ΦΑΚΕΛΟΣ GANI LAWAL
Πάλι πίσω λοιπόν μετά από ολιγοήμερη απουσία λόγω ταξιδιού στο εξωτερικό όπως σας είχα ενημερώσει. Μεσολάβησε η αγωνιστική της Ευρωλίγκας όπου ο Ολυμπιακός έκανε την πρώτη του ήττα δικαιολογώντας απόλυτα τον χαρακτηρισμό μας για το παιχνίδι (“το πιο δύσκολο της σεζόν μέχρι τώρα) απέναντι σε μια ομάδα που επίσης δικαιολόγησε (το συγκεκριμένο βράδυ) τα κολακαυτικά σχόλια της σελίδας, ενώ ο Παναθηναϊκός κέρδισε χωρίς πολλά πολλά τη Γαλατά και πάει για μεγάλη μάχη στο Βερολίνο τη στιγμή που οι ερυθρόλευκοι υποδέχονται την ΤΣΣΚΑ. Η “είδηση” βέβαια που συγκεντρώνει τα περισσότερα φώτα (μετά και τα όσα προηγήθηκαν με τη δήλωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου περί ελληνοποίησης) είναι η ενίσχυση του Παναθηναϊκού με τον γνωστό στο ευρύ κοινό πλέον, Γκάνι Λαβάλ ο οποίος έλυσε το συμβόλαιο του με την Τραμπζονσπόρ και έχει ξεκινήσει ήδη να δουλεύει με τους καινούργιους του συμπαίκτες στο ΟΑΚΑ. Κίνηση που το μεγαλύτερο μέρος των οπαδών του τριφυλλιού περίμενε με ανυπομονησία. Πάμε λοιπόν να τον σκανάρουμε..
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι αποτελεί αξιοπρόσεκτη παρουσία στο ζωγραφιστό, ειδικά με τα δεδομένα που παίζεται το άθλημα σήμερα στην Ευρώπη. Ο Λαουάλ είναι «καθαρόαιμο». Αυτό που όμως που ταβανιάζει την αξία του παίκτη στο ευρωπαϊκό μπασκετικό χρηματιστήριο είναι η αδυναμία του μέχρι τώρα να παίξει «μακριά» από το αθλητικό του πακέτο καθώς υστερεί σε κομμάτια των «βασικών» του αθλήματος τα οποία πρέπει άμεσα να δουλέψει για να παραμείνει στο τοπ-επίπεδο και να βελτιώσει το στάτους του. Υπάρχει χώρος για βελτίωση (βλέπω πολύ αδούλευτη πρώτη ύλη και περιθώριο) αρκεί να βρεθεί στο σωστό πρόγραμμα και να συνειδητοποιήσει πλήρως τη σοβαρότητα της «απόφασης» για τον δρόμο που θα πάρει η καριέρα του. Με αυτό το σκεπτικό σας είχα πεί ότι το καλοκαίρι προτιμούσα τον –πιο «φανατισμένο»- Λαουάλ από τον Χάντερ (ο οποίος είχε κάνει εξαιρετικά ματς μάλιστα απέναντι στη φροντκόρτ της ΕΑ7 και τον Αμερικανο-Νιγηριανό) πίσω από τον Ντάνστον στον Ολυμπιακό του Γιώργου Μπαρτζώκα. Ο Μπάνκι τον είχε σταντ-μπάι μετά το τέλος της περυσινής σεζόν αλλά έφαγε «φλασιά» με τον Τζέημς (θεωρώ ότι το πλήρωσε η Αρμάνι στην Ευρωλίγκα) και τον άφησε ενώ ο παίκτης ήθελε να παραμείνει.
Από την άλλη, ο Λαουάλ είναι ασυναγώνιστος ψηλά διαθέτοντας την ικανότητα να καρφώσει κατεβάζοντας τα φώτα από την οροφή του ΟΑΚΑ. Έχει «μύτη» και κυνηγάει τα putbacks και την ικανότητα να τελειώσει δυναμικά και στα ίσα (κάρφωμα) ότι μπάλα πάρει βαθιά στο ζωγραφιστό. Ουσιαστικά ζεί από τις μπάλες που φτάνουν στα χέρια του και από το τάισμα των γκαρντς (το Τζόρτζια Τεκ επί ημερών Χιούιτ έτρεχε μια καθαρά guard-based επίθεση). Επειδή λοιπόν στον Παναθηναϊκό γκαρντ είναι και ο Δημήτρης Διαμαντίδης, θεωρώ ότι οι πράσινοι μπορούν να πάρουν το μάξιμουμ από τις ικανότητες του Λαουάλ (αν δε μπορεί ο Διαμαντίδης τότε δε μπορεί κανείς..) εκμεταλλευόμενος τα φοβερά του χέρια και το αθλητικό του πακέτο σε καταστάσεις pick’n roll, παρότι δεν έχει τη fundamental συμπεριφορά σε αυτό τον τύπο επίθεσης. Εξτραδάκι οι καταστάσεις 1 in-4 out, όπου ο 26χρονος σέντερ κλειδώνει τον αντίπαλο σε πρώτο (συνήθως) χρόνος βαθιά στο ζωγραφιστό εκμεταλλευόμενος το πολύ δυνατό πάνω μέρος του κορμιού του, στις οποίες μια κάθετη πάσα μπορεί να φέρει «παραγωγή» άμεσα.
Ο Λαουάλ λοιπόν είναι αυστηρά finisher γύρω από το ζωγραφιστό μιας και το face up παιχνίδι του θέλει ακόμα πολύ δουλειά για να μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστο. Ουσιαστικά ποτέ δε κατάφερε να γίνει απειλή λίγο μακρύτερα από το καλάθι και η αδυναμία του να σουτάρει φαίνεται από το πολύ κακό ποσοστό του διαχρονικά στις προσωπικές. Να το περιμένετε και να είστε συνειδητοποιημένοι.. Εάν ξεπεράσει το 55% θα έχει κάνει υπέρβαση. Αυτό αποτελεί τροχοπέδη για τη συμμετοχή του στο τέλος κλειστών ματς και ο ίδιος το βίωσε κατά κόρον και στην TBL φέτος.. Μη «συννεφιάζετε» όμως.. Ο Παναθηναϊκός δεν έψαχνε για σκόρερ άλλωστε αλλά..
Αυτή του την ενέργεια χρειάζονται απελπιστικά οι πράσινοι αυτή τη στιγμή αλλά και το mobility του παίκτη σε μια περίοδο όπου η pick & roll τους άμυνα αποτελεί αχίλλειο πτέρνα. Ο Λαουάλ, ειδικά σε picks όπου αμύνεται «πίσω» ελέγχοντας στα 5 μέτρα τον γκαρντ με το χέρι του μπορεί να αναβαθμίσει την ομάδα του Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Στην περίμετρο η άμυνα παλιότερα αποτελούσε το μελανό σημείο του στα μετόπισθεν όμως σταδιακά η ευρωπαϊκή εμπειρία τον βοήθησε και ο slasher που δεν έχει την περιφερειακή εκτέλεση να τον τραβήξει αρκετά έξω (ώστε να εκμεταλλευτεί σε βάθος το μέτριο footwork που λέγαμε), θα περάσει δύσκολα απέναντι στον Λαουάλ.
Για τον Παναθηναϊκό αυτή την εποχή, η επιλογή, αγωνιστικά καθαρά, είναι καλή παιδιά καθώς ο συγκεκριμένος παίκτης μπορεί σίγουρα να προσφέρει και πιθανόν να βοηθήσει την ομάδα να γυρίσει διακόπτη πλησιάζοντας στο πιο κρίσιμο της σεζόν. Η φύση του παίκτη είναι τέτοια που -αυτή την περίοδο επαναλαμβάνω- που μπορεί να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό. Η κίνηση λοιπόν κρίνεται καλή. Η μόνη μου ένσταση έχει να κάνει με τη συνεργασία του με τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς ο οποίος ποτέ δε μπόρεσε να εντάξει τέτοιους ψηλούς σε ενεργό ρόλο στα πλάνα του. Θυμηθείτε λίγο την περίπτωση Ντόρσεη.. Ο Ιβάνοβιτς ήταν προπονητής που προτιμούσε να χρησιμοποιήσει στο “5” (για να ματσάρει το έλλειμμα ταχύτητας) power forwards όπως ο Τελέτοβιτς ή ο Μπιέλιτσα (και τώρα ο Γκιστ).. Επιτρέψτε μου λοιπόν να αμφιβάλλω ότι η συγκεκριμένη επιλογή είναι 100% δική του. Είναι ευθύνη του όμως να κάνει τον Λαβάλ πραγματικά παραγωγική μονάδα προς όφελος του συνόλου, ώστε ο Παναθηναϊκός να πετύχει τη φετινή σεζόν τους στόχους του.
