Hoopfellas 2017 NBA Mock Draft

Η μεγάλη βραδιά του καλοκαιριού πλησιάζει και το βλέμμα της παγκόσμιας αγοράς του μπάσκετ βρίσκεται στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης τη στιγμή που στο ΝΒΑ επικρατεί πυρετός διαπραγματεύσεων για το επιθυμητό deal. To Ηοοpfellas στο καθιερωμένο, ετήσιο Mock Draft της σελίδας..

Όσο πλησιάζει η ώρα του ντραφτ μου φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση οργασμού. Το νιώθεις στην ατμόσφαιρα.. Αυτή η μυρωδιά του deal που έχει πλημμυρίσει τον αέρα και είναι ιδιαιτέρως έντονη. Πολλές ομάδες έχουν βγει αποφασισμένες εκεί έξω για να διαπραγματευτούν και να συμφωνήσουν αλλάζοντας τη ροή των πραγμάτων. Ο Φιλ Τζάκσον (ο Θεός να τον φωτίσει) ακούει προσεκτικά προτάσεις για τον Πορζίνγκις με ολόκληρη πλέον τη πόλη της Νέας Υόρκης να πιστεύει ότι έχει γυρίσει στις .. ουσίες της αγαπημένης του εποχής των χίπις. Οι Lakers φαίνεται ότι δεν είναι 100% δοσμένοι στο computer του UCLA που λέγεται Lonzo Ball και στη κορυφή της πυραμίδας ο Ντάνι Έιντζ χαμογελάει σαρδόνια κοιτάζοντας τους υπόλοιπους ως κοινούς θνητούς..

Ξεκινάμε με το παραδοσιακό Mock Draft του Hoopfellas και φέτος..

No1: Philadelphia 76ers

Markelle Fultz (6’4”-PG-1998)

O “Fresh Prince” του ΝΒΑ δε πάει στο Bel Air αλλά στη Φιλαδέλφεια. Ο Fultz είναι ο παίχτης με το μεγαλύτερο ceiling στο ντραφτ μιας και το πακέτο του αποτελεί την ιδανική πρώτη ύλη. Από τα χρόνια του λυκείου φαινόταν ότι έχει κάτι ξεχωριστό ειδικά στον τρόπο που τελείωνε κάθε μορφή εκτέλεσης, κοντά ή μακριά από το καλάθι. Έχει μέγεθος, athleticism και συνολικά πολλά εργαλεία για να μετατραπεί σύντομα σε ένα ολοκληρωμένο περιφερειακό που μπορεί να κάνει τα πάντα με τη μπάλα στα χέρια. Αυτό για το οποίο έχω ερωτηματικά είναι ο χαρακτήρας του ώστε να φτάσει ψηλά και να γίνει νικητής κάνοντας “θυσίες” ώστε να βοηθήσει το σύνολο που ανήκει ώστε να αναβαθμιστεί. Νομίζω ότι αυτό (μαζί με του πλούσιο και on the rise backcourt της Βοστόνης) φόβισε τον Έιντζ.. Με τον Fultz, του Simmons (παίζει επίσης αρκετά με τη μπάλα στα χέρια), Saric και Ebiild οι Sixers σχημάτισαν τη ραχοκοκαλιά της νέας ομάδας που προσπαθούν να φτιάξουν τα τελευταία χρόνια. Complete The Process..

No2: L.A. Lakers

Lonzo Ball (6’6”-PG- ) UCLA

Πέραν του φαφλατά πατέρα του που νομίζει ότι θα δημιουργήσει τις.. Καρντάσιαν του μπάσκετ (κλαίω..) ο Lonzo είναι ένα εξαιρετικό κομμάτι για να προχωρήσει το παζλ των Lakers. Το παιδί είναι η επιτομή του floor general. Ο Ουόλτον είναι αρκετά ικανός (θυμηθείτε το αυτό) στο να κατασκευάσει μια efficient επίθεση με καλό spacing και ταχύτητα ανάπτυξης και εκτέλεσης, περιβάλλον ιδανικό για τον πόιντ του UCLA. O Ball είναι προικισμένος με ένα καταπληκτικό court vision λες και φοράει διόπτρες και microchips που του ανοίγουν διάπλατα το γήπεδο και επεξεργάζονται με εκπληκτική ταχύτητα τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από τη κίνηση ανθρώπινων όντων γύρω του. Η περιφερειακή του όραση είναι χάρισμα εκ των άνωθεν.. Σημαντικό το να μπορέσει να σουτάρει αξιόπιστα (θέλει δουλειά) το “καλών προϋποθέσεων” σουτ.

Λατρεύω τον Μάτζικ. Το Show time των ‘80s και τα όσα πρεσβεύει ο ίδιος είναι σημείο αναφοράς για την ιστορία του αθλήματος και το ΝΒΑ. Όμως για κάποιο λόγο δεν εμπιστεύομαι ιδιαίτερα τις ικανότητες του ως διοικητικός (ή κόουτς παλαιότερα). Νομίζω δε βρίσκονται μέσα στις δεξιότητες του.. Με τον Ball οι Lakers μπορούν να παίξουν τον D’Angelo Russell στο “2” και με τους Ingram (σημαντικό να έχεις τέτοιον πλάγιο που σουτάρει δίπλα στον Lonzo) Randle να δημιουργήσουν έναν δυνατό πυρήνα περιμένοντας τον Paul George, αν και νομίζω ότι ο Russell είναι πιθανό να μην αποτελέσει κομμάτι του παζλ μακροπρόθεσμα. Έχω τη κρυφή (που δεν είναι πλέον κρυφή μετά από αυτή την παρένθεση..) σκέψη ότι το front office των Lakers μπορεί να μας τρελάνει όλους πηγαίνοντας σε μια άλλης λογικής επιλογή όντας ικανό να φάει τον πρόλογο του Έιντζ (άλλο σορτσάκι, άλλο κοστούμι Μάτζικ μου..). Όμως η πραγματικότητα λέει ότι ο Ball μπορεί να αποτελέσει τον PG που θα τρέξει μια καινούργια, διαφορετική, πιθανόν και ολίγον φουτουριστική έκδοση της επόμενης version του Show time που ονειρεύονται στο L.A..

UPDATE: Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, ο Μάτζικ πακέταρε τον Ράσελ για το Μπρούκλιν (μαζί με τον Μοζγκόφ) με αντάλλαγμα μια ακόμα επιλογή πρώτου γύρου (Νο27) και τον Brook Lopez.. Eντάξει, περίμενα ότι θα φύγει ο Ντ’Αντζελο αλλά όχι τόσο γρήγορα.

No3: Boston Celtics

Josh Jackson (6’8”-F-1997)

“Με το Νο3, το πιο πιθανόν, θα επιλέξουμε τον ίδιο παίχτη που θα επιλέγαμε με το Νο1..”

Ο Έιντζ κατά τη γνώμη μου είναι τόσο καλός σε αυτό που κάνει σε σημείο που πολλοί νομίζουν ότι τρολάρει όλη τη λίγκα. Δεν υπάρχει ιδιοφυϊα άλλωστε χωρίς μια χροιά τρέλας.. Παρ’όλα αυτά έμενα (και δε ξέρω κατά πόσο αυτό είναι καλό για την ψυχική μου υγεία) η συγκκριμένη επιλογή (του να ανταλλάξει το Νο1) μου μοιάζει απολύτως λογική. Ο Έιντζ έψαξε σε βάθος τη περίπτωση Fultz. Είδε ότι ναι μεν η πιθανότητα να εξελιχυθεί σε σπουδαίο παίχτη είναι ισχυρή όμως στη πραγματικότητα δεν ήταν το καλύτερο δυνατό fit για την ομάδα του και το πλάνο που αυτή έχει χαράξει. Αποφάσισε λοιπόν σοφά να τον αφήσει να πάει στο Νο1 και να διαλέξει τον δικό του παίχτη (αυτόν που ούτως ή άλλως θα διάλεγε) αποκτώντας μερικά assets παραπάνω (διόλου ευκαταφρόνητα). Brilliant..

Εάν με ρωτούσατε ποιος είναι ο παίχτης που θα επιλέξει ο Έιντζ με τη προϋπόθεση να τον διατηρήσει στο ρόστερ της ομάδας του τη νέα σεζόν, θα σας έλεγα το όνομα του Jayson Tatum. Επειδή όμως πιστεύω ότι οι Σέλτικς σκοπεύουν να μετακινήσουν το pick τους αυτό ψάχνοντας  έναν πιο έτοιμο παίχτη στην αγορά, είναι λογικό να κατευθυνθούν στον διαθέσιμο αθλητή με το μεγαλύτερο trade value. Ίσως λοιπόν ο Josh Jackson του Κάνσας με το σπουδαίο αθλητικό του πακέτο και το versatile παιχνίδι του σε άμυνα και επίθεση να ιντριγκάρει πιο πολύ συγκεκριμένες (έχει σημασία αυτό) ομάδες από τον Tatum.. Ο Έιντζ θα στοχεύσει. Έχει κυκλώσει stars (ψηλούς με rim protection κατά προτίμηση) που μπορούν να κάνουν τη διαφορά άμεσα δίπλα σε αυτό το hard core (συν τον Χέηγουορντ ο οποίος λέμε από τη πρώτη ημέρα του Στίβενς ότι μπορεί να κάνει θραύση στη Βοστόνη και σε αυτό το αγωνιστικό πλαίσιο). Ο Jackson θέλει δουλειά σε επίπεδο σουτ (κακός μηχανισμός) και πνευματικής πειθαρχίας σε πρώτη φάση όμως έχει όλη τη πρώτη ύλη για να παίξει γρήγορα καλό μπάσκετ. Θα εξαρτηθεί όμως από το τι προτιμάει η ομάδα-στόχος του trade..

No4: Phoenix Suns

Jayson Tatum (6’8”-F-1998)

Χάνει θέσεις στην άμυνα, δεν είναι πειθαρχημένος αμυντικά μακριά από τη μπάλα, τσιμπάει σε προσποιήσεις, έχει ροπή ball stopper στην επίθεση τη στιγμή που οι Suns θέλουν φέτος να δώσουν ιδιαίτερη έμφαση στο καλό ball movement.. Αλλά παιδιά, μιλάμε για τον Jayson Tatum.. Θυμάμαι στο Ηράκλειο το ’15 υπό τον Sean Miller έμοιαζε με πάνθηρα στη πρώτη γραμμή άμυνας (αλλά το ΝΒΑ βέβαια είναι κάτι πολύ διαφορετικό). Ο Tatum είναι ίσως ο παίχτης που μου αρέσει περισσότερο από αυτό το ντραφτ. Βελούδινος σκόρερ, μπορεί να σκοτώσει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους στο μισό γήπεδο. Στη fast paced-επίθεση του Φοίνιξ μπορεί να μετατραπεί σε θεριστή όντας ο dynamic wing που χρειάζονται οι “Ήλιοι” για να συμπληρώσει τον Μπούκερ. Το fluidity που χαρακτηρίζει το παιχνίδι του δένει πιο αρμονικά με αυτό του gunner των Σανς σε σχέση με την επιλογή που ακούει στο όνομα Josh Jackson. Έχω ήδη φτιάξει την εικόνα του Tatum να παίρνει το αμυντικό ριμπάουντ και βάζοντας τη μπάλα κατευθείαν στο παρκέ να οδηγεί το fast break στην Αριζόνα.. Στο Phoenix έχουν έρωτα με τους γκαρντ του Κεντάκι για αυτό και η περίπτωση του De’Aaaron Fox (παρά τη παρουσία του Bledsoe) σίγουρα θα αξιολογηθεί δεόντως. Θεωρώ ότι, ακόμα και εάν το explossiveness του Τζάκσον ιντριγκάρει περισσότερο τους scout, ο Tatum είναι καλύτερος, πιο κοντρολαρισμένος παίχτης..

No5: Sacramento Κings

De’Aaron Fox (6’4”-PG-1997)

Έχω την αίσθηση ότι από τη στιγμή που οι Suns επιλέξουν τον De’Aaron Fox, οι Kings μπορεί να κάνουν την έκπληξη πηγαίνοντας σε έναν Shooting forward όπως ο Isaac (είναι ο τύπος του αμυντικού πολυεργαλείου που αρέσει στον Joerger) ή ο Markkanen στο Νο5, περιμένοντας τον PG που τους λείπει στο Νο1 (Smith, Ntilikina). Πέρα από αυτή τη λογική όμως ο Fox μοιάζει ιδανικός για το Sacram ento. Έχει πολύ υψηλό ceiling, η ταχύτητα του είναι πραγματικά εντυπωσιακή όπως και ο τρόπος που δημιουργεί ρήγμα με αυτή, στοιχεία που μπορούν να μεταφραστούν άρτια στο δυτικό μπάσκετ και ειδικά αυτό της Καλιφόρνια.

No6: Orlando Magic

Dennis Smith Jr. (6’2”-PG-1997)

Ο πρώην GM των Bucks, Hammonds είχε τη τάση να έλκεται από το μήκος, το versatility και το athleticism αναφορικά με τις επιλογές του στο ντραφτ (Antetokounmpo, Henson, Parker, Sanders , Maker, Brogdon) όμως στη Φλόριντα μιλάμε για ένα διαφορετικό πρότζεκτ με άλλες ανάγκες. Σίγουρα είναι σημαντικό το ότι ένας τέτοιος τύπος αθλητή όπως ο Jonathan Isaac προέρχεται από το γειτονικό Florida State και εν τέλει μπορεί να μετρήσει..

Ο εκρηκτικός PG του North Carolina State με το εντυπωσιακό 48” vertical μπορεί να φέρει σκορ σε ένα σύνολο που το χρειάζεται σε μεγάλο βαθμό. Στο Ορλάντο επίσης χρειάζονται κάποιον για να αποτελέσει το πρόσωπο του οργανισμού. Είναι γεμάτοι από εξαιρετικούς παίχτες ρόλων αλλά τους λείπει η προσωπικότητα και το star quality. Για αυτή και η παρουσία του Elfrid Payton μπορεί να μην επηρεάσει την επιλογή του Smith ο οποίος είναι ο γκαρντ που μπορεί να σκοράρει με διάφορους τρόπους παρότι χαρακτηρίζεται από έλλειψη συγκέντρωσης τη στιγμή που συν τοις άλλοις πρέπει να δουλέψει το σουτ του.

Σημείωση: Δεν είμαι πολύ μεγάλος φαν του παιχνιδιού του Smith. Πιστεύω ότι μάλιστα είναι πιθανό να πέσει μετά το Νο10 σε αυτό το ντραφτ. Μοιάζει ως η λύση στο limited Pick & Roll παιχνίδι των Pistons. To skillset του Σμιθ και πιο συγκεκριμένα η ικανότητα του να φτάσει μέχρι τέλους με τη μπάλα στα χέρια (κεφαλαιοποιώντας με συχνές επισκέψεις στη γραμμή του φάουλ αυτό του το χάρισμα) μοιάζει ιδανικό για το Ντιτρόιτ τη στιγμή που το γόνατο του Ρέτζι Τζάκσον έχει ήδη δημιουργήσει τις πρώτες σκέψεις γύρω από το μέλλον του στην ομάδα. Η πρόγνωση για τον Smith τον τοποθετεί ψηλότερα από το Νο12. Δεν είναι επίσης μυστικό ότι στο Ντιτρόιτ ονειρεύονται τη (μικρή) πιθανότητα να είναι διαθέσιμος όταν επιλέξουν ο Malik Monk.

Το “Avery Bradley”-παιχνίδι του Donovan Mitchell μοιάζει πιο ρεαλιστικό fit για τους Πίστονς όμως αφήστε μας να ονειρευτούμε μια νεότερη version του Rip Hamilton στη Motor city (Monk)..

No7: Minesota Timberwolves

Jonathan Isaac (6’11”-SF/PF-1997)

Γνωρίζοντας τη φιλοσοφία του Τομ Θίμποντο είμαστε υποχρεωμένοι να αξιολογήσουμε πολύ σοβαρά τη πιθανότητα του να αποτελεί ο Jonathan Isaac τη πρώτη επιλογή των “Λύκων” στο ντραφτ που έρχεται. Ο Isaac έχει ακατέργαστο επιθετικό παιχνίδι και ίσως να μη γίνει ποτέ ο παίχτης που θα αποτελέσει σημαντική επιθετική σταθερά όμως είναι πραγματικός “ελβετικός σουγιάς” στο αμυντικό κομμάτι με την ικανότητα του να αμυνθεί παντού στο παρκέ. Είναι μακρύς, γρήγορος, ορμάει στα ριμπάουντ, δυνατός πάνω από το καλάθι, δε θέλει πολλές μπάλες στην επίθεση. Μοιάζει αρκετά καλή τοποθέτηση ανάμεσα στους Ουίγκινς και Τάουνς ειδικά με τον πληθωρικό αμυντικό του χαρακτήρα σε ένα μπάσκετ όπου ειδικά στη Δύση γίνεται πιο “χαμηλό” σε ύψη, πιο γρήγορο, πιο compact. Από την άλλη θα πρέπει να αναφέρουμε ότι (κατά τη ταπεινή μου γνώμη) ο συγκεκριμένος παίχτης είναι ένας από τους μεγαλύτερους “τζόγους” στο φετινό ντραφτ. Δε θα μου κάνει καθόλου εντύπωση του χρόνου τέτοιον καιρό να διαβάζουμε για τις πολλές δυσκολίες προσαρμογής και τη περιθωριοποίηση του στη ρούκι σεζόν του στη μεγάλη λίγκα.

No8: N.Y. Knicks

Frank Ntilikina (6’5”-PG-1998)

Ο Φιλ τα έχει κάνει θάλασσα στο Μεγάλο Μήλο με την εμμονή του στη τριγωνική επίθεση την ώρα που το παιχνίδι στην Αμερική πάει προς άλλη κατεύθυνση όμως ο λαγός που έβγαλε από το καπέλο του με τον Πορζίνγκις έχει δημιουργήσει την ελπίδα για κάτι καλό σε αυτό το ντραφτ. Σίγουρα ο Malik Monk είναι ένας περιφερειακός που θα μπορούσε να προσφέρει άμεσα στους Νικς με την ικανότητα του να ανοίξει τις άμυνες και δε θα ήμουν καθόλου αρνητικός σε μια τέτοια επιλογή. Όμως θα σας εκμυστηρευτώ ότι καιρό τώρα πιστεύω πως ο Ntilikina είναι ο άνθρωπος που χρειάζονται περισσότερο. Είχα την ευκαιρία να τον παρακολουθήσω από κοντά σε μικρότερη ηλικία όπου “φώναζε” πως είναι γεννημένος για το “από εκεί” παιχνίδι. Το φυσικό πακέτο του είναι εξαιρετικό. Έχει καταπληκτικά χέρια (7’0” wingspan), δυνατά πατήματα και καλό footwork που τον βοηθούν να τελειώνει σε traffic και κυρίως του προσφέρουν το υπόβαθρο ώστε να μετατραπεί γρήγορα σε έναν εξαιρετικό Defensive Stoper ενώ ακόμα και η δουλειά που χρειάζεται σε επίπεδο playmaking δε του κόβει τον δρόμο για να πάρει άμεσα χρόνο στη τριγωνική επίθεση που δε θέτει ως προαπαιτούμενο έναν σούπερ-δημιουργό στο “1”. Ο νεαρός Γάλλος (γεννημένος στο Βέλγιο)  μπορεί να αποτελέσει στα επόμενα δύο χρόνια το κατάλληλο συμπλήρωμα για τον Πορζίνγκις όντας ο PG-τανκ σε μια πόλη που έχει συνηθίσει να βλέπει “τιμονιέρηδες” με εντυπωσιακή σωματική διάπλαση, τετραγωνισμένα σαγόνια που παίζουν σωστά το άθλημα θυσιάζοντας το “εγώ” τους. Πάρτον Φιλ.. Ας πούμε ότι το απαιτεί ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας της Ν.Υόρκης (..)

No9: Dallas Mavericks

Lauri Markkanen (7’0”-PF-1997)

Δε ξέρω αλλά για κάποιον λόγο πιστεύω ότι τα χνώτα του Carlisle (ένας από τους καλύτερους tacticians στο σημερινό ΝΒΑ) δε ταιριάζουν με αυτά του Dennis Smith παρότι ο κόουτς των Μαβς έχει δουλέψει με καλούς scoring-PG στο παρελθόν. Ο Φινλανδός είναι ένα μοντέρνο Stretch-4 που μπορεί να σε σκοτώσει με το περιφερειακό του σουτ. Είναι ικανός με τη μπάλα στα χέρια, νιώθει καλά παίζοντας μακριά από το καλάθι και τον χαρακτηρίζει μια αρμονία στη κίνηση του η οποία με εξιτάρει για παίχτη αυτού του ύψους. Του λείπουν κιλά και δύναμη για να διατηρήσει τη θέση του στην άμυνα και να επιβιώσει στις μάχες του ζωγραφιστού (ριμπάουντ, post άμυνα) όμως αλήθεια.. Ποιος δε θα ήθελε να τον δει να δουλεύει υπό τη σκέπη του Ντιρκ για 1-2 χρόνια..;

No10: Sacramento Kings

Malik Monk (6’4”-SG-1998)

Οι Κινγκς έχουν τον Buddy Hield στο “2” και θα ήθελαν τον Markkanen όμως εάνν και εφόσον είναι διαθέσιμος ο Monk, είναι σχεδόν δεδομένο ότι θα πάνε σε αυτόν επιλέγοντας το value που θα τους δώσει το pick στην αγορά.

O Monk είναι ένα σπουδαίο ταλέντο και οι πιο ασφαλείς προβλέψεις τον δίνουν ψηλότερα (μεταξύ 6-10) γιατί πολύ απλά ο σκόρερ του Κεντάκι μπορεί να μπει και παίξει αμέσως βρίσκοντας γραμμή σύνδεσης με το καλάθι σε επίπεδο ΝΒΑ. Πρόκειται για πραγματικά καλό σουτέρ ο οποίος διαθέτει καλό αθλητικό πακέτο και έχει αναβαθμίσει την ικανότητα του στη πάσα (μεγάλο έξτρα για παίχτη με βασικό προσόν το σουτ δεδομένου του ότι τον κάνει λιγότερο προβλέψιμο από τις άμυνες). Όπως σας είπα είναι κοινό μυστικό πως τον κοιτάζουν σοβαρά και οι Νικς στο Νο8.. Λέτε να αναβιώσει το backcourt του Κεντάκι στη Καλιφόρνια..;

No11: Charlotte Hornets

Luke Kennard (6’6”-SG-1996)

Από τους αγαπημένους μου παίχτες να παρακολουθώ στο κολεγιακό πρωτάθλημα τη σεζόν που πέρασε. Όταν είδα πέρυσι τον αμφίχειρα νεαρό από το Ohio (δεξιόχειρας που σουτάρει με το αριστερό, σκληρή προπόνηση με τον μπαμπά από μικρός η οποία περιελάμβανε dribbling του τετραγώνου με δεμένο πότε το ένα πότε το άλλο χέρι πίσω..) μέσα μου είπα: “Κρις Μάλιν..(;) ” O μηχανισμός εκτελέσεως του γκαρντ του Ντιούκ είναι χαρακτηριστικός. Έκανε τρομερό Step up στη δεύτερη σεζόν του όταν όλοι περίμεναν πως μπορεί στη καλύτερη να αποτελέσει έναν αξιόλογο 6ο παίχτη όμως αυτός έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος της pace & space επίθεσης του κόουτς Σιζέφσκι. Λατρεύω τη κίνηση του μακριά από τη μπάλα στο δάσος από screens που έστηνε το Ντιούκ για αυτόν μέχρι να φθάσει στο καλό του σημείο. Σκεφτείτε τι μπορεί να κάνει σε ένα σύνολο με πραγματικό PG (το Ντιούκ ουσιαστικά έπαιζε με τρεις scorers πέρυσι, Kennard-Allen-Tatum γεγονός που εν τέλει βοήθησε τον Kennard να προοδέψει με τη μπάλα στα χέρια.) Του λείπει το μήκος και το athleticism, πιθανόν θα δυσκολευτεί να σκοράρει σε traffic και να κυνηγήσει στην άμυνα wings με ελίτ αθλητικότητα όμως έχει υψηλό IQ/σπουδαία αντίληψη του παιχνιδιού και είναι ανταγωνιστικός. Ποιότητα αθλητή και προσωπικότητας. Οι Bobcats θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα προσόντα του για να αποσυμπιέσουν τον Kemba Walker..

Κίνηση ουσίας ο Στρέλνιεκς για τον Ολυμπιακό

Κίνηση ουσίας του Ολυμπιακού με Στρέλνιεκς. Ποιοτικός γκαρντ σε καλή ηλικία, μακριά από το ταβάνι του και κυρίως με ανταγωνιστικό χαρακτήρα ώστε να επιβιώσει σε αυτό το επίπεδο. Σας ξεκαθάρισα ότι θα ήθελα παραμονή του Ντάνιελ Χάκετ στο λιμάνι (εκτός φυσικά εάν η πρόγνωση στο ιατρικό κομμάτι δεν ήταν αρκετά καλή) ο οποίος σαν πακέτο είχε πολλά περισσότερα να δώσει από αυτά που είδαμε (χωρίς να είναι κακός, το αντίθετο). Πιστεύω ότι οι ερυθρόλευκοι πήραν το μήνυμα και θα προσπαθήσουν να βάλουν περισσότερο firepower, πιο πολλές δεξιότητες και χαρακτηριστικά σε προσωπικό επίπεδο στην επίθεση τους. Οφείλουν να παρουσιάσουν κάτι καλύτερο φέτος γιατί αλλιώς ακόμα και αρκετά καλές κινήσεις όπως αυτή του Στρέλνιεκς θα πάνε στον ..κάδο. Το ίδιο ισχύει και για τον Παναθηναϊκό. Οι ομάδες μας πρέπει να επενδύσουν στο ball movement δουλεύοντας πάνω σε αυτή τη βάση τις επιθέσεις τους όπως απαιτεί το σύγχρονο μπάσκετ. Είναι μια κατεύθυνση επίθεσης η οποία στο υψηλό επίπεδο εκτέλεσης γεννά τη συμμετοχικότητα και ευκαιρίες για όλους. Επέλεξα να προτείνω τον Στρέλνιεκς για τον Παναθηναϊκό όχι γιατί δε ταιριάζει στη περιφερειακή του ΟΣΦΠ αλλά γιατί με τους Καλάθη-Τζέιμς-Παππά αμετακίνητους (αυτό είναι το πλάνο της ομάδας, θα δούμε τι θα γίνει με τον Αμερικανό) και τον Ρίβερς στο “3”, ο Λετονός έμπαινε κατευθείαν ως το ιδανικό κομμάτι του παζλ σε ένα έτοιμο backcourt για το οποίο είχαμε σχεδόν πλήρη εικόνα. Αντίθετα στο λιμάνι υπήρχαν ερωτηματικά..

O Σφαιρόπουλος αδιαμφισβήτητα ποντάρει στην ικανότητα του Στρέλνιεκς να σταθεί δίπλα στον Σπανούλη, στο ίδιο backcourt. Αυτό βλέπω προσωπικά στην επιλογή αυτή πέραν του skillset που θα φέρει ο Λετονός ερχόμενος από τον πάγκο. Σαφώς μια τέτοια συνύπαρξη είναι πιο λειτουργική από την αντίστοιχη Σπανούλη-Γκριν όπως συνολικά ο Στρέλνιεκς είναι πιο ολοκληρωμένος περιφερειακός από τον εξαιρετικό σουτέρ Έρικ Γκριν. Βέβαια όταν πέρυσι η σελίδα έλεγε ότι τα ποσά που διαδίδονταν για τον Αμερικανό ήταν αστεία κάποιοι ξίνισαν περιμένοντας δημιουργία και άλλα τέτοια θαύματα.. Έναν χρόνο μετά (με το ποσό της δεύτερη σεζόν να φτάνει στα επίπεδα που για επικοινωνιακούς λόγους είχε διαδοθεί ότι θα κοστίσει στον Ολυμπιακό ο πρώτος χρόνος συνεργασίας) οι ερυθρόλευκοι κατάλαβαν ότι η επιλογή αυτή δεν έχει αξία. Η σελίδα αυτή άλλωστε δε μιλάει (πρωτίστως) για καλούς ή κακούς παίχτες αλλά για καλές ή κακές αγορές δίνοντας έμφαση στο value της  κάθε κίνησης. Με τον Στρέλνιεκς ο Ολυμπιακός έκανε μια πολύ καλή κίνηση σε όλα τα επίπεδα. Όμως ο τρόπος με τον οποίο  θα συμπληρώσουν τις περιφερειακές τους θέσεις σίγουρα θα παίξει ρόλο στην ανάδειξη της παρούσας επιλογής.

Είναι πολύ σημαντικό για τους ερυθρόλευκους να συμπληρώσουν σωστά το backcourt τους. Ο ένας από τους δύο παίχτες που θα αποκτηθούν στη περιφέρεια θα είναι “σπεσιαλίστας” που θα μπορεί να λειτουργήσει ως game changer σε μικρότερο χρόνο συμμετοχής. Ο άλλος..

..Π Ρ Ε Π Ε Ι   Ν Α      ΕΧΕΙ       Κ Α Θ Ε Τ Ο    Π Α Ι Χ Ν Ι Δ Ι.

Οι ερυθρόλευκοι χρειάζονται έναν περιφερειακό που να πατάει στο ζωγραφιστό φέρνοντας μαζί του στην επίθεση της ομάδας όλα τα οφέλη αυτής της ικανότητας. Ο Στρέλνιεκς (τα είπαμε στη προηγούμενη ανάρτηση) έχει penetration αλλά δεν είναι slasher. Ο Ολυμπιακός θέλει παίχτη που να βλέπει και να ανοίγει δρόμους όταν αυτοί απλά δεν είναι ορατοί..

Προφορική συμφωνία με Chris Babb

Όπως είπαμε εχθές ο Παναθηναϊκός έχει φθάσει σε προφορική συμφωνία με τον πρώην “Celtic” Chris Babb ο οποίος διέπρεψε στη Γερμανία με την Ulm φέτος. Για τον Babb είχαμε μιλήσει στη σελίδα αρχές του Δεκέμβρη.. Μένει να δούμε εάν θα προχωρήσει η δουλειά. Στον Παναθηναϊκό είναι φανερό ότι κάτι περιμένουν είτε από Ευρώπη είτε από Αμερική, για να τρέξουν το πλάνο.

Εδώ θα ήθελα να τονίσουμε κάτι. Πιστεύω (και αυτό συνιστά προσωπική άποψη) ότι ο  Παναθηναϊκός δε πρέπει να παρασυρθεί από τη δίψα για φανταχτερές κινήσεις που  απεγνωσμένα ζητούν οι μάζες, οι οποίες τη παραμικρή σχέση δεν έχουν με το άθλημα και το πως παίζεται στη πραγματικότητα το παιχνίδι. Αυτά είναι για λαϊκή κατανάλωση.. Οι πράσινοι έχουν έναν γκαρντ με super star ceiling στο επίπεδο της Ευρωλίγκας (σαφέστατα δεν είναι ακόμα εκεί  αλλά μπορεί να πιάσει αυτό το status ειδικά στον δρόμο που οδεύει το άθλημα σαν αγωνιστική κατεύθυνση), τον Τζέιμς, και θα πρέπει να κάνουν -πάντα προς όφελος της ομάδας- το καλύτερο δυνατό για τη μετάβαση του σε αυτό το επίπεδο. Σίγουρα το να βάλεις ένα (ακόμα) ball hog δίπλα του δεν ευνοεί καθόλου.. Με τη κουβέντα που έγινε με τον Babb πάντως σαν μια πρώτη άποψη φαίνεται ότι ο Πασκουάλ βλέπει τον Τζέιμς πρωτίστως ως “1”. Διαφωνώ. Η θέση μου άλλωστε είναι γνωστή.. Πιστεύω  ότι οι πράσινοι θέλουν “άσσο” με playmaking και καλό περιφερειακό σουτ ο οποίος θα μπορεί να τρέξει το playbook αλλά και παίξει και μακριά από τη μπάλα. Ας δούμε όμως πως θα εξελιχθούν τα πράγματα και κυρίως τι έχουν στον μυαλό τους οι πράσινοι οι οποίοι έχουν δώσει συγκεκριμένη ημερομηνία στον Μάικ Τζέιμς ώστε να δώσει τη τελική του απάντηση. Νομίζω ότι μετά το κλείσιμο αυτής της υπόθεσης θα ξετυλιχτεί το κουβάρι..

Υ.Γ: Φυσικά έχουμε και τον δικό μας Tyler Dorsey σε αυτό το ντραφτ. Το μπάσκετ έχει αλλάξει στην Αμερική ευνοώντας wings με τα χαρακτηριστικά του οι οποίοι σαν σωματότυπο σε συνάρτηση με τις συγκεκριμένες δεξιότητες, πριν λίγα χρόνια δε θα είχαν τύχη να γίνουν ντραφτ. Αντίθετα ο Tyler έχει αποσπάσει πολύ θετικά σχόλια τον τελευταίο καιρό τα οποία έχουν μεταφραστεί σε άνοδο στα Mock Drafts. Το Χιούστον και το Ντένβερ έχουν από δύο picks στη ζώνη εμβέλειας του. Οργανισμοί που έχουν μάθει να δουλεύουν με internationals.. Προσωπικά θα ήθελα να τον δω στην Ιντιάνα..