Rumors: Το μεγάλο κόλπο..

Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς “χτίζει” με τον δικό του μοναδικό -clean the house-τρόπο το ρόστερ της Αναντολού στη φετινή off season, έχοντας κερδίσει τις εντυπώσεις με τον τρόπο που συνδέει τα κομμάτια στο παζλ. Προσωπικά, τολμώ να πω ότι το recruiting του είναι σαφώς καλύτερο από αυτό του ομόλογου του στη Φενέρ και μεγάλου του αντιπάλου, Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, ο οποίος ενώ έχει υπογράψει εξαιρετικούς παίκτες παρουσιάζει σε αυτό το σημείο ένα ρόστερ αμφίβολης λειτουργικότητας με πολύ firepower αλλά λίγα quarterbacking και πιθανόν playmaking abilities. Αυτές οι παρατηρήσεις βέβαια είναι σχετικές, ειδικά την προκειμένη στιγμή που οι κινήσεις δεν έχουν ολοκληρωθεί ενώ μη ξεχνάμε ότι η αλήθεια φαίνεται μέσα στο γήπεδο  (και εκεί ο Ζοτς φέρει ακόμα τον τίτλο του The Truth), οπότε καλό είναι να περιμένουμε (τουλάχιστον) λίγο καιρό για έναν καλό πρώτο σχολιασμό.

Ο “σοφός” λοιπόν σχεδόν τελείωσε με τη front court μετά την ανακοίνωση της ανανέωσης του Μίλκο Μπιέλιτσα, ο οποίος μπορεί να είναι Raznatovic-product αλλά παράλληλα έχει τα χαρακτηριστικά εκείνα που απαιτούνται για να παίξει ως back up του Σάριτς στο “4”. Πριν λίγο καιρό η Εφες είχε κλειδώσει το “5” δένοντας αρμονικά τον back to the basket Κρίστιτς με έναν mobile pick n’ roll ψηλό όπως ο Λάσμε. Ο Περπέρογλου με τον Μπατούκ στο “3”. Πολύ ζυγισμένες επιλογές με τους παίκτες κάθε θέσης να αλληλοσυμπληρώνονται σε σωματικά και αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Το πρόβλημα πλέον είναι η ..αρχιτεκτονική του backcourt. Και εκεί ο Ίβκοβιτς πάει για το μεγάλο κόλπο..

Βλέποντας τη Φενέρ να συσσωρεύει πολύ ταλέντο στη περιφερειακή της γραμμή, ο Ντούντα -που αρχικά είχε επιλέξει έναν defensive stopper, τον Ντράπερ, (ενώ έχει βάλει στον πάγο τον Τζαμόν Λούκας ο οποίος είναι πιθανό να πάει στη Νταρουσάφακα εφόσον αυτή υπογράψει τον Οκτάι Μαχμούτι)  απαραίτητο για το δικό του μπάσκετ ώστε να μπορεί να πιέσει ασφυκτικά τη μπάλα , στοχεύει στο μεγάλο χτύπημα με δίδυμο της Εθνικής Σερβίας, Βασίλιε Μίσιτς και Νεμάνια Νέντοβιτς. Αν για τον Μίσιτς η σελίδα μας σας είχε προετοιμάσει πριν πολύ καιρό (όπως και για τη μετακίνηση του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς στη Φενέρ) για τον Νέντοβιτς μια ενδεχόμενη επιστροφή στην Ευρώπη θα είναι έκπληξη και μάλιστα μεγάλη. Ο 23χρονος γκαρντ έχει εγγυημένο συμβόλαιο και για αυτή τη σεζόν με τους Ουόριορς (ύψους 1.1 εκ. δολαρίων) όμως είναι λίγο απογοητευμένος καθώς δε “βλέπει” φως στην προσπάθεια. του να κερδίσει μια θέση στο ροτέησιον αν και φέτος όπως είναι τα πράγματα στους “Πολεμιστές” και με την έλευση του Κερ δείχνει ότι μπορεί να παίξει. Αντικειμενικά η περίπτωση του για την Αναντολού είναι πραγματικά δύσκολη και θα πρέπει οι Τούρκοι να βάλουν το χέρι πολύ βαθιά στη τσέπη εφόσον ο παίκτης αποφασίσει να παρατήσει εγγυημένο συμβόλαιο στην Αμερική (ούτε αυτό είναι εύκολο). Απλά το δυναμικό Mαρτσουλιόνις-style του μοιάζει perfect fit για την τρανζίσιον επίθεση του Ντούντα. Ο Μίσιτς από την άλλη, μετά από μια εξαιρετική σεζόν όπου έτρεξε την up tempo επίθεση της Μέγκα Βιζούρα, έγινε ντραφτ, Νο52 από τους Σίξερς και αναμένεται να παραμείνει στην Ευρώπη για την επόμενη διετία (είναι γεννημένος το 1994). Ο Ραζνάτοβιτς (έχει και τους δύο παίκτες) παίρνει προσφορές από όλη την Ευρώπη (πρόσφατα βγήκε προς τα έξω ενδιαφέρον από τη Βιτόρια) όμως νομίζω ότι θέλει (όπως και ο ίδιος ο αθλητής) να τοποθετήσει τον Μίσιτς στην Πόλη, υπό τον Ίβκοβιτς.

Καταλαβαίνετε ότι σε περίπτωση που ο Ραζνάτοβιτς (ουσιαστικά χτίζει μαζί την ομάδα με τον Ίβκοβιτς..) φέρει τους δύο αυτούς γκαρντς στην Αναντολού, η Τουρκική ομάδα ισχυροποιείται απίστευτα. Μιλάμε για δύο υπερσύγχρονα γκαρντς που συνδυάζουν τα πάντα. Τα quarterback skills και το υψηλό IQ ενός ψηλού pure Pick’n roll PG όπως ο Μίσιτς (έχω χρόνια να δω τόσο ώριμο παίκτη σε αυτές τις ηλικίες) με το athleticism, την ικανότητα στο σκορ από όλα τα σημεία του γηπέδου και το πληθωρικό περιφερειακό παιχνίδι ενός πυραυλοκίνητου combo όπως ο Νέντοβιτς , είναι στα μάτια μου το πιο ιντριγκαδόρικο tandem της νέας Ευρωλίγκας. Εκτιμώ πολύ το δίδυμο αυτό, το γνωρίζετε άλλωστε οι αναγνώστες της σελίδας και από τις αναφορές μου πέρυσι προ και κατά τη διάρκεια του τουρνουά της Σλοβενίας..

Το μεγάλο εμπόδιο αυτή τη στιγμή για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς και το μάνατζμεντ του κλαμπ είναι το συμβόλαιο του Ζόραν Πλάνινιτς (πέρυσι τον είχαμε χαρακτηρίσει ως τη χειρότερη δυνατή κίνηση για τους Τούρκους από άποψη λειτουργικότητας του μπακόρτ). Ο Κροάτης μπαίνει στον δεύτερο και τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του και η Αναντολού προσπαθεί διακριτικά να τον ξεφορτωθεί. Σε περίπτωση που βρεί αγοραστή θα κάνει και δύο ..κωλοτούμπες αλλά αυτό δεν είναι εύκολο  τη συγκεκριμένη στιγμή. Ο Πλάνινιτς προβλέπεται μάλιστα να πάρει τη σεζόν που έρχεται πάνω από 1 εκ. ευρώ.. Αν η Αναντολού βγάλει αυτό το συμβόλαιο από τα βιβλία της επόμενης σεζόν, παίζει με σαφώς καλύτερη τύχη για το Σέρβικο δίδυμο στα γκαρντς..

Ο Ντούντα βέβαια υπέγραψε τον Ματ Τζάνινγκ, παίκτη που μπορεί να καλύψει και τις τρείς περιφερειακές θέσεις και να λειτουργήσει και ως facilitator αλλά και ως εκτελεστής (ο “σοφός” είναι ευλογία για τον ευαίσθητο χαρακτήρα του Τζάνινγκ, λόγος που βάσει προσόντων είναι μέχρι στιγμής underachiever στην καριέρα του) ενώ ποντάρει π ο λ λ ά στο τουρκικό δίδυμο των youngsters, Οσμάν Τσεντί και Οκμπέν Γιουλουμπέη. Oι δυό τους είναι για τον Ίβκοβιτς κάτι σαν την αντίστοιχη γενιά των 90αρηδων που είχε στη χρονιά των τίτλων στο λιμάνι.. Ο Τσεντί (95αρης, 2.01) είναι πιο έτοιμος και θα παίξει άμεσα. Αγωνίζεται και στις δύο θέσεις των γκαρντς και είναι ουσιαστικά Γιούγκο-material (γεννημένος στα Σκόπια). Εικάζω ότι μπορεί να αποτελέσει τον παίκτη που θα κάνει το step-up φέτος υπό τον Ντούντα. Ο Γιουλουμπέη είναι 96αρης και αγωνίζεται ως “3”. Τον είχα δει στο U16 στη Λιθουανία και μετέπειτα στο U18. Μακρύς, με playmaking abilities. Εκτιμώ πως ο Ντούντα σκόπιμα στελέχωσε έτσι τη θέση “3” (Περπέρογλου, Μπατούκ) αφήνοντας φως τη χαραμάδα για το νεαρό και περιμένοντας ότι κάποια στιγμή μπορεί να ανέβει μέσα στη σεζόν. Mε αυτά τα παιδιά θέλει να δουλέψει ο Ίβκοβιτς (συν τους μεγαλύτερους Μπατούκ και  Μπαλμπάι, αποτελούν τον τουρκικό κορμό) που αξιολογεί τον 18χρονο γίγαντα Εμιρκάν Κοσούτ και το κατά πόσο μπορεί να βοηθήσει φέτος ή εάν πρέπει να δοθεί δανεικός.

Περιμένω εξελίξεις μέσα στις επόμενες 10 ημέρες λοιπόν.. Ο Μίσιτς είναι πιο βατός στόχος και έχει κλειδώσει στον προγραμματισμό της Αναντολού (σχεδόν από το τέλος του χειμώνα) ως ο starting PG και ο παίκτης που θα αποτελέσει το κέντρο αποφάσεων της επίθεσης (ο Ντούντα χαμογελά σαρδόνια με την ικανότητα του να “φτιάχνει” στο transition). Η απόκτηση του Νέντοβιτς από την άλλη περιέχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Όπως καταλαβαίνετε ήρθε η ώρα του Ραζνάτοβιτς.. 

 
Υ.Γ: Για μια ομάδα -όπως ο Παναθηναϊκός-  που θέλει να εντάξει πολλά νέα παιδιά στο παιχνίδι τους και άλλα σε καινούργιους ρόλους ανεβάζοντας τους επίπεδο, το Group C αξιολογείται ως μια εκ των χειρότερων προοπτικών. Θα πρέπει να τραβήξουν σε αυτό το διάστημα το κουπί οι παλιοί.. Τέτοια projects “δίνουν” στο β’ μισό της σεζόν.. Αντίθετα για τον Ολυμπιακό είδα νορμάλ πράγματα.. Φυσικά οποιοδήποτε σχόλιο παραπάνω αυτή τη στιγμή δε στέκει. Ας περιμένουμε να ολοκληρωθούν τα ρόστερς..

Euroleague QR

1. Unics Kazan vs Stelmet Zielona Gora
2. Hapoel Jerusalem vs CEZ Nymburk
3. ASVEL Villeurbanne vs Telenet Oostende
4. VEF Riga vs SIG Strasbourg

Υ.Γ1: Eπειδή λαμβάνω πολλά μηνύματα από οπαδούς του Παναθηναϊκού στα οποία μου εκφράζουν την ανησυχία του για το μεταγραφικό σχεδιασμό, θα ήθελα να επαναλάβω και να υπογραμμίσω κάτι που έγραψα πριν ημέρες. Εάν οι πράσινοι καταφέρουν και υπογράψουν τους Βεζένκοβ-Μποχωρίδη, αυτόματα το συγκεκριμένο πρότζεκτ είναι σε αρκετά καλό δρόμο, άσχετα με την κατάληξη της υπόθεσης Καλάθη. Σίγουρα ο PG του Μέμφις είναι ο μεγάλος στόχος και ο παίκτης που θα ηγηθεί αυτής της νέας ομάδας, όμως η “βάση” του πρότζεκτ είναι τα νέα παιδιά. Για αυτό μη παρασύρεστε από το τι γίνεται γύρω σας και τις βόμβες που σκάνε.. Όσο και εάν σας φαίνεται τώρα δύσκολο ή τα λόγια μου περίεργα. Βεζένκοβ-Μποχωρίδης και το πρότζεκτ προχωράει..

Υ.Γ2: Στον Χάντερ ο Ολυμπιακός βλέπει μια περίπτωση Πέτγουεη. Ένα παιδί το οποίο μπορεί να εξελιχτεί μέσα από το πρόγραμμα του Ολυμπιακού.  Ο Μπρεντ πήγε καλύτερα από ότι περίμενα φέτος (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν αρκετός για τον Ολυμπιακό και τους στόχους του). Είμαι σχεδόν σίγουρος όσον αφορά λοιπόν τον Χάντερ, ότι οι υπεύθυνοι των ερυθρολεύκων δεν θαμπώθηκαν από τους εξαιρετικούς του τελικούς.. Δε θα πω ψέμματα, περίμενα κάτι καλύτερο. Αλλά, προσέξτε, θεωρώ αρκετά υπαρκτή την πιθανότητα το “5” των ερυθρολεύκων να δώσει περισσότερα φέτος στην ομάδα. Θα τα πούμε εν καιρώ και στη σχετική ανάρτηση..
 
Υ.Γ3: Θυμηθείτε λίγο Νέντοβιτς να γουστάρετε.. Φοβερό βιντεάκι.

Jim Conway