadiet. Ο Essengue έχει  τα πάντα. Μέγεθος, γρήγορα άκρα και αθλητικότητα, ικανότητα να υποστηρίξει άμυνα αλλαγών, να βάλει τη μπάλα κάτω και να επιτεθεί ή να εκτελέσει από την περίμετρο. Φέτος παίζει σε άλλο επίπεδο έχοντας ωριμάσει μέσα από την τριβή του με τους επαγγελματίες. Μοιάζει με τριτοετής σε κολεγιακό πρόγραμμα, έτοιμος να ηγηθεί και χρειάζεται να δυναμώσει τον κορμό του για να ανταποκρίνεται πλήρως στο αρχέτυπο του σύγχρονου ΝΒΑ “Βig Wing”.

Φυσικά το αγωνιστικό περιβάλλον παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτών των παιδιών. Με τον Άντονι Γκαβέλ να παίρνει τη χαρισματική του προσωπικότητα και να μετακομίζει στο Μπάμπεργκ, το front office της Ουλμ έδωσε το χρίσμα στον Ty Harrelson. O 44χρονος κόουτς πιστώθηκε το θαύμα της Vectha και την εξαιρετική δουλειά του εκεί, όταν πήρε την ομάδα της Κάτω Σαξωνίας από τη δεύτερη κατηγορία, την οδήγησε στον τίτλο και την επόμενη σεζόν έφτασε στα playoffs της BBL με αρκετά θελκτικό μπάσκετ.

Ο Harrelson έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον γόνιμο για να αναπτυχθούν νέοι αθλητές με υψηλές φιλοδοξίες. Παίζει γρήγορο μπάσκετ και επενδύει σε ένα αγωνιστικό στυλ κατασκευασμένο επάνω στις επιταγές του σύγχρονου μπάσκετ σε παγκόσμιο επίπεδο. Pace, λεπτομερειακό spacing, τρίποντο, αθλητικότητα, εκτελέσεις περασμένες από το φίλτρο των analytics. Η αγωνιστική πλατφόρμα της Ουλμ ετοιμάζει νέους παίχτες για το επόμενο επίπεδο και δη για το παιχνίδι της άλλη πλευρά του Ατλαντικού, καλύτερα από τα   περισσότερα προγράμματα του αμερικανικού σχολικού αθλητισμού. Άλλωστε ο μέσος όρος ηλικίας του γερμανικού αυτού του γκρουπ δεν είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο αυτών των κολεγίων.

H Ουλμ διαθέτει την αποτελεσματικότερη επίθεση στο Eurocup (οικοδομημένη στη βάση του pace & space) εργαλειοποιεί press-άμυνες για να ανεβάσει το τέμπο των παιχνιδιών και να αλλάξει τους χρόνους εκτέλεσης του αντιπάλου. Το μέγεθος και η αθλητικότητα συγκεκριμένων units άλλωστε την σπρώχνει σε αυτήν την κατεύθυνση. Η 2-2-1 με τον δυναμικό Nelson Weidenmann και τον Essengue στην πρώτη γραμμή και  τους Roby-Jallow στη δεύτερη, «πνίγει» την επίθεση και συρρικνώνει το γήπεδο για τον αντίπαλο.

Ματιές από την Αμερική συγκεντρώνουν και άλλοι παίχτες του Harrelson εκτός των wonder kids. O PF Marcio Santos καλύπτει το «5»   λειτουργώντας ως Stretch-5, κατέχοντας ρόλο-κλειδί στο σύστημα της Ουλμ με το motor και την ικανότητα του να βάλει τη μπάλα στο παρκέ. Ο 22χρονος Βραζιλιάνος σκοράρει 8.2 πόντους σε 15.0’ σουτάροντας με 57.9% πίσω από τη γραμμή του τριπόντου.

Ο Isaiah Roby εκμεταλλεύεται την ευκαιρία που του έδωσαν οι Γερμανοί, ευελπιστώντας να ανοίξει ξανά την πόρτα του ΝΒΑ. Big wing για την Αμερική, ένας αθλητικός PF για την Ευρώπη που μπορεί να αμυνθεί σε διαφορετικές θέσεις και να υποστηρίξει πληθώρα σχημάτων.

Φυσικά ο ηγέτης της ομάδας είναι ο Justinian Jessup. Το πρώην “λαβράκι” των Warriors ωρίμασε στην Αυστραλία και παίζει πλέον το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του, βάζοντας το ένα clutch shot μετά το άλλο. Η αναβάθμιση του με τη μπάλα στα χέρια είναι προφανής ενώ η ικανότητα του να πάρει διαφορετικού τύπου εκτελέσεις (μετά από ντρίμπλα, off-screen, pindowns) βάζει σημαντική πίεση στις άμυνες. Ο Jessup, ένας shooting wing με playmaking skills,  γράφει 13.3 πόντους με 43.7% στα τρίποντα (5.9 σουτ), 4.2 ριμπάουντ και 3.7 τελικές πάσες για 1.6 λάθη. Είναι ένα παιδί που το καλοκαίρι μπορεί να βρει συμβόλαιο στην Ευρωλίγκα ή να πάρει μια πρόταση από την Αμερική.

ABA

O Bogoljub Markovic στοχεύει στο ερχόμενο ντραφτ και ήδη η περίπτωση του απασχολεί ομάδες στην Αμερική. Ο Σέρβος φόργουορντ της Mega ανεβάζει σταδιακά το status του ανάμεσα στον ανταγωνισμό και μπορεί να βρει μια θέση στον δεύτερο γύρο τον Ιούνιο. ΄

Όσοι παρακολουθείτε τις μικρές εθνικές ομάδες και τα τουρνουά της FIBA προφανώς γνωρίζεται περί τίνος πρόκειται. Ο Μarkovic είναι ένας skilled forward με ύψος 2.10 και 7αρι wingspan, ικανός να παίξει με τη μπάλα στα χέρια και να δημιουργήσει στο μισό και στο ανοιχτό γήπεδο (όπου τρέχει με τα χαρακτηριστικά μικρά του αλλά γρήγορα βήματα). Είναι ένα παιδί που σουτάρει καλά από την περίμετρο και το κάνει με compact μηχανισμό και συνολικά καλή ισορροπία από τη στιγμή που μπαίνει στο σουτ του με την απελευθέρωση. Παρόλα αυτά μπορεί να γίνει ακόμα πιο αποτελεσματικός πίσω από τη γραμμή του τριπόντου (σουτάρει με 37.5% στην ΑΒΑ).

Στον Μarkovic οι ομάδες του ΝΒΑ βλέπουν έναν Big wing με playmaking skills ο οποίος μπορεί να έχει impact εφόσον «γεμίσει» το κορμί του. Έχει δεξιότητες και καλή αίσθηση του παιχνιδιού, μέγεθος και την ικανότητα να καλύψει διαφορετικές θέσεις (από το «3» μέχρι το «5»). Μένει να βρει την calling card του για τη μεγάλη λίγκα η οποία μπορεί να είναι το σουτ, το switchability στην άμυνα (χρησιμοποιεί πολύ καλά τα χέρια του αμυνόμενος στο post, καλός rotational defender) ή το εναλλακτικό playmaking.

Υβρίδιο James Gist

Η Brose του γνωστού μας Άντονι Γκαβέλ (έφτασε την Ουλμ στον τίτλο της BBL, μετακόμισε στη Βαυαρία φέτος) διανύει μια δύσκολη σεζόν με πολλά σκαμπανεβάσματα. Στη Freak City προσπαθούν να αναβιώσουν τον μύθο του πρόσφατου παρελθόντος και να φέρουν πάλι στον οργανισμό εκείνες τις ημέρες δόξας.

Δεν είναι τόσο μακριά η εποχή όπου οι Βαυαροί έπαιζαν το πιο θελκτικό ίσως μπάσκετ στην Ευρώπη, με τρομερή κυκλοφορία της μπάλας και off-ball δράσεις στο μισό γήπεδο έχοντας στο ρόστερ τους παίχτες όπως ο Ντάνιελ Τάις, ο Ντάριους Μίλερ, ο Μπράντ Ουοναμέικερ, ο Γιάνις Στρέλνιεκς και ο Νίκολο Μέλι. Η Μπάμπεργκ έχασε χορηγίες και σημαντικό κομμάτι από την αίγλη της όμως αυτό που δεν έχασε είναι η υποστήριξη του φανατικού κοινού της.

Φέτος δυσκολεύεται να βρει ισορροπία παίζοντας ένα up-tempo brand of basketball που όμως ακόμα δεν έχει πιάσει ικανοποιητικούς δείκτες σε καμία από τις πλευρές του γηπέδου. Ο παίχτης που ξεχωρίζει στο σύνολο του Γκαβέλ (αναφορικά με την προοπτική μετάβασης στο επόμενο επίπεδο σχετικά σύντομα) είναι KeyShawn Feazell (2.06-PF/C-1998).

O Feazell διαθέτει ένα πολύ ενδιαφέρον φυσικό/αθλητικό πακέτο (δυνατός κορμός, πολύ καλά χέρια με wingspan 7’1.6) το οποίο μεταφράζεται σωστά στο υψηλό επίπεδο από τη στιγμή που μιλάμε για παίχτη ο οποίος μπορεί να σουτάρει από την περίμετρο. Πρόκειται για μια δεξιότητα την οποία δουλεύει την τελευταία διετία, έχοντας πλέον αρκετή αυτοπεποίθηση και solid μηχανική στην εκτέλεση του (36.8% σε 1.7 σουτ πίσω από τη γραμμή).

Το υπόβαθρο του περιφερειακού σουτ σε συνδυασμό με την ικανότητα να υποστηρίξει άμυνα αλλαγών, μαρκάροντας διαφορετικές θέσεις τον καθιστούν αυτομάτως ελκυστικό στην αγορά των “μεγάλων”. Ο Feazell έχει γρήγορο, δυναμικό diving στο PnR και είναι αρκετά αποτελεσματικός παίρνοντας τη μπάλα σε κίνηση. Lob target. Πάντα έτοιμος να θυσιάσει το σώμα του για μια κατοχή, φέρνει υψηλό motor και hustling. Αναμφίβολα χρειάζεται δουλειά στα αμυντικά fundamentals, στην τακτική επάρκεια και στην απόφαση όπου είναι ακόμα αρκετά ακατέργαστος. Διόλου απίθανο να τον δούμε να ανεβαίνει βαθμίδα ανταγωνισμού σχετικά σύντομα.

Sleeper

O Νoah Penda της Le Mans είναι ένας ακόμα πιθανός sleeper με το βλέμμα πάντα στο ερχόμενο draft. Όσοι παρακολουθήσατε το καλοκαίρι το Eurobasket U20 της Πολωνίας, θα θυμάστε σίγουρα το απίστευτο νικητήριο τρίποντο του στον προημιτελικό απέναντι στην Ισπανία και την κυριαρχική εμφάνιση στον τελικό (15 πόντοι-14 ριμπάουντ-5 τελικές πάσες) στον τελικό με τη Σλοβενία.

Ο Penda (2.02-SF-2005) τηρεί το αρχέτυπο του σύγχρονου wing που ζητούν οι ομάδες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όντας πρακτικά ικανός να καλύψει και τις τρεις ενδιάμεσες θέσεις. Διαθέτει δυνατό κορμό και ένα εξαιρετικό φυσικό προφίλ για παιδί τέτοιας ηλικίας που του επιτρέπει όχι απλά να ανταγωνίζεται τους pros αλλά –σε πολλές περιπτώσεις- να τους κάνει outmuscle, δημιουργώντας συνεχώς υπέρ του mismatches.

Well-rounded παίχτης με πληθωρικό Face up & Post up παιχνίδι. Μπορεί να αμυνθεί σε διαφορετικές θέσεις (1-4), αν και η περιφερειακή του άμυνα μπορεί (και πρέπει) να γίνει καλύτερη. Το βασικό του προσόν αφορά το playmaking. Ουσιαστικά είναι ένας playmaker σε επίθεση και άμυνα, παράγοντας συνεχώς καταστάσεις εκτέλεσης (από διαφορετική αφετηρία/σημείο του γηπέδου κάθε φορά) για τους συμπαίχτες αλλά και deflections στα μετόπισθεν.

Ο Penda μου θυμίζει τον γνωστό μας Blake Schilb (playmaking wing) όμως θα πρέπει να σταθεροποιήσει την περιφερειακή του εκτέλεση σε υψηλό επίπεδο για να μεγαλώσει το status του ενόψει ντραφτ. Είναι δεδομένο ότι μπορεί να σουτάρει, όμως οφείλει να γίνει πιο συνεπής σε αυτό το κομμάτι για να κατακτήσει τον χαρακτηρισμό του «3&D» που θα του ανοίξει τον δρόμο για τη μεγάλη λίγκα.

Έτοιμος για το επόμενο βήμα

Ένας γκαρντ –χωρίς σπουδαίο μέγεθος-  που έχει τραβήξει το ενδιαφέρον ομάδων από την υψηλότερη βαθμίδα ανταγωνισμού και δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να τον δούμε σύντομα να κάνει το επόμενο βήμα, κατοικεί στη γη της VTB.

Οι συστάσεις για τον Trent Frazier της Ζενίτ είναι εξαιρετικές. Από την προσωπικότητα του και από το πόσο αγαπητός είναι στα αποδυτήρια μέχρι την ταχύτητα με την οποία αποκωδικοποιεί πληροφορίες που του δίνονται από το προπονητικό επιτελείο. Οι δεξιότητες του δε, είναι δεδομένες.

Το παιδί έχει ισχυρά scoring instincts, είναι leader και μπορεί να λειτουργήσει στο περιβάλλον μεγάλης ομάδας όπου (αρχικά τουλάχιστον) θα του ζητηθεί να είναι αποδοτικός σε έναν πιο δεύτερο ρόλο. Φέτος έχει εκτοξεύσει την αποτελεσματικότητα του ως Spot shooter. Με 1.475 PPP σε δείγμα 40 τέτοιων εκτελέσεων τοποθετείται στην κορυφή της VTB για τη συγκεκριμένη κατηγορία. Ο Frazier φέρει στη φαρέτρα δύο πολύ σημαντικά «όπλα» για έναν γκαρντ στο σύγχρονο μπάσκετ. Είναι εξαιρετικός pull-up shooter και μπορεί να σε «σκοτώσει» σουτάροντας από την περίμετρο στο transition. Το footwork και η ισορροπία του σε αυτές τις καταστάσεις εκτέλεσης στο ανοιχτό γήπεδο, από τη στιγμή που μπαίνει στη διαδικασία του σουτ μέχρι την απελευθέρωση, αξιολογούνται με πολύ υψηλό βαθμό.

O Frazier έχει πλέον τρεις σεζόν υπό τον «μαέστρο» Τσάβι Πασκουάλ, οι οποίες λογίζονται ως εχέγγυο αναφορικά με την τακτική του επάρκεια και την ικανότητα του να λάβει αποφάσεις με τη μπάλα σε ένα σύνθετο επιθετικό περιβάλλον. Πλέον στα 26 του, μοιάζει έτοιμος να ανέβει επίπεδο.

Cordinier, «Δράκουλας», «Βασίλισσα» και ΝΒΑ

Πάμε και στη σαγηνευτική, μυστικιστική Μπολόνια η οποία -όπως γνωρίζεται- αποτελεί τα πνευματικά headquarters της σελίδας μας. Ο Isaia Cordinier έχουν περπατήσει μια μεγάλη διαδρομή τον τελευταίο χρόνο. Το εντυπωσιακό του καλοκαίρι στη λαμπερή σκηνή των Ολυμπιακών Αγώνων τον βοήθησε να προσελκύσει πολλά βλέμματα από το ΝΒΑ. Επέστρεψε στη La Grassa έχοντας να διαχειριστεί αυξημένες υποχρεώσεις , αναλαμβάνοντας καθαρά ηγετικό ρόλο σε ένα γκρουπ που δεν απέδιδε καλό μπάσκετ. Ο Γάλλος playmaking wing αναγκαζόταν να παίζει και τον ρόλο του σολίστ, όντας ο iso scorer που θα παίξει κάθετα στις κρίσιμες στιγμές για τη Βίρτους. Αναμφίβολα, πράγματα «ξένα» για τον άλλοτε «Πίπεν της Ναντέρ».

Με τον Ιβάνοβιτς η δομή της επίθεσης έχει αλλάξει και η Βίρτους στηρίζεται λιγότερο στον Cordinier και στις εμπνεύσεις του με τη μπάλα στα χέρια. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι παραγωγικοί δείκτες των Ιταλών έχουν παρουσιάσει σημαντική άνοδο τελευταία. Ο «Δράκουλας» έχει προσθέσει ένα σεβαστό ποσοστό off-ball δράσεων στην επίθεση της Βίρτους, οι οποίες περιλαμβάνουν cuts προς το καλάθι και off-screen καταστάσεις, με στόχο να αναμείξει όλους τους παίχτες στην παραγωγική διαδικασία, αποσυμπιέζοντας παράλληλα τον Cordinier.

Ο 28χρονος swingman κάνει εξαιρετική σεζόν όντας ένας ολοκληρωμένος περιφερειακός παίχτης που μπορεί να επηρεάσει το παιχνίδι και στις δύο πλευρές του γηπέδου και να βάλει πίεση σε μια άμυνα, παίζοντας με τη μπάλα ή χωρίς αυτήν. Υπάρχουν λοιπόν ομάδες του ΝΒΑ που παρακολουθούν προσεκτικά την περίπτωση του. Για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Κορντινιέ είναι ένας combo guard που θα καλύψει τις δύο θέσεις του backcourt και θα λειτουργήσει ως ball mover/ball stopper (σε επίθεση & άμυνα αντίστοιχα). Η μεγάλη του αδυναμία στην παρούσα φάση εντοπίζεται στην έλλειψη σταθερότητας στην περιφερειακή εκτέλεση, ψεγάδι το οποίο επιδρά αρνητικά στο status ενός γκαρντ που έχει μέγεθος, αμυντικό IQ, motor και υψηλού επιπέδου απόφαση.

Η Ρεάλ Μαδρίτης προσπάθησε να υπογράψει τον σταρ της Βίρτους μέσα στην τρέχουσα σεζόν όμως το front office των Ιταλών αρνήθηκε την παραχώρηση θεωρώντας ότι το εμπορικό/επικοινωνιακό κόστος θα είναι τεράστιο για την ομάδα. Οι Μαδριλένοι περιμένουν λοιπόν το καλοκαίρι . Η «περίπτωση Κορντινιέ» είναι ανεξάρτητη από αυτή του Μαλεντόν. Ξέρουν ότι εάν κλείσουν τους δύο Γάλλους περιφερειακούς, στην ηλικία που αυτοί βρίσκονται, φρεσκάρουν το backcourt τους και δημιουργούν την καλύτερη βάση για να νικήσουν άμεσα αλλά και να ετοιμάσουν τη μετάβαση στη μετά-Καμπάτσο εποχή (ο Αργεντινός γίνεται 34 τον Μάρτιο). Όπως και να’χει, ο Κορντινιέ θα είναι ένα από τα πιο “καυτά” ονόματα στην καλοκαιρινή αγορά.

Εάν βγει σε αυτήν.