BALKAN EXPRESS..
Η defensive-minded Κροατία του Ρέπεσα, 20 χρόνια μετά το θάνατο του Εθνικού συμβόλου της χώρας και μια μακρά πέτρινη περίοδο, γυρίζει στους ημιτελικούς του Ευρωμπάσκετ για πρώτη φορά μετά το 1995.. Το Hoopfellas για την τελική ευθεία της διοργάνωσης..
Είναι φανερό ότι οι Κροάτες έχουν απαρνηθεί τη φύση τους.. Μιλάμε για μια χώρα που παίζει συγκεκριμένο μπάσκετ από την ίδρυση της αλλά σε αυτό το τουρνουά ξεκίνησε σταδιακά να χτίζει κάτι πολύ σημαντικότερο ακόμα και από τη συμμετοχή στα ημιτελικά. Δεσμούς μέσα στο γήπεδο.. Βήμα-βήμα, μπάλα με μπάλα, η ομάδα του Ρέπεσα έχτισε την αυτοπεποίθηση της μετά τη συντριβή της πρεμιέρας από τους Ισπανούς. Ουσιαστικά η ομάδα πήρε μεγάλη ώθηση από τις 3 σερί νίκες σε πολύ κλειστά ματς-επιβίωσης (Γεωργία, Πολωνία, Σλοβενία) φτιάχνοντας ένα ισχυρό ψυχολογικό προφίλ και ανακτώντας τη χαμένη της αυτοπεποίθηση, ώστε να τρέξει ένα σερί 8-0 μέχρι τον ημιτελικό που ξεκινά σε λίγο..
Οι Κροάτες έχουν «ατσαλώσει».. Και έχουν βάλει κιλά αυτοπεποίθησης ακριβώς γιατί νιώθουν ότι παίζουν πάνω σε γερές βάσεις. Μια ομάδα που έχτισε ένα ισχυρό αμυντικό προφίλ και παίζει «πάνω» στο μέγεθος που έχει σε όλες τις θέσεις και την ταχύτητα της. Τα νούμερα της είναι ενδεικτικά.. 70.2π. παθητικό στην άμυνα που επιτρέπει τις λιγότερες επιτυχημένες εντός παιδιάς προσπάθειες μετά τους Ισπανούς, μακράν η καλύτερη rebounding team στο τουρνουά (41.7) όντας πανίσχυροι στο αμυντικό ριμπάουντ όπου «κλειδώνουν» και πηδούν όλοι (με τα γκαρντς να παίζουν σημαντικό ρόλο στο κομμάτι αυτό). Η επίθεση της για πρώτη φορά είναι τόσο ισορροπημένη με πολλές πηγές δημιουργίας ενώ το αμυντικό ριμπάουντ τους δίνει και τρανζίσιον παιχνίδι όπου ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς απλά «θερίζει» (σοβαρή υποψηφιότητα για MVP της διοργάνωσης, έχει κουβαλήσει την Κροατία σε πολλά δύσκολα σημεία, με αποκορύφωμα το μεταξύ μας ματς).
Ο Ρέπεσα δε διστάζει να απλώσει τις άμυνες του και μάλιστα εχθές, στον προημιτελικό εναντίον της Ουκρανίας του Φρατέλο το εξαιρετικά αποτελεσματικό 2-2-1 ζον πρές που χρησιμοποίησε στη 2η περίοδο «έκλεισε» το γήπεδο στα μάτια του αντιπάλου με τους Κροάτες να τρέχουν ένα εκκωφαντικό –για τα μέχρι τότε δεδομένα του ματς- 19-1 σερί, το οποίο τους βοήθησε να παίξουν στη συνέχεια ως η καλύτερη ομάδα στο παρκέ. Ο Ρέπεσα στην αρχική διάταξη έβαζε ψηλό παίκτη στην πρώτη γραμμή άμυνας δίπλα στον εκάστοτε πόιντ του ενώ πίσω είχε τα δύο «μαντρόσκυλα», Ρούντεζ και Σάριτς, των οποίων τα τρεξίματα στη δεύτερη γραμμή (γρήγορη επαναφορά στον κεντρικό παίκτη εφόσον η μπάλα περάσει στο φτερό) ήταν η ραχοκοκαλιά της άμυνας αυτής. Το δίδυμο αυτό των ψηλών φόργουορντς έχει αλλάξει την εικόνα της ομάδας στη διοργάνωση της Σλοβενίας καθώς πρόκειται για δύο παιδιά που εκτός του ότι προσφέρουν αγωνιστικό πλουραλισμό και σουτάρουν εκπληκτικά (52% στο τρίποντο ο Ρούντεζ, 45% ο Σάριτς) εναλλασσόμενοι ως κόμπο στο ¾, φέρνουν μια φρεσκάδα στην ομάδα μιας και (κυρίως ο Σάριτς) παίζουν με άγνοια κινδύνου και δεν έχει «ποτίσει» πάνω τους αυτό που ονομάσαμε “Hvratska mentality” και η ηττοπάθεια του παρελθόντος (ο Ρούντεζ ήταν στην ομάδα και παλιότερα με μικρή όμως συμμετοχή).
Εύφημος μνεία στα γκαρντς. Η Κροατία δεν έχει βάθος αλλά η δομή της ομάδας (με wings που έχουν ευχέρεια με τη μπάλα και μπορούν να ανέβουν στη διάταξη ως καθαροί περιφερειακοί) της επιτρέπει να αναπτύσσεται και να πιέζει εξαιρετικά. Το δίδυμο Ούκιτς-Ντράπερ κάνει εξαιρετικό τουρνουά . Ο Ρόκο «βγάζει» τη δουλειά που έγινε μαζί του στον Παναθηναϊκό τη φετινή σεζόν, κάνοντας ένα πολύ ώριμο τουρνουά, με πιο.. πόιντ γκαρντ ρόλο/προσηλωμένος στα αμυντικά-οργανωτικά του καθήκοντα χωρίς άγχος, αφού γνωρίζει ότι δεν αποτελεί την 1η ή την 2η επιλογή στην επίθεση. Τα μόλις 1.2 λάθη σε 30 λεπτά συμμετοχής είναι απλά εντυπωσιακό νούμερο.. Ο Ντράπερ έχει ανεβάσει το επίπεδο έντασης, με εκπληκτικό αμυντικό performance στην on the ball-defense, κάτι που ο Ρέπεσα θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί σήμερα, μαζί και με τη θέση «5», όπου ο Τόμιτς ώρες-ώρες θυμίζει Θοδωρή Παπαλουκά με την ταχύτητα σκέψεις/λήψη απόφασης και το court vision του. Αυτός είναι η κολώνα, ο παίκτης που δίνει την αίσθηση υπεροχής αν και όλοι γνωρίζουμε ότι και ο σέντερ της Μπάρτσα δε λειτουργεί καλά υπό το άγχος του να είναι η πρώτη επιλογή..
Με ένα ένα πιο ευέλικτο ροτέησιον -ουσιαστικά- 9 παικτών, δύο μόνο καθαρά γκαρντς με πολύ δυνατά πόδια όμως (έχει σημασία, ξέρετε εσείς..), προσήλωση στην άμυνα και ριμπάουντ, η Κροατία αναρριχήθηκε σταδιακά κατά τη διάρκεια του τουρνουά και έφτασε πανάξια να διεκδικεί την είσοδο στον τελικό, αλλάζοντας την αγωνιστική της φύση. Μένει να δούμε εάν θα καταφέρει να αλλάξει και την ιδιοσυγκρασία της.. Γιατί η συνέχεια, είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον πρωταθλητισμό..
ΜΕ ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ..
Σπουδαίο ματς, από άλλες εποχές.. Οι Κροάτες δεν είναι φαβορί. Συγκρούονται οι καλύτερες (μαζί με τους Σλοβένους) rebounding teams της διοργάνωσης, ομάδες με βάθος και ποιότητα στην φροντκόρτ και λίγα αλλά γεμάτα ενέργεια γκαρντς. Στο χθεσινό ματς οι Ιταλοί είχαν καταφέρει στο 30’ να πάρουν ψυχολογικό προβάδισμα πολύ μεγαλύτερο από την ελάχιστη διαφορά με την οποία προηγούνταν. Εκεί η ομάδα του Καζλάουσκας έδειξε χαρακτήρα που κανείς δεν πόνταρε ότι είχε ήδη.. «Κάτι» δημιουργήθηκε στον ιστό της λιθουανικής ομάδας στη χθεσινή 4η περίοδο και πρέπει να αξιοποιηθεί στο καινούργιο προφίλ της. Αν και όλοι μιλούσαν για τη συντριπτική υπεροχή των «Λιέτουβο» στη φροντκόρτ απέναντι στους «Ατζούρι», το παιχνίδι κερδήθηκε καθαρά από τα γκαρντς των Λιθουανών. Η τριάδα Καλνιέτις-Πότσιους-Σεημπούτις ήταν «εκεί» (πολύ «εκεί» όμως..) επιφέροντας καίρια χτυπήματα στον αντίπαλα και αποδίδοντας εξαιρετικά και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον το σημερινό ματς, όπως και η προπονητική μονομαχία..
LA MERE DES BATAILLES (Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ)..
Σας έχω προετοιμάσει πριν το τουρνουά το πώς αισθάνονταν οι Γάλλοι για μια επικείμενη μάχη με τους Ισπανούς στη Σλοβενία.. Είναι η μάχη απέναντι στον εχθρό. Η τελευταία ευκαιρία για αυτή τη σπουδαία γενιά παικτών να ξορκίσει τον δαίμονα.. Και παρά τις δύο ήττες στα παιχνίδια προετοιμασίας (που όποιοι τα παρακολουθήσατε καταλάβατε ότι δεν είναι απλά ..φιλικά) είναι πεπεισμένοι (αναφέρομαι στον μπασκετικό κόσμο της χώρας και το κλίμα που μου μετέφεραν δικοί μου άνθρωποι) ότι η ομάδα τους θα περάσει τους Ισπανούς στο νοκ άουτ ματς. Βέβαια το πάθημα της Σερβίας φόβισε.. Οι Ισπανοί είναι το φαβορί για το χρυσό αλλά πριν θα πρέπει να δώσουν δύο πολύ δυνατά ματς, το πρώτο σήμερα το βράδυ. Οι Γάλλοι έχουν περισσότερο βάθος αλλά όχι το winning mentality των Ισπανών. Ο Ορένγκα ετοιμάζει τον Ρούμπιο για τον Πάρκερ, γνωρίζει ότι έχει καυτό τον Σέρχιο Ροντρίγκεζ και ποντάρει στον Γκαζόλ. Ο Κολέ πέρασε με επιτυχία το τεστ των Σλοβένων, όπου κατάφερε να κλείσει το γήπεδο και να αμυνθεί σωστά στο τρανζίσιον-σόου των αδερφών Ντράγκιτς, κάνοντας στο σετ παιχνίδι τον αντίπαλο να σκουντουφλάει και να φαίνεται ρηχός από λύσεις.. Το ίδιο θα προσπαθήσει και σήμερα..Μεγάλο ματς με τον νικητή να μπαίνει στον τελικό ως φαβορί.
Υ.Γ: Ήταν πολύ κακό το τάιμινγκ (όπως είχα πεί ότι ήταν καλό για εμάς στο ξεκίνημα της β’ φάσης) της συνάντησης με τους Ισπανούς για την ομάδα του Ίβκοβιτς. Το όλο περιτύλιγμα (ήττα Ισπανών από Ιταλία, 1η θέση των Σέρβων) είχε δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα όχι ευνοϊκή για τους άπειρους παίκτες του Ντούντα. Το ιδανικό θα ήταν –εφόσον δε μπορούσε να αποφευχθεί- να έπαιζαν με τους Ισπανούς στους «4». Ούτε στους «8», ούτε στον τελικό (από τον οποίο δεν ήταν μακριά αυτή η νεανική Σερβία, μη γελιέστε..). Η Ισπανία τους κομμάτιασε. Το σίγουρο είναι ότι οι Σέρβοι «έμαθαν», με τον «σκληρό» τρόπο βέβαια.. Είναι και αυτό μέρος της πνευματικής ανάπτυξης μιας ομάδας..
Υ.Γ1: Οι Λιθουανοί έπαιξαν εχθές το βράδυ και να ξαναμπαίνουν στη μάχη σήμερα το απόγευμα.. Γάλλοι-Ισπανοί με μια ημέρα+ κενό παίζουν στις 22:00..
Σας περιμένω και στη σελίδα του Hoopfellas στο Facebook..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
