Σε αντίθεση με την φαντασμαγορική παρουσίαση (που προηγήθηκε της έναρξης του ματς), η παρουσία της ΤΣΣΚΑ εναντίων των Λιθουανών δεν ήταν διόλου εντυπωσιακή, γλιτώνοντας στο τέλος από βέβαιη ήττα, η οποία θα κόστιζε ψυχολογικά. Οι Ρώσοι είναι σε αρχικό στάδιο ακόμα για τα στάνταρντ του Μεσίνα. Ξεκίνησε το ματς φορτώνοντας μπάλες στον Κρίστιτς,
μάλλον εκβιαστικά, γεγονός που οδήγησε πολλά λάθη.
Η άμυνα στο τρανζίσιον ήταν ΤΡΑΓΙΚΗ, δεχόμενη αιφνιδιασμούς (ενίοτε με αριθμητικό μειονέκτημα) από μια λιθουανική περιφερειακή γραμμή που μόνο αθλητική ή γρήγορη δε την λες. Αλληλοκάλυψη μηδέν για ομάδα Μεσίνα, διαδρόμοι παντού με τον Σεϊμπούτις να σκοράρει είτε βρίσκοντας ελεύθερα σουτ μετά από σκρίν στα 5 μέτρα (..) είτε με διείσδυση ανενόχλητος, κατάσταση η οποία μάλλον έριξε το ηθικό των Ρώσων που έδειχναν να έχουν ανάγκη έναν πιο επιθετικό Τεόντοσιτς (δουλεύει στο να λανσάρει ένα πιο passive στυλ, αλλά αυτό θα αποδώσει περισσότερο όταν όλη η ομάδα λειτουργεί καλύτερα). Στη 2η περίοδο η είσοδος του Μίτσοβ άλλαξε την εικόνα της ΤΣΣΚΑ. Οι Ρώσοι βρήκαν τη «σωστή πάσα» και επιλογές με τον εξαιρετικό σε αυτό το κομμάτι Μίτσοβ, παίρνοντας καλά μακρινά σουτ μετά από ποστ του πρώην φόργουορντ της Καντού, είτε κάθετες πάσες από έξω προς τα μέσα σε τέλειο χρόνο ώστε να χτυπήσουν εγκαίρως. Πολύ καλή η συνεργασία εδώ με τον έτερο Σέρβο φόργουορντ Ζόραν Έρτσεγκ και κλειδί ο Πονγκρασόφ (στα γκαρντ με τον Τζάκσον). Σε αυτό το διάστημα η ΤΣΣΚΑ έπαιξε καλύτερη άμυνα χωρίς τον νωθρό Νίκολας και τον –με θέληση αλλά- άστοχο Ουίμς και πήρε μια διαφορά.
Η Ρίτας δεν πτοήθηκε –πολύ θετικό αυτό απέναντι σε τέτοιο αντίπαλο) και επέστρεψε στο ματς δοκιμάζοντας και ζώνη για να κλείσουν την ρακέτα τους ενώ πήραν σκόρ η ίδιοι μέσα από το ζωγραφιστό με τους ψηλούς τους να κερδίζουν αρκετές μάχες, έχοντας το ψυχολογικό αβάντζο της επιστροφής. Το παιχνίδι εξελίχτηκε σε θρίλερ με τον Ουίμς στο τέλος να καθαρίζει για την ΤΣΣΚΑ που βρέθηκε να χάνει 67-71 λίγο πρίν μπουμε στο τελευταίο λεπτο και ενώ το συναίσθημα της ήττας είχε πλυμμηρίσει το «Μέγκασπορτς». Είναι φανερό ότι ο Μεσίνα –με τις πρόσφατες επιρροές του ΝΒΑ να παίζουν τον ρόλο τους- δίνει στον πολύ ταλαντούχο Αμερικανό αρκετά isolation plays ανοίγοντας του χώρο για να παίξει. Η ικανότητα του είναι αδιαμφισβήτη αλλά αυτό που λέω εγώ με το σάπιό το μυαλό μου είναι ότι θα πρέπει να δουλέψουν ώστε να χτίσει ο Αμερικανός ένα ισχυρό ψυχολογικό προφίλ και να ξέρει πώς να αντιδρά σε ένα κακό ξεκίνημα (όπως χθές) μετά από δύο τρείς αποτυχημένες ενέργειες, λειτουργώντας με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, χωρίς να αποκόβεται από τους υπόλοιπους. Συνολικά πάντως η ΤΣΣΚΑ έχει πολύ δουλειά για να φτάσει αυτό που έχει στο μυαλό του ο Μεσίνα..
Δύο λόγια για την Λιέτουβος Ρίτας. Κατά τη γνώμη μου παίρνει άριστα και στο κομμάτι «τακτική» (μπράβο στον Ντζίκιτς) και αγωνιστικά όσον αφορά το performance και το χαρακτήρα, έστω απέναντι σε μια ομάδα αγχωμένη, κυνηγημένη από φαντάσματα, που δεν «πάταγε» όπως θα ήθελε. Ο Ντζίκιτς ξεκίνησε με το γνωστό φετινό σχήμα με τα τρία «δυάρια» στην περιφέρεια, έχοντας τον Μπλούμς στον άσσο. Έβαλε το «ταυρί» Μπαμπράουσκας στον Ουίμς και έπαιξε με παγίδες, πολύ επιθετικά ντουμπλάρωντας τον Κρίστιτς. Ο Σεϊμπούτις ήταν εξαιρετικός, οι ψηλοί έδωσαν μάχες απέναντι σε μια τοπ φροντκορτ. Το ξαναλέμε όμως, σε βάθος χρόνου θα χρειαστεί πόιντ γκαρντ. Ο Νέντοβιτς είναι σπουδαίο ταλέντο και μπορεί να βοηθήσει εδώ σημαντικά, αν και θεωρώ ότι χρειαζόταν ένας ακόμα πόιντ για να περάσει ο Μπλούμς πιο ορθολογικά στο «2» που είναι και η θέση του (παρότι έχει παίξει «1» με τη Λετονία αρκετά επιτυχημένα). Ίδωμεν.. Την επόμενη εβδομάδα η ΤΣΣΚΑ πάει στο Βελιγράδι και η Λιέτουβος Ρίτας υποδέχεται την Μπαρτσελόνα..
ΟΥΝΙΚΑΧΑ-ΜΑΚΑΜΠΙ
Πολύ σημαντική νίκη για τη Μακάμπι η οποία μπορεί να αποδειχθεί χρυσάφι στο κυνήγι της 1ης θέσης σε μια δύσκολη έδρα. Παράλληλα οι Ισραηλινοί έσπασαν και την παράδοση που τους ήθελε να ηττώνται στις εκτός έδρας πρεμιέρες..
Η Μακάμπι έκανε ένα αρκετό καλό από τακτικής άποψης παιχνίδι, κόβωντας τη δημιουργία και κάθε είδος συνεργασία στην επίθεση του αντιπάλου και οδηγώντας την Μάλαγα να παίζει ατομικά και με καθαρά προσωπικές ενέργειες. Είχε υπομονή όταν ο Ρέπεσα επέλεξε ζώνη, βρίσκοντας είτε με in-out παιχνίδι είτε με split out και έξτρα πάσα καλά σουτ από μακριά. Η Μάλαγα –σε μια άδεια για τα δεδομένα της πόλης και του κλαμπ- Μάρτιν Καρπένα, δεν είχε ισορροπία στο τρόπο που προσπαθούσε να επιτεθεί και έμεινε στη διεκδίκηση της νίκης γιατί απλά ο Καλογουέη από ένα σημείο και μετά θύμιζε Άριελ Μακντόναλντ στα ντουζένια γράφοντας με “κομπιουτεράιζντ στυλ” από παντού..
Η ομάδα του Ρέπεσα δεν είχε καθόλου inside game παίζοντας αποκλειστικά με τους περιφερειακούς σε iso καταστάσεις και γύρισε στο ματς με τα σουτ τριων πόντων (13/27, 48%) και το ξύλο που έριξε στην ρακέτα της (ειδικά ο Σερμαντίνι πήρε και για το Τελ Αβίβ..) το οποίο από ένα σημείο και μετά της γύρισε μπουμερανγκ, όταν η Μακάμπι μετά από ένα αντιαθλητικό και συνεχόμενες βολές ξαναβρήκε την αυτοκυριαρχία της και πήρε κεφάλι. Εξαιρετικός και ο Σιμόν πέραν του Κάλογουέη, ανύπαρκτοι οι Βάσκεθ, Ζόριτς, Γκίστ, Πέροβιτς με τον Ρέπεσα να παίρνει από τους τρείς της θέσης «5» 3π. με 0/5 σουτ και 4 ριμπ.. Η Μακάμπι είχε βάθος στα γκαρντ με τον Χίκμαν να κάνει μεστό παιχνίδι και υπομονή στην επίθεση, κομμάτι που φανερά έχει δουλέψει φέτος στα 5-6 ματς που την έχουμε δεί.
Στη τέταρτη περίοδο ο Μπλάτ έβαλε τον Ελιάγχου στο χάι ποστ, ως σκαλοπάτι, περνώντας του τη μπάλα είτε για διείσδυση εκμεταλλευόμενος την ταχύτητα του σε μικρό χώρο είτε για να βγάλει τη μπάλα στην περιφέρεια εφόσον αναγκάσει την άμυνα των Ισπανών να κλείσει προς τα μέσα από τη μεριά της ντρίπλας του, προσφέροντας αρκετά έτσι στο κομμάτι δημιουργία. Η Μακάμπι έκλεισε με 9/19 τρίποντα, αναγκάζοντας τον αντίπαλο στο άθλιο
10/31 δίποντα. Σημαντική η συνεισφορά του Μάλκομ Τόμας στο αμυντικό κομμάτι (4π.-8 ριμπ.-3 μπλοκ). Ο τρόπος που έβγαινε για να κόψει τα σουτ των παικτών της Μάλαγα φόβισε απλώνοντας δίχτυ μπροστά από το καλάθι των Ισραηλινών, οι οποίοι με την παρουσία των Τζέημς και Σερμαντίνι δίπλα στον 24χρονο Αμερικανό γίνονται ιδιαίτερα δυνατοί στο above the rim παιχνίδι. Η Μακάμπι φιλοξενεί την Σιένα την άλλη εβδομάδα σε ένα πολύ σπουδαίο ματς, ενώ η Ουνικάχα πάει στην Πολωνία..
Y.Γ. Το σημερινό ματς του Παναθηναϊκού μπορεί να είναι ευλογία με πολλούς τρόπους.. Αρκεί να χειριστεί σωστά το οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Πίεση στα γκαρντ, μηδέν λάθη στην περιφέρεια και σωστό αμυντικό τρανζίσιον, στοχοποίηση του Σλότερ με τον Σοφοκλή ώστε να φθαρεί, καθώς είναι ο μόνος που μπορεί να σταθεί απέναντι στον Έλληνα ταύρο. Και πολύ προσοχή στον Κάρολ και τα πεντάλεπτα του θανάτου τα οποία προσφέρει απλόχερα στον αντίπαλο.. Είναι ο μόνος παίκτης στην Ευρώπη που μπορεί σκοράρει τόσο πολύ σε τόσο μικρό διάστημα..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ