Μια βόλτα στην Ευρώπη..

Εν μέσω της καλοκαιρινής offseason και με το θερμόμετρο των μετακινήσεων να ανεβαίνει, το Hoopfellas κάνει τη καθιερωμένη του “βουτιά” στην ευρωπαϊκή αγορά..

Το πόκερ των PG..

O Jayson Granger παίρνει τον χρόνο του και περιμένει τις εξελίξεις. Η προοπτική του ΝΒΑ δε μοιάζει ιδιαίτερα κοντινή και το πιθανότερο αυτή τη στιγμή είναι να δούμε τον 28χρονο γκαρντ στα ευρωπαϊκά γήπεδα και τη νέα σεζόν. Ο Granger έχει το πολύ δελεαστικό (όπως είναι σήμερα ο κανονισμός) για τις ισπανικές ομάδες πλεονέκτημα του homegrown player (λογίζεσαι ως “εγχώριο” προϊόν εάν έχεις περάσει τρία χρόνια, μεταξύ 14 και 20 ετών, στην Ισπανία όπως ο Σενγκέλια ή ο Έρικσον) το οποίο ο Ουρουγουανός υπολογίζει να πληρωθεί καλά. Μετά τη τοποθέτηση του Σέιν Λάρκιν (υπέγραψε στους Σέλτικς) το τοπίο γίνεται πιο ξεκάθαρο. Η Baskonia φαίνεται ότι στρέφεται στον Granger πλέον τη στιγμή που ο Σίτο Αλόνσο εξετάζει τη περίπτωση του πρώην “Κέλτη” Phil Pressey (λάθος του Πλάθα που φοβήθηκε την επιλογή αυτή) για τον οποίον έχουμε εκφραστεί θετικά στο πρόσφατο παρελθόν.

Ο Αλόνσο ψάχνει superb playmaking skills για να σπρώξει γρήγορα τη μπάλα στην επίθεση παίζοντας με το πόδι στο γκάζι για 40′ σε μια καινοτομία η οποία θα ξεσηκώσει αναμνήσεις από παλιές εποχές στο Παλάου Μπλαουγκράνα. Θα πρέπει να σημειώσουμε πάντως ότι η Ουνικάχα διατηρεί δικαιώματα πάνω στον Granger εφόσον αυτός επιστρέψει στην ACB (μπορεί να ματσάρει ενδεχόμενη πρόταση άλλης ομάδας εάν το επιθυμεί) όμως όπως βγαίνει από το περιβάλλον της ομάδας είναι αρκετά δύσκολο να ανέβει οικονομικά στο επίπεδο π.χ της Baskonia τη προκειμένη στιγμή. Στη Βιτόρια μάλιστα και ανεξάρτητα από τον Γκρέιντζερ, ο Πριγκιόνι θέλει και τον άλλοτε διάδοχο του και συνεχιστή της παράδοσης στη σχολή PG της Baskonia, Μαρτσελίνιο Χουέρτας, ο οποίος βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσεις με την Ουνικάχα.

Θα ενεργοποιηθεί η “βόμβα”..;

Κοιτάζοντας τη πρωταθλήτρια Ευρώπης Φενέρ να κλείνει σιγά σιγά το ρόστερ της για την επόμενη περίοδο, ενισχύεται η σκέψη/πεποίθηση που είχαμε εκφράσει πριν τα playoffs της περασμένης EL. Το κενό που έχουν αφήσει οι Τούρκοι στο backcourt είναι ευδιάκριτο.. Ο Ζοτς έκλεισε τους πλάγιους παίχτες του ανανεώνοντας τους Κάλινιτς-Ντατόμε-Νάναλι (ώστε να διατηρήσει όσο το δυνατό σε μεγαλύτερο βαθμό τα επίπεδα συνοχής) και πρόσθεσε τον Γκούντουριτς από τον Ευθρό Αστέρα. Ο 22χρονος G/F έχει αυτή την ξεχωριστή ικανότητα να εκτελεί με επιτυχία υπό πίεση χρόνου και συνθηκών έχοντας το χάρισμα των “αναίσθητων” σουτ, προσόν αξιοποιήσιμο σε αυτό το επίπεδο ειδικά όταν η συζήτηση πηγαίνει σε ένα παιδί αυτής της ηλικίας. Ο Σλούκας με τον Ντίξον θα έχουν πλέον μαζί τους τον βετεράνο Γκιουλέρ σε ρόλο facilitator (αρκετά ώριμος, παιγμένος και έξυπνος για να ανταποκριθεί εκτελώντας αυτά τα μικρά πράγματα που φέρνουν ισορροπία στο ομαδικό perfomance σε έναν πλέον σαφώς πιο δεύτερο ρόλο) με τον Ζοτς να ψάχνει τον συνδυασμό αντίληψης/αθλητικών προσόντων για να καλύψει τη φυγή του Ούντο στο “5”. Παρ’όλα αυτά η στελέχωση του παζλ αφήνει κάτι να αιωρείται. Και αυτό το κάτι πιθανόν λέγεται Μπραντ Ουοναμέικερ. Ο Αμερικανός σούπερ σταρ της περυσινής EL δεν έχει βρει τη καλή πρόταση ακόμα από την Αμερική και η Φενέρ μοιάζει ως η μόνη ομάδα (με τη Μπαρτσελόνα να έχει στραφεί σε διαφορετική κατεύθυνση) που μπορεί να τον εντάξει στο ρόστερ της. Ο Ουοναμέικερ (αν λάβουμε υπόψιν τα ποσά που έπεσαν στο τραπέζι για τον Λάρκιν) μπορεί άνετα να πιάσει τον αριθμό των 2 εκατομμυρίων ετησίων στην ευρωπαϊκή αγορά σήμερα ενώ μοιάζει ως η καλύτερη δυνατή λύση για να αντικαταστήσει (παρά τη διαφορετικότητα στο στυλ παιχνιδιού) τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς σε όρους νευραλγικότητας και leadership στη τουρκική ομάδα. Με τη ΤΣΣΚΑ μάλιστα να έχει χτίσει μια σπουδαία περιφερειακή γραμμή και πάλι τοποθετώντας τον Ροντρίγκεθ δίπλα στον Ντε Κολό, η Φενέρ μοιάζει υποχρεωμένη να απαντήσει. Τα passing skill και το versatility του Μέλι θα δώσουν μια διαφορετική έκφραση στο επιθετικό κυρίως πρόσωπο των Τούρκων, με τον ανταγωνιστικό χαρακτήρα και το κάθετο δυναμικό παιχνίδι του Ουοναμέικερ να γαρνίρουν ιδανικά το backcourt. Εδώ έχω την αίσθηση ότι θα έχουμε εξελίξεις σύντομα..

Οι ευρωπαϊκής φύσεως αμερικανικές επιρροές του Σπάχια..

Μετά το περυσινό στραπάτσο (με τη δημιουργία ενός εκ των πιο δυσλειτουργικών ρόστερ που έχουμε δει σε αυτό το επίπεδο) η Μακάμπι βρίσκεται σε φάση αναδόμησης. Ο Βούισιτς έκανε την απαιτούμενη προεργασία για την επιστροφή του Νέβεν Σπάχια στο Τελ Αβίβ μετά το διδακτορικό του στην Ατλάντα δίπλα στον Mike Budenholzer. O Σπάχια δεν ήταν ποτέ ο “ελίτ” Ευρωπαίος προπονητής όμως εχει νικήσει παντού στη καριέρα του συμπληρώνοντας ένα μάλλον εντυπωσιακό βιογραφικό. Θυμηθείτε ότι ο Κροάτης “λοχαγός” έχει τίτλους παντού με πιο εντυπωσιακά επιτεύγματα τη κατάκτηση της ACB με την TAU το 2008, το Eurocup του 2010 με τη Βαλένθια και τον τίτλο της TBL το 2011 με τη Φενέρ.

Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε τι θα φέρει ο Κροάτης στις βαλίτσες του από την Αμερική και τη θητεία του στη pace & space επίθεση των Χοκς (παράγωγο της φιλοσοφίας των Σπερς με ευρωπαϊκή βάση, στημένη στους πυλώνες του spacing, passing & shooting). Στη Μάκαμπι βέβαια το κοινό έχει γαλουχηθεί με διαφορετικό μπάσκετ. Για αυτό θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον το τι θα επιλέξει να παρουσιάσει ο Σπάχια. Οι πρώτες κινήσεις πάντως των Ισραηλινών στην αγορά δείχνουν έναν ορθολογισμό. Η Μακάμπι πρέπει να γίνει νεότερη χαμηλώνοντας τον μέσο όρο ηλικίας, πιο αθλητική, πιο έξυπνη. Προσωπικά είδα με καλό μάτι την απόφαση να ανανεώσουν τον εγχώριο κορμό επενδύοντας σε δύο “αμερικανοθρεμμένους” Ισραηλινούς παίχτες που έρχονται από πολύ καλή σεζόν στο Ισραήλ (συν τον επίσης αμερικανοθρεμμένο Jake Cohen) . Ο John Dibartolomeo (1.85-G-1991) είναι είναι ένας aggressive scoring-combo με πολύ καλή περιφερειακή εκτέλεση ο οποίος μπορεί να αποτελέσει κλειδί από τον πάγκο φέρνοντας μιας φρεσκάδα μαζί με την αύρα της φιλοδοξίας που τον χαρακτηρίζει ενώ ο Karam Mashour (1.98-F-1992) είναι ένας δυναμικός φόργουορντ που θα προσπαθήσει με το φυσικό/ αθλητικό του πακέτο να παίξει τον ρόλο του energy guy από τον πάγκο. Ο Σπάχια ενημέρωσε τον Ντέβιν Σμιθ πως δε τον υπολογίζει και ξήλωσε το δίδυμο των Αμερικανών φόργουορντ, αφήνοντας ελεύθερο τον Ραντ και ενημερώνοντας τον Κουίνσι Μίλερ να βρει ομάδα. Στο Τελ Αβίβ πόνταραν πολύ στον Μίλερ ο οποίος ακόμα είναι σε εξαιρετική ηλικία όμως η ροπή του στους τραυματισμούς προβλημάτισε πολύ. Μετά το τελευταίο του πρόβλημα η Μακάμπι του πρότεινε αναπροσαρμογή προσφέροντας 2 εκατομμύρια συνολικά για συμβόλαιο 3 ετών με τη προϋπόθεση να πάρει για τη πρώτη του σεζόν στο Ισραήλ (έπαιξε 15 ματς συνολικά, τα 11 στην εγχώρια λίγκα) μόνο 250.000 δολάρια.

Ο Σπάχια έφερε πίσω τον πρωταθλητή της EL με τη Μακάμπι Άλεξ Τάιους, κλείδωσε το “3” με τον draftee των Σπερς (έχει σημασία αυτό, δε το γράφω τυχαία) Ντισόουν Τόμας και στοχεύει να δώσει μια πιο efficient κατεύθυνση στο backcourt υπογράφοντας από την Τσεντεβίτα τον Pierre Jackson (Hoopfellas Made in USA- Τάξη 2013 )

και τον Μichael Roll (UCLA, Hoopfellas Made in USA- Τάξη 2015 )

Ο Τζάκσον εξαργύρωσε τη φήμη του στο Τέξας μέσω του Baylor με ένα συμβόλαιο στους Μαβς. Στο ΝΒΑ και σε 8 παιχνίδια ο βραχύσωμος γκαρντ είχε μ.ο 2.4 τελικές για 0.4 λάθη ενώ το αντίστοιχο νούμερο κυμάνθηκε στα επίπεδα του 7.7/3.3 στη D-League (Texas L.) και 6.6/2.6 στην ΑΒΑ (5 ματς με τη Τσεντεβίτα).

Ο Ρολ που έφτασε με τη Μπεσίκτας μέχρι τους τελικούς της Τουρκικής λίγκας είχε στη TBL 4.6 τελικές για 1.4 λάθη.. Και οι δύο είναι εξαιρετικοί περιφερειακοί σουτέρ. Καταλαβαίνετε νομίζω γιατί αναφέρω αυτά τα συγκεκριμένα νούμερα των δύο γκαρντ σε συνάρτηση με αυτό που εικάζω ότι θα προσπαθήσει να παρουσιάσει ο Κροάτης ωθούμενος από την επιρροή του μεταπτυχιακού του στο σύστημα του Budenholzer.

Το πιο δυνατό χτύπημα της Μακάμπι πάντως πιθανόν έγινε με την αγορά (τριετές συμβόλαιο, οι Ισραηλινοί πλήρωσαν $675.000 στους Σέρβους) του Jonah Bolden (UCLA) από τον Ερυθρό Αστέρα, παίχτη τον οποίο η σελίδας μας είχε παρουσιάσει φέτος στο αναγνωστικό της κοινό.

Τον Bolden θα ήθελα πολύ να τον δω στις ομάδες μας, με γνώμονα ότι αυτές κάλυψαν το back up-4 με ξένο παίχτη. Το φυσικό/αθλητικό του πακέτο και συνολικά το skillset που τον χαρακτηρίζει νομίζω θα μεταφραζόταν καλά στον τρόπο παιχνιδιού στην Ελλάδα..

Lamar Patterson: Μακάμπι ή Ολυμπιακός..;

O Σπάχια εξετάζει επίσης σοβαρά τη περίπτωση του παίχτη του στους Ατλάντα Χοκς Lamar Patterson (Hoopfellas Made in USA- Τάξη 2014   )  τον οποίο ο ατζέντης του έχει προτείνει σε διάφορες καλές ευρωπαϊκές ομάδες. Ο Point-Forward χαρακτήρας του Patterson και γενικά ο υψηλός δείχτης αντίληψης του είναι δυνατό όπλο για το “από εδώ” μπάσκετ όμως στο Ισραήλ υπάρχει η αίσθηση ότι η Μακάμπι χρειάζεται έναν advanced 1 on 1 περιφερειακό, τη στιγμή μάλιστα που ο Patterson είναι περισσότερο “3” για την Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός επίσης εξετάζει τη περίπτωση του Αμερικανού ο οποίος μπορεί να φέρει δημιουργία (ο streaky χαρακτήρας του στο σουτ καλύπτεται από το αξιόλογο shooting που υπάρχει στο ερυθρόλευκο backcourt) και διαθέτει αυτή ακριβώς τη νοοτροπία σε αγωνιστικό επίπεδο που θέλουν οι ερυθρόλευκοι από έναν ξένο αθλητή όμως ο χρόνος συμμετοχής που φαίνεται να προσφέρει το ερυθρόλευκο rotation δε ξέρω αν θα ενθουσίαζε έναν τέτοιον αθλητή. Ίσως ο Ολυμπιακός λοιπόν πάει ε μια πιο πρακτική λύση με γνώμονα τη χημεία στο rotation κοιτώντας παίχτη ο οποίος μπορεί να αποδώσει σε μικρό χρονικό διάστημα προσφέροντας πολύ συγκεκριμένα στοιχεία στο παιχνίδι της ομάδας.

Ψάχνεται ο Τρινκιέρι..

“Κεραυνός” στη Βαυαρία καθώς μια κίνηση-κλειδί της Brose στη φετινή offseason μοιάζει να ακυρώνεται από τον “κακό λύκο” που λέγεται ΝΒΑ. Ο Αντρέα Τρινκιέρι είχε βρει στο πρόσωπο του Τζαμίλ Ουίλσον (2.02-F-1990, Marquette) τον αντικαταστάτη του Ντάριους Μίλερ. O Ουίλσον θα μπορούσε να δώσει μια πολύ δυνατή ένεση στην επίθεση μισού γηπέδου της Brose καθώς είναι εξαιρετικός σουτέρ ενώ παράλληλα αρκετά “μακρύς” (6’11” wingspan) για να τελειώσει γύρω από το καλάθι και να αμυνθεί στις δύο γραμμές του γηπέδου. Ερχόμενος από μια καλή σεζόν στο Τορίνο, εντυπωσίασε στο SL με τους Κλίπερς οι οποίοι φέρονται διατεθειμένοι να του προσφέρουν ένα από τα δύο two-way contracts.

Ο Τρινκιέρι φημολογείται ότι έφερε προχθές στη Βαυαρία τον Κουίνσι Μίλερ ώστε να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι τη κατάσταση του παίχτη, στοχεύοντας να τον ταιριάξει με τον Μίτροβιτς στο “4” δεδομένης της ανάγκης της γερμανικής ομάδας για έναν πολύ καλό shooting-forward. H καθαρά ευρωπαϊκή περυσινή Brose Baskets φαίνεται ότι αλλάζει κατεύθυνση φέτος σχεδιάζοντας να ανεβάσει το αθλητικό της επίπεδο και με ξεκάθαρο στόχο να προσπαθήσει να πατήσει περισσότερο στο ζωγραφιστό αναβαθμίζοντας τα slashing abilities στο ρόστερ, στοιχείο που της έλειψε πολύ πέρυσι. Οι Γερμανοί έχουν προσθέσει τους Χάκετ, Χίκμαν, Μπράις Τέιλορ και Όγκουστιν Ράμπιτ συν τον Μίτροβιτς και ψάχνουν έναν scoring forward με ικανότητα στη περιφερειακή εκτέλεση. Εάν ο Μίλερ είναι υγιής, μπορεί να να κάνει σπουδαία πράγματα στη Βαμβέργη..

Bogdanovic in progress..

Με αφορμή τα όσα είπαμε για τον 21χρονο Bolden της Μακάμπι.. Σας έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν ότι πρέπει να διευρύνουμε λίγο σαν χώρα την οπτική μας αναφορά με το recruiting νέων παιχτών ξεφεύγοντας λίγο από την αυστηρά ελληνικής προελεύσεως τάση για συλλογή νέων αθλητών. Οι ελληνικές ομάδες πρέπει να επενδύσουν σε νέα παιδιά από την ευρωπαϊκή αγορά και να επενδύσουν σε αυτά σε μικρές ηλικίες και κυρίως στη στελέχωση προσώπων τα οποία θα αναβαθμίσουν τη δυνατότητα τους να αναπτύξουν τέτοιους παίχτες. Ο Vanja Marinkovic (1.98-G/F-1997) της Παρτίζαν είναι ένας πολύ ικανός νέος περιφερειακός για τον οποίον οι Σέρβοι εκτιμούν ότι μπορεί να αποτελέσει τη συνέχεια του Μπόγκνταν Μπογκνάνοβιτς στον σύλλογο του Βελιγραδίου. Είναι φανερό ότι ο νεαρός γκαρντ έχει δουλέψει πολύ πάνω στο παιχνίδι του Μπογκντάνοβιτς και φέτος μάλιστα βελτίωσε πολύ το body control του και γενικά τον τρόπο που χειρίζεται τον εαυτό του απέναντι σε μια σωστά στημένη άμυνα. Ο Marinkovic είναι ένα παιδί που μπορεί να ανέβει στο επόμενο επίπεδο γρήγορο και η πρόγνωση για την αντίδραση του σε αυτή τη μετάβαση μοιάζει αρκετά καλή.

Θυμηθείτε τι λέγαμε μερικά χρόνια πριν για το “πακέτο” Μπογκντάνοβιτς-Λοβερνί της Παρτίζαν όταν αμφότεροι κόστιζαν λιγότερα από 150.000 ευρώ.. Η ΑΕΚ είχε στραφεί στον Ιβάνοβιτς και τον Άτιτς για παράδειγμα. Ο Ολυμπιακός είχε φτάσει πολύ κοντά στο να υπογράψει προ τριετίας τον Dzanan Musa (άλλο επίπεδο προσόντων).. O Λεκαβίτσιους (23 ετών, πιο ώριμος) είναι μια ανάλογη επιλογή με την έννοια της αγοράς ενός νεαρού Ευρωπαίου παίχτη ο οποίος έχει τα χαρακτηριστικά για να “μεγαλώσει” στο περιβάλλον του Παναθηναϊκού. Πρέπει σε πρώτη φάση να στραφούμε στο σκανάρισμα της ευρωπαϊκής αγοράς σε μικρές ηλικίες και όχι να περιορίσουμε τη ματιά μας αυστηρά εντός συνόρων. Έχουμε τα brands για να προσελκύσουμε καλούς, ταλαντούχους αθλητές. Πρέπει όμως να τους δείξουμε ότι μπορούμε να τους βελτιώσουμε. Πίσω στα ’90s, ο Ολυμπιακός βάσισε την αναγέννηση του χτίζοντας μια κυρίαρχη ομάδα πάνω σε δύο εικοσάχρονα παιδιά από τη Σερβία..

Υ.Γ: Γιόβιτς-Μπάγερν, Θίοντορ-Μιλάνο. Ότι είχαμε πει από την άνοιξη..

Υ.Γ1: Έχετε σκεφτεί ότι αυτό το “μπορεί να πάρουμε παίχτη στο 4” ίσως ήταν απλά ένα χιουμοριστικό post από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο απέναντι στη “μανία” του μέσου οπαδού για νέες κινήσεις..;

Υ.Γ2: Πάμε..