Μια βόλτα στην Ευρώπη

 

 

Το διαμάντι του Ροδανού, ο KC Rivers, οι “Δελφίνοι”, ο Άλεξ Αμπρίνες και η μετάφραση του πακέτου του Briante Weber στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Το Ηοοpfellas κάνει τη πρώτη του βόλτα στην Ευρώπη για το 2019…

 

Λίγες ώρες πριν το τζάμπολ στο ντέρμπι του Κυπέλλου, μια βόλτα στα ευρωπαϊκά καλντερίμια αποτελεί το καλύτερο αγχολυτικό. Ταξίδι επάνω από τη Γηραιά ήπειρο για σήμερα λοιπόν. Το Hoopfellas έχει επιλέξει μερικές άκρως ενδιαφέρουσες εικόνες για εσάς.  Πάμε να τις δούμε…

 

Ψάχνοντας  τον χαμένο του εαυτό…

 

Ο KC Rivers ψάχνει ακόμα το δηλητήριο που έμοιαζε να κρύβει χρόνια τώρα στις άκρες των δαχτύλων του. Η απόφαση του να επιστρέψει στη Μπολόνια οχτώ χρόνια μετά το πρώτο του πέρασμα, αυτή τη φορά για λογαριασμό της Ρέτζιο Εμίλια δεν συνοδεύτηκε ακριβώς από επιτυχία. Ο Αμερικανός G/F βρέθηκε σε ένα κακό σύνολο και σε ένα αγωνιστικό περιβάλλον «ξένο» προς τη δική κουλτούρα αναφορικά με τη λειτουργία μιας ομάδας εντός των τεσσάρων γραμμών. Η Ρέτζιο αντιμετώπισε πολλά προβλήματα από την αρχή της σεζόν παρουσιάζοντας τη χειρότερη εικόνα των τελευταίων ετών. Ένα σύνολο με σοβαρές αδυναμίες στην άμυνα, το ριμπάουντ και στο διάβασμα της επίθεσης της η οποία ακουμπούσε υπερβολικά στο τρίποντο χωρίς μάλιστα να διαθέτει την υπομονή για να παράγει σωστή εκτέλεση. Ο Rivers δεν έφερε μαζί του τα φαρμακερά  βέλη που αγνοούνται κάπου στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ. Ακόμα και έτσι ήταν πολύ καλός για μια ομάδα αυτού του επιπέδου. Δεν ήταν όμως το ίδιο καλός για τις δικές του απαιτήσεις. Ο δαίμονας της περιφερειακής αστοχίας βρίσκεται ακόμα στον ώμο του και του ψιθυρίζει. Ο 32χρονος Αμερικανός είχε σε 10 ματς, 15.6 πόντους με 31.6% στο τρίποντο (7.6 προσπάθειες ανά παιχνίδι) και 65.0% στις προσωπικές, 4.9 ριμπάουντ και 2.4 τελικές για 1.8 λάθη σε 30.2’.

 

 

Πριν μερικές ημέρες ο Rivers ζήτησε να φύγει έχοντας ήδη βρει τον επόμενο σταθμό του ο οποίος θα είναι στο Βελιγράδι (ανακοινώθηκε). Ο Ερυθρός Αστέρας του Μίλαν Τόμιτς επικεντρώνεται πλέον στη κατάκτηση της Αδριατικής και την επιστροφή στην Ευρωλίγκα μέσω αυτής. Σαφέστατα μιλάμε για μια καλύτερη ομάδα (η οποία βέβαια έχει ήδη ποιοτικούς σουτέρ) και ένα σαφώς πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Οι πρωτοπόροι της ΑΒΑ ψάχνουν veteran leadership βλέποντας πόσο πολύ τους έχει βοηθήσει άλλωστε η παρουσία του Περπέρογλου. Μένει να δούμε εάν στη Σερβία ο KC θα μπορέσει να γίνει πάλι ο efficient σκόρερ του όχι τόσο μακρινού παρελθόντος..

 

Δελφίνοι

Η Χαποέλ Χολόν χτίζει εκ νέου  τη δική της μπασκετική κουλτούρα στο Ισραήλ μετά τον προ δεκαετίας τίτλο που είχε φέρει στη πόλη η παρέα του PJ Tucker.  Στην εποχή του Νταν Σαμίρ η ομάδα έχει επιδείξει συνέχεια και σταθερότητα αποτελώντας «δελφίνο» για τον θρόνο σε μόνιμη βάση. Ο κόουτς Σαμίρ  χαίρει σημαντικής εκτίμησης στο Ισραήλ. Σε νεαρή ηλικία (πριν 20 χρόνια, στα 24 του) θήτευσε για έναν χρόνο δίπλα στον Ρικ Πιτίνο στο Κεντάκι. Αργότερα βρέθηκε στο staff του Πίνι Γκέρσον κερδίζοντας δύο Ευρωλίγκες με τη σπουδαία ομάδα της Μακάμπι. Το 2008 ακολούθησε τον Ντέηβιντ Μπλατ στη Μόσχα για λογαριασμό της Ντιναμό ενώ τη σεζόν 2013-14 επέστρεψε στη ρωσική πρωτεύουσα στο πλάι του Έτορε Μεσίνα, αυτή τη φορά για την ΤΣΣΚΑ. Στη Χολόν βρίσκεται από το 2015 ως head coach. Τη σεζόν 2016-17 την έφερε στη πρώτη θέση της κανονικής περιόδου ενώ πέρυσι έφτασε στον τελικό της λίγκας πέφτοντας απέναντι στη Μακάμπι. Το κλαμπ έχει επενδύσει στον Σαμίρ και φέτος βρίσκεται στη πρώτη θέση της Winner League μέχρι τώρα νικώντας τη προηγούμενη εβδομάδα τη Μακάμπι σε μια μάχη σώμα με σώμα. Η Χολόν έχει αμυντικές αδυναμίες (θέλει αρκετή δουλειά στα μετόπισθεν, της κόστισε στο BCL ) όμως έχει οικοδομήσει την παραγωγική επίθεση της επάνω στη συνεργασία και τις εναλλακτικές πηγές δημιουργίας καταφέρνοντας με αυτόν τον τρόπο να καλύπτει απουσίες προσώπων (Wyatt) ή άσχημες βραδιές σημαντικών παιχτών σε ατομικό επίπεδο. Το 74.0% του AST Percentage της είναι χαρακτηριστικό.

 

 

Ο Corey Walden (1.90-G-1992) είναι ο παίχτης που έχει τραβήξει τα περισσότερα βλέμματα φέτος. Το όνομα του συζητιέται αρκετά εκτός Ισραήλ και ουκ ολίγες ομάδες από τα καλά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα τον έχουν τοποθετήσει ψηλά στη λίστα τους για την ερχόμενη σεζόν. Η αλήθεια είναι ότι ο PG του Σαμίρ έχει παρουσιάσει αξιοσημείωτη βελτίωση φέτος. Πέρυσι (επίσης στη Χολόν) ήταν θετικός αλλά σχετικά ασταθής παίζοντας σε έναν πιο δεύτερο ρόλο ρόλο δίπλα στον Ράις Τζούνιορ. Φέτος όμως είναι κυρίαρχος. Το αθλητικό πακέτο και το εξαιρετικό του πρώτο βήμα (γαρνίρεται με πολύ καλό ball handling) δε ματσάρονται εύκολα χαρίζοντας του εύκολη πρόσβαση στη γραμμή των προσωπικών. Είναι μακρύς (χρησιμοποιεί πολύ καλά τα χέρια του στα μετόπισθεν), ικανός στη προσωπική φάση με αποτελεσματικά τελειώματα στο ζωγραφιστό, μπορεί να δημιουργήσει, να σουτάρει, να αμυνθεί. Ο Walden έχει τη βάση για να εξελιχθεί σε έναν καλό two-way player και η συμβολή του στο να κερδίσει η Χολόν πλήθος κλειστών παιχνιδιών κάνει τη περίπτωση του ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.

 

Προσωπική συμπάθεια

 

Το πρόσφατο trade του δικού μας Tyler Dorsey που έστειλε τον διεθνή γκαρντ στο Μέμφις και τον Shelvin Mack (1.91-G-1990) στην Ατλάντα και λίγο μετά στη δεξαμενή των waivers μας δίνει την ευκαιρία να πούμε δύο κουβέντες με τη ματιά στο μέλλον.

O Shelvin Mack λοιπόν… Αρκετοί από εσάς ίσως γνωρίζετε (μέσω συζητήσεων μας στα social media ) την εκτίμηση που τρέφω στις ικανότητες του 29χρονους γκαρντ από τα χρόνια της σπουδαίας ομάδας του Μπάτλερ των Στίβενς και Χέηγουορντ. Ο Mack διανύει την όγδοη σεζόν του στο ΝΒΑ όντας ένας πολύ χρήσιμος παίχτης –ρόλων σε κάθε backcourt. Μετράει μάλιστα 6.6 πόντους και 3.1 τελικές στη καριέρα του στη λίγκα. Παρ’όλα αυτά τα πρώτα καμπανάκια αναφορικά με το status του στη λίγκα έχουν ήδη χτυπήσει (παρότι έκανε καλή σεζόν στο Μέμφις). Η πιθανότητα λοιπόν να αναζητήσει σχετικά σύντομα ο συγκεκριμένος παίχτης τη τύχη του εκτός ΝΒΑ δεν είναι αμελητέα.

 

Xωρίς περιστροφές λοιπόν τοποθετούμαι. Ο Mack κατά τη ταπεινή μου άποψη μπορεί να παίξει σπουδαίο μπάσκετ στην Ευρώπη και δη στο υψηλότερο επίπεδο. Κουβαλάω αυτή την αίσθηση από τα χρόνια των Bulldogs. Πάντα μου άρεσε αυτό το young veteran στυλ του, απόρροια της ωριμότητας που τον χαρακτήριζε. Πρόκειται για έναν δυναμικό combo guard εξίσου αποτελεσματικό παίζοντας με τη μπάλα στα χέρια ή μακριά από αυτήν. Μπορεί να αμυνθεί, να δημιουργήσει και να εκτελέσει. Κυρίως μπορεί να ηγηθεί εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών. Ναι, θα ήθελα πολύ να τον δω στις ομάδες μας. Για παράδειγμα, θεωρώ ότι θα ήταν εξαιρετικό fit όσον αφορά τη πλαισίωση του Καλάθη στον Παναθηναϊκό (και αυτό το γνωρίζετε). Εκτελεί όλες αυτές τις winning details τόσο καλά και αυτό έχει μεγάλη σημασία ειδικά για ομάδες που στοχεύουν ψηλά. Μοιάζει long shot (ο παίχτης φέρεται να βρίσκεται πολύ κοντά στη Σάρλοτ) όμως επαναλαμβάνω η πιθανότητα  ο συγκεκριμένος παίχτης να κοιτάξει προς την Ευρώπη δεν είναι μακρινή. Είναι όλα θέμα timing παρότι με βάση τις ικανότητες του η θέση του είναι στη μεγάλη λίγκα. Δεν το λέω τυχαία.  Η αγορά της Κίνας βέβαια λειτουργεί ανασταλτικά πλέον αναφορικά με τη προσβασιμότητα των ευρωπαϊκών ομάδων σε αντίστοιχες περιπτώσεις αθλητών. Κρατείστε το όνομα του Shelvin Mack. Ίσως απασχολήσει την από εδώ πλευρά του Ατλαντικού στο μέλλον.

UPDATE: O Mack συμφώνησε πριν λίγο με τους Χόρνετς. Στα διάφορα φόρουμ των οπαδών τους η κίνηση αυτή δεν προκάλεσε ακριβώς ενθουσιασμό (όλα πάνε  βάσει σχεδίου δηλαδή)…

 

 

Το διαμάντι του Ροδανού

 

 

 

Στη Λυών έχει ποτίσει το άρωμα της Ευρωλίγκας με τη συμμετοχή της ομάδας στη κορυφαία διοργάνωση τη νέα περίοδο. Ευκαιρία για ταξίδι λοιπόν το οποίο προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους το σκέφτονται. Η πόλη παραδοσιακά (όπως η Μπολόνια στην Ιταλία, μάλιστα και οι δύο φημίζονται  για το πολύ καλό τους φαγητό) δεν ήταν μέσα στους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της χώρας όμως είναι πανέμορφη και κρύβει τη δική της μυσταγωγία που κατά τη προσωπική μου άποψη της τοποθετεί τη ταμπέλα του «must see».

 

 

Την ίδια ακριβώς επιγραφή φέρει και ο 18χρονος Theo Maledon (1.95-G-2000) ο οποίος έχει κερδίσει σημαντικά λεπτά στο rotation του κόουτς Μίτροβιτς . Ο Maledon σήμερα αξιολογείται ως λότερι-πικ για το ντραφτ του 2020 (στη πρώτη εξάδα μάλιστα) και νομίζω πως μια ματιά σε ένα random παιχνίδι της ASVEL φέτος θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε το γιατί άμεσα. Ο νεαρός Γάλλος έχει τη βάση για να εξελιχθεί στον επόμενο πολύ καλό Ευρωπαίο γκαρντ με τις μόνες ενστάσεις στη παρούσα φάση να αφορούν μόνο την ανθεκτικότητα του χαρακτήρα του εντός του πλαισίου της ηγεσίας στο οποίο κάποια στιγμή θα κληθεί να λειτουργήσει. Το παιδί τα έχει όλα. Το παιχνίδι του χαρακτηρίζεται από μια  σπάνια ροή και μια φυσική αρτιότητα που κάνει το μάτι να κολλάει επάνω στον παίχτη. Το «άνοιγμα» του (σε επίπεδο επιτάχυνσης) και η αλλαγή κατεύθυνσης με τη μπάλα στα χέρια κόβουν την άμυνα στη μέση τη στιγμή που είναι ικανότατος στο να τελειώσει γύρω από το ζωγραφιστό και η PnR συμπεριφορά του βελτιώνεται συνεχώς. Η συνύπαρξη του μάλιστα με βετεράνους γκαρντ τον έχει βοηθήσει σημαντικά φέτος.

 

 

Πάντα λατρεύω το Astroballe (το προάστιο του Βιλερμπάν όπου βρίσκεται είναι πολύ κοντά στη Λυών) και την ατμόσφαιρα σε αυτό. Η δουλειά της ASVEL με τα νέα παιδιά και η άμυνα της (No1 στο Eurocup τη τρέχουσα σεζόν)  αξίζουν τη προσοχή μας, ίσως και μια επίσκεψη για όποιον από εσάς βρεθεί στην ευρύτερη περιοχή της Λυών. Σε όλα αυτά προσθέστε και την αίσθηση που σου δίνει η εικόνα του νεαρού Maledon. Natural Skill..

 

Τι μπορεί να προσφέρει στον Ολυμπιακό ο Briante Weber..;

 

O Ολυμπιακός κατέληξε λοιπόν στον Briante Weber στη προσπάθεια του να ενισχύσει τη γραμμή των γκαρντ. Μια προσθήκη η οποία έρχεται σε μια περίοδο όπου η ομάδα χρειάζεται οπωσδήποτε βοήθεια και δη στο backcourt. Θα ήθελα να πούμε κάποια πράγματα to the point, εστιάζοντας όχι αποκλειστικά στο τι μπορεί να κάνει ο παίχτης αλλά (σε αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει) στο τι μπορεί να κάνει τώρα, στο συγκεκριμένο αγωνιστικό περιβάλλον για να γίνει αντιληπτό τι πρέπει να περιμένουμε. Σας παραθέτω τις σκέψεις μου..

 

-Ο Weber μου αρέσει σαν παίχτης. Λογικό από τη στιγμή που στο παρελθόν έχει μπει σε λίστα της σελίδας η οποία μάλιστα αφορούσε την νυν ομάδα του. Θεωρώ πως ακόμα και αν δε πιάσει πολύ υψηλά standards απόδοσης μπορεί να βοηθήσει τη περιφέρεια του Ολυμπιακού (φέρνοντας στοιχεία που της λείπουν) δείγμα της μεγάλης ανάγκης που υπάρχει για ενίσχυση και ένα διαφορετικό πακέτο χαρακτηριστικών σε αυτή τη γραμμή.

-Η τοποθέτηση της σελίδας μας από την αρχή αναφορικά με τον παίχτη που χρειαζόταν η ομάδα ήταν ξεκάθαρη όταν και μερικούς μήνες πριν μιλήσαμε για τον Demetrius Jackson. Αυτό που δημιουργεί ερωτηματικά είναι ότι ενώ έγινε γνωστό πως ο κόουτς  Μπλατ ήθελε χωρίς τη παραμικρή σκέψη έναν παίχτη όπως ο Τζάκσον υπέγραψε έναν περιφερειακό διαφορετικής κατεύθυνσης, τον Weber. Σαφέστατα τα πράγματα στη χειμωνιάτικη αγορά   δεν είναι τόσο εύκολα. Οι καταστάσεις αλλάζουν, η διαθεσιμότητα μεταβάλλεται και όλα αυτά βρίσκονται πάντα σε συνάρτηση με την διαδραστικότητα της αγωνιστικής συμπεριφοράς και των αναγκών του συνόλου σου. Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να αναγκάζεσαι λοιπόν να αλλάξεις οπτική και στόχους γιατί τα δεδομένα απλά στο επιβάλλουν.

 

-Ο Μπλατ υπέγραψε έναν παίχτη του οποίου τα δυνατά χαρακτηριστικά είναι αρχικά συμβατά με την ένταξη του στο πλαίσιο του role player. Αυτομάτως αυτό μεταφράζεται στο ότι ο παίχτης μπορεί να είναι χρήσιμος νιώθοντας άνετα σε έναν δεύτερο, πιο εξειδικευμένο  ρόλο, προωθώντας την ομαδική εξέλιξη του παιχνιδιού με τη παρουσία του. Ο Weber θα ξεκινήσει από τη βάση των 10 λεπτών στον Ολυμπιακό. Και από εκεί θα δούμε που μπορεί να φτάσει…

-Ο στόχος είναι να απορροφηθεί στον ρόλο του ball mover-ball stopper (σε επίθεση & άμυνα αντίστοιχα). Αυτή τη στιγμή θα μπει για να λειτουργήσει περισσότερο ως ball mover στην επίθεση παρά ως playmaker. Η διαφορά στο επίπεδο (πλαίσιο χώρων και αποτελεσματικότητα) της άμυνας μεταξύ G-League και Ευρωλίγκας είναι τεράστια. Ο Weber δεν έχει ιδιαίτερη ικανότητα στη προσωπική φάση (αυτό που χρειάζεται η ομάδα αυτή τη στιγμή), δεν είναι finisher σε traffic ή μετά από επαφή (η παραγωγή με base line cut που ενδείκνυται για παίχτη αυτών των χαρακτηριστικών είναι πιο δύσκολη στην Ευρώπη) .

 

Σε πρώτη φάση θα πρέπει να μάθει να αποκωδικοποιεί τη πληροφορία που του δίνει η άμυνα. Η ταχύτητα με την οποία θα ανταποκριθεί σε αυτό είναι σημαντική. Ακόμα πιο σημαντική για τη παραμονή του στο παρκέ θα είναι η εκτέλεση του από τη περιφέρεια (από θέση ή σε close outs μετά από ντρίμπλα). H φόρμα εκτέλεσης του δεν είναι ιδεατή και η αποτελεσματικότητα του σε αυτό το κομμάτι διαχρονικά αμφίβολη.  Εάν μπορέσει να έχει ένα αξιοπρεπές ποσοστό της τάξεως του 33% plus, μπορεί να βάλει τις βάσεις για μεγαλύτερο ρόλο. Δεν θα είναι εύκολο.

-Όπως είπαμε από τη πρώτη στιγμή φέρνει στοιχεία που λείπουν από το backcourt των ερυθρολεύκων. Είναι μακρύς, αθλητικός, δουλεύει εξαιρετικά τα χέρια του επάνω στη μπάλα στα μετόπισθεν. Ήταν βασικός πυλώνας στο Havoc του Shaka Smart για το οποίο η σελίδα μας μίλησε πριν έναν περίπου χρόνο.

Ο Ολυμπιακός θα χρησιμοποιήσει ειδικές καταστάσεις στην άμυνα, είμαι σχεδόν βέβαιος για αυτό, ειδικά εάν κληθεί να αντιμετωπίσει συγκεκριμένους αντιπάλους στα φετινά playoffs. Ο Weber μπορεί να έχει σημαντικό ρόλο σε αυτές. Σημειώστε ότι ο νέος γκαρντ του Ολυμπιακού διατηρεί μια TOP-10 αμυντική επίδοση καριέρας σε επίπεδο Defensive Rating στη σύγχρονη ιστορία του  NCAA (είναι στο Νο8). Είναι επίσης ικανός στο να αμυνθεί στο transition ή να κρατήσει τον αντίπαλο μακριά από το καλό του σημείο (άμυνα θέσης). Αποτελεσματικός rebounder.

Μπορεί να στείλει τη ντρίμπλα στη sideline όσο ελάχιστοι, να λειτουργήσει ως chaser (πρώτος παίχτης) ή interceptor (καλύπτοντας τη πάσα την ώρα που η μπάλα ταξιδεύει) σε press άμυνες που πιθανόν θα εφαρμόσουν οι ερυθρόλευκοι. Μην υποτιμάτε αυτές τις γραμμές που διαβάζετε αυτή τη στιγμή. Σε έναν τέτοιο αμυντικό «Δούρειο Ίππο» (μια ειδικά σχεδιασμένη άμυνα) πιθανόν να επενδύσει ο κόουτς Μπλατ μεγάλο μέρος των πιθανοτήτων του φετινού Ολυμπιακού για επιτυχία στα playoffs που έρχονται…

 

 

Εν κατακλείδι, νομίζω ότι ο κόουτς Μπλατ επέλεξε ένα πακέτο δεξιοτήτων τα οποία είναι πιο εύκολο να αφομοιωθούν στο ομαδικό παιχνίδι των ερυθρολεύκων στη παρούσα φάση και δεν ρίσκαρε με την υπογραφή ενός γκαρντ ο οποίος θα του πρόσφερε το δώρο της προσωπικής φάσης. Όμως ο τομέας που χρειαζόταν ο Ολυμπιακός βοήθεια περισσότερο εδώ και καιρό αφορούσε την επίθεση του. Το είδαμε ξεκάθαρα και στο Τελ Αβίβ. Από τις θέσεις «1» έως «3» η ομάδα έχει μόνο έναν παίχτη ο οποίος μπορεί να δημιουργήσει ρήγμα και αυτός είναι ο Σπανούλης. Οι Πειραιώτες χρειάζονταν instant scoring και slashing όμως επένδυσαν αλλού. Η Weber καλείται να φέρει ένταση (με το motor, τη διάθεση του να επιτεθεί στον επιτιθέμενο και το hustling), ταχύτητα και φρεσκάδα ανανεώνοντας το backcourt και τον αέρα στο ΣΕΦ σε μια περίοδο όπου ο Ολυμπιακός θέλει απεγνωσμένα μια καινούργια κάρτα στο τραπέζι. Εάν το καταφέρει αυτό τροφοδοτώντας την αναγκαία «αλλαγή του διακόπτη», ανεξάρτητα από τα νούμερα που θα γράψει, θα μιλάμε για μια αναμφίβολα καλή επιλογή.

 

 

Το πρόβλημα του Αμπρίνες

Πέπλο μυστηρίου που έχει σκεπάσει τη κατάσταση του Άλεξ Αμπρίνες τον τελευταίο καιρό δημιουργώντας ερωτηματικά σε αρκετό κόσμο. Η τελευταία είδηση αφορά την απόφαση της Θάντερ να τον κάνει waive όμως στη παρούσα φάση αυτό μάλλον είναι το λιγότερο που απασχολεί. Ο 25χρονος Ισπανός γκαρντ ήταν παίχτης του rotation του Μπίλι Ντόνοβαν όμως για αδιευκρίνιστους  λόγους  από τα Χριστούγεννα και μετά μπήκε μόνος του «στον πάγο» χάνοντας συνεχόμενα παιχνίδια και τη θέση του στην ομάδα (ο Abdel Nader ανέβασε τα λεπτά του σουτάροντας μάλιστα αρκετά καλά από τη περίμετρο, σημαντικό στοιχείο για παίχτη αυτού του ρόλου στην επίθεση της Οκλαχόμα). Ο Αμπρίνες στη πραγματικότητα πάτησε παρκέ σε δύο μόλις ματς μετά τις 23/12 με την επίσημη τοποθέτηση της ομάδας να μιλάει αρχικά για κάποια ασθένεια (που θα τον άφηνε εκτός για μερικά παιχνίδια) και αργότερα για «προσωπικό ζήτημα» που έδινε μια πιο σοβαρή διάσταση στην όλη υπόθεση.

Στην Ισπανία οι φήμες οργιάζουν (πολλοί μιλούν για κατάθλιψη, τίποτα όμως δεν είναι επιβεβαιωμένο οπότε καμία συζήτηση/εκτίμηση σχετικά με το μέλλον του δεν έχει βάση) μιας και ο ίδιος ο παίχτης είχε εκφράσει λίγο νωρίτερα στη σεζόν τη θέληση του να βρεθεί στην Εθνική ομάδα το καλοκαίρι. Από το περιβάλλον του ατζέντη του βγήκε προς τα έξω ότι η πρόσφατη απόφαση της Οκλαχόμα δεν τερματίζει τη σχέση του Αμπρίνες με την ομάδα. Απλά την επαναπροσδιορίζει. Ο παίχτης δεν θα επιστρέψει στη Μαγιόρκα (τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον) αλλά θα μείνει στην Οκλαχόμα και η ομάδα θα τον στηρίξει σε μια διαφορετική βάση, μακριά από την πίεση της επιστροφής στους αγωνιστικούς χώρους.

 

 

Ο Ισπανός wing έφυγε μετά το καλοκαίρι του 2016 από τη Βαρκελώνη (πήγε εκεί το 2012 από την Ουνικάχα) όπου αποτέλεσε ένα πολύ καλό fit στο σύστημα του Τσάβι Πασκουάλ. Είχε ήδη βελτιώσει τη γκάμα του στη περιφερειακή εκτέλεση (έμαθε να στήνει σωστά τα πόδια του αξιοποιώντας το γρήγορο release που τον συνόδευε) προσθέτοντας pin down εκτέλεση ενώ παράλληλα δούλεψε στο shot selection του διατηρώντας φυσικά και το χάρισμα της ταχύτητας και των δυνατών ποδιών που τον μετέτρεπαν σε ικανότατο για την Ευρώπη finisher στο επιθετικό transition. Θυμάστε;

Φέρεται μάλιστα ότι η Μπαρτσελόνα έχει ακόμα δικαιώματα επάνω του εάν αυτός επαναπατριστεί όμως αυτή τη στιγμή η αίσθηση που βγαίνει προς τα έξω είναι ότι το μπάσκετ δεν αποτελεί προτεραιότητα για τον συμπαθέστατο, ταλαντούχο Ισπανό γκαρντ. Οι ευχές μας για γρήγορη επιστροφή τον συνοδεύουν αν μη τι άλλο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, κάποια στιγμή στη ζωή τα δεδομένα γίνονται ζητούμενα για πολλούς από εμάς. Δύσκολες στιγμές αλλά και μια μορφή συγκαλυμμένης ευλογίας που μας βοηθάει να κατανοήσουμε τι πραγματικά έχει σημασία. Ας αφήσουμε λοιπόν τη γκρίνια με τον διπλανό μας και τις μικροπρέπειες στην άκρη.

Καλό ντέρμπι σε όλους…

 

 

Y.Γ: Έχω χρόνια να δω τη Μακάμπι να παρουσιάζει τέτοιον αμυντικό εγωισμό και δέσμευση στα μετόπισθεν. Δεν είναι καθόλου εύκολο να κερδίσεις τόσο γρήγορα τη συγκατάθεση ενός γκρουπ να σε ακολουθήσει σε έναν άλλον δρόμο…

 

 

 

 

Υ.Γ1: Hoopfellas Photo Of the Year(?)

Όταν ο DS συναντάει τον κόουτς μετά το ματς της Πέμπτης…

Η επιτομή του “Keep your friends close and your enemies closer”…

 

 

 

 

Υ.Γ2: Εκνευρίζομαι απίστευτα όταν φίλοι μου, μου στέλνουν βίντεο διάρκειας μεγαλύτερης των 90” περιμένοντας να τα δω γιατί απλά δε μπορώ. Είναι το ίδιο “μαστίγωμα” με το να ακούω κάποιον να διηγείται κουραστικά μια ιστορία. Έχω δει το παρακάτω βίντεο των 11’30” τρεις φορές. Απλά βάλτε το να παίζει και κυλήστε μαζί του. Ναι αυτό, των 11’30”…