4 ΜΑΥΡΑ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ … ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ..!
Το Hoopfellas ανοίγει τον φάκελο «προπονητής της Εθνικής ομάδας» κυκλώνοντας τις δύο ιδανικές περιπτώσεις για την επίσημη αγαπημένη, σε αυτή τη φάση της ιστορίας της.. Μια ταινία της Ελληνικής ομοσπονδίας καλαθοσφαίρισης..
Το θέμα είναι ζεστό και οι διαπραγματεύσεις έχουν ξεκινήσει. Άλλωστε ο κ.Βασιλακόπουλος είχε δηλώσει ότι η θέση θα κλείσει πρίν τις αρχές του νέου έτους. Η ομάδα βγαίνει από μια δύσκολη περίοδο μετά το χαστούκι του προολυμπιακού και η επιλογή του αντικαταστάτη του Ηλία Ζούρου είναι βαρύνουσας σημασίας. Yπάρχει ανταγωνισμός με τον καθένα υποψήφιο να έχει τα δικά του συν και πλην αν και η ομοσπονδία έχει δώσει τα συστατικά που πρέπει να περιέχει το πακέτο.. «Πάνω απ’ όλα να γνωρίζει άριστα την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, το πώς εξελίσσεται το μπάσκετ στον ευρωπαϊκό χώρο και να γνωρίζει άριστα το ελληνικό μπάσκετ». (o χρησμός)
Πάμε να δούμε τα «κουστούμια»..
1. 1. ΝΤΕΗΒΙΝΤ ΜΠΛΑΤ: Βάζοντας κάτω όλες τις παραμέτρους θεωρώ ότι ο προπονητής της Μακάμπι είναι αυτή τη στιγμή ότι καλύτερο για τον πάγκο του συγκροτήματος μας, με την έννοια της σίγουρης και ασφαλούς μετάβασης στην επόμενη μέρα. Ας μη γελιόμαστε. Ο Μπλάτ είναι κορυφαίος προπονητής, ίσως ο καλύτερος για τουρνουά 2 εβδομάδων (δε ξέρω ο Ντούντα τι λέει γι’αυτό..). Είναι από αυτούς που παρουσιάζουν συνέχεια νέα πράγματα, έχει πρωτοποριακές ιδέες και καθορίζει τις νέες τάσεις στο σύγχρονο μπάσκετ. Μη ξεχνάτε ότι είναι «ζεστός» από τέτοιες διοργανώσεις, μιας και πρόσφατα έδωσε τέλος στην πολύ επιτυχημένη συνεργασία του με την ρωσική ομοσπονδία. Πήρε τη Ρωσία από εκείνο το κρύο βράδυ του Βελγίου (τραγική εμφάνιση-ήττα από τους Βέλγους, το σημείο μηδεν από το οποίο γεννήθηκε η μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης) και στα 6 χρόνια της θητείας του την παρέδωσε ως την μεγαλύτερη δύναμη του Ευρωπαϊκού μπάσκετ μετά την Ισπανία, με τρία μετάλια, το θρυλικό χρυσό στη Μαδρίτη και δύο χάλκινα (το ένα στους πρόσφατους Ολυμπιακούς). Λάτρης του ελληνικού μπάσκετ με θητεία στον Άρη, λατρεύει τον Ζήση και την σκεπτόμενη νοοτροπία του Ελληνα παίκτη. Μπορεί να εξελίξει το προφίλ της ομάδας μας, με ένα πιο μοντέρνο στυλ που θα περιλαμβάνει ένα γρηγορότερο επιθετικό τέμπο. Διπλωμάτης, δημοσιογραφικός, εξαιρετική προσωπικότητα με σπουδές στο Πρίνσετον, άνθρωπος με πολύ περιεχόμενο, εμπνέει τεράστιο σεβασμό. Ένα συγκρότημα με το δικό μας στάτους στο παγκόσμιο ranking αξίζει έναν τέτοιο προπονητή. Πάρτε τον..!!!
2. 2. ΦΩΤΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΡΗΣ: Το πρώτο φαβορί και δίκαια. Είναι νέος, Έλληνας (βασικό), με μοντέρνες ιδέες για το άθλημα, επιτυχημένος στο καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης, αυτοδημιούργητος και «άφθαρτος» από τα εδώ καθέκαστα μιας και η δουλειά του τυγχάνει γενικής αποδοχής από το ελληνικό μπάσκετ. Τον εκτιμώ πολύ τον Κατσικάρη. Πάλεψε, δούλεψε πολύ για να ανοίξει την πόρτα της ACB και κυρίως να καθιερωθεί, φτάνοντας στο σημείο να μπεί στην ελίτ των προπονητών. Κούλ τύπος, ξέρει πότε να «βάλει» γκάζια και πότε να «αφήσει λίγο λάσκα» την ομάδα του. Έχει το σεβασμό σχεδόν όλων των Ελλήνων παικτών. Η επιλογή Κατσικάρη μπορεί να θεωρηθεί εκτός των άλλων ως και μια κίνηση στήριξης της πολυσυζητημένης (και όχι άδικα) νέας γενιας Ελλήνων προπονητών. Ο Κατσικάρης είναι πιο οικονομικός από τον Μπλατ με τον οποίο τους συνδέουν πολλά τα τελευταία χρόνια, με αλληλοαντικαταστάσεις (Αγ. Πετρούπολη, Άρης) κοινό μάνατζερ κλπ. Η δική του Μπιλμπάο-για την οποία μιλήσαμε πρόσφατα- μπορεί να αποτελέσει μια μικρογραφία της δικής του Εθνικής, μς συνδυασμό χαρακτηριστικών ελληνικού και ισπανικού μπάσκετ. Νομίζω ότι έχουμε το υλικό να παίξουμε πολύ καλά κάτι τέτοιο.. Και η δική του επιλογή αξίζει την ψήφο μας.
3. 3. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Tα πολλά λόγια είναι περιττά. Ο «Δράκος» είναι το σύμβολο και ο απόλυτος στρατιώτης αυτής της ομάδας. Το θέμα είναι άλλο. Έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για να επιστρέψει στην εθνική ομάδα? Με τον Γιαννάκη στο τιμόνι η εθνική μας ομάδα έζησε μερικές από τις μεγαλύτερες “glory days” της ιστορίας της και με αυτόν στο παρκέ τις υπόλοιπες.. Έχουν περάσει ακριβώς 5 χρόνια, από τον Δεκέμβρη του 2008, όταν ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ανακοίνωνε το τέλος της συνεργασίας με τον Νικαιώτη κόουτς. Ο Γιαννάκης είναι σίγουρο ότι δεν είναι η πρώτη επιλογή αυτή τη στιγμή. Έχει ανθρώπους που τον θέλουν και άλλους που είναι τελείως αντίθετοι.. Στη Λιμόζ αντιμετωπίζει ακόμα δυσκολίες, αν και θεωρώ ότι μάλλον είχαν δημιουργηθεί τεράστιες προσδοκίες για μια ομάδα που τώρα επανήλθε στην ProA. Το συν του είναι ότι βρίσκεται «πάντα» εκεί για την ομάδα και γι’αυτό διατηρεί το δικό του μερίδιο πιθανοτήτων σε αυτήν την κούρσα αυτή τη στιγμή. Θα στραφούν σε αυτόν εφόσον στραβώσουν οι από πάνω του στη λίστα.. Ο Γιαννάκης δε χρειάζεται να διακόψει το συμβόλαιο του με τη Λιμόζ μιας και στη Γαλλία δεν υπάρχει τέτοιος περιορισμός.
4. 4. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΤΟΥΔΗΣ: Το προμόσιον του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην Νέα Υόρκη δεν ήταν τυχαίο.. Ο Ιτούδης βρίσκεται υπό σκέψη, μιας και πληρεί μερικές από τις προϋποθέσεις της ομοσπονδίας. Γνωρίζει το άθλημα, ψάχνεται και παρακολουθεί την εξέλιξη του, είχε σημαντικό ρόλο στην ομάδα που κυριάρχησε στο ευρωπαϊκό στερέωμα τα τελευταία χρόνια. Σημαντικό ναι, όχι πρώτο. Στην ομοσπονδία προβληματίζονται ως ένα βαθμό από το ότι ο Ιτούδης δεν έχει βγεί μπροστά ως πρώτος προπονητής και αυτό εμπεριέχει ρίσκο. Παράλληλα, υπάρχει και το θέμα με τον ηγέτη της ομάδας Βασιλη Σπανούλη. Κατά τη γνώμη μου, όταν διαλέγεις έναν προπονητή πρέπει να είσαι σε θέση (σαν διοίκηση/ομοσπονδία) να λύσεις εύκολα τέτοια θέματα. Αν δε μπορείς απλά δεν κάνεις γι’αυτό το πόστο εσύ και όχι ο προπονητής. Ο Ιτούδης είναι οικονομικός, αποτελεί επιλογή από το κέντρο της νεότερης γενιάς της ελληνικής προπονητικής σκηνής και θα ήταν ενδιαφέρον να τον δούμε να εξελίσει με το δικό του προσωπικό σκεπτικό τη φιλοσοφία Ομπράντοβιτς σε ένα ταλαντούχο σύνολο. Εμπεριέχει όμως ρίσκο. Αυτό είναι δεδομένο..
ΤHE OUTSIDERS
-ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Από τους δυνατούς εκπροσώπους της Ελληνικής νουβέλ βαγκ, με θητεία στο τιμ της Εθνικής ομάδας. Κάποιες λεπτομέρειες δεν είναι υπέρ του. Για παράδειγμα θα πήγαινε με άλλα γαλόνια αν η ΤΣΣΚΑ κατακτούσε τον τίτλο της Ευρωλίγκας πέρυσι ή αν είχε προλάβει να παρουσιάσει κάτι στον Πανιώνιο, με τον οποίο υπέγραψε πρώτα. Ο Σφαιρόπουλος είναι καλός προπονητής, έχει φρέσκιες ιδέες και ανοιχτό μυαλό αλλά αυτή τη στιγμή το τάιμινγκ ίσως δεν είναι το καταλληλότερο για αυτόν, μιας και η ομάδα χρειάζεται κάτι πιο «στιβαρό» από τον Ζούρο..
-ΧΟΑΝ ΠΛΑΘΑ: Επιλογή που προέκυψε πρόσφατα, με την αξιοπρόσεκτη πορεία της Ζαλγκίρις. Πάντα στο μυαλό της ομοσπονδίας «έπαιζε» η σκέψη για Ίβηρα προπονητή (βλ. Πέπου Ερνάντεθ) με το σκεπτικό ότι θα μπορούσε να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό, πιο γρήγορο (το οποίο θα έλυνε τα επιθετικά μας κολλήματα) και κυρίως πιο ανταγωνίσιμο απέναντι στον βασικό μας αντίπαλο τα τελευταία χρόνια δηλ. τους συμπατριώτες του. Ο Πλάθα είναι καλός προπονητής. Δεν έχει όμως το βασικό χαρακτηριστικό της «γνώσης του ελληνικού μπάσκετ». Δεν έχει δουλέψει ποτέ εδώ (σε αντίθεση με τους ανταγωνιστές του) και σίγουρα έχει διαφορά να ξέρεις ο ίδιος από το να μαθαίνεις από άλλους. Το ενδιαφέρον είναι ότι θα βλέπαμε καινούργια πράγματα από το «πάντρεμα» των δύο σχολών μέσα στο μυαλό ενός Ισπανού (γιατί αυτό το «έχει» και ο Κατσικάρης).
Υ.Γ.: To θέμα Ομπράντοβιτς περισσότερο δημιουργήθηκε παρά υπήρξε ποτέ. Αυτή είναι η γνώμη μου..
Υ.Γ1: Δε ρωτάμε τον Γκόρκα Αρίντα να μας πεί..? Τρείς από τους άνωθεν είναι πελάτες του.. Και ουκ ολίγοι Έλληνες παίκτες (μεταξύ των οποίων και ο Βεργίνης, τον οποίο είχε πάρει στη Μπιλμπάο για προετοιμασία μπας και τσιμπήσει καμιά ομάδα στην Ισπανία αλλά τζίφος..)
Y.Γ2: Με το σάπιο το μυαλό μου ίσως θα ήθελα να δω τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς στο πόστο. Δε νομίζω όμως ότι τα «χνώτα» του ταιριάζουν με την φιλοσοφία των ιθυνόντων και το απολυταρχικό καθεστώς του είναι το ιδανικό για τους παίκτες αυτή τη στιγμή..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
Υ.Γ3: Kαι Μπομπ Ντίλαν.. Από τα 4 μαύρα κουστούμια..
