Euroleague playofs: Τώρα ξεκινάει η μάχη..

Για τη Σιένα έχουμε μιλήσει άπειρες φορές μέσα στη χρονιά. Το πρόβλημα στα ριμπάουντ ήταν πάλι εμφανές. Δε πήρε καθόλου σκορ από τον Λαβρίνοβιτς, πράγμα πρωτοφανές.. Το κομβικό σημείο, για ένα ματς που θα ήταν μεγάλη επιτυχία να το κέρδιζε στο πόντο, ήταν το 4ο φάουλ του Μος. Εκεί έπεσε απελπιστικά η ένταση της άμυνας της. Ο Πιανιτζιάνι ξεκίνησε τον Ρακόσεβιτς στον Σπανούλη (μέσα στη σεζόν έπαιξε πολύ επιτυχημένα τον Ναβάρο, έναν όμως εντελώς διαφορετικής φύσεως παίκτη) με τον Στόουνρουκ να κλείνει συνεχώς προς τα μέσα τις διεισδύδεις ρισκάροντας σουτ, που εντέλει ο Ολυμπιακός τιμώρησε. Οι ερυθρόλευκοι εμφανώς έχουν καλύτερα πόδια από πέρυσι και η Σιένα λιγότερη ενέργεια, γι’αυτο εστίασα στη φθορά του Μος. Χωρίς Χαίρστον, Ράκοβιτς στη ρακέτα και κυρίως Καουκένας η Ελληνική ομάδα υπερέχει σε αυτό που λέμε ανθεκτικότητα. Πολύ σπουδαίο ματς από τον Λο, ο οποίος μαζί με τον Αντερσεν ήταν οι δύο παίκτες που μας εντυπωσίασαν. Ωριμος, ψυχολογικά έτοιμος, χωρίς άγχος και με στόγα.. Η φρόντλάιν των ερυθρολεύκων μπορεί να μην έχει το πόστ παιχνίδι του Νεστέροβιτς αλλά έχει μούσκουλα ταχύτητα απέναντι σε μια γραμή ψηλών δαντελένια, χωρίς τον ωμό παίκτη του λόου ποστ που θα άλλαζε όλη τη φυσιογνωμία της Ιταλικής ομάδας. Σε αυτήν αντιπαράθεση το «πακέτο» Ντόρσεη κάνει τη διαφορά. Θεωρώ ότι ο Πιανιτζιάνι έπρεπε να ρισκάρει είτε με τον Ρακόσεβιτς είτε με τον Αραντόρι στο τέλος όταν χρειαζόταν απελπιστικά σκορ. Αυτό που μας μένει είναι η ένταση που έβγαλε ο Ολυμπιακός στο παρκέ. Μη ξεχνάμε ότι η Σιένα είναι μία από τις καλύτερες on the road ομάδες στην Ευρώπη. Μπορεί να δούμε το ίδιο εύκολα ένα 3-1 ή 0-3 στη σειρά. Το χαστούκι για τους Ιταλούς –όσο προλάβαμε να μιλήσουμε- είναι ανάλογο με τη περσινή συντριβή στο ΣΕΦ. Γι’αυτό θέλει πολύ προσοχή. Μια πειστική νίκη τη Παρασκευή αλλάζει όλο το momentum της σειράς, η οποία τώρα είναι στο 50-50. Αν ο Ολυμπιακός βάλει αυτό το σκεπτικό, αυτές τις πιθανότητες στο DNA του, θα είναι το πραγματικό φαβορί..