2015-16 HOOPFELLAS EUROLEAGUE POWER RANKINGS (1)

Published by Jim Conway at 14 Οκτωβρίου 2015

Tags

Τζάμπολ στην Ευρωλίγκα και το Ηoopfellas υψώνει τη μπάλα στο κέντρο του γηπέδου με τα πρώτα Power Rankings της σεζόν για τη κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Υπάρχει άραγε καλύτερη «εκκίνηση»..;

Author of the photograph: Nico Trinkhaus

Λίγες ώρες μας χωρίζουν λοιπόν από το πρώτο τζάμπολ της φετινής σεζόν για την Ευρωλίγκα και ασφαλώς η σελίδα τιμά τις παραδόσεις που η ίδια δημιούργησε, παραδίδοντας στο αναγνωστικό της κοινό τα πρώτα Power Rankings της σεζόν, στο δρόμο για το Βερολίνο.

Έτοιμα.. Καλή μας χρονιά..

1. FENERBAHCE: Οι Ομπράντοβιτς – Μαουρίτσιο Τζεραρντίνι δημιούργησαν φέτος το πιο δυνατό ρόστερ στην ιστορία του κλαμπ με πολύ προσεκτικές κινήσεις καλύπτοντας κάθε πιθανή ανάγκη του τεχνικού τιμ. Μένει να δούμε πως και αν θα καλλιεργήσουν οι Τούρκοι τη κουλτούρα του νικητή σε αυτό το επίπεδο, στον οργανισμό τους. Μη ψάχνεστε και αναρωτιέστε.. Σαν ποιότητα φέτος αλλά και σε επίπεδο λειτουργικότητας του ρόστερ και σύνδεσης κομματιών (σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια που έγιναν από το ίδιο δίδυμο αρκετά λάθη) η Φενέρ δικαιούται τη pole position. Σημαντικό στοιχείο αυτή τη στιγμή θα είναι η επιστροφή του Χίκμαν όσο το δυνατόν ταχύτερα στην επιθυμητή κατάσταση μιας και ο συγκεκριμένος γκαρντ μπορεί να αποτελέσει την απάντηση στα ερωτήματα σχετικά με την απόδοση της περιφερειακής γραμμής στα μετόπισθεν. Συνολικά η Φενέρ φέτος ξεκινά με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις και ο Ζοτς θα πρέπει να διαχειριστεί το κομμάτι της πίεσης στην Ευρωλίγκα για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό με το συγκεκριμένο κλαμπ μιας και μετά τη περυσινή συμμετοχή στο F4 ο κόσμος περιμένει το επόμενο βήμα και όλοι μπορούμε να καταλάβουμε πιο είναι αυτό..

2. REAL MADRID: Οι προσθαφαιρέσεις του καλοκαιριού στο ρόστερ δε με ενθουσίασαν γιατί ενώ οι πρωταθλητές προσέθεσαν δύο ποιοτικούς παίχτες έχασαν λίγο από τη σκληράδα που τους έφερε πέρυσι στη κορυφή. Το Ευρωμπάσκετ που ακολούθησε τη περυσινή σεζόν θα δώσει τόνους αυτοπεποίθησης στον σκληρό πυρήνα της ομάδας που αποτελείται από τη τετράδα των διεθνών (Ρούντι, Σέρχι, Ρέγιες, Γιούλ) με τον Γιούλ να παίρνει σταδιακά τα κλειδιά της ομάδας. Ο οργανισμός πήρε μια ισχυρή δόση winning mentality τη σεζόν που τελείωσε όμως τα ερωτηματικά είναι πολλά για φέτος. Προσωπικά αμφιβάλλω για τη δίψα της Ρεάλ αν και τα δεδομένα μέσα στη χρονιά εύκολα αλλάζουν.. Το ιδανικό για τους Μαδριλένους θα είναι να ξαναβρεθούν στη τελική ευθεία φορώντας αυτή τη φορά τον μανδύα του been there, done that..

3. BARCELONA: Ο Πασκουάλ και πάλι έχει στα χέρια του ένα ανταγωνιστικό και πολύ γεμάτο σύνολο κινούμενος στη καλοκαιρινή περίοδο με γνώμονα τη προσθήκη athleticism στη γραμμή ψηλών το οποίο θα ανεβάσει το επίπεδο της άμυνας του μιας και πέρυσι (όπου είχαμε κάνει focus από την αρχή στη συγκεκριμένη «ατασθαλία») το πλήρωσε. Οι Καταλανοί είναι πιο ποιοτικοί και φρέσκοι από τη προηγούμενη version τους έχοντας ανεβάσει το αθλητικό τους επίπεδο όμως και πάλι θα χρειαστούν «υγεία» την ώρα της κρίσης (ώστε να έχουν όλα τα όπλα τους στο παρκέ) και αυτό είναι κάτι για το οποίο κανένας δε μπορεί να εγγυηθεί. Και φέτος η δημιουργία από το ποστ και οι συνεργασίες του στο μισό γήπεδο θα είναι υψηλού επιπέδου.

-CSKA MOSCOW: Η απουσία του σημαντικότερου παίχτη που αποκτήθηκε στην off season, Joel Freeland, έχει επηρεάσει σημαντικά την «αρκούδα» η οποία χωρίς τον Βρετανό στο “5” θα δυσκολευτεί να βρεί ισορροπία μιας και χάνει αρκετά σε ποιότητα στη συγκεκριμένη θέση. Είναι φανερό ότι οι Ουίμς και Κάουν δύσκολα θα αντικατασταθούν και η ΤΣΣΚΑ θα πρέπει να εστιάσει σε διαφορετικά κομμάτια του παιχνιδιού που θα της δώσουν εναλλακτικές, αξιοποιώντας ακόμα περισσότερο το εξαιρετικό backcourt της και κυνηγώντας χαμηλά σχήματα με τρία γκαρντς μιας και ο Χίγκινς διανύει μια μεταβατική περίοδο με άγνωστο χρονοδιάγραμμα. Είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που η ΤΣΣΚΑ μοιάζει τόσο γήινη. Διόλου απίθανο η «αρκούδα» να κοιτάξει την αγορά σύντομα και μάλιστα με κίνηση που θα τραβήξει βλέμματα..

5. ANADOLU: Η Αναντολού θέλει χρόνο καθώς έχει σε πρώτο ρόλο καινούργιους παίχτες όμως περιμένω στο δεύτερο μισό της σεζόν να είναι έτοιμη παρουσιάζοντας το intensity/energy basketball που έχει στο μυαλό του ο Ντούντα. Θα υπάρξουν άσχημα βράδια μέχρι τότε και διακυμάνσεις όμως προτείνω να μη βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα. Η ομάδα είναι βαθιά, έχει πολλές επιλογές σχημάτων και όταν καταφέρει να τρέξει «μαζί» και στις δύο πλευρές του παρκέ θα βρεθεί κοντά στο προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Το κλειδί θα είναι να μπορέσει να διατηρήσει «αγριεμένους» τους ξένους παίχτες του ο Ίβκοβιτς όσο κυλάει η σεζόν. Ντάνστον-Τάιους-Μπράουν-Σάριτς (συν το ποστ παιχνίδι του Κρίστιτς) παίζουν σε άλλο αθλητικό επίπεδο ενώ βαρόμετρο θα είναι φέτος ο Οσμάν του οποίου το στυλ βάζει φωτιά σε γήπεδο και εξέδρα. Ερωτηματικό ο Γκρεηντζερ που είναι πιο δημιουργικός από τον Ντρέηπερ ο οποίος όμως ήταν ίσως ο καλύτερος αμυντικός της περυσινής διοργάνωσης και μπορούσε (έστω ως back up) να υποστηρίξει το μπάσκετ της Αναντολού.

–OLYMPIAKOS: Ο Ολυμπιακός έχασε έναν παίχτη-κλειδί όπως ο Σλούκας (έναν πολύ οξυδερκή δημιουργό/σκόρερ στο μισό γήπεδο) όμως νομίζω ότι μπορεί να ματσάρει αυτή την απώλεια με κάποιες προσαρμογές στο στυλ παιχνιδιού που θα παρουσιάσει. Οι προδιαγραφές της ομάδας είναι ξεκάθαρες καθώς μπορεί να πιέσει εξαιρετικά τη μπάλα είτε απλώνοντας την άμυνα της είτε σε σετ καταστάσεις, έχει υψηλόσωμα γκαρντς που μπορούν να αμυνθούν και στις δύο γραμμές και αθλητές που είναι παραγωγικοί στο ανοιχτό γήπεδο. Μέση λύση δεν υπάρχει, ο ρυθμός πρέπει να ανέβει. Αν κάνει focus σε αυτό το κομμάτι ο Ολυμπιακός θα είναι ανταγωνιστικός στο τοπ-επίπεδο αν όχι τα υλικά του νέου του look θα μοιάζουν άνοστα ενώ στην ουσία θα φταίει η συνταγή..

7. PANATHINAIKOS: Άλλη μια ομάδα που ανέβασε την ποιότητα του ρόστερ της βάζοντας ταλέντο και προσωπικότητες σε αυτό. Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός έχει δημιουργήσει τις συνθήκες για να επιστρέψει γρήγορα στην «ελίτ» του Ευρωπαϊκού μπάσκετ όμως η απόσταση μέχρι την κορυφή είναι η μεγαλύτερη και δεν αγοράζεται με χρήματα όπως γνωρίζουν στους πράσινους καλύτερα από τον καθένα ίσως. Ο Τζόρτζεβιτς (μου αρέσει πολύ ο τρόπος που έχει προσεγγίσει τη δουλειά του και την ευκαιρία που του δίνεται σε προσωπικό επίπεδο) μπαίνοντας στα απαιτητικά ματς της Ευρωλίγκας θα χρειαστεί να προσθέσει έναν παίχτη στο rotation του και αυτός θα είναι ο Χαραλαμπόπουλος ώστε να δοθεί η ευκαιρία στον Γιάνκοβιτς να ανέβει στα γκαρντς για αυτά τα τουλάχιστον 6-7 λεπτά που χάθηκαν με τον τραυματισμό του Μποχωρίδη μέχρι να γυρίσει ο Παππάς και να πάρει η γραμμή τη κανονική μορφή της. Η ομάδα διαβάζει και αποκωδικοποιεί την άμυνα του αντιπάλου σε καλούς χρόνους, έχει εναλλακτικές πηγές δημιουργίας όμως επιμένω ότι της λείπουν «πόδια» σε υψηλό επίπεδο και προς αυτή τη κατεύθυνση ίσως να είναι μια ενδεχόμενη κίνηση στην αγορά τον επόμενο καιρό. Ο καθρέπτης της Ευρωλίγκας θα δείξει τα πάντα..

8. MACCABI TEL AVIV: Μετά το περυσινό σοκ η Μακάμπι ενισχύθηκε προσπαθώντας να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη του κοινού της το οποίο πλέον περιμένει τον Γκούντες στη γωνία με μηδενική υπομονή. Η «ομάδα του λαού» άφησε το μπακ-απ του Ραντλ ανοιχτό δίνοντας χρόνο στους Σεγκέβ-Μπέντερ (έχοντας και την ασφάλεια του Σμιθ) ενώ στη γραμμή ψηλών έφερε τον Εμπάκουε δίπλα στον Φαβεράνι. Η μεγάλη επένδυση ήταν στα γκαρντς με το δίδυμο Φάρμαρ-Ρότσεστι το οποίο όμως έγινε γρήγορα αντιληπτό ότι δε λειτουργεί «πακέτο» αλλά με τον Οχαγιόν στο παρκέ στη μια θέση των γκαρντς. Η ομάδα έχει firepower φέτος όμως ανήκω στη πλευρά των «σκεπτικιστών» αναφορικά με τον Γκούντες τον οποίο τόσο επαινούσε ο Μπλατ. Φέτος θα δείξει από τι υλικό είναι φτιαγμένος.

9. KHIMKI: Ναι και εγώ λέω ότι η Κίμκι έχει ένα από τα καλύτερα ρόστερς της φετινής διοργάνωσης με παίχτες που καιρό τώρα θα ήθελα να δω στις ομάδες μας (Κοπόνεν, Ντέηβις) και μάλιστα αποτελεί μια από τις ομάδες που φροντίζω να παρακολουθώ ανελλιπώς τικάροντας τα ματς της στη λίστα με τις εβδομαδιαίες παρακολουθήσεις μου όμως εάν δεν αφήσουν στην άκρη τη λογική του «χωριάτη» που διακρίνει τον οργανισμό (μικρό ενδιαφέρον από τον κόσμο που έχει ποτίσει τους πάντες και κυρίως το DNA του συλλόγου) δε θα μπορέσουν να κεφαλαιοποιήσουν την ποιότητα τους στο ανώτατο επίπεδο. Ο Ράις επιστρέφει για καινούργια θαύματα..;

10. KARSIYAKA: Γουστάρω.. Το hard nosed σύνολο του Σάριτσα μυρίζει μπάσκετ και έχει αγωνιστική κατεύθυνση όπως αναλύσαμε προ ημερών στο Hoopfellas. Καλές επιλογές στην αγορά οι οποίες μπορούν να υποστηρίξουν το up tempo στυλ του Τούρκου προπονητή με τις απλωμένες άμυνες που παράγουν έξτρα κατοχές. Οποιοσδήποτε κατανοεί ότι τα πράγματα δε θα είναι εύκολα σε αυτό επίπεδο για την Καρσίγιακα η οποία δεν είναι «παιγμένη» και μαθημένη να βάζει κάτω ομάδες με «χιλιόμετρα» σε αυτούς τους δρόμους όπως π.χ. η Ζάλγκιρις. Αν περάσουν όμως το τείχος της πρώτης φάσης μπορούν να γίνουν πραγματικά επικίνδυνοι. Τους βάζω στο Νο10 γιατί είναι ομάδα-προπονητή και αν ξεπεράσουν το άγχος του «πρωτάρη» έχουν το θράσος να κοιτάξουν στα μάτια την ελίτ ακόμα και αν μειονεκτούν ποιοτικά.

11. UNICAJA: Ο Πλάθα έχει βελτιώσει το επίπεδο ποιότητας του έμψυχου υλικού που έχει στα χέρια του όμως μου δίνει την εντύπωση ότι θέλει να φτιάξει μια σύγχρονη two-way team με παιδιά που το καλό κομμάτι του παιχνιδιού τους βρίσκεται στο ανοιχτό γήπεδο. Κόουτς, πήρες τον Νέντοβιτς για να τον βάλεις στο «1» και όχι δίπλα στον Μάρκοβιτς στα γκαρντς; Το backcourt σου περιέχει ακόμα δύο off-guards χωρίς playmaking (Σμιθ, Τζάκσον) ενώ η γραμμή των ψηλών παρότι έχει ποιότητα, είναι soft. Το ξύλο που έφαγαν στη Μούρθια στη πρώτη αγωνιστική ήταν μόνο η αρχή με την ομάδα του Κατσικάρη να κυριαρχεί πλήρως στους αιθέρες. Πολύ καλή κίνηση η απόκτηση του Diez που δένει καλά με τον Kuzminskas. Θεωρώ ότι η Ουνικάχα έχει προδιαγραφές να παίξει καλό μπάσκετ όμως πιθανόν γρήγορα θα χρειαστεί να αλλάξει έναν εκ των Σμιθ-Τζάκσον με έναν Pick & Roll-PG και επίσης ίσως κοιτάξει την αγορά για να βάλει λίγα μούσκουλα στους ψηλούς.

12. LOKOMOTIV KUBAN: Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχτισε σχεδόν από την αρχή το δικό του σύνολο και τώρα θα χρειαστεί χρόνο για να του δώσει τη κατεύθυνση που θέλει. Όπως πάντα πήγε σε καλές προσθήκες από την αγορά, υπογράφοντας τον Draper ο οποίος θα κολλήσει στο backcourt δίπλα στον Delaney, έφερε πίσω τη σκληράδα και τα πνευμόνια του Μπίκοβ, έδεσε ένα καλό δίδυμο στα φόργουορντς επιλέγοντας τους Broekhoff-Claver και έβαλε ταχύτητα και athleticism χαμηλά με τον Σίνγκλετον δίπλα στον Ράντολφ και ένα βαρύ «5» όπως ο Φεσένκο. Για να «σηκώσει» την ομάδα και να πετύχει το μίγμα, ο Έλληνας κόουτς θα χρειαστεί βοήθεια από τους role-players και συγκεκριμένα τους Ρώσους παίχτες του. Ο Ζubkov ανταποκρίνεται θετικά στο ξεκίνημα, πρέπει να τον ακολουθήσει τουλάχιστον ένας ακόμα. Η Κουμπάν είναι μια γρήγορη ομάδα, μοντέρνα σχεδιασμένη η οποία όμως έχει συζητήσιμη ικανότητα να ανοίγει τις άμυνες του αντιπάλου σε σετ καταστάσεις για να κεφαλαιοποιήσει τα προσόντα της. Ο όμιλος είναι δύσκολος, όποιος είναι λίγο περπατημένος (και ο Μπαρτζώκας είναι) γνωρίζει πως θα είναι επιτυχία εάν οι Ρώσοι περάσουν στο TOP-16.

13. EA7: Το Μιλάνο ψάχνεται ακόμα. Παρότι έκανε σημαντικές κινήσεις το καλοκαίρι (McLean, Hummel) αξιολογώντας σωστά τις ανάγκες στη γραμμή ψηλών μοιάζει με no brain-team μιας και της λείπει ο δημιουργός στη περιφέρεια, γεγονός που ταβανιάζει την επίθεση της ομάδας. Στην Ιταλία εκτιμούν αρκετά τον Ρέπεσα. Προσωπικά θεωρώ ότι οι Λομβαρδοί έπρεπε να κοιτάξουν κάτι διαφορετικό, χαράσσοντας άλλον προσανατολισμό για την ομάδα τους.

14. CAJA LABORAL: Η Λαμποράλ σωστά επένδυσε στον Περάσοβιτς, όχι τόσο σε επίπεδο στόχων αλλά γιατί ο Κροάτης είναι ένας προπονητής που κολλάει με το DNA του συλλόγου και τουλάχιστον στην ACB θα φέρει τη Winning culture που τον συνοδεύει. Το ρόστερ χάνει λίγο σε λειτουργικότητα καθώς παρόλο το βάθος του έχει ελλείψεις βασικών χαρακτηριστικών ανά θέση (στηρίζεται πολύ δημιουργικά στον Άνταμς, λείπει ο defensive stopper στα γκαρντς με συνέπεια να ανεβαίνει στην άμυνα εκεί ο Χάνγκα) νόμως αν ο Κροάτης μπορέσει να ξαναφέρει το aggressiveness του Baskonia Basketball στη Βιτόρια ο κόσμος θα τον στηρίξει και μπορούμε να δούμε ωραία πράγματα. Είναι η περίπτωση της ομάδας με άτσαλη στελέχωση που όμως μπορεί να μακιγιάρει τα λάθη της υποστηρίζοντας ένα συγκεκριμένο στυλ μπάσκετ. Προπονητικά η φετινή Λαμποράλ έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

15. DAROUSSAFAKA: Η Νταρουσάφακα δημιούργησε ένα πραγματικά καλό ρόστερ με έξυπνες επιλογές από την αγορά, υπογράφοντας παίχτες όπως ο Χαράνγκοντι και ο Ρέντινγκ που μπορούν να δώσουν πολλά στην ομάδα με τη ποιότητα και τη blue-collar νοοτροπία τους. Ο Μαχμούτι (που προσπαθεί να χτίσει ως συνήθως ένα σύνολο που θα βασίζεται στην άμυνα του) δε πήρε δημιουργό στα γκαρντς αποφασίζοντας να στηριχθεί στο δίδυμο Λούκας-Αρσλάν στο «1» έχοντας την αβάντα του playmaking του Πρέλντζιτς. Έφερε παίχτες-κλειδιά όπως ο Μάρκους Σλότερ (Ρεάλ), ο Μ.Μπιέλιτσα και ο Μαρκοϊσβίλι συν το δίδυμο ψηλών της Εθνικής Τουρκίας (Ερντέν-Σαβάς) όμως ειλικρινά σε τέτοια πρότζεκτς λείπει συχνά η τεχνογνωσία της νίκης σε αυτό το επίπεδο. Αν δε την έχει ο οργανισμός.. Γιατί σαν παζλ οι Τούρκοι έχουν μεγαλύτεροι ποιότητα και από το Μιλάνο και από τη Λαμποράλ.. Θα δούμε. Πολύ ενδιαφέρον..

16. ZALGIRIS: Η Ζάλγκιρις έχει δυναμώσει αρκετά προσθέτοντας ποιότητα και περισσότερο βάθος στην off season. Με βάση έναν σημαντικό κορμό από την Εθνικής ομάδα της Λιθουανίας και καλές επιλογές από την αγορά των ξένων (Χάνλαν-πολύ ταλαντούχος με τη μπάλα στα χέρια, Μότουμ) συνεχίζει τη δουλειά που ξεκίνησε πέρυσι με το δίδυμο Κράπικας-Γιασικεβίτσιους. Θέλετε να μάθετε μια αλήθεια (που πιθανόν να γνωρίζετε); Καμία νεόκοπος ομάδα της διοργάνωσης με μεγαλύτερο μπάτζετ και ποιοτικότερο ρόστερ ή περισσότερο σταριλίκι δε ξεκινά (στη πραγματικότητα) στην αφετηρία μπροστά από τη Ζάλγκιρις. Οι Λιθουανοί έχουν την τεχνογνωσία να τα βγάζουν πέρα. .

17. CVRENA ZVEZDA: Ο Ερυθρός Αστέρας έχασε σημαντικούς παίχτες όμως το σύνολο που έχει δημιουργήσει φέτος είναι πιο κοντά στις επιταγές του μοντέρνου μπάσκετ. Το δίδυμο Μέκελ-Μίτροβιτς πάει για σπουδαία σεζόν. Ο Ράντονιτς πιέζει τη μπάλα, ψάχνει το ανοιχτό γήπεδο και περιμένει τον Σοφοκλή για να βασίσει τη παραδοσιακή ποστ επίθεση του στη μετά-Μαριάνοβιτς εποχή. Μου αρέσουν οι Σέρβοι. Αν και το γκρούπ τους είναι πολύ δυνατό έχουν τύχη.

18. BAYERN MUNICH: Η Μπάγερν αναβάθμισε τη ποιότητα του ρόστερ της προσθέτοντας τον εξαιρετικό K.C. Rivers και έναν facilitator όπως ο Renfroe. Έχει αδιαμφισβήτητο βάθος με νέα, ταλαντούχα παιδιά στον πάγκο όπως ο Μίσιτς και ο Κλέμπερ όμως η άμυνα της έχει και πάλι θέματα στο ξεκίνημα της σεζόν. Είναι κρίμα για ένα τέτοιο πρότζεκτ, με έναν τέτοιο κόουτς (Σέρβικων καταβολών μάλιστα) να χτυπάει σε τοίχους από την αδυναμία του να αμυνθεί αξιοπρεπώς. Το μπάσκετ της Ευρωλίγκας τιμωρεί..Παραμένω σκεπτικός για τη περίπτωση των Βαυαρών.

19. BROSE BASKETS: H Mπάμπεργκ άλλαξε πλήρως προσανατολισμό στη δεύτερη σεζόν του Τρινκιέρι όπως σας είχα γράψει προ ημερών, κάνοντας στροφή σε ένα πιο ευρωπαϊκό προφίλ που θα τη βοηθήσει να νικήσει στην Ευρώπη. Η στελέχωση είναι καλή. Η τριάδα Στρέλνιεκς-Ουοναμέηκερ-Ζήσης στα γκαρντς είναι άκρως ενδιαφέρουσα μιας και οι Βαυαροί έχουν περισσότερα γκαρντς που μπορούν να παίξουν με το χρονόμετρο σε κλειστά ματς ενώ ο Μέλι μοιάζει ιδανικός ως παίχτης-Τρινκιέρι. Η υπόθεση πρόκριση δε θα είναι εύκολη υπόθεση πάντως καθώς ο Τρινκιέρι καλείται να αφήσει έξω μια τουλάχιστον ομάδα με μεγαλύτερη ποιότητα παιχτών (γιατί για ποιότητα μπάσκετ θα δούμε, αυτό είναι το σημαντικό άλλωστε..) από τη δική του.

20. DINAMO SASSARI: Θυμίζει κλασσική ομάδα του Ιταλικού νότου με μπόλικη Αμερικανική δύναμη, πολύ προσωπική φάση και ανοιχτές κεραίες για ανοιχτό γήπεδο. Χέηνς, Λόγκαν, Πέτγουεη, Εγιένγκα, Βαρνάντο, Αλεξάντερ και κυρ-Σακέτι τιμονιέρης στο σόου. Ο όμιλος αφήνει ανοιχτές πόρτες όμως έχω την αίσθηση ότι δύσκολα η ομάδα της Σαρδηνίας θα χωρέσει σε μια από αυτές μιας και οι αντίπαλοι μοιάζουν ένα βήμα τουλάχιστον μπροστά στο ξεκίνημα.

21. LIMOGES: Η Λιμόζ βρίσκεται λίγο πίσω όσον αφορά τον βαθμό ετοιμότητας μιας και αντιμετώπισε αρκετούς τραυματισμούς (Καλπέπερ – από τις λίστες της σελίδας στην Ευρωλίγκα, Καμαρά, Τραορέ, Πέην) όμως διαθέτει αρκετό ταλέντο (περισσότερο από κάθε γαλλική ομάδα) και ένα καταπληκτικό κοινό που θυμίζει νότια Ευρώπη (οι παλιοί θυμούνται, ναι ακόμα έτσι είναι..). Προσέξτε τον Boungou-Colo. Αν μείνουν υγιείς οι Λιμουζό θα είναι επικίνδυνοι.

– STRASBOURG: Η Στρασμπούργκ είναι στη πραγματικότητα καλύτερη ομάδα (όπως εμείς αντιλαμβανόμαστε στο μπάσκετ) από τη Λιμόζ όμως στο γκρούπ που βρίσκεται οι πιθανότητες για κάτι καλό είναι πολύ λίγες σε αντίθεση με αυτό των «Λιμουζό». Έχει τον καλύτερο Γάλλο κόουτς ο οποίος διατήρησε έναν πυρήνα 6 παιχτών από τη προηγούμενη σεζόν όμως έχασε πρόσφατα τον defensive-leader Ματ Χάουαρντ (εκτός για 6 εβδομάδες). Ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τον Rodrigue Beaubois απέναντι σε τοπ-ανταγωνισμό.

23. CEDEVITA: Ο Μρσιτς έχει δημιουργήσει ένα σύνολο με στόχο την κορυφή της Αδριατικής λίγκας και νομίζω ότι η φετινή Τσεντεβίτα έχει τα φόντα να πάει ψηλά στην ΑΒΑ. Στην Ευρωλίγκα όμως τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Οι Κροάτες δουλεύουν πολύ πάνω στην κυκλοφορία της μπάλας ώστε να παράγουν σουτ μέσα από αυτή όμως έχουν μόνο δύο πηγές δημιουργίας (Γκόρντιτς και τον Μπίλαν από το «5») με αποτέλεσμα να είναι ευανάγνωστοι από τις αντίπαλες άμυνες.

24. ZIELONA GORA: Το γρήγορο μπάσκετ του Φιλιπόφσκι άρεσε πέρυσι στο front office των Πολωνών οι οποίοι φρόντισαν να του ανανεώσουν το συμβόλαιο για δύο σεζόν ακόμα. Ειλικρινά, περιμένω να δω τον Mateusz Ponitka (22 πόντους – 6 ριμπ.-5 ασσίστς, 7/9 FG στο πρώτο ματς στη Πολωνία) στο up tempo style της Ζιελόνα..