Οι Σπερς της Ανατολής
Ο Μike Budenholzer έχει φέρει το μπάσκετ των Σπερς στην Ατλάντα και οι Χοκς έχουν αφήσει τη παγκόσμια μπασκετική κοινότητα με ανοικτό το στόμα. Τι είναι αυτό που τους κάνει ασταμάτητους? Το Hoopfellas αναλύει το πιο ενδιαφέρον προπονητικό πρότζεκτ του πλανήτη τη χρονιά που διανύουμε..
Ποιος θα μπορούσε να κάνει καλύτερα αυτή τη μεταφορά του «έργου» στην άλλη μεριά της χώρας από τον άνθρωπο που υπηρέτησε 17 ολόκληρα χρόνια στο πλευρό του λοχαγού Πόποβιτς..? Τον άνθρωπο που ο κόουτς Γκρεγκ πήρε (με το γνωστό ύφος-Ποπ) «με τη συμφωνία να μην πληρώνεται ούτε να έχει δωρεάν εισιτήρια, ούτε τίποτα.. Μόνο να είναι κλειδωμένος σε εκείνο το μικρό δωμάτιο από πίσω βλέποντας βίντεο όλη μέρα. Αν χρειαζόμουν κάτι τον ρωτούσα και μου απαντούσε. Διαφορετικά απαγορευόταν να μου μιλήσει..»
Και όμως, αυτή τη στιγμή ο Πόποβιτς φουσκώνει από περηφάνεια για τον πρώην συνεργάτη του, τον οποίο φυσικά μετά τα δύο πρώτα χρόνια «λάντζας» (βιντεοθεραπεία..) προήγαγε σε συνεργάτη του στο σταφ των Σπερς. Όταν το άλλο «Σπιρούνι» της υπόθεσης, ο GM Ντάνυ Φέρυ έφερνε τον Budenholzer στην Ατλάντα, οραματίστηκαν να χτίσουν ένα ανάλογο πρότζεκτ στην Ανατολική ακτή. Μια ομάδα που θα στελεχωθεί με χειρουργική ακρίβεια για να παίξει κάτι ανάλογο σε βάθος χρόνου..
Τη περυσινή πρώτη σεζόν του 38-44 μπήκαν οι βάσεις. Ο κόουτς Budenholzer χαρακτηρίζει τη πρώτη χρονιά ως «σεζόν κατεύθυνσης» όπου οι Χοκς δούλεψαν για να χτίσουν βάσεις για πράγματα που ήθελαν να παρουσιάσουν. Φέτος όμως, όπως φαίνεται, ήρθε η ώρα να τα παρουσιάσουν.
Η Ατλάντα είναι μια ομάδα βγαλμένη από τις σελίδες του Hoopfellas.. Από το μπάσκετ και τα πρότζεκτς που εκθειάζει η σελίδα και ιντριγκάρουν κάθε basketball junkie. Μια fundamental ομάδα που από τη πρώτη σου επαφή καταλαβαίνεις πως κρύβει πίσω από την κουρτίνα πολύ μπάσκετ. Από τη στελέχωση (δεν είναι μια ομάδα βασισμένη πάνω σε 7 λότερι-πικς όπως οι ασύλληπτοι Ουόριορς) μέχρι αυτό που παρουσιάζουν και στις πλευρές του παρκέ.
Η βασική ομοιότητα των πρωτοπόρων της φετινής Ανατολής με την πιο κυρίαρχη ομάδα των αμερικανικών επαγγελματικών σπορ τα τελευταία χρόνια έγκειται στη δομή της επίθεσης και τις αρχές πάνω στις οποίες αυτό το κομμάτι έχει χτιστεί. Αυτό που κυριαρχεί στην επίθεση του Budenholzer είναι η δέσμευση των παικτών να πασάρουν. Αφήστε με να το ξαναγράψω ακόμα μ ια φορά. Η δ έ σ μ ε υ σ η των παικτών των Χοκς να πασάρουν τη μπάλα. Μια movement-based επίθεση μ ε πολύ υπομονή στην κυκλοφορία της μπάλας, η οποία έχει κάνει κτήμα της το να «θυσιάζει τα καλά σουτ που παρουσιάζονται μέσα από αυτή, προς χάριν των άψογων σουτ». Κάθε κατοχή για τους Χοκς του Budenholzer είναι μια επίμονη αναζήτηση της ιδανικής κατάστασης εκτέλεσης. Βασισμένη πάντα στην σπουδαία κυκλοφορία της μπάλας που μεγιστοποιεί την αποτελεσματικότητα ενός non star-roster και πολύ μακριά από τις iso επιθέσεις που κυριαρχούσαν στην Ατλάντα τα χρόνια πριν τον ερχομό του κόουτς (Τζο Τζόνσον, Τζος Σμιθ).
Τεράστιο ρόλο φυσικά έχει παίξει η στελέχωση. Στοχευμένη στο μάξιμουμ θα την χαρακτήριζα με σκοπό αθλητές που μπορούν να ακολουθήσουν το πλάνο. Ένα Highly skilled-Smart group παικτών οι οποίοι έχουν δεσμευθεί να κάνουν το παιχνίδι ευκολότερο για τον συμπαίκτη τους. Και μαζί με τον κόουτς έχουν δημιουργήσει ένα πλαίσιο που με άξονα τη συνεργασία το status χρησιμότητας του καθενός για το σύνολο ακουμπά το μάξιμουμ. Η σύνδεση των υλικών είναι υποδειγματική. Δίπλα στον speedster Τζεφ Τιγκ έχει δέσει αρμονικά ο shooting-specialist K.Kόρβερ. Ένα δίδυμο γρήγορων βομβών (Χόρφορντ-Μίλσαπ) στο ζωγραφιστό, ένας εξαιρετικός 3&D πλάγιος όπως ο Ντ. Κάρολ στο «3». Ρολίστες όπως ο Μάικ Σκοτ στα φόργουορντς ή ο Ντ. Σρόιντερ στα γκαρντς, βετεράνοι όπως ο Πέρο Άντιτς ή ο Σεφολόζα. Επαναλαμβάνω η σύνδεση των υλικών είναι πολύ αρμονική πάντα σε συνάρτηση με αυτό που στόχευε να παρουσιάσει η ομάδα.
Περίπου το 75% των καλαθιών των Χοκς σε κάθε παιχνίδι προέρχονται από τελική πάσα. Η ομάδα είναι δεύτερη στη λίγκα σε ασσίστς και στη συνάρτηση τελικών/λαθών. Είναι πολύ εύκολο για την Ατλάντα πλέον να δημιουργήσει ιδανικές συνθήκες για να πάει στο καλάθι, ακόμα και μακριά από την κυκλοφορία της μπάλας με γνώμονα όμως ότι μπορεί..να ακολουθήσει αυτή ακριβώς η κυκλοφορία. Μια απλή pick & roll κατάσταση με τον Τιγκ ή ένα απλό staggered screen για τον Κόρβερ δημιουργεί άμεσα πολύ ευνοϊκό πλαίσιο για την επίθεση των Χοκς με πολύ υψηλές πιθανότητες επιτυχίας. Κλειδί η ύπαρξη δύο ψηλών (Χόρφορντ-Μίλσαπ) η οποίοι μπορούν να παίξουν με τη μπάλα στα χέρια, να διαβάσουν και να δημιουργήσουν αλλά και να κινηθούν μακριά από τη ρακέτα απειλώντας. Αυτό δημιουργεί το πλαίσιο για συνεχή δημιουργία ρηγμάτων ώστε να μπεί το τραίνο στις ράγες και να κυκλοφορήσει η μπάλα ψάχνοντας την ιδανική κατάσταση. Μια προσπάθεια που έχει ξεκινήσει με τον ερχομό του κόουτς πέρυσι και φέτος καταφέρνει να φτάσει σε ένα πολύ καλύτερο επίπεδο execution, δράττοντας τους καρπούς της δουλειάς και της υπομονής στο πλάνο.
Για παράδειγμα, το γνωστό “Pistol Big” που παίζουν οι Χοκς ως εισαγωγή στην τρανζίσιον επίθεση (αδειάζοντας το ποστ και δίνοντας early screen στον ballhandler με άμεσο ρολάρισμα) βασίζεται στην ικανότητα των ψηλών τους να σουτάρουν. Το ίδιο και τα Double High Ballscreen sets που χρησιμοποιούν (με τους Μίλσαπ-Χόρφορντ να παίρνουν αντίθετες κατευθύνσεις από και προς το ζωγραφιστό μετά το πικ) ή το Double Drag που αφήνει την άμυνα να επιλέξει σε ποιόν από τους δύο ψηλούς θα ρίξει το βάρος της. Εκτός της καθοριστικής στην ανεύρεση του ιδανικού σουτ ικανότητας των ψηλών να κινηθούν μακριά από το ζωγραφιστό, οι Χοκς πατούν εκεί για να βρούν φάσεις και με τη μπάλα κάτω με τους Χόρφορντ (χρόνια από τους αγαπημένους μου ψηλούς) Μίλσαπ να ψάχνουν συχνά τέτοιες καταστάσεις πηγαίνοντας μέχρι τέλους.
Και όμως, πολύ θεωρούν ότι το δυνατό κομμάτι της ομάδας βρίσκεται στα μετόπισθεν. Οι Χοκς αποτελούν την καλύτερη transition defense της λίγκας (πολύ καλά τρεξίματα και αντιδράσεις, ψηλοί με γρήγορα πόδια) και μια από τις καλύτερες ομάδες στην προστασία του ζωγραφιστού τους, παρότι λείπουν τα ψηλά κορμιά από το ρόστερ. Η ικανότητα των Μίλσαπ (παρεμπιπτόντως τρία χρόνια με το Λουιζιάνα Τεκ οδηγούσε το NCAA στα ριμπάουντς) και Χόρφορντ στην άμυνα θέσης είναι εντυπωσιακή και οι Χοκς καταφέρνουν να μη δίνουν uncontested shots είτε κοντά είτε μακριά από το καλάθι. Σπουδαία δουλειά εδώ από τον Ντ. Κάρολ που έχει αναρριχηθεί ψηλά στη λίστα με τους κορυφαίους περιφερειακούς αμυντικούς της λίγκας. Κάπως έτσι η Ατλάντα είναι η μόνη ομάδα μαζί με τους Ουόριορς που διαθέτει μια TOP-6 άμυνα και επίθεση μαζί στη λίγκα. Two-way team..
Αυτοί είναι μέσα σε μερικές γραμμές οι Χοκς.. Η ομάδα που αποτελεί το talk of the league εδώ και πολύ καιρό στο ΝΒΑ και έχει τραβήξει τα βλέμματα παγκοσμίως για την απλότητα του μπάσκετ της, το ιδανικό fit των κομματιών στη στελέχωση και την προσήλωση στο πλάνο του κόουτς Budenholzer. Θα παρακινήσω όσους (και δε νομίζω ότι είναι πολλοί..) από τους μύστες του αθλήματος δεν έχουν εστιάσει ήδη, να το κάνουν στη δουλειά που γίνεται στην Ατλάντα. Έχω και εγώ τις ενστάσεις μου ακόμα για το εάν μπορούν να βγούν από την Ανατολή καθώς το μέγεθος (ειδικά στη φροντκόρτ) είναι ένα θέμα και στην post season μετράει πολύ (όσο και αν τώρα τα έχουν καταφέρει καλά απέναντι σε αυτές τις ομάδες). Εκεί που δεν έχω καμία ένσταση είναι το κομμάτι της ποιότητας του μπάσκετ και της ορθότητας του πλάνου του κόουτς Budenholzer. Έχω την αίσθηση ότι η μήτρα των Σπερς θα δώσει πολλά ακόμα τέτοια πρόσωπα στο μπάσκετ τα επόμενα χρόνια..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
