Πριν λίγη ώρα.. Περιμένω τα σχόλια σας.
Από το gazzetta.gr
…Ο 45χρονος προπονητής έκανε την εμφάνισή του και πήρε θέση δίπλα στον πρόεδρο της Ε.Ο.Κ., Γιώργο Βασιλακόπουλο, ο οποίος ξεκίνησε την παρουσίαση λέγοντας:
«Με μεγάλη μου χαρά παρουσιάζω τον Αντρέα Τρινκιέρι. Αυτή η σύναξη έγινε σαν το γεφύρι της Άρτας. Επιτέλους είναι κοντά μας. Υπήρξαν διάφορες δυσκολίες. Πολλοί από εσάς τον ξέρετε, αλλά η συνάντηση έπρεπε να γίνει, διότι πάνω απ’ όλα είναι η ανθρώπινη σχέση, αυτή κινεί τις διαδικασίες κι έτσι μπορούμε να εκτιμήσουμε καλύτερα και τα αποτελέσματα μίας δουλειάς. Η συμφωνία μας είναι μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 με πρώτο σταθμό τη Σλοβενία (4-22/9) όπου επιδίωξη, στόχος μας, δε θα έλεγα “φιλοδοξία”, αλλά στόχος μας, να διεκδικήσει κι αυτή ακόμη την πρώτη θέση. Έχει αποδείξει σε Serie A και σε Ευρωλίγκα την ποιότητά του. Είναι πολύ εργατικός και πιστεύει στις ανθρώπινες σχέσεις. Αυτό με δένει περισσότερο μαζί του. Έχει έρθει σε επαφή με όλους τους παίκτες εντός κι εκτός συνόρων» είπε αρχικά ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, ο οποίος κατέληξε: «Το “Γιατί να μην είναι Έλληνας;” δεν το άκουσα πέρυσι που είχαμε δύο ξένους στους δύο κορυφαίους συλλόγους μας. Φέτος ξαφνικά ειπώθηκε και δεν ξέρω πώς προέκυψε. Είμαστε Ευρωπαίοι, είμαστε στην Ευρώπη και πάμε για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα!».
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής Ελλάδος, Αντρέα Τρινκιέρι: «Έχει πάει 14:00, επομένως θα πω “Καλημέρα” και “Καλησπέρα” μαζί. Αισθάνομαι ένα μεγάλο αίσθημα υπευθυνότητας. Δεν είναι ώρα να πω αν αποτελεί τιμή. Αυτό το γνωρίζετε όλοι. Το ελληνικό μπάσκετ είναι απ’ το Ιστορικό. Η θέση μου με γεμίζει ευθύνη. Όλα τα μεγάλα πράγματα δεν είναι εύκολα ποτέ. Καταλαβαίνω πολύ καλά τους στόχους μας, δε θα μπορούσα διαφορετικά. Η Εθνική Ομάδα παίζει πάντα για τη νίκη. Αλλά υπάρχει και το “αλλά”. Πρέπει να αρχίσουμε απ’ το τελευταίο παιχνίδι, ένα άσχημο παιχνίδι απέναντι στη Νιγηρία. Ευελπιστώ από εκεί θα κάνουμε μία καλύτερη αρχή. Είχα την αίσθηση δύο ελληνικές στο Final Four της Ευρωλίγκας, αλλά είναι μία. Αλλά και πάλι είναι μεγάλος στόχος, γιατί φαίνεται πως το ελληνικό μπάσκετ λειτουργεί. Ο Ολυμπιακός κι ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλες ομάδες, αποτελεί μεγάλη επιτυχία να έχεις μία ομάδα στο Final Four. Παρακολούθησα το Προολυμπιακό Τουρνουά απ’ τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχω ιδέες, αλλά η σεζόν συνεχίζεται. Υπάρχει η Α1, το Final Four της Ευρωλίγκας και πολλούς παίκτες στο εξωτερικό. Είμαι κι εγώ προπονητής συλλόγου (βλ. Καντού). Σε 10 ημέρες έχουμε τα playoffs, έπειτα μία δύσκολη σεζόν. Αλλά έχω το επιτελείο μου (βλ. Παπανικολάου, Λιμνιάτης & Κατζούρης), γύρισαν όλο τον κόσμο και μίλησαν με τους παίκτες. Τους εμπιστεύομαι κι αυτοί εμένα. Τίποτα δεν είναι δωρεάν. Επαναλαμβάνω πως αισθάνομαι πολύ υπεύθυνος. Είμαστε τυχεροί, επειδή το 90% των διεθνών μας αγωνίζεται στην Ευρωλίγκα και στο EuroCup κι όχι στην Κίνα, όπου είναι δύσκολο να τους παρακολουθήσεις. Δε γίνεται να είμαι αρεστός σ’ όλους. Είμαι τυχερός, έκανα το πάθος μου δουλειά μου, δεν πάω στο εργοστάσιο στι 05:00. Είναι τεράστια ευκαιρία να είναι προπονητής της Ελλάδος. Πώς το κατάφερα; Πήρα την Καντού που ήταν εκτός Ευρωλίγκας για 30 χρόνια και κάναμε το απίθανο: Παρά ένα σουτ θα πηγαίναμε στα playoffs της Ευρωλίγκας. Για να γίνεις καλύτερος, δεν πρέπει να ξεχνάς το παρελθόν. Είναι πιο εύκολο να κερδίσεις την εκτίμηση κάποιου στο εξωτερικό παρά στην ίδια τη χώρα σου. Γι’ αυτό πρέπει να ευχαριστήσω και την Καντού. Το πάθος μου είναι η δουλειά μας. Δε θα είναι εύκολο, αλλά θα δώσω τον καλύτερο εαυτό μου. Είμαι τυχερός που συνάντησα τον κ.Βασιλακόπουλο. Αισθάνθηκα πως αμέσως κάναμε “κλικ” ο ένας στον άλλο» .
Για το αν τον γεμίζει με αισιοδοξία η κατά το παρελθόν παρουσία των Καμπάνια (πόλο) και Μοντάλι (βόλεϊ) σε ελληνικά αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα: «Πόσους προπονητές γνωρίζετε να είναι αισιόδοξοι. Έχω… ιταλικό αίμα μέσα μου. Βέβαια, η μητέρα μου είναι απ’ την Κροατία κι ο πατέρας μου απ’ τις Η.Π.Α. κι έζησα στην Ιταλία. Συνεπώς έχω ταξιδέψει πολύ κι έχω μία διαφορετική ματιά για πολλά πράγματα. Έχω μελετήσει τον ευρωπαϊκό τρόπο σκέψης. Δε λέω πως δεν είμαι Ιταλός, αλλά δεν είμαι μόνο Ιταλός».
Για την πρώτη εντύπωση απ’ τις συζητήσεις τους με τους διεθνείς: «Θα είμαι πολύ ευθύς: Η αίσθηση που αποκόμισα ήταν εξαιρετική. Τώρα θα μιλήσω… αμερικανικά: Εδώ οι παίκτες νοιάζονται, νοιάζονται για την Εθνική Ομάδα. Έμεινα πολύ εντυπωσιασμένος».
Για τους Διαμαντίδη & Παπαλουκά και το μέλλον τους στην Εθνική Ομάδα: «Η φιλοσοφία μου είναι πολύ απλή: Το λιγότερο είναι περισσότερο (σ.σ. less is more). Οι Έλληνες είναι πάντα έτοιμοι κι ας μη πηδάνε σαν τον ΛεΜπρον Τζέιμς ή ας μη τρέχουν σαν τον Ντέρικ Ρόουζ. Να παίζεις ως ομάδα στην άμυνα και να μοιράζεις τη μπάλα στην επίθεση. Δεν βλέπω καμία ελληνική ομάδα να δίνει τη μπάλα σε ένα παίκτη για 40 λεπτά. Ομαδική ομάδα, ομαδική επίθεση. Για τους Διαμαντίδη & Παπαλουκά πρέπει να πω πως πρέπει να ξέρεις πού βρίσκεται. Τρέφω απεριόριστο σεβασμό και για τους δύο. Ο Διαμαντίδης έχει πετύχει πολλά πράγματα κι ακόμα πετυχαίνει. Ποιος είμαι εγώ να πάω να χτυπήσω την πόρτα του και να του πω να παίξει, όταν το ‘χει κάνει όλη η Ελλάδα. Αλλά το καλοκαίρι θα τον καλέσω για ένα φραπέ. Ίσως να μου διδάξει πολλά πράγματα. Πάντα. Δε νομίζω να ξύπνησε μία ημέρα και να είπε “Όχι άλλο”. Για τον Παπαλουκά μίλησα με τον Μεσίνα, μου είπε πως βοηθάει. Θα δούμε, η σεζόν είναι σε εξέλιξη. Είμαστε τυχεροί, έχουμε τον Σπανούλη. Αν ρωτήσεις ποιοι είναι οι πιο επιβλητικοί παίκτες στην Ευρώπη, θα πουν ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης κι ο Ναβάρο. Είμαστε τυχεροί, έχουμε τον έναν».
Για τον Γκάλη και το προς τιμήν φιλικό του στο Αλεξάνδρειο (7/5): «Τον είχα δει να νικάει με 31 πόντους τη Μιλάνο στη Θεσσαλονίκη. Απίστευτος! Ήταν ο πρώτος NBAer που αγωνίστηκε στην Ευρώπη, ο πρώτος που έφερε το στυλ του ΝΒΑ. Μπορούσε να κάνει jump shot και τα πόδια του να φτάσου στο πρόσωπο του αντιπάλου. Αλλά εκείνες τις ημέρες έχουμε τα playoffs στη Serie A και δε μπορώ να έρθω, αλλά ευχαριστώ για την πρόσκληση».
Για το Final Four της Ευρωλίγκας: «ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Ολυμπιακός. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας περιμένει αυτό το παιχνίδι ένα χρόνο. Τα Τανκς, όπλα, οτιδήποτε. Έπειτα ό,τι συνέβη πέρυσι. Μία φορά στα 30 χρόνια. Αλλά πολλοί λέτε πως δε θα ξανασυμβεί. Να είστε ειλικρινείς μαζί μου, σωστά; Ο Ολυμπιακός έδειξε πως παίζει με αρχ****! Είμαι σίγουρος πως μπορεί να γίνει κάτι. Όποιος νικήσει σ’ αυτόν τον ημιτελικό θα έχει μεγάλες πιθανότητες για το τρόπαιο. Το Ρεάλ Μαδρίτης-Μπαρτσελόνα θα είναι… πόλεμος. Θα χάσουν όλη την ενέργειά τους. Το Final Four είναι η ώρα του Σπανούλη».
Σε ερώτηση για τον Αντώνη Φώτση τον οποίο αντιμετώπισε με την Καντού την Κυριακή: “Υπήρχε ήδη αρκετό κινητρο. Είναι ο αρχηγός της Εθνικής ομάδας και έπαιξε καλό συγκροτημένο παιχνίδι. Όχι άριστο, αλλά συγκροτημένο”.
Για το ότι σε ένα σύλλογο ένας προπονητής επιλέγει παίκτες, ενώ τώρα θα κληθεί να κόψει:«Δε με απασχολεί τώρα, αλλά με… απασχολεί. Ή θα διαλέξεις 12 παίκτες απ’ τη λίστα με τους καλύτερους ή θα προσπαθήσεις να δημιουργήσεις μία ομάδα με ρολίστες. Κλίνω περισσότερο προς το δεύτερο. Υπάρχει ακόμα πολύ νερό να τρέξει κάτω απ’ τη γέφυρα, όπως λέμε στην Ιταλία. Αλλά θα σας πω τέσσερα ονόματα: Κατσίβελης, Γιάνκοβιτς, Καββαδάς και Παππάς θα είναι σίγουρα μέρος από κάτι».
Για τους βοηθούς του, Παπανικολάου και Λιμνιάτη: Πρώτα απ’ όλα τους εμπιστεύομαι, το δεύτερο είναι η χημεία. Μερικές φορές είναι πιο σημαντική και από το ταλέντο. Μίλησα με τον πρόεδρο και μου έδωσε κάποιες καθαρές εικόνες για τις πιθανότητες που είχα. Ήμουν τίποτα, δεν ήμουν ένας καλός παίκτης. Υπάρχει κάτι που έχουν οι παίκτες και λέγεται αίσθηση. Είναι πολύ σημαντικό να τους έχουμε στην ομάδα γιατί είναι σαν να έχεις ομάδα μέσα στην ομάδα. Έχουμε τον Δημήτρη και τον Γιώργο που είναι δύο πρώην παίκτες, μετά έχουμε τον Ηλία που τον γνωρίζω πολλά χρόνια και με τη σωστή χημεία, θα έχουμε τακτική, στρατηγική, Δεν μπορώ να πω ποιος θα είναι ο ρόλος του καθένα, θα ξέρουμε αφού κάνουμε 5-6 προπονήσεις. Στο τέλος πάντα φταίει ο προπονητής
. Δεν είναι κάτι καινούριο
“.
Για το ποια είναι η γνώμη του Τρινκιέρι για τον εαυτό του ως ομοσπονδιακού προπονητή καθώς είχε αναλάβει μόνο συλλόγους. (ερώτηση που προκάλεσε την αντίδραση του προέδρου της ΕΟΚ που στην αρχή δεν επέτρεψε την απάντηση, αλλά ο Τρινκιέρι απάντησε):
«Η ερώτηση είναι παράξενη. Η απάντηση είναι πως δεν ξέρω. Δεν έχω κάνει ακόμη κάτι, γι’ αυτό. Πρέπει να έχεις ένα καλό επίπεδο αυτοεκτίμησης για να κάνεις αυτή τη δουλειά. Ένα είναι σίγουρο, ο προπονητής είναι πολύ μόνος. Για να επιβιώσεις πρέπει να έχεις καλή γνώμη για το τι μπορείς να κάνεις. Όμως ποτέ μην κάνεις το λάθος ότι αυτό που πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις θα το κάνεις. Χωρίς θυσίες, σκληρή δουλειά και τύχη δεν θα πετύχεις πολλά. Ξέρετε τον όμιλό μας στο Ευρωμπάσκετ; Είναι τέσσερις ομάδες που καμία δεν πρέπει να αποκλειστεί, όμως μία θα μείνει».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ