Μια βόλτα στην Ευρώπη

Ο Μίλος στη La Grassa, η στόχευση αλλά και η παράλειψη της Φενέρ, το ντόμινο Westermann, η Ζάλγκιρις και  οι παίχτες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν άμεσα τον Ολυμπιακό υποστηρίζοντας το μπάσκετ του Ντέιβιντ Μπλατ. Το Hoopfellas κάνει μια βόλτα στην ευρωπαϊκή Offseason…

Βρισκόμαστε εν μέσω μεταγραφικού οργασμού στην Ευρώπη με τις ομάδες όλων των βαθμίδων να έχουν ξεκινήσει την υλοποίηση του σχεδιασμού τους για την επόμενη σεζόν. Ο Παναθηναϊκός συμφώνησε σε όλα με τον Jimmer Fredette κάνοντας μια πολύ εμπορική κίνηση και μένει πλέον να κλείσει τις θέσεις των “πλαγίων” με τον Rion Brown (υπάρχει συμφωνία) και έναν ακόμα παίχτη στη θέση “2” μιας και ο Νίκος Παππάς φαίνεται ότι δύσκολα θα είναι απόλυτα έτοιμος αγωνιστικά πριν τον Δεκέμβρη. Ο Ολυμπιακός τελεί υπό καθεστώς αναγκαστικής αναμονής δικαιολογημένα καθώς πρέπει να κλείσει πρώτα θέματα που αφορούν παίχτες με συμβόλαιο για να προχωρήσει.

Πάμε να ξεκινήσουμε τη βόλτα μας επάνω από την Ευρώπη της Offseason…

Στόχευση αλλά και …παράλειψη (;)

Η Φενέρμπαχτσε έχει κάνει δυναμικό μπάσιμο στην αγορά απαντώντας εμφατικά στα ερωτηματικά που δημιούργησαν οι πρώτες απώλειες παιχτών του βασικού κορμού της. Η μετακίνηση των Μέλι και Γκούντουριτς στο ΝΒΑ αποτελεί αν μη τι άλλο τιμή για το πρόγραμμα που έχει στήσει ο Ομπράντοβιτς στη Κωνσταντινούπολη αλλά και ένα σημαντικό πλήγμα καθώς πρόκειται για δύο από τα πιο “προπονημένα μυαλά” σε επίπεδο desicion-making στο περιβάλλον του Ζοτς, γαλουχημένα υπό τους δικούς του όρους αναφορικά με την “ελεύθερη βούληση” των αθλητών εντός των τεσσάρων γραμμών.

Οι Τούρκοι έκαναν πολύ στοχευμένες κινήσεις και η παρουσία του Τζεραρντίνι στο διαπραγματευτικό κομμάτι κάνει και πάλι τη διαφορά. Το πακέτο του Νάντο ΝτεΚολό αναμφίβολα συνιστά καλό fit στο πλαίσιο επίθεσης του Ζοτς και οι μόνες δεύτερες σκέψεις έχουν να κάνουν με τη πιθανότητα εφησυχασμού που διακρίνεται σε ανάλογες περιπτώσεις παιχτών οι οποίοι σε αντίστοιχη φάση της καριέρας τους μετακινούνται μετά από ένα θριαμβευτικό φινάλε αναφορικά με την προηγούμενη σεζόν. Ο Ντέρικ Ουίλιαμς επίσης ήταν ένα δυνατό χτύπημα καθώς το skill set του στη θέση “4” δεν απαντάται συχνά στην Ευρώπη. Ο Αμερικανός θα δυναμώσει τη Φενέρ σε επίπεδο προσωπικής φάσης δίνοντας ένα ακόμα πιο πληθωρικό πρόσωπο στην επίθεση της. Μένει να δούμε ποιος θα είναι ο βαθμός αποκωδικοποίησης του στη φιλοσοφία του Ομπράντοβιτς. Η ιστορία έχει δείξει ότι πρέπει να είναι δεκτικός στην αρχή, πρόθυμος και με την ανάλογη διάθεση ώστε να περάσει ομαλά (και σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων) το πρώτο, δύσκολο διάστημα της προσαρμογής.

Aυτό που ίσως συνιστά έκπληξη (για εμένα, σίγουρα ναι) είναι ότι η Φενέρ δεν έκανε μια γερή ένεση athleticism στο backcourt της. Ο Westermann έχει τις δεξιότητες για να απορροφηθεί σωστά σε ένα multi passing & cutting επιθετικό περιβάλλον όπως αυτό των Τούρκων. Διαβάζει σωστά, αποκωδικοποιηθεί πιο γρήγορα πλέον, έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και το playmaking του μπορεί να αποτελέσει  εργαλείο στα χέρια του Ομπράντοβιτς. Παρ’όλα αυτά η Φενέρ χρειάζεται οπωσδήποτε μια προσθήκη ενός defensive stopper στα γκαρντ που θα ανεβάσει το αθλητικό της επίπεδο και τη γραμμή πίεσης στα μετόπισθεν πιο ψηλά εφόσον κριθεί απαραίτητο. Οι μνήμες που άφησε η τριβή της άμυνας του Ζοτς με τον πυραυλοκίνητο Σέιν Λάρκιν πέρυσι (έπαιζε μια ταχύτητα επάνω από οποιονδήποτε παίχτη του Ομπράντοβιτς, οι γκαρντ του απλά δεν μπορούσαν να τον ακολουθήσουν) είναι ακόμα νωπές. O Westermann έχει πλαισιώσει και στο παρελθόν τον Ντε Κολό σε ομάδα της ελίτ. Ήταν πριν δύο χρόνια στη Μόσχα όταν η σελίδα μας είχε εκφράσει σοβαρές αμφιβολίες για τη κίνηση αυτή της ΤΣΣΚΑ μιας και ο παίχτης δεν ήταν έτοιμος τότε για ένα τόσο μεγάλο βήμα (δεν κόλλησε ποτέ, δυστυχώς αντιμετώπισε στη συνέχεια και πρόβλημα τραυματισμού το οποίο ουσιαστικά έκλεισε τον κύκλο του στην ομάδα). Με αυτόν πλέον δίπλα στους Ντε Κολό-Λοβέρν, η Φενέρ δημιουργεί μια ισχυρή γαλλική παροικία στη Πόλη και παράλληλα προσθέτει έναν ακόμα πρώην “Παρτιζάνο” (από τον Μακάλεμπ και τον Μπογκντάνοβιτς στους Βέσελι-Λοβέρν-Βέστερμαν) στο ρόστερ της τα τελευταία χρόνια.

-Ο Όστιν Χόλινς συμφώνησε τελικά με την Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης βρίσκοντας το όχημα που θα τον στείλει στη μεγάλη σκηνή της Ευρωλίγκας για την νέα σεζόν. Ο 28χρονος Αμερικανός G/F αποτελούσε μιας από τις βασικές επιλογές του Αργύρη Πεδουλάκη για τη θέση “2” του Παναθηναϊκού με γνώμονα το ότι ο Fredette θα έλεγε το “ναι” (όπως και έγινε πριν μερικές ώρες) στους πράσινους. Η οπτική του κόουτς ήταν σωστή, δεδομένου του ότι το Off-ball παιχνίδι, το μήκος και το athleticism του Χόλινς συμπλήρωναν αρμονικά το πακέτο του Fredette στη συγκεκριμένη θέση. Πριν το πολυπόθητο “ναι” του πρώην σούπερ-σκόρερ του Brigham Young, το “τριφύλλι” είχε φτάσει σε πλήρη ταύτιση οικονομικά με το δίδυμο Michael Roll-Rion Brown (η περίπτωση του δεύτερου αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι θα προχωρήσει) πετυχαίνοντας μάλιστα πολύ καλή τιμή και στις δύο περιπτώσεις. Η Ζενίτ μπήκε δυνατά για τον Χόλινς πληρώνοντας ένα αρκετά μεγάλο ποσό για τα επόμενα δύο χρόνια.

Ο πρώην παίχτης της Vechta θα αποτελούσε εξαιρετική περίπτωση για τους πράσινους όμως σκεφτείτε ότι μιλάμε για ένα παιδί του οποίου το οικονομικό status στην αγορά βρισκόταν στην ακτίνα των 350 χιλιάδων δολαρίων (οι Ρώσοι πλήρωσαν αρκετά περισσότερα χρήματα φτάνοντας σε τιμή στην οποία ο παίχτης δεν είχε νόημα για τον σχεδιασμό της ελληνικής ομάδας). Η Ζενίτ δημιουργεί την δική της παράδοση εξαιρετικών Αμερικανών off-ball shooters καθώς από τη πόλη-στολίδι της Ρωσίας έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια οι Ράιαν Τούλσον και Κάιλ Κούριτς. Μη ξεχνάτε επίσης ότι μιλάμε για το κλαμπ που έφερε στην Ευρώπη πριν μερικά χρόνια τον Cory Higgins…

-H μετακίνηση του Westermann στη Φενέρ έφερε ντόμινο εξελίξεων καθώς η Ζάλγκιρις υπέγραψε άμεσα τον Alex Perez ο οποίος βρισκόταν κοντά σε συμφωνία με τη Γαλατά. Για να είμαι ειλικρινής όταν πριν λίγο καιρό άκουσα το front office των Λιθουανών να δηλώνει (σε ελεύθερη μετάφραση) ότι “με τους Westermann-Lekavicius-Jokubaitis-Walkup-Grigonis είμαστε κομπλέ, αυτό είναι το backcourt μας” στη βάση της πίστης στο πρόγραμμα βελτίωσης του οργανισμού είπα μέσα μου “ναι, τέτοια θέλω”… Ο Γάλλος λογιζόταν ως βασικός PG της ομάδας και τα “χιλιόμετρα” του στο σύστημα του κόουτς Γιασικεβίτσιους αποτελούσαν το καλύτερο υπόβαθρο για να κάνει μια πολύ καλή σεζόν.

Πλέον στο Κάουνας ξεκινούν σχεδόν από την αρχή με τον Perez o oποίος θα πρέπει να αξιολογηθεί με μέτρο σύγκρισης την πρώτη σεζόν του Πάνγκος στη Λιθουανία. Ο Σάρας στοχεύει συνεχώς γκαρντ με passing abilities των οποίων το δυνατό χαρτί αφορά το playmaking. Το είδαμε και πέρυσι με την επιλογή του Derrick Walton Jr. η οποία τελικά δεν του βγήκε. O Perez (όπως έχετε ήδη διαβάσει στα media) ήταν μαζί με τον Ράις οι παίχτες που είχε ξεχωρίσει ο Αργύρης Πεδουλάκης για τη θέση του back up-PG στον Παναθηναϊκό. Προτιμήθηκε ο Αμερικανός λόγω εμπειρίας και ικανότητας στο σκοράρισμα με προσωπική φάση.

Εδώ το εξαιρετικό βίντεο του BasketHead για το νέο απόκτημα της Ζάλγκιρις:

Photo credit: Clutchpoints

-Στη Μπολόνια η εξασφάλιση της υπογραφής του Μίλος Τεόντοσιτς έχει φέρει ντελίριο ενθουσιασμού στο κοινό της Βίρτους το οποίο ονειρεύεται την αναβίωση της μεγάλης ομάδας του παρελθόντος. Στο Hoopfellas είχαμε πει μετά την υπογραφή του Σάλε τον χειμώνα για την επικείμενη προσπάθεια ενός μεγάλου χτυπήματος των Μπολονέζων στην καλοκαιρινή αγορά. Ο Μίλος ήταν ο πρώτος στόχος (εάν η περίπτωση του δεν προχωρούσε η Βίρτους θα στρεφόταν στους Jovic και Lucic) και η προσπάθεια στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.

Tο front office της ομάδας μέσω του Luca Baraldi γνωστοποίησε ότι ο Σέρβος σούπερ-σταρ θα λάβει το ποσό των πέντε εκατομμυρίων για τα επόμενα τρία χρόνια συν τα μπόνους για την επίτευξη στόχων. Η Βίρτους θα διατηρήσει τον Κράβιτς και τον Αραντόρι στο ρόστερ της και πλέον ψάχνει τέσσερις ξένους παίχτες με τον Βινς Χάντερ να είναι ο βασικός στόχος (“στη σωστή τιμή” όπως είπε ο GM). Ο Σάλε ήθελε πολύ τον Φοντέκιο με τον οποίον υπήρχε κατ’αρχήν συμφωνία στο οικονομικό όμως τελικά η Βίρτους έκανε πίσω αξιολογώντας πάλι κάποιους μη αγωνιστικούς παράγοντες όπως η όχι ιδιαίτερη συμπάθεια του κοινού της προς το πρόσωπο του αθλητή.

Ο Baraldi ξέρει ότι πέτυχε μια τεράστια εμπορική συμφωνία με την υπογραφή του Τεόντοσιτς η οποία δίνει άλλη αίγλη στο μπάσκετ της τοπικής κοινωνίας και σε ολόκληρη την ιταλική λίγκα. Ξεκαθάρισε ότι “δεν ενδιαφερόμαστε να υπογράψουμε αθλητές για τους οποίους είμαστε η εναλλακτική εφόσον δεν υπογράψουν στο Μιλάνο” και έθεσε ως επόμενο πολύ μεγάλο στόχο τη δημιουργία καινούργιου γηπέδου (“είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα το έχουμε σε διάστημα δύο έως τεσσάρων ετών”) καλώντας τους επιχειρηματίες της πόλης να επενδύσουν στην ομάδα. Κύριοι, αυτά είναι πολύ ευχάριστα νέα. Τα χρόνια της ραστώνης φτάνουν στο τέλος τους. Μπολόνια ίσον μπάσκετ. Το λαμβάνεις περπατώντας στον δρόμο, το “οσφρίζεσαι” στην ατμόσφαιρα. Το Βελιγράδι, το Κάουνας η Αθήνα και η La Grassa  αποτελούν ίσως τις πιο μπασκετικές πόλεις της ηπείρου μας…

Εν τω μεταξύ στον Πειραιά…

Ο Ολυμπιακός βιώνει μια περίοδο όπου η κατάσταση σε αρκετά θέματα ζωτικής σημασίας για τον φετινό σχεδιασμό είναι ρευστή. Εξ ου και η αναμονή που βλέπουμε αναφορικά με τη συμπλήρωση του παζλ καθώς πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα που σχετίζονται με την παραμονή ή όχι στον Πειραιά αθλητών με συμβόλαιο.

Το θέμα του Νίκολα Μιλουτίνοφ ασφαλώς και αποτελεί βαρόμετρο. Είναι ένας από τους βασικότερους πυλώνες του αγωνιστικού οικοδομήματος και παράλληλα ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο της ομάδας. Η εξέλιξη της υπόθεσης του θα έχει επίδραση παντού, από το αγωνιστικό μέχρι το οικονομικό κομμάτι. Πρόκειται άλλωστε για έναν από τους καλύτερους σέντερ της Ευρώπης και ένα από τα πιο δυνατά όπλα στη προσπάθεια των ερυθρολεύκων να ανταγωνιστούν τις πραγματικά καλές ομάδες της Ευρωλίγκας.

Παρ’όλα αυτά το «χοντρό» παιχνίδι θα πάρει μέρος στο backcourt. Η φυγή του Ουίλιαμς-Γκος δεν αποτελεί τόσο κακό νέο εάν λάβουμε υπόψη μας το μέγεθος του συμβολαίου του για την ερχόμενη σεζόν. Ο Αμερικανός PG έχει ουκ ολίγα περιθώρια εξέλιξης και μπορεί να γίνει ένας πολύ καλός περιφερειακός όμως, πολύ απλά, το περιβάλλον του Ολυμπιακού αυτή τη στιγμή δεν είναι ακριβώς το ιδεατό για να τον βοηθήσει (και φυσικά να βοηθηθεί και η ίδια η ομάδα από αυτόν). Όπως καταλαβαίνετε πέραν του NWG, η υπόθεση του Βαγγέλη Μάντζαρη θα αποτελέσει ρυθμιστικό παράγοντα στις εξελίξεις και τη μορφή που θα πάρει η περιφερειακή γραμμή. Πέρυσι το καλοκαίρι είπαμε ότι ο Έλληνας διεθνής PG δεν είναι καθόλου συμβατός με το μπάσκετ που πρεσβεύει ο Ντέιβιντ Μπλατ και με τα «θέλω» του κόουτς από τους γκαρντ του. Το συμβόλαιο του είναι αρκετά υψηλό και η ομάδα δεν μπορεί να αντέξει αυτήν την δυσαναλογία τιμής/προσφοράς στη παρούσα φάση.

Σχετικά με τους ερυθρόλευκους είχα αρκετές ιδέες στο ξεκίνημα της offseason όμως αυτή η κατάσταση αναγκαστικής αναμονής (γιατί απλά έτσι παίζεται το παιχνίδι όταν προσπαθείς να πετύχεις τη καλύτερη δυνατή τιμή και δεν έχεις τη πολυτέλεια να δώσεις ελαφρά τη καρδία παχυλές αποζημιώσεις) και οι υπογραφές μερικών νέων παιχτών διαφοροποίησαν λίγο την εικόνα. Το βασικό ζητούμενο τώρα είναι να μπορέσει ο Ολυμπιακός να υπογράψει έναν leading guard με χαρακτηριστικά που λείπουν από την δεξαμενή δεξιοτήτων του ρόστερ και να τον πλαισιώσει με αθλητές οι οποίοι θα αναδείξουν τα προσόντα των υπολοίπων και θα προάγουν το ομαδικό αποτέλεσμα. Μιλάμε για 3-4 κινήσεις που δεν κοστίσουν υπερβολικά και θα είναι συμβατές με το μπάσκετ που θέλει να παίξει η ομάδα υπό τον κόουτς Μπλατ, δίνοντας παράλληλα τη κατάλληλη φρεσκάδα στο συγκεκριμένο σύνολο.

Υπάρχουν λοιπόν τέτοιοι αθλητές εκεί έξω. Μια «βουτιά» στην αρχειοθήκη με τις προτάσεις της σελίδας μας ίσως μπορεί να βοηθήσει. Ο Demetrius Jackson ήταν ο παίχτης που προτείναμε πέρυσι για τους ερυθρόλευκους (πλέον το όνομα του παίζει παντού όπως βλέπετε, ο κόουτς τον εκτιμά αρκετά). Παιδιά όπως ο Kyle Collinsworth ή ο DeAndre Kane μπορούν να τον συμπληρώσουν υποδειγματικά στο starting backcourt παίρνοντας τον ρόλο του facilitator. Έχουν μέγεθος και καλό αθλητικό πακέτο, μπορούν να δημιουργήσουν ρήγμα και το εναλλακτικό playmaking που φέρνουν (του μείον του  Jackson έγκειται στο efficiency του σε επίπεδο απόφασης) μπορεί να αποτελέσει το κρυφό χαρτί σε αυτόν τον συνδυασμό μαζί με την ύπαρξη «πλαγίων» που μπορούν να σουτάρουν από το τρίποντο (Πάντερ, Πολ συν τον Σπανούλη φυσικά ως PG/SG) διατηρώντας το κατάλληλο πλαίσιο χώρων προς τη ρακέτα και ματσάροντας άψογα την αδυναμία τους στη συνεπή περιφερειακή εκτέλεση. Ο Kane (εδώ η πρώτη μας αναφορά στον παίχτη το 2016) είναι πιο παιγμένος και η ικανότητα του να παίξει κάθετα (ο Collinsworth παίζει παντού στη περιφέρεια αλλά δεν είναι τόσο καλός finisher, ειδικά στην EL θα δυσκολευτεί σε αυτόν τον τομέα) αλλά και να καλύψει τρεις περιφερειακές θέσεις μπορούν να τον αναδείξουν σε πολύτιμο εργαλείο. Αναφορικά με το γεγονός ότι και ο Jackson είναι streaky σε όρους περιφερειακής εκτέλεσης θα σας προέτρεπα να δείτε λίγο  τη φύση των γκαρντ με τους οποίους αρέσκεται να δουλεύει τα τελευταία χρόνια…

Όσον αφορά τη νευραλγική θέση του γκαρντ φυσικά, επιλογή δεν είναι μόνο ο Jackson (παίζει λίγο στο SL με το Πόρτλαντ, δύσκολα θα βρει κάτι καλό στην Αμερική). Ο Isaiah Canaan (1.83-G-1991) ξεπέρασε τον περυσινό τραυματισμό του και οι εμφανίσεις του με τους Σανς ήταν η καλύτερη απόδειξη για αυτό. O Αμερικανός SG/PG έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά που μπορούν να τον μετατρέψουν σε δυνατό όπλο στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Είναι πολύ καλός σουτέρ (από θέση ή μετά από ντρίμπλα), έχει δυνατό κορμί και την ικανότητα να δημιουργεί ρήγμα τελειώνοντας απέναντι σε μέγεθος, είναι γρήγορος και διαθέτει τη στόφα του γκαρντ που μπορεί να ηγηθεί σε αυτό το επίπεδο (αν και δεν είναι efficient στο κομμάτι της δημιουργίας). Πλέον με την κατεύθυνση στην οποία οδεύει το παιχνίδι στην Ευρώπη, περιφερειακοί όπως ο Canaan οι οποίοι βάζουν πίεση στις άμυνες με το aggressiveness τους είναι πολύτιμοι. Το κασέ του δε, δεν είναι καθόλου απαγορευτικό για μια ομάδα η οποία ψάχνει έναν leading guard στη σκηνή της Ευρωλίγκας. O Canaan είναι μάλιστα πιο “παιγμένος” σε συνθήκες υψηλού ανταγωνισμού από τον νεαρότερο Jackson, γεγονός που τον καθιστά αυτομάτως πιο safe περίπτωση.

Ο Tyler Lydon (2.08-F-1996) επίσης θα μπορούσε να αποτελέσει μια έξυπνη επιλογή. Oι ερυθρόλευκοι πολύ σωστά κινήθηκαν για τον Alec Peters (περυσινή πρόταση μας για τον ΟΣΦΠ) πριν λίγο καιρό όμως το μπάσιμο της Αναντολού τελείωσε με συνοπτικές διαδικασίες την υπόθεση του Αμερικανού. Ο Lydon είναι ένας PF που μπορεί να σουτάρει εξαιρετικά και διαθέτει  ένα αρκετά ενδιαφέρον αθλητικό πακέτο αλλά κυρίως τη πνευματική βάση ώστε να λειτουργήσει ως παίχτης-ρόλων που θα αναδειχθεί μέσα από το ομαδικό παιχνίδι. Ένα dynamic  backcourt λοιπόν με τους Jackson/Canaan-Kane θα ήταν νομίζω πολύ ελκυστικό στα μάτια του κόουτς Μπλατ (ειδικά όταν περιστοιχίζεται από αθλητές που μπορούν να σουτάρουν) τη στιγμή που με τον Lydon στο κάδρο, ο Ολυμπιακός συνολικά μπορεί να αναβαθμιστεί σε τομείς όπως το αθλητικό κομμάτι και το versatility σε επίπεδο σχημάτων.  Φυσικά υπάρχουν πολλοί παίχτες στην αγορά που μπορούν να βοηθήσουν άμεσα τον Ολυμπιακό και όχι μόνο παιδιά για τα οποία έχουμε μιλήσει στη σελίδα μας (εννοείται αυτό). Απλά στη παρούσα φάση οφείλουμε να περιμένουμε τις εξελίξεις ώστε στο λιμάνι να δουν τι κρατάνε και επάνω σε ποια βάση θα οικοδομήσουν ώστε να παρουσιάσουν ένα βελτιωμένο σύνολο.

Υ.Γ: Για τον Κώστα Παπανικολάου υπάρχει ενδιαφέρον από ομάδες της Ευρωλίγκας το οποίο ξεπερνάει αυτό που ορίζουμε ως “φιλολογικό”. Δεν αποκλείεται σύντομα να φτάσει στα γραφεία του Ολυμπιακού επίσημη πρόταση για τον παίχτη. Ο διεθνής φόργουορντ είναι βασικό κομμάτι στο παζλ της νέας ομάδας που προσπαθούν να δημιουργήσουν οι ερυθρόλευκοι όντας “ακρογωνιαίος λίθος” στο αμυντικό της οικοδόμημα. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο.

Υ.Γ1: Για να ευθυμήσουμε λίγο. Κάποτε παρουσιάζαμε παίχτες που είχαν κάνει ντραφτ οι Σέλτικς. Τώρα οι Σέλτικς κάνουν ντραφτ παίχτες τους οποίους έχουμε παρουσιάσει… (lol)

O Carsen Edwards πήρε τετραετές συμβόλαιο από τη Βοστόνη αφού έκανε θραύση στο πρόσφατο SL. To εντυπωσιακό στο όλο θέμα είναι ότι από τα τέσσερα αυτά χρόνια τα τρία είναι εγγυημένα, γεγονός που δεν συνηθίζεται για πικ δευτέρου γύρου. Για να δούμε τι μπορεί να κάνει…

Υ.Γ2: Ο Μάικ Τζέιμς έκανε δήλωση παραμονής στο Μιλάνο μέσω των social media αλλά οκ… Θα ψόφαγα να τον δω δίδυμο με τον Βιλντόζα στη Βιτόρια. Αυτό.