How much is coaching worth..?

Οι Spurs του Γκρεγκ Πόποβιτς συναντούν στο τέλος της κοιλάδας το “τέρας” των Golden State Warriors. Ο μπασκετικός πλανήτης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα και το Hoopfellas κατεβαίνει στο πεδίο μάχης..

Είναι μια μάχη βγαλμένη από τα μπασκετικά όνειρα των junkies αυτού του αθλήματος. Το προπονητικό μυαλό-τέρας συναντάει μια ομάδα-θηρίο με άπειρα κεφάλια. Και ο πόλεμος δε διεξάγεται στην Ευρώπη του “μπάσκετ των προπονητών” αλλά στο ΝΒΑ. Μπορούν οι Σπερς να διατελέσουν ένα σύγχρονο θαύμα ή θα παραδοθούν απέναντι στο ολοκληρωτικό μπάσκετ των Ουόριορς..; Πάμε μαζί να εξετάσουμε μερικά από σημαντικότερα δεδομένα της αναμέτρησης που θα καθηλώσει τον πλανήτη τις επόμενες ημέρες..

Η αμυντική ιδιοφυΐα του Ρον Άνταμς το κλειδί για αυτό που βλέπουμε σήμερα

Είμαι χαρούμενος και μόνο για το γεγονός ότι μου δίνεται η ευκαιρία να γράψω δύο λόγια για ένα από τα μεγαλύτερα μυαλά που διαθέτει το σύγχρονο αμερικανικό μπάσκετ, τον γκουρού της άμυνας και assistant coach των Warriors, Ρον Άνταμς. Δάσκαλος.. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορώ να χαρακτηρίσω τον άνθρωπο ο οποίος ευθύνεται για το αμυντικό θαύμα της καλύτερης ομάδας μπάσκετ του πλανήτη τα τελευταία χρόνια. Θυμάμαι τον εαυτό μου να βυθίζεται σε βιβλία/σημειώσεις με αμυντικές τακτικές για ημέρες και το πόσο ανασκουμπωνόμουν προσπαθώντας να έχω το καλύτερο δυνατό επίπεδο συγκέντρωσης όταν αυτό που επρόκειτο να διαβάσω έφερε την υπογραφή του κόουτς Άνταμς. Όταν το έγραφε αυτός, έπρεπε (ακόμα και εάν αρχικά δεν έβγαζε πολύ νόημα στο ρηχό μου μυαλό) να είναι σωστό..

Στο πνευματικό εργαστήρι που φιλοξενείται στο κεφάλι αυτού του αμυντικού γκουρού κατασκευάστηκε η φημισμένη Death Lineup των Warriors, η οποία φέτος όχι μόνο δεν έχασε την αποτελεσματικότητα της με τη παραχώρηση του Barnes αλλά αντίθετα έσφιξε και άλλο τη θηλιά στον λαιμό του αντιπάλου με το μήκος και την ικανότητα του Ντουράντ να αλλοιώσει αντίπαλα σουτ και να αμυνθεί πάνω από το καλάθι. Συνολικά στο αμυντικό κομμάτι οι “Πολεμιστές” είχαν να διανύσουν μεγάλη απόσταση με τη νέα μορφή που πήρε το ρόστερ δεδομένου του ότι εκτός του Barnes από το Όκλαντ αποχώρησαν δύο από τους περυσινούς TOP-10 Rim Protectors, ο Bogut και ο Ezeli. Πως λοιπόν ένα σύνολο με τον Ζάζα Πατσούλια στο κέντρο της ρακέτας και τον έχοντας αμυντικές αδυναμίες Στέφεν Κάρι στη πεντάδα κατάφερε να παρουσιάσει τη δεύτερη καλύτερη (μετά από τους Σπερς) άμυνα της λίγκας;

H πρεμιέρα και ο βομβαρδισμός των 129 πόντων από την αρμάδα του Πόποβιτς αποτέλεσε την αφετηρία για να χτιστεί αυτό που βλέπουμε μετά από βαθιά σκέψη, προβληματισμό και εργατοώρες υπό την εποπτεία του κόουτς Άνταμς πάνω στον οποίο ακούμπησε το υπόλοιπο staff των Ουόριορς για να οικοδομήσει ξανά την αμυντική του αξιοπιστία. Το ξεκίνημα της σεζόν ήταν μια μεταβατική περίοδος σχετικά με την αμυντική αποτελεσματικότητα της Death Lineup και των Ουόριορς συνολικά, με τον κόουτς Άνταμς να προσπαθεί να εντάξει τα πλεονεκτήματα του athleticism και του 7’5” wingspan του Ντουράντ στον κορμό των τεσσάρων. Μέχρι το τέλος του 2016 το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό..

Ο Άνταμς είχε δουλέψει με τον Ντουράντ στην Οκλαχόμα (ήταν επίσης συνεργάτης του Θίμποντο στους Μπουλς και του Στίβενς στο ξεκίνημα του με τους Σέλτικς) και ήξερε πως μπορούσε να αποσπάσει τη δέσμευση του για τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια ενός προικισμένου σκόρερ στα μετόπισθεν. Το αμυντικό οικοδόμημα των Ουόριορς χτίστηκε πάνω στους πυλώνες του “versatility” και της “επικοινωνίας”. Όταν ποντάρεις σε Switch Everything τακτικές και οι παίχτες σου κάθε φορά βρίσκουν μπροστά τους αντίπαλο διαφορετικών χαρακτηριστικών, χρειάζεσαι versatility. Οτιδήποτε προσπαθήσεις να παίξεις στα μετόπισθεν χρειάζεται δεσμούς επικοινωνίας. Με ηγέτη τον Ντρέημοντ Γκριν (o Ανταμς ήθελε σαν τρελός τον ορμώμενο από το East Lansing φόργουορντ όταν ήταν στους Μπουλς όμως οι Ταύροι επέλεξαν στο ντραφτ του 2012 τον Μαρκίς Τιγκ) και την εκπληκτική ικανότητα του να καλύπτει στιγμιαία και μέχρι το recover τα λάθη των συνμπαικτών του βγαίνοντας ο ίδιος με φοβερή ακρίβεια και ταχύτητα στα αμυντικά rotations (ο μόνος μαζί με τον Πορζίνγκις που βρίσκεται στο αμυντικό TOP-10 σε Contested 3PTs και στο TOP-15 σε Contested 2PTs ενώ παραμένει από τους καλύτερους αθλητές σε Deflections στη λίγκα) οι Ουόριος έχουν τον Μάιο και σε αυτά τα playoffs μετά από 8 ματς να διαθέτουν παθητικό 98.8 πόντων και Defensive Rating 96.9, νούμερα που βρίσκονται στη κορυφή του ανταγωνισμού. Το δε επίπεδο επικοινωνίας τους είναι εντυπωσιακό και ουσιαστικά αποτελεί την αφετηρία για τον ακαριαίο θάνατο των αντιπάλων στη “ρωμαϊκή αρένα” του ανοιχτού γηπέδου η οποία αποτελεί φυσικό επακόλουθο..

Από το 2014 οι δύο βασικές κατευθύνσεις στην άμυνα των Πολεμιστών ήταν το να σπρώχνουν τους αντίπαλους περιφερειακούς προς τα μέσα αφήνοντας σκόπιμα ανοιχτούς διαδρόμους και μονοπάτια που καταλήγουν πάνω στον Μπόγκουτ (πρώτο στάδιο) και μετέπειτα να πιέσουν ασφυκτικά τη μπάλα ανεβάζοντας σημαντικά το επίπεδο ενέργειας (κατεβάζοντας παράλληλα τους χρόνους στα αμυντικά rotations) με τη Death Lineup. Φέτος ακουμπούν περισσότερο στην πίεση και τη δεύτερη στρατηγική.

Γίνεται άμεσα κατανοητό ότι οι Spurs θα χρειαστεί να βγάλουν στην επιφάνεια τη φημισμένη κυκλοφορία της μπάλας που τους χαρακτηρίζει όλα αυτά τα χρόνια και λιγότερο σε απομονώσεις. Σημειώστε ότι οι Ουόριορς είναι μια ομάδα που αμύνεται (λόγω σωματοδομής) πολύ καλά στα Spot up σουτ, βασικό παραγωγικό όπλο των Σπερς. Τα aggressive double teams που πιθανόν να ενεργοποιήσει το Staff των “Πολεμιστών” απέναντι στους ψηλούς του Σαν Αντόνιο θα είναι ένα κομβικό σημείο. Ο Πόποβιτς ξέρει ότι το μυστικό για να ξεκλειδώνει την άμυνα του GS βρίσκεται στο κέντρο της ρακέτας.

Traditional Big ή έκπληξη;

Ο Γκρέγκ Πόποβιτς ξέρει καλά ότι απέναντι στη συγκεκριμένη ομάδα πρέπει να ελέγξει τον ρυθμό. Σε ένα up tempo στυλ παιχνιδιού στη σειρά οι Σπερς δεν έχουν τύχη καθώς το πιθανότερο είναι να μοιάζουν με μπαρμπάδες που κυνηγούν τα εγγόνια τους στη παιδική χαρά.. Το μισό γήπεδο είναι η Γη της Επαγγελίας για το Σαν Αντόνιο. Για να φτάσουν όμως να παίξουν το παιχνίδι σε αυτό το πλαίσιο θα χρειαστούν πολύ προσπάθεια ξεκινώντας από το ριμπάουντ. Οι Spurs έχουν ήδη δουλέψει στον εξομοιωτή των Ρόκετς παρόμοιες καταστάσεις, παίζοντας 6 ματς απέναντι σε ένα σύνολο που βασίζεται στο Small ball και μια 3 point launching επίθεση. Η διαφορά βέβαια είναι ότι οι Ουόριορς (εκτός ότι παίζουν άμυνα και μάλιστα πολύ καλή) διαθέτουν μια πολυμορφική επίθεση που θυμίζει τέρας με άπειρα κεφάλια και δε βασίζεται στην ικανότητα του ενός (Χάρντεν) να τρέξει το κεντρικό Pick and Roll. Με τον Ντουράντ σε καλή βράδια το τραίνο των Πολεμιστών μπαίνει στις ράγες και περνάω πάνω από κάθε αντίπαλο. Ο Κάρι είναι σε καταπληκτική κατάσταση στα playoffs ενώ ο Τόμπσον μπορεί να σε σκοτώσει ανά πάσα στιγμή. Ο Πόποβιτς δεν έχει τέτοιο ταλέντο στα χέρια του. Μια στιγμή όμως.. Είναι ο ίδιος κόουτς που στο παρελθόν έχει αμυνθεί σεμιναριακά απέναντι σε super teams με τρομερές επιθετικές δεξιότητες και οπλοστάσιο..

Παραδοσιακά ο Πόποβιτς δεν ανοίγει τα χαρτιά του αντιμετωπίζοντας στη κανονική περίοδο βασικούς ανταγωνιστές στη μάχη για τον τίτλο οπότε δε νομίζω ότι μπορούμε να βγάλουμε βάσιμα συμπεράσματα. Άλλωστε το πρώτο ματς διεξήχθη στη πρεμιέρα, στο δεύτερο οι ομάδες άφησαν βασικούς παίχτες εκτός και μόνο το τρίτο (αυτό που κέρδισαν οι Ουόριορς) ίσως μπορεί να δώσει λίγη τροφή για συμπεράσματα. Τα “Σπιρούνια” θα στοχεύσουν να αναγκάσουν τον αντίπαλο να τους ακολουθήσει. Καθόλου εύκολο όταν μιλάμε για τους Ουόριορς (Νο1 fast break επίθεση στη Post season με 19.3 πόντους μ.ο και Νο1 στη κανονική περίοδο με 22.6) όμως ο Πόποβιτς θέλει να είναι αυτός που θα έχει πρωτοβουλία κινήσεως στη σκακιέρα. Ο Μάικ Μπράουν (ο Κερ επανήλθε στις προπονήσεις αλλά ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί το εάν και πότε θα επιστρέψει στον πάγκο) δήλωσε ότι περιμένει εκπλήξεις και πιθανότατα Small Ball από το ξεκίνημα μάλιστα για τους Σπερς τι στιγμή που τα προγνωστικά φέρουν τον κόουτς των Σπερς να παρατάσσει στο παρκέ το δίδυμο Gasol-Aldridge ώστε να βάλει προβλήματα με το μέγεθος του στην ομάδα του Όκλαντ. Η αλήθεια είναι κανείς εκ των δύο δεν είναι ο mucho ψηλός που θα βάλει στα καλάθια τη frontcourt των Ουόριορς. Κανείς τους δε μπορεί να σπρώξει επιμελώς τον Γκριν μέχρι το βάθος του ζωγραφιστού. Όμως το μέγεθος τους μπορεί να παίξει σημαντικό στις μάχες των αιθέρων. Οι Spurs είναι Νο2 σε Οffensive Rebound % στα Playoffs (28.4) και Νο4 σε πόντους από δεύτερες ευκαιρίες (14.1). Οι Ουόριορς στη κανονική περίοδο είχαν το δεύτερο χειρότερο ποσοστό σε αμυντικά ριμπάουντ (74.9) και το τρίτο χειρότερο νούμερο στο να παραχωρούν πόντους από δεύτερες ευκαιρίες (14.0 πόντοι). Εάν οι Σπερς αναγκάσουν το προπονητικό επιτελείο των Ουόριορς να παίξει με τους (έστω και λίγο) με τους Πατσούλια-Μαγκί μαζί, μια πρώτη μάχη θα έχει κερδηθεί..

Βαρόμετρο ο Λέοναρντ

Ο αστράγαλος του Λέοναρντ αποτελεί το κέντρο του κόσμου για τους απανταχού fans των Σπερς τις τελευταίες ημέρες. Ο οργανισμός που ξέρει να βελτιώνει και να ανεβάζει παίχτες καλύτερα από κάθε άλλον στον πλανήτη ανταποκρίθηκε με μια μοναδική παράσταση στο έκτο ματς προτάσσοντας σε βασικούς ρόλους τους Σίμονς (13.2 PTS-48.7% FG)-Άντερσον και με τους Μάρεϊ-Τζινόμπιλι να ανεβαίνουν στο πόιντ για να καλύψουν τα λεπτά του τραυματία Πάρκερ πίσω από τον Μιλς. Οι Ουόριος (πάμε πάλι) δεν είναι όμως Ρόκετς. Θα χρειαστεί να δούμε τον Πόποβιτς να πάει πολύ πιο βαθιά πνευματικά για να “μπει” στο μυαλό του αντιπάλου όπως έκανε πέρυσι με όπλο το κλασσικό gritty ανατολικό μπάσκετ το Κλίβελαντ. Και φυσικά θα χρειαστεί μια πολύ μεγάλη σειρά από τον καλύτερο two way-player της λίγκας, Kwahi Leonard. O Leonard (27.8 PTS-52.4% FG) θα αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο στη τακτική των Spurs στη σειρά καθώς εκτός του ότι μπορεί να αμυνθεί απέναντι σε οποιοδήποτε από τα πυρηνικά όπλα του αντιπάλου, θα αναλάβει να τραβήξει (μαζί με τον Aldridge ο οποίος έχει πολλές διακυμάνσεις στα playoffs) το μεγαλύτερο βάρος στην επίθεση. Με αυτόν στο παρκέ η ομάδα του Πόποβιτς μετράει +9.3 πόντους ανά 100 κατοχές στα φετινά playoffs. Εκτιμώ ότι οι Σπερς έχουν σημαδέψει τη γραμμή του φάουλ με άξονα το παιχνίδι του Λέοναρντ ως μέσο για να χαμηλώσουν το τέμπο των παιχνιδιών. Απέναντι στο GS ο Kwahi έχει δείξει ότι μπορεί να ανεβάζει την επισκεψιμότητα του στη γραμμή των προσωπικών και αυτό μπορεί να λειτουργήσει ως αφετηρία για να σετάρουν (με αμυντική ετοιμότητα) τα “Σπιρούνια” το παιχνίδι. Ο Λέοναρντ είναι σούπερ παίχτης όμως πρέπει να είναι πρώτα καλά σωματικά για να τραβήξει το καρό από τη λάσπη και να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες της πολύ απαιτητικής αυτής σειράς.

Pick & Roll D

Μπορεί το Σαν Αντόνιο να σταματήσει τις ball screen καταστάσεις των “Πολεμιστών”; Εκ πρώτης όψεως μοιάζει αντικειμενικά δύσκολο. Ο Κάρι είναι πραγματικός “δαίμονας της Τασμανίας” εκεί ψηλά στη περίμετρο ενώ την ίδια στιγμή οι σουτέρ του Κερ αποτελούν μέλη της ελίτ του ΝΒΑ και ο main screener (Green) διαθέτει εξαιρετικά playmaking abilities. Ας μη γελιόμαστε.. Οι Σπερς δεν είναι πλέον η ίδια κορυφαίου επιπέδου PnR άμυνα που ήταν κάποτε. Είναι αρκετά καλή αλλά όχι το ίδιο καλή όπως στο παρελθόν. Φέτος δίνουν 0.83 πόντους ανά κατοχή στη συγκεκριμένη κατάσταση ενώ πέρυσι το αντίστοιχο νούμερο ήταν 0.77. Ο Πόποβιτς θα τζογάρει. Αυτό είναι δεδομένο. Πρώτος στόχος το περιφερειακό σουτ του Ιγκουοντάλα. Ο “Ίγκι” έχασε τα 18 πρώτα τρίποντα στα φετινά playoffs πριν γράψει 2/3 στο τρίτο ματς με τη Γιούτα. Μη σας φανεί περίεργο λοιπόν να δείτε τον Gasol (ψηλό σχήμα απέναντι στο Small ball) να φλοτάρει (zone up) δίνοντας του το τρίποντο με τη πιθανότητα να χαλάσει το μυαλό των Ουόριορς. Μια άλλη προσέγγιση μας οδηγεί στο ότι οι Σπερς μπορούν να χαμηλώσουν βγάζοντας μπροστά τους καλούς “πλάγιους” αμυντικούς που διαθέτουν σε ένα σχήμα με τον Aldridge στο “5” και τους Leonard-Simons-Green μαζί ώστε να είναι ικανοί να ακολουθήσουν δίνοντας μερικά defensive stops.

Εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον έχει η προσέγγιση του Πόποβιτς στον Green. Ο “ελβετικός σουγιάς” του GS με τα αμέτρητα intangibles έχει μετατρέψει το 31% (από το τρίποντο) της κανονικής περιόδου σε 51% στα playoffs. Θα επιλέξουν να πάνε σε Zone up μετά το σκριν οι Σπερς δίνοντας του καθαρή ματιά προς το καλάθι..; Καλό ερώτημα. Παρότι η φυσιογνωμία του Κάρι είναι κυρίαρχη στο backcourt, το ματσάρισμα του Green με τον Aldridge πιθανόν θα κρίνει το που ακριβώς θα πάει αυτή η σειρά..

Εν τέλει, “How much is coaching worth”..; Πρόκειται να γίνουμε μάρτυρες μιας ιστορικής (ανεξάρτητα από τη τελική έκβαση) σύγκρουσης ανάμεσα σε δύο από τις καλύτερα well coached ομάδες των τελευταίων ετών στο άθλημα. Η σειρά αποτελεί την υπέρτατη πρόκληση για τον Γκρεγκ Πόποβιτς και τον οργανισμό των Σπερς, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Ο “Ποπ” ξέρει ότι εάν μετά τον τέταρτο τελικό η σειρά είναι στα ίσα, και με μια μίνι-σειρά τριών παιχνιδιών να ακολουθεί η οποία θα κρίνει τον νικητή, το coaching θα παίξει τον μεγαλύτερο ρόλο. Μπορεί να φτάσει έως εκεί όμως; Δε σας κρύβω ότι στο ξεκίνημα της σεζόν και όσο αυτή κυλούσε συντηρούσα μέσα μου τη σκέψη ότι το Σαν Αντόνιο φέτος θα μπορέσει, με το κλασσικό valuing possessions basketball που το χαρακτηρίζει να περάσει κάθε σκόπελο και να φτάσει στον φετινό τίτλο του ΝΒΑ. Το έβλεπα ως καλό “ποντάρισμα”. Φτάνοντας σήμερα όμως στο μεγαλύτερο σταυροδρόμι, η συνθήκη δεν είναι πια η ίδια. Το οπλοστάσιο του Golden State είναι απλά τεράστιο και τα προβλήματα των Spurs καθιστούν την υπόθεση πρόκριση αντικειμενικά δύσκολη. Θα χρειαστεί επικό κοουτσάρισμα από τον Πόποβιτς ώστε να γραφεί μια από τις πιο χρυσές σελίδες στα χρονικά του αμερικανικού μπάσκετ. Κάτι που θα θυμόμαστε για πάντα. Τότε ναι, θα είναι η μεγαλύτερη νίκη του προπονητή απέναντι στο απόλυτο αθλητικό ταλέντο σε μια λίγκα όπου παίζεται το μπάσκετ των super stars..

Υ.Γ: Η νοοτροπία του “περιμένω να πηδήξω από το τραίνο” συνιστά μια από τις μεγαλύτερες ασθένειες σε μια ομάδα ανθρώπων που δουλεύουν για έναν κοινό σκοπό. Μπράβο στην ΑΕΚ..

Μερικά από τα μαγικά του Τέπιτς (ποιανού..;) στο διπλό της Ορλαντίνα στο Mediolanum. Ορλαντίνα Μάτζικ..