ΠΕΝΤΕ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΗ ΘΕΣΗ ΔΕ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕΤΑ ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟ ΒΡΑΔΥ..

Πίσω από τους πανηγυρισμούς των “μπέμπηδων” του Ιβκοβιτς υπήρχαν κάποια άτομα που υποθέτουμε ότι κατέβηκαν στην ”κόλαση” για προσωπικούς κυρίως λόγους. Και δεν αναφερόμαστε στο Βατούνιν και τους παίκτες των Ρώσων που δικαιλογημένα είχαν να κάνουν μάλλον με το πιό ηχυρό χαστούκι της καριέρας τους..

                                               Βγές χρυσό μου λιγάκι, να χαρείς..


5. Γιόνας Καζλάουσκας: Στα μάτια μου, με το σφύριγμα της λήξης, ο Καζλάουσκας έμοιαζε  ο πιό “μόνος” άνθρωπος στον πλανήτη. Έτρεξε επιτυχημένα ένα πρότζεκτ όλη τη σεζόν, έφτασε στο +19 λίγο πρίν το όνειρο και ξαφνικά έχασε τα πάντα. Τα πάντα.. Φήμη, μεγάλη προσωπική καταξίωση, εμπιστοσύνη και κυρίως ανανέωση του συμβολαίου του για την επόμενη σεζόν. Το όνομά του είναι απαγορευμένη λέξη στη Μόσχα και αναφορά του σε δημόσιο χώρο τιμωρείται με πρόστιμο! Ο τρόπος που έχασε (φέρει μεγάλη ευθύνη) έκανε εαυτόν αλλά και όσους τον πίστεψαν να νιώσουν χαζοί. Και είχε φτάσει τόσο κοντά…

4. Μίλος Τεόντοσιτς: Μιλάμε για πολύ κλάμμα.. Πήρε μια τζούρα από το δράμα την Παρασκευή όταν έχασε τις βολές, μικρή βέβαια. Στον τελικό ένιωσε να πατάει τη κορυφή του πλανήτη όταν η ΤΣΣΚΑ ξέφυγε με τα κολλητά του τρίποντα αλλά τα “μαγικά” των τελευταίων 12 λεπτών λέρωσαν μια και καλη τον βεβαρημένο αγωνιστικό του φάκελο. Ας όψεται ο προπονητής του που δεν τον “κάρφωσε” στον πάγκο. Ο Τεόντοσιτς είδε την πρώην ομάδα του να τον κερδίζει με τον πιό αξέχαστο τρόπο και να πατά χωρίς αυτόν (αλλά με νεαρούς που πιθανόν θα λογίζονταν ως ρεζέρβες του) στη κορυφή της Ευρώπης. Ο Μάλαμας κάποτε είχε τραγουδήσει “Καληνύχτα μ..κα, η ζωή έχει πλάκα..”. Μάλλον αυτό θα σκέφτεται ο υπερταλαντούχος Σέρβος για τον ίδιο του τον εαυτό..

3. Γιάννης Μπουρούσης: Προσωπική δικαίωση των Αγγελοπουλαίων και της τακτικής που χάραξαν το περασμένο καλοκαίρι αυτό το τρόπαιο. Σίγουρα ο διεθνής σεντερ δε μπορεί να πετάει από τη χαρά του. Τόσα χρόνια έχει φτύσει αίμα και η πρώην ομάδα του κατακτά την Ευρωλίγκα μάλιστα στη πρώτη σεζόν χωρίς αυτόν.. Ο ίδιος έχει γίνει deleate από τη μνήμη των ερυθρόλευκων οπαδών έχοντας περάσει στη λίστα των “κακομαθημένων..”.

2. Καλίν Λούκας: Eίμαι σίγουρος ότι σκέφτεται “γιατί όχι εγώ..?” Ο Λο -χωρίς να είναι πιό καλός παίκτης ταίριαξε άμεσα στο σύνολο και βοήθησε στην άμεση βελτίωση των ερυθρολεύκων μιας και η περιφερειακή γραμμή  τους βρήκε καλύτερη χημεία. Κρίμα γιατί θα είχε μεγάλη ευκαιρία να φτάσει τόσο ψηλά στη πρώτη του χρονιά μακριά από τον Τομ Άιζο, ενώ το πέρασμά του από την Ελλάδα θα συνδεθεί με το μέτριο -σε σχέση με αυτό που επακολουθήσε- πρώτο μισό της χρονιάς.

1. Θοδωρής Παπαλουκάς: Eίναι το πρώτο πρόσωπο που έρχεται στο μυαλό από τον Ολυμπιακό των εκατομυρίων (λόγω συμβολαίου), τον οποίο η φετινή ομάδα έκανε να μοιάζει με θλιβερή ανάμνηση και παράδειγμα προς αποφυγήν. Αυτό φτάνει..

ΕΧΩ ΚΑΙ…

–Θανάση Γιαννακόπουλο: “Ρε π…η, τώρα πρέπει να μείνω άλλη μια χρονιά..”

-Τζος Τσίλντρες: Μπαα..Στααα… κατσαμπάνια του , που λένε και στο χωριό μου. Ούτε καν ήξερε ποιός παίζει… Εκτός και διαβάζει τα tweets του Ντερόν Ουίλιαμς..