ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ CHAMP…
Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του να είσαι champ, από το να θες να γίνεις champ.. H Μοντεπάσκι Σιένα αποτελείωσε το Μιλάνο μεγαλώνοντας κι άλλο το θρύλο της με την κατάκτηση του 6ου σερί πρωταθληματος στην Ιταλία.. Καλοκαίρι μεγάλων αλλαγών στο σύλλογο.
Χωρίς πολλές κουβέντες η Μοντεπάσκι ισοπέδωσε το ακριβό συνολάκι του Τζιόρτζιο Αρμάνι σε μια σειρά τελικών που όλο το ιταλικό μπάσκετ περίμενε από την αρχή της σεζόν. Μέσα κλίμα συγκίνησης η απονομή και το τέλος (?) ενός κύκλου, για μια από τις μεγαλύτερες δυναστείες του Ιταλικού αθλητισμού..
Η διαφορά των δύο ομάδων ήταν ξεκάθαρη στη σειρά. Ειδικά η διαφορά στη λεπτομέρεια και το πόσο καλά έχεις δουλέψει τα πολύ μικρά πράγματα σαν ομάδα στη προπόνηση. Και όμως πάνω από όλα αυτά, τον πιό καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο χαρακτήρας των πρωταθλητών οι οποίοι παρουσίασαν “σιδερένιο” προφίλ απέναντι σε ένα κύμα φημών για ολικές αλλαγές το καλοκαίρι.
Το 4-1 είναι τιμητικό για την ΕΑ7 όπως και οι διαφορές στα περισσότερα ματς. Οι Πιανιτζιάνι-Μπάνκι έκαναν πλάκα στον Σκαριόλο έχοντας το πλεονέκτημα ότι οι Λομβαρδοί είναι μια ευανάγνωστη ομάδα, όσον αφορά τον τρόπο που αναπτύσσονται και αντιδρούν. Η Μοντεπάσκι πίεσε εξουθενωτικά τη μπάλα χαλώντας τα passing lanes του αντιπάλου. Εστίασε πολύ σωστά στον Κούκ, ο οποίος κάνει όλο το παιχνίδι στο επιθετικό κομμάτι, αποκόβοντας τον Αμερικανό από τους συμπαίκτες του. Ο κινητήριος μοχλός της Αρμάνι και παίκτης των 6-7 ασσίστ ανά ματς, τελείωσε τη σειρά με περίπου 3 μ.ο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η ομάδα του Σκαριόλο να επιτίθεται κυρίως με ατομικές ενέργειες υπό πίεση χρόνου, απέναντι σε μια άμυνα που ξέρει να βάζει το σώμα μπροστά από τη μπάλα καλύτερα και πιό έγκαιρα από κάθε άλλη στην Ευρώπη.
Το Μιλάνο δεν είχε τον παίκτη να χτυπήσει την άμυνα της Σιένα στο λόου ποστ, που αποτελεί και τη φετινή της αδυναμία. Έλειπε ο δυνατός, “ωμός” post player που θα νικήσει με τη δύναμη του και θα φθείρει τους αντίπαλους ψηλούς. Όσο και εάν προσπάθησε ο Μπουρούσης δεν έφτανε.. Ο Πιανιτζιάνι έπαιξε πολύ με τον Θόρντον στη σειρά αφήνοντας στην άκρη τον Μός, όχι άδικα αφού ο “Μπούτσι” ήταν πολύ “μέσα” στο κλίμα της σειράς, κάτι που φάνηκε από το μεγάλο πρωτο ματς που έκανε, ενώ κυνήγησε σκυλιασμένα (όσο του επέτρεπε το σώμα του) τον Χαίρστον, που είναι μακράν ο καλύτερος επιθετικά παίκτης των Λομβαρδών. Εκτός ροτέησιον έμεινε και ο Ρακόσεβιτς. Η Σιένα -απέναντι σε μια ομάδα με προσόντα αλλά όχι ιδιαίτερα σκληρή- κλείδωσε τη μάχη των ριμπάουντ και εκεί η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Παράλληλα χτύπησε το “μυαλό” των παικτών της Αρμάνι, η οποίοι εκνευρίζονται και χάνουν τον έλεγχο πολύ εύκολα (το έχουμε γράψει φέτος περίπου 200…φορές εδώ μέσα) εξού και οι μεγάλες διακυμάνσεις που παρουσιάζουν μέσα στο 40λεπτο όλη τη χρονιά.
Ο Μπο Μακάλεμπ ήταν σε μεγάλα διαστήματα της σειράς απλά ασύλληπτος αποδεικνύοντας γιατί είναι μακράν ο καλύτερος Αμερικανός που αγωνίζεται στην Ήπειρό μας. Αν λάβουμε υπόψη και το χαρακτήρα του MVP των τελικών συμπεραίνουμε ότι αυτό το παιδί πρέπει να πληρωθεί πολύ πολύ καλά από τον επόμενο εργοδότη του. Συγκλονιστικός ο κάπταιν Σόουν Στόουνρουκ, ο αθλητής που συνδέθηκε περισσότερο από κάθε άλλον με την ομάδα αυτά τα “χρυσά χρόνια”. Εδωσε ό,τι είχε πετυχαίνοντας μερικά πολύ μεγάλα σουτ παράλληλα. Ακούγεται ότι ο 5ος τελικός ήταν το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του. Είναι φανερό ότι ΄”έχει” ακόμα όμως.. Σούπερ και ο Λαβρίνοβιτς, εξαιρετικός ο Ζήσης που βρέθηκε σε πολύ καλή κατάσταση αγωνιζόμενος με πολύ μεγάλη επιτυχία και στις δύο θέσεις τον γκαρντ.
Η αγκαλιά Πιανιτζιάνι-Στόουνρουκ μετά τη λήξη έκανε πολύ κόσμο να δακρύσει στο Παλαέστρα. Το σενάριο στέλνει τον Ιταλό εκλέκτορα στην Τουρκία με τη πιθανότητα να τραβήξει μαζί του και κάποιον εκ των Μακάλεμπ-Λαβρίνοβιτς. Ο Μινούτσι -με τον οποίον θα μιλήσει τις μέρες- αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο παραχώρησης του -με συμβόλαιο- Αμερικανού πόιντ γκαρντ, εφόσον έρθει μια δυνατή πρόταση. Σκεφτείτε λοιπόν ότι ο -επίσης με συμβόλαιο- Σιμόνε Πιανιτζιάνι μπορεί να ..φέρει πολύ χρήμα στο σύλλογο, παίρνοντας ο ίδιος αναίμακτα την ελευθέρας του αλλά πληρώνοντας μέσω του νέου αφεντικού του, πακτωλό χρημάτων για τον Μακάλεμπ.. (αυτό δεν είναι εκτίμηση..) Από την άλλη υπάρχει το περιθώριο -όχι μεγάλο- ο Ιταλός κόουτς να συνεχίσει στο τιμόνι της Μοντεπάσκι. Φαβορί πάντως προβάλεται ο Λούκα Μπάνκι,βοηθός του και ειδικός σε θέματα εξέλιξης νέων παικτών, τάση που πιθανόν να αποτελέσει βάση για το νέο πρότζεκτ που ετοιμάζει ο Μινούτσι στη Τοσκάνη. Με τον Μπάνκι στον πάγκο και εφόσον διατηρηθεί το δίδυμο Μακάλεμπ-Λαβρίνοβιτς (ο Μός ανανέωσε, υπολογίζεται και ο Ράκοβιτς) η Σιένα θα είναι πολύ ανταγωνιστική και του χρόνου. Περισσότερα για τους πρωταθλητές Ιταλίας σύντομα μιας ο σύνδεσμός μας με τη πόλη και το κλαμπ μας οδηγεί σε σχεδόν καθημερινή επικοινωνία..
Υ.Γ: Η μεταγραφή του Χέντριξ είναι άσχετη με την παραμονή Μπουρούση στο Μιλάνο. Σπουδαία κίνηση. Από την “αλλη” μάτωσε η Μακάμπι που τον έχασε. Μπορεί ο Λανγκφορντ να ήταν ο ηγέτης αλλά undersized σεντερ με τη ποιότητα του Χέντριξ είναι πολύ δύσκολο να βρείς και έτσι όπως παίζεται πλέον το μπάσκετ στην Ευρώπη τα πληρώνεις και αδρά..
Υ.Γ1: H Mοντεπάσκι θα πάει για τον Χάκετ στον “άσσο”. Στον τωρινό σχεδιασμό ο διεθνής Ιταλός κόμπο γκαρντ λογίζεται ώς μπακ απ του Μακάλεμπ. Αν όμως έρθει η πολύ καλή πρότασει και παραχωρηθεί ο Αμερικανός πιθανό να παίξει και ο Ζήσης για παραμονή. Περίπτωση που -αυτή τη στιγμή- συγκεντρώνει ελάχιστες πιθανότητες..
