PAO-OSFP Report Card Grades: Ο έλεγχος προόδου των παιχτών των “αιωνίων” στην Ευρωλίγκα

 

Μερικές αγωνιστικές πριν το τέλος του πρώτου γύρου τo Hoopfellas ετοίμασε και σας παραδίδει τον έλεγχο προόδου κάθε παίχτη των δύο “αιωνίων”, για τη φετινή Ευρωλίγκα. Μια πρώτη αξιολόγηση και βαθμολόγηση της επίδοσης των 26 παιχτών μέχρι τώρα στη σεζόν, στα χέρια σας…

Εν μέσω εορταστικού κλίματος και λίγο πριν την ολοκλήρωση του πρώτου μισού της κανονικής περιόδου για τη φετινή Ευρωλίγκα, έφτασε η στιγμή των βαθμών. 26 παίχτες των δύο “αιωνίων” μπαίνουν στο μικροσκόπιο της σελίδας και αξιολογούνται αναφορικά με το performance τους μέχρι τώρα στη σεζόν (και πάντα σε συνάρτηση με τον ρόλο τους εντός του συνόλου). Κάποιοι πήγαν καλά, κάποιοι μπορούσαν καλύτερα. Άλλοι αποτελούν σταθερές αξίες και άλλοι τώρα προσπαθούν να κάνουν το επόμενο βήμα. Όλοι όμως αποτελούν κομμάτια του παζλ και επηρεάζουν (λιγότερο ή περισσότερο με γνώμονα τον ρόλο τους) την λειτουργία των ομάδων τους. Πάμε μαζί λοιπόν, στη Χριστουγεννιάτικη ανάρτηση μας, να μοιράσουμε τους πρώτους βαθμούς της χρονιάς…

 

 

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 

 

Αντώνης Κόνιαρης

Ο Κόνιαρης έχει αρκετό δρόμο να διανύσει ακόμα για να γίνει «αυτόφωτος» γκαρντ σε αυτό το επίπεδο όμως το γεγονός ότι το όραμα των ερυθρολεύκων για αυτόν, δηλαδή να δημιουργήσουν τον επόμενο ball mover (επίθεση)- ball stopper (άμυνα) για την περιφερειακή τους γραμμή, παραμένει ζωντανό εντός μιας εν εξελίξει διαδικασίας, είναι σημαντικό. Το βασικό αγωνιστικό πρόβλημα του 22χρονου γκαρντ στη παρούσα φάση (και σε μια στιγμή όπου η κατεύθυνση του αθλήματος στην Ευρώπη δημιουργεί μάλλον άσχημη για αυτόν συγκυρία) είναι η έλλειψη προσωπικής φάσης (πολύ limited σε 1on1 καταστάσεις) η οποία φαίνεται να έχει “γράψει” στην αυτοπεποίθηση του, τώρα που αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει το μεγαλύτερο πνευματικό εφόδιο για αυτόν.

Ο Κόνιαρης λειτουργεί ως distributor στην επίθεση και έχει ένα από τα πιο αποτελεσματικά «σουτ θέσεως» (πίσω από τη γραμμή του τριπόντου) που διαθέτει Έλληνας γκαρντ αυτή τη στιγμή. Γράφει Plus-Minus +38 (No2 επίδοση στο ρόστερ). Το TOV% (26.5) είναι αρκετά μεγάλο για παίχτη που δεν παίζει με τη μπάλα στα χέρια. Ο Ολυμπιακός αμύνεται σαφώς καλύτερα με αυτόν στο παρκέ (-17.17 σε όρους Defensive Rating σύμφωνα με τα ON/OFF του Newstats, το Νο2 στην ομάδα πίσω από τον Μιλουτίνοφ) και εμφανίζει καλύτερη εικόνα στο rebounding (τα χέρια του και τα deflections που παράγουν βοηθούν αρκετά στα μετόπισθεν). Eνώ λοιπόν τα “χιλιόμετρα” στη διοργάνωση θα τον βοηθήσουν να γίνει πιο σοφός μειώνοντας τα λάθη του, ο ίδιος οφείλει να εστιάσει στο να μπορέσει να γίνει πιο επικίνδυνος για τις άμυνες.

ΒΑΘΜΟΣ: 7.3

 

Nίκολα Μιλουτίνοφ

Ο Μιλουτίνοφ είναι  η κολόνα και η μεγαλύτερη «αξία» στο ρόστερ των ερυθρολεύκων αυτή τη στιγμή, αποτελώντας έναν από τους καλύτερους ψηλούς της διοργάνωσης. Ο τρόπος που με την παρουσία του αναβαθμίζει την δυναμική της ομάδας σε ζωτικούς τομείς όπως η άμυνα (-19.48 στα ON/OFF το Defensive Rating σύμφωνα με το Newstats) και το ριμπάουντ (στο +7.73 o δείκτης του σε όρους ΤRB%) είναι χαρακτηριστικός, δείγμα του ότι στη φετινή διοργάνωση αποτελεί έναν από τους πιο επιδραστικούς για το δικό του σύνολο αθλητές.

Το ζητούμενο στη περίπτωση του Σέρβου σέντερ είναι ο βαθμός συμβατότητας με την εκάστοτε lineup και δη με την γραμμή των γκαρντ που βρίσκονται μαζί του στο παρκέ. Είναι σαφώς λιγότερο επικίνδυνος επιθετικά όταν καλείται να δουλέψει με γκαρντ που δεν έχουν σπουδαία δημιουργική ικανότητα (φτάσαμε στο σημείο σε δύο ματς να έχει πάρει συνολικά 4 σουτ). Είναι κυρίαρχος στις διεκδικούμενες μπάλες ψηλά και η ικανότητα του στο επιθετικό ριμπάουντ συνιστά ένα από τα πιο δυνατά υποστηρικτικά όπλα της ερυθρόλευκης επίθεσης. Παρ’όλα αυτά η μέχρι τώρα (αρκετά καλή) παρουσία του αφήνει την αίσθηση ότι θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερη σε ένα πιο συμβατό επιθετικό περιβάλλον.

ΒΑΘΜΟΣ: 8.8

 

Kέβιν Πάντερ

Ο Πάντερ «πνίγεται» στη μετάβαση από το επίπεδο του BCL σε αυτό της Ευρωλίγκας αδυνατώντας να πιάσει στοιχειωδώς καλούς δείκτες efficiency στο επιθετικό κομμάτι. Δεν είναι μόνο δική του η ευθύνη βέβαια. Μετά την αναδιανομή ρόλων με τον κόουτς Κεμζούρα στο τιμόνι, έγινε σαφές ότι τρακάρει με τον Πολ καθώς οι ανάγκες της ομάδας και το αγωνιστικό πλαίσιο στο οποίο κινείται αυτή, αδυνατούν να απορροφήσουν επαρκούν δεύτερο shooting-wing (ο οποίος μάλιστα δεν έχει κάποιο δεύτερο δυνατό στοιχείο στην αγωνιστική του πανοπλία όπως για παράδειγμα η άμυνα ή δημιουργία).

Η ανάγκη δε του συνόλου να δώσει μια πιο αθλητική, «φυσική» μορφή στο backcourt της ώστε να μπορεί να ανταγωνιστεί στα μετόπισθεν και η έλευση ενός ακόμα γκαρντ (που θα λειτουργούσε ως δεύτερος δημιουργικός πόλος, Ρότσεστι) με αμυντικά limitations τον οδήγησαν αναμενόμενα μάλλον εκτός rotation. Σχεδόν όλοι οι δείκτες αποτελεσματικότητας των ερυθρολεύκων και στις δύο πλευρές του παρκέ, πέφτουν όταν βρίσκεται εντός αυτού ο Αμερικανός. Σημαντικό ρόλο πάντως στην κατάληξη αυτή έπαιξε το γεγονός ότι στο ξεκίνημα της σεζόν, η άσχημη επιθετική εικόνα των ερυθρολεύκων υποσυνείδητα ώθησε τον Πάντερ στο να παίρνει περισσότερες εκτελέσεις από αυτές που του αναλογούσαν.

ΒΑΘΜΟΣ: 6.5

 

Ουίλ Τσέρι

Η νέα αγωνιστική κατεύθυνση των ερυθρολεύκων (έμφαση στη βελτίωση του συνόλου στο κομμάτι της ταχυδύναμης) ευνόησε τον Τσέρι ο οποίος μπήκε πάλι στο rotation κάνοντας μάλιστα μερικές αξιόλογες εμφανίσεις (ΟΑΚΑ, Μαδρίτη). Εύλογα κέρδισε τη μάχη με τον Πάντερ δεδομένου του ότι ο Ολυμπιακός χρειαζόταν περισσότερο έναν περιφερειακό που το παιχνίδι του ξεκινάει από τα μετόπισθεν και όχι κάποιον που θέλει «μπάλες/σουτ» για είναι χρήσιμος. Ήταν ένα στοιχείο το οποίο συνετέλεσε στη βελτίωση της παραγωγικής εικόνας των ερυθρολεύκων, βοηθώντας ώστε να μοιραστούν οι εκτελέσεις στην επίθεσης τους με πιο άρτιο τρόπο.

Το προφίλ του Τσέρι συνήθως χαρακτηρίζει παίχτες με το status του τρίτου PG σε αυτό το επίπεδο. Το γεγονός ότι ο starter Κόνιαρης φέρνει παρόμοια στοιχεία στο παιχνίδι της ομάδας (άμυνα, πίεση στη μπάλα, distribution) σίγουρα δεν είναι ότι καλύτερο κοιτάζοντας τη μεγάλη εικόνα αναφορικά με τη λειτουργικότητα αυτού του backcourt.

BAΘΜΟΣ: 6.8

 

Kώστας Παπανικολάου

Έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια ότι η απόδοση του Παπανικολάου αποτελεί βαρόμετρο στο παιχνίδι των ερυθρολεύκων. Φέτος μάλιστα, σε ένα καινούργιο ρόστερ με πολλούς παίχτες που υστερούν σε αμυντικά fundamentals και δεν έχουν μεγάλη εμπειρία σε αυτό το επίπεδο, αυτή η γραμμή σύνδεσης χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη ένταση. Ο 29χρονος φόργουορντ ξεκίνησε άσχημα τη σεζόν όμως η βελτίωση του τον τελευταίο μήνα (διόλου τυχαία) τροφοδότησε την προσπάθεια αντεπίθεσης του Ολυμπιακού.

Στα τελευταία έξι ματς, ο Παπανικολάου μετράει 9.4 πόντους με 43.5% στο τρίποντο ενώ συνολικά φέτος η ομάδα ανεβάζει κατακόρυφα τον δείκτη αμυντικής αξιολόγησης με αυτόν στο παρκέ (-13.71 DRAT στα ΟΝ/OFF του Newstats). H γνώση των λεπτομερειών που οδηγούν στη νίκη και το motor του (δείχνει πλέον να πατάει καλύτερα) αποτελούν σημαντικούς παράγοντες που καθορίζουν την αγωνιστική συμπεριφορά και τις ισορροπίες στο παιχνίδι των ερυθρολεύκων. Η άλλη πλευρά του φεγγαριού βέβαια δείχνει ότι σε μια χρονιά όπου ο Παπανικολάου έπρεπε να ανέβει ένα σκαλοπάτι σε όρους αγωνιστικής ηγεσίας (το timing τον ευνοούσε), αδυνατεί να το κάνει. Τα διαχρονικά μειονεκτήματα του (παιχνίδι με τη μπάλα στα χέρια, το TOV% του 25.2 είναι τεράστιο για παίχτη τέτοιας κατεύθυνσης) είναι ακόμα εκεί και το τραίνο της προόδου (σε όρους ατομικής βελτίωσης) φαίνεται ότι περνάει.

ΒΑΘΜΟΣ: 7.7

 

Όγκουστιν Ρούμπιτ

Η πρόγνωση για το αμφίβολο του fit του Ρούμπιτ σε αυτό το ρόστερ φαίνεται πως ήταν σωστή. Ο Αμερικανός F/C πλέον, στην προσπάθεια του να βρει τον ρόλο που θα αυξήσει τη χρησιμότητα του σε αυτό το σύνολο,  μοιάζει εγκλωβισμένος ανάμεσα στην άνοδο του Βεζένκοφ (στη θέση «4») και τα αδιαμφισβήτητα προσόντα του Ριντ (στο «5»). Ουσιαστικά ο Ρούμπιτ μπόρεσε να δείξει μέρος των ικανοτήτων του όταν η τάση του Κεμζούρα να ακουμπήσει στο μέγεθος και τη δύναμη τον έστειλε στη θέση «4».

Ο Ρούμπιτ έχει στοιχεία που μπορούν να απορροφηθούν σε αυτό το επίπεδο (πρόσωπο/πλάτη παιχνίδι για παράδειγμα) όμως όχι αυτά τα οποία έχει ανάγκη το συγκεκριμένο ρόστερ όντας αδύναμος στην άμυνα και average αθλητικά. Τελευταία παίζει λιγότερο, νομίζω ότι θα έχει και πάλι την ευκαιρία του λόγω της ρευστότητας που χαρακτηρίζει την κατάσταση στη γραμμή ψηλών του κόουτς Κεμζούρα.

ΒΑΘΜΟΣ: 7.0

 

Γιώργος Πρίντεζης

Ο Πρίντεζης πλέον ανοίγει την πόρτα των 35 αλλά αυτό διόλου έχει επηρεάσει τη σημασία του στο αγωνιστικό σώμα της ομάδας. Σίγουρα δεν είναι ο ίδιος παίχτης. Σίγουρα είναι όμως ακόμα πυλώνας του οικοδομήματος διατηρώντας παράλληλα τη θέση του στην ιεραρχία της ηγεσίας. Είναι ο παίχτης επάνω στον οποίον εξακολουθεί να ακουμπάει ο Ολυμπιακός στο ξεκίνημα των παιχνιδιών (δείγμα της κλάσης του). Σύμφωνα με το Newstats, ο Πρίντεζης είναι ο αθλητής που (για μια ακόμα χρονιά) σκοράρει τους περισσότερους πόντους στα δύο πρώτα πεντάλεπτα των αναμετρήσεων (ο δεύτερος είναι ο Μιλουτίνοφ, δείγμα της διάθεσης να ακουμπήσει η ομάδα στο βαρύ σασί της, τη starting frontcourt που ούτως ή άλλως την οδηγεί στο σκοράρισμα φέτος).

Η σελίδα μας έχει εκφράσει από πέρυσι την άποψη ότι ο Πρίντεζης θα ήταν πιο αποτελεσματικός έχοντας μαζί του στο «4» έναν παίχτη ανάλογης ποιότητας, κατάσταση η οποία θα του έδινε την ευκαιρία να έρθει από τον πάγκο και συνολικά να εξοικονομήσει ανάσες, αναβαθμίζοντας την ποιότητα των εκτελέσεων του.

ΒΑΘΜΟΣ: 8.2

 

Ουίλι Ριντ

 

Είναι πολύ θετικό ότι ο Ριντ έχει απορροφηθεί στο σύνολο της ομάδας εκτός των τεσσάρων γραμμών, κατάσταση που δημιουργεί τη βάση ώστε να δείξει μέρος των δυνατοτήτων του. Μέχρι τώρα ο Αμερικανός κινείται πολύ κοντά στα αναμενόμενα standards. Είναι ικανός σκόρερ (νομίζω ότι ο Ολυμπιακός πρέπει άμεσα να πατήσει λίγο περισσότερο σε αυτό παρότι το USG% είναι ήδη μεγάλο) και ριμπάουντερ. Ο δείκτης αξιολόγησης της επίθεσης των ερυθρολεύκων ανεβαίνει σημαντικά όταν βρίσκεται στο παρκέ (+12.79, σκεφτείτε μάλιστα ότι τις περισσότερες φορές αντικαθιστά ένα επιθετικό όπλο όπως ο Μιλουτίνοφ). Στα μετόπισθεν έχει αδυναμίες στο έδαφος και συχνά χάνει θέσεις λειτουργώντας με γνώμονα το ένστικτο.

Δεν θα πρέπει να αποτελέσει έκπληξη εάν ο Ολυμπιακός δώσει λίγο μεγαλύτερη έμφαση στα καλά κομμάτια του παιχνιδιού του Ριντ στην προσπάθεια του να παρουσιάσει την «επόμενη νέα πτυχή» που θα φρεσκάρει το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας.

ΒΑΘΜΟΣ: 7.5

 

Oυέιντ Μπάλντουιν

Η βελτίωση του Μπάλντουιν μετά τη πρώτη σκληρή μετωπική με το παιχνίδι της Ευρωλίγκας, αποτελεί ένα από τα πιο ευχάριστα νέα στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο. Ξαφνικά (…) υπάρχει ενδιαφέρον εδώ, ειδικά εάν αναλογιστούμε ότι πρόκειται για ένα παιδί 23 ετών, χωρίς την παραμικρή ευρωπαϊκή εμπειρία.

Ο Μπάλντουιν κάνει ακόμα αρκετά λάθη (σε επίπεδο αποφάσεων και στις δύο πλευρές του παρκέ), προϊόν της περιόδου αποκωδικοποίησης που διανύει και τα οποία ίσως του στερούν λίγο μεγαλύτερο μερίδιο από την πίτα του rotation. Όμως σταδιακά δείχνει να χτίζει την αυτοπεποίθηση του, παρουσιάζοντας τα πρώτα καλά στοιχεία. Είναι σαφές ότι λειτουργεί καλύτερα ως secondary ball handler όπως είχαμε σημειώσει στη παρουσίαση του το καλοκαίρι. Αυτή τη στιγμή έχει ένα όπλο σε σχέση με τον υπόλοιπο εσωτερικό ανταγωνισμό. Είναι ο μοναδικός γκαρντ των ερυθρολεύκων που διαθέτει τη βάση να εξελιχθεί σε two-way περιφερειακό. Φυσικά αυτό προϋποθέτει χρόνο και κυρίως αποφάσεις από την πλευρά του staff. O Oλυμπιακός, στη χρονιά που διανύει, οφείλει να εξερευνήσει σε βάθος τη δυνατότητα παιδιών όπως οι Κόνιαρης, Βεζένκοφ και Μπάλντουιν να ανταγωνιστούν, αποτελώντας  μέλη του κορμού της ομάδας που τώρα φτιάχνεται με το βλέμμα στην ημέρα που ξημερώνει. Στα τελευταία 6 ματς, ο Αμερικανός μετράει 7.8 πόντους με 62.5% στα δίποντα.

ΒΑΘΜΟΣ: 7.5

 

Mπράντον Πολ

Πριν ξεκινήσει η σεζόν είχαμε πει ότι ο Αμερικανός G/F αποτελούσε την καλύτερη καλοκαιρινή κίνηση των ερυθρολεύκων (όχι ότι ήταν καμιά τρομερή μαντεψιά, οποιοσδήποτε από αυτούς ασχολούνται σε βάθος με το αντικείμενο μπορούσε να το προβλέψει) και μερικούς μήνες μετά η εικόνα είναι ενδεικτική. Με τον Πολ στο παρκέ ο Ολυμπιακός παίζει καλύτερο μπάσκετ. Είναι πιο απειλητικός για τις αντίπαλες άμυνες διαθέτοντας έναν wing που μπορεί να υποστηρίξει τις PnR δράσεις με το περιφερειακό του σουτ, να απειλήσει με τη μπάλα στο παρκέ (και σε close out καταστάσεις αν και εδώ θέλει δουλειά στο διάβασμα) ή να λειτουργήσει ως finisher στο ανοιχτό γήπεδο. Αυξάνει τους δείκτες του στο ριμπάουντ (το 19.0 σε όρους DRB% είναι εξαιρετικό νούμερο για περιφερειακό), κάνει λιγότερα λάθη. Ο Πολ επίσης έχει το αποτελεσματικότερο νούμερο αμυντικής αξιολόγησης μετά την τριάδα Μιλουτίνοφ-Παπανικολάου-Κόνιαρη, αν και στην πραγματικότητα κάνει ακόμα λάθη εκτελώντας αμυντικά rotations (τα οποία σε μερικές περιπτώσεις καλύπτει με την αθλητικότητα του, παραμένουν λάθη όμως).

Εδώ έχουμε μια αξιόλογη περίπτωση αθλητή που μπορεί να αξιολογηθεί ως εν δυνάμει παρουσία στο ρόστερ της επόμενης σεζόν. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι (παρά την εκτίμηση που τρέφω για αυτόν, αποτέλεσε άλλωστε πριν χρόνια μέλος της καλοκαιρινής λίστας της σελίδας) ότι οι ερυθρόλευκοι δεν πρέπει να βιαστούν. Ο Πολ είναι σε αρκετά καλή κατάσταση εδώ και καιρό όμως η πιθανότητα να πέσει η απόδοση του είναι εκεί. Ο τρόπος που θα διαχειριστεί τον εαυτό του σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και η δυνατότητα του να επιστρέψει στο καλό μπάσκετ μπορούν να αποτελέσουν τα πιο σημαντικά κριτήρια στην απόφαση του οργανισμού. Ο Πολ (έχει μέτρια νούμερα σε δίποντα και προσωπικές όμως overall είναι πολύ θετικός και διαθέτει two-way χαρακτήρα, η ανταπόκριση του στην ενεργοποίηση off-ball δράσεων επίσης πιστώνεται στα υπέρ του) αποδίδει αρκετά καλά μέχρι στιγμής όμως ακόμα βρισκόμαστε στη τελική ευθεία του πρώτου γύρου…

ΒΑΘΜΟΣ: 8.2

 

Aλέξανδρος Βεζένκοφ

New entry στο ερυθρόλευκο rotation με τον κόουτς Κεμζούρα να δίνει την ευκαιρία στον 24χρονο φόργουορντ, ο οποίος στα πέντε τελευταία ματς μετράει 15.8 λεπτά συμμετοχής, 5.4 πόντους-2.4 ριμπάουντ, με 53.8% στα δίποντα και 7/7 τρίποντα. Αυτό συνιστά μια καλή αρχή για τον Βεζένκοφ σε μια σεζόν όπου θα λειτουργήσει και ως try-out για αυτόν (και μερικούς συμπαίχτες του).

Η ύπαρξη μεγέθους στη θέση «5» δημιουργεί για αυτόν ένα καλύτερο πλαίσιο εντός του οποίου μπορεί να λειτουργήσει με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Οφείλει να βελτιώσει τη συμπεριφορά του στα μετόπισθεν εάν θέλει κάποια στιγμή να προσφέρει πραγματικό ανταγωνισμό στον Πρίντεζη στη θέση «4». Πολύ εύκολα αυτά τα λεπτά που παίρνει τελευταία μπορούν να κάνουν βουτιά, δείγμα της κρισιμότητας της στιγμής για αυτόν. Έχει το υψηλότερο TS%  (No1 σε Οffensive Rating) και το χαμηλότερο USG% εντός της ομάδας, στοιχεία πολύ θετικά για ένα παιδί που ουσιαστικά είδε «φως» τις τελευταίες είκοσι μέρες. Ο Βεζένκοφ πρέπει να αρπάξει αυτή την ευκαιρία από τα μαλλιά. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες.

ΒΑΘΜΟΣ: 7.3

 

Τέιλορ Ρότσεστι

Η ποιότητα του Αμερικανού PG βγάζει μάτι όπως όμως και το γεγονός ότι τα πόδια του δεν είναι πλέον «εκεί» που απαιτεί το σύγχρονο μπάσκετ σε αυτό το επίπεδο. Οι επιθέσεις τον σημαδεύουν συνεχώς (τελευταίος σε DRAT μεταξύ των συμπαιχτών του) σε προσωπική φάση, ball-screens και close outs. Αυτομάτως τα λεπτά του στο παρκέ γίνονται συγκεκριμένα. Αποτελεί πηγή έμπνευσης στην επίθεση δεδομένου ότι μετά τον Σπανούλη οι ερυθρόλευκοι βρήκαν άλλη μια πηγή δημιουργίας στο backcourt και έναν πόιντ γκαρντ που μπορεί να μεταφέρει με χαρακτηριστική ευκολία τη μπάλα από τη δυνατή στην αδύνατη πλευρά.

Το AST% του είναι εντυπωσιακό (Νο1 στην ομάδα), το ίδιο όμως (με αντίθετα συναισθήματα) είναι και ο δείκτης  TOV%. Παρ’όλα αυτά έχει τον υψηλότερο δείκτη AST/TO (3.6/1.6) εντός του ερυθρόλευκου ρόστερ (στα τελευταία δύο εκτός έδρας ματς είχε 14 τελικές για 4 λάθη). Ο Ρότσεστι, αναμενόμενα, δεν έχει πιάσει υψηλό επίπεδο απόδοσης όμως το playmaking του είναι απαραίτητο, τουλάχιστον όσο το ρόστερ έχει αυτή τη μορφή.

ΒΑΘΜΟΣ: 7.5

 

Bασίλης Σπανούλης

Δεν έχω να πω πολλά λόγια εδώ. Ο Σπανούλης παίζει το άθλημα με τρόπο που ελάχιστοι παίχτες σε αυτή την περίοδο της καριέρας τους το έχουν καταφέρει. Δεν κάνει παραχωρήσεις, δεν συμβιβάζεται. Ο ομφάλιος λώρος που τον συνδέει με το καλό αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας είναι πάντα εκεί, άθικτος. Επιτυχία για τον ίδιο, σίγουρα όχι για την ομάδα που για ακόμα μια σεζόν εξαρτάται από την προσωπική του έμπνευση. Ο αρχηγός είναι καλά σωματικά. Φαίνεται στον τρόπο που δημιουργεί ρήγμα και τελειώνει στο «ζωγραφιστό». Ο διαθέσιμος χρόνος αποθεραπείας του κορμιού του είναι μεγαλύτερος πλέον και στην δική του περίπτωση, η συμμετοχή μόνο στη διοργάνωση της Ευρωλίγκας έχει λειτουργήσει ευεργετικά. Χωρίς αυτόν ο Ολυμπιακός είναι άλλη ομάδα. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο αγωνιστικό πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει ο σύλλογος κοιτάζοντας τη «μεγάλη εικόνα»…

ΒΑΘΜΟΣ: 8.5

 

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

 

Ταϊρίς Ράις

 

Ο βετεράνος PG προσφέρει αυτά για τα οποία το «τριφύλλι» τον υπέγραψε το καλοκαίρι, παίζοντας κοντά στα αναμενόμενα για αυτόν standards. Η προσωπικότητα του όπως και αυτή του Φρεντέτ στο backcourt αλλά κυρίως η δυνατότητα τους να βρίσκονται σε attack mode στο μεγαλύτερο διάστημα των λεπτών συμμετοχής τους, αποτελούν βασικό παράγοντα στο φετινό «επιθετικό θαύμα» των πρασίνων.

Ο Ράις έχει το αγωνιστικό υπόβαθρο για να τρέξει επαρκώς την ομάδα τις στιγμές που ο Καλάθης δεν βρίσκεται στο παρκέ και η επιθετικότητα του δίνει στην επίθεση των πρασίνων έναν πιο δυσανάγνωστο για τον αντίπαλο και απρόβλεπτο  χαρακτήρα. Γράφει το υψηλότερο DRAT μεταξύ των συμπαιχτών του, νούμερο που απεικονίζει τις συγκεκριμένες αδυναμίες του στα μετόπισθεν. Κάνει φιλότιμη προσπάθεια να λειτουργήσει off-ball παρότι δεν ήταν ποτέ και δεν είναι ούτε τώρα τέτοιος παίχτης. Σουτάρει με το καλύτερο ποσοστό της καριέρας του από τρίποντο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Έχει το τρίτο χειρότερο plus-minus εντός της ομάδας (-12, μόνο οι Μπράουν και Βουγιούκας βρίσκονται κάτω από αυτόν). Όπως έχουμε πει και παλιότερα, για τον Ράις σε αυτή τη φάση της καριέρας του η δυνατότητα να βρεθεί, σε έναν πιο δεύτερο ρόλο, σε ένα σύνολο με ανταγωνιστικούς στόχους στην Ευρωλίγκα, ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να του συμβεί.

ΒΑΘΜΟΣ: 7.9

 

Nίκος Παππάς

Δύσκολη σεζόν για τον Έλληνα SG μιας και προσπαθεί να επανέλθει από έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό. Ο Παππάς δεν είναι ακόμα έτοιμος και κανείς δεν ξέρει πότε και εάν θα φτάσει στα προηγούμενα standards του. Διανύει τον πρώτο καιρό της επιστροφής του άλλωστε. Στη παρούσα φάση προσπαθεί να καλύψει το χαμένο έδαφος βρίσκοντας ρυθμό μέσα από τα ματς της ελληνικής λίγκας. Με τη μορφή που έχει τώρα το ρόστερ, το παράθυρο της επανένταξης του 29χρονου γκαρντ στον σκληρό πυρήνα του rotation είναι ανοιχτό, δεδομένου ότι έχει τις προδιαγραφές να αποτελέσει το «δεύτερο μεγάλο κορμί» που θα αμυνθεί στο backcourt δίπλα στον Νικ. Κρατείστε ότι με αυτόν και τον Καλάθη στην περιφερειακή γραμμή οι πράσινοι είχαν μερικά από τα πιο αποτελεσματικά αμυντικά τους διαστήματα φέτος. Ο Παππάς θα κριθεί σε πιο ρεαλιστική βάση τους επόμενους μήνες.

 

ΒΑΘΜΟΣ: 6.8

 

Μπεν Μπέντιλ

Ο Μπέντιλ είναι άγουρος ακόμα για αυτό το επίπεδο, έχοντας να ανέβει ένα βουνό αναφορικά με την αποκωδικοποίηση ενός υψηλότερου επιπέδου τακτικής και ανταγωνισμού, κατάσταση η οποία απαιτεί πνευματική ετοιμότητα (είναι το βασικό μειονέκτημα του στη παρούσα φάση). Έχει καλά στοιχεία και μπορεί να βρει τον δρόμο του. Άφησε θετικές εντυπώσεις στη δυάδα παιχνιδιών με τον κόουτς Βόβορα στον πάγκο (τα μόνα ματς στα οποία οι πράσινοι φέτος εκμεταλλεύτηκαν –σε πολύ απαιτητικό περιβάλλον- σχεδόν ολόκληρο το φάσμα δυνατοτήτων του ρόστερ τους). Είναι Νο2 (πίσω από τον Μήτογλου) σε όρους ORB%.

H οπτική του κόουτς Πιτίνο αναφορικά με τους παίχτες της frontcourt δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα για τους πράσινους. Ο Παναθηναϊκός πρέπει αργά ή γρήγορα να κάνει κάτι με τον Μπέντιλ. Εφόσον αποφασίσει να πορευθεί με το υπάρχον δυναμικό στη γραμμή ψηλών οφείλει να του δώσει την ευκαιρία, εντάσσοντας τον κυρίως σε σχήματα που θα περιλαμβάνουν δύο εκ των Μήτογλου-Ουάιλι-Μπέντιλ. Είμαι υπέρ του. Μπορεί να δώσει περισσότερα.

ΒΑΘΜΟΣ: 6.8

 

 

Ιωάννης Παπαπέτρου

Στον δρόμο για τη δική του break-out season, o 25χρονος φόργουορντ αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς του παιχνιδιού των πρασίνων και στις δύο πλευρές του παρκέ. Το performance των 39 πόντων στο ματς με την Άλμπα ίσως τελικά να ήταν εκείνη η κομβική στιγμή που θα μνημονεύει μετά από χρόνια κοιτάζοντας πίσω, μιας και τον βοήθησε να «λυθεί» και να αποκτήσει πίστη στις δυνατότητες του σχετικά με αυτά που μπορεί να κάνει σε ημερήσια διάταξη. Ο Παπαπέτρου έχει οικοδομήσει πραγματικό επιθετικό παιχνίδι παίζοντας μάλιστα στη βάση υψηλού efficiency (μοναδικό μελανό σημείο το ποσοστό του στις βολές που παραμένει χαμηλό και στην ελληνική λίγκα). Στα τελευταία 10 ματς της Ευρωλίγκας μετράει 14.1 πόντους με 52.5% στο τρίποντο ενώ συνολικά το USG%  (15.6) είναι πολύ χαμηλό για παίχτη αυτής της παραγωγικής δυναμικότητας.

Η δήλωση του Πέσιτς την προηγούμενη εβδομάδα στην οποία τον χαρακτήρισε ως «καλύτερο τριάρι στην Ευρώπη» είναι μια μεγάλη ανταμοιβή. Ο Παπαπέτρου δεν είναι -ακόμα τουλάχιστον- το καλύτερο τριάρι στην Ευρώπη. Όμως η πρόοδος του είναι σπουδαία. Το επόμενο βήμα, είναι η καλλιέργεια wing skills (η πρώτη ύλη του σε νεαρή ηλικία περιείχε τέτοια, χάθηκαν στην πορεία, είναι ώρα να “επιστρέψουν” στο παιχνίδι του). Τότε θα μιλάμε για άλλον παίχτη, διαφορετικού υποβάθρου αναφορικά με τον τρόπο που τον αντιμετωπίζουν οι άμυνες.

ΒΑΘΜΟΣ: 8.8

 

Τζέικομπ Ουάιλι

Μαζί με τον Μήτογλου είναι ίσως οι πιο «αδικημένοι» παίχτες των πρασίνων αναφορικά με τον χρόνο συμμετοχής τους στο φετινό rotation. Η διαφορά τους είναι ότι στη φιλοσοφία του κόουτς Πιτίνο, ο Έλληνας φόργουορντ έχει ανοδικό status σε αντίθεση με τον 25χρονο Αμερικανό μιας και ο κόουτς διαχρονικά εμπιστεύεται μεγάλα κορμιά στο κέντρο του ζωγραφιστού. Ο Ουάιλι είναι ένας από τους αποτελεσματικότερους finishers στη διοργάνωση εντός του «ζωγραφιστού» (66.7% στα δίποντα, συνολικά εξαιρετικοί δείκτες επιθετικής αξιολόγησης) και θυμίζει «τριπλουνίστα» (καθόλου τυshχαίο) όταν τρέχει τον κεντρικό διάδρομο στο ανοιχτό γήπεδο. Στα πέντε ματς που πήρε 19+ λεπτά συμμετοχής μέτρησε 13.7 πόντους με 28/39 δίποντα (71.8%). Η μεγάλη του αδυναμία (την οποία άλλωστε είχαμε κυκλώσει το καλοκαίρι) εντοπίζεται στο αμυντικό ριμπάουντ και στην άμυνα στο low post. Όταν λοιπόν καλείσαι να παίξεις το «5» σε ένα σύνολο που μειονεκτεί στο κομμάτι του αμυντικού ριμπάουντ, αυτός ο συνδυασμός δεν ακούγεται καλός…

Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πως θα χειριστεί ο κόουτς την περίπτωση του.

ΒΑΘΜΟΣ: 7.7

 

Γιώργος Παπαγιάννης

“Xύνετε αίμα» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον τελευταίο καιρό αναφορικά με το performance του Παπαγιάννη, την αδυναμία προόδου του και την επιμονή του κόουτς στη χρησιμοποίηση του (στα 5 ματς υπό τον Πιτίνο μετράει 21.7’, 6.8 πόντους-5.8 ριμπάουντ). Η περίπτωση του 22χρονου σέντερ είναι ιδιαίτερη καθώς γύρισε από την Αμερική χωρίς να έχει καταφέρει να συγκεντρώσει τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν (και τον πήγαν εκεί), συγκροτώντας δικό του «παιχνίδι».  Η οπτική του Ρικ Πιτίνο για τη θέση «5» (μέγεθος ως ένα από τα προαπαιτούμενα) τον έχει αφήσει μάλλον μόνο του εκεί έξω με συνέπεια να βιώνει μια κατάσταση κατά την οποία παίρνει περισσότερα λεπτά συμμετοχής από όσα στην πραγματικότητα μπορεί να διαχειριστεί.

Παρ’όλα αυτά, οι στατιστικοί δείκτες των πρασίνων και στις δύο πλευρές του παρκέ είναι ανεβασμένοι με αυτόν στην πεντάδα, δείγμα του πόσο έχει ανάγκη αυτή η ομάδα (με ένα light-4 όπως ο Τόμας ως βασικό όπλο και την συνολική αδυναμία στο αμυντικό ριμπάουντ) από ένα μεγάλο κορμί στο κέντρο της ρακέτας. Ο Παπαγιάννης φέρει το στίγμα της αργής ανάπτυξης αλλά, ας μη γελιόμαστε, η συνθήκη που έχει δημιουργηθεί φέτος με την συνύπαρξη πολλών αδύναμων αμυντικά παιχτών σε ζωτικούς ρόλους στο ίδιο ρόστερ, δεν τον ευνοεί τόσο. Είναι πάντως  ο παίχτης, ο οποίος εάν προοδεύσει έστω και λίγο τους επόμενους μήνες μπορεί να αλλάξει το status αυτού του συνόλου, δεδομένης της κατασκευής του ρόστερ.

ΒΑΘΜΟΣ: 7.5

 

Tζίμερ Φρεντέτ

O Φρεντέτ έχει τις δυσκολίες του, καλές και μέτριες βραδιές ενώ βρίσκεται ακόμα σε κατάσταση αποκωδικοποίησης αντιμετωπίζοντας στα τριάντα του χρόνια για πρώτη φορά ένα τέτοιο πλαίσιο άμυνας. Όμως η συνεισφορά του στη δημιουργία μιας εκ των πιο παραγωγικών επιθέσεων στη φετινή Ευρωλίγκα είναι καταλυτική. Η πίεση που βάζει στα μετόπισθεν του αντιπάλου απλά με την παρουσία του στο παρκέ δημιουργεί καθεστώς ιδανικών συνθηκών για τους υπόλοιπους.

Το ζήτημα για τον Αμερικανό είναι η ισορροπία. Πρέπει να κεφαλαιοποιήσει σε μεγαλύτερο βάθος το προσόν της επιθετικότητας που τον διακρίνει, δεδομένου του ότι έχει passing abilities τα οποία δεν αξιοποιεί στο έπακρο. Η σωστή ένταξη αυτού του όπλου στο επιθετικό παιχνίδι ξεχωρίζει τον «σπουδαίο» επιθετικό παίχτη από τον «αρκετά καλό». Συχνά (πάλι παράγωγο του aggressiveness) βιάζεται θέλοντας να μπει γρήγορα στο ματς και να συνδεθεί με το καλάθι. Αυτά είναι στοιχεία που χρειάζονται επαναπροσδιορισμό.

Αμυντικά είναι πολύ αδύναμος αλλά οφείλει να δείξει σημάδια προσπάθειας ώστε να ακολουθήσει. Είναι μεγάλο όπλο για τον Παναθηναϊκό στο τέλος κλειστών ματς (σύμφωνα με το Newstats σκοράρει τους περισσότερους πόντους των πρασίνων στα τελευταία πέντε λεπτά των αναμετρήσεων). Έχει τις προδιαγραφές (μια από αυτές αφορά το επίπεδο αντίληψης) να εμφανιστεί καλύτερος στο δεύτερο μισό της σεζόν.

ΒΑΘΜΟΣ: 8.2

 

 

Ίαν Βουγιούκας

Ο βετεράνος σέντερ σε αυτή τη φάση της καριέρας του και ειδικά σε αυτό το πλαίσιο παιχνιδιού που θέλει να εφαρμόσει ο κόουτς Πιτίνο (ένταση σε κάθε έκφανση της αγωνιστικής συμπεριφοράς) εύλογα δυσκολεύεται να ακολουθήσει. Το υψηλό επίπεδο αντίληψης και το low post παιχνίδι του είναι πάντα χρήσιμα εργαλεία όμως αυτή τη στιγμή ο Ίαν δεν μπορεί να είναι “δευτερότριτος” σέντερ σε ένα σύνολο που δεν έχει το dominant “5” και ένα ποιοτικό back up να τον πλαισιώνει.

ΒΑΘΜΟΣ: 6.5

 

Nικ Καλάθης

 

Και σε αυτή την περίπτωση δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Ο Νικ είναι η επιτομή του παίχτη-ορχήστρα όντας ο καλύτερος All-around αθλητής της διοργάνωσης.  Ο τρόπος που κάνει τους γύρω του καλύτερους είναι ενδεικτικός της αξίας του. Το Double-Double σταδιακά θα αρχίσει να κλειδώνει στις στοιχηματικές και η τιμή του Triple-Double θα πέφτει… Ξεκίνησε φέτος σουτάροντας πολύ πιο αποτελεσματικά από την περίμετρο όμως στα τελευταία 4 παιχνίδια (με αφετηρία το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό) η επίδοση του έπεσε αισθητά. Το μειονέκτημα του αφορά την αγωνία του να συνδεθεί γρήγορα με το καλάθι σουτάροντας, ώστε να νιώσει πιο άνετα. Είναι κάτι που πρέπει να αποβάλλει και ο κόουτς μπορεί να τον βοηθήσει. Οι επιθέσεις αποφεύγουν να εκτελούν απέναντι του στήνοντας 4 vs 4-παιχνίδια, θυμίζοντας την Box & 1-προσέγγιση που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον παλιά οι άμυνες για να αναχαιτίσουν τη δράση σπουδαίων σκόρερ. Το τι θα μπορούσε να κάνει ο Καλάθης τα τελευταία χρόνια έχοντας δίπλα του περισσότερη ποιότητα, θα αποτελέσει πιθανόν ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα στη σύγχρονη ιστορία του κλαμπ. Αυτά.

ΒΑΘΜΟΣ: 9.0

 

 

Oυέσλι Τζόνσον

Η απόδοση του Τζόνσον αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες εστίες προβληματισμού για τον Παναθηναϊκό σήμερα. Στην πραγματικότητα το σπουδαίο performance του Παπαπέτρου και η δυνατότητα του Τόμας να ανέβει στη θέση «3» έχουν προσωρινά μειώσει την ένταση του προβλήματος όμως όσο προχωράμε στη σεζόν (με την ομάδα να έχει ανάγκη κάθε διαθέσιμο όπλο) αυτό θα διογκώνεται. Ο Τζόνσον αδυνατεί να προσφέρει και η ιδιοσυγκρασία του (αναφέρομαι καθαρά στην πνευματική προσέγγιση) δεν τον βοηθάει. Ψάχνει ένα σημείο αναφοράς όμως είναι προφανές ότι η ιδιαιτερότητα του περιβάλλοντος (αγωνιστικά και συναισθηματικά) τον δυσκολεύει, όντας ασύμβατη με το πακέτο του. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν G/F αυτή τη στιγμή περισσότερο από έναν σέντερ. Ο Τζόνσον οφείλει να επικεντρωθεί σε αυτά που ξέρει να κάνει καλά, προσπαθώντας να φανεί χρήσιμος σε κομμάτια όπως το rebounding και η άμυνα, με την ελπίδα ότι θα γυρίσει τον διακόπτη.

ΒΑΘΜΟΣ: 6.5

 

Nτεσόν Τόμας

Εγγύηση η παρουσία του. Παίζει με αξιοθαύμαστη σταθερότητα, παράγοντας με υψηλούς δείκτες αποτελεσματικότητας στο μισό και στο ανοιχτό γήπεδο. Ο Τόμας φαίνεται να βρίσκει το δικό του «λιμάνι» στο ΟΑΚΑ, μένοντας για πρώτη φορά στην καριέρα στην ίδια ομάδα μετά το καλοκαίρι. Το γρήγορο μπάσκετ των πρασίνων του ταιριάζει απόλυτα ενώ το efficiency του στο «ζωγραφιστό» αποτελεί πυλώνα της επιθετικής λειτουργίας του Παναθηναϊκού.

Η άλλη όψη του νομίσματος –κοιτάζοντας λίγο βαθύτερα και σε ομαδικό επίπεδο- μας δείχνει ότι στα 30 λεπτά που βρίσκεται κατά μέσο όρο ο Αμερικανός στο παρκέ, οι πράσινοι οφείλουν να ματσάρουν την αδυναμία του στο αμυντικό ριμπάουντ με την τοποθέτηση ενός μεγάλου κορμιού στη θέση «5». Όταν αυτό δεν συμβαίνει το πρόβλημα στο rebounding γίνεται μεγαλύτερο. Με το ρόστερ στην παρούσα μορφή και με την ανάγκη αναβάθμισης της αποτελεσματικότητας στον συγκεκριμένο τομέα, θα πρέπει να αναμένουμε αξιοποίηση της ικανότητας των Τόμας-Παπαπέτρου-Μήτογλου να καλύψουν διαφορετικές θέσεις , βλέποντας multi-forward lineups (οι δύο πρώτοι στα φτερά) ίσως σε μεγαλύτερη συχνότητα.

ΒΑΘΜΟΣ: 8.8

 

Nτίνος Μήτογλου

Η σκληρή δουλειά επιβραβεύεται και ο Ντίνος Μήτογλου φαίνεται σιγά-σιγά να βρίσκει το δρόμο του στο rotation των πρασίνων. Στα τελευταία έξι ματς ο 23χρονος φόργουορντ μετράει 16.3 λεπτά συμμετοχής και 4.7 ριμπάουντ (συν 5.5 πόντους) καλύπτοντας και τις δύο θέσεις της frontcourt. Σύμφωνα με το Newstats, είναι ο πιο επιδραστικός παίχτης της διοργάνωσης (Νο2 ο Μιλουτίνοφ) σε όρους rebounding, αναφορικά με τη μεταβολή του δείκτη στα λεπτά που βρίσκεται στο παρκέ πάντα σε σχέση με τα αντίστοιχα που είναι στον πάγκο (+7.55 ΤRB%), δείγμα των ικανοτήτων του αλλά και της αδυναμίας του Παναθηναϊκού στον συγκεκριμένο τομέα.

Είναι γεγονός ότι το «τριφύλλι» παρουσιάζει άλλο «κέλυφος» στη ρακέτα του με τον Μήτογλου στην πεντάδα. “I want some nasty” που έλεγε ο Ποπ…

ΒΑΘΜΟΣ: 7.7

 

ΡΙΟΝ ΜΠΡΑΟΥΝ

Ο Μπράουν έχει χρησιμοποιηθεί ελάχιστα και δεν μπορεί να αξιολογηθεί. Ουσιαστικά δεν πήρε ποτέ την ευκαιρία (και εν μέρει ευθύνεται και ο ίδιος). Ο Ρικ Πιτίνο πρόσφατα έδειξε τη θέληση να του την προσφέρει, τοποθετώντας τον και πάλι στο ρόστερ της ελληνικής λίγκας. Ο Αμερικανός G/F πρέπει να «αγριέψει» ενεργοποιώντας το ένστικτο της επιβίωσης. Είναι καλύτερος παίχτης από πολλούς υποψήφιους αντικαταστάτες του εκεί έξω. Χωρίς το σωστό πνευματικό υπόβαθρο όμως δεν θα καταφέρει ποτέ να το δείξει.

 

 

 

Υ.Γ: Αυτό που καλούνται να αντιμετωπίσουν τελευταία οι αντίπαλοι της Μακάμπι…(lol)

Ο κόουτς Σφαιρόπουλος δείχνει ότι θα αποτελέσει δυνατό υποψήφιο για το φετινό βραβείο του “προπονητή της χρονιάς”. Αυτή τη στιγμή μάλιστα, θα έλεγα ότι οδηγεί την κούρσα.

 

 

Υ.Γ1: O Malcolm Thomas (2.06-F/C-1988) αποτελεί την ύστατη προσπάθεια του Ζοτς να σοκάρει με κάποιον τρόπο την ομάδα του, γυρνώντας το τιμόνι της. Ο 31χρονος F/C έχει τη δυνατότητα να ταιριάξει με όλους τους παίχτες Φενέρ στη frontcourt (σημαντικό στοιχείο γιατί αυξάνει τη γκάμα των διαθέσιμων σχημάτων), έχει παιχνίδι με πρόσωπο και περιφερειακή εκτέλεση, μπορεί να πασάρει. Μένει να δούμε σε τι κατάσταση βρίσκεται. Οι Τούρκοι χρειάζονται απεγνωσμένα athleticism. Η περιφερειακή τους γραμμή πάσχει σε μεγάλο βαθμό σε αυτό το κομμάτι.

 

Υ.Γ2: Τρελαίνομαι για χριστουγεννιάτικό ΝΒΑ. Των 80s/90s… Bλέπω αυτά τα ματς ξανά πλέον εθιμοτυπικά, κάτι σαν το μπασκετικό “Σκρουτζ”.

 

 

 

Καλά Χριστούγεννα σε όλους. Υγείες…