2014-15 EUROLEAGUE POWER RANKINGS (1)
Με το ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου, το Hoopfellas βγάζει τα πρώτα Power Rankings της χρονιάς για την Ευρωλίγκα, σχολιάζοντας και αξιολογώντας στη παρούσα φάση τις 24 ομάδες..
2014-15 HOOPFELLAS EUROLEAGUE POWER RANKINGS (1)
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, το Hoopfellas στήνει στην αφετηρία και σχολιάζει όλες τις ομάδες της διοργάνωσης.. Πάμε..!
1. REAL MADRID: Όπως και πέρυσι έτσι και φέτος οι Μαδριλένοι ξεκινούν τη σεζόν από το Νο1 στα Rankings του Hoopfellas. Ο Λάσο ανακάτεψε τη τράπουλα στοχεύοντας ξεκάθαρα τη φετινή off season να δώσει μια πιο σκληρή υφή στην ομάδα του, προσθέτοντας παράλληλα περισσότερες επιλογές στο αμυντικό κομμάτι, ακόμα μεγαλύτερο βάθος στον πάγκο του συν τη προσδοκία για δημιουργία πιο πολλών χώρων στο μισό γήπεδο. Ουσιαστικά υπέγραψε τρείς πολύ ιδιαίτερους σμολ-φόργουορντς (Ρίβερς, Ματσιούλις, Νοτσιόνι) που ανοίγουν κατά πολύ τη γκάμα των lineups ενώ ανέβασε αρκετά την ποιότητα του στο ζωγραφιστό με τον Αγιόν, τον οποίο ξεκινά δίπλα στον Μπουρούση. Η Ρεάλ έχει πολύ ποιότητα και σαφώς αποτελεί φαβορί για το φάιναλ-φορ που θα διεξαχθεί στην πόλη της. Έχει όλα τα όπλα αλλά και σημαντική πίεση να διαχειριστεί (μεγαλύτερη από κάθε άλλη σεζόν ίσως). Το θέμα είναι εάν θα έχει το mental toughness να τελειώσει τη δουλειά.. Αλλιώς για κάποιον/κάποιους θα τελειώσει η δική τους.. δουλειά.
2. CSKA MOSCOW: Πιο φρέσκια, πιο μοντέρνα, πιο γρήγορη, λιγότερο “φορτωμένη” σε σχέση με πέρυσι. Η “αρκούδα” αλλάζει σελίδα με τον Ιτούδη στο τιμόνι θέλοντας να παρουσιάσει κάτι καινούργιο σε επίπεδο μπάσκετ, χωρίς ουσιαστικά να διαφοροποιούνται οι στόχοι της. Ο Ιτούδης έχει στελεχώσει πολύ σωστά την ομάδα, “δουλεύοντας” πάνω στους τραυματισμούς που του προέκυψαν ώστε να δώσει ρόλο σε παίκτες που ίσως στον αρχικό σχεδιασμό υπολογίζονταν να βγαίνουν από πιο πίσω στο ροτέησιον. Η ΤΣΣΚΑ μπορεί να ανοίξει το γήπεδο σε σετ καταστάσεις απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο (ειδικά όταν παίζει smallball), παίζει δυνατή άμυνα και διαθέτει τον Νο1 δελφίνο σήμερα για τον θρόνο του καλύτερου παίκτη της λίγκας, Μίλος Τεόντοσιτς. Είναι πραγματική απόλαυση να βλέπεις τον Σέρβο να εκτελεί το pick’n roll, σίγουρα ένα από τα highlights της διοργάνωσης.. Ο Ιτούδης (εξαιρετική off season σε επίπεδο recruiting, διατηρώντας τον βασικό κορμό με σαφή κατεύθυνση να αλλάξει πράγματα εντός παρκέ περισσότερο και όχι σε επίπεδο προσώπων) ποντάρει στο ότι στη Μόσχα δουλεύει μαζί ένα σύνολο ανθρώπων (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού του) που θέλει να αποδείξει ότι μπορεί να κερδίσει τα ματς-θανάτου. Θέλω να τους δω πλήρεις, η ένταξη παικτών όπως ο Ντε Κολό στο ροτέησιον θα είναι πρόκληση για τον Έλληνα κόουτς.
3. BARCELONA: Ο Πασκουάλ παρέμεινε μετά το περυσινό “θαύμα” των play-offs της ΑCB και θέλησε να φρεσκάρει την ομάδα επιδιώκοντας να τη βελτιώσει μέσα στην off season σε συγκεκριμένες θέσεις του ρόστερ. Άδειασε τον “άσσο” με τους Πούλεν και τη σταθερά Σάδα, υπογράφοντας τον Σατοράνσκι (πρέπει να κοντρολαριστεί αλλά είναι φανερό ότι το παιδί μπορεί να παίξει σε άλλες ταχύτητες, πλήγμα ο τραυματισμός του) ενώ ανέβασε από την δεύτερη ομάδα τον 18 χρονο Χάκασον (μετά τον σοβαρό τραυματισμό του επίσης Σουηδού Έρικσον που υπολογιζόταν φέτος), πρόσθεσε στα φόργουορντς τον 23χρονο Ντισόουν Τόμας της Ναντέρ ενώ έπαιξε τα δυνατά καλοκαιρινά χαρτιά του με τους Ντόελμαν-Πλεής θέλοντας να κάνει τη φροντκόρτ του πιο παραγωγική. Διαφωνώ με το ότι δεν αντικατέστησε ουσιαστικά τον Ντόρσεη πηγαίνοντας τελικά σε έναν παίκτη με σωματοδομή παρόμοια με αυτή του Τόμιτς. Πιθανόν θα του κοστίσει αμυντικά. Η Μπαρτσελόνα (παρόλο που διαθέτει αρκετή ποιότητα) δεν πείθει και πάλι στο ξεκίνημα της σεζόν ότι θα έχει το mentality ώστε να μπορέσει να επιβιώσει στο τέλος του δρόμου όμως ανεβάζει πολλά παιδιά στο ροτέησιον (Χεζόνια και πλέον Αμπρίνες σε καθαρά πρώτο ρόλο) και έχει επίσης πολλούς νέους ποιοτικούς παίκτες που έρχονται από πίσω (από 16 έως 19 ετών) χτίζοντας ουσιαστικά την επόμενη ημέρα χωρίς να πέσει από την ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ αλλά παραμένοντας ανταγωνιστική.
4. OLYMPIAKOS: Ξεκινάει τη χρονιά έχοντας να επιλύσει ένα μεγάλο πρόβλημα, αυτό του προπονητή που φαίνεται ακόμα να βασανίζει την ομάδα. Οι ερυθρόλευκοι πλήρωσαν την ..κακή ήττα στον ημιτελικό του κυπέλλου σε πολλά επίπεδα και παράλληλα με τα παραπάνω έχουν να αντιμετωπίσουν τις απώλειες στη γραμμή των φόργουορντς, με τρείς σημαντικούς παίκτες όπως οι Ντάρντεν, Παπαπέτρου, Πρίντεζης να είναι νοκ-άουτ. Ψυχραιμία.. Ο Ολυμπιακός σχεδιάστηκε φέτος για να είναι διεκδικητής ενός εισιτηρίου για τη Μαδρίτη και όντως η ομάδα έχει την ποιότητα να παλέψει για αυτό. Το ρόστερ είναι καλό, γεμάτο αν και έγιναν κάποιες κινήσεις που έδειξαν μια βιασύνη Δηλ. αποκτήθηκε ο Λαφαγιέτ όταν ο Μάντζαρης φαινόταν να απομακρύνεται ενώ με τον Έλληνα διεθνή στο ρόστερ πλέον οι ερυθρόλευκοι ίσως χρειάζονταν έναν γκαρντ διαφορετικού τύπου. Επίσης η επιλογή των μπακ-απ του Ντάνστον σηκώνει κουβέντα.. Μετά από όλα αυτά σας λέω ότι ο Ολυμπιακός συγκεντρώνει χαρακτηριστικά που απαιτούνται για να είναι ισχυρός διεκδικητής αρκεί να βρεί την κατάλληλη φωνή που θα καθοδηγήσει την ομάδα. Και η ατμόσφαιρα μπορεί να αλλάξει άμεσα..
5. FENERBAHCE: Είχε την πιο εντυπωσιακή off-season από κάθε άλλη ομάδα στην Ευρώπη, ψωνίζοντας ότι καλύτερο κυκλοφορούσε στην αγορά σε μια επίδειξη του παχυλού τους πορτοφολιού. Μπογκντάνοβιτς, Γκούντελοκ, Χίκμαν, Βέσελι.. Παρ’όλα αυτά ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι θέλει να φτιάξει και το πως θα μοιράσει ρόλους ώστε να διαμορφώσει ένα λειτουργικό σύνολο. Η Φενέρ αυτή μοιάζει περισσότερο με την ..περυσινή παρά με άλλες παλιότερες δουλειές του Ζοτς. Έχει θέματα συνεργασίας και δημιουργίας καταστάσεων μέσα από ομαδική λειτουργία, θέλει δουλειά στην άμυνα και το αμυντικό τρανζίσιον. Και όμως.. Το star quality και η ποιότητα της στο παρκέ και στον πάγκο (Ζοτς) την κάνουν ικανή να καταβροχθίσει κόσμο στα ματς που μετράνε. Ή μήπως τον ίδιο της τον εαυτό..? Η Φενέρ έχει βάθος και καλύτερες προδιαγραφές από πέρυσι πλέον με τον Βέσελι στους ψηλούς, όμως θα χρειαστεί να δουλέψει πολύ με τον Ομπράντοβιτς (που νομίζω θα αναγκαστεί να ανακατέψει την τράπουλα φέρνοντας στον αφρό ρολίστες όπως ο Σιπάχι) για να ανοίξει την πόρτα της ελίτ..
6. EA7: Το Μιλάνο επέστρεψε για τα καλά στην τοπ ευρωπαϊκή σκηνή, φτάνοντας ένα βήμα πριν το φάιναλ-4 (αποκλείστηκε από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Μακάμπι) και κατακτώντας τον τίτλο στην Ιταλία υπό τον σπουδαίο Λούκα Μπάνκι. Παρότι στην ομάδα άλλαξαν αρκετά πράγματα το καλοκαίρι (με το δίδυμο Λάνγκφορντ-Τζέρελς πάνω στο οποίο στηρίχτηκε πολύ η ΕΑ7 τη περασμένη σεζόν, να μετακομίζει στο Καζάν) οι Ιταλοί παραμένουν πολύ ανταγωνιστικοί. Ο Μπάνκι, που έχει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με την τιμωρία του Χάκετ (θα πρέπει για μεγάλο διάστημα να βρεί ρυθμό με ένα ματς την εβδομάδα), ανανέωσε την περιφερειακή γραμμή του και πλήρωσε για ένα stretch-4 όπως ο Κλέιζα (δε μπορώ να πω ότι θα έκανα το ίδιο..) ενώ ρίσκαρε με τον Τζέημς αφήνοντας τον παίκτη που έκανε τη διαφορά στο pick & roll. Γκάνι Λαβάλ. Το Μιλάνο γενικά θα χρειαστεί χρόνο και είναι δεδομένο ότι θα χρειαστεί να λύσει θέματα με τη λειτουργικότητα στο ρόστερ όμως έχω εμπιστοσύνη στον Μπάνκι και θεωρώ ότι θα βγάλει καλό μπάσκετ στη συνέχεια.
8. UNICS: Η πιο “δική μας” ευρωπαϊκή ομάδα, βασισμένη πάνω στο ελληνικό στοιχείο. Ακόμα μοντάρεται και απέχει από το ταβάνι των δυνατοτήτων της. Ο Πεδουλάκης εκμεταλλεύεται τον οίστρο του Τζέρελς και προσπαθεί να χτίσει μια αμυντική βάση για να στηρίξει το οικοδόμημα της Ούνιξ. Η ομάδα είναι πολύ καλά στελεχωμένη με μόνο κενό ίσως ένα έξτρα “5” που θα έδινε επιλογές στο αμυντικό κομμάτι και ανάσες στον Καϊμακόγλου που μετακινείται συχνά εκεί (ειδικά όταν θέλει να ανεβάσει την πίεση της άμυνας του ο Άρτζι ή αντιμετωπίζει πρόβλημα σε καταστάσεις pick & roll) και έχει φτάσει να είναι ο παίκτης με τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής στην ομάδα. Θεωρώ ότι όταν και εφόσον οι Ρώσοι, με γνώμονα ότι αποτελούν ομάδα του Πεδουλάκη, βελτιωθούν στο αμυντικό κομμάτι (που σημαίνει ότι θα μπορούν να ελέγξουν πιο εύκολα κάποια “ύπουλα” ματς) θα είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικοί απέναντι σε οποιονδήποτε. Ακόμα όμως θέλουν χρόνο.
.
10. UNICAJA: Η Ουνικάχα είναι αυτή τη στιγμή μια από τις πιο καυτές ομάδες στην Ευρώπη στο ξεκίνημα του σεζόν, έχοντας κερδίσει τις εντυπώσεις, αν και το έργο με ομάδα του Πλάθα το έχουμε ξαναδεί (Ζαλγκίρις). Στη δεύτερη σεζόν του Ισπανού προπονητή η Μάλαγα έχει προδιαγραφές να παίξει σαφώς καλύτερο μπάσκετ όμως το ζητούμενο είναι η διάρκεια. Της λείπει ο πραγματικός δημιουργός στα γκαρντς όμως έχει δυναμώσει σημαντικά μέσα στο ζωγραφιστό με τον Γκολούμποβιτς κάτι που σε συνδυασμό με την όλη δομή της ομάδας δίνει τη δυνατότητα στους Ανδαλουσιανούς να παράγουν πάνω-κάτω 80 πόντους κάθε βράδυ. Πιστεύω θα έχει και βουτιές μέσα στη σεζόν όμως τουλάχιστον τώρα έχει την ευκαιρία να τραβήξει βλέμματα μιας και η σύνθεση του ομίλου της επιτρέπει να βλέπει ψηλά.
11. BAYERN MUNICH: Ο Πέσιτς κάνει σοβαρή δουλειά, με πρόγραμμα και χωρίς φανφάρες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο τρόπος που χτίζει την ομάδα του, βήμα-βήμα. Η Μπάγερν φτιάχτηκε για να είναι πιο δημιουργική φέτος και στοχεύει να παίξει καλύτερη άμυνα. Ήδη στα ματς που την έχω παρακολουθήσει δείχνει βελτίωση στην ανάπτυξη και την κυκλοφορία της μπάλας που έχει αντίκτυπο στο επιθετικό κομμάτι αλλά και στο αμυντικό τρανζίσιον. Το δίδυμο Σάφαρτζικ-Μίσιτς στοχεύει συνολικά σε διψήφιο αριθμό τελικών σχεδόν κάθε βράδυ ενώ οι Βαυαροί πατούν στην ίδια ισορροπημένη επιθετική συνταγή και φέτος. Σκληρό καρύδι. Η εμφάνιση στην πρεμιέρα απέναντι στη Μπαρτσελόνα δεν ήταν καθόλου τυχαία..
-PANATHINAIKOS: Νέα εποχή για τους πράσινους που ξεκίνησαν τη χρονιά με πολλά προβλήματα, σημαντικότερο εκ των οποίων τον τραυματισμό του Νέλσον, η απουσία του οποίου έχει επηρεάσει την εικόνα της ομάδας. Από την άλλη είναι φανερό ότι ο Ιβάνοβιτς δουλεύει. Ειλικρινά δε μπορώ να κατανοήσω γιατί π.χ. προτίμησε τον (θετικό) Μπλούμς από έναν πόιντ, τη στιγμή που η ομάδα πονάει στον “άσσο” ή κάποια άλλα πράγματα στον τρόπο που τρέχει το πρότζεκτ, όμως το ότι δουλεύει και ότι σταδιακά δίνει στην ομάδα κατεύθυνση είναι φανερό. Ταλέντο υπάρχει και από τη στιγμή που η ομάδα βρεθεί όλη μαζί στο παρκέ (βασικό) θα υπάρξει και ποιότητα ώστε η ομάδα να μπορεί να ανταγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο. Ο όμιλος είναι δρόμος με αγκάθια, εύκολο ματς απλά δεν υπάρχει. Ο φετινός Παναθηναϊκός θα είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες της διοργάνωσης..
13. MACCABI TEL AVIV: Αλλαγή πλεύσης με τον Γκούντες να παίρνει το τιμόνι και τη διοίκηση της Μακάμπι να κρατάει χαμηλά τη μπάλα παρά την περυσινή κατάκτηση του ευρωπαϊκού Έβερεστ. Η σεζόν έχει ξεκινήσει με μεγάλα προβλήματα, τα οποία αφορούν μάλιστα το βαρύ σασί της ομάδας, τη θέση “5” και τους Σχορτσανίτη-Τάιους με τον δεύτερο να βρίσκεται σε μακρά κόντρα με τη διοίκηση. Ενδεχόμενη αντικατάσταση του θα αποτελέσει κλειδί για το πιθανό range της ομάδας μέσα στη σεζόν. Ο Λαντερσμεργκ είναι ο κρυφός άσσος (πάει για break out-season) στο μανίκι του Γκούντες ενώ η πρόκληση για τον Ισραηλινό κόουτς είναι να παντρέψει το μπακόρτ των Πάργκο-Χέηνς (εξαιρετικοί παίκτες με παρόμοια όμως χαρακτηριστικά) όταν ο Οχαγιόν δε θα βρίσκεται στο παρκέ. Υπάρχει πολύ γκρίνια στο Τελ Αβίβ από το απαιτητικό κοινό και για τις επιλογές της διοίκησης (ειδικά για αυτή του Λίνχαρτ..) όμως θα πω ότι η χρονιά είναι δύσκολη πραγματικά μεν αλλά η κατάσταση στη Μακάμπι (ειδικά εάν χειριστεί σωστά την υπόθεση Τάιους) δεν είναι τόσο άσχημη όσο φαίνεται. Υπομονή στις στραβές χρειάζεται. Από τη δουλειά του Γκούντες θα κριθούν πολλά.
-GALATASARAY: Η Γαλατά ποιοτικά στο σύνολο του ρόστερ της έχει θέση στο TOP-10 της διοργάνωσης όμως το πρόβλημα στα μετόπισθεν στην εποχή Αταμάν παραμένει. Οι Τούρκοι έχτισαν μια γεμάτη ομάδα με ποιότητα σε όλες τις θέσεις, προσθέτοντας παίκτες όπως οι Αραντόρι, Μίτσοβ, Πότσιους και Νόλαν Σμιθ και είναι σαφές ότι εάν “πατήσουν” από την αρχή ενός ματς μπορεί να γαζώσουν σχεδόν κάθε αντίπαλο. Όμως το νόμισμα έχει κι άλλη όψη και τις περισσότερες φορές που θα το ρίξεις, αυτή κάθεται από πάνω.. Όσο λοιπόν το αμυντικό performance της ομάδας του Αταμάν διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα, αυτό το ρόστερ δύσκολα θα πιάσει το μάξιμουμ της απόδοσης του.
15. CRVENA ZVEZDA: Πολύ καλή δουλειά από τους κόκκινους του Βελιγραδίου οι οποίοι αν και μου έδωσαν την εντύπωση ότι σε κάποιες κινήσεις έπραξαν συγκυριακά (δε ξέρω εάν θα κινούνταν για την υπογραφή δύο εξαιρετικών role-players όπως οι Κάλινιτς-Γιόβιτς εάν δε γινόταν το μπαμ του Μουντομπάσκετ..) αναβάθμισαν σημαντικά την ομάδα τους. Οι Delije έχουν χτίσει έναν πραγματικά καλό εγχώριο κορμό (ειδικά το δίδυμο Μίτροβιτς-Ντάνγκουμπιτς στα φόργουορντς αρέσει πολύ) υπέγραψαν τον Μάρκους Ουίλιαμς και τον εξαιρετικά χρήσιμο Ζίρμπες και θα διεκδικήσουν φέτος την είσoδο στο TOP-16 με περισσότερες πραγματικές πιθανότητες. Ξαφνικά (από εκεί που ο σχεδιασμός θα γινόταν με οικονομικό πήχη στα μέτρα του Eurocup..) η ευθύνη για τον Ράντονιτς είναι μεγάλη..
16. LABORAL KUTXA: Ειλικρινά διατηρώ αμφιβολίες για το πόσο πιθανό είναι να πετύχει ο Κρέσπι στη Βιτόρια. Δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχει η χημεία (μεταξύ του Ιταλού και του κλαμπ) στη προκειμένη φάση. Μετά από μια δύσκολη περυσινή σεζόν οι Βάσκοι προσπαθούν να ανασυγκροτηθούν. Ασανσέρ στην off-season αφού επένδυσε και σε αρκετά ταλαντούχους παίκτες (Μπέρτανς, Σενγκέλια δίπλα στον Ερτέλ είναι μια πολύ καλή βάση) αλλά και σε ερωτηματικά. Ουσιαστικά καινούργια ομάδα, θέλει πολύ δουλειά ιδιαίτερα στο αμυντικό κομμάτι όπου έχει μεγάλο πρόβλημα στο ξεκίνημα της σεζόν.
18. DINAMO SASSARI: Δε ξέρω εάν ο Σακέτι μπορεί να ξαναφτιάξει ένα ευρωπαϊκό ομοίωμα των Γκόλντεν Στέητ Ουόριορς, όπως η περυσινή Σάσσαρι των δύο Ντίνερς και δύο Γκρινς όμως και φέτος έχτισε στα ίδια πρότυπα. Ραχοκοκαλιά το μπακόρτ των Λόγκαν-Ντάησον, μείγμα με εκρηκτικά συστατικά από την ένωση δύο καθαρά scoring-guards. Η Σάσσαρι είναι κλασσική ομάδα Ιταλικού Νότου (όπως και η προκάτοχός της στο θεσμό Νάπολι) η οποία έχει μπόλικο αμερικανικό firepower και θα στηριχτεί στο τρίποντο (κλασσική περιφερειακή ομάδα). Στη πρεμιέρα έχασε μεγάλη ευκαιρία να φύγει με το διπλό από τη Δυτική Ρωσία, κάτι που πιθανόν να μετρήσει στον όμιλο. Έχει ιδιαίτερο στυλ και αυτό πρέπει να διαχειριστεί ώστε να το μετατρέψει σε πλεονέκτημα απέναντι σε ποιοτικούς αντιπάλους.
19. ZALGIRIS: Άλλο ένα κλαμπ που έκανε στροφή στο πρότζεκτ ανάπτυξης νέων παιδιών χτυπημένο από τα οικονομικά προβλήματα. Κράπικας και Σάρας (δίπλα του) στο τιμόνι. Λεκαβίτσιους, Καρινιάουσκας, Ουλανόβας, Γκουντάιτις και τα ρέστα.. Ναι, ίσως είναι το πιο αδύναμο ρόστερ που έχουν παρουσιάσει οι Λιθουανοί από το Κάουνας τα τελευταία χρόνια όμως μη ξεχνάμε ότι στη Ζαλγκίρις υπάρχει η τεχνογνωσία του να παρουσιάζουν ανταγωνιστικά σύνολα σε επίπεδο Ευρωλίγκας κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Ο όμιλος (όσον αφορά την τέταρτη θέση) είναι ανοιχτός και δε θα μου κάνει καθόλου εντύπωση εάν η Ζαλγκίρις πάρει τελικά το εισιτήριο αν και όντως έχει σημαντικά προβλήματα και λιγότερη ποιότητα από ποτέ . Το ξαναγράφω, τα μάτια στον Αρτούρας Γκουντάιτις. Πολύ καλή περίπτωση για οποιαδήποτε καλή ευρωπαϊκή ομάδα έχει στόχο να δουλέψει με νέα παιδιά..
20. LIMOGES: Ένα μεγάλο ευρωπαϊκό brandname που ξαναβρήκε τον δρόμο για τα σαλόνια της Ευρωλίγκας αλλά παράλληλα και ερωτηματικό για τη φετινή διοργάνωση. Μετά το περυσινό θαύμα, ο Ντουπράζ προσπάθησε να διαχειριστεί την επιτυχία και το ξύπνημα του μπασκετικού “θρύλου” στα χέρια του. Εστίασε στο να αντικαταστήσει επάξια τη ραχοκοκαλιά της ομάδας, δηλ. την περιφερειακή γραμμή, όπου έχασε τους Γκριν, Άκερ, Γκομίς, υπογράφοντας τους Ουέστερμαν, Τζαμάρ Σμιθ, Αμαγκού και Κάρι. Η Λιμόζ μου δίνει την εντύπωση ότι θα παίξει καλύτερα όσο προχωρά η σεζόν. Πολύ ζαχάρωμα για τον Μόερμαν από καλά ευρωπαϊκά κλαμπς..
21. NIZHNY NOVGOROD: Δύσκολη υπόθεση ο όμιλος για την ομάδα του πρώην “μπομπέρ”, Μπάγκατσκις. Οι Ρώσοι επένδυσαν στην off-season στο πολύ καλό περιφερειακό δίδυμο των Ρότσεστι & Κίνσεη, δύο παικτών που θα μπορούσαν εύκολα να κοσμούν το ρόστερ τοπ-ομάδων της λίγκας, όμως θα χρειαστούν έξτρα βοήθεια πίσω από τους δύο σταρς τους για να μπορέσουν να κάνουν το έξτρα βήμα. Αναφέρομαι στο δίδυμο των ψηλών (Παραχούσκι-Τόμκινς), το δίδυμο των Ρώσων (Αντόνοβ-Κβοστόβ) και τον Ουίλ Ντάνιελς. Μέτρια ομάδα, έκανε υπερπροσπάθεια την πρώτη αγωνιστική κερδίζοντας ένα ματς που σε περίπτωση ήττας θα την άφηνε πίσω με το καλημέρα.
22. CEDEVITA: Η Τσεντεβίτα κάνει μια αξιοπρόσεκτη προσπάθεια (από αυτές που μου αρέσουν) εστιάζοντας στο να δουλέψει με νέους Κροάτες παίκτες, χρησιμοποιώντας την Ευρωλίγκα ως μέσο για την ανάπτυξη και βελτίωση αυτών των παιδιών. Ο επικεφαλής του προγράμματος, κόουτς Ρέπεσα, έχει δημιουργήσει ένα σύνολο σχεδόν αποκλειστικά με εγχώρια προϊόντα, στη πλειοψηφία τους νέα παιδιά που θα έχουν βασικό ρόλο πλέον δίπλα σε μερικούς βετεράνους όπως οι Ούκιτς-Τόμας. Παιδιά όπως ο Αράποβιτς (96) και ο Μάζαλιν (97) αλλά και μεγαλύτεροι όπως ο Μπίλαν, Μπάμπιτς, Ζούμπζιτς. Η Τσεντεβίτα δεν έχει μεγαλεπίβολους στόχους στη φετινή διοργάνωση όμως το πρότζεκτ της είναι πολύ ενδιαφέρον και ελπίζω να έχει συνέχεια.
23. TUROW: Η Τουρόβ ήταν άτυχη καθώς έπεσε σε έναν όμιλο που της απαγορεύει κάθε σκεπτικό για κάτι καλό. Με εξέπληξε με την υπογραφή του Μάρντυ Κόλινς, σπουδαία κίνηση. Πιθανόν να παίξει ρόλο ρυθμιστή στον όμιλο.
24. NEPTUNAS: Η πιο αδύναμη ομάδα θεωρητικά (πάντα..) της φετινής διοργάνωσης, ξεκινά από το Νο24. Η Νεπτούνας δεν έχει την εμπειρία και το ρόστερ της είναι πολύ ρηχό για να κάνει αισθητή την παρουσία της σε έναν όμιλο με δύο ισπανικές ομάδες, τον Ολυμπιακό και κλαμπς όπως ο Ερυθρός Αστέρας και η Γαλατά. Ο Γκιρντζιούνας (δεν ήταν καλός στην πρεμιέρα) δείχνει επιτέλους έτοιμος να κάνει το βήμα μπροστά πλαισιωμένος από τον Σακούρ, Γκαήλιους και Ζαβάκας εναλλάσσονται στα φόργουορντς ενώ ο πρώην ΑΕΚτζης Μαζέικα σουτάρει με 68.4% από το τρίποντο στη Λιθουανική λίγκα στο ξεκίνημα της σεζόν (13/19). Αυτά..
Υ.Γ: Το ότι ο Μαρκόπουλος κατέβηκε αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο της σεζόν στην Αθήνα σημαίνει ότι ήθελε την ευκαιρία που του προσέφερε ο Ολυμπιακός. Μιλάμε για μια ευκαιρία ώστε να διεκδικήσει την κορυφή σε Ελλάδα και (κυρίως) Ευρώπη. Έχει κερδίσει το δικαίωμα της επιλογής ο Σούλης με το ήθος και τη δουλειά του τόσα χρόνια. Όπως έχει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί και ο οπαδός του ΠΑΟΚ που σωστά θεώρησε τελικώς ότι με την αντίδραση του θα αλλάξει το σκηνικό. Ο Μαρκόπουλος θα ήθελε χρόνο στον Πειραιά πάντως, όπως και κάθε προπονητής που θα προσπαθήσει να κάνει “τομή” στο παιχνίδι των ερυθρολεύκων. Την άποψη μου για τον πάγκο του Ολυμπιακού την εξέφρασα σε προηγούμενη ανάρτηση. Προφανώς δεν υπάρχει αρκετό διαθέσιμο χρήμα. Απόλυτα σεβαστό. Αν ακόμα παίζει το σενάριο για μονιμοποίηση του Μίλαν Τόμιτς, η διοίκηση θα πρέπει άμεσα να του “κολλήσει” δίπλα έναν έμπειρο κόουτς. Αυτή η ενδιάμεση κατάσταση (αναμονής..?) αδικεί και τον ίδιο και την ομάδα..
Υ.Γ1: Όπως είδατε δε βγήκε ανάλυση για τα παιχνίδια της πρώτης εβδομάδας στην Ευρωλίγκα. Δυστυχώς κάποιες φορές, η ζωή έχει άλλα σχέδια που στα παρουσιάζει με τον πιο σκληρό τρόπο και σε αναγκάζει να αφήσεις τα πάντα να περιμένουν, να αναθεωρήσεις, να συμπαρασταθείς.. Κάποια συμβάντα απλά μας ξεπερνούν..
